کافه استراتژی

🔹قصد مهاجرت رتبه‌های بالای کنکور و "فیل مولانا"

علی میثمی

◽️استعارۀ فیل مولانا را باید یک اعجاز در اندیشیدن بشری دانست. وقتی این استعاره را بپذیریم، یعنی باید عادت کنیم که به هر پدیده، از زوایای متفاوتی بنگریم. من نیز در این نوشتار و با در نظر گرفتن این استعاره، قصد دارم به بهانۀ انبوهی از مطالب که در مورد قصد مهاجرت رتبه‌های بالای کنکور در شبکه‌های اجتماعی منتشر گردید، از زاویۀ دیگری به این موضوع بپردازم. البته قبل از هر چیز، من هم معتقدم قصد مهاجرت، حتی برای بخش کوچکی از جامعه، قطعا نشانۀ خوبی برای یک کشور نیست و به این معنی است که جامعه احساس میکند رشد خود را باید در کشور دیگری جستجو نماید.

◽️زاویۀ اول. به عنوان کسی که ریاضی کنکور مقطع دکترا را کامل زدم، با قطعیت میگویم که اساسا کسب رتبۀ بالا در کنکور، چندان معنای خاصی (نظیر نخبگی یا هوش بالا) ندارد مگر همان عبارت قصار «کار نیکو کردن از پر کردن است». در واقع در کنکور، ما اساسا با اصل لانه کبوتری روبرو هستیم: یعنی شما باید آنقدر تست زده باشید که بدانید وقتی با یک تست جدید روبرو شدید، به سرعت تشخیص دهید که این تست جزء کدام دسته «مسئله-راه حل» است و آنقدر بر آن دسته نیز مسلط باشید که در عرض مثلا شصت ثانیه بتوانید به جواب دست یابید؛ که همۀ اینها حاصل تمرین بسیار و بسیار زیاد است. پس این گروه از جامعه را، بیش از اندازه استراتژیک جلوه نکنیم.

◽️زاویۀ دوم. مهارت تست زنی، اساسا مهارت مناسبی در یک نظام دانشگاهی موثر نیست. بگذارید بیشتر توضیح دهم. در طول تاریخ، آنچه نظام دانشگاهی غرب را متمایز ساخته است، وجود دانشگاه‌های «پژوهشی» بوده است. درواقع کل دانشگاه‌های معروفی که میشناسید، نظیر ام آی تی، هاروارد، پرینستون، و ... دانشگاه‌های ماهیتا پژوهشی هستند به این معنا که خلق دانش در آنها از طریق پژوهشهای قدرتمند در محیط تجربی صورت می‌پذیرد: تحقیق بر روی جامعه، تحقیق بر روی بنگاهها، بیماران و ... . پس مهارت مورد نیاز در این نظام دانشگاهی، انجام پژوهشهای متوسط مقیاس، وجود پژوهشگاه‌های بین رشته‌ای، وجود مهارت پژوهش (کمّی و کیفی)، و حتی نوآوری در خلق یافته‌های جدید است؛ که الحمدلله تقریبا هیچکدام از اینها را در ایران نداریم.

◽️زاویۀ سوم. آنچه نهایتا برای یک کشور مهم است، قدرت اقتصادی است. حتی قدرت نظامی نیز نیست (اتحاد جماهیر شوروی را به یاد داشته باشیم!). اما اگر از انقلاب صنعتی تاکنون را مرور کنید، آنچه موتور محرک اقتصادهای قدرتمند بخصوص ایالات متحده محسوب میشود، دینامیک قدرتمند فناوری و نوآوری در این کشورها با رهبری کارآفرینان و بنگاه‌های بزرگ است. حتی کئون لی، اقتصاددان مشهور رشد اقتصادی شرق آسیا نیز در کتاب «راز جهش اقتصادی»، چنین جمعبندی مهمی دارد: «برای کشورهای در حال توسعه، علم، نه تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر روی توسعۀ فناوری دارد و نه بر روی رشد اقتصادی؛ و بدون اجرای سیاستهایی که تحقیق‌وتوسعۀ شرکت‌های صنعتی را تشویق و تحریک نماید، سیاست‌هایی که صرفا بر بخش علم تاکید می‌کنند نمی‌توانند منافع اقتصادی ملموسی در پی داشته باشند». پس اساسا این حجم تمرکز بر کنکور، نقطۀ بسیار منحرف‌کننده‌ای برای کشوری نظیر ایران است. آنچه باید به جای آن بیندیشیم، چگونگی قدرتمندتر شدن بنگاه‌ها از منظر فناوری و تحقیق و توسعه است. وقتی این موضوع درست شد، بقیۀ چیزها خود به خود درست میشود.

