Telegram Web
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
کاریکاتوری در رسانه‌های عربی
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
وداع یک بسیجی با گور روقیه در سوریه.
برای من خنده دار است در حالیکه در همین لحظات که دخمه های سوریه را میگشایند
هزاران زندان دیگر در سراسر جهان با صدهزار زندانی چه بسا بیگناه در بنداند و جهانیان فقط بصفحات تلویزیونهاخیر مانده اند

ای انسانهاکه درساحل...
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گوگل قدم بزرگی در ساخت کامپیوترهای کوانتومی برداشته است . لطفن ببینید .
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
"فایننشال تایمز:


منطقه به زودی شاهد اوج گیری درگیری اردوغان و نتانیاهو خواهد بود؟ / چرا اعراب خلیج فارس نگران فضای تازه خاورمیانه هستند؟ / اوضاع فعلی می‌تواند ایران را به سمت سلاح اتمی سوق دهد
از میان رهبران در حال حاضر تنها ما دو نفر باقی مانده‌ایم. من و ولادیمیر پوتین.» این قضاوت متکبرانه رجب طیب اردوغان در هفته گذشته بود. شی جین پینگ و دونالد ترامپ ممکن است با رتبه بندی جهانی رئیس جمهور ترکیه مخالف باشند. با این حال، در سطح منطقه‌ای، اردوغان ادعا دارد که یکی از دو رهبر قدرتمندی است که در حال تغییر دادن خاورمیانه است. رقیب منفور او، بنیامین نتانیاهو است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
فایننشال تایمز در مطلبی به قلم گیدئون راخمن نوشت: ترکیه و اسرائیل برای بهره‌برداری از سقوط رژیم اسد در سوریه دست به کار شده‌اند.
 
به گزارش سرویس بین الملل«انتخاب»،  در ادامه این مطلب آمده است: از میان رهبران در حال حاضر تنها ما دو نفر باقی مانده‌ایم. من و ولادیمیر پوتین.» این قضاوت متکبرانه رجب طیب اردوغان در هفته گذشته بود. شی جین پینگ و دونالد ترامپ ممکن است با رتبه بندی جهانی رئیس جمهور ترکیه مخالف باشند.
 
با این حال، در سطح منطقه‌ای، اردوغان ادعا دارد که یکی از دو رهبر قدرتمندی است که در حال تغییر دادن خاورمیانه است. رقیب منفور او، بنیامین نتانیاهو است. تکبر کنونی اردوغان از نقشی که در سوریه ایفا کرده ناشی می شود. ترکیه تنها قدرت منطقه‌ای بود که تمام وزن خود را پشت هیئت تحریر الشام، گروه اسلام‌گرایی که رژیم اسد را سرنگون کرد، گذاشت.
 
ابراهیم کالین، رئیس سازمان اطلاعات ترکیه، چند روز پس از به قدرت رسیدن تحریرالشام از دمشق بازدید کرد. اردوغان مدت‌هاست که آرزوی احیای قدرت ترکیه در سرزمین های امپراتوری سابق عثمانی را در سر می پروراند. برای او، سرنگونی اسد مسیری جدید به سوی نفوذ منطقه‌ای باز می‌کند. این امر همچنین به طور بالقوه منفعت داخلی نیز دارد: تضعیف کردها در سوریه، کاهش مشکل پناهندگان ترکیه و کمک به تلاش او برای باقی ماندن در مقام ریاست جمهوری پس از سال 2028. اتحادهای ترکیه با گروه های اسلام گرا مانند تحریرالشام و اخوان المسلمین به عنوان تهدیدی جدی از سوی اسرائیل و حکومت های محافظه کار حاشیه خلیج فارس تلقی می شود. اسرائیل برای از بین بردن توانایی نظامی سوریه، نیروی دریایی و نیروی هوایی آن را بمباران کرده و سرزمین هایی در آن سوی بلندی های جولان را که اسرائیل از سال 1967 اشغال کرده، تصرف کرده است.
 
