⭕️ قانون ۳۳۳ برای کنترل اضطراب

🔸اجداد ما وقتی درگیر مبارزه با حیوانات وحشی یا شکار می‌شدند یا خطری جانشان را تهدید می‌کرد، دچار استرس شدیدی می‌شدند. این میزان از استرس، بدن را برای دفاع یا گریز آماده می‌کند و جان انسان را نجات می‌دهد، اما اگر بدن مدتی طولانی در این حالت باقی بماند، آسیب می‌بیند.
وضعیت امنیت انسان امروزی با اجدادش قابل‌قیاس نیست، اما انسان امروزی استرسی بسیار بیشتر از اجداد باستانی خود دارد. در اینجا به شما توضیح داده می‌شود چطور با قانون ۳۳۳ اضطرابتان را کاهش دهید.

◀️ قانون ۳۳۳ چیست؟

🔸از استثناها که بگذریم، وقتی مضطربید یا به آینده فکر می‌کنید یا به گذشته. در لحظه حال معمولا هیچ خطری شما را تهدید نمی‌کند و هیچ اتفاق بدی هم رخ نمی‌دهد. پس برای غلبه بر اضطراب فقط باید به لحظه حال و محیطی که در آن قرار دارید، برگردید.
طبق قانون ۳۳۳، وقتی مضطرب می‌شوید باید توجه خود را به ۳ چیزی که می‌توانید لمس کنید، ببینید و بشنوید معطوف کنید. با این کار به محیط فیزیکی اطراف و لحظه حال برمی‌گردید و ذهنتان متوجه می‌شود هیچ خطری شما را تهدید نمی‌کند و افکار مزاحمی که منجر به اضطراب شده‌اند، از شما دور می‌شوند.

◀️ چطور از قانون ۳۳۳ برای مهار اضطراب استفاده کنیم؟

🔸برای اجرای قانون ۳۳۳ بهتر است کار را با تمرکز روی تنفس آغاز کنید و سپس سراغ اجرای گام‌های قانون ۳۳۳ بروید. در ادامه هر گام را توضیح می‌دهیم:

1⃣ به محیط اطراف خود نگاه کنید و به ۳ چیزی که در این محیط وجود دارد، توجه کنید. می‌توانید به وسایل بزرگ مثل میز یا یک ماشین در خیابان توجه کنید یا توجه خود را به چیزهای کوچک‌تری مثل خودکار یا دکمه پیراهن‌تان معطوف کنید.

2⃣ ۳ صدایی را که در محیط وجود دارند، بشنوید. صداهایی که به آنها گوش می‌کنید، ممکن است هر چیزی باشند؛ از صدای تیک‌تاک ساعت گرفته تا صدای خروپف کسی که در اتاق کناری خوابیده است!

3⃣ ۳ چیز را لمس کنید یا حرکت دهید. مثلا دست‌تان را به دیوار بکشید یا صندلی خود را کمی جابه‌جا کنید. اگر در موقعیتی هستید که نمی‌توانید چیزی را لمس کنید، یکی از اعضای بدنتان را حرکت دهید. مثلا دست یا پایتان را تکان دهید یا کمی سرتان را بخارانید.

◀️ قانون ۳۳۳ برای چه موقعیت‌هایی کاربردی است؟

اجرای قانون ۳۳۳ ساده است و در هر موقعیتی که دچار اضطراب شوید، کاربردی است. چند نمونه از موقعیت‌هایی که می‌توانید با قانون ۳۳۳ آرامش‌تان را به‌ دست آورید، عبارت‌اند از:

▪️اگر حین رانندگی دچار اضطراب شدید، ۳ چیز در جاده روبه‌روی خود را ببینید، فرمان، دنده و پدال‌ها را با دست و پایتان لمس کنید و به صداهایی که می‌شنوید،‌ توجه کنید. البته اگر حین رانندگی دچار اضطراب شدید، ماشین را سریع متوقف کنید و بعد از آرام‌شدن دوباره حرکت کنید.

▪️اگر دچار اضطراب اجتماعی هستید و هنگام ملاقات با افراد جدید مضطرب می‌شوید، از قانون ۳۳۳ استفاده کنید. نگاه‌کردن به چهره افرادی که اطراف شما نشسته‌اند، لمس گرمی یا سردی نوشیدنی و گوش‌دادن به صدای موسیقی احتمالی که در فضا وجود دارد، شما را آگاه و افکار مزاحم را دور می‌کند.

▪️سخنرانی یکی از پراسترس‌ترین کارهایی است که هر فردی در زندگی انجام می‌دهد. برای کنترل اضطراب سخنرانی در طول ارائه به افراد یا اشیای محیط نگاه کنید، کاغذ یا میکروفنی که در دست دارید را لمس کنید و به صدای ضربان قلب و ریتم تنفس خود گوش دهید.


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

"افزایش حقوق زیادی بهش ندید، اون وفاداره و هیچ جا نمیره!"

بعضی از مدیران اینطور تصور می‌کنند! 
جبران وفاداری با پاداشِ کمتر، خیال واهی است. اگر به افراد وفادار زیاد سخت بگیرید، آنها شما را رها می‌کنند. به وفاداری باید پاداش داد نه تنبیه!