◽️زاویۀ چهارم. دنیل پینک کتاب مهمی دارد تحت عنوان «ذهن کامل نو». این همان کتابی است که مجتی شکوری عزیز در برنامۀ «کتاب باز» به گفتگو در مورد آن پرداخت و بسیار نیز در شبکه‌های اجتماعی منتشر گردید. به نظرم اهمیت این کتاب، در همین موضوع کنکور نمایان میشود. پینک نشان میدهد که با توجه به اتفاقات در حال ظهور، آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد، نه تحلیل و سمت چپ مغز (نقطۀ قوت دارندگان رتبۀ بالا در کنکور) بلکه مهارتهای سمت راست مغز نظیر سنتز (نوآوری)، داستان‌گویی و قدرت خلق معناست. برای نمونه از خود بپرسید آیا جابز و قدرت آفرینش او در یک دنیای جدید، ناشی از سمت‌چپ مغز بودن او بوده است، یا سمت راست‌مغز بودن او؟

◽️به این ترتیب، معتقدم آنچه بیش از هر چیز باید نگران آن باشیم، جامعه‌ایست که تاکنون ساخته‌ایم: جامعه‌ای که نظام دانشگاهی پژوهشی آن ضعیف است؛ جامعه‌ای که در نظام آموزشی آن، برای ساختن مهارتهای خلق دنیای آینده، اقدام خاصی نمی‌شود؛ جامعه‌ای که اساسا تحقیق و توسعۀ بنگاهی، موضوع مرگ و زندگی محسوب نمیشود. آنچه بیش از هر چیز باید نگران آن باشیم، قصد مهاجرت افراد سمت راست‌مغز است؛ همانانی که با قدرت نوآوری و خلق معنای خود، میتوانستند دنیای جدیدی برای ما بسازند؛ اما ذیل این حجم تمرکز ما بر رتبه‌های بالای کنکور، از مرکز توجه ما بازمانده‌اند.

کافه استراتژی
https://shorturl.at/cqOP6

www.tgoop.com/Cafe_Strategy/175

2.3K viewsedited  Aug 23, 2023 at 18:03

🔹قصد مهاجرت رتبه‌های بالای کنکور و "فیل مولانا"

علی میثمی

◽️استعارۀ فیل مولانا را باید یک اعجاز در اندیشیدن بشری دانست. وقتی این استعاره را بپذیریم، یعنی باید عادت کنیم که به هر پدیده، از زوایای متفاوتی بنگریم. من نیز در این نوشتار و با در نظر گرفتن این استعاره، قصد دارم به بهانۀ انبوهی از مطالب که در مورد قصد مهاجرت رتبه‌های بالای کنکور در شبکه‌های اجتماعی منتشر گردید، از زاویۀ دیگری به این موضوع بپردازم. البته قبل از هر چیز، من هم معتقدم قصد مهاجرت، حتی برای بخش کوچکی از جامعه، قطعا نشانۀ خوبی برای یک کشور نیست و به این معنی است که جامعه احساس میکند رشد خود را باید در کشور دیگری جستجو نماید.

◽️زاویۀ اول. به عنوان کسی که ریاضی کنکور مقطع دکترا را کامل زدم، با قطعیت میگویم که اساسا کسب رتبۀ بالا در کنکور، چندان معنای خاصی (نظیر نخبگی یا هوش بالا) ندارد مگر همان عبارت قصار «کار نیکو کردن از پر کردن است». در واقع در کنکور، ما اساسا با اصل لانه کبوتری روبرو هستیم: یعنی شما باید آنقدر تست زده باشید که بدانید وقتی با یک تست جدید روبرو شدید، به سرعت تشخیص دهید که این تست جزء کدام دسته «مسئله-راه حل» است و آنقدر بر آن دسته نیز مسلط باشید که در عرض مثلا شصت ثانیه بتوانید به جواب دست یابید؛ که همۀ اینها حاصل تمرین بسیار و بسیار زیاد است. پس این گروه از جامعه را، بیش از اندازه استراتژیک جلوه نکنیم.

