گفت‌وگوی احمد غلامی با عباس آخوندی درباره آینده ایران
وفاق، پذیرش چنددولتی است



در هیچ دوره‌ای مسائل منطقه‌ای و جهانی تا این حد در تعیین سرنوشت ایران مؤثر نبوده است. بعد از هفتم اکتبر و تحولات سوریه و روی‌کار‌آمدن ترامپ در آمریکا، ایده تغییر سیاست‌های داخلی و خارجی از موارد جدی بحث‌های تحلیلگران سیاسی و سیاست‌مداران است. عباس آخوندی که سال‌ها در مسندهای مختلف دولتی فعالیت داشته و از نزدیک با مسائل و مشکلات کشور آشناست، معتقد است جامعه ایران دچار استحاله شده و تغییر اساسی کرده و بی‌اعتنایی به این تغییر پارادایم دیگر امکان‌پذیر نیست. او همچنین از ضرورت تغییر سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی ایران می‌گوید و باور دارد ایران در شرایط کنونی باید به‌ سمت «بی‌طرفی فعال» برود تا حیاط‌‌خلوت قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی نباشد. در‌عین‌حال که باید ارتباط همه‌جانبه خود با تمام بازیگران منطقه‌ای و جهانی را بر‌اساس منافع ملی متوازن کند. به دلیل شرایط خاص و در حال تحولِ جهان و ایران، در برنامه «برخورد» مجموعه گفت‌وگوهایی درباره آینده ایران انجام خواهیم داد.


* با تغییر شرایط منطقه‌ای، وضعیت کشورهای منطقه هم به‌ نوعی تغییر کرده که ایران هم از این قاعده مستثنا نیست. وقتی از آینده ایران صحبت می‌کنیم، طبیعی است که بیشتر از هر چیز توافق‌نامه بیست ساله بین ایران و روسیه که بعد از بیست سال به طور خودکار هر پنج سال می‌تواند تمدید شود، در بحث ما نقش مهمی داشته باشد. مضاف بر اینکه این توافق‌نامه چندجانبه است و حتی درباره مسائل امنیت داخلی و خارجی هم در آن بحث‌هایی مطرح شده. مهم‌تر از همه، در این توافق‌نامه بندی وجود دارد که می‌توان آن را این‌طور تفسیر کرد که هر‌یک از طرفین هر زمان بخواهند به‌ صورت یک‌طرفه می‌توانند از توافق خارج شوند. از این منظر، نگاه شما به آینده ایران و توافق اخیر که می‌تواند نقش مهمی در آینده ایران داشته باشد، چیست؟ در‌عین‌حال ارزیابی خود را از توافق کشورهای عربی حوزه خلیج‌ فارس و اروپا هم بگویید که به نظرم توافق بسیار مهمی است اما در ایران تاکنون فقط یک بند از آن قرارداد درباره جزایر سه‌گانه مطرح شده، در‌صورتی‌که بحث جزایر سه‌گانه به‌‌ نوعی بحث تبلیغاتی برای به‌دست‌آوردن دل کشورهای حوزه خلیج‌ فارس بوده است، اما بندهای مهم‌تری هم در آن قرارداد وجود دارد.
متن کامل را در لینک زیر بخوانید
https://vrgl.ir/xTBsj

‍ ‍ 🔹واگذاری #ایران‌خودرو‌ و ضرورت بازسازی ساختاری آن

✍عباس آخوندی، بهمن ۱۴۰۳

🔻شکست سیاست #خصوصی‌سازی در ایران دلیل‌های فراوان دارد از جمله بی‌توجهی با مساله اصلاح ساختاری بنگاه‌ها پیش از واگذاری است. مهم‌ترین هدف خصوصی‌سازی افزایش کارآیی است و این تنها با واگذاری مالکیت بنگاه تامین نمی‌شود. هم نیاز به اصلاح بازار فعالیت آن بنگاه دارد و‌هم نیاز به بازسازی ساختاری بنگاه. چون بخشی از دلیل ناکارآمدی بنگاه‌ها ساختار آنها است.

🔻در‌مورد اصلاح بازار فعالیت باید پیش از واگذاری سطح‌حمایت دولت از بازار خودرو مشخص گردد و یک‌بار برای یک‌مدت طولانی سیاست بازرگانی خارجی این بازار مشخص شود.‌باید معلوم گردد تکلیف واردات خودرو و خدمات وابسته به آن چگونه است و هر سال تغییر نکند. قاعدتا باید نرخ تعرفه تا آنجا که ممکن است کاهش یابد و‌ واردات خودرو آزاد گردد.

🔻نکته‌ی دوم در باره‌ی ساختار این‌گونه بنگاه‌ها است. این‌ بنگاه‌ها دارای دارایی‌های عظیمی چون زمین در درون و یا نزدیک کلانشهرها می‌باشند. و در مقابل دارای تعهدات تاریخی انباشته و ساختاری پر از غل و زنجیر می‌باشند. از این‌رو، آن کس که به دارایی اراضی این بنگاه‌ها نگاه می کند می‌گوید که رانت بزرگی‌ واگذار شد. و آن کس که به تعهدات و غل و زنجیرها نگاه می‌کند می‌گوید ارزش بنگاه منفی است. از این رو در کشورهايي که برنامه‌ی خصوصی‌سازی را چون آلمان به‌طور‌ موفق اجرا کردند، بازسازی ساختاری بنگاه‌ها را مقدم بر واگذاری آنها به مرحله‌ی اجرا گذاشتند. در قانون اجرای سیاست‌های اصل ۴۴ و آیین‌نامه‌های اجرایی آن نیز این امر‌ پیش‌بینی شده‌است. لیکن، هیچ‌گاه اجرا نگشته‌است. امید که در این باره به آن توجه شود. وگرنه، یک‌واگذاری پرماجرای جدید خواهد شد که به افتضاح ذاکر‌ و بانی و‌مستمع خواهد انجامید.

