tgoop.com »
United States »
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ » Telegram Web
Forwarded from آرامش‌حرم
بسم الله الرحمن الرحیم
عَنِ الرِّضَا صلوات الله علیه قَالَ: مَنْ فَرَّجَ عَنْ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْ قَلْبِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
امام رضا صلوات الله علیه: هرکس گره کار مومنی را بگشاید (غم و اندوه مومنی را بزداید) خداوند روز قیامت نگرانی دلش را برطرف می کند.
الكافي- ط الاسلامية جلد ۲ صفحه ۲۰۰ بَابُ تَفْرِيجِ كَرْبِ الْمُؤْمِنِ حدیث ۴
برای یکی از محبین مولا گرفتاری پیش اومده و نیاز به حدود چهل میلیون تومان داره ، با اینکه تعدادمون کمه ولی تلاشمون رو می کنیم و قطعا خداوند سبحان کمکمون میکنه
بسم الله بگید و نصرت کنید. یاعلی مدد.
یوسف محسنی
عَنِ الرِّضَا صلوات الله علیه قَالَ: مَنْ فَرَّجَ عَنْ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْ قَلْبِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
امام رضا صلوات الله علیه: هرکس گره کار مومنی را بگشاید (غم و اندوه مومنی را بزداید) خداوند روز قیامت نگرانی دلش را برطرف می کند.
الكافي- ط الاسلامية جلد ۲ صفحه ۲۰۰ بَابُ تَفْرِيجِ كَرْبِ الْمُؤْمِنِ حدیث ۴
برای یکی از محبین مولا گرفتاری پیش اومده و نیاز به حدود چهل میلیون تومان داره ، با اینکه تعدادمون کمه ولی تلاشمون رو می کنیم و قطعا خداوند سبحان کمکمون میکنه
بسم الله بگید و نصرت کنید. یاعلی مدد.
5892101584192112یوسف محسنی
Forwarded from اختصاصی بودن تفسیر قرآن کریم " نَحْنُ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ وَ نَحْنُ نَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ "
عقوبت تفسیر بالرای کردن قرآن کریم
#تفسیر
1️⃣قال رسول الله صلی الله علیه و آله: مَنْ فَسَّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْيِهِ فَقَدِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ
🔸رسول خدا صلی الله علیه و آله: كسى كه قرآن را به رأى خود تفسير كند بر خدا دروغ بسته است.
كمال الدين و تمام النعمة جلد 1 صفحه 257
2️⃣عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ فَسَّرَ اَلْقُرْآنَ بِرَأْیِهِ فَأَصَابَ لَمْ یُؤْجَرْ، وَ إِنْ أَخْطَأَ کَانَ إِثْمُهُ عَلَیْهِ .
🔸امام صادق صلوات الله علیه: كسى كه قرآن را به رأى خود تفسير كند و تفسيرش درست باشد، ماجور نيست و اگر نادرست باشد، گناهش به گردن اوست.
تفسير العيّاشي جلد 1 صفحه 17 فيمن فسر القرآن برأيه
#تفسیر
1️⃣قال رسول الله صلی الله علیه و آله: مَنْ فَسَّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْيِهِ فَقَدِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ
🔸رسول خدا صلی الله علیه و آله: كسى كه قرآن را به رأى خود تفسير كند بر خدا دروغ بسته است.
كمال الدين و تمام النعمة جلد 1 صفحه 257
2️⃣عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ فَسَّرَ اَلْقُرْآنَ بِرَأْیِهِ فَأَصَابَ لَمْ یُؤْجَرْ، وَ إِنْ أَخْطَأَ کَانَ إِثْمُهُ عَلَیْهِ .
🔸امام صادق صلوات الله علیه: كسى كه قرآن را به رأى خود تفسير كند و تفسيرش درست باشد، ماجور نيست و اگر نادرست باشد، گناهش به گردن اوست.
تفسير العيّاشي جلد 1 صفحه 17 فيمن فسر القرآن برأيه
قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : الغناءُ رُقْيَةُ الزّنا. «بحار الانوار، ج 79، ص 247»
رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: غناء و آوازه خواني، طلسم زناكاري است.
رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: غناء و آوازه خواني، طلسم زناكاري است.
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
✅میتوانستند تمام روزگار را روزه بگیرند عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: لَوْ أَنَّ النَّاسَ تَسَحَّرُوا ثُمَّ لَمْ یُفْطِرُوا إِلَّا عَلَی الْمَاءِ لَقَدَرُوا عَلَی أَنْ یَصُومُوا الدَّهْرَ. 👈🏻 امام صادق علیه‌السلام: اگر مردم سحری می خوردند و سپس…
سحری خوردن را هرگز ترک نکنید.
فَمَا رُوِيَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه أَنَّهُ[5] قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) تَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرْعَةٍ مِنْ مَاءٍ أَلَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَى الْمُتَسَحِّرِينَ
🔸از امام صادق صلوات الله علیه نقل شده: رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله) فرمود: سحری بخورید هر چند با یک جرعه از آب باشد، آگاه باشید که صلوات الهی بر سحری خورندگان است!
المقنعة (مفید) باب 12 فضل السحور و ما يستحب أن يكون عليه الإفطار صفحه 316
التهذيب جلد 4 صفحه 198
فَمَا رُوِيَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه أَنَّهُ[5] قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) تَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرْعَةٍ مِنْ مَاءٍ أَلَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَى الْمُتَسَحِّرِينَ
🔸از امام صادق صلوات الله علیه نقل شده: رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله) فرمود: سحری بخورید هر چند با یک جرعه از آب باشد، آگاه باشید که صلوات الهی بر سحری خورندگان است!
المقنعة (مفید) باب 12 فضل السحور و ما يستحب أن يكون عليه الإفطار صفحه 316
التهذيب جلد 4 صفحه 198
Forwarded from غلات مبغوض اهل بیت علیهم السلام
#علمای_صالح #غلات
-فقیه باید به تمام منابع شیعی و روایات مسلط و مشرف باشد؛ با یکی دو روایت نمیشود فتوا و حکم نهایی داد
-درایة الحدیث مهم است، محکم و متشابه، مطلق و مقید، خاص و عام، ناسخ و منسوخ، تقیه ای بودن یا نبودن حدیث، حالات و مکان و زمان های مختلف حدیث
-فقیه باید به منابع عمری ها لعنهم الله و فقه و روایاتشان نیز مسلط باشد
-فقیه باید با قرآن مانوس باشد و آیات قرآن به طور کامل در ذهن او باشد
-نو اخباری های غالی صوفی مسلک که به مراجع تقلید خوش عقیده تهمتِ بی معرفتی و عدم درک فضائل می زنند
-گاهی روایتی که اسمش را فضیلت می گذارند؛ اهانت است
گاهی #هو به عمر بن خطاب بر می گردد
آیا هر هو که در قرآن است امیرالمومنین صلوات الله علیه است؟ (نعوذ بالله)
-نقطه مشترک نو اخباری های غالی صوفی مسلک، تکبر و اعتماد به نفس کاذب در عین جهل است
قال الامام المهدی صلوات الله علیه: قَدْ آذَانَا جُهَلَاءُ الشِّیعَةِ وَ حُمَقَاؤُهُمْ وَ مَنْ دِینُهُ جَنَاحُ الْبَعُوضَةِ أَرْجَحُ مِنْهُ
امام زمان صلوات الله علیه: همانا جاهلان و حمقا شیعه،کسانی که یک پر مگس از دین آنها سنگین تر است، موجب آزار ما هستند.
بحارالانوار ج ۲۵ ص ۲۶۷
-فقیه باید به تمام منابع شیعی و روایات مسلط و مشرف باشد؛ با یکی دو روایت نمیشود فتوا و حکم نهایی داد
-درایة الحدیث مهم است، محکم و متشابه، مطلق و مقید، خاص و عام، ناسخ و منسوخ، تقیه ای بودن یا نبودن حدیث، حالات و مکان و زمان های مختلف حدیث
-فقیه باید به منابع عمری ها لعنهم الله و فقه و روایاتشان نیز مسلط باشد
-فقیه باید با قرآن مانوس باشد و آیات قرآن به طور کامل در ذهن او باشد
-نو اخباری های غالی صوفی مسلک که به مراجع تقلید خوش عقیده تهمتِ بی معرفتی و عدم درک فضائل می زنند
-گاهی روایتی که اسمش را فضیلت می گذارند؛ اهانت است
گاهی #هو به عمر بن خطاب بر می گردد
آیا هر هو که در قرآن است امیرالمومنین صلوات الله علیه است؟ (نعوذ بالله)
-نقطه مشترک نو اخباری های غالی صوفی مسلک، تکبر و اعتماد به نفس کاذب در عین جهل است
قال الامام المهدی صلوات الله علیه: قَدْ آذَانَا جُهَلَاءُ الشِّیعَةِ وَ حُمَقَاؤُهُمْ وَ مَنْ دِینُهُ جَنَاحُ الْبَعُوضَةِ أَرْجَحُ مِنْهُ
امام زمان صلوات الله علیه: همانا جاهلان و حمقا شیعه،کسانی که یک پر مگس از دین آنها سنگین تر است، موجب آزار ما هستند.
بحارالانوار ج ۲۵ ص ۲۶۷
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
اثبات عصمت انبیاء توسط امام رضا صلوات الله علیه و رد تهمت از ایشان با تبیین و #تفسیر صحیح آیات
صفحه 1️⃣ از 4️⃣
حَدَّثَنَا أَبُو الصَّلْتِ الْهَرَوِيُّ قَالَ لَمَّا جَمَعَ الْمَأْمُونُ لِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا (صلوات الله علیه) أَهْلَ الْمَقَالاتِ مِنْ أَهْلِ الْإِسْلَامِ وَ الدِّيَانَاتِ مِنَ الْيَهُودِ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسِ وَ الصَّابِئِينَ وَ سَائِرِ أَهْلِ الْمَقَالاتِ فَلَمْ يَقُمْ أَحَدٌ إِلَّا وَ قَدْ أَلْزَمَهُ حُجَّتَهُ كَأَنَّهُ أُلْقِمَ حَجَراً قَامَ إِلَيْهِ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْجَهْمِ فَقَالَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ تَقُولُ بِعِصْمَةِ الْأَنْبِيَاءِ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَمَا تَعْمَلُ فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي يُوسُفَ وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي دَاوُدَ ظَنَّ داوُدُ أَنَّما فَتَنَّاهُ وَ قَوْلِهِ تَعَالَى فِي نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ تُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ فَقَالَ الرِّضَا (صلوات الله علیه) وَيْحَكَ يَا عَلِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لَا تَنْسُبْ إِلَى أَنْبِيَاءِ اللَّهِ الْفَوَاحِشَ وَ لَا تَتَأَوَّلْ كِتَابَ اللَّهِ بِرَأْيِكَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ قَالَ وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي آدَمَ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ آدَمَ حُجَّةً فِي أَرْضِهِ وَ خَلِيفَةً فِي بِلَادِهِ لَمْ يَخْلُقْهُ لِلْجَنَّةِ وَ كَانَتِ الْمَعْصِيَةُ مِنْ آدَمَ فِي الْجَنَّةِ لَا فِي الْأَرْضِ وَ عِصْمَتُهُ تَجِبُ أَنْ يَكُونَ فِي الْأَرْضِ لِيَتِمَّ مَقَادِيرُ أَمْرِ اللَّهِ...
🔸از ابی صلت هروی روایت شده است: هنگامی که مأمون دانشمندان (سخنوران) اهل اسلام و دیگر ادیان از یهود و نصاری و مجوس و صابئین و دیگر سخنوران را برای (بحث با) امام رضا (صلوات الله علیه) جمع کرد؛ احدی برنخاست مگر آنکه حضرت او را الزام نموده و ساکتش مینمود و حجت او را رد میفرمود (و به طوری او را ساکت میکرد) چنان که گویا لقمۀ سنگی در دهان او بود (که قادر بر تکلم نبود)
علی بن محمد بن جهم به سمت حضرت برخاست و به امام گفت: ای فرزند رسول خدا آیا تو به عصمت انبیاء معتقدی؟ فرمود: بله. گفت: پس این کلام خداوند عز و جل را چه می کنی؟
«آدم پروردگارش را عصیان کرد و گمراه شد» (طه 121)
و درباره کلام خداوند عز و جل: «و ذوالنون را [یاد کن] آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتی نداریم» (انبیاء 87)
و درباره کلام خداوند عز و جل درباره یوسف: «[آن زن] آهنگ وی کرد و [یوسف نیز] آهنگ او کرد» (یوسف 24)
و درباره کلام خداوند عز و جل درباره داود: «داوود دانست که ما او را آزمایش کرده ایم» (ص 24)
و کلام خداوند متعال درباره پیامبرش محمد (صلی الله علیه و آله) «و آنچه را که خدا آشکار کننده آن بود، در دل خود نهان می‌کردی» (احزاب 37)
امام رضا (صلوات الله علیه) فرمود: وای بر تو ای علی! تقوای خدا پیشه کن و این زشتکاری ها را به پیامبران الهی نسبت نده و کتاب خدا را طبق نظر خود #تفسیر نکن، زیرا خداوند عز و جل فرمود: «و تفسیر آن را جز خدا و راسخان در علم نمی دانند» (آل عمران 7)
و اما درباره کلام خداوند عز و جل در مورد آدم: «آدم پروردگارش را عصیان کرد و گمراه شد» (طه 121)
خداوند عز و جل، آدم را به عنوان حجت در زمینش و خلیفه در سرزمین هایش خلق کرد، او را برای بهشت خلق نکرد. و معصیت آدم در بهشت اتفاق افتاد نه در زمین. و عصمت او باید در زمین باشد تا تقدیرات امر الهی را به اتمام رساند...