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

🔺یک رژیم سخت غذایی، یک برنامه شدید ورزشی، یا تغییر و اصلاح ناگهانی خود و دیگران، هر یک از این کارها شاید برای مدت کوتاهی انجام‌پذیر باشد، اما یقینا همیشگی نخواهد بود.

🔺تغییرات واقعی زندگی همیشه با تصمیمات کوچک و دقیق شروع شده و با حوصله و اندیشه به تدریج به دگرگونی بزرگی تبدیل می‌شوند.

🔺اگر واقعا تصمیم به تغییری گرفته‌اید، باید با شکیبایی بیشتر و بدون عملکردی عجولانه، این تغییر را به تدریج و مرحله به مرحله به انجام برسانید...

📖 صد روش برای زندگی بی‌دغدغه
👤 جی گینور مک تیگ

با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ نحوه گذراندن ساعات استراحت، شاخص پیشرفت شخصی شماست!

🔺اگر می‌خواهید به شما بگویم که یک جوان در زندگی چقدر پیشرفت خواهد کرد، به من بگویید عصر و غروبش را به چه می‌گذراند؟
اکثر مردم فکر می کنند که پیشرفت جوانان به این بستگی دارد که ساعات کار خود را چگونه می‌گذرانند، اما نحوه‌ی گذران ساعات بیکاری، شاخص بهتری است.

🔺ساعت استراحت، باید برای چیزی فراتر از بیکاری صرف شود. برای رشد کردن و آماده شدن برای پذیرش مسئولیت های بزرگتر، جوانانی که منتظر می‌مانند تا مسئولیت بزرگتر به سراغشان بیاید و سپس برای آن آماده شوند، در بهترین حالت فقط شغل خود را حفظ می‌کنند.

👤برتی چارلز فوربس


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️آیا حقوقی که دریافت می کنید، منصفانه است؟

▫️این روزها که بیشتر افراد از وضعیت اقتصادی موجود ناراضی هستند و ادعا دارند که حقوقی کمتر از چیزی که حقشان است، دریافت می کنند، بهتر است قبل از این که وقت ملاقاتی با مدیر تعیین کنید و درباره درخواست افزایش حقوق، صحبتی با مدیر کنید، دیدی واقع‌بینانه به میزان درآمدی که در حال حاضر دارید، داشته باشید.

▫️برای همین منظور موارد زیر را در نظر داشته باشید که بتوانید به صورت منطقی‌تری نتیجه لازم را بگیرید:

▪️به چگونگی استخدام و آخرین گفتگویی که پیرامون دستمزدتان انجام شد، فکر کنید

چنانچه مدت زمان طولانی ای است که در شرکتی مشغول به کار هستید و تاکنون در مورد افزایش حقوق‌تان صحبتی با مدیریت نکرده اید، این احتمال می‌رود که فرصت‌هایی که برای بالا بردن میزان درآمدتان داشته‌اید را از دست داده‌اید. همچنین باید توجه داشته باشید که شرایط شرکت در زمانی که با شما قرارداد بسته شده به چه صورت بوده است و چنانچه در زمان رکود اقتصادی به سر میبرده است و الان اوضاع بهتری پیدا کرده است به احتمال زیاد دستمزد منصفانه‌ای دریافت نمی‌کنید.

▪️جستجو کردن در اینترنت و یا گفتگو کردن با دیگران

با وجود آن که صحبت کردن در مورد حقوق دریافتی در حالت معمول امری نامطلوب است اما می‌تواند اطلاعات سودمندی را در مورد اشخاص دیگر که شرایط کاری مشابهی دارند و میزان درآمدشان در دسترس شما قرار دهد. برای این کار حتی شما می‌توانید به فضای مجازی و یا انجمن‌های گفتگو هم سر بزنید و در آن جا با افراد دیگر در مورد حقوق‌هایی که دریافت می‌کنند، صحبت کنید.

▪️برای مصاحبه کردن به شرکت‌های دیگر هم بروید

یکی از بهترین روش ها برای این که متوجه شوید مهارت هایی که شما دارید، چقدر با ارزش هستند، گرفتن پیشنهادهای شغلی در شرکت‌های دیگر است. اگر حقوق پیشنهاد شده به میزان قابل توجهی بیشتر از آن چیزی است که هم اکنون دریافت می کنید، بنابراین به احتمال زیاد در حال حاضر مطابق با چیزی که حق شماست، دستمزد نمی گیرید.
شما همچنین می‌توانید وقتی که از اختصاص یافتن آن موقعیت شغلی به خودتان اطمینان حاصل کردید، از آن برای افزایش حقوق تان در شرکت کنونی استفاده کنید.

▪️مزایای شغلی‌ای که دارید را در نظر بگیرید

زمانی که اعتقاد پیدا کردید حقوقی که دریافت می کنید، منصفانه نیست بهتر است پارامترهای دیگری که در میزان درآمد شما نقشی ندارند اما حضور دارند را هم مد نظر قرار دهید. برای مثال حق بیمه، منعطف بودن ساعت های کاری، توانایی کار کردن از راه دور و غیره.

▪️عملکردتان را در نظر بگیرید

واقع‌بین باشید و مشاهده کنید که آیا واقعاً کارمند مفیدی برای شرکت بوده اید یا خیر. اگر به طور مکرر بازخوردهای مثبتی از عملکردتان دریافت می کنید احتمالاً شانس خوبی برای افزایش حقوقتان خواهید داشت. اما چنانچه برای رسیدن به اهداف با مشکل مواجه می‌شوید، بنابراین بهتر است پیش از صبحت کردن در مورد افزایش حقوق، کمی بیشتر روی ضعف‌هایتان کار کنید.