🔻در زیر به ماده ۱ آیین‌نامه‌ی اجرایی بازسازی ساختاری بنگاه‌ها توجه کنید:

🔹 وزارت اموراقتصادی و دارایی شورای‌عالی اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل‌وچهارم (۴۴) قانون اساسی
در جلسه مورخ۲۷/ ۱۱/۱۳۸۷ بنا به پیشنهاد هیأت واگذاری و به استناد تبصره (۱) بند (الف) ماده (۴۰) قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل‌وچهارم (۴۴) قانون اساسی، ضوابط نحوه انجام اصلاح ساختار بنگاه‌ها در موارد ضروری متضمن چارچوب حفظ و صیانت نیروی انسانی شاغل موضوع جزء (۵) بند (الف) ماده (۴۰) قانون مزبور را به شرح زیر تصویب نمود:

🔹ضوابط نحوه انجام اصلاح ساختار بنگاه‌ها ماده۱ـ در مواردی که به موجب آیین‌نامه اجرایی روش‌های واگذاری موضوع ماده (۱۹) قانون اصلاح موادی از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری‌اسلامی ایران و اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل‌وچهارم (۴۴) قانون اساسی که از این پس در این تصویب‌نامه قانون نامیده می‌شود، شرایط واگذاری بنگاه فراهم نباشد، ولی با انجام اصلاحات ساختاری، بنگاه قابل واگذاری می‌شود، سازمان خصوصی‌سازی مکلف است پس از اخذ مجوز وزارت امور اقتصادی و دارایی و با تصویب هیأت واگذاری، در چارچوب مفاد این تصویب‌نامه، حداکثر ظرف مدت یک سال بنگاه را با حفظ و صیانت نیروی انسانی شاغل در موارد ضروری، بازسازی ساختاری نماید. دوره بازسازی ساختاری در موارد خاص به پیشنهاد سازمان خصوصی‌سازی و تایید هیأت واگذاری قابل تمدید است.

🔹تبصره۱ـ بازسازی ساختاری باید توجیه اقتصادی، فنی و مالی داشته و بار مالی آن نباید از ارزش ویژه مورد انتظار بنگاه پس از بازسازی ساختاری تجاوز نماید. در صورت عدم تحقق این شرط بازسازی ساختاری مجاز نبوده و سازمان خصوصی‌سازی باید پس از سه نوبت آگهی، در صورتی که واگذاری بنگاه ممکن نشود، پیشنهاد تعیین تکلیف بنگاه را از طریق سایر روش‌های موضوع ماده (۱۹) قانون به هیأت واگذاری ارایه نماید.

🔹تبصره۲ـ سازمان خصوصی‌سازی مکلف است مستقیماً یا با استفاده از خدمات اشخاص حقیقی و حقوقی، دلایل و نوع بازسازی ساختاری (مالی، نیروی انسانی، فنی، حقوقی، عملیاتی و مدیریتی) بنگاه مشمول را مورد مطالعه قرارداده و نتیجه آن را همراه با صورت‌های مالی و سایر مدارک و مستندات لازم برای اخذ مجوز به هیأت واگذاری تسلیم نماید. مطالعه مزبور باید در برگیرنده راه‌های بهینه‌کردن فعالیت بنگاه و نتایج مورد انتظار، پیشنهاد تجزیه، ادغام یا تحصیل، برنامه زمان‌بندی و برآورد بار مالی بازسازی ساختاری باشد.

🔹تبصره۳ـ در انجام مطالعه موضوع تبصره (۲) فوق باید سرفصل خاصی به ارزیابی تعهدات بنگاه در برابر کارکنان اختصاص یابد.

🔹ترامپ و‌ موضع ما: چرا بی‌طرفی فعال

✍عباس آخوندی، بهمن ۱۴۰۳

🔻این روزها بحث ترامپ و مواضعش در باره‌ی ایران نقل محافل است. چندی پیش در یک برنامه کلاب‌هاوسی شرکت کردم و بیش از دو ساعت در ابن باره بحث و گفت‌وگو داشتم. البته گفت‌وگوی دیگری با اکو ایران داشتم که آن را نیز انتشار خواهم داد.

🔻در این نشست در ابتدا تصویری از نظام فکری مجموعه ترامپ ارایه کردم. سپس فهم خودم از نظام رفتاری و‌ تصمیم‌گیری‌ او عرضه نمودم. در ادامه با حاضران در اتاق وارد گفت‌وگو گشتم.

🔻به گمان من در این شرایط باید نخست تلاش کنیم تا فهمی از دستگاه فکری ترامپ و تحولات جهان به دست آوریم تا در تصمیم‌گیری خطای کمتری داشته‌باشیم. به هر روی، باید وارد یک دادوستد فعال شویم.

