tgoop.com/motarjemshodan/623
Last Update:
مطالب تکمیلی وبینار «ورود به بازار ترجمهٔ کتاب» ۱ #کپی_رایت
بحث ورود به بازار ترجمهٔ کتاب و در کل گیروگرفت‌های فعالیت در این بازار مفصل است. در این وبینار به مسائل زیادی اشاره شد، اما نکاتی هم از قلم افتاده که بد ندیدیم در چند شماره در کانال بگذاریم. مطالب بیشتری را می‌توانید در گروه تلگرامی مترجم‌شدن یا وبینارهای دیگر پیدا کنید.
کپی‌رایت:
۱. اجازهٔ نویسنده با کپی‌رایت فرق می‌کند. اولی بار حقوقی ندارد و تقریباً بدون همراهی کپی‌رایت امتیاز خاصی محسوب نمی‌شود. حتی اگر مترجم یا ناشری واقعاً از نویسنده‌ای برای ترجمه و چاپ کتابش اجازه گرفته باشد نشر دیگری می‌تواند به‌راحتی کپی‌رایت اثر را بگیرد.
۲. اگر جدای از کپی‌رایت به‌دنبال امتیاز یا تمایز خاصی برای ترجمه‌تان هستید (که گاهی اگر خوش‌شانس باشید بدون گرفتن کپی‌رایت هم می‌شود) نویسنده را راضی کنید مقدمه‌ای کوتاه برای فارسی‌زبانان بنویسید تا به کتاب اضافه کنید یا در شبکه‌های اجتماعی‌اش خبری، عکسی، مطلبی (با همراهی و موافقت ناشر ایرانی البته) از ترجمهٔ شما بگذارد.
۳. وظیفهٔ ناشر و نه مترجم است که برای گرفتن کپی‌رایت (یا هر موضوع دیگری با ناشر یا نویسنده) اقدام کند. ناشر خارجی برای کپی‌رایت با مترجم مذاکره نمی‌کند. کپی‌رایت قراردادی است بین ناشران و کارگزاران ادبی.
۴. قرارداد کپی‌رایت زمان‌دار است و بعد از سپری‌شدن زمان تعیین شده (سه سال، پنج سال یا...) ناشر ایرانی باید آن را تمدید کند. بعضی از ناشران این کار را نمی‌کنند اما همچنان کتاب را با برچسب دارای کپی‌رایت چاپ می‌کنند (بماند که بعضی واقعاً نگرفته‌اند ولی برچسب می‌زنند). اگر اثر واحدی را دیدید که دو نشر مختلف ادعا می‌کردند کپی‌رایتش را دارند داستان از این قرار است یا یکی از آن‌ها (شاید هم هر دو!) لاف می‌زند و کپی‌رایت اثر را ندارد. با ایمیل‌زدن به ناشر خارجی و پرس‌وجویی ساده قضیه روشن می‌شود.
۵. بعضی ناشران خارجی برای بعضی کتاب‌ها حاضرند بخاطر شرایط فعلی ایران (عضو نبودن در کنوانسیون برن، تحریم اقتصادی و مشکل در پرداخت وجه و...) به رایگان و بدون دریافت سهم با ناشر ایرانی قرارداد کپی‌رایت ببندند. مشخص است با تغییر شرایط این قراردادها نیز تغییر خواهد کرد.
۶. بندها و شروط قرارداد کپی‌رایت زیاد است و ناشران ایرانی به‌راحتی از تعهدات خود شانه خالی می‌کنند یا بندهایی را نادیده می‌گیرند. برای همین بیشتر قراردادهای کپی‌رایت موجود قابل فسخ است اگر ناشر خارجی در جریان کار قرار بگیرد. یکی از همین بندها حذف‌نشدن محتوای کتاب بدون تأیید و رضایت نویسنده است. با سانسوری که بیشتر کتاب‌ها دارند پایبندی به این بند خارج از توان و اختیارات ناشران ایرانی است.
۷. در شرایط فعلی، به سه دلیل اصلی ایران عضو کنوانسیون برن نخواهد شد و کپی‌رایت بین‌المللی را نمی‌پذیرد: ۱) اقتصادی. ارز قابل توجهی از کشور خارج می‌شود. ۲) سیاسی/ایدئولوژی. دستگاه قضایی کشور (بخوانید دولت) در قبال کشورهای دیگر (بخوانید دولت‌های غربی) مجبور می‌شود پاسخگو باشد و به شکایات رسیدگی کند. ۳) اعتقادی/شرعی. نمی‌توان کتاب، فیلم و... را بدون رضایت پدیدآورندهٔ اثر سانسور کرد.
نظر بدهید و به اشتراک بگذارید.
ـــــــــــــــــــــــــ
کانال تلگرام | گروه تلگرام | اینستاگرام | فروشگاه