فصل بندگی

📝 #یادداشت

💠 برای خود یا برای خدا؟
و ابلیس گفت از پیش و از پس، و از راست و چپ سراغ انسان خواهم رفت.

▫️اگر خوب به تاریخ بنگریم، در هر دوره‌ای رد پای شیطان را برای از راه بدر کردن انسان می‌بینیم. در دوره‌هایی ترس را به دل آدمی می‌اندازد، و در دوره‌هایی راحت‌تر می‌تواند او را در لذات مادی غرق کند. اما برخی را نمی‌تواند از پای سجاده عبادت و زهد بردارد. در نتیجه تلاش می‌کند همان عبادت را به گونه‌ای دچار تغییر کند که خود، مانع سلوک و لقاءالله شود.

▫️خداوند حکیم، انسان را در جامعه خلق کرده و برنامه رشد و سلوک او را جدای از جامعه طرح‌ریزی نکرده. لذا عمده عبادت‌های اسلام، فردی نیستند و در انزوای از جامعه یا قابلیت انجام ندارند، مثل حج. و یا توصیه اکید به انجام در اجتماع دارند، مثل نماز جماعت.

▫️وانگهی، ندای وسوسه شیطان در طول تاریخ به قدری بلند و اثرگذار بوده که هنوز هم در اذهان، عبادت با رهبانیت مترادف پنداشته می‌شود و زهد، با مرتاض‌پیشگی گره خورده. توجه به نفس، مقارن با توجه نکردن به خداست. و عبادتی که در آن خدا پرستیده نشود، نه تنها مضر نیست، بلکه مقدمه سقوط آزاد است. از جنس سقوطی که پس از شش هزار سال عبادت، نصیب ابلیس گشت.

▫️ترادف معنایی‌ بین عبادت و گوشه نشینی، در نیم قرن اخیر به برکت خون شهیدان دچار ضعف جدی شده. اما هر از گاهی نیاز داریم غباری که روی این معنا می‌نشیند را به دست خود پاک کنیم. وگرنه ممکن است دچار خودپرستی در عبادت شویم.

▫️اعتکاف از بسترهایی‌ست که شدیدا متعارض یا معنی مذکور است. روزه گرفتن و ریاضت کشیدن، آن هم در میانه‌ی جمع و در مسجد خدا. گویی اصل در اعتکاف، به حذف نفسانیت است. حتی در حدی که دستور به ترک نگاه در آینه هم شده.

▫️با این تفاسیر، شایسته‌تر به نظر می‌رسد که معتکف در مسجدی حضور یابد که خود را میان جمع حس کند. چرا که حضور در بین جمعی غریبه، با روح اعتکاف در تعارض است.

#فصل‌بندگی۱۴۰۳
تلگرام | بله | سروش‌پلاس | ایتا
هیأت‌الزهرا(س)