https://youtu.be/v1UIbrVfH3U?si=dsHmXtGp0BnHlfMj

🔹عباس آخوندی در نشست شورای مرکزی حزب همبستگی ایران اسلامی: سیاست “بی طرفی فعال” بهترین راهبرد ایران در جهان چند قطبی است
 بهمن 18, 1403
ایران نباید حیاط خلوت هیچیک از قدرت های جهانی باشد
🔻به گزارش روابط عمومی حزب همبستگی ایران اسلامی، عباس آخوندی با حضور در جلسه شورای مرکزی حزب همبستگی ضمن تببین شرایط جهان چند قطبی و هشدار نسبت به تبعات تبدیل ایران به حیاط خلوت یکی از قدرت های جهانی، اتخاذ سیاست بی طرفی فعال را بهترین راهبرد ایران در شرایط کنونی دانست.
🔻وی با اشاره به گزاره متداول این روزها مبنی بر گذار از جهان تک قطبی به جهانی چند قطبی گفت: این فرآیند پیامدهای بسیار گسترده ای در حوزه های مختلف به دنبال خواهد داشت و در آینده شاهد منازعات قدرت های بزرگ برای تامین منافع حداکثری و نزاع آنان برای تسلط بر زنجیره تولید جهانی خواهیم بود.
🔻این استاد دانشگاه در تشریح سهم قدرت های بزرگ از اقتصاد جهانی افزود: میزان تولید ناخالص جهانی حدود 105 تا 106 هزار میلیارد دلار است که سهم آمریکا حدود 29 هزار میلیارد دلار یعنی 28 درصد، سهم چین 18 هزار میلیارد دلار یعنی حدود 16،‌ 17 درصد، سهم اتحادیه اروپا تقریبا 19 هزار میلیارد دلار معادل 18 درصد و سهم روسیه دو هزار میلیارد دلار یعنی تنها حدود 1.7 درصد و کمتر از ژاپن با 4 و هند با 8/3 هزارمیلیارد دلار است و این بدین معناست که اندازه روسیه در اقتصاد جهانی اساسا تعیین‌کننده نیست و سه بلوک چین به‌اضافه اتحادیه اروپا و آمریکا حدود 65 درصد کل اقتصاد جهان را در اختیار دارند.
🔻وی ادامه داد: کسانی که اصرار دارند ایران را در بلوک روسیه قرار دهند خوب است که به این اعداد و ارقام توجه کنند.
🔻آخوندی با اشاره به بازگشت ترامپ به قدرت و تاکید بر این که ترامپیسم ایده ای است در جهت مغایرت و مخالفت با جهان لیبرال که تنها محدود به آمریکا نیست، گفت: بررسی ها نشان می دهد که شعارهای ترامپ نه تنها مربوط به جهان لیبرال نیست بلکه وی به دنبال یک جهان حمایت شده و حفاظت شده است که می تواند در آینده به رویارویی های خطرناک میان قدرت های بزرگ منجر شود.
🔻وی افزود: شعار اصلی ترامپ اول آمریکا و شعار دوم وی این است که هیچ کلمه ای مقدس تر از تعرفه نیست و شعار سوم نیز در رابطه با مهاجرت است و با رفت و آمد آزاد نیروی انسانی در سطح جهان مخالف می کند و به تعبیری مفهوم جهانی شدن را قبول ندارد و شعار چهارم وی نیز کاهش مالیات صنعتگران است و به همین دلیل هم در دوره قبل مالیات را از 35 درصد به 21 درصد کاهش داد و همه این موارد نیز در تضاد با جهان لیبرال و رقابت آزاد تجاری قرار دارد.
🔻آخوندی اظهار داشت: نرخ تعرفه بالا به ضرر تجارت آزاد و به نفع سیستم های حمایتی در داخل آمریکاست و کاهش مالیات نیز به کاهش رقابت در آمریکا منجر شده و به زیان مصرف کننده و به نفع شکل گیری بنگاه و غول های اقتصادی بسیار بزرگ تر از آنچه اکنون وجود دارد خواهد بود و نتیجه چنین اقداماتی افزایش تنش و تبدیل رقابت های متداول تجاری به جنگ و منازعه بین قدرت های بزرگ خواهد بود.
🔻وی افزود: همین سیاست ها توسط چین هم در حال پیگیری است و استراتژی اول چین، دوم چین و سوم چین در این کشور در حال پیگیری است و در اروپا هم آثار قدرت گرفتن راست افراطی در کشورهایی مانند لهستان، مجارستان و فرانسه قابل مشاهده است و به نوعی جهان آزاد در حال حرکت به سمت یک نظام مرکانتلیستی است که در آن ثروت نه از طریق رقابت آزاد بلکه از طریق حمایت ایجاد می شود یعنی حمایت حکومت ها ثروت را شکل می دهد که این امر در تضاد با ایده آدام اسمیت است که معتقد بود ثروت باید از طریق رقابت و افزایش تولید تامین شود نه از طریق سیستم های حمایتی حکومت ها.
https://hezbehambastegi.com/2025/02/06/%d8%b9%d8%a8%d8%a7%d8%b3-%d8%a2%d8%ae%d9%88%d9%86%d8%af%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%86%d8%b4%d8%b3%d8%aa-%d8%b4%d9%88%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%b1%da%a9%d8%b2%db%8c-%d8%ad%d8%b2%d8%a8-%d9%87%d9%85%d8%a8/

انتشار مطالب ایراد شده در نشست شورای مرکزی حزب همبستگی در روزنامه شرق

🔹نومرکانتالیسم، ترامپ و‌ تحولات جهانی

✍عباس آخوندی، بهمن ۱۴۰۳

🔻این روزها بحث ترامپ و مواضعش در باره‌ی ایران نقل محافل است. به گمان من، پیش از هر گونه موضع‌گیری باید فهمی از منطق تحولات جهانی به‌دست آوریم. تقلیل موضوع به ر‌وان‌شناسی و یا گستاخی ترامپ به‌غایت راهزن است. هرگونه سراسیمگی و یا رویکرد تقلیل‌گرایانه امنیت ملی ایران را قطعا به مخاطره خواهد انداخت.