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء3 #جزء12 #جزء16 #جزء17 #جزء22 #جزء23
صفحه 1️⃣ از 4️⃣
حَدَّثَنَا أَبُو الصَّلْتِ الْهَرَوِيُّ قَالَ لَمَّا جَمَعَ الْمَأْمُونُ لِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا (صلوات الله علیه) أَهْلَ الْمَقَالاتِ مِنْ أَهْلِ الْإِسْلَامِ وَ الدِّيَانَاتِ مِنَ الْيَهُودِ وَ النَّصَارَى وَ الْمَجُوسِ وَ الصَّابِئِينَ وَ سَائِرِ أَهْلِ الْمَقَالاتِ فَلَمْ يَقُمْ أَحَدٌ إِلَّا وَ قَدْ أَلْزَمَهُ حُجَّتَهُ كَأَنَّهُ أُلْقِمَ حَجَراً قَامَ إِلَيْهِ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْجَهْمِ فَقَالَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ تَقُولُ بِعِصْمَةِ الْأَنْبِيَاءِ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَمَا تَعْمَلُ فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي يُوسُفَ وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي دَاوُدَ ظَنَّ داوُدُ أَنَّما فَتَنَّاهُ وَ قَوْلِهِ تَعَالَى فِي نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ تُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ فَقَالَ الرِّضَا (صلوات الله علیه) وَيْحَكَ يَا عَلِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لَا تَنْسُبْ إِلَى أَنْبِيَاءِ اللَّهِ الْفَوَاحِشَ وَ لَا تَتَأَوَّلْ كِتَابَ اللَّهِ بِرَأْيِكَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ قَالَ وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي آدَمَ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ آدَمَ حُجَّةً فِي أَرْضِهِ وَ خَلِيفَةً فِي بِلَادِهِ لَمْ يَخْلُقْهُ لِلْجَنَّةِ وَ كَانَتِ الْمَعْصِيَةُ مِنْ آدَمَ فِي الْجَنَّةِ لَا فِي الْأَرْضِ وَ عِصْمَتُهُ تَجِبُ أَنْ يَكُونَ فِي الْأَرْضِ لِيَتِمَّ مَقَادِيرُ أَمْرِ اللَّهِ...
🔸از ابی صلت هروی روایت شده است: هنگامی که مأمون دانشمندان (سخنوران) اهل اسلام و دیگر ادیان از یهود و نصاری و مجوس و صابئین و دیگر سخنوران را برای (بحث با) امام رضا (صلوات الله علیه) جمع کرد؛ احدی برنخاست مگر آنکه حضرت او را الزام نموده و ساکتش مینمود و حجت او را رد میفرمود (و به طوری او را ساکت میکرد) چنان که گویا لقمۀ سنگی در دهان او بود (که قادر بر تکلم نبود)
علی بن محمد بن جهم به سمت حضرت برخاست و به امام گفت: ای فرزند رسول خدا آیا تو به عصمت انبیاء معتقدی؟ فرمود: بله. گفت: پس این کلام خداوند عز و جل را چه می کنی؟
«آدم پروردگارش را عصیان کرد و گمراه شد» (طه 121)
و درباره کلام خداوند عز و جل: «و ذوالنون را [یاد کن] آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتی نداریم» (انبیاء 87)
و درباره کلام خداوند عز و جل درباره یوسف: «[آن زن] آهنگ وی کرد و [یوسف نیز] آهنگ او کرد» (یوسف 24)
و درباره کلام خداوند عز و جل درباره داود: «داوود دانست که ما او را آزمایش کرده ایم» (ص 24)
و کلام خداوند متعال درباره پیامبرش محمد (صلی الله علیه و آله) «و آنچه را که خدا آشکار کننده آن بود، در دل خود نهان می‌کردی» (احزاب 37)
امام رضا (صلوات الله علیه) فرمود: وای بر تو ای علی! تقوای خدا پیشه کن و این زشتکاری ها را به پیامبران الهی نسبت نده و کتاب خدا را طبق نظر خود #تفسیر نکن، زیرا خداوند عز و جل فرمود: «و تفسیر آن را جز خدا و راسخان در علم نمی دانند» (آل عمران 7)
و اما درباره کلام خداوند عز و جل در مورد آدم: «آدم پروردگارش را عصیان کرد و گمراه شد» (طه 121)
خداوند عز و جل، آدم را به عنوان حجت در زمینش و خلیفه در سرزمین هایش خلق کرد، او را برای بهشت خلق نکرد. و معصیت آدم در بهشت اتفاق افتاد نه در زمین. و عصمت او باید در زمین باشد تا تقدیرات امر الهی را به اتمام رساند...
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء3 #جزء12 #جزء16 #جزء17 #جزء22 #جزء23
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
اثبات عصمت انبیاء توسط امام رضا صلوات الله علیه و رد تهمت از ایشان با تبیین و #تفسیر صحیح آیات
صفحه 2️⃣ از 4️⃣
...فَلَمَّا أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ وَ جُعِلَ حُجَّةً وَ خَلِيفَةً عُصِمَ بِقَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ إِنَّمَا ظَنَّ بِمَعْنَى اسْتَيْقَنَ أَنَّ اللَّهَ لَنْ يُضَيِّقَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ أَ لَا تَسْمَعُ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ أَيْ ضَيَّقَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ وَ لَوْ ظَنَّ أَنَّ اللَّهَ لَا يَقْدِرُ عَلَيْهِ لَكَانَ قَدْ كَفَرَ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي يُوسُفَ وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها فَإِنَّهَا هَمَّتْ بِالْمَعْصِيَةِ وَ هَمَّ يُوسُفُ بِقَتْلِهَا إِنْ أَجْبَرَتْهُ لِعِظَمِ مَا تَدَاخَلَهُ فَصَرَفَ اللَّهُ عَنْهُ قَتْلَهَا وَ الْفَاحِشَةَ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ يَعْنِي الْقَتْلَ وَ الزِّنَاءَ وَ أَمَّا دَاوُدُ فَمَا يَقُولُ مَنْ قِبَلَكُمْ فِيهِ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْجَهْمِ يَقُولُونَ إِنَّ دَاوُدَ كَانَ فِي مِحْرَابِهِ يُصَلِّي فَتَصَوَّرَ لَهُ إِبْلِيسُ عَلَى صُورَةِ طَيْرٍ أَحْسَنَ مَا يَكُونُ مِنَ الطُّيُورِ فَقَطَعَ دَاوُدُ صَلَاتَهُ وَ قَامَ لِيَأْخُذَ الطَّيْرَ فَخَرَجَ الطَّيْرُ إِلَى الدَّارِ فَخَرَجَ الطَّيْرُ إِلَى السَّطْحِ فَصَعِدَ فِي طَلَبِهِ فَسَقَطَ الطَّيْرُ فِي دَارِ أُورِيَا بْنِ حَنَانٍ فَأَطْلَعَ دَاوُدُ فِي أَثَرِ الطَّيْرِ فَإِذَا بِامْرَأَةِ أُورِيَا تَغْتَسِلُ فَلَمَّا نَظَرَ إِلَيْهَا هَوَاهَا وَ كَانَ قَدْ أَخْرَجَ أُورِيَا فِي بَعْضِ غَزَوَاتِهِ فَكَتَبَ إِلَى صَاحِبِهِ أَنْ قَدِّمْ أُورِيَا أَمَامَ التَّابُوتِ فَقُدِّمَ فَظَفِرَ أُورِيَا بِالْمُشْرِكِينَ فَصَعُبَ ذَلِكَ عَلَى دَاوُدَ فَكَتَبَ إِلَيْهِ ثَانِيَةً أَنْ قَدِّمْهُ أَمَامَ التَّابُوتِ فَقُدِّمَ فَقُتِلَ أُورِيَا فَتَزَوَّجَ دَاوُدُ بِامْرَأَتِهِ...
🔸... و هنگامی که (آدم) به زمین فرو فرستاده شد و حجت و خلیفه قرار داده شد، معصوم شد طبق کلام خداوند عز و جل: «همانا خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر تمام جهانیان برگزید.» (آل عمران 33)
و اما کلام خداوند عز و جل: «و ذوالنون را [یاد کن] آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتی نداریم» (انبیاء 87)
گمان کرد فقط به معنای این است که یقین می کرد که خدا هرگز رزق او را تنگ نمی گرداند. آیا کلام خداوند عز و جل را نشنیده ای؟
«و آنگاه که او را آزمایش کرد رزقش را بر او تنگ گردانید» (فجر 16)
و اگر گمان میکرد که خداوند بر او تسلط ندارد یقینا کفر ورزیده بود. (معنای «قدّر علیه» اینجا «ضمن علیه» است یعنی تنگ کردن روزی)
اما کلام خداوند عز و جل درباره یوسف: «[آن زن] آهنگ وی کرد و [یوسف نیز] آهنگ او کرد» (یوسف 24)
یعنی آن زن قصد معصیت کرد و یوسف خواست اگر او را مجبور به آن کار کند تصمیم به قتل وی بگیرد به خاطر خشمی که بر او گرفت، اما خداوند قتل آن زن و این هرزگی را از یوسف دور کرد. و آن کلام خداوند عز و جل است: و اینگونه بدی و زشتکاری را از او دور میکنیم» (یوسف 24)
یعنی قتل و زنا.
و اما داود، پیشینیان شما در مورد او چه می گویند؟ علی بن جهم گفت: می گویند: داود در محرابش نماز می خواند که ناگهان ابلیس در شکل زیباترین پرنده بر وی ظاهر شد. داود نمازش را شکست و برخاست تا پرنده را بگیرد. پرنده از خانه خارج شد. داود نیز به دنبال پرنده رفت. پرنده بر روی پشت بام نشست. داود نیز به دنبال آن به روی پشت بام رفت. پرنده وارد خانه اوریا بن حنان شد. داود به دنبال پرنده وارد خانه شد. زن اوریا را در حال غسل کردن (شستن و حمام) دید. وقتی نگاهش به او افتاد مایل و دوستدار آن زن شد. و در آن زمان داوود، اوریا را به بعضی جنگها فرستاه بود. پس در نامه ای به دوستش (فرمانده) نوشت که اوریا با به جلوی تابوت (خط مقدم) بفرستد. وی اوریا را به میدان فرستاد و اوریا بر مشرکین پیروز شد. این مسأله بر داود گران آمد و دوباره به فرمانده نوشت که اوریا را جلوی تابوت قرار دهد. پس اوریا کشته شد و داود با زنش ازدواج کرد...
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء3 #جزء12 #جزء17 #جزء30
صفحه 2️⃣ از 4️⃣
...فَلَمَّا أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ وَ جُعِلَ حُجَّةً وَ خَلِيفَةً عُصِمَ بِقَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ إِنَّمَا ظَنَّ بِمَعْنَى اسْتَيْقَنَ أَنَّ اللَّهَ لَنْ يُضَيِّقَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ أَ لَا تَسْمَعُ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ أَيْ ضَيَّقَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ وَ لَوْ ظَنَّ أَنَّ اللَّهَ لَا يَقْدِرُ عَلَيْهِ لَكَانَ قَدْ كَفَرَ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي يُوسُفَ وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها فَإِنَّهَا هَمَّتْ بِالْمَعْصِيَةِ وَ هَمَّ يُوسُفُ بِقَتْلِهَا إِنْ أَجْبَرَتْهُ لِعِظَمِ مَا تَدَاخَلَهُ فَصَرَفَ اللَّهُ عَنْهُ قَتْلَهَا وَ الْفَاحِشَةَ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ يَعْنِي الْقَتْلَ وَ الزِّنَاءَ وَ أَمَّا دَاوُدُ فَمَا يَقُولُ مَنْ قِبَلَكُمْ فِيهِ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْجَهْمِ يَقُولُونَ إِنَّ دَاوُدَ كَانَ فِي مِحْرَابِهِ يُصَلِّي فَتَصَوَّرَ لَهُ إِبْلِيسُ عَلَى صُورَةِ طَيْرٍ أَحْسَنَ مَا يَكُونُ مِنَ الطُّيُورِ فَقَطَعَ دَاوُدُ صَلَاتَهُ وَ قَامَ لِيَأْخُذَ الطَّيْرَ فَخَرَجَ الطَّيْرُ إِلَى الدَّارِ فَخَرَجَ الطَّيْرُ إِلَى السَّطْحِ فَصَعِدَ فِي طَلَبِهِ فَسَقَطَ الطَّيْرُ فِي دَارِ أُورِيَا بْنِ حَنَانٍ فَأَطْلَعَ دَاوُدُ فِي أَثَرِ الطَّيْرِ فَإِذَا بِامْرَأَةِ أُورِيَا تَغْتَسِلُ فَلَمَّا نَظَرَ إِلَيْهَا هَوَاهَا وَ كَانَ قَدْ أَخْرَجَ أُورِيَا فِي بَعْضِ غَزَوَاتِهِ فَكَتَبَ إِلَى صَاحِبِهِ أَنْ قَدِّمْ أُورِيَا أَمَامَ التَّابُوتِ فَقُدِّمَ فَظَفِرَ أُورِيَا بِالْمُشْرِكِينَ فَصَعُبَ ذَلِكَ عَلَى دَاوُدَ فَكَتَبَ إِلَيْهِ ثَانِيَةً أَنْ قَدِّمْهُ أَمَامَ التَّابُوتِ فَقُدِّمَ فَقُتِلَ أُورِيَا فَتَزَوَّجَ دَاوُدُ بِامْرَأَتِهِ...