✍منبع: Business insider


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ امیدوارم طوری زندگی کنید که همیشه به آن افتخار کنید. اگر این‌طور نشد، امیدوارم قدرتِ این ‌را داشته باشید که همه‌چیز را دوباره از نو شروع کنید.

✍🏽 شانا نیکوئست
📖 هنر در لحظه زندگی کردن


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ اعتماد کلید اصلی رمزگشایی از موفقیت است.
وقتی که به خود و قابلیت های خود اعتماد داشته باشید مسیر موفقیت را در بهترین شکل ممکن طی خواهید نمود.


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ “سون تزو" در کتاب "هنر جنگ" می گوید: يكصد پيروزي در يكصد جنگ، اوج كارداني يك فرمانده نيست! منتهاي هنرمندي يك فرمانده، واداشتن دشمن به اطاعت بدون جنگ است.

◀️ مدیر خوب کسی است که برای حل مشکلات کارکنان راه‌حل‌های هنرمندانه و عاری از خشونت و دعوا را پیش بگیرد و البته این هنر یک فرمانده و یک مدیر خوب است که ضمن آنکه پیروز می‌شود، از جنگ بپرهیزد!

با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ اگر جزء شخصیت‌هایی هستید که کارها را به تعویق می‌اندازید، استراتژی‌های ذیل برای رهایی از این ویژگی، مناسب هستند:

🔺لیستی از همه کارهایی که باید انجام دهید، تهیه کنید.
🔺بیانیه هدف برای خود بنویسید.
🔺اهداف واقع‌گرایانه برای خود تدوین کنید.
🔺اهداف را به وظایف بشکنید.
🔺مطمئن شوید که وظایف تعریف‌شده، معنادار و مهم هستند.
🔺به خودتان قولِ پاداش بدهید.
🔺وظایفی که هیچ‌وقت آن‌ها را انجام نمی‌دهید، کنار بگذارید؛ با خودتان روراست باشید.
🔺زمان مورد‌‌نیاز برای انجام هر وظیفه را تخمین بزنید.
🔺به انجام وظایف متعهد باشید.
🔺روند پیشرفت خود را ارزیابی کنید.


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️کارانه و پاداش می‌دهیم اما بازهم کارکنان ناراضی‌اند

▫️چرا و راهکار چیست؟
نارضایتی‌ها در این خصوص انواع مختلفی دارد که ابتدا به آنها می‌پردازم و سپس راهکار ارائه می‌کنم.

۱- عدم وجود مبنایی برای ارزیابی عملکرد:
زمانی که بخواهید پاداش بدهید، یکی از اصلی‌ترین معیارهای تصمیم‌گیری، عملکرد افراد است. زمانی که بدون هیچ ارزیابی عملکردی کارانه می‌دهید، چه کم چه زیاد، افراد متوجه سطح عملکرد خود نمی‌شوند و بازخورد مثبت یا منفی رد و بدل نمی‌شود. لذا اکثرا حس می‌کنند شاید حق‌شان ضایع شده یا زحمات‌شان به اندازه‌‌ی کافی دیده نشده است.

۲- پرداخت یکسان کارانه و پاداش به افراد:
این شاید زجرآورترین نوع پرداخت پاداش یا کارانه باشد. بدون توجه به سطح عملکردی و سطح اثرگذاری سازمانی افراد، پرداخت یکسان موجب از بین رفتن انگیزه می‌شود.

۳- عدم وجود تفاوت کافی میان افراد:
خواه ناخواه بصورت غیررسمی افراد از میزان کارانه یا پاداش یکدیگر با خبر می‌شوند. اگر سیستم ارزیابی عملکرد شما نتواند بین عملکرد عالی، خوب، متوسط و ضعیف تفاوت معناداری قائل شود، همین موضوع باعث نارضایتی افراد می شود. فرض کنید نمره عملکرد عالی ۱۰۰ باشد و عملکرد خوب و متوسط ۹۵ و ۹۰ باشد. این عدم تفاوت معنی دار در نتایج، در نهایت به عملکرد سازمان تان ضربه می‌زند.

۴- غلط بودن مبنای جبران خدمات:
به عقیده من، پرداخت کارانه یا پاداش بصورت زیر است:
مبلغ حقوق فرد × نمره ارزیابی عملکرد
در هر صورت ضریبی از حقوق افراد به عنوان پاداش درنظر گرفته می‌شود. اگر سیستم ارزیابی عملکرد یا مدیریت عملکرد خوبی دارید، باید مبنای پرداخت حقوق ها نیز درست باشد تا حاصل ضرب منجر به کارانه و پاداش عادلانه‌ای شود.
سیستم جبران خدمات 4P می‌تواند سیستم خوبی برای عادلانه کردن سیستم جبران خدمات شما باشد.

آیا می‌توانم کلا کارانه یا پاداش ندهم؟ بله. اما در این مورد عجله نکنید.
اگر سطح دستمزدهای شما نسبت به بازار کمتر است، این پاداش یا کارانه می‌تواند به عنوان ترمیم حقوق، رضایت نسبی و کوتاه مدت ایجاد کند. چرا که کارانه اگر همیشه به عنوان ترمیم حقوق استفاده شود، قدرت شما را در جذب کم می‌کند و به عملکرد سازمان در بلندمدت ضربه خواهد زد.