دولت اسرائیل اقدامات خود را پیشگیرانه و دفاعی جلوه داده است. اما نتانیاهو نیز مانند اردوغان فرصت هایی را در پیش رو می بیند. او هفته گذشته در سخنانی اظه�
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
دوستان گرامی، با درود، توصیه میکنم که به این گفتگوی بین آقایان حسین موسویان و اکبر کرمی درباره وضعیت امروز ایران و شیوه و راههای ممکن گذار گوش کنید. مدتش کمی طولانی است (حدوداً ۶۰ دقیقه) اگر فرصت برای شنیدن تمام گفتگو را ندارید نیمه دوم آن بویژه روی موضوع گذار تمرکز دارد که ارزش شنیدن دارد. https://youtu.be/LJLGoW5TH70?si=aC4zdZ1dSCwF6cX3
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
من هر از گاهی که به سوز نوحه خوانی شما گوش مینکنم.
چهره شما را در کنار حبیبی، غفاری و.. در پشت میز طبقه هفت وزارت علوم را نمیتوانم فراموش کنم
انروز ما از طرف کادر آموزشی دانشگاه اریامهر بوزارت علوم آمده بودیم تا درمقابل برباد دهند ترین
برنامه ج.ا. یعنی انقلاب فرهنگی ایستادگی کنیم
و بدستور شما که از پاسداران میخواستید تا گروه ما را به بیرون هدایت کنند.
انجا را ترک کردیم و بدستور صالحی ممنوع الورود بدانشگاه شدیم برخی زندانی، تنی کشته و سرانجام اکثر ما بخارج گریختیم در میان ان گروه جعفر حامد اردکانی و پسر نو باوهه او نیما حامد اردکانی ...و سرانجام هزاران نابغه دیگر را بعلت تبعیت احمقانه شمااز خمینی "یک بیسواد مزور"
هدیه غرب نمودید

بخاطر منافع مالی خود را همبستر اندیشه ریزه خوانی چون مهاجرانی نمودید
ووو
هرگز در برابرجنایات خود، ازمردم ایران عذرخواهی هم نه نمودید و هر از گاهی مانند حال فرصت‌طلبان در دفاع از سلام علوی در مقابل صفوی پرداختید.

شما بایستی یکبار برای همیشه از ایرانیان برای کارکرد جنایتبارتان بطور علنی عذرخواهی کنید تا زندگی خانواده خود را که هنوز آلوده اندیشه شماست پاک کنید (حد نوشتن تمام
‏کوبا شاهد سومین روز قطعی برق بود. نا آرامی ها کوبا را تهدید میکند.

‏تلاش‌های کوبا برای بازگرداندن برق برای سومین بار متوالی در اواخر روز شنبه بی‌نتیجه ماند.

‏نیروگاه های قدیمی خیلی وقت است که کوبا را دچار بحران کرده اند، اما اکنون با پشت کردن روسیه و ونزوئلا در تامین نفت ارزان قیمت بدلیل مشکلات اقتصادی، کوبا را دچار بحرانی بزرگ و عمیق کرده است.

‏فروپاشی شبکه برق، یک ضربه بزرگ به تلاش‌های دولت کوبا برای بازگرداندن آرامش به ساکنان خسته‌ای است که از کمبود شدید مواد غذایی، دارو و سوخت رنج می‌برند.

‏نا آرامی ها در چند منطقه کشور شروع شده است. حدود ده میلیون نفر در بی برقی به سر میبرند. تنها حدود ۵۰۰ مگاوات برق به شبکه برگشته است.

کوبا میتوانست با صنعت توریست و ارتباط با جهان به یکی از بهترین کشورهای منطقه تبدیل شود، اما مدیریت کمونیستی کوبا و بازی شوروی با برگ کوبا در جنگ سرد با غرب، کوبا را به کشوری ورشکسته تبدیل کرده است که اکنون حتی توان مدیریت برق کشور خودش را هم ندارد و در همه بخش ها بعنوان کشوری عقب مانده محسوب میشود. اکنون روسیه فعلا نیاز به کوبا برای بازی منطقه ای ندارد

✍️ عبداله باباخانی
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
The above post is an old one, but due to the present energy shortage in Iran, I thought it was a good analogous example.