🔸... و هنگامی که (آدم) به زمین فرو فرستاده شد و حجت و خلیفه قرار داده شد، معصوم شد طبق کلام خداوند عز و جل: «همانا خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر تمام جهانیان برگزید.» (آل عمران 33)
و اما کلام خداوند عز و جل: «و ذوالنون را [یاد کن] آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتی نداریم» (انبیاء 87)
گمان کرد فقط به معنای این است که یقین می کرد که خدا هرگز رزق او را تنگ نمی گرداند. آیا کلام خداوند عز و جل را نشنیده ای؟
«و آنگاه که او را آزمایش کرد رزقش را بر او تنگ گردانید» (فجر 16)
و اگر گمان میکرد که خداوند بر او تسلط ندارد یقینا کفر ورزیده بود. (معنای «قدّر علیه» اینجا «ضمن علیه» است یعنی تنگ کردن روزی)
اما کلام خداوند عز و جل درباره یوسف: «[آن زن] آهنگ وی کرد و [یوسف نیز] آهنگ او کرد» (یوسف 24)
یعنی آن زن قصد معصیت کرد و یوسف خواست اگر او را مجبور به آن کار کند تصمیم به قتل وی بگیرد به خاطر خشمی که بر او گرفت، اما خداوند قتل آن زن و این هرزگی را از یوسف دور کرد. و آن کلام خداوند عز و جل است: و اینگونه بدی و زشتکاری را از او دور میکنیم» (یوسف 24)
یعنی قتل و زنا.
و اما داود، پیشینیان شما در مورد او چه می گویند؟ علی بن جهم گفت: می گویند: داود در محرابش نماز می خواند که ناگهان ابلیس در شکل زیباترین پرنده بر وی ظاهر شد. داود نمازش را شکست و برخاست تا پرنده را بگیرد. پرنده از خانه خارج شد. داود نیز به دنبال پرنده رفت. پرنده بر روی پشت بام نشست. داود نیز به دنبال آن به روی پشت بام رفت. پرنده وارد خانه اوریا بن حنان شد. داود به دنبال پرنده وارد خانه شد. زن اوریا را در حال غسل کردن (شستن و حمام) دید. وقتی نگاهش به او افتاد مایل و دوستدار آن زن شد. و در آن زمان داوود، اوریا را به بعضی جنگها فرستاه بود. پس در نامه ای به دوستش (فرمانده) نوشت که اوریا با به جلوی تابوت (خط مقدم) بفرستد. وی اوریا را به میدان فرستاد و اوریا بر مشرکین پیروز شد. این مسأله بر داود گران آمد و دوباره به فرمانده نوشت که اوریا را جلوی تابوت قرار دهد. پس اوریا کشته شد و داود با زنش ازدواج کرد...
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء3 #جزء12 #جزء17 #جزء30
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
اثبات عصمت انبیاء توسط امام رضا صلوات الله علیه و رد تهمت از ایشان با تبیین و #تفسیر صحیح آیات
صفحه 3️⃣ از 4️⃣
... فَضَرَبَ الرِّضَا (صلوات الله علیه) بِيَدِهِ عَلَى جَبْهَتِهِ وَ قَالَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ لَقَدْ نَسَبْتُمْ نَبِيّاً مِنْ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ إِلَى التَّهَاوُنِ بِصَلَاتِهِ حَتَّى خَرَجَ فِي أَثَرِ الطَّيْرِ ثُمَّ بِالْفَاحِشَةِ ثُمَّ بِالْقَتْلِ فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا كَانَ خَطِيئَتُهُ فَقَالَ وَيْحَكَ إِنَّ دَاوُدَ إِنَّمَا ظَنَّ أَنَّ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَلْقاً هُوَ أَعْلَمُ مِنْهُ فَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ الْمَلَكَيْنِ فَتَسَوَّرَا الْمِحْرَابَ فَقَالا خَصْمانِ بَغى بَعْضُنا عَلى بَعْضٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلى سَواءِ الصِّراطِ إِنَّ هذا أَخِي لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِيَ نَعْجَةٌ واحِدَةٌ فَقالَ أَكْفِلْنِيها وَ عَزَّنِي فِي الْخِطابِ فَعَجَّلَ دَاوُدُ عَلَى الْمُدَّعَى عَلَيْهِ فَقَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤالِ نَعْجَتِكَ إِلى نِعاجِهِ وَ لَمْ يَسْأَلِ الْمُدَّعِيَ الْبَيِّنَةَ عَلَى ذَلِكَ وَ لَمْ يُقْبِلْ عَلَى الْمُدَّعَى عَلَيْهِ فَيَقُولَ لَهُ مَا تَقُولُ فَكَانَ هَذَا خَطِيئَةُ رَسْمِ الْحُكْمِ لَا مَا ذَهَبْتُمْ إِلَيْهِ أَ لَا تَسْمَعُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى إِلَى آخِرِ الْآيَةِ فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا قِصَّتُهُ مَعَ أُورِيَا...
🔸.... پس امام رضا (صلوات الله علیه) با دست بر پیشانی اش زد و فرمود: «إنا لله و إنا إلیه راجعون» شما به پیامبری از پیامبران خدا بی اعتنایی به نمازش را نسبت می دهید؟ تا جایی که او نماز را به خاطر پرنده رها کرده و سپس هرزگی کرده و سپس مرتکب قتل شده است؟!؟!؟!
آن شخص گفت: ای فرزند رسول خدا پس خطای او چه بوده است؟
فرمود: وای بر تو! داود فقط گمان می کرد که خداوند عز و جل خلقی را نیافریده که از او آگاهتر باشد؛ پس خداوند عز و جل دو فرشته را به سوی او فرستاد که در محراب نماز در مقابل او مجسم شدند و آن دو به داود گفتند: «[ما] دو مدعی [طرف دعوا هستیم] که یکی از ما بر دیگری تجاوز کرده پس میان ما به حق داوری کن و از حق دور مشو و ما را به راه راست راهبر باش* این [شخص] برادر من است او را نود و نه میش و مرا یک میش است و می گوید آن را به من بسپار و در سخنوری بر من غالب آمده است» (ص 21 و 22 و 23)
داود به سرعت خطاب به کسی که از او شکایت کرده بود گفت: «[ داوود] گفت قطعا او در مطالبه میش تو [اضافه] بر میش های خودش بر تو ستم کرده» (ص 24)
و از مدعی دلیل و بینه ای برای این مطلب نخواست و به مدعا علیه (متهم) روی نکرد که بگوید: تو چه میگویی؟ لذا خطای او در شیوه حکم کردن بود نه چیزی که شما به آن معتقد هستید. آیا کلام خداوند عز و جل را نشنیده ای که می فرماید: «ای داوود ما تو را بر روی زمین خلیفه قرار دادیم پس بین مردم به حق داوری کن و از هوا و هوس پیروی نکن» (ص 26) تا آخر آیه.
پس (علی بن جهم) گفت: ای پسر رسول خدا پس جریان او با اوریا چیست؟...
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء23
صفحه 3️⃣ از 4️⃣
... فَضَرَبَ الرِّضَا (صلوات الله علیه) بِيَدِهِ عَلَى جَبْهَتِهِ وَ قَالَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ لَقَدْ نَسَبْتُمْ نَبِيّاً مِنْ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ إِلَى التَّهَاوُنِ بِصَلَاتِهِ حَتَّى خَرَجَ فِي أَثَرِ الطَّيْرِ ثُمَّ بِالْفَاحِشَةِ ثُمَّ بِالْقَتْلِ فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا كَانَ خَطِيئَتُهُ فَقَالَ وَيْحَكَ إِنَّ دَاوُدَ إِنَّمَا ظَنَّ أَنَّ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَلْقاً هُوَ أَعْلَمُ مِنْهُ فَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ الْمَلَكَيْنِ فَتَسَوَّرَا الْمِحْرَابَ فَقَالا خَصْمانِ بَغى بَعْضُنا عَلى بَعْضٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلى سَواءِ الصِّراطِ إِنَّ هذا أَخِي لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِيَ نَعْجَةٌ واحِدَةٌ فَقالَ أَكْفِلْنِيها وَ عَزَّنِي فِي الْخِطابِ فَعَجَّلَ دَاوُدُ عَلَى الْمُدَّعَى عَلَيْهِ فَقَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤالِ نَعْجَتِكَ إِلى نِعاجِهِ وَ لَمْ يَسْأَلِ الْمُدَّعِيَ الْبَيِّنَةَ عَلَى ذَلِكَ وَ لَمْ يُقْبِلْ عَلَى الْمُدَّعَى عَلَيْهِ فَيَقُولَ لَهُ مَا تَقُولُ فَكَانَ هَذَا خَطِيئَةُ رَسْمِ الْحُكْمِ لَا مَا ذَهَبْتُمْ إِلَيْهِ أَ لَا تَسْمَعُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى إِلَى آخِرِ الْآيَةِ فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا قِصَّتُهُ مَعَ أُورِيَا...
🔸.... پس امام رضا (صلوات الله علیه) با دست بر پیشانی اش زد و فرمود: «إنا لله و إنا إلیه راجعون» شما به پیامبری از پیامبران خدا بی اعتنایی به نمازش را نسبت می دهید؟ تا جایی که او نماز را به خاطر پرنده رها کرده و سپس هرزگی کرده و سپس مرتکب قتل شده است؟!؟!؟!
آن شخص گفت: ای فرزند رسول خدا پس خطای او چه بوده است؟
فرمود: وای بر تو! داود فقط گمان می کرد که خداوند عز و جل خلقی را نیافریده که از او آگاهتر باشد؛ پس خداوند عز و جل دو فرشته را به سوی او فرستاد که در محراب نماز در مقابل او مجسم شدند و آن دو به داود گفتند: «[ما] دو مدعی [طرف دعوا هستیم] که یکی از ما بر دیگری تجاوز کرده پس میان ما به حق داوری کن و از حق دور مشو و ما را به راه راست راهبر باش* این [شخص] برادر من است او را نود و نه میش و مرا یک میش است و می گوید آن را به من بسپار و در سخنوری بر من غالب آمده است» (ص 21 و 22 و 23)
داود به سرعت خطاب به کسی که از او شکایت کرده بود گفت: «[ داوود] گفت قطعا او در مطالبه میش تو [اضافه] بر میش های خودش بر تو ستم کرده» (ص 24)
و از مدعی دلیل و بینه ای برای این مطلب نخواست و به مدعا علیه (متهم) روی نکرد که بگوید: تو چه میگویی؟ لذا خطای او در شیوه حکم کردن بود نه چیزی که شما به آن معتقد هستید. آیا کلام خداوند عز و جل را نشنیده ای که می فرماید: «ای داوود ما تو را بر روی زمین خلیفه قرار دادیم پس بین مردم به حق داوری کن و از هوا و هوس پیروی نکن» (ص 26) تا آخر آیه.
پس (علی بن جهم) گفت: ای پسر رسول خدا پس جریان او با اوریا چیست؟...
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء23
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
اثبات عصمت انبیاء توسط امام رضا صلوات الله علیه و رد تهمت از ایشان با تبیین و #تفسیر صحیح آیات
صفحه 4️⃣ از 4️⃣
... فَقَالَ الرِّضَا (صلوات الله علیه) إِنَّ الْمَرْأَةَ فِي أَيَّامِ دَاوُدَ كَانَتْ إِذَا مَاتَ بَعْلُهَا أَوْ قُتِلَ لَا تَتَزَوَّجُ بَعْدَهُ أَبَداً وَ أَوَّلُ مَنْ أَبَاحَ اللَّهُ لَهُ أَنْ يَتَزَوَّجَ بِامْرَأَةٍ قُتِلَ بَعْلُهَا كَانَ دَاوُدُ فَتَزَوَّجَ بِامْرَأَةِ أُورِيَا لَمَّا قُتِلَ وَ انْقَضَتْ عِدَّتُهَا مِنْهُ فَذَلِكَ الَّذِي شَقَّ عَلَى النَّاسِ مِنْ قِبَلِ أُورِيَا وَ أَمَّا مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) وَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ تُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَ تَخْشَى النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَرَّفَ نَبِيَّهُ (صلی الله علیه و آله) أَسْمَاءَ أَزْوَاجِهِ فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ أَسْمَاءَ أَزْوَاجِهِ فِي دَارِ الْآخِرَةِ وَ أَنَّهُنَّ أُمَّهَاتُ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِحْدَاهُنَّ مَنْ سُمِّيَ لَهُ زَيْنَبُ بِنْتُ جَحْشٍ وَ هِيَ يَوْمَئِذٍ تَحْتَ زَيْدِ بْنِ حَارِثَةَ فَأَخْفَى اسْمَهَا فِي نَفْسِهِ وَ لَمْ يُبْدِهِ لِكَيْلَا يَقُولَ أَحَدٌ مِنَ الْمُنَافِقِينَ إِنَّهُ قَالَ فِي امْرَأَةٍ فِي بَيْتِ رَجُلٍ إِنَّهَا إِحْدَى أَزْوَاجِهِ مِنْ أُمَّهَاتِ الْمُؤْمِنِينَ وَ خَشِيَ قَوْلَ الْمُنَافِقِينَ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ وَ تَخْشَى النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ يَعْنِي فِي نَفْسِكَ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَا تَوَلَّى تَزْوِيجَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ إِلَّا تَزْوِيجَ حَوَّاءَ مِنْ آدَمَ وَ زَيْنَبَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِقَوْلِهِ فَلَمَّا قَضى زَيْدٌ مِنْها وَطَراً زَوَّجْناكَها الْآيَةَ وَ فَاطِمَةَ مِنْ عَلِيٍّ (صلوات الله علیهما) قَالَ فَبَكَى عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْجَهْمِ فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَنَا تَائِبٌ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَنْ أَنْطِقَ فِي أَنْبِيَاءِ اللَّهِ بَعْدَ يَوْمِي هَذَا إِلَّا بِمَا ذَكَرْتَهُ.
