رسانه‌ی زرتشتی «اَشِمْ وُهو»

رسانه‌ی زرتشتی «اَشِمْ وُهو»

↩️ نقد ریچارد داوکینز، اندیشمند شناخته‌شده‌ی خداناباور (آتئیست)، بر اخلاقیات ابراهیمی 💠 آیا این نقد بر اخلاقیات زرتشتی نیز وارد است؟ پاسخ در پیام زیر: www.tgoop.com/AshemVohu2581/2517 #ریچارد_داوکینز #اخلاق #آتئیسم 🔥 @AshemVohu2581 🔥

#Question@AshemVohu2581

🔹 پرسش:

درود
آیا مشابه به کلیپ بالا بخشی از اخلاقیات مزدیسنا وجود داره که ما اونرو کنار گذاشته باشیم؟

🔹 پاسخ:

🔸 درود بر شما.

🔸 آقای داوکینز احتمالا از آنجایی که آگاهی‌اش از امر دین، بیشتر به کیش‌های ابراهیمی بازمی‌گردد، این سخنان را بر زبان آورده اند. وگرنه، عمده‌ی سخنان ایشان درباره‌ی اخلاقیات، از قضا، همان چیزی‌ست که دین زرتشتی، هزاران سال پیش از این اندیشمند سرشناس خداناباور (آتئیست)، آموزش داده است و ایشان (منظور: خداناباورانی که در دوره‌ی معاصر از کیش‌های ابراهیمی بریده اند) به چرایی ناآگاهی خود از این امر، به اختراع چرخ از نو پرداخته اند!

🔸 به هر روی، در خصوص دین زرتشتی، به وارون آنچه او گفته است، چنین نیست که ما تنها به گونه‌ی گزینشی با متون برخورد نماییم و سپس بخش‌های نادرست آن متون را نادیده گرفته و تنها بخش‌های مثبتش را ببینیم تا آن را به‌زور با جهان امروز سازگار نماییم.

🔸 چرا؟ زیرا آن متون برای ما روش‌شناسی اخلاقی تعیین کرده اند. آن متون، ضمن تعریف مفاهیم نیکی و بدی، ابزار تشخیص نیکی از بدی را خرد دانسته اند. سپس، به تشریح چیستی خرد و روش درست بهره‌گیری از آن اشاره کرده اند. همچنین، ضمن تاکید بر مطلق بودن ارزش‌های اخلاقی، نسبی بودن گزینش‌های اخلاقی انسان‌ها در زمانه‌ی گمیختگی را هم پذیرفته اند. افزون بر این، خرد را نه فقط امری ذاتی، بلکه دارای دو گونه‌ی ذاتی و اکتسابی/آموختنی دانسته اند؛ که این دومین نوع دقیقا لزوم اندیشه‌ورزی و استدلال کردن بر پایه‌ی دانش و بینش بشری در هر زمانه را برای پاسخ‌گویی به پرسش‌های اخلاقی نشان می‌دهد.

🔸 بر این پایه، اخلاق زرتشتی یک چهارچوب بنیادین دارد که مبانی‌اش همین مواردی‌ست که بنده اکنون چکیده‌وار عرض کردم. حال، در درازای تاریخ، فرزانگان می‌نشستند و در این چهارچوب می‌اندیشیدند و راهکارهای خود برای مسائل اخلاقی را ارائه می‌دادند که بسیاری از آنها را شما درون متون کهن زرتشتی می‌توانید ببینید.

🔸 اکنون، باید تفکیک قائل شد میان آن روش‌شناسی یا چهارچوب اخلاقی کلی با راهکارها و دیدگاه‌های جزئی که در آن زمان مطرح شده اند؛ بدین معنا که اگر امروز در آن چهارچوب بیاندیشیم، الزاما به نتیجه‌ای دقیقا مشابه نتیجه‌ی گذشتگان نخواهیم رسید.