In the following, please find another interesting short note from him

‏فقدان سیاست کلان در حوزه انرژی، کشور را به نقطه ورشکستگی اقتصادی کشانده است.

‏‌ @drpezeshkian
‏‌ @hajimirzaee_m

‏در حالی که کشور تقریبا بخاطر کسری انرژی تعطیل شده است:

‏۱- چرا شورای عالی انرژی تشکیل نمی شود؟ چه اتفاقی باید بیفتد تا این مهم ترین شورای کشور تشکیل شود؟ چرا مدیران انرژی درخواست تشکیل اظطراری شورای عالی انرژی از ریاست جمهوری را نکرده اند؟

‏۲- تحقیق و بررسی در مورد تولید ۱۲٫۷۰۰ تراژول انرژی چرا انجام نمیگیرد؟ چقدر از این انرژی هدر رفته است؟ چقدر آن را مردم استفاده کرده اند؟ آیا سالی ۵۰-۶۰ میلیارد دلار هدر رفت انرژی، ارزش پیگیری ندارد؟

‏۳- بزرگترین پرسش این است که با این حجم از تولید انرژی، چرا تولید ناخالص کشور کمتر از ۳۰۰ میلیارد دلار است؟ در کشورهای نزدیک  به ایران بدون مشکل قطعی انرژی، با این حجم انرژی حدود ۱۷۵۰ میلیارد دلار تولید ناخالص ساخته میشود. « آلمان را مقایسه نمیکنم که با کمتر از این ۴۵۰۰ میلیارد دلار ساخته است»

مسئولیت هدر رفت انرژی در هر مرحله ای با مدیریت انرژی کشورها است، حتی اگر رایگان توزیع شود. وقتی که به دولت میگوئیم که مدیریت یکپارچه انرژی از نان شب هم واجب تر است. بخاطر این خسارات غیر قابل جبران به کشور است.

‏« میدانید بخاطر نداشتن دانش مدیریت یکپارچه انرژی، سالی صدها میلیارد دلار خسارات هدر رفت، توقف تولید و مرگ هموطنان همراه دارد؟»

✍️ عبداله باباخانی
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
ک ه زنده
۱،۳،۲۵
نامور حقیقی آظهار داشت در قبل از ۱۳۵۷ هویدا برای امضا قرار داد ساحت پالایشگاه برای کشور چین بان کشور سفر می‌کند
ولی امروز حتی برداشت روزانه از هر چاه‌ نفت ایران بعلت عدم نگاهداری و بی‌کفایتی تقلیل چشمگیری پیدا نموده

https://www.clubhouse.com/room/3dVSa3vk5QHrkvdbK:dxLGfgiibzQHrAJy2CjpZWNnl4_OUxxZFnX5OfBvNA8?utm_medium=ch_instant_invite&utm_campaign=8suQtmK75XOR1hRkDm46iw-1581600&chs=y3eID1VlvJ%3AkXgDBEd8jOC4INiQ0bEoHukq2hnC2ivg5jepjx-bn-8
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
طرح روی جلد پیچیده و پر از اسرار مجله اکونومیست برای شروع سال ۲۰۲۵ 🪑🪑
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
پیام انتخاب:
جوزف عون رئیس-جمهورجدیدلبنان
پایان عصر نیابتی‌سازی جمهوری اسلامی*

انتخاب ژنرال جوزف عون به عنوان رئیس‌جمهور لبنان، نه تنها یک تغییر در رهبری این کشور است، بلکه پیامی عمیق و قابل تأمل برای جمهوری اسلامی ایران و سیاست‌های نیابتی‌اش در منطقه دارد. انتخاب عون، که با حمایت حزب‌الله و جنبش امل صورت گرفت، به وضوح نشان می‌دهد که این گروه‌ها تحت فشار واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی، به سمت یک توافق سیاسی و خلع سلاح حرکت کرده‌اند. این تحول ممکن است به معنای پایان دوره‌ای باشد که در آن حزب‌الله به عنوان یک نیروی مسلح و مستقل از دولت عمل می‌کرد.