🔸 ... پس امام رضا (صلوات الله علیه) فرمود: در زمان داود اگر زنی شوهرش می مرد یا کشته می شد؛ هرگز پس از او ازدواج نمی کرد. و اولین کسی که خداوند برایش مباح کرد که با زنی که شوهرش کشته شده ازدواج کند، داود بود. و او زن اوریا را بعد از آنکه کشته شد و عده آن زن از او تمام شد، تزویج کرد. و این مطلبی بود که در جریان اوریا بر مردم گران آمد.
و اما محمد (صلی الله علیه و آله) و کلام خداوند عز و جل: «و آنچه را که خدا آشکارکننده آن بود در دل خود نهان می کردی و از مردم می ترسیدی با آنکه خدا سزاوارتر بود که از او بترسی» (احزاب 37)
پس خداوند عز و جل نام همسران پیامبر در دنیا و نام همسران پیامبر در آخرت را به پیامبرش شناساند. و تمام آنها امهات المؤمنین (مادران مومنان) بودند. و یکی از زنهایی را که از برای او اسم برد، زینب دختر جحش بود. و آن زن در آن زمان، زن زید بن حارثه بود. پس (پیامبر صلی الله علیه و آله) نام او را در درونش مخفی کرده و آن را فاش نکرد تا یکی از منافقین نگوید که نام زنی را که در خانه مرد دیگری است به عنوان یکی از همسران خود از ام المومنین ها به زبان می آورد. و (پیامبر صلی الله علیه و آله) از گفته منافقان ترسید و لذا خداوند عز و جل فرمود: «و از مردم می‌ترسیدی، با آنکه خدا سزاوارتر بود که از او بترسی.» (احزاب 37)
یعنی در دلت.
و خداوند عز و جل عهده دار امر تزویج احدی از خلقش نشد مگر تزویج حوا برای آدم و زینب برای رسول الله (صلی الله علیه و آله) طبق کلام خودش:
پس هنگامی که «زید» نیاز خود را از همسرش به پایان برد [و او را طلاق داد] وی را به همسری تو در آوردیم. (احزاب 37)
و فاطمه برای علی (صلوات الله علیهما).
پس علی بن محمد بن جهم شروع گریه کرد و گفت: ای پسر رسول خدا من به سوی خداوند عز و جل توبه می کنم از امروز به بعد در مورد انبیای خدا چیزی جز آنچه که شما ذکر کردی بر زبان بیاورم.
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء22
صفحه 4️⃣ از 4️⃣
... فَقَالَ الرِّضَا (صلوات الله علیه) إِنَّ الْمَرْأَةَ فِي أَيَّامِ دَاوُدَ كَانَتْ إِذَا مَاتَ بَعْلُهَا أَوْ قُتِلَ لَا تَتَزَوَّجُ بَعْدَهُ أَبَداً وَ أَوَّلُ مَنْ أَبَاحَ اللَّهُ لَهُ أَنْ يَتَزَوَّجَ بِامْرَأَةٍ قُتِلَ بَعْلُهَا كَانَ دَاوُدُ فَتَزَوَّجَ بِامْرَأَةِ أُورِيَا لَمَّا قُتِلَ وَ انْقَضَتْ عِدَّتُهَا مِنْهُ فَذَلِكَ الَّذِي شَقَّ عَلَى النَّاسِ مِنْ قِبَلِ أُورِيَا وَ أَمَّا مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) وَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ تُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَ تَخْشَى النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَرَّفَ نَبِيَّهُ (صلی الله علیه و آله) أَسْمَاءَ أَزْوَاجِهِ فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ أَسْمَاءَ أَزْوَاجِهِ فِي دَارِ الْآخِرَةِ وَ أَنَّهُنَّ أُمَّهَاتُ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِحْدَاهُنَّ مَنْ سُمِّيَ لَهُ زَيْنَبُ بِنْتُ جَحْشٍ وَ هِيَ يَوْمَئِذٍ تَحْتَ زَيْدِ بْنِ حَارِثَةَ فَأَخْفَى اسْمَهَا فِي نَفْسِهِ وَ لَمْ يُبْدِهِ لِكَيْلَا يَقُولَ أَحَدٌ مِنَ الْمُنَافِقِينَ إِنَّهُ قَالَ فِي امْرَأَةٍ فِي بَيْتِ رَجُلٍ إِنَّهَا إِحْدَى أَزْوَاجِهِ مِنْ أُمَّهَاتِ الْمُؤْمِنِينَ وَ خَشِيَ قَوْلَ الْمُنَافِقِينَ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ وَ تَخْشَى النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ يَعْنِي فِي نَفْسِكَ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَا تَوَلَّى تَزْوِيجَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ إِلَّا تَزْوِيجَ حَوَّاءَ مِنْ آدَمَ وَ زَيْنَبَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِقَوْلِهِ فَلَمَّا قَضى زَيْدٌ مِنْها وَطَراً زَوَّجْناكَها الْآيَةَ وَ فَاطِمَةَ مِنْ عَلِيٍّ (صلوات الله علیهما) قَالَ فَبَكَى عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْجَهْمِ فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَنَا تَائِبٌ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَنْ أَنْطِقَ فِي أَنْبِيَاءِ اللَّهِ بَعْدَ يَوْمِي هَذَا إِلَّا بِمَا ذَكَرْتَهُ.
🔸 ... پس امام رضا (صلوات الله علیه) فرمود: در زمان داود اگر زنی شوهرش می مرد یا کشته می شد؛ هرگز پس از او ازدواج نمی کرد. و اولین کسی که خداوند برایش مباح کرد که با زنی که شوهرش کشته شده ازدواج کند، داود بود. و او زن اوریا را بعد از آنکه کشته شد و عده آن زن از او تمام شد، تزویج کرد. و این مطلبی بود که در جریان اوریا بر مردم گران آمد.
و اما محمد (صلی الله علیه و آله) و کلام خداوند عز و جل: «و آنچه را که خدا آشکارکننده آن بود در دل خود نهان می کردی و از مردم می ترسیدی با آنکه خدا سزاوارتر بود که از او بترسی» (احزاب 37)
پس خداوند عز و جل نام همسران پیامبر در دنیا و نام همسران پیامبر در آخرت را به پیامبرش شناساند. و تمام آنها امهات المؤمنین (مادران مومنان) بودند. و یکی از زنهایی را که از برای او اسم برد، زینب دختر جحش بود. و آن زن در آن زمان، زن زید بن حارثه بود. پس (پیامبر صلی الله علیه و آله) نام او را در درونش مخفی کرده و آن را فاش نکرد تا یکی از منافقین نگوید که نام زنی را که در خانه مرد دیگری است به عنوان یکی از همسران خود از ام المومنین ها به زبان می آورد. و (پیامبر صلی الله علیه و آله) از گفته منافقان ترسید و لذا خداوند عز و جل فرمود: «و از مردم می‌ترسیدی، با آنکه خدا سزاوارتر بود که از او بترسی.» (احزاب 37)
یعنی در دلت.
و خداوند عز و جل عهده دار امر تزویج احدی از خلقش نشد مگر تزویج حوا برای آدم و زینب برای رسول الله (صلی الله علیه و آله) طبق کلام خودش:
پس هنگامی که «زید» نیاز خود را از همسرش به پایان برد [و او را طلاق داد] وی را به همسری تو در آوردیم. (احزاب 37)
و فاطمه برای علی (صلوات الله علیهما).
پس علی بن محمد بن جهم شروع گریه کرد و گفت: ای پسر رسول خدا من به سوی خداوند عز و جل توبه می کنم از امروز به بعد در مورد انبیای خدا چیزی جز آنچه که شما ذکر کردی بر زبان بیاورم.
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1، ص: 191 - باب ذكر مجلس آخر للرضا (صلوات الله علیه) عند المأمون مع أهل الملل و المقالات و ما أجاب به علي بن محمد بن الجهم في عصمة الأنبياء سلام الله عليهم أجمعين
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج11، ص: 72 - باب 4 عصمة الأنبياء عليهم السلام و تأويل ما يوهم خطأهم و سهوهم ح1
#جزء22
Forwarded from فِقهُ الْمُحَدِّثین ( پرسش و پاسخ روایی مُحدِّثین )
#سوال_1153_ آیا خوردن غذای سحری در ماه رمضان واجب است؟
##روزه
✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :
1⃣ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ يَعْنِي يَحْيَى بْنَ الْقَاسِمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ السَّحُورِ لِمَنْ أَرَادَ الصَّوْمَ أَ وَاجِبٌ هُوَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَا بَأْسَ بِأَنْ لَا يَتَسَحَّرَ إِنْ شَاءَ وَ أَمَّا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ أَنْ يَتَسَحَّرَ نُحِبُّ أَنْ لَا يَتْرُكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ.
📚 الكافي ج۴ص۹۴
ابوبصیر گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد خوردن سحری (یعنی غذا و نوشیدنی که در سحر خورده می شود) برای کسی که قصد روزه دارد سؤال کردم که آیا بر او واجب است؟ امام فرمودند : اشکالی ندارد که اگر خواست سحری نخورد، اما در ماه رمضان #افضل این است که سَحَری بخورد، دوست داریم که در ماه رمضان سَحَری را ترک نکند!
2⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّه فِي حَدِيثٍ قَالَ: وَ قَدْ يُسْتَحَبُّ لِلْعَبْدِ أَنْ لَا يَدَعَ السَّحُورَ.
📚 الكافي ج۴ص۹۲
امام صادق صلوات اللَّه علیه در حدیثی فرمود : برای بنده #مستحب است که غذا و نوشیدنی سحر را ترک نکند!
3⃣عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ آبَائِهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ السَّحُورُ بَرَكَةٌ.
قَالَ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لَا تَدَعْ أُمَّتِي السَّحُورَ وَ لَوْ عَلَى حَشَفَةٍ.
📚 الكافي ج۴ص۹۵
امام صادق صلوات اللَّه علیه از اجدادش از رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله روایت نموده است که فرمود : غذا و نوشیدنی سحر برکت است و فرمود : امت من سَحَری را ترک نکنند هر چند با خرمای نارس و خشک باشد!
4⃣عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ السَّحُورِ لِمَنْ أَرَادَ الصَّوْمَ فَقَالَ أَمَّا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّ الْفَضْلَ فِي السَّحُورِ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ وَ أَمَّا فِي التَّطَوُّعِ فَمَنْ أَحَبَّ أَنْ يَتَسَحَّرَ فَلْيَفْعَلْ وَ مَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَلَا بَأْسَ.
📚 الكافي ج۴ص۹۴
سماعه گوید : از امام (صادق) صلوات اللَّه علیه در مورد سحری خوردن برای کسی که قصد روزه دارد سؤال کردم؛ امام فرمودند : اما در ماه رمضان فضیلت در خوردن سحری می باشد هر چند با يک شربت آب باشد ولی در مورد روزه‌ی نافله، هر کسی دوست داشت سحری بخورد که این کار را انجام دهد و کسی که انجام نداد اشکالی ندارد!
5⃣عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ تَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ أَلَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَى الْمُتَسَحِّرِينَ.
📚 التهذيب ج۴ص۱۹۸
امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله فرمود : سحری بخورید هر چند با چند جرعه آب باشد، آگاه باشید که صلوات الهی بر سحری خورندگان است!
6⃣عَنْ رِفَاعَةَ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّه تَعَاوَنُوا بِأَكْلِ السَّحُورِ عَلَى صِيَامِ النَّهَارِ وَ بِالنَّوْمِ عِنْدَ الْقَيْلُولَةِ عَلَى قِيَامِ اللَّيْلِ.
📚 التهذيب ج۴ص۱۹۹
امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله فرمود : با سحری خوردن بر روزه‌ی روز و با خواب قیلوله بر قیام در شب کمک بگیرید!
7⃣ رُوِيَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَنِ النَّبِيِّ أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الْمُتَسَحِّرِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ فَلْيَتَسَحَّرْ أَحَدُكُمْ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ.
📚 الفقيه ج۲ص۱۳۶
از امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه روایت شده است که رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله فرمود : همانا اللَّهِ تبارک و تعالی و ملائکه او بر سحری خورندگان و استغفار کنندگان در سحرها صلوات می فرستند، پس هر کدام از شما سحری را بخورد اگر چه یک شربت آب باشد!
✅ از روایات فوق و غیره روشن است که هر چند غذا و نوشیدنی خوردن در سحر برای کسی که قصد روزه دارد واجب نیست، اما به خوردن سحری خصوصا برای روزه‌ی ماه رمضان توصیه شده است، هر چند با جرعه ای آب یا خرمایی خشک باشد.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ
https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAAEF6VEKzhNqIF_DC6Q
##روزه
✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :
1⃣ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ يَعْنِي يَحْيَى بْنَ الْقَاسِمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ السَّحُورِ لِمَنْ أَرَادَ الصَّوْمَ أَ وَاجِبٌ هُوَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَا بَأْسَ بِأَنْ لَا يَتَسَحَّرَ إِنْ شَاءَ وَ أَمَّا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ أَنْ يَتَسَحَّرَ نُحِبُّ أَنْ لَا يَتْرُكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ.
📚 الكافي ج۴ص۹۴
ابوبصیر گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد خوردن سحری (یعنی غذا و نوشیدنی که در سحر خورده می شود) برای کسی که قصد روزه دارد سؤال کردم که آیا بر او واجب است؟ امام فرمودند : اشکالی ندارد که اگر خواست سحری نخورد، اما در ماه رمضان #افضل این است که سَحَری بخورد، دوست داریم که در ماه رمضان سَحَری را ترک نکند!
2⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّه فِي حَدِيثٍ قَالَ: وَ قَدْ يُسْتَحَبُّ لِلْعَبْدِ أَنْ لَا يَدَعَ السَّحُورَ.
📚 الكافي ج۴ص۹۲
امام صادق صلوات اللَّه علیه در حدیثی فرمود : برای بنده #مستحب است که غذا و نوشیدنی سحر را ترک نکند!
3⃣عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ آبَائِهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ السَّحُورُ بَرَكَةٌ.
قَالَ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لَا تَدَعْ أُمَّتِي السَّحُورَ وَ لَوْ عَلَى حَشَفَةٍ.
📚 الكافي ج۴ص۹۵
امام صادق صلوات اللَّه علیه از اجدادش از رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله روایت نموده است که فرمود : غذا و نوشیدنی سحر برکت است و فرمود : امت من سَحَری را ترک نکنند هر چند با خرمای نارس و خشک باشد!
4⃣عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ السَّحُورِ لِمَنْ أَرَادَ الصَّوْمَ فَقَالَ أَمَّا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّ الْفَضْلَ فِي السَّحُورِ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ وَ أَمَّا فِي التَّطَوُّعِ فَمَنْ أَحَبَّ أَنْ يَتَسَحَّرَ فَلْيَفْعَلْ وَ مَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَلَا بَأْسَ.
📚 الكافي ج۴ص۹۴
سماعه گوید : از امام (صادق) صلوات اللَّه علیه در مورد سحری خوردن برای کسی که قصد روزه دارد سؤال کردم؛ امام فرمودند : اما در ماه رمضان فضیلت در خوردن سحری می باشد هر چند با يک شربت آب باشد ولی در مورد روزه‌ی نافله، هر کسی دوست داشت سحری بخورد که این کار را انجام دهد و کسی که انجام نداد اشکالی ندارد!
5⃣عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ تَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ أَلَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَى الْمُتَسَحِّرِينَ.
📚 التهذيب ج۴ص۱۹۸
امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله فرمود : سحری بخورید هر چند با چند جرعه آب باشد، آگاه باشید که صلوات الهی بر سحری خورندگان است!
6⃣عَنْ رِفَاعَةَ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّه تَعَاوَنُوا بِأَكْلِ السَّحُورِ عَلَى صِيَامِ النَّهَارِ وَ بِالنَّوْمِ عِنْدَ الْقَيْلُولَةِ عَلَى قِيَامِ اللَّيْلِ.
📚 التهذيب ج۴ص۱۹۹
امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله فرمود : با سحری خوردن بر روزه‌ی روز و با خواب قیلوله بر قیام در شب کمک بگیرید!
7⃣ رُوِيَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَنِ النَّبِيِّ أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الْمُتَسَحِّرِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ فَلْيَتَسَحَّرْ أَحَدُكُمْ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ.
📚 الفقيه ج۲ص۱۳۶
از امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه روایت شده است که رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله فرمود : همانا اللَّهِ تبارک و تعالی و ملائکه او بر سحری خورندگان و استغفار کنندگان در سحرها صلوات می فرستند، پس هر کدام از شما سحری را بخورد اگر چه یک شربت آب باشد!
✅ از روایات فوق و غیره روشن است که هر چند غذا و نوشیدنی خوردن در سحر برای کسی که قصد روزه دارد واجب نیست، اما به خوردن سحری خصوصا برای روزه‌ی ماه رمضان توصیه شده است، هر چند با جرعه ای آب یا خرمایی خشک باشد.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ
https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAAEF6VEKzhNqIF_DC6Q
Telegram
فِقهُ الْمُحَدِّثین ( پرسش و پاسخ روایی مُحدِّثین )
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
کانال فِقهُ الْمُحَدّثین
پرسش و پاسخ روایی مُحدِّثین
پست اول :
www.tgoop.com/porseshvapasokhe/7
@porseshvapasokhe
ارتباط با ادمین:
@moheb124
فهرست سؤالات :
@Feghh14
سایت:
Feghh14.com
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
کانال فِقهُ الْمُحَدّثین
پرسش و پاسخ روایی مُحدِّثین
پست اول :
www.tgoop.com/porseshvapasokhe/7
@porseshvapasokhe
ارتباط با ادمین:
@moheb124
فهرست سؤالات :
@Feghh14
سایت:
Feghh14.com
Forwarded from سید مهدی فقیه امامی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی #حجت_الاسلام_و_المسلمین_حاج_سید_مهدی_فقیه_امامی در مسجد النبی اصفهان
1400/7/29
موضوع : برائت در روایات
#وسائل_الشیعه
#شیخ_صدوق
#سقیفه
#برائت
#بصیرت
#شبهه
#وحدت
#فرحة_الزهراء
#زیارت_جامعه
@smfemami
1400/7/29
موضوع : برائت در روایات
#وسائل_الشیعه
#شیخ_صدوق
#سقیفه
#برائت
#بصیرت
#شبهه
#وحدت
#فرحة_الزهراء
#زیارت_جامعه
@smfemami
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
✅لا اله الا الله
اشعار و گفتار کفرآمیز #غلات لعنهم الله و مخالفت با #توحید
وَ إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ ﴿بقره ۱۶۳﴾
و خداى شما، خداوند يگانه‌اى است، كه غير از او معبودى نيست!. اوست بخشنده و مهربان [و داراى رحمت عام و خاصّ].
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿آل عمران ٦٢﴾
آری، داستان درست [مسیح] همین است؛ و معبودی جز خدا نیست، و خداست که در واقع، همان شکست‌ناپذیر حکیم است.
#جزء2 #جزء3
اشعار و گفتار کفرآمیز #غلات لعنهم الله و مخالفت با #توحید
وَ إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ ﴿بقره ۱۶۳﴾
و خداى شما، خداوند يگانه‌اى است، كه غير از او معبودى نيست!. اوست بخشنده و مهربان [و داراى رحمت عام و خاصّ].
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿آل عمران ٦٢﴾
آری، داستان درست [مسیح] همین است؛ و معبودی جز خدا نیست، و خداست که در واقع، همان شکست‌ناپذیر حکیم است.
#جزء2 #جزء3
Forwarded from رساله آیة الله حسین وحید خراسانی حفظه الله
استنشاق و مضمضه براى روزه دار
مسأله ۱۶۹۸ ـ استنشاق و مضمضه زياد براى روزه دار مكروه است ، و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد ، بهتر آن است كه سه مرتبه آب دهان را بيرون بريزد.
مسأله ۱۶۹۸ ـ استنشاق و مضمضه زياد براى روزه دار مكروه است ، و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد ، بهتر آن است كه سه مرتبه آب دهان را بيرون بريزد.
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
قرائت قرآن در منزل سبب دفع شیاطین و جذب فرشته ها می شود عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام) الْبَيْتُ الَّذِي يُقْرَأُ فِيهِ الْقُرْآنُ وَ يُذْكَرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ تَكْثُرُ بَرَكَتُهُ وَ تَحْضُرُهُ…
عقوبت فراموشی سوره هایی که قبلا حفظ بودیم
عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) يَقُولُ مَنْ نَسِيَ سُورَةً مِنَ الْقُرْآنِ مُثِّلَتْ لَهُ فِي صُورَةٍ حَسَنَةٍ وَ دَرَجَةٍ رَفِيعَةٍ فِي الْجَنَّةِ فَإِذَا رَآهَا قَالَ مَنْ أَنْتَ مَا أَحْسَنَكِ لَيْتَكِ لِي فَتَقُولُ أَ مَا تَعْرِفُنِي أَنَا سُورَةُ كَذَا وَ كَذَا لَوْ لَمْ تَنْسَنِي لَرَفَعْتُكَ إِلَى هَذَا الْمَكَانِ
🔸امام صادق صلوات الله علیه: هر كس سوره اى از قرآن را فراموش كند، آن سوره در بهشت به صورتى زيبا و درجه اى رفيع در برابرش مجسّم مى شود و چون او را ببيند ، گويد : تو كيستى؟ چقدر زيبايى ! كاش از آنِ من بودى.
پس می گوید: مرا نمى شناسى؟ من فلان و بهمان سوره هستم. اگر مرا فراموش نكرده بودى ، تو را به اين مكان بالا مى آوردم
ثواب الأعمال صفحه 238 عقاب من نسي سورة من القرآن
المحاسن جلد 1 صفحه 96 باب 22 عقاب من نسي القرآن
الكافي- ط الاسلامية جلد 2 صفحه 607 بَابُ مَنْ حَفِظَ الْقُرْآنَ ثُمَّ نَسِيَهُ حدیث 2
عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) يَقُولُ مَنْ نَسِيَ سُورَةً مِنَ الْقُرْآنِ مُثِّلَتْ لَهُ فِي صُورَةٍ حَسَنَةٍ وَ دَرَجَةٍ رَفِيعَةٍ فِي الْجَنَّةِ فَإِذَا رَآهَا قَالَ مَنْ أَنْتَ مَا أَحْسَنَكِ لَيْتَكِ لِي فَتَقُولُ أَ مَا تَعْرِفُنِي أَنَا سُورَةُ كَذَا وَ كَذَا لَوْ لَمْ تَنْسَنِي لَرَفَعْتُكَ إِلَى هَذَا الْمَكَانِ
🔸امام صادق صلوات الله علیه: هر كس سوره اى از قرآن را فراموش كند، آن سوره در بهشت به صورتى زيبا و درجه اى رفيع در برابرش مجسّم مى شود و چون او را ببيند ، گويد : تو كيستى؟ چقدر زيبايى ! كاش از آنِ من بودى.
پس می گوید: مرا نمى شناسى؟ من فلان و بهمان سوره هستم. اگر مرا فراموش نكرده بودى ، تو را به اين مكان بالا مى آوردم
ثواب الأعمال صفحه 238 عقاب من نسي سورة من القرآن
المحاسن جلد 1 صفحه 96 باب 22 عقاب من نسي القرآن
الكافي- ط الاسلامية جلد 2 صفحه 607 بَابُ مَنْ حَفِظَ الْقُرْآنَ ثُمَّ نَسِيَهُ حدیث 2
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
بانکهای ربوی تاثیر پذیری لوگوی بانک های جمهوری اسلامی ایران از واژه #ربا 🤯😳 بانک صادرات بانک ملت بانک مرکزی بانک رفاه کارگران بانک قوامین بانک صالحین بانک سینا بانک سامان بانک توسعه صادرات ایران بانک ایران زمین بانک سرمایه بانک مهر اقتصاد بانک اقتصاد نوین…
ربا = جنگیدن با الله جل جلاله
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٢٧٨﴾ فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ۖ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ ﴿بقره ٢٧٩﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا پروا کنید؛ و اگر مؤمنید، آنچه از ربا باقی مانده است واگذارید. (۲۷۸) و اگر [چنین] نکردید، بدانید به جنگ با خدا و فرستاده وی، برخاسته اید؛ و اگر توبه کنید، سرمایه های شما از خودتان است. نه ستم می‌کنید و نه ستم می‌بینید. (۲۷۹)
#جزء3
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٢٧٨﴾ فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ۖ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ ﴿بقره ٢٧٩﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید، از خدا پروا کنید؛ و اگر مؤمنید، آنچه از ربا باقی مانده است واگذارید. (۲۷۸) و اگر [چنین] نکردید، بدانید به جنگ با خدا و فرستاده وی، برخاسته اید؛ و اگر توبه کنید، سرمایه های شما از خودتان است. نه ستم می‌کنید و نه ستم می‌بینید. (۲۷۹)
#جزء3
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
اللهم عجل لولیک الفرج بحق سیدتنا و مولاتنا زینب صلوات الله علیها یا این دل شکسته ما را صبور کن یا لااقل به خاطر زینب ظهور کن 😭😢 یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله یا الله خدایا برای فرج امام زمان صلوات الله علیه بهانه…
درهای حرم حضرت زینب صلوات الله علیها بسته شد.😭😭😭
اما
اما دلهای شیعیان آنطور که باید و شاید شکسته نشد
اما هنوز برای آمدن منجی مجالس استغاثه برپا نشد
اما شیعیان هنوز در خواب غفلت هستند
یا این دل شکسته ما را صبور کن
یا لااقل به خاطر زینب ظهور کن 😭😢
اگر مثل بنی اسرائیل برای آمدن منجی ضجه نزدیم و گریه نکردیم چه می شود؟
...فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: هَكَذَا أَنْتُمْ لَوْ فَعَلْتُمْ، لَفَرَّجَ اللَّهُ عَنَّا. فَأَمَّا إِذْ لَمْ تَكُونُوا، فَإِنَّ الْأَمْرَ يَنْتَهِي إِلَى مُنْتَهَاهُ.
🔸 پس حضرت صادق علیه السلام فرمود: اگر شما (شیعیان) نیز چنین کنید، (مثل بنی اسرائیل چهل صبح ضجه بزنید و گریه کنید) خداوند قطعاً فرج و گشایش ما (اهل بیت) را می رساند، امّا اگر چنین نکنید، كار به آخرین حد خود خواهد رسید.
تفسير العيّاشي جلد 2 صفحه 154
بحار الأنوار جلد 4 صفحه 118
اما
اما دلهای شیعیان آنطور که باید و شاید شکسته نشد
اما هنوز برای آمدن منجی مجالس استغاثه برپا نشد
اما شیعیان هنوز در خواب غفلت هستند
یا این دل شکسته ما را صبور کن
یا لااقل به خاطر زینب ظهور کن 😭😢
اگر مثل بنی اسرائیل برای آمدن منجی ضجه نزدیم و گریه نکردیم چه می شود؟
...فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: هَكَذَا أَنْتُمْ لَوْ فَعَلْتُمْ، لَفَرَّجَ اللَّهُ عَنَّا. فَأَمَّا إِذْ لَمْ تَكُونُوا، فَإِنَّ الْأَمْرَ يَنْتَهِي إِلَى مُنْتَهَاهُ.
🔸 پس حضرت صادق علیه السلام فرمود: اگر شما (شیعیان) نیز چنین کنید، (مثل بنی اسرائیل چهل صبح ضجه بزنید و گریه کنید) خداوند قطعاً فرج و گشایش ما (اهل بیت) را می رساند، امّا اگر چنین نکنید، كار به آخرین حد خود خواهد رسید.
تفسير العيّاشي جلد 2 صفحه 154
بحار الأنوار جلد 4 صفحه 118
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
-علت عدم توافق روایات شیعه با روایات مخالفین
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 1️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ الْهِلَالِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) إِنِّي سَمِعْتُ مِنْ سَلْمَانَ وَ الْمِقْدَادِ وَ أَبِي ذَرٍّ شَيْئاً مِنْ تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ وَ أَحَادِيثَ عَنْ نَبِيِّ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) غَيْرَ مَا فِي أَيْدِي النَّاسِ ثُمَّ سَمِعْتُ مِنْكَ تَصْدِيقَ مَا سَمِعْتُ مِنْهُمْ وَ رَأَيْتُ فِي أَيْدِي النَّاسِ أَشْيَاءَ كَثِيرَةً مِنْ تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ وَ مِنَ الْأَحَادِيثِ عَنْ نَبِيِّ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنْتُمْ تُخَالِفُونَهُمْ فِيهَا وَ تَزْعُمُونَ أَنَّ ذَلِكَ كُلَّهُ بَاطِلٌ أَ فَتَرَى النَّاسَ يَكْذِبُونَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مُتَعَمِّدِينَ وَ يُفَسِّرُونَ الْقُرْآنَ بِآرَائِهِمْ قَالَ فَأَقْبَلَ عَلَيَّ فَقَالَ قَدْ سَأَلْتَ فَافْهَمِ الْجَوَابَ إِنَّ فِي أَيْدِي النَّاسِ حَقّاً وَ بَاطِلًا وَ صِدْقاً وَ كَذِباً وَ نَاسِخاً وَ مَنْسُوخاً وَ عَامّاً وَ خَاصّاً وَ مُحْكَماً وَ مُتَشَابِهاً وَ حِفْظاً وَ وَهَماً وَ قَدْ كُذِبَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَلَى عَهْدِهِ حَتَّى قَامَ خَطِيباً فَقَالَ أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ كَثُرَتْ عَلَيَّ الْكَذَّابَةُ[2] فَمَنْ كَذَبَ عَلَيَّ مُتَعَمِّداً فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ ثُمَّ كُذِبَ عَلَيْهِ مِنْ بَعْدِهِ وَ إِنَّمَا أَتَاكُمُ الْحَدِيثُ مِنْ أَرْبَعَةٍ لَيْسَ لَهُمْ خَامِسٌ رَجُلٍ مُنَافِقٍ يُظْهِرُ الْإِيمَانَ مُتَصَنِّعٍ بِالْإِسْلَامِ لَا يَتَأَثَّمُ وَ لَا يَتَحَرَّجُ أَنْ يَكْذِبَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مُتَعَمِّداً...
🔸ابان از سلیم نقل می کند که گفت: به علی علیه السّلام عرض کردم: یا امیر المؤمنین من از سلمان و مقداد و ابو ذر مطالبی در تفسیر قرآن و روایت از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله شنیدم، سپس از شما شنیدم تصدیق آنچه از ایشان شنیده بودم. در دست مردم مطالب بسیاری از تفسیر قرآن و احادیث منقول از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دیدم که با آنچه از شما شنیدم مخالف بود و شما معتقدید که آنها باطل است. آیا می فرمائید مردم عمدا بر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دروغ می بندند و قرآن را به رأی خویش تفسیر می کنند؟
سلیم می گوید: حضرت رو به من کرد و فرمود: ای سلیم، سؤال کردی حال جواب را بفهم. آنچه در دست مردم است شامل حق و باطل، صدق و کذب، ناسخ و منسوخ، خاص و عام، محکم و متشابه، و حفظ و وَهم است.
در زمان خود پیامبر صلی اللَّه علیه و آله بر آن حضرت دروغ بستند، تا آنجا که در میان مردم برخاست و در خطابه اش فرمود: (ای مردم، نسبت دروغ بر من زیاد شده است. هر کس عمدا بر من دروغ ببندد جای خود را در آتش آماده کند.
هنگامی که آن حضرت از دنیا رفت هم بر آن حضرت دروغ بستند. رحمت خداوند بر پیامبر رحمت و درود او بر اهل بیتش باد.
حدیث را چهار نفر برای تو می آورند که پنجمی ندارد:
یکی منافقی که ایمان را در ظاهر نشان می دهد و به اسلام ظاهرسازی می کند، و پروا ندارد و ابا نمی کند که عمدا بر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نسبت دروغ دهد....
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 1️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ الْهِلَالِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) إِنِّي سَمِعْتُ مِنْ سَلْمَانَ وَ الْمِقْدَادِ وَ أَبِي ذَرٍّ شَيْئاً مِنْ تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ وَ أَحَادِيثَ عَنْ نَبِيِّ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) غَيْرَ مَا فِي أَيْدِي النَّاسِ ثُمَّ سَمِعْتُ مِنْكَ تَصْدِيقَ مَا سَمِعْتُ مِنْهُمْ وَ رَأَيْتُ فِي أَيْدِي النَّاسِ أَشْيَاءَ كَثِيرَةً مِنْ تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ وَ مِنَ الْأَحَادِيثِ عَنْ نَبِيِّ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنْتُمْ تُخَالِفُونَهُمْ فِيهَا وَ تَزْعُمُونَ أَنَّ ذَلِكَ كُلَّهُ بَاطِلٌ أَ فَتَرَى النَّاسَ يَكْذِبُونَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مُتَعَمِّدِينَ وَ يُفَسِّرُونَ الْقُرْآنَ بِآرَائِهِمْ قَالَ فَأَقْبَلَ عَلَيَّ فَقَالَ قَدْ سَأَلْتَ فَافْهَمِ الْجَوَابَ إِنَّ فِي أَيْدِي النَّاسِ حَقّاً وَ بَاطِلًا وَ صِدْقاً وَ كَذِباً وَ نَاسِخاً وَ مَنْسُوخاً وَ عَامّاً وَ خَاصّاً وَ مُحْكَماً وَ مُتَشَابِهاً وَ حِفْظاً وَ وَهَماً وَ قَدْ كُذِبَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَلَى عَهْدِهِ حَتَّى قَامَ خَطِيباً فَقَالَ أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ كَثُرَتْ عَلَيَّ الْكَذَّابَةُ[2] فَمَنْ كَذَبَ عَلَيَّ مُتَعَمِّداً فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ ثُمَّ كُذِبَ عَلَيْهِ مِنْ بَعْدِهِ وَ إِنَّمَا أَتَاكُمُ الْحَدِيثُ مِنْ أَرْبَعَةٍ لَيْسَ لَهُمْ خَامِسٌ رَجُلٍ مُنَافِقٍ يُظْهِرُ الْإِيمَانَ مُتَصَنِّعٍ بِالْإِسْلَامِ لَا يَتَأَثَّمُ وَ لَا يَتَحَرَّجُ أَنْ يَكْذِبَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مُتَعَمِّداً...
🔸ابان از سلیم نقل می کند که گفت: به علی علیه السّلام عرض کردم: یا امیر المؤمنین من از سلمان و مقداد و ابو ذر مطالبی در تفسیر قرآن و روایت از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله شنیدم، سپس از شما شنیدم تصدیق آنچه از ایشان شنیده بودم. در دست مردم مطالب بسیاری از تفسیر قرآن و احادیث منقول از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دیدم که با آنچه از شما شنیدم مخالف بود و شما معتقدید که آنها باطل است. آیا می فرمائید مردم عمدا بر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دروغ می بندند و قرآن را به رأی خویش تفسیر می کنند؟
سلیم می گوید: حضرت رو به من کرد و فرمود: ای سلیم، سؤال کردی حال جواب را بفهم. آنچه در دست مردم است شامل حق و باطل، صدق و کذب، ناسخ و منسوخ، خاص و عام، محکم و متشابه، و حفظ و وَهم است.
در زمان خود پیامبر صلی اللَّه علیه و آله بر آن حضرت دروغ بستند، تا آنجا که در میان مردم برخاست و در خطابه اش فرمود: (ای مردم، نسبت دروغ بر من زیاد شده است. هر کس عمدا بر من دروغ ببندد جای خود را در آتش آماده کند.
هنگامی که آن حضرت از دنیا رفت هم بر آن حضرت دروغ بستند. رحمت خداوند بر پیامبر رحمت و درود او بر اهل بیتش باد.
حدیث را چهار نفر برای تو می آورند که پنجمی ندارد:
یکی منافقی که ایمان را در ظاهر نشان می دهد و به اسلام ظاهرسازی می کند، و پروا ندارد و ابا نمی کند که عمدا بر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نسبت دروغ دهد....
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
-علت عدم توافق روایات شیعه با روایات مخالفین
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 2️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
... فَلَوْ عَلِمَ النَّاسُ أَنَّهُ مُنَافِقٌ كَذَّابٌ لَمْ يَقْبَلُوا مِنْهُ وَ لَمْ يُصَدِّقُوهُ وَ لَكِنَّهُمْ قَالُوا هَذَا قَدْ صَحِبَ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ رَآهُ وَ سَمِعَ مِنْهُ وَ أَخَذُوا عَنْهُ وَ هُمْ لَا يَعْرِفُونَ حَالَهُ- وَ قَدْ أَخْبَرَهُ اللَّهُ عَنِ الْمُنَافِقِينَ بِمَا أَخْبَرَهُ[2] وَ وَصَفَهُمْ بِمَا وَصَفَهُمْ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَ وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ وَ إِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ[3] ثُمَّ بَقُوا بَعْدَهُ فَتَقَرَّبُوا إِلَى أَئِمَّةِ الضَّلَالَةِ وَ الدُّعَاةِ إِلَى النَّارِ بِالزُّورِ وَ الْكَذِبِ وَ الْبُهْتَانِ فَوَلَّوْهُمُ الْأَعْمَالَ[4] وَ حَمَلُوهُمْ عَلَى رِقَابِ النَّاسِ وَ أَكَلُوا بِهِمُ الدُّنْيَا وَ إِنَّمَا النَّاسُ مَعَ الْمُلُوكِ وَ الدُّنْيَا إِلَّا مَنْ عَصَمَ اللَّهُ فَهَذَا أَحَدُ الْأَرْبَعَةِ وَ رَجُلٍ سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ شَيْئاً لَمْ يَحْمِلْهُ عَلَى وَجْهِهِ وَ وَهِمَ فِيهِ وَ لَمْ يَتَعَمَّدْ كَذِباً فَهُوَ فِي يَدِهِ يَقُولُ بِهِ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يَرْوِيهِ فَيَقُولُ أَنَا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فَلَوْ عَلِمَ الْمُسْلِمُونَ أَنَّهُ وَهَمٌ لَمْ يَقْبَلُوهُ وَ لَوْ عَلِمَ هُوَ أَنَّهُ وَهَمٌ لَرَفَضَهُ وَ رَجُلٍ ثَالِثٍ سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) شَيْئاً أَمَرَ بِهِ ثُمَّ نَهَى عَنْهُ وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ أَوْ سَمِعَهُ يَنْهَى عَنْ شَيْ‌ءٍ ثُمَّ أَمَرَ بِهِ وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ فَحَفِظَ مَنْسُوخَهُ وَ لَمْ يَحْفَظِ النَّاسِخَ وَ لَوْ عَلِمَ أَنَّهُ مَنْسُوخٌ لَرَفَضَهُ وَ لَوْ عَلِمَ الْمُسْلِمُونَ إِذْ سَمِعُوهُ مِنْهُ أَنَّهُ مَنْسُوخٌ لَرَفَضُوهُ ....
🔸...اگر مسلمانان بدانند که او منافق و کذّاب است از او نمی پذیرند، و او را تصدیق نمی کنند، ولی با خود می گویند: او صحابی پیامبر است. آن حضرت را دیده و از او شنیده است. نه دروغ می گوید و نه دروغ بر پیامبر را حلال می داند.
خداوند از منافقین خبر داده و آنان را توصیف نموده و فرموده است: وَ إِذا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُکَ أَجْسامُهُمْ وَ إِنْ یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ (منافقون 4)، (هر گاه آنان را ببینی اجسامشان تو را به تعجب وامی دارد و اگر سخن بگویند به کلام آنان گوش می دهی).
همین افراد بعد از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله ماندند و با باطل و دروغ و نفاق و بهتان خود را به امامان ضلالت و دعوت کنندگان به آتش نزدیک کردند. آنها هم ایشان را بر سر کارها گماردند و آنان را بر گرده مردم سوار نمودند و به وسیله آنان از دنیا استفاده کردند. مردم هم در دنیا با پادشاهان هستند مگر آنان که خدا حفظشان کند. این اوّلی از چهار گروه راویان حدیث است.
