پرداخت نکردن به موقع آن بدون عذر حرام است
از ابن عباس روايت است : (فرض رسول اللهr زکاة الفطر طهرة للصائم من اللغو و الرفث، و طعمة للمساکين، فمن أداها قبل الصلاة فهي زکاة مقبولة، ومن أداها بعد الصلاة فهي صدقة من الصدقات)[1] «پيامبرr زکات فطر را به عنوان پاککننده روزهدار از سخنان بيهوده و دشنام و بعنوان رزق و خوراکي براي مساکين واجب کرده است، پس هر کس قبل از نماز (عيد) آن را بپردازد، آن قبول است و هر کس بعد از نماز عيد آن را بدهد صدقهاي همچون (ساير) صدقات است. (به عنوان زکات فطر محسوب نميشود)».
--------------------------------------------------------------------------------
[1]) حسن : [ص. جه 1480]، جه (1827/585/1)، د (1594/3/5).
از ابن عباس روايت است : (فرض رسول اللهr زکاة الفطر طهرة للصائم من اللغو و الرفث، و طعمة للمساکين، فمن أداها قبل الصلاة فهي زکاة مقبولة، ومن أداها بعد الصلاة فهي صدقة من الصدقات)[1] «پيامبرr زکات فطر را به عنوان پاککننده روزهدار از سخنان بيهوده و دشنام و بعنوان رزق و خوراکي براي مساکين واجب کرده است، پس هر کس قبل از نماز (عيد) آن را بپردازد، آن قبول است و هر کس بعد از نماز عيد آن را بدهد صدقهاي همچون (ساير) صدقات است. (به عنوان زکات فطر محسوب نميشود)».
--------------------------------------------------------------------------------
[1]) حسن : [ص. جه 1480]، جه (1827/585/1)، د (1594/3/5).
کتاب روزه
باب (47): کراهیت روزه گرفتن روز جمعه به تنهایی
625- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رض) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «لا يَصُمْ أَحَدُكُمْ يَوْمَ الْجُمُعَةِ، إِلاَّ أَنْ يَصُومَ قَبْلَهُ أَوْ يَصُومَ بَعْدَهُ». (م/1144)
ترجمه: ابوهریره (رض) میگوید: رسول الله ﷺ فرمود: «هیچ یک از شما روز جمعه را روزه نگیرد مگر اینکه روز قبل یا روز بعد از آن را روزه بگیرد».
باب (47): کراهیت روزه گرفتن روز جمعه به تنهایی
625- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رض) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «لا يَصُمْ أَحَدُكُمْ يَوْمَ الْجُمُعَةِ، إِلاَّ أَنْ يَصُومَ قَبْلَهُ أَوْ يَصُومَ بَعْدَهُ». (م/1144)
ترجمه: ابوهریره (رض) میگوید: رسول الله ﷺ فرمود: «هیچ یک از شما روز جمعه را روزه نگیرد مگر اینکه روز قبل یا روز بعد از آن را روزه بگیرد».
کتاب اعتکاف
باب (6): دربارهی اینکه شب قدر، شب بیست و سوم میباشد
636- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أُنَيْسٍ (رض): أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَالَ: «أُرِيتُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ ثُمَّ أُنْسِيتُهَا، وَأَرَانِي صُبْحَهَا أَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَطِينٍ». قَالَ: فَمُطِرْنَا لَيْلَةَ ثَلاَثٍ وَعِشْرِينَ، فَصَلَّى بِنَا رَسُولُ اللَّهِ ﷺ فَانْصَرَفَ وَإِنَّ أَثَرَ الْمَاءِ وَالطِّينِ عَلَى جَبْهَتِهِ وَأَنْفِهِ، قَالَ: وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُنَيْسٍ يَقُولُ ثَلاَثٍ وَعِشْرِينَ. (م/1168)
ترجمه: عبدالله بن اُنَیس (رض) میگوید: رسول الله ﷺ فرمود: «شب قدر به من نشان داده شد. سپس از یادم برده شد. و شما صبح آنروز مرا مشاهده میکردید که در میان آب و گِل، سجده نمودم».
عبدالله بن اُنیس میگوید: شب بیست و سوم باران بارید. و رسول الله ﷺ در حالی نماز صبح را برای ما اقامه نمود که هنگام برگشت، اثر آب و گِل بر پیشانی و بینی مبارکش، هویدا بود.
راوی میگوید: به همین خاطر، عبدالله بن اُنیس معتقد بود که شب بیست و سوم، شب قدر است.
باب (6): دربارهی اینکه شب قدر، شب بیست و سوم میباشد
636- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أُنَيْسٍ (رض): أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَالَ: «أُرِيتُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ ثُمَّ أُنْسِيتُهَا، وَأَرَانِي صُبْحَهَا أَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَطِينٍ». قَالَ: فَمُطِرْنَا لَيْلَةَ ثَلاَثٍ وَعِشْرِينَ، فَصَلَّى بِنَا رَسُولُ اللَّهِ ﷺ فَانْصَرَفَ وَإِنَّ أَثَرَ الْمَاءِ وَالطِّينِ عَلَى جَبْهَتِهِ وَأَنْفِهِ، قَالَ: وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُنَيْسٍ يَقُولُ ثَلاَثٍ وَعِشْرِينَ. (م/1168)
ترجمه: عبدالله بن اُنَیس (رض) میگوید: رسول الله ﷺ فرمود: «شب قدر به من نشان داده شد. سپس از یادم برده شد. و شما صبح آنروز مرا مشاهده میکردید که در میان آب و گِل، سجده نمودم».
عبدالله بن اُنیس میگوید: شب بیست و سوم باران بارید. و رسول الله ﷺ در حالی نماز صبح را برای ما اقامه نمود که هنگام برگشت، اثر آب و گِل بر پیشانی و بینی مبارکش، هویدا بود.
راوی میگوید: به همین خاطر، عبدالله بن اُنیس معتقد بود که شب بیست و سوم، شب قدر است.
کتاب روزه
باب (50): دربارهی اینکه بهترین روزه گرفتن، روزهی داوود است که یک روز را روزه میگرفت و روز دیگر را روزه نمیگرفت
629- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو (رض) قَال:َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «إِنَّ أَحَبَّ الصِّيَامِ إِلَى اللَّهِ صِيَامُ دَاوُدَ، وَأَحَبَّ الصَّلاَةِ إِلَى اللَّهِ صَلاَةُ دَاوُدَ، ÷، كَانَ يَنَامُ نِصْفَ اللَّيْلِ، وَيَقُومُ ثُلُثَهُ، وَيَنَامُ سُدُسَهُ، وَكَانَ يَصُومُ يَوْمًا وَيُفْطِرُ يَوْمًا». (م/1159)
ترجمه: عبد الله بن عمرو بن عاص (رض) میگوید: رسول الله ﷺ فرمود: «بهترین روزه، نزد الله، روزهی داوود ؛ و بهترین نماز، نزد الله، نماز داوود است؛ ایشان تا نصف شب میخوابید؛ آنگاه یک سوم آنرا بیدار میماند و (نماز میخواند). و بعد از آن، یک ششم دیگر را دوباره میخوابید. و یک روز، روزه میگرفت و روز دیگر، روزه نمی گرفت
باب (50): دربارهی اینکه بهترین روزه گرفتن، روزهی داوود است که یک روز را روزه میگرفت و روز دیگر را روزه نمیگرفت
629- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو (رض) قَال:َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «إِنَّ أَحَبَّ الصِّيَامِ إِلَى اللَّهِ صِيَامُ دَاوُدَ، وَأَحَبَّ الصَّلاَةِ إِلَى اللَّهِ صَلاَةُ دَاوُدَ، ÷، كَانَ يَنَامُ نِصْفَ اللَّيْلِ، وَيَقُومُ ثُلُثَهُ، وَيَنَامُ سُدُسَهُ، وَكَانَ يَصُومُ يَوْمًا وَيُفْطِرُ يَوْمًا». (م/1159)
ترجمه: عبد الله بن عمرو بن عاص (رض) میگوید: رسول الله ﷺ فرمود: «بهترین روزه، نزد الله، روزهی داوود ؛ و بهترین نماز، نزد الله، نماز داوود است؛ ایشان تا نصف شب میخوابید؛ آنگاه یک سوم آنرا بیدار میماند و (نماز میخواند). و بعد از آن، یک ششم دیگر را دوباره میخوابید. و یک روز، روزه میگرفت و روز دیگر، روزه نمی گرفت