معمولا در پایان سال عرف این است که پاداش داده شود ولی میزان آن بستگی به شما دارد و باتوجه به سطح عملکرد سازمان تان و شاخص‌های مهم عملکرد می‌توانید تصمیم بهتری بگیرید. پس بهتر است پاداش داده شود با اینکه به هیچ عنوان اجباری در کار نیست.
پیشنهادم برای پرداخت پاداش، استفاده از فرمول PUC است.
امتیاز عملکرد فرد (P) × امتیاز عملکرد واحد (U) × امتیاز عملکرد سازمان (C)
این فرمول پاداش دهی، علاوه بر اینکه فردگرایی را کمرنگ کرده و تیم گرایی را تقویت می‌کند، در صورتی که سازمان به اهداف خودش نرسد (C) در دو امتیاز دیگر ضرب شده و طبیعتا با نرسیدن سازمان به اهدافش همه متضرر می‌شوند.
حتی برخی سازمان ها عنوان می‌کنند که اگر سازمان شان به کمتر از ۷۰ درصد اهدافش دست پیدا کند، پاداشی درکار نیست چرا که افراد در حد انتظار کار کرده‌اند نه فراتر از انتظار که مستحق پاداش باشند.
اما اگر می‌خواهید کارانه بدهید، سعی کنید حداقل متفاوت بودن سطوح عملکردی را لحاظ کنید. یعنی حتما دومین دلیل نارضایتی را درنظر داشته باشید.

استفاده از نرم افزار و راهکارهای تخصصی منابع انسانی یک مشاور خبره می‌تواند کمک کننده باشد. تا بتوانید پکیج کاملی از مدیریت عملکرد سه سطحی، سیستم پاداش عادلانه، سیستم جبران خدمات و مدیریت استعدادها و جانشین‌پروری داشته باشید و علاوه بر افزایش بهره‌وری، کارکنان راضی‌تر، توانمندتر و با ماندگاری بالاتر در اختیار داشته و از نهایت پتانسیل ایشان بهره ببرید.

با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ اگر می‌خواهید خودتان خشنود باشید و همچنین کمکی به بهتر شدن دنیا کنید، هر جایی که هستید و هر شغلی که مشغولید را مثل یک کار مقدس فرض کنید. آن را به بهترین شکل انجام دهید و سعی کنید در آن کار قهرمان باشید، ولو اینکه هیچ‌کس شما را نشناسد.

▫️ در واقع یک میوه فروش، مغازه‌دار، کارمند و .‌.. بهتر از یک نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور می‌تواند به مردم خدمت کند. با مردم مهربان باشید و آن‌طوری برایشان کار کنید  که دوست دارید مردم برای شما کار کنند. شاید کار شما جهان را تکان ندهد، اما مطمئناً چند سانتی‌متر آن را به سمت بهتر شدن پیش می‌برد.

▫️ فرض کنید همه مردم یک شهر، یک استان و یک کشور کار کردن صادقانه و از ته دل را سرلوحه عملکرد خود قرار دهند؛ آن وقت آن بهشتی که بعد از مرگ منتظرش هستید قبل از مرگ به سراغ‌مان می‌آید.

📖 انسان در جستجوی معنا
✍ ویکتور فرانکل


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ رئیس جدید، چالش جدید!

🔸سال‌ها در یک شرکت کار کرده‏‌اید و همیشه عاشق شغل‏‌تان بوده‏‌اید، اما همه چیز با ورود رئیس جدید تغییر می‌کند. دلخوری و کلافگی از اینکه باید یک بار دیگر خود را ثابت کنید، قابل درک است؛ اما بسیار مهم است که از خشم و رنجش خود عبور کنید.

🔸کانی نونن هدلی، روان‌شناس سازمانی و استاد دانشکده کسب و کار دانشگاه بوستون می‌‌گوید: «احتمالا این تغییر آن چیزی نباشد که دلتان بخواهد با آن مواجه شوید. اما برای موفقیت در شرایط جدید، باید خود را وفق دهید. اولین گام بازنگری در افکارتان است. سعی کنید به این موقعیت به چشم فرصتی برای یادگیری نگاه کنید. یادتان باشد که یک رئیس جدید اساسا به این معنی است که شما یک شغل کاملا جدید دارید.»

🔸پس حالا که به نظر می‌رسد رئیس جدیدتان همه‌‌چیز را سخت‌‌تر می‌کند، چگونه به مسیر خود بازگردید و حس موفقیتتان را به دست آورید؟

1⃣ مثبت فکر کنید. طبیعی است که دلتان برای رئیس قدیمی و روش کار او تنگ شود. اما واقعیت این است که تغییر در کار اجتناب‌‌ناپذیر است. به خودتان یادآوری کنید: «من شغلم را دوست دارم و دوباره آن را دوست خواهم داشت. فقط باید از این‌ گذار موقت عبور کنم.» درهای قلبتان را هم باز نگه ‌‌دارید؛ ممکن است با گذشت زمان متوجه شوید که مدیر جدید را دوست دارید!

2⃣ کمی همدلی داشته باشید. گاهی اوقات روسای جدید بیش ‌‌از حد کنترل‌گرند و با همه‌‌چیز کار دارند یا تغییرات غیرضروری ایجاد می‌کنند که خود را برجسته کنند. قابل‌‌ درک است که این رفتار برای کارمندان باسابقه آزاردهنده باشد. اما به او زمان دهید تا با نقش خود سازگاری پیدا کند. این فرد به دلیلی برای این کار انتخاب ‌‌شده است. وقتی به درک بهتری از اهداف سازمان و دلایل انتخاب مدیر جدید برسید، راحت‌‌تر می‌توانید راه‌‌هایی برای همکاری پیدا کنید.

3⃣ یافتن راهی برای همکاری خوب با رئیس جدید نیازمند مهارت تیزبینی و پژوهش است. تلاش کنید اولویت‌‌ها و ترجیحات رئیس جدید خود را درک کنید و در مورد انتظارات مربوط به تصمیم‌گیری با او صحبت کنید. این به شما کمک می‌کند تا هم‌‌صدا و همسو شوید.

4⃣ رویکرد همراه و سازنده‌‌ای داشته باشید. برخی افراد با آمدن رئیس جدید، حالتی تدافعی به خود می‌‌گیرند و در برابر تغییر مقاومت می‌کنند. دسته دیگر ممکن است بیش‌‌ازحد چاپلوس و متملق شوند. حد وسط را در پیش بگیرید؛ یعنی در عین اینکه از رئیس خود حمایت می‌‌کنید، بازخورد صادقانه‌‌ای ارائه دهید.
همچنین در برابر میل به غیبت در مورد رئیس جدید هم مقاومت کنید. تلاش‌‌های رئیس را تخریب نکنید. به‌‌جای آن سعی کنید متحد او باشید. یادتان باشد که اگر افراد بیشتری از رئیس حمایت کنند، به ‌‌احتمال ‌‌زیاد عملکرد او بهتر خواهد شد.

5⃣ در کار خود بدرخشید. قابل‌‌درک است که از اینکه مجبورید دوباره خود را به رئیس جدید ثابت کنید، عصبانی باشید، اما به خاطر داشته باشید که رئیس جدید شما باید شما را بشناسد و ببیند چه توانمندی‌‌هایی دارید. سعی کنید در برجسته‌‌ترین پروژه‌‌ای که می‌تواند رئیستان را برجسته کند، بدرخشید. شما باید کمی بیشتر از حد معمول کار کنید تا فرد قابل ‌‌اعتمادی دیده شوید.

6⃣ اگر رئیس جدیدتان به حدی شغل شما را غیرقابل تحمل کرده که به فکر استعفا افتاده‌‌اید، از خودتان بپرسید آیا شرکت، مزایا، همکاران و ماهیت اصلی کارتان را دوست دارید؟ اگر پاسخ بیشتر این موارد مثبت است، احتمالا ارزشش را داشته باشد که بمانید و راهی برای کنار آمدن با شرایط تازه پیدا کنید.
عجله نکنید. تا وقتی رئیستان روان پریش نیست، شش ماه به او فرصت دهید. ممکن است اولش بی‌‌کفایت به نظر برسد، اما در حال یادگیری است. با این حال اگر مدتی صبر کردید و دیدید رئیس‌‌تان همچنان رضایت شغلی شما را کاهش می‌دهد، به دنبال فرصت‌‌هایی درون یا بیرون سازمان باشید. اگر گزینه‌‌ بهتری پیدا شد، می‌توانید آنجا را ترک کنید.

منبع: HBR


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ سواد و «توانایی تغییر»

اولین مفهوم سواد در ذهن همه یا اکثر ماها، توانایی نوشتن و خواندن (زبان مادری) است. کمی بعدتر تعریف سواد کمی عوض شد و توانایی یادگیری یک زبان خارجه و کار با کامپیوتر هم به تعریف آدم باسواد اضافه شد.

▪️ چندسال پیش یونسکو آمد و یک تعریف جامع تر از سواد ارایه کرد و گفت ۱۲ تا سواد داریم: سواد عاطفی، ارتباطی، مالی، رایانه، رسانه، تربیتی، سلامتی، نژادی، بوم شناسی، تحلیلی، انرژی، علمی.

🔻این تعریف کمک کرده بدانیم که:

▫️ کسی که بلد نیست رابطه اجتماعی مناسب با بقیه برقرار کند، سواد ارتباطی ندارد.

▫️ کسی که نمیداند کدام رسانه قابل استناد و معتبر است، سواد رسانه ندارد.

▫️ کسی که مدیریت دخل و خرج و سرمایه گذاری ندارد، سواد مالی ندارد.

▫️ کسی که توانایی ارزیابی نظریه های مختلف و ایجاد استدلالهای منطقی بدون تعصب ندارد، سواد تحلیلی ندارد.

با درنظر گرفتن این تعریف از سواد، احتمالن شما هم مثل من و بقیه خیلی زود به ابعاد بی سوادیتان فکر کردید...

ولی بنظرم عجله نکنید. این تعریف بنظرم ایراد دارد.

🔻مطابق این تعریف اگر شما «میپندارید» که توانایی ارزیابی نظریه های مختلف را دارید پس سواد تحلیلی دارید!
البته واقعیت مطلب به درستی یا نادرستی این تعریف کاری ندارم؛ بلکه، به «گمان و فکر و پندار» آدمها از خودشان کار دارم. آدم اگر انگیزه و توانایی و محرکی در خودش نداشته باشد «تغییر در خودش ایجاد نمیکند».

بعضیها کلی هزینه میکنند که نمایش دهند آدم باسوادی هستند، یعنی حرف هم که میزنند، متعصبانه در کتابها به دنبال شاهد حرفهایشان هستند. ولی تعریف اخیر یونسکو به نظرم نهایت تعریف سواد است که گفته:

▫️ آدم با سواد، آدمی هست که بتواند از آموخته هایش برای تغییر در زندگی خود استفاده کند.

اگر در زندگی مان نمیتوانیم تغییری ایجاد کنیم یعنی بی سواد هستیم؛ میزان دانش مان مهم نیست، میزان عمل و تغییرمان مهم است.


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ من، فارغ از شغلم کیستم؟

🔸بسیاری از شاغلان عصر معاصر، خود را در محل کارشان گم کرده‌‌‌اند. از یک طرف نقش‌‌‌آفرینی‌‌‌های شغل و انتظارات افراد از مشاغل به شدت افزایش یافته و از طرف دیگر، هویت‌‌‌های جانبی افراد در سایر بخش‌‌‌های زندگی‌‌‌شان کمرنگ شده است.

🔸بسیاری زندگی می‌کنند تا کار کنند. آنها به اختیار خود ساعت‌‌‌هایی طولانی را به کار می‌‌‌پردازند و به آن اندازه در خانه یا سرگرم امور شخصی خود نیستند.  بسیاری از افراد حتی نمی‌‌‌دانند بدون شغلشان کیستند. آنها حتی روزهای تعطیل را بخشی از زندگی نمی‌‌‌دانند. روزهای تعطیل یا فرصت‌‌‌های فراغت از شغل، در برخی از تصورات جدید، زمانی برای احیای انرژی و رفع خستگی به منظور بازگشت به کار است.

🔸جانا کورتز، روان‌شناسی است که حرفه خود را وقف کمک به شاغلان پراسترس کرده است و روز به‌روز بر تعداد مراجعانش نیز افزوده می‌شود.
او دو تمرین برای احساس ارزش فراشغلی و جدا کردن شغل از زندگی پیشنهاد داده است:

▪️نخستین مورد این است که به دنبال زمان‌‌‌های استراحت مطلق باشید. اگر می‌شود، یک ساعت در روز یا یکی دو روز در هفته را بدون تلفن همراه بگذرانید. اگر می‌شود به تماس‌‌‌های شغلی جواب ندهید و مرزی بین ساعات کار و ساعات استراحت بکشید.

▪️دومین مورد این است که به دنبال تفریحات و هویت‌‌‌های فراشغلی بگردید. هفته‌‌‌ای یک‌بار با یکی از دوستان به یک سرگرمی انتخابی بپردازید. شاید بسیاری از شما بلافاصله طبق ذهنیت تحمیلی جامعه، به دنبال یک سرگرمی هدفمند، بهره‌‌‌ور و معنادار مانند شرکت در یک ماراتن بروید. اما این هم گونه‌‌‌ای دیگر از احساس فشار و رقابت است. این سرگرمی هم مانند شغل و کار کردن است.

◀️ استراحت کنید. یک سرگرمی بدون هدف و بی‌‌‌معنا داشته باشید. ماراتن خوب است ولی ۱۰ دقیقه دویدن با فراغ بال را تجربه کنید. بازی کردن دوران کودکی را به یاد آورید. هیچ معنایی در بازی نیست و فقط شادی و کنجکاوی و حس زندگی در آن جریان دارد. این نکته یکی از بهترین تمرینات برای شما خواهد بود. نه تنها بیشتر بازی کنید، بلکه شاید بتوانید به تدریج کار خود را هم با روحیه بازیگوشی تلفیق کنید.

  📖 شغل کافی
✍ سیمون استالزوف


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ این سه کلید درکامپیوتر مهم‌اند، اما در زندگی مهمتر!

1⃣ کنترل کردن خودمان
2⃣ پیدا کردن راه‌حل جایگزین
3⃣ حذف موقعیت‌هایی که تنش و انرژی منفی می‌دهند.


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ کاری را که در آن ماهر هستید، انجام دهید تا احساس لیاقت و موفقیت کنید. هر کس در یک رشته و یک کار خاص بیشتر موفق است. یکی در آشپزی، یکی خیاطی، دیگری هم در کوهنوردی و ...

▪️ نوع کاری که در آن مهارت دارید مهم نیست، بلکه میزان رضایتی که از خودتان بابت انجام دادنش دارید، مهم است. همان وقت که به خودتان دست مریزاد می‌گویید، اعتماد به نفس‌تان جان می‌گیرد.


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ مدیران محترم! به آینه نگاه کنید...

🔸برخی مدیران که تعدادشان هم زیاد است، فکر می‌کنند داشتن رفتار بد با دیگران مسیری به سوی موفقیت شخصی است. بسیاری از کارشناسان هم این مدیران را تحسین می‌کنند.
مدیران قلدر به افراد و سازمان‌ها آسیب می‌زنند. تحقیقات مختلف نشان می‌دهد افرادی که با بی‌ادبی، توهین و تحقیر مواجه می‌شوند، عملکردشان تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد؛ از جمله مهارت‌های تصمیم‌گیری، بهره‌وری، خلاقیت و تمایل به سختکوشی و کمک به همکاران.