🔻من بر این باورم‌ که جهان در یک واگرایی به سوی نومرکانتالیسم در حرکت است. البته این صورت‌بندی از روند جهانی تا حدود زیادی بدیع به‌نظر می‌رسد و‌ کمتر در محافل آکادمیک‌ و دانشگاهی پیرامون آن بحث شده‌است. لذا، نخست من از همکاران، تحلیل‌گران و‌فعالان سیاسی درخواست دارم‌ که به نقد این نگاه بپردازند.

🔻به گمان من در این شرایط، نخست باید فهمی عینی و‌ واقعی از تحولات جهان به دست آوریم تا در تصمیم‌گیری خطای کمتری داشته‌باشیم. و‌گرنه در گرداب خودتخریبی سختی سقوط پیدا خواهیم‌کرد.

🔻در‌این‌گفت‌وگو تلاش کرده‌ام‌ که مبانی نظری نومرکانتالیسم‌ جدید را که جهان را به لبه‌ی پرتگاه منازعه‌ی فراگیر خواهد کشاند بشکافم. از همه‌اندیشمندان مشارکت در بحث را طلب می‌کنم.

‍ 🔹بازخوانی حادثه آتش‌سوزی پلاسکو

✍عباس آخوندی، بهمن ماه 1403

🔻حوادث پی در پی در کشور ما رخ می‌دهند و کمتر در باره‌ی آنان یک گزارش ملی منتشر می‌گردد؛ همانند حادثه‌ی اخیر معدن طبس. حادثه‌ی پلاسکو از جمله معدود حوادثی بود که رییس جمهور روحانی با پیشنهاد اینجانب هیاتی از برترین کارشناسان و متخصصان دانشگاهی ایران را در حوزه‌ی مهندسی ساختمان، آتش، حقوق، بیمه و امور اجتماعی مامور کرد تا در باره آن یک گزارش ملی تهیه و بدون هرگونه دخل و تصرفی انتشار دهند. این گزارش موجب تجدید نظر و اصلاح در حوزه‌ی مقررات ملی ساختمان مبحث آتش و هم‌چنین نظام بهره‌برداری از ساختمان‌ها گشت. هرچند فضای سیاست‌زده‌ی ایران مانع آن شد که این گزارش آن‌چنان که باید و شاید در رسانه‌ی ملی، شبکه‌های اجتماعی و مطبوعات مورد بحث و بررسی قرار گیرد. حال آن‌که چنین گزارش‌هایی باید تبدیل به مبنایی برای درس‌آموزس ملی و عبرت‌گیری برای جلوگیری از تکرار اشتباه‌ها و رفع نواقص گردد.

🔻در مورد حادثه معدن طبس هم اینجانب به دولت پیشنهاد کردم که اقدام به یک گزارش ملی کند. لیکن، متاسفانه به این پیشنهاد وقعی گذاشته نشد. اکتفا به گزارش‌های اداری و مدیریتی سم مهلک است و مانع کشف حقیقت و فهم ریشه و علت وقوع حوادث خواهد بود. نتیجه همین خواهد شد که شد که قدری هم‌دردی، اعلام عزای عمومی و واگذاری واحد مسکونی به خانواده‌ی جانباختگان و اقدام‌هایی از این دست انجام گیرند و علت و ریشه‌ی حوادث مورد فراموشی قرار گیرند. هرچند که بسیار دیر شده‌ و بخشی از شواهد و مدارک این حادثه محو و یا تغییر یافته، باز هم پیشنهاد می‌کنم که هیاتی از کارشناسان و متخصصان مستقل فنی، حقوقی و بهره‌برداری از معادن مسئوول تهیه یک گزارش ملی در باره حادثه معدن طبس گردند و نتیجه را بدون هرگونه دخل و تصرفی از سوی مقامات انتشار دهند تا مبنایی برای تجدید نظر در باره رویه‌های غلط در معادن گردد.

🔻کانون مهندسین فارغ التحصیل دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران در سالروز وقوع حادثه پلاسکو در یکشنبه 28بهمن ماه 1403 در محل دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران در نظر دارد که گزارش ملی این حادثه را با حضور تهیه‌کنندگان آن مورد بررسی قرار دهد. امید که مورد توجه جامعه مهندسی، جامعه مدنی، رسانه و عموم ملت ایران قرار گیرد.

دوستانی که علاقه دسترسی به گزارش کامل حادثه پلاسکو را دارند به لینک زیر مراجعه کنند. گزارش آموزنده‌ای است.

https://dolat.ir/detail/292079

ضمن تاسف فراوان از تنزل امنیت دانشجویان و‌ شهروندان در مرکز شهر تهران‌ و تسلیت به خانواده و دوستان گرامی شادروان #امیرمحمد_خالقی عزیز و به عنوان یک معلم بازنشسته دانشگاه تهران از آقای #دکتر_عارف به عنوان رییس شورای مرکزی #کانون_صنفی_استادان و دکتر #کارن_ابری‌نیا دبیر کانون درخواست دارم که با هویت صنفی کانون و ماموریت کانون در جهت تامین امنیت محیط دانشگاه و پیرامون آن ورود پیدا کنند،‌ و اقدام به تهیه یک #گزارش_مستقل از موضع مطالبه‌گری‌ صنفی نمایند.
این حادثه موجب نگرانی #ملت_ایران گشته‌است. لذا، ضروری است که کانون نتیجه اقدام و گزارش مستقل خود را به اطلاع عموم‌ملت برساند.
از خدای تعالی رحمت واسعه و آرامش و شادی روح خالقی عزیز را درخواست دارم.

خشونت‌زدایی از جامعه

امروز پیام زیر را بزرگی‌ در پی قتل مظلومانه دانشجو امیر محمد خالقی عزیز برایم ارسال کرده‌است. پیامی قابل تامل!


سلام - اکنون که به گفته مقامات مسوول ، عاملان جنایت قتل دانشجوی دانشگاه تهران ، دستگیر شده اند ، به نظرم فرصتی تاریخی برای نخبگان جامعه بویژه در این مقطع تاریخی است که پویشی ضد خشونت را سامان داده و رهبری کنند

- بدوی ترین کار اینست که در اسرع وقت این دونفر را محاکمه و اعدام کنند و دل خیلی ها را هم‌ خنک کنند

- در جامعه ما که فلنگش در رفته، واقعا این دو‌نفر قربانی و معلول هستند یا علت ؟؟

- خوبست قدری به شخصیت و‌پیشینه عاملان جنایت هم توجه شود

- دو‌جوان تازه رسته - واقعا گریه دارد !!

نه به اعدام -

نه به ادامه خشونت

- البته اولیای دم باید از حقشان بگذرند ولی نخبگان و رهبران اجتماعی هم در شکل دادن به نگاه و اندیشه جامعه بسیار موثرند

- بیاییم به جای ترویج خشونت و روحیه دائمی انتقام جویی ‌‌و کینه ورزی و به عبارتی چرخه پایان ناپذیر مرگ برای همه ، در روابط درونی جامعه به محبت و مدارا و گذشت و حل مشکلات از راه مذاکره و بدور از اتکا به سلاح ، تمرکز کنیم و بویژه به علت ها که عمدتا از ناکامی و نومیدی و خشونت نهفته در رفتار کلیت نظام فرمانروایی ناشی می شود ، انتقاد کنیم و باز هم با روش های مدنی در پی خروج از این چرخه مرگ برای ملت ایران باشیم  -

ایران و محور ترامپ - پوتین،

کوروش احمدی،

سرمقاله روزنامه شرق، ۲۹ بهمن ۱۴۰۳

یادداشتی راهبردی و‌خواندنی که نشان از تحول در نظم‌جهانی و اتفاقاتی فراتر از‌ به قدرت رسیدن شخص ترامپ دارد.
جهان به سمت و سوی نظم نومرکانتالیستی در جریان است و ما در ایران شناخت اندکی در این باره داریم. ترسم آن است که در موقعیتی قرار گیریم که راه پس و‌پیش‌ نداشته باشیم.
عباس آخوندی

و اما اصل‌ سرمقاله

اتفاقاتی که در کنفرانس امنیتی مونیخ رخ داد، هیچ کم از یک تحول تاریخی بی‌سابقه طی دوره بعد از جنگ جهانی دوم ندارد. اظهارات مقامات آمریکایی و اروپایی در این کنفرانس، حاکی از فاصله‌گرفتن آنها از هم و نزدیک‌شدن آمریکا به روسیه است. تماس تلفنی ترامپ با پوتین را باید یک نقطه عطف به شمار آورد. پوتین حداقل از 2007 به‌طور علنی خواستار عقب‌نشینی آمریکا از اروپا، شکل‌گیری توازن جدیدی در اروپا به سود روسیه و شناسایی منطقه نفوذی برای روسیه در شرق اروپا بوده‌ است. تماس تلفنی ترامپ و سخنرانی معاون و وزیر دفاع او در کنفرانس مونیخ، نشان داد که دولت جدید آمریکا ممکن است انگیزه‌ای برای هزینه‌دادن جهت جلوگیری از تحقق رؤیای پوتین نداشته باشد. ادامه در 👇🏽

https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-972743

@kanoonfanni
به پیشواز جشن « نودمین سالگرد تاسیس دانشکده فنی دانشگاه تهران »

مروری بر خاطرات گذشته ، جشن سال ۱۳۸۳
مصادف با هفتادمین سالگرد تاسیس دانشکده فنی

⏰ چهارشنبه ، ۸ اسفندماه ۱۴۰۳ ، ساعت ۱۷:۰۰
📌 دانشکده فنی دانشگاه تهران ، پردیس مرکزی
🏗 تجلیل از برگزیدگان خانواده بزرگ فنی
🎤 همراه با اجرای موسیقی زنده

منتظر شما هستیم ...

دعوت به شرکت هم‌دانشکده‌ای‌های عزیز به حضور در جشن نودمین سال تاسیس دانشکده فنی دانشگاه تهران.
۸ اسفندماه، ساعت ۵ بعدازظهر، سالن شهید چمران دانشکده فنی، دانشگاه تهران

به یاد قدیم‌ها

بازم دانشکده فنی

قدرت و اخلاق مهندسی

🔹عباس آخوندی
مهندسی توانایی است. مهندسی برای کشورها از جمله ایران قدرت ایجاد می کند. نکته مهم این است که مهندسی انباشت تجربه است و تهیه زندگی نامه مهندسان برجسته به انباشت تجربه کمک می کند. مهندسان بزرگی معرفی شدند و می توانیم از تجربیات آنان بهترین استفاده را داشته باشیم. مهندسان برجسته در حوزه های تخصصی خودشان منشا اثرات بزرگی هستند و این فعالیت ها می تواند چراغ راه آینده باشد

از نظر من مهندسی با قدرت برابر است. از این‌رو، در اینجا قصد دارم هم به خودم این تذکر را بدهم و هم به همه دوستان عزیزم که باید به جنبه های اخلاقی در قدرت متعهد باشیم. مهندسی در ایران ضمن این
که توسعه را ایجاد کرده می تواند در جنبه های مختلفی مانند آلودگی های زیست محیطی مخرب باشد. من فکر می کنم در زمانی هستیم که باید به جنبه های اخلاقی کاربست قدرت مهندسی بیشتر پردازیم و توجه داشته باشیم