◽️زاویۀ دوم. مهارت تست زنی، اساسا مهارت مناسبی در یک نظام دانشگاهی موثر نیست. بگذارید بیشتر توضیح دهم. در طول تاریخ، آنچه نظام دانشگاهی غرب را متمایز ساخته است، وجود دانشگاه‌های «پژوهشی» بوده است. درواقع کل دانشگاه‌های معروفی که میشناسید، نظیر ام آی تی، هاروارد، پرینستون، و ... دانشگاه‌های ماهیتا پژوهشی هستند به این معنا که خلق دانش در آنها از طریق پژوهشهای قدرتمند در محیط تجربی صورت می‌پذیرد: تحقیق بر روی جامعه، تحقیق بر روی بنگاهها، بیماران و ... . پس مهارت مورد نیاز در این نظام دانشگاهی، انجام پژوهشهای متوسط مقیاس، وجود پژوهشگاه‌های بین رشته‌ای، وجود مهارت پژوهش (کمّی و کیفی)، و حتی نوآوری در خلق یافته‌های جدید است؛ که الحمدلله تقریبا هیچکدام از اینها را در ایران نداریم.

◽️زاویۀ سوم. آنچه نهایتا برای یک کشور مهم است، قدرت اقتصادی است. حتی قدرت نظامی نیز نیست (اتحاد جماهیر شوروی را به یاد داشته باشیم!). اما اگر از انقلاب صنعتی تاکنون را مرور کنید، آنچه موتور محرک اقتصادهای قدرتمند بخصوص ایالات متحده محسوب میشود، دینامیک قدرتمند فناوری و نوآوری در این کشورها با رهبری کارآفرینان و بنگاه‌های بزرگ است. حتی کئون لی، اقتصاددان مشهور رشد اقتصادی شرق آسیا نیز در کتاب «راز جهش اقتصادی»، چنین جمعبندی مهمی دارد: «برای کشورهای در حال توسعه، علم، نه تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر روی توسعۀ فناوری دارد و نه بر روی رشد اقتصادی؛ و بدون اجرای سیاستهایی که تحقیق‌وتوسعۀ شرکت‌های صنعتی را تشویق و تحریک نماید، سیاست‌هایی که صرفا بر بخش علم تاکید می‌کنند نمی‌توانند منافع اقتصادی ملموسی در پی داشته باشند». پس اساسا این حجم تمرکز بر کنکور، نقطۀ بسیار منحرف‌کننده‌ای برای کشوری نظیر ایران است. آنچه باید به جای آن بیندیشیم، چگونگی قدرتمندتر شدن بنگاه‌ها از منظر فناوری و تحقیق و توسعه است. وقتی این موضوع درست شد، بقیۀ چیزها خود به خود درست میشود.

◽️زاویۀ چهارم. دنیل پینک کتاب مهمی دارد تحت عنوان «ذهن کامل نو». این همان کتابی است که مجتی شکوری عزیز در برنامۀ «کتاب باز» به گفتگو در مورد آن پرداخت و بسیار نیز در شبکه‌های اجتماعی منتشر گردید. به نظرم اهمیت این کتاب، در همین موضوع کنکور نمایان میشود. پینک نشان میدهد که با توجه به اتفاقات در حال ظهور، آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد، نه تحلیل و سمت چپ مغز (نقطۀ قوت دارندگان رتبۀ بالا در کنکور) بلکه مهارتهای سمت راست مغز نظیر سنتز (نوآوری)، داستان‌گویی و قدرت خلق معناست. برای نمونه از خود بپرسید آیا جابز و قدرت آفرینش او در یک دنیای جدید، ناشی از سمت‌چپ مغز بودن او بوده است، یا سمت راست‌مغز بودن او؟

◽️به این ترتیب، معتقدم آنچه بیش از هر چیز باید نگران آن باشیم، جامعه‌ایست که تاکنون ساخته‌ایم: جامعه‌ای که نظام دانشگاهی پژوهشی آن ضعیف است؛ جامعه‌ای که در نظام آموزشی آن، برای ساختن مهارتهای خلق دنیای آینده، اقدام خاصی نمی‌شود؛ جامعه‌ای که اساسا تحقیق و توسعۀ بنگاهی، موضوع مرگ و زندگی محسوب نمیشود. آنچه بیش از هر چیز باید نگران آن باشیم، قصد مهاجرت افراد سمت راست‌مغز است؛ همانانی که با قدرت نوآوری و خلق معنای خود، میتوانستند دنیای جدیدی برای ما بسازند؛ اما ذیل این حجم تمرکز ما بر رتبه‌های بالای کنکور، از مرکز توجه ما بازمانده‌اند.

کافه استراتژی
https://shorturl.at/cqOP6

BY کافه استراتژی