🔸 بر همین پایه، یعنی به دلیل وجود چنان روش‌شناسی اخلاقی، نقد داوکینز بر مسیحیت و اسلام، بر دین زرتشتی وارد نیست‌. چه، نکاتی که بنده اکنون درباره‌ی مبانی اخلاق زرتشتی عرض کردم، دقیقا شالوده‌های اصلی سخن آقای داوکینز در این کلیپ اند که به وارون ادعای ایشان، همه‌ی اینها دقیقا از یک دین، آن هم یکی از کهن‌ترین کیش‌های تاریخ بشر، یعنی دین زرتشتی سرچشمه دارند.

🔸 از این رو، اینکه فرضا زرتشتیان امروزی، دیگر به فلان راهکار بهداشتی در فلان متن کهن زرتشتی پایبند نباشند، به معنای کنار گذاشتن بخشی از اخلاقیات زرتشتی نیست؛ بلکه اتفاقا به معنای پایبندی حقیقی به اخلاقیات زرتشتی‌ست. وارونه‌ی این؛ درست عدم درک این نکته و پیروی کورکورانه از تک‌تک جزئیات متون کهن بدون توجه به مقتضیات زمانه است که پایمالی اخلاق زرتشتی به شمار می‌رود.

🔸 روی هم رفته، اینکه نقد داوکینز بر کیش‌های ابراهیمی وارد است، بدین چرایی‌ست که ما در آن کیش‌ها اساسا با پیروی کورکورانه روبه‌رو ایم و هرگز آموزه‌ی خردگرایی را درون جهانبینی آنها نمی‌بینیم؛ این همه در حالی‌ست که ما در الفبای جهانبینی زرتشتی با مفاهیم بنیادینی چون «روزگار گمیختگی» و «خردگرایی» روبه‌رو ایم که سبب می‌شوند بسیاری مسائل بغرنج و غیر قابل حل در کیش‌های ابراهیمی، در بستر اخلاق زرتشتی به مسائلی پیش‌پاافتاده و حل‌شده تبدیل شوند.

🔸 هم از این روست که پیش‌تر نیز بارها گفته ام که یگانه راه بقاء خداباوری در جهان امروز و جلوگیری از بلعیده شدن آن به دست دیو آتئیسم، شناخت دقیق و عمیق یزدان‌شناسی زرتشتی‌ست.

✍ بهدین #تیرداد_نیک‌اندیش
⁉️ #پرسش_و_پاسخ

🔥 @AshemVohu2581 🔥

www.tgoop.com/AshemVohu2581/2517

607 viewsتیرداد نیک‌اندیش, edited  Jan 10 at 11:41

#Question@AshemVohu2581

🔹 پرسش:

درود
آیا مشابه به کلیپ بالا بخشی از اخلاقیات مزدیسنا وجود داره که ما اونرو کنار گذاشته باشیم؟

🔹 پاسخ:

🔸 درود بر شما.

🔸 آقای داوکینز احتمالا از آنجایی که آگاهی‌اش از امر دین، بیشتر به کیش‌های ابراهیمی بازمی‌گردد، این سخنان را بر زبان آورده اند. وگرنه، عمده‌ی سخنان ایشان درباره‌ی اخلاقیات، از قضا، همان چیزی‌ست که دین زرتشتی، هزاران سال پیش از این اندیشمند سرشناس خداناباور (آتئیست)، آموزش داده است و ایشان (منظور: خداناباورانی که در دوره‌ی معاصر از کیش‌های ابراهیمی بریده اند) به چرایی ناآگاهی خود از این امر، به اختراع چرخ از نو پرداخته اند!

🔸 به هر روی، در خصوص دین زرتشتی، به وارون آنچه او گفته است، چنین نیست که ما تنها به گونه‌ی گزینشی با متون برخورد نماییم و سپس بخش‌های نادرست آن متون را نادیده گرفته و تنها بخش‌های مثبتش را ببینیم تا آن را به‌زور با جهان امروز سازگار نماییم.

🔸 چرا؟ زیرا آن متون برای ما روش‌شناسی اخلاقی تعیین کرده اند. آن متون، ضمن تعریف مفاهیم نیکی و بدی، ابزار تشخیص نیکی از بدی را خرد دانسته اند. سپس، به تشریح چیستی خرد و روش درست بهره‌گیری از آن اشاره کرده اند. همچنین، ضمن تاکید بر مطلق بودن ارزش‌های اخلاقی، نسبی بودن گزینش‌های اخلاقی انسان‌ها در زمانه‌ی گمیختگی را هم پذیرفته اند. افزون بر این، خرد را نه فقط امری ذاتی، بلکه دارای دو گونه‌ی ذاتی و اکتسابی/آموختنی دانسته اند؛ که این دومین نوع دقیقا لزوم اندیشه‌ورزی و استدلال کردن بر پایه‌ی دانش و بینش بشری در هر زمانه را برای پاسخ‌گویی به پرسش‌های اخلاقی نشان می‌دهد.

🔸 بر این پایه، اخلاق زرتشتی یک چهارچوب بنیادین دارد که مبانی‌اش همین مواردی‌ست که بنده اکنون چکیده‌وار عرض کردم. حال، در درازای تاریخ، فرزانگان می‌نشستند و در این چهارچوب می‌اندیشیدند و راهکارهای خود برای مسائل اخلاقی را ارائه می‌دادند که بسیاری از آنها را شما درون متون کهن زرتشتی می‌توانید ببینید.

🔸 اکنون، باید تفکیک قائل شد میان آن روش‌شناسی یا چهارچوب اخلاقی کلی با راهکارها و دیدگاه‌های جزئی که در آن زمان مطرح شده اند؛ بدین معنا که اگر امروز در آن چهارچوب بیاندیشیم، الزاما به نتیجه‌ای دقیقا مشابه نتیجه‌ی گذشتگان نخواهیم رسید.

🔸 بر همین پایه، یعنی به دلیل وجود چنان روش‌شناسی اخلاقی، نقد داوکینز بر مسیحیت و اسلام، بر دین زرتشتی وارد نیست‌. چه، نکاتی که بنده اکنون درباره‌ی مبانی اخلاق زرتشتی عرض کردم، دقیقا شالوده‌های اصلی سخن آقای داوکینز در این کلیپ اند که به وارون ادعای ایشان، همه‌ی اینها دقیقا از یک دین، آن هم یکی از کهن‌ترین کیش‌های تاریخ بشر، یعنی دین زرتشتی سرچشمه دارند.

🔸 از این رو، اینکه فرضا زرتشتیان امروزی، دیگر به فلان راهکار بهداشتی در فلان متن کهن زرتشتی پایبند نباشند، به معنای کنار گذاشتن بخشی از اخلاقیات زرتشتی نیست؛ بلکه اتفاقا به معنای پایبندی حقیقی به اخلاقیات زرتشتی‌ست. وارونه‌ی این؛ درست عدم درک این نکته و پیروی کورکورانه از تک‌تک جزئیات متون کهن بدون توجه به مقتضیات زمانه است که پایمالی اخلاق زرتشتی به شمار می‌رود.

🔸 روی هم رفته، اینکه نقد داوکینز بر کیش‌های ابراهیمی وارد است، بدین چرایی‌ست که ما در آن کیش‌ها اساسا با پیروی کورکورانه روبه‌رو ایم و هرگز آموزه‌ی خردگرایی را درون جهانبینی آنها نمی‌بینیم؛ این همه در حالی‌ست که ما در الفبای جهانبینی زرتشتی با مفاهیم بنیادینی چون «روزگار گمیختگی» و «خردگرایی» روبه‌رو ایم که سبب می‌شوند بسیاری مسائل بغرنج و غیر قابل حل در کیش‌های ابراهیمی، در بستر اخلاق زرتشتی به مسائلی پیش‌پاافتاده و حل‌شده تبدیل شوند.

🔸 هم از این روست که پیش‌تر نیز بارها گفته ام که یگانه راه بقاء خداباوری در جهان امروز و جلوگیری از بلعیده شدن آن به دست دیو آتئیسم، شناخت دقیق و عمیق یزدان‌شناسی زرتشتی‌ست.

✍ بهدین #تیرداد_نیک‌اندیش
⁉️ #پرسش_و_پاسخ

🔥 @AshemVohu2581 🔥

BY رسانه‌ی زرتشتی «اَشِمْ وُهو»