🔹 ایده جدید فراانسان که ترکیب انسان و فناوری مهندسی است می تواند هم جهان بسیار خوبی را پیش روی ما قرار دهد و هم می تواند منجر به ساخت جهانی وحشتناک شود. آن چه از ساخت یک جهان وحشتناک جلوگیری می‌کند جنبه های اخلاقی مهندسی است

پرتگاه جنگ و سنت ایرانی صلح

عباس آخوندی، اسفندماه 1403

به‌تجربه آموختم که ملتی دلیر است که یارای زندگی صلح‌آمیز با جهان داشته باشد. چنین ملتی آمادگی جنگ در دفاع از موجودیت و شرافت خویش را نیز دارد. در برابر، ملت جنگ‌طلب هیچ‌گاه روی آرامش و توسعه را نخواهد دید. و ملت ترسو که نه یارای جنگ دارد و نه دلیری صلح، در وضعیت تعلیق همیشگی باقی خواهد ماند و سرنوشتی جز فقر و ناامنی نخواهد داشت. 

به‌نام یزدان پاک
 
پرتگاه جنگ و سنت ایرانی صلح
عباس آخوندی، اسفندماه 1403
به‌تجربه آموختم که ملتی دلیر است که یارای زندگی صلح‌آمیز با جهان داشته باشد. چنین ملتی آمادگی جنگ در دفاع از موجودیت و شرافت خویش را نیز دارد. در برابر، ملت جنگ‌طلب هیچ‌گاه روی آرامش و توسعه را نخواهد دید. و ملت ترسو که نه یارای جنگ دارد و نه دلیری صلح، در وضعیت تعلیق همیشگی باقی خواهد ماند و سرنوشتی جز فقر و ناامنی نخواهد داشت. 
برترین ماموریت دولت‌ها تامین امنیت و احتراز از جنگ است. و شریف‌ترین سیاست تامین صلح و امنیت برای ملت است. جنگ هزینه‌های گزاف جانی و مالی خواهد داشت و پی‌آمدهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و اقتصادی آن بیرون از حد و مرز است. راه دور نرویم. در شهریور 1320، ایران در جریان جنگ جهانی دوم اشغال شد. پی‌آمد این اشغال برکناری رضاشاه، و افزایش دخالت‌های خارجی در سیاست داخلی ایران بود. ضعف حکومت مرکزی باعث بحران آذربایجان و کردستان گردید. تجزیه‌طلبان در آذربایجان و کردستان با پشتیبانی شوروی اقدام به تأسیس دولت‌های خودمختار نمودند. قحطی، تورم و کمبود کالا تا مدت‌ها زبانزد پیران این سرزمین بود. منابع ملی توسط نیروهای متفقین به‌یغما رفت. تا مدت‌ها رکود و بی‌ثباتی گریبان اقتصاد ایران را گرفت و وابستگی به غرب و مشخصا امریکا فزونی یافت. بحران اقتصادی و ناامنی در روستاها باعث مهاجرت گسترده مردم به شهرها شد که تأثیر زیادی بر ساختار اجتماعی ایران گذاشت. بیماری‌هایی مانند تیفوس و وبا شیوع پیدا کرد و سختی شرایط موجب شکل‌گیری اعتراض‌ها و شورش‌های محلی گشت. سرجمع اشغال ایران در جنگ جهانی دوم تأثیرات عمیقی بر سیاست، اقتصاد و جامعه گذاشت و زمینه را برای تحولات بعدی در تاریخ معاصر ایران فراهم کرد.
اینک پرسش تاریخی این است که آیا این اشغال وضعیت مقدر ایران بود و یا آن‌که قابل احتراز بود. هرچند این پرسشی است مناقشه برانگیز و تاریخ‌نگاران و پژوهشگران رویکردهای متفاوتی در پاسخ به آن دارند. تاریخ‌نگار برجسته‌ای چون فریدون آدمیت بر این باور است که اشغال ایران نتیجه سیاست‌های نادرست رضا شاه و عدم درک او از تحولات و تغییرات استراتژیک جهانی بود. او بر این باور است که وی با لجاجت خود در برابر متفقین بهانه‌ی لازم برای اشغال را بدانها داد. هرچند پژوهشگران دیگری بر این باورند که تصمیم به اشغال ایران توسط متفقین مستقل از مواضع رضا شاه اتخاذ شده بود. ولی، واقعیت آن است که این پرسشی از سر تفنن نیست. ملت ایران هزینه سرسام‌آوری در این ارتباط پرداخت کرد و هنوز نیز ما از پی‌آمدهای شوم آن متاثریم. بی‌گمان اگر آن اشغال نبود، ما اینک سرنوشت دیگر و بهتری داشتیم.
مشابه این پرسش را می‌توانیم در ارتباط با جنگ تحمیلی 1359 تا 1367 داشته باشیم. شورای امنیت سازمان ملل عراق را به عنوان دولت متجاوز معرفی کرد. لیکن، پرسش تاریخی این است که آیا نمی‌شد که جنگ را در اولین فرصت خاتمه داد؟ شایسته است که به آمار خسارات انسانی و مالی همین جنگ نگاهی بیندازیم. فقط ما در ایران چیزی حدود ۲۰۰ هزار شهید دادیم. حدود ۶۳۰ هزار جانباز و چیزی حدود ۴۱ هزار آزاده در جنگ داشتیم. هنوز عراق آمار خسارات خود را اعلام نکرده است. ولی آماری که برای کشته‌های عراق اعلام می‌شود چیزی حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار تن است. آنان نیز رقمی در حدود ۷۰۰ هزار زخمی و مجروح دارند و چیزی حدود ۷۱ هزار اسیر در ایران داشته‌اند. خسارت جنگ ایران و عراق بر اساس آنچه که دانش‌نامه بریتانیکا اعلام می‌کند چیزی حدود ۱۲۰۰میلیارد دلار است. قطعا اگر بعد از فتح خرمشهر و یا عملیات فتح المبین که جهان قدرت و توان دفاعی ایران را به‌رسمیت شناخته بود از جنگ خارج شده‌بودیم، خسارت طرفین شاید ده درصد این هم نبود. لیکن فرصت‌های طلایی را یکی پس از دیگری از دست دادیم. چرا؟
طرح شعار "جنگ، جنگ تا رفع فتنه در جهان" که پایان جنگ را تعلیق به‌محال می‌کرد و شعاری گنگ و غیر واقعی بود چه سودی برای ملت ایران داشت؟ پرسش تاریخی این است که چرا نتوانستیم فرایند صلح را به‌پیش ببریم؟ و این‌که چرا پذیرش قطعنامه به‌مثابه نوشیدن جام زهر شد؟ و چگونه با این همه خسارات خانمان‌سوز هنوز گروهی در رسانه‌ی ملی در پی یافتن مقصران خاتمه‌دهندگان به جنگ هستند؟ ریشه‌ و منشاء این نظریه‌ی ضد صلح در ایران چیست و کجاست؟
بی‌گمان وضعیت فعلی نابسامانی اوضاع در ایران، اعم از بی‌دولتی، از هم‌گسیختگی اجتماعی و فرهنگی، فقر و بحران اقتصادی، ناامنی اجتماعی و مخاطرات بین‌المللی و هزاران گرفتاری دیگر همه در شرایط تعلیق در جنگ تحمیلی و نداشتن نظریه‌ی روشن در مواجهه با منازعه و کیفیت مدیریت و ترک منازعه ریشه دارد. اینک نیز در آستانه‌ی یک منازعه‌ی بین‌المللی دیگر قرار داریم.