یکی دیگر کسی که از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله سخنی را شنیده و آن را چنان که هست حفظ نکرده و از خیال خود به آن مخلوط کرده، ولی عمدا دروغ نمی گوید. حدیث در دست اوست و آن را روایت کرده و به آن عمل می نماید و می گوید: (من این را از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله شنیده ام).
اگر مسلمین بدانند که او در آن حدیث از وهم و خیال خود اضافه کرده از او نمی پذیرند، و خود او هم اگر بداند وهم و خیال در آن راه داده آن حدیث را کنار می گذارد.
سومی کسی است که چیزی از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله شنیده که به آن امر فرموده است، ولی حضرت بعد از آن نهی فرموده و او نمی داند. یا از آن حضرت شنیده که از چیزی نهی فرموده، ولی بعد به آن امر کرده و او نمی داند. منسوخ را حفظ کرده و ناسخ را حفظ نکرده است.
اگر او بداند آن حدیث منسوخ است آن را کنار می گذارد، و اگر مسلمین بدانند که وقتی آن را می شنوند منسوخ است آن را کنار می گذارند...
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267
#جزء28
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 2️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
... فَلَوْ عَلِمَ النَّاسُ أَنَّهُ مُنَافِقٌ كَذَّابٌ لَمْ يَقْبَلُوا مِنْهُ وَ لَمْ يُصَدِّقُوهُ وَ لَكِنَّهُمْ قَالُوا هَذَا قَدْ صَحِبَ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ رَآهُ وَ سَمِعَ مِنْهُ وَ أَخَذُوا عَنْهُ وَ هُمْ لَا يَعْرِفُونَ حَالَهُ- وَ قَدْ أَخْبَرَهُ اللَّهُ عَنِ الْمُنَافِقِينَ بِمَا أَخْبَرَهُ[2] وَ وَصَفَهُمْ بِمَا وَصَفَهُمْ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَ وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ وَ إِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ[3] ثُمَّ بَقُوا بَعْدَهُ فَتَقَرَّبُوا إِلَى أَئِمَّةِ الضَّلَالَةِ وَ الدُّعَاةِ إِلَى النَّارِ بِالزُّورِ وَ الْكَذِبِ وَ الْبُهْتَانِ فَوَلَّوْهُمُ الْأَعْمَالَ[4] وَ حَمَلُوهُمْ عَلَى رِقَابِ النَّاسِ وَ أَكَلُوا بِهِمُ الدُّنْيَا وَ إِنَّمَا النَّاسُ مَعَ الْمُلُوكِ وَ الدُّنْيَا إِلَّا مَنْ عَصَمَ اللَّهُ فَهَذَا أَحَدُ الْأَرْبَعَةِ وَ رَجُلٍ سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ شَيْئاً لَمْ يَحْمِلْهُ عَلَى وَجْهِهِ وَ وَهِمَ فِيهِ وَ لَمْ يَتَعَمَّدْ كَذِباً فَهُوَ فِي يَدِهِ يَقُولُ بِهِ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يَرْوِيهِ فَيَقُولُ أَنَا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فَلَوْ عَلِمَ الْمُسْلِمُونَ أَنَّهُ وَهَمٌ لَمْ يَقْبَلُوهُ وَ لَوْ عَلِمَ هُوَ أَنَّهُ وَهَمٌ لَرَفَضَهُ وَ رَجُلٍ ثَالِثٍ سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) شَيْئاً أَمَرَ بِهِ ثُمَّ نَهَى عَنْهُ وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ أَوْ سَمِعَهُ يَنْهَى عَنْ شَيْ‌ءٍ ثُمَّ أَمَرَ بِهِ وَ هُوَ لَا يَعْلَمُ فَحَفِظَ مَنْسُوخَهُ وَ لَمْ يَحْفَظِ النَّاسِخَ وَ لَوْ عَلِمَ أَنَّهُ مَنْسُوخٌ لَرَفَضَهُ وَ لَوْ عَلِمَ الْمُسْلِمُونَ إِذْ سَمِعُوهُ مِنْهُ أَنَّهُ مَنْسُوخٌ لَرَفَضُوهُ ....
🔸...اگر مسلمانان بدانند که او منافق و کذّاب است از او نمی پذیرند، و او را تصدیق نمی کنند، ولی با خود می گویند: او صحابی پیامبر است. آن حضرت را دیده و از او شنیده است. نه دروغ می گوید و نه دروغ بر پیامبر را حلال می داند.
خداوند از منافقین خبر داده و آنان را توصیف نموده و فرموده است: وَ إِذا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُکَ أَجْسامُهُمْ وَ إِنْ یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ (منافقون 4)، (هر گاه آنان را ببینی اجسامشان تو را به تعجب وامی دارد و اگر سخن بگویند به کلام آنان گوش می دهی).
همین افراد بعد از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله ماندند و با باطل و دروغ و نفاق و بهتان خود را به امامان ضلالت و دعوت کنندگان به آتش نزدیک کردند. آنها هم ایشان را بر سر کارها گماردند و آنان را بر گرده مردم سوار نمودند و به وسیله آنان از دنیا استفاده کردند. مردم هم در دنیا با پادشاهان هستند مگر آنان که خدا حفظشان کند. این اوّلی از چهار گروه راویان حدیث است.
یکی دیگر کسی که از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله سخنی را شنیده و آن را چنان که هست حفظ نکرده و از خیال خود به آن مخلوط کرده، ولی عمدا دروغ نمی گوید. حدیث در دست اوست و آن را روایت کرده و به آن عمل می نماید و می گوید: (من این را از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله شنیده ام).
اگر مسلمین بدانند که او در آن حدیث از وهم و خیال خود اضافه کرده از او نمی پذیرند، و خود او هم اگر بداند وهم و خیال در آن راه داده آن حدیث را کنار می گذارد.
سومی کسی است که چیزی از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله شنیده که به آن امر فرموده است، ولی حضرت بعد از آن نهی فرموده و او نمی داند. یا از آن حضرت شنیده که از چیزی نهی فرموده، ولی بعد به آن امر کرده و او نمی داند. منسوخ را حفظ کرده و ناسخ را حفظ نکرده است.
اگر او بداند آن حدیث منسوخ است آن را کنار می گذارد، و اگر مسلمین بدانند که وقتی آن را می شنوند منسوخ است آن را کنار می گذارند...
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267
#جزء28
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
-علت عدم توافق روایات شیعه با روایات مخالفین
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 3️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
... وَ آخَرَ رَابِعٍ لَمْ يَكْذِبْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مُبْغِضٍ لِلْكَذِبِ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ وَ تَعْظِيماً لِرَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) لَمْ يَنْسَهُ[5] بَلْ حَفِظَ مَا سَمِعَ عَلَى وَجْهِهِ فَجَاءَ بِهِ كَمَا سَمِعَ- لَمْ يَزِدْ فِيهِ وَ لَمْ يَنْقُصْ مِنْهُ وَ عَلِمَ النَّاسِخَ مِنَ الْمَنْسُوخِ فَعَمِلَ بِالنَّاسِخِ وَ رَفَضَ الْمَنْسُوخَ فَإِنَّ أَمْرَ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) مِثْلُ الْقُرْآنِ نَاسِخٌ وَ مَنْسُوخٌ وَ خَاصٌّ وَ عَامٌّ وَ مُحْكَمٌ وَ مُتَشَابِهٌ قَدْ كَانَ يَكُونُ[6] مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) الْكَلَامُ لَهُ وَجْهَانِ كَلَامٌ عَامٌّ وَ كَلَامٌ خَاصٌّ مِثْلُ الْقُرْآنِ وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كِتَابِهِ- ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا[1] فَيَشْتَبِهُ عَلَى مَنْ لَمْ يَعْرِفْ وَ لَمْ يَدْرِ مَا عَنَى اللَّهُ بِهِ وَ رَسُولُهُ (صلی الله علیه و آله) وَ لَيْسَ كُلُّ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) كَانَ يَسْأَلُهُ عَنِ الشَّيْ‌ءِ فَيَفْهَمُ وَ كَانَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْأَلُهُ وَ لَا يَسْتَفْهِمُهُ حَتَّى إِنْ كَانُوا لَيُحِبُّونَ أَنْ يَجِي‌ءَ الْأَعْرَابِيُّ وَ الطَّارِئُ[2] فَيَسْأَلَ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حَتَّى يَسْمَعُوا وَ قَدْ كُنْتُ أَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) كُلَّ يَوْمٍ دَخْلَةً وَ كُلَّ لَيْلَةٍ دَخْلَةً فَيُخْلِينِي فِيهَا أَدُورُ مَعَهُ حَيْثُ دَارَ...
🔸...و چهارمی کسی که بر خدا و پیامبرش صلی اللَّه علیه و آله دروغ نمی بندد چون دروغ را مبغوض می دارد و از خدا می ترسد و به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله احترام می گذارد، و وهم و خیال هم نمی کند.
بلکه آنچه شنیده است را همان طور که شنیده حفظ کرده، و همان طور که شنیده برای دیگران آورده بدون آنکه در آن زیاد یا کم کند. ناسخ و منسوخ را حفظ کرده و به ناسخ عمل کرده و منسوخ را کنار گذاشته است.
امر و نهی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله مثل قرآن ناسخ و منسوخ، عام و خاص، و محکم و متشابه دارد. گاهی سخنی از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله صادر می شد که دو وجه داشت: کلام خاص و کلام عام، مثل قرآنو خداوند عز و جل در کتابش فرموده:
آنچه را پيغمبر برای شما آورد اخذ نمائيد و از آنچه منعتان فرمود از آن دست بداريد (حشر 7)
که آن را کسانی که مقصود خدا و پیامبر را هم نمی دانستند می شنیدند.
چنین نبود که همه اصحاب پیامبر صلی اللَّه علیه و آله که از آن حضرت سؤال می کردند جواب را می فهمیدند، بلکه در میان آنان کسانی بودند که سؤال می کردند ولی در مورد جواب سؤال توضیح و بیانی از حضرت نمی خواستند. حتّی دوست داشتند که تازه وارد یا اعرابی بیاید و از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله سؤال کند تا از او بشنوند. من هر روز یک بار و هر شب یک بار به خدمت پیامبر صلی اللَّه علیه و آله می رسیدم و در آنجا با من خلوت می نمود، و هر جا که می رفت من هم می رفتم ...
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267
#جزء28
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 3️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
... وَ آخَرَ رَابِعٍ لَمْ يَكْذِبْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مُبْغِضٍ لِلْكَذِبِ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ وَ تَعْظِيماً لِرَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) لَمْ يَنْسَهُ[5] بَلْ حَفِظَ مَا سَمِعَ عَلَى وَجْهِهِ فَجَاءَ بِهِ كَمَا سَمِعَ- لَمْ يَزِدْ فِيهِ وَ لَمْ يَنْقُصْ مِنْهُ وَ عَلِمَ النَّاسِخَ مِنَ الْمَنْسُوخِ فَعَمِلَ بِالنَّاسِخِ وَ رَفَضَ الْمَنْسُوخَ فَإِنَّ أَمْرَ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) مِثْلُ الْقُرْآنِ نَاسِخٌ وَ مَنْسُوخٌ وَ خَاصٌّ وَ عَامٌّ وَ مُحْكَمٌ وَ مُتَشَابِهٌ قَدْ كَانَ يَكُونُ[6] مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) الْكَلَامُ لَهُ وَجْهَانِ كَلَامٌ عَامٌّ وَ كَلَامٌ خَاصٌّ مِثْلُ الْقُرْآنِ وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كِتَابِهِ- ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا[1] فَيَشْتَبِهُ عَلَى مَنْ لَمْ يَعْرِفْ وَ لَمْ يَدْرِ مَا عَنَى اللَّهُ بِهِ وَ رَسُولُهُ (صلی الله علیه و آله) وَ لَيْسَ كُلُّ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) كَانَ يَسْأَلُهُ عَنِ الشَّيْ‌ءِ فَيَفْهَمُ وَ كَانَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْأَلُهُ وَ لَا يَسْتَفْهِمُهُ حَتَّى إِنْ كَانُوا لَيُحِبُّونَ أَنْ يَجِي‌ءَ الْأَعْرَابِيُّ وَ الطَّارِئُ[2] فَيَسْأَلَ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حَتَّى يَسْمَعُوا وَ قَدْ كُنْتُ أَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) كُلَّ يَوْمٍ دَخْلَةً وَ كُلَّ لَيْلَةٍ دَخْلَةً فَيُخْلِينِي فِيهَا أَدُورُ مَعَهُ حَيْثُ دَارَ...
🔸...و چهارمی کسی که بر خدا و پیامبرش صلی اللَّه علیه و آله دروغ نمی بندد چون دروغ را مبغوض می دارد و از خدا می ترسد و به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله احترام می گذارد، و وهم و خیال هم نمی کند.
بلکه آنچه شنیده است را همان طور که شنیده حفظ کرده، و همان طور که شنیده برای دیگران آورده بدون آنکه در آن زیاد یا کم کند. ناسخ و منسوخ را حفظ کرده و به ناسخ عمل کرده و منسوخ را کنار گذاشته است.
امر و نهی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله مثل قرآن ناسخ و منسوخ، عام و خاص، و محکم و متشابه دارد. گاهی سخنی از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله صادر می شد که دو وجه داشت: کلام خاص و کلام عام، مثل قرآنو خداوند عز و جل در کتابش فرموده:
آنچه را پيغمبر برای شما آورد اخذ نمائيد و از آنچه منعتان فرمود از آن دست بداريد (حشر 7)
که آن را کسانی که مقصود خدا و پیامبر را هم نمی دانستند می شنیدند.