این واقعیت که حزب‌الله به انتخاب یک رئیس‌جمهور از میان نیروهای ارتش لبنان تن داده است، می‌تواند نشانه‌ای از تمایل به بازگشت به روند سیاسی و کاهش تنش‌ها در کشور باشد. آیا این تغییر به معنای آن است که جمهوری اسلامی باید به این واقعیت تن دهد که دیگر نمی‌تواند با نیابتی‌سازی و دخالت مستقیم در امور کشورهای همسایه، به گسترش نفوذ خود ادامه دهد؟ این سؤالی است که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

در حالی که جمهوری اسلامی در تلاش است تا از طریق گروه‌های نیابتی در لبنان، عراق، سوریه و یمن، قدرت خود را حفظ کند، واقعیت‌های میدانی نشان می‌دهد که این سیاست‌ها نه تنها به ثبات منطقه کمک نکرده، بلکه به ایجاد بحران‌های عمیق‌تری منجر شده‌اند. انتخاب عون و تحولات سیاسی در لبنان به ما یادآوری می‌کند که هیچ نیرویی نمی‌تواند به طور نامحدود از ساختارهای دولتی و ملی فراتر رود. در این راستا، جمهوری اسلامی با سیاست‌های نیابتی‌ سازی اش هزینه‌ های سنگین برای منافع ملی ایران بوجود آورده است.

بر این اساس، آیا برای حاکمیت زمان آن رسیده است که به جای تداوم این رویکردهای مخرب، به سمت دیپلماسی و همکاری با کشورهای منطقه حرکت کند؟ آیا می‌تواند از تجربه سوریه و لبنان درس گرفته و به سمت یک سیاست واقع‌گرایانه و مبتنی بر منافع ملی برود؟جواب فعلا تامدتی کوتاه منفی است!!!!. امااین تحولات در لبنان، فرصتی را برای اپوزیسیون ملی دموکراتیک ایران فراهم می‌آورد تا به نفع تغییرات بنیادی، سیاست‌های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی نقد و معترضانه  صدای خود را بلندتر کند. به نظر می‌رسد که این تغییرات سیاسی در لبنان، در نهایت می‌تواند بر سرنوشت نیابتی‌های جمهوری اسلامی نیز تأثیر بسزایی بگذارد. اینجا است که ما باید به دقت این تحولات را رصد کرده و از آن به عنوان فرصتی برای درخواست تغییرات ساختاری و محتوایی و بنیادین در سیاست‌های جمهوری اسلامی استفاده کنیم.
حمید آصفی
Forwarded from The_Pen (A. Mohabbati)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This is authentic. Elizabeth May, Canada’s Green Party leader.
Sent to me by a friend :

Jean Chretien is 91 today and he gave himself a birthday present. He told Donald J. Trump to piss off in the The Globe and Mail. Here's his column:

* * *

Today is my 91st birthday.

It’s an opportunity to celebrate with family and friends. To look back on the life I’ve had the privilege to lead. And to reflect on how much this country we all love so much has grown and changed over the course of the nine decades I’ve been on this Earth.

This year, I’ve also decided to give myself a birthday present. I’m going to do something in this article that I don’t do very often anymore, and sound off on a big issue affecting the state of the nation and profoundly bothering me and so many other Canadians: The totally unacceptable insults and unprecedented threats to our very sovereignty from U.S. president-elect Donald Trump.

I have two very clear and simple messages.

To Donald Trump, from one old guy to another: Give your head a shake! What could make you think that Canadians would ever give up the best country in the world – and make no mistake, that is what we are – to join the United States?

I can tell you Canadians prize our independence. We love our country. We have built something here that is the envy of the world – when it comes to compassion, understanding, tolerance and finding a way for people of different backgrounds and faiths to live together in harmony.

We’ve also built a strong social safety net – especially with public health care – that we are very proud of. It’s not perfect, but it’s based on the principle that the most vulnerable among us should be protected.

This may not be the “American Way” or “the Trump Way.” But it is the reality I have witnessed and lived my whole long life.