باز در کمتر از صد سال برای بار سوم در برابر این پرسش قرار گرفته‌ایم که راه‌کار مدیریت و حل منازعه چیست؟ آیا درگیری قابل اجتناب است؟ چگونه و بر اساس چه نظریه‌ای؟
سنت ایرانی بر آن بوده‌است که آشتی را بر جنگ ترجیح دهد. تا ایرانیان مجبور نگردند تن به جنگ ندهند و در نخستین فرصت با سرفرازی دست از جنگ بشویند. حکیم حماسه‌سرای ایران دادوری و آبادانی را بر جنگ‌افروزی و گردن‌کشی برتری می‌دهد و ما را از جنگ‌های بی‌هدف باز می‌دارد. فردوسی در شاهنامه، اثر سترگ خود به بررسی مفاهیم اخلاقی و فلسفی جنگ و صلح پرداخته و در عین حال تضاد و رابطه میان آن‌ها را به تصویر می‌کشد. شاهرخ مسکوب معتقد است که فردوسی در شاهنامه هیچ‌گاه به‌طور یک‌جانبه به جنگ یا صلح نگاه نمی‌کند، بلکه این دو مقوله را در تعامل و تضاد با یکدیگر به نمایش می‌گذارد. از یک سو، جنگ‌ها در شاهنامه نمادهایی از شجاعت، قهرمانی و دفاع از حق و شرافت هستند و از سوی دیگر، صلح هم نماد خردمندی، حکمت و نهایتاً آرامش جامعه انسانی است. در این نگاه، فردوسی هیچ‌کدام از این دو مفهوم را به‌طور مطلق و ایده‌آل نمی‌بیند، بلکه جنگ را به‌عنوان بخشی از تجربه انسانی و صلح را به‌عنوان هدفی ارزشمند و رسیدنی پس از آزمون‌های سخت می‌بیند.
شخصیت‌هایی چون ایرج، کیخسرو و سیاوش که در داستان‌هایشان به صلح و آشتی بین ملت‌ها توجه دارند، نمادهای صلح و اندیشه حکیمانه هستند. فردوسی در شاهنامه نشان می‌دهد که حتی در دل جنگ‌ها و خونریزی‌ها، صلح و آرامش مطلوب‌ترین هدف انسانی است، به شرط آن که به درستی درک و اعمال شود. این کتاب که عصاره فرهنگ ایرانی است به زیبایی و با ظرافت به ما نشان می‌دهد که جنگ‌هایی که از سر غرور، نیرنگ، حسد، دروغ، ترس، کینه، فریب، شراب، حرص و یا طمع آغاز می‌شوند فرجامی جز تباهی ندارند. کسری از بزرگمهر از عواملی که خرد را به زیر می‌کشند می‌پرسد و او از ده دیو یاد می‌کند که نهایتا جنگ را سبب می‌گردند. و ادامه می‌دهد که 
ز شمشیر دیوان خرد جوشنست           
دل وجان داننده زو روشنست
فردوسی با تمام علاقه‌ای که به شخصیت رستم دارد، پایان نبرد او با سهراب را جز فرزندکشی و تباهی چیزی نمی‌داند. چرا که رستم نیز در این نبرد دچار غرور می‌شود و با تمام نشانه‌هایی که سهراب به او می‌دهد او نمی‌خواهد سهراب را بشناسد و تنها زمانی این ابرِ تیره از جلوی چشمان او زدوده می‌شود که دستش به خون پسر آلوده شده و کار از دست شده‌است.
داستان سیاوش پر آب چشم است. فرزندی خردمند اسیر پدری تیزمغز است. هرچند ممکن است شما با این داستان آشنا باشید لیکن بازخوانی آن برای فهم ما از سنت ایرانی صلح ضروری است. سیاوش در این داستان زمانی که پیشنهاد صلح را از افراسیاب دریافت می‌کند و افراسیاب صد تن از کسانِ خود را به عنوان گروگان و تضمین نگرویدن به جنگ نزد او می‌فرستد، پس از رایزنی با رستم و دیگر امیران لشگرش به این نتیجه می‌رسد که پیشنهاد او را بپذیرد و نامه‌ای را به واسطه‌ی رستم برای پدر بفرستد. لیکن پدر مغرور او، نظر سیاوش را حمل بر تن‌آسایی و جوانی او می‌کند و بر رستم نهیب می‌زند که او گفت، تو چرا با او هم‌رایی کردی. جالب آن‌که رستم در پاسخ شاه جا نمی‌زند و می‌گوید:    
سخن بشنو از من تو ای شه نخست    
پس آنگه جهان زیر فرمان تست
تو گفتی که بر جنگ افراسیاب              
مران تیز لشکر بران روی آب
بمانید تا او بیاید به جنگ                 
که او خود شتاب آورد بی‌درنگ
ببودیم یک چند در جنگ سست             
در آشتی او گشاد از نخست
کسی کاشتی جوید و سور و بزم              
نه نیکو بود پیش رفتن برزم
شاه بی‌خرد به‌جای آن‌که در سخنان رستم تامل کند به شخصیتی چون او می‌گوید:
که این در سر او تو افگنده‌ای                
چنین بیخ کین از دلش کنده‌ای
تن آسانی خویش جستی برین                
نه افروزش تاج و تخت و نگین
تو ایدر بمان تا سپهدار طوس                     ببندد برین کار بر پیل کوس
        آشکار است که آزردن رستم قهرمان ملی ایران نشان بی‌خردی شاه است. فردوسی می‌گوید
کسی را که جنگی چو رستم بود                  
بیازارد او را خرد کم بود
رستم که در وطن‌خواهی و دلیری خود تردید ندارد در پاسخ شاه می‌گوید:
اگر طوس جنگی‌تر از رستم است     
چنان دان که رستم ز گیتی کم است
بگفت این و بیرون شد از پیش اوی        
پر از خشم چشم و پر آژنگ روی
شاه هم‌چنان بر رای خود پافشاری و لجاجت می‌کند و در پاسخ سیاوش می‌نویسد که
کنون خیره آزرم دشمن مجوی                       
برین بارگه بر مبر آبروی

