عاقبت جان مرا اين همه غم ميگيرد
دست من نيست به كلامى گريه ام ميگيرد
طعنه بر اين دل شبگرد خرابم نزنيد
شب به شب كوچه به كوچه دل من ميميرد

هركه در آتش نرفت
بى خبر از سوز ماست

تو مثل يه لكه خون رو پيرهن سفيدمى

موندم تو دوراهى حتى كمكم نكرد هيچ خدايى

من خود به چشم خويشتن ديدم كه جانم ميرود…

دلم ميسوزد و كارى ز دستم بر نمى آيد :)

مرا بارى ست از غم ها كه سنگين است بر دوشم…

گلى كه خود بدادم پيچ و تابش
با شك ديدگانم دادم آبش
در اين گلشن خدايا كى روا بى
گل از مو ديگرى گيرد گلابش

فقط از ديدگاه من يه صحنه فراموش نميشه
حتى صدتا روز ديگه تو با دو تا ديگه بودى
كه اين مقايسه حتى رو ترازو نميره
بهم دروغ ميگفتى كه دل من اروم بگيره؟:)

رقصيديم تو اين جهان تنگ بنا شده🕯️

تو بى من و من با، ياد تو شكستم.

آويخته بر دار، تو انگار نه انگار.

The sunset is beautiful, isn’t it?

همين كه فهميدم حالت خوبه خوب شدم
تو نزديك كى شدى من ازت دور شدم ؟ :)

سيل اومد ، هرچى رويا ، جمع كردم ، با خودش برد.

تو يه لحظه ، اين همه عشق ، بين ما ، يهويى چشم خورد :)

قلبم ديگه نميخواد انگا بكوبه

دى ارام مردى ولى جنازد ها ناو قلبم:)