🔸هرچقدر جایگاه شما در سازمان بالاتر رود، ریسک بی‌احساس بودن نسبت به دیگران افزایش می‌یابد. تحقیقات زیادی نشان می‌دهند قدرتمند بودن و احساس قدرت داشتن باعث می‌شود افراد بیشتر بر خواسته‌های خودشان متمرکز شوند و نسبت به نیازها و احساسات دیگران بی‌توجه باشند.

🔸انسان‌ میل شدیدی به انکار و فریب دارد. اغلب ما اطلاعی در مورد نقص‌های خودمان نداریم و حتی وقتی به کمبودها اعتراف می‌کنیم، شدت و اثرات منفی آن را دست‌کم می‌گیریم.
دنیل کانمن، برنده جایزه نوبل، معتقد است مشکل اعتمادبه‌نفس بیش از حد، مخرب‌ترین سوگیری بشر است. در این حالت، افراد دوست دارند تصویری تحریف شده و بیش از حد مثبت از خود به نمایش بگذارند و اطلاعات منفی در مورد خودشان را انکار کنند. بیشتر ما اگر می‌خواهیم بدانیم چه زمانی به افراد آسیب‌زننده تبدیل می‌شویم، باید بر جانبداری‌های‌مان غلبه کنیم. 

🔸اوضاع زمانی بدتر می‌شود که مدیران نخواهند واقعیت را بشنوند. اگر سعی کنید واقعیت را بشنوید، ریسک داشتن رفتار بد با دیگران را کم می‌کنید.
هرقدر شکاف بین دیدی که نسبت به خودمان داریم و دیدی که دیگران نسبت به ما دارند بیشتر شود، روابط بدتر خواهد شد. بنابراین پذیرفتن اینکه نظر دیگران نسبت به ما چیست، دستاورد خوبی محسوب می‌شود.

◀️ به هر حال، برای اینکه به چنین دستاوردی برسید، به افرادی نیاز دارید که شما را بشناسند و واقعیت را از شما پنهان نکنند؛ افرادی که هر بازخوردی را از آنها بپذیرید. اگر موضوع بدی را در موردتان می‌گویند، تشکر کنید و جبهه نگیرید.

نویسنده: Robert I. Sutton
با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ هروقت خواستید تصمیم مهمی را در زندگی‌تان بگیرید و یا عکس‌العملی بروز دهید، از تکنیک ۱۰-۱۰-۱۰-۱۰ استفاده کنید. برای استفاده از این تکنیک ۴ سوال ساده را باید از خودتان بپرسید:

▪️پیامد این تصمیمِ من بعد از ۱۰ دقیقه چیست؟
▪️پیامد این تصمیم بعد از ۱۰ روز چیست؟
▪️پیامد این تصمیم بعد از ۱۰ ماه چیست؟
▪️پیامد این تصمیم بعد از ۱۰ سال چیست؟


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️ واقعیت های تلخ #مدیریت!

🔺مدیریت فقط و فقط سیاست است، با صداقت و سادگی کار پیش نمی رود. سیاست ورز خوبی باش.

🔺هرچه موفق‌تر شوی بیشتر نامحبوب می‌شوی و دوستان کمتری داری. قرار نیست همه را خشنود کنی.

🔺برای دیگران آنقدر که خودت فکر می‌کنی جالب و جذاب نیستی؛ به جای خودت روی آنها تمرکز کن.

🔺کسی که هیچ ترسی نداشته باشد به دنیا نیامده است. همه می‌ترسند؛ این را بدان و با آنها روبه رو شو.

🔺همیشه زیر نظر هستی؛ مواظب هر لحظه‌ات باش. اوقاتت را با آدم‌های محدودی تقسیم کن.

🔺انرژی ات محدود است؛ آن را به صورت بهینه استفاده کن و مواظب هدر رفتنش باش.

🔺قرار نیست منم منم کنی و مستقیم همه اعتبار را برای خودت جمع کنی؛ به دیگران و کارکنان اعتبار بده و در سایه، غیرمستقیم خودت را تبلیغ کن؛ این روش هوشمندانه تری است! کاری کن دیگران از تو بگویند.

🔺از این و آن ناله نکن، غرغرهایت را برای همان حلقه کوچک دوستانت نگه دار.

🔺از مسئولیت روزمره باید فراتر بروی، تو در یک سیستم کار نمی‌کنی، باید سیستمِ خودت را بسازی. شرح وظیفه‌ات را خودت می‌نویسی نه بقیه!

🔺شبکه‌سازی و رابطه ایجاد کردن را به خوبی بیاموز. سعی کن از هر ارتباط کوچکی برای پیشبرد اهداف حرفه ای استفاده کنی؛ هر لحظه زندگی‌ات جنگ است!

🔺زندگی تو فقط کار نیست؛ اوقات شخصی ات و خلوتت را از دست نده!

منبع: business insider

با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat

⭕️نسخه مخصوص درون‌‏‌گراها برای دیده شدن!