منه با جوانی سر اندر فریب                   
گر از چرخ‌گردان نخواهی نهیب
که من زان فریبنده گفتار او                           
بسی بازگشتم ز پیکار او
ترا گر فریبد نباشد شگفت                          مرا از خود اندازه باید گرفت
نرفت ایچ با من سخن ز آشتی                     
ز فرمان من روی برگاشتی
همان رستم از گنج آراسته                        نخواهد شدن سیر از خواسته
ازان مُردَری تاج شاهنشهی                   
ترا شد سر از جنگ جستن تهی
در بی‌نیازی به شمشیر جوی                        به کشور بود شاه را آبروی
شگفت که این نوع رویارویی تا چه برای ما در این روزگار آشناست. زمانی که سیاوش نامه پدر را می‌خواند به فکر فرو می‌رود: 
همی گفت صد مرد ترک و سوار                
ز خویشان شاهی چنین نامدار
همه نیک خواه و همه بی‌گناه                     اگرشان فرستم به نزدیک شاه
نپرسد نه اندیشد از کارشان                         
همانگه کند زنده بر دارشان
به نزدیک یزدان چه پوزش برم                         
بد آید ز کار پدر بر سرم
ور ایدونک جنگ آورم بی‌گناه                     چنان خیره با شاه توران سپاه
جهاندار نپسندد این بد ز من                        
گشایند بر من زبان انجمن
از این رو تصمیم به ترک جنگ می‌گیرد و آن می‌شود مابقی داستان که همه می‌دانیم. کشته‌شدن سیاوش و آغاز سلسله‌ای از جنگ‌ها میان ایران و توران. آن‌چه که ما از اسلام می‌دانیم و به ما گفته شده‌است نیز همراستا با همین آموزه صلح‌جویی ایرانی بوده است. ما بر این باوریم که پیامبر آغازگر هیچ جنگی نبوده‌است. قران نیز آشکارا می‌گوید:
وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶۱﴾ وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ ﴿۶۲﴾
و اگر دشمنان به صلح و مسالمت تمایل داشتند تو نیز مایل به صلح باش و کار خود به خدا واگذار که خدا شنوا و داناست. (۶۱) و اگر دشمنان به فکر فریب دادن تو باشند البته خدا تو را کفایت خواهد کرد، اوست که به نصرت خود و یاری مؤمنان تو را مؤیّد و منصور گردانید. (۶۲)
        این قلم بر این باور است که خوانشی که این روزها از اسلام در گفتمان رسمی ترویج می‌شود بیش از آن‌که برگرفته از خوانش شیعی سنتی ایران باشد، بیشتر تحت تاثیر خوانش اخوانی است. با این خوانش، خشونت ترویج می‌گردد و صلح و آرامش تباه می‌گردد. به‌نظر می‌رسد که باید در این باره بازنگری بنیادین داشته باشیم. با ارزوی گسترش صلح و عدالت در جهان به‌ویژه در منطقه‌ی پرآشوب ما و در سرزمین ما ایران.