چنین نبود که همه اصحاب پیامبر صلی اللَّه علیه و آله که از آن حضرت سؤال می کردند جواب را می فهمیدند، بلکه در میان آنان کسانی بودند که سؤال می کردند ولی در مورد جواب سؤال توضیح و بیانی از حضرت نمی خواستند. حتّی دوست داشتند که تازه وارد یا اعرابی بیاید و از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله سؤال کند تا از او بشنوند. من هر روز یک بار و هر شب یک بار به خدمت پیامبر صلی اللَّه علیه و آله می رسیدم و در آنجا با من خلوت می نمود، و هر جا که می رفت من هم می رفتم ...
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267
#جزء28
Forwarded from تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
-علت عدم توافق روایات شیعه با روایات مخالفین
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 4️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
... وَ قَدْ عَلِمَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ لَمْ يَصْنَعْ ذَلِكَ بِأَحَدٍ مِنَ النَّاسِ غَيْرِي فَرُبَّمَا كَانَ فِي بَيْتِي يَأْتِينِي رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَكْثَرُ ذَلِكَ فِي بَيْتِي وَ كُنْتُ إِذَا دَخَلْتُ عَلَيْهِ بَعْضَ مَنَازِلِهِ أَخْلَانِي وَ أَقَامَ عَنِّي نِسَاءَهُ فَلَا يَبْقَى عِنْدَهُ غَيْرِي وَ إِذَا أَتَانِي لِلْخَلْوَةِ مَعِي فِي مَنْزِلِي لَمْ تَقُمْ عَنِّي فَاطِمَةُ وَ لَا أَحَدٌ مِنْ بَنِيَّ وَ كُنْتُ إِذَا سَأَلْتُهُ أَجَابَنِي وَ إِذَا سَكَتُّ عَنْهُ وَ فَنِيَتْ مَسَائِلِي ابْتَدَأَنِي فَمَا نَزَلَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) آيَةٌ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا أَقْرَأَنِيهَا وَ أَمْلَاهَا عَلَيَّ فَكَتَبْتُهَا بِخَطِّي وَ عَلَّمَنِي تَأْوِيلَهَا وَ تَفْسِيرَهَا وَ نَاسِخَهَا وَ مَنْسُوخَهَا وَ مُحْكَمَهَا وَ مُتَشَابِهَهَا وَ خَاصَّهَا وَ عَامَّهَا وَ دَعَا اللَّهَ أَنْ يُعْطِيَنِي فَهْمَهَا وَ حِفْظَهَا فَمَا نَسِيتُ آيَةً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَ لَا عِلْماً أَمْلَاهُ عَلَيَّ وَ كَتَبْتُهُ مُنْذُ دَعَا اللَّهَ لِي بِمَا دَعَا وَ مَا تَرَكَ شَيْئاً عَلَّمَهُ اللَّهُ مِنْ حَلَالٍ وَ لَا حَرَامٍ وَ لَا أَمْرٍ وَ لَا نَهْيٍ كَانَ أَوْ يَكُونُ وَ لَا كِتَابٍ مُنْزَلٍ عَلَى أَحَدٍ قَبْلَهُ مِنْ طَاعَةٍ أَوْ مَعْصِيَةٍ إِلَّا عَلَّمَنِيهِ وَ حَفِظْتُهُ فَلَمْ أَنْسَ حَرْفاً وَاحِداً ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى صَدْرِي وَ دَعَا اللَّهَ لِي أَنْ يَمْلَأَ قَلْبِي عِلْماً وَ فَهْماً وَ حُكْماً وَ نُوراً فَقُلْتُ يَا نَبِيَّ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي مُنْذُ دَعَوْتَ اللَّهَ لِي بِمَا دَعَوْتَ لَمْ أَنْسَ شَيْئاً وَ لَمْ يَفُتْنِي شَيْ‌ءٌ لَمْ أَكْتُبْهُ أَ فَتَتَخَوَّفُ عَلَيَّ النِّسْيَانَ فِيمَا بَعْدُ فَقَالَ لَا لَسْتُ أَتَخَوَّفُ عَلَيْكَ النِّسْيَانَ وَ الْجَهْلَ. وَ قَدْ أَخْبَرَنِی اَللَّهُ تَعَالَی أَنَّهُ قَدِ اِسْتَجَابَ لِی فِیکَ (2)وَ لِشُرَکَائِکَ اَلَّذِینَ یَکُونُونَ بَعْدَکَ.
🔸... و اصحاب پیامبر هم می دانستند که این کار را با غیر من نسبت به احدی از مردم انجام نمی دهد.
این برنامه گاهی در منزل من بود که پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نزد من می آمد! هر گاه من در یکی از منازلش به خدمت او وارد می شدم با من تنها می شد و به همسرانش دستور می داد تا برخیزند و جز من و او کسی نمی ماند، ولی وقتی برای خلوت به خانه من می آمد فاطمه و هیچ یک از دو پسرم (حسن و حسین صلوات الله علیهم) از پیش ما بر نمی خاستند.
برنامه چنین بود که تا سؤال داشتم جوابم را می فرمود، و وقتی ساکت می شدم یا سؤالهایم تمام می شد خود آن حضرت شروع می کرد. آیه ای از قرآن بر او نازل نشد مگر آنکه آن را برایم خواند و من برایش خواندم و آن را بر من املا کرد و من همه را به خط خود نوشتم، و تاویل و تفسیر و ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه و خاص و عام قرآن را به من آموخت. و از خدا خواست که آن را به من بفهماند و در حفظ من قرار دهد.
آیه ای از کتاب خدا را از روزی که حفظ کرده ام و پیامبر صلی اللَّه علیه و آله تأویل آن را به من آموخت و حفظ کردم و بر من املا کرد و من نوشتم، فراموش نکرده ام.
آن حضرت هر چه از حلال و حرام یا امر و نهی، یا اطاعت و معصیت که بود یا تا روز قیامت خواهد شد را ترک نکرد و همه را به من یاد داد و آن را حفظ کردم و یک حرف از آن را هم فراموش نکردم. سپس دست بر سینه من گذاشت و از خدا خواست که قلب مرا پر از علم و فهم و فقه و حکمت و نور نماید، و مرا طوری علم دهد که جهل به من راه نیابد، و طوری حفظ کنم که فراموشی به من عارض نشود.
روزی به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله عرض کردم: یا نبی اللَّه، پدر و مادرم فدایت! از روزی که برای من آن دعا را کرده ای چیزی از آنچه به من آموخته ای فراموش نکرده ام، پس چرا بر من املا می فرمائی و مرا امر به نوشتن آنها می نمائی؟ آیا نسبت به من از فراموشکاری بیم داری؟ فرمود:
برادرم، بر تو از نسیان و جهل ترس ندارم. خداوند متعال به من خبر داده که دعای مرا در باره تو و شریکهایت که بعد از تو خواهند بود مستجاب کرده است.
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267
-دروغ بستن به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله
-لزوم دقت در احادیث نبوی
صفحه 4️⃣ از 4️⃣
#محکمات و #متشابهات
#ناسخ و #منسوخ
#خاص و #عام
#تفسیر
... وَ قَدْ عَلِمَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ لَمْ يَصْنَعْ ذَلِكَ بِأَحَدٍ مِنَ النَّاسِ غَيْرِي فَرُبَّمَا كَانَ فِي بَيْتِي يَأْتِينِي رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَكْثَرُ ذَلِكَ فِي بَيْتِي وَ كُنْتُ إِذَا دَخَلْتُ عَلَيْهِ بَعْضَ مَنَازِلِهِ أَخْلَانِي وَ أَقَامَ عَنِّي نِسَاءَهُ فَلَا يَبْقَى عِنْدَهُ غَيْرِي وَ إِذَا أَتَانِي لِلْخَلْوَةِ مَعِي فِي مَنْزِلِي لَمْ تَقُمْ عَنِّي فَاطِمَةُ وَ لَا أَحَدٌ مِنْ بَنِيَّ وَ كُنْتُ إِذَا سَأَلْتُهُ أَجَابَنِي وَ إِذَا سَكَتُّ عَنْهُ وَ فَنِيَتْ مَسَائِلِي ابْتَدَأَنِي فَمَا نَزَلَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) آيَةٌ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا أَقْرَأَنِيهَا وَ أَمْلَاهَا عَلَيَّ فَكَتَبْتُهَا بِخَطِّي وَ عَلَّمَنِي تَأْوِيلَهَا وَ تَفْسِيرَهَا وَ نَاسِخَهَا وَ مَنْسُوخَهَا وَ مُحْكَمَهَا وَ مُتَشَابِهَهَا وَ خَاصَّهَا وَ عَامَّهَا وَ دَعَا اللَّهَ أَنْ يُعْطِيَنِي فَهْمَهَا وَ حِفْظَهَا فَمَا نَسِيتُ آيَةً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَ لَا عِلْماً أَمْلَاهُ عَلَيَّ وَ كَتَبْتُهُ مُنْذُ دَعَا اللَّهَ لِي بِمَا دَعَا وَ مَا تَرَكَ شَيْئاً عَلَّمَهُ اللَّهُ مِنْ حَلَالٍ وَ لَا حَرَامٍ وَ لَا أَمْرٍ وَ لَا نَهْيٍ كَانَ أَوْ يَكُونُ وَ لَا كِتَابٍ مُنْزَلٍ عَلَى أَحَدٍ قَبْلَهُ مِنْ طَاعَةٍ أَوْ مَعْصِيَةٍ إِلَّا عَلَّمَنِيهِ وَ حَفِظْتُهُ فَلَمْ أَنْسَ حَرْفاً وَاحِداً ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى صَدْرِي وَ دَعَا اللَّهَ لِي أَنْ يَمْلَأَ قَلْبِي عِلْماً وَ فَهْماً وَ حُكْماً وَ نُوراً فَقُلْتُ يَا نَبِيَّ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي مُنْذُ دَعَوْتَ اللَّهَ لِي بِمَا دَعَوْتَ لَمْ أَنْسَ شَيْئاً وَ لَمْ يَفُتْنِي شَيْ‌ءٌ لَمْ أَكْتُبْهُ أَ فَتَتَخَوَّفُ عَلَيَّ النِّسْيَانَ فِيمَا بَعْدُ فَقَالَ لَا لَسْتُ أَتَخَوَّفُ عَلَيْكَ النِّسْيَانَ وَ الْجَهْلَ. وَ قَدْ أَخْبَرَنِی اَللَّهُ تَعَالَی أَنَّهُ قَدِ اِسْتَجَابَ لِی فِیکَ (2)وَ لِشُرَکَائِکَ اَلَّذِینَ یَکُونُونَ بَعْدَکَ.
🔸... و اصحاب پیامبر هم می دانستند که این کار را با غیر من نسبت به احدی از مردم انجام نمی دهد.
این برنامه گاهی در منزل من بود که پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نزد من می آمد! هر گاه من در یکی از منازلش به خدمت او وارد می شدم با من تنها می شد و به همسرانش دستور می داد تا برخیزند و جز من و او کسی نمی ماند، ولی وقتی برای خلوت به خانه من می آمد فاطمه و هیچ یک از دو پسرم (حسن و حسین صلوات الله علیهم) از پیش ما بر نمی خاستند.
برنامه چنین بود که تا سؤال داشتم جوابم را می فرمود، و وقتی ساکت می شدم یا سؤالهایم تمام می شد خود آن حضرت شروع می کرد. آیه ای از قرآن بر او نازل نشد مگر آنکه آن را برایم خواند و من برایش خواندم و آن را بر من املا کرد و من همه را به خط خود نوشتم، و تاویل و تفسیر و ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه و خاص و عام قرآن را به من آموخت. و از خدا خواست که آن را به من بفهماند و در حفظ من قرار دهد.
آیه ای از کتاب خدا را از روزی که حفظ کرده ام و پیامبر صلی اللَّه علیه و آله تأویل آن را به من آموخت و حفظ کردم و بر من املا کرد و من نوشتم، فراموش نکرده ام.
آن حضرت هر چه از حلال و حرام یا امر و نهی، یا اطاعت و معصیت که بود یا تا روز قیامت خواهد شد را ترک نکرد و همه را به من یاد داد و آن را حفظ کردم و یک حرف از آن را هم فراموش نکردم. سپس دست بر سینه من گذاشت و از خدا خواست که قلب مرا پر از علم و فهم و فقه و حکمت و نور نماید، و مرا طوری علم دهد که جهل به من راه نیابد، و طوری حفظ کنم که فراموشی به من عارض نشود.
روزی به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله عرض کردم: یا نبی اللَّه، پدر و مادرم فدایت! از روزی که برای من آن دعا را کرده ای چیزی از آنچه به من آموخته ای فراموش نکرده ام، پس چرا بر من املا می فرمائی و مرا امر به نوشتن آنها می نمائی؟ آیا نسبت به من از فراموشکاری بیم داری؟ فرمود:
برادرم، بر تو از نسیان و جهل ترس ندارم. خداوند متعال به من خبر داده که دعای مرا در باره تو و شریکهایت که بعد از تو خواهند بود مستجاب کرده است.
الكافي (ط - الإسلامية)، جلد صفحه 62 بَابُ اخْتِلَافِ الْحَدِيث
الخصال جلد 1 صفحه 255
كتاب سليم بن قيس الهلالي جلد 2 صفحه 620
الغيبة للنعماني صفحه 75
الإعتقادات (صدوق) صفحه 118
عوالم العلوم و المعارف (عبدالله بحرانی) جلد 1 صفحه 205
اسرار آل محمد عليهم السلام صفحه 267