🔸اخیرا خواننده‌‌‌ای به من گفت: «ترجیح می‌‌‌دهم پشت‌‌‌صحنه بدرخشم.». اگر درون‌‌‌گرا هستید - کسی که ترجیح می‌دهد غرق افکارش شود و در تنهایی انرژی خود را بازیابی کند - ممکن است این جمله را به‌‌‌خوبی درک کنید. بسیاری از درون‌‌‌گراها به کار بدون تحسین مداوم یا قرار گرفتن در مرکز توجه راضی هستند.

🔸این تفکر در دنیای کاری آسیب‌‌‌هایی به همراه دارد. شاید به این دلیل که اگر رهبران ارشد سازمان شناختی از شما یا اطلاعی از دستاوردهایتان نداشته باشند، برای ارتقای شغلی نادیده گرفته ‌‌‌می‌شوید؛ یا شاید طبیعت آرامتان را با بی‌‌‌ذوقی و بی‌‌‌تفاوتی اشتباه گرفته باشند. بنابراین در محیط کار رقابتی امروز سخت‌‌‌کوشی کافی نیست. باید مطمئن شوید که تلاش‌‌‌هایتان دیده می‌شوند تا مسیر فرصت‌‌‌های تازه و حمایت برایتان هموار شود.

🔸اما لازم نیست شخصیت برون‌گرایی داشته باشید تا اثر خود را به‌‌‌جای بگذارید. اگر ترجیح می‌‌‌دهید با رویکرد بی‌‌‌سروصداتری دیده شوید، استراتژی‌‌‌هایی وجود دارند که بر نقاط قوتی همچون تفکر عمیق، توجه به موضوع، مشارکت و توانایی ایجاد ارتباطات تک‌‌‌به‌‌‌تک بنا شده‌‌‌اند.

1⃣ در ابتدای جلسات صحبت کنید

درون‌‌‌گراها ترجیح می‌دهند در جلسات بیشتر شنونده باشند، بیش‌‌‌ از حد همه‌‌‌چیز را سبک‌‌‌سنگین می‌کنند یا صحبت کردن را به افراد با جایگاه بالاتر در جلسه واگذار می‌کنند و گاهی اوقات در پس‌‌‌زمینه محو می‌‌‌شوند. با ادامه جلسه، اضطراب شما افزایش می‌‌‌یابد و صحبت کردن حتی سخت‌‌‌تر هم می‌شود.
برای اینکه از این چرخه عبور ‌‌‌کنید، می‌توانید خود را به چالش بکشید که به‌‌‌عنوان نفر دوم یا سوم جلسه شروع به صحبت کنید. همین ‌‌‌که یختان آب شود، به ‌‌‌احتمال ‌‌‌زیاد آرامش بیشتری را احساس می‌‌‌کنید و آمادگی بهتری برای مشارکت‌‌‌های بعدی خواهید داشت.

2⃣ فشار را از خودتان بردارید

دیده شدن در محل کار همیشه به این معنا نیست که باید حتما ایده‌‌‌های خارق‌‌‌العاده‌‌‌ای ارائه دهید که دیگران را تحت‌تاثیر قرار دهد یا اینکه برای همه‌‌‌چیز پاسخی داشته باشید. مطمئنا اگر چنین اتفاقی بیفتد، معرکه می‌شود. اما اینکه صرفا مشارکت‌‌‌کننده و فعال باشید و به گفت‌‌‌وگو جهت بدهید هم مفید است. مشارکت داشتن در گفت‌‌‌وگو اغلب مهم‌تر از منتظر ماندن برای ارائه یک دیدگاه خیره‌‌‌کننده بی‌‌‌نقص است.

3⃣ از خودتحقیری اجتناب کنید

افراد درون‌‌‌گرا عادت دارند ایده‌‌‌ها و دستاوردهای خود را کم‌‌‌اهمیت جلوه دهند. برای تغییر تاثیر ارتباطات خود بر دیگران، جملات خودتحقیری را با بیان قاطعانه‌‌‌تری جایگزین کنید. با ارائه مثبت و با اعتمادبه‌‌‌نفس مشارکت‌‌‌هایتان، دیگران را تشویق می‌‌‌کنید به ایده‌‌‌هایتان احترام بگذارند و تخصص شما را به رسمیت بشناسند.

4⃣ از روش‌های ارتباطی غیرهمزمان استفاده کنید

برخلاف مکالمات لحظه‌‌‌ای که نیازمند پاسخ‌‌‌های فوری هستند، ارتباطات غیرهمزمان امکان تعامل فکر‌شده‌‌‌تر و محتاطانه‌‌‌تر را فراهم می‌کند که بسیار مناسب افراد درون‌‌‌گراست. این ابزار به شما فرصت می‌دهد که بدون فشار پاسخگویی لحظه‌‌‌ای، افکار خود را ساماندهی کرده و بیان کنید.

5⃣ قدردانی خود را نشان دهید

افراد درون‌‌‌گرا اغلب درگیر کشمکش سختی بین فروتنی و نیاز به دیده شدن هستند. با مطرح کردن دستاوردهایتان در بستر فروتنی و قدردانی، می‌توانید به ارزش‌‌‌هایتان پایبند بمانید و مطمئن شوید که دستاوردهایتان نادیده گرفته نمی‌شود.

منبع: HBR


با کلیک روی لینک زیر به گروه ما بپیوندید:

@Cafemodiriyat