If you think that threatening and insulting us is going to win us over, you really don’t know a thing about us. You don’t know that when it came to fighting in two world wars for freedom, we signed up – both times – years before your country did. We fought and we sacrificed well beyond our numbers.

We also had the guts to say no to your country when it tried to drag us into a completely unjustified and destabilizing war in Iraq.

We built a nation across the most rugged, challenging geography imaginable. And we did it against the odds.

We may look easy-going. Mild-mannered. But make no mistake, we have spine and toughness.

And that leads me to my second message, to all our leaders, federal and provincial, as well as those who are aspiring to lead our country: Start showing that spine and toughness. That’s what Canadians want to see – what they need to see. It’s called leadership. You need to lead. Canadians are ready to follow.

I know the spirit is there. Ever since Mr. Trump’s attacks, every political party is speaking out in favour of Canada. In fact, it is to my great satisfaction that even the Bloc Québécois is defending Canada.

But you don’t win a hockey game by only playing defence. We all know that even when we satisfy one demand, Mr. Trump will come back with another, bigger demand. That’s not diplomacy; it’s blackmail.

We need another approach – one that will break this cycle.

Mr. Trump has accomplished one thing: He has unified Canadians more than we have been ever before! All leaders across our country have united in resolve to defend Canadian interests.

When I came into office as prime minister, Canada faced a national unity crisis. The threat of Quebec separation was very real. We took action to deal with this existential threat in a manner that made Canadians, including Quebeckers, stronger, more united and even prouder of Canadian values.

Now there is another existential threat. And we once again need to reduce our vulnerability. That is the challenge for this generation of political leaders.

And you won’t accomplish it by using the same old approaches. Just like we did 30 years ago, we need a Plan B for 2025.
Yes, telling the Americans we are their best friends and closest trading partner is good. So is lobbying hard in Washington and the state capitals, pointing out that tariffs will hurt the American economy too. So are retaliatory tariffs – when you are attacked, you have to defend yourself.

But we also have to play offence. Let’s tell Mr. Trump that we too have border issues with the United States. Canada has tough gun control legislation, but illegal guns are pouring in from the U.S. We need to tell him that we expect the United States to act to reduce the number of guns crossing into Canada.

We also want to protect the Arctic. But the United States refuses to recognize the Northwest Passage, insisting that it is an international waterway, even though it flows through the Canadian Arctic as Canadian waters. We need the United States to recognize the Northwest Passage as being Canadian waters.

We also need to reduce Canada’s vulnerability in the first place. We need to be stronger. There are more trade barriers between provinces than between Canada and the United States. Let’s launch a national project to get rid of those barriers! And let’s strengthen the ties that bind this vast nation together through projects such as real national energy grid.

We also have to understand that Mr. Trump isn’t just threatening us; he’s also targeting a growing list of other countries, as well as the European Union itself, and he is just getting started. Canada should quickly convene a meeting of the leaders of Denmark, Panama, Mexico, as well as with European Commission President Ursula von der Leyen, to formulate a plan for fighting back these threats.

Every time that Mr. Trump opens his mouth, he creates new allies for all of us. So let’s get organized! To fight back against a big, powerful bully, you need strength in numbers.

The whole point is not to wait in dread for Donald Trump’s next blow. It’s to build a country and an international community that can withstand those blows.

Canadians know me. They know I am an optimist. That I am practical. And that I always speak my mind. I made my share of mistakes over a long career, but I never for a moment doubted the decency of my fellow Canadians – or of my political opponents.

The current and future generations of political leaders should remember they are not each other’s enemies – they are opponents. Nobody ever loved the cut-and-thrust of politics more than me, but I always understood that each of us was trying to make a positive contribution to make our community or country a better place.

That spirit is more important now than ever, as we address this new challenge. Our leaders should keep that in mind.

I am 91 today and blessed with good health. I am ready at the ramparts to help defend the independence of our country as I have done all my life.

Vive le Canada! 🇨🇦
2025/01/15 16:57:05
Back to Top
HTML Embed Code: