🇻🇪🌍
در نخستین روز مجمع جهانی نمایندگان ضدفاشیسم در ونزوئلا، رئیس مجلس این کشور با نمایندگان جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر، جمهوری دموکراتیک عربی صحرا، و فلسطین دیدار کرد.
در این دیدارها بر ضرورت گسترش روابط میان کشورهای جنوب جهانی بهمنظور مقابله با نوفاشیسم تأکید شد.
مجمع جهانی نمایندگان ضدفاشیسم به مدت دو روز به میزبانی ونزوئلا برگزار میشود.
@Bolivari
در نخستین روز مجمع جهانی نمایندگان ضدفاشیسم در ونزوئلا، رئیس مجلس این کشور با نمایندگان جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر، جمهوری دموکراتیک عربی صحرا، و فلسطین دیدار کرد.
در این دیدارها بر ضرورت گسترش روابط میان کشورهای جنوب جهانی بهمنظور مقابله با نوفاشیسم تأکید شد.
مجمع جهانی نمایندگان ضدفاشیسم به مدت دو روز به میزبانی ونزوئلا برگزار میشود.
@Bolivari
🇻🇪🌍
تلاش امپریالیستها برای تحمیل بیثباتی و نوفاشیسم
نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا در سخنرانی خود در نخستین روز مجمع جهانی نمایندگان ضدفاشیسم در کاراکاس تصریح کرد امپریالیسم تلاش میکند از طریق برخی مقامات سیاسی، الگوهای نوفاشیستی را به جوامع تحمیل و بیثباتی را ترویج کند.
وی با اشاره به پیمان نافرجام «منطقهٔ تجارت آزاد قارهٔ آمریکا» یادآوری کرد این پیمان یک قرارداد نواستعماری بهمنظور تحمیل نولیبرالیسم بود.
مادورو سیاستهای رؤسای جمهور آرژانتین و اکوادور را مجموعهای در خدمت منافع امپریالیسم آمریکا ارزیابی کرد اما اطمینان داد قدرت تودههای خلق بر نیروهای فاشیستی پیروز خواهد شد.
رئیسجمهور ونزوئلا با یادآوری نقش تاثیرگذار رهبر فقید انقلاب بولیواری، فرمانده هوگو چاوس، در ناکام گذاشتن اهداف پیمان منطقهٔ تجارت آزاد، اطمینان داد مردم منطقه خواهند توانست در برابر استعمار نو، چه از جنبههای اقتصادی و سیاسی و چه از جنبهٔ فرهنگی، مقاومت کنند و پیروز شوند.
@Bolivari
تلاش امپریالیستها برای تحمیل بیثباتی و نوفاشیسم
نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا در سخنرانی خود در نخستین روز مجمع جهانی نمایندگان ضدفاشیسم در کاراکاس تصریح کرد امپریالیسم تلاش میکند از طریق برخی مقامات سیاسی، الگوهای نوفاشیستی را به جوامع تحمیل و بیثباتی را ترویج کند.
وی با اشاره به پیمان نافرجام «منطقهٔ تجارت آزاد قارهٔ آمریکا» یادآوری کرد این پیمان یک قرارداد نواستعماری بهمنظور تحمیل نولیبرالیسم بود.
مادورو سیاستهای رؤسای جمهور آرژانتین و اکوادور را مجموعهای در خدمت منافع امپریالیسم آمریکا ارزیابی کرد اما اطمینان داد قدرت تودههای خلق بر نیروهای فاشیستی پیروز خواهد شد.
رئیسجمهور ونزوئلا با یادآوری نقش تاثیرگذار رهبر فقید انقلاب بولیواری، فرمانده هوگو چاوس، در ناکام گذاشتن اهداف پیمان منطقهٔ تجارت آزاد، اطمینان داد مردم منطقه خواهند توانست در برابر استعمار نو، چه از جنبههای اقتصادی و سیاسی و چه از جنبهٔ فرهنگی، مقاومت کنند و پیروز شوند.
@Bolivari
📸
اواندرو تکشیهرا، عکاس-خبرنگار برجستهٔ برزیلی، دیروز در هشتادوهشتسالگی در ریودوژانیرو درگذشت.
عکس فوق مربوط به کودتای شیلی از ماندگارترین آثار اوست.
یادش گرامی.
@Bolivari
اواندرو تکشیهرا، عکاس-خبرنگار برجستهٔ برزیلی، دیروز در هشتادوهشتسالگی در ریودوژانیرو درگذشت.
عکس فوق مربوط به کودتای شیلی از ماندگارترین آثار اوست.
یادش گرامی.
@Bolivari
🇻🇪🇮🇷
آقای نیکلاس مادورو رئیسجمهور ونزوئلا امروز وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات جمهوری اسلامی ایران آقای ستار هاشمی و هیئت همراه را به حضور پذیرفت.
در این دیدار دربارهٔ کلیات همکاریهای دوجانبه در زمینهٔ فناوری اطلاعات گفتوگو شد.
@Bolivari
آقای نیکلاس مادورو رئیسجمهور ونزوئلا امروز وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات جمهوری اسلامی ایران آقای ستار هاشمی و هیئت همراه را به حضور پذیرفت.
در این دیدار دربارهٔ کلیات همکاریهای دوجانبه در زمینهٔ فناوری اطلاعات گفتوگو شد.
@Bolivari
🔍
توضیحاتی دربارهٔ انتشار یک سند
✍🏼 علی ابوطالبی
با انتشار این سند یکی دو نفر از دوستان کنجکاو شدند که ماجرا از چه قرار بوده و یکی از دوستان خاطرنشان کرد «شاید انتشار آن در مقطع کنونی موضوعیت نداشته باشد».
این شد که لازم دیدم این چند سطر را بنویسم:
🇳🇮🇨🇳
روابط رسمی جمهوری خلق چین و نیکاراگوئه در سال ۱۹۸۵، یعنی شش سال پس از پیروزی انقلاب ساندینیستی و یک سال پس از پیروزی ساندینیستها در انتخابات ریاستجمهوری ۱۹۸۴ برقرار شد.
تا پیش از انقلاب ۱۹۷۹، دولت نیکاراگوئه تایوان را بهعنوان «چین» به رسمیت میشناخت و درنتیجه رابطهای با جمهوری خلق چین نداشت.
پس از انقلاب تماسهایی بین رهبران دو کشور برقرار شد و حتی خبرگزاری رسمی چین دفتری در ماناگوا راه انداخت، اما برقراری روابط رسمی حدود شش سال طول کشید.
پس از شکست ساندینیستها در انتخابات ۱۹۹۰ و پیروزی ویولتا چامورو، مجدداً رابطه با تایوان برقرار شد و درنتیجه مناسبات چین و نیکاراگوئه به حال تعلیق درآمد.
برقراری مجدد رابطهٔ دیپلماتیک ۲۱ سال طول کشید، یعنی پانزده سال پس از آنکه دانیل اورتگا رهبر جبههٔ رهاییبخش میهنی ساندینیست در انتخابات ۲۰۰۶ پیروز شد و دوباره به قدرت رسید.
دو کشور در تابستان ۲۰۲۳ یک پیمان تجارت آزاد دوجانبه امضا کردند که از ابتدای سال جاری میلادی رسمیت یافته است.
اینک نیکاراگوئه یکی از متحدان نزدیک چین در آمریکای مرکزی بهشمار میآید و بهتازگی قرار بود بهعنوان یکی از «شرکا»ی بریکس پذیرفته شود که (مانند ونزوئلا) با وتوی برزیل روبهرو شد.
هنگام بررسی پیشینهٔ روابط خارجی دولت ساندینیست، وقفهٔ پانزدهساله برای برقراری مجدد روابط با چین پرسشی در ذهنم پدید آورد که باعث شد در منابع در دسترس جستوجو کنم و به سند یادشده، که نشان میدهد جمهوری خلق چین (هرچند به میزان محدود) به نیروهای ضدانقلابی کنترا سلاح میفروخته، برخوردم.
درست است که دنیای امروز دیگر دنیای میانهٔ دههٔ هشتاد میلادی نیست و رویکرد سیاست خارجی چین تغییر کرده، اما بررسی این سند در کنار دهها سند دیگر که نشان میدهد چین با اتخاذ یک راهبرد غلط و بهمنظور تضعیف موقعیت جهانی اتحاد جماهیر شوروی، در مواردی از نیروهای واپسگرا و ضدمردمی در کشورهای جنوب جهانی حمایت کرده، درس مهمی برای کسانی دارد که امروز در پی تغییر نظم یکجانبهگرایانهٔ بینالمللی و تحقق جهان چندقطبی هستند:
در هر گام، باید دوچندان مراقبت کرد مبادا به اسم «چندجانبهگرایی»، آب به آسیاب امپریالیسم ریخته شود؛ همانند کاری که برزیل با وتوی عضویت ونزوئلا و نیکاراگوئه کرد.
حمایتهای جمهوری خلق چین از خمرهای سرخ (در تقابل با جمهوری سوسیالیستی ویتنام)، از شورشیان راستگرای یونیتا و جبههٔ آزادیبخش ملّی آنگولا در برابر جبههٔ واحد «جنبش خلق برای آزادی آنگولا» و رزمندگان انترناسیونالیست کوبایی، و از چریکهای کنترا علیه دولت ساندینیست نیکاراگوئه، مصداق خطای راهبردی و عدم تشخیص اولویتها و مصالح جنبش ضدامپریالیستی در جنوب جهانیست.
بر تمام نیروهای مترقی در جنوب جهانی واجب است از این خطاها درس بگیرند و از تکرارشان بپرهیزند.
@Bolivari
توضیحاتی دربارهٔ انتشار یک سند
✍🏼 علی ابوطالبی
با انتشار این سند یکی دو نفر از دوستان کنجکاو شدند که ماجرا از چه قرار بوده و یکی از دوستان خاطرنشان کرد «شاید انتشار آن در مقطع کنونی موضوعیت نداشته باشد».
این شد که لازم دیدم این چند سطر را بنویسم:
🇳🇮🇨🇳
روابط رسمی جمهوری خلق چین و نیکاراگوئه در سال ۱۹۸۵، یعنی شش سال پس از پیروزی انقلاب ساندینیستی و یک سال پس از پیروزی ساندینیستها در انتخابات ریاستجمهوری ۱۹۸۴ برقرار شد.
تا پیش از انقلاب ۱۹۷۹، دولت نیکاراگوئه تایوان را بهعنوان «چین» به رسمیت میشناخت و درنتیجه رابطهای با جمهوری خلق چین نداشت.
پس از انقلاب تماسهایی بین رهبران دو کشور برقرار شد و حتی خبرگزاری رسمی چین دفتری در ماناگوا راه انداخت، اما برقراری روابط رسمی حدود شش سال طول کشید.
پس از شکست ساندینیستها در انتخابات ۱۹۹۰ و پیروزی ویولتا چامورو، مجدداً رابطه با تایوان برقرار شد و درنتیجه مناسبات چین و نیکاراگوئه به حال تعلیق درآمد.
برقراری مجدد رابطهٔ دیپلماتیک ۲۱ سال طول کشید، یعنی پانزده سال پس از آنکه دانیل اورتگا رهبر جبههٔ رهاییبخش میهنی ساندینیست در انتخابات ۲۰۰۶ پیروز شد و دوباره به قدرت رسید.
دو کشور در تابستان ۲۰۲۳ یک پیمان تجارت آزاد دوجانبه امضا کردند که از ابتدای سال جاری میلادی رسمیت یافته است.
اینک نیکاراگوئه یکی از متحدان نزدیک چین در آمریکای مرکزی بهشمار میآید و بهتازگی قرار بود بهعنوان یکی از «شرکا»ی بریکس پذیرفته شود که (مانند ونزوئلا) با وتوی برزیل روبهرو شد.
هنگام بررسی پیشینهٔ روابط خارجی دولت ساندینیست، وقفهٔ پانزدهساله برای برقراری مجدد روابط با چین پرسشی در ذهنم پدید آورد که باعث شد در منابع در دسترس جستوجو کنم و به سند یادشده، که نشان میدهد جمهوری خلق چین (هرچند به میزان محدود) به نیروهای ضدانقلابی کنترا سلاح میفروخته، برخوردم.
درست است که دنیای امروز دیگر دنیای میانهٔ دههٔ هشتاد میلادی نیست و رویکرد سیاست خارجی چین تغییر کرده، اما بررسی این سند در کنار دهها سند دیگر که نشان میدهد چین با اتخاذ یک راهبرد غلط و بهمنظور تضعیف موقعیت جهانی اتحاد جماهیر شوروی، در مواردی از نیروهای واپسگرا و ضدمردمی در کشورهای جنوب جهانی حمایت کرده، درس مهمی برای کسانی دارد که امروز در پی تغییر نظم یکجانبهگرایانهٔ بینالمللی و تحقق جهان چندقطبی هستند:
در هر گام، باید دوچندان مراقبت کرد مبادا به اسم «چندجانبهگرایی»، آب به آسیاب امپریالیسم ریخته شود؛ همانند کاری که برزیل با وتوی عضویت ونزوئلا و نیکاراگوئه کرد.
حمایتهای جمهوری خلق چین از خمرهای سرخ (در تقابل با جمهوری سوسیالیستی ویتنام)، از شورشیان راستگرای یونیتا و جبههٔ آزادیبخش ملّی آنگولا در برابر جبههٔ واحد «جنبش خلق برای آزادی آنگولا» و رزمندگان انترناسیونالیست کوبایی، و از چریکهای کنترا علیه دولت ساندینیست نیکاراگوئه، مصداق خطای راهبردی و عدم تشخیص اولویتها و مصالح جنبش ضدامپریالیستی در جنوب جهانیست.
بر تمام نیروهای مترقی در جنوب جهانی واجب است از این خطاها درس بگیرند و از تکرارشان بپرهیزند.
@Bolivari
Telegram
دستها از ونزوئلا کوتاه!
🇨🇳🇳🇮
امروز چهلمین سالگرد پیروزی دانیل اورتگا در انتخابات ریاستجمهوری ۱۹۸۴ نیکاراگوئه است.
داشتم دنبال یک سند میگشتم که چشمم خورد به این:
📰واشنگتن پست مورخ ۵ مهٔ ۱۹۸۶
«چین سرخ به کنتراها سلاح میفروشد»
📌کنتراها نیروهای ضدانقلاب مورد حمایت ایالات متحده…
امروز چهلمین سالگرد پیروزی دانیل اورتگا در انتخابات ریاستجمهوری ۱۹۸۴ نیکاراگوئه است.
داشتم دنبال یک سند میگشتم که چشمم خورد به این:
📰واشنگتن پست مورخ ۵ مهٔ ۱۹۸۶
«چین سرخ به کنتراها سلاح میفروشد»
📌کنتراها نیروهای ضدانقلاب مورد حمایت ایالات متحده…
🇧🇷🇺🇸
لولا داسیلوا رئیسجمهور برزیل رسماً پیروزی دانلد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده را تبریک گفت.
@Bolivari
لولا داسیلوا رئیسجمهور برزیل رسماً پیروزی دانلد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده را تبریک گفت.
@Bolivari
🇦🇷🇺🇸
خاویر میلی رئیسجمهور نوفاشیست آرژانتین با انتشار این عکس در شبکهٔ ایکس پیروزی دانلد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا را تبریک گفت.
@Bolivari
خاویر میلی رئیسجمهور نوفاشیست آرژانتین با انتشار این عکس در شبکهٔ ایکس پیروزی دانلد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا را تبریک گفت.
@Bolivari
🇻🇪🇺🇸
بیانیهٔ دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا
درخصوص انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده
جمهوری بولیواری ونزوئلا به مردم ایالات متحده آمریکا برای انتخابات ریاستجمهوری مورخ ۵ نوامبر ۲۰۲۴، و به رئیسجمهور منتخب دونالد جی. ترامپ به خاطر پیروزی در این روند تبریک میگوید.
ونزوئلا همیشه مایل به برقراری روابط حسنه با دولتهای ایالات متحده خواهد بود مشروط به آنکه در چارچوب روحیهٔ گفتوگو، احترام و منطق صورت گیرد.
به رسمیت شناختن حاکمیت و خودمختاری مردم برای ساختن جهانی جدید، که در آن تعادل میان ملل آزاد حاکم است، اساسی است.
مردم ونزوئلا با مردم ایالات متحده پیوندهای تاریخی مشترک دارند، و ما آرزو داریم مسیر صلح و عدالت اجتماعی را با آنها بپیماییم تا جایی برای جنگ، طرد، و تبعیض نباشد و همکاری و احترام متقابل بین کشورها براساس معیارهای روابط بینالملل برقرار باشد.
ونزوئلا با الهام از سیمون بولیوار رهاییبخش، بر دیپلماسی صلح و گفتوگو تأکید میکند.
📌کاراکاس، ۶ نوامبر ۲۰۲۴
@Bolivari
بیانیهٔ دولت جمهوری بولیواری ونزوئلا
درخصوص انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده
جمهوری بولیواری ونزوئلا به مردم ایالات متحده آمریکا برای انتخابات ریاستجمهوری مورخ ۵ نوامبر ۲۰۲۴، و به رئیسجمهور منتخب دونالد جی. ترامپ به خاطر پیروزی در این روند تبریک میگوید.
ونزوئلا همیشه مایل به برقراری روابط حسنه با دولتهای ایالات متحده خواهد بود مشروط به آنکه در چارچوب روحیهٔ گفتوگو، احترام و منطق صورت گیرد.
به رسمیت شناختن حاکمیت و خودمختاری مردم برای ساختن جهانی جدید، که در آن تعادل میان ملل آزاد حاکم است، اساسی است.
مردم ونزوئلا با مردم ایالات متحده پیوندهای تاریخی مشترک دارند، و ما آرزو داریم مسیر صلح و عدالت اجتماعی را با آنها بپیماییم تا جایی برای جنگ، طرد، و تبعیض نباشد و همکاری و احترام متقابل بین کشورها براساس معیارهای روابط بینالملل برقرار باشد.
ونزوئلا با الهام از سیمون بولیوار رهاییبخش، بر دیپلماسی صلح و گفتوگو تأکید میکند.
📌کاراکاس، ۶ نوامبر ۲۰۲۴
@Bolivari
🇳🇮🇺🇸
دولت نیکاراگوئه با صدور نامهای خطاب به مردم آمریکا آرزو کرد صلح و درک و احترام متقابل بر تمام ملتها حاکم شود.
@Bolivari
دولت نیکاراگوئه با صدور نامهای خطاب به مردم آمریکا آرزو کرد صلح و درک و احترام متقابل بر تمام ملتها حاکم شود.
@Bolivari
Forwarded from سه قاره | Tricontinental
مارکسیسم و رهایی ملّی.pdf
1 MB
📕 سپیدهدم: مارکسیسم و رهایی ملّی
📎پروندهٔ شماره ۳۷ تریکنتیننتال
📝 مترجم: ع. علوی
📌 آمادهسازی و انتشار نسخهٔ فارسی: خانهٔ آمریکای لاتین
🆔@TricontinentalFarsi
📎پروندهٔ شماره ۳۷ تریکنتیننتال
📝 مترجم: ع. علوی
📌 آمادهسازی و انتشار نسخهٔ فارسی: خانهٔ آمریکای لاتین
🆔@TricontinentalFarsi
🇧🇴⚖
دادگاه قانون اساسی بولیوی طی حکمی اعلام کرد اوو مورالس رئیسجمهور اسبق این کشور و رهبر حزب جنبش به سوی سوسیالیسم قانوناً مجاز نیست در انتخابات ریاستجمهوری سال آینده نامزد شود.
@Bolivari
دادگاه قانون اساسی بولیوی طی حکمی اعلام کرد اوو مورالس رئیسجمهور اسبق این کشور و رهبر حزب جنبش به سوی سوسیالیسم قانوناً مجاز نیست در انتخابات ریاستجمهوری سال آینده نامزد شود.
@Bolivari
📷
«زلمان شازار» رئیس سابق رژیم صهیونیستی در جریان بازدید از برزیل در سال ۱۹۶۶، دو سال پس از کودتایی که دیکتاتوری نظامی را به قدرت رساند.
📌در همین زمینه یادداشت سابقهٔ سیاه صهیونیستها در آمریکای لاتین را به قلم الهه طهماسبی در ایرنا بخوانید.
@Bolivari
«زلمان شازار» رئیس سابق رژیم صهیونیستی در جریان بازدید از برزیل در سال ۱۹۶۶، دو سال پس از کودتایی که دیکتاتوری نظامی را به قدرت رساند.
📌در همین زمینه یادداشت سابقهٔ سیاه صهیونیستها در آمریکای لاتین را به قلم الهه طهماسبی در ایرنا بخوانید.
@Bolivari
🖊
سابقهٔ سیاه صهیونیستها در آمریکای لاتین
بررسی نقش اسرائیل در دوران دیکتاتوریهای نظامی
✍🏼 الهه طهماسبی
رابطهٔ اسرائیل با منطقهٔ آمریکای لاتین در یک بستر خاص ایجاد شد: در طول «عملیات کندور» در آمریکای لاتین که بهعنوان زنجیرهای از سرکوبهای سیاسی و عملیاتهای اطلاعاتی توسط دولتهای راستگرا بین اواسط دههٔ ۱۹۷۰ و اوایل دههٔ ۱۹۹۰ با هدف جلوگیری از نفوذ ایدههای کمونیستی برنامهریزی شده بود.
این طرح بیش از ۴۰۰ هزار قربانی ازجمله قتل، مفقودی، شکنجه و زندانی به بار آورد و شامل هماهنگی دولتهای نظامی، نیروهای مسلح، پلیس، سرویسهای اطلاعاتی و گروههای شبهنظامی با هماهنگی سیا و در ارتباط نزدیک با وزارت امور خارجهٔ آمریکا بود.
در آن زمان اسرائیل، برندهٔ اخیر جنگ «یوم کیپور»، نمایش مجموعهٔ تسلیحاتی قدرتمند خود در سطح جهانی را آغاز کرد. بنابراین، این شبکههٔ سرمایهٔ عمومی-خصوصی ابتدا در دیکتاتوریهای مخروط جنوبی و بعدها در آمریکای مرکزی، یک شریک تجاری ارزشمند یافت؛ این بستر به اسرائیل اجازه داد تا مجموعهٔ نظامی خود را تقویت کند، واردات مواد خام را تأمین مالی کند و به متحدان فرامنطقهای خود اضافه کرده و انزوای نسبی خود را بشکند.
به این ترتیب، از دههٔ ۱۹۷۰، اسرائیل روابط تجاری و دیپلماتیک بسیار خوبی با دیکتاتوریهای متعددی مانند شیلی، آرژانتین، برزیل، اکوادور، ونزوئلا، گواتمالا، نیکاراگوئه و السالوادور ایجاد کرد و در برخی موارد حمایت سیاسی بسیار صریح بود؛ مانند سفر «مردخای گور» (رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل بین سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸) و «حایم لاسکوف» (رئیس ستاد مشترک ارتش اسراییل از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۱) به آرژانتین و شیلی، که در سال ۱۹۷۲ با افتخار پذیرفته شدند و نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط هر دو رژیم را انکار کردند.
📎متن کامل را در ایرنا بخوانید.
@Bolivari
سابقهٔ سیاه صهیونیستها در آمریکای لاتین
بررسی نقش اسرائیل در دوران دیکتاتوریهای نظامی
✍🏼 الهه طهماسبی
رابطهٔ اسرائیل با منطقهٔ آمریکای لاتین در یک بستر خاص ایجاد شد: در طول «عملیات کندور» در آمریکای لاتین که بهعنوان زنجیرهای از سرکوبهای سیاسی و عملیاتهای اطلاعاتی توسط دولتهای راستگرا بین اواسط دههٔ ۱۹۷۰ و اوایل دههٔ ۱۹۹۰ با هدف جلوگیری از نفوذ ایدههای کمونیستی برنامهریزی شده بود.
این طرح بیش از ۴۰۰ هزار قربانی ازجمله قتل، مفقودی، شکنجه و زندانی به بار آورد و شامل هماهنگی دولتهای نظامی، نیروهای مسلح، پلیس، سرویسهای اطلاعاتی و گروههای شبهنظامی با هماهنگی سیا و در ارتباط نزدیک با وزارت امور خارجهٔ آمریکا بود.
در آن زمان اسرائیل، برندهٔ اخیر جنگ «یوم کیپور»، نمایش مجموعهٔ تسلیحاتی قدرتمند خود در سطح جهانی را آغاز کرد. بنابراین، این شبکههٔ سرمایهٔ عمومی-خصوصی ابتدا در دیکتاتوریهای مخروط جنوبی و بعدها در آمریکای مرکزی، یک شریک تجاری ارزشمند یافت؛ این بستر به اسرائیل اجازه داد تا مجموعهٔ نظامی خود را تقویت کند، واردات مواد خام را تأمین مالی کند و به متحدان فرامنطقهای خود اضافه کرده و انزوای نسبی خود را بشکند.
به این ترتیب، از دههٔ ۱۹۷۰، اسرائیل روابط تجاری و دیپلماتیک بسیار خوبی با دیکتاتوریهای متعددی مانند شیلی، آرژانتین، برزیل، اکوادور، ونزوئلا، گواتمالا، نیکاراگوئه و السالوادور ایجاد کرد و در برخی موارد حمایت سیاسی بسیار صریح بود؛ مانند سفر «مردخای گور» (رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل بین سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸) و «حایم لاسکوف» (رئیس ستاد مشترک ارتش اسراییل از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۱) به آرژانتین و شیلی، که در سال ۱۹۷۲ با افتخار پذیرفته شدند و نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط هر دو رژیم را انکار کردند.
📎متن کامل را در ایرنا بخوانید.
@Bolivari