اتفاقا وقتی گفتم نه بابا ناراحت نشدم، انقدر ناراحت شده بودم که هزار و یک بار زیر دوش باهات دعوا کرده بودم.

اتفاقاً وقتی گفتی نه بابا اصلاً هم اینطور نیست، خیلی هم اونطور بود.

نمی‌دونم. شایدم این ذاتِ آدمیزاده که تا می‌فهمه یکی بهش اهمیت می‌ده شروع به ایگنور کردن و ندیدنش می‌گیره. آدما تا جایی آدمن که نفهمن برات مهمّن؛ از اون‌جا به بعد دیگه آدم نیستن و لغتی‌ام تو فرهنگ لغت براشون پیدا نمی‌کنم.

یه بارم یکی از دوست‌هام بهم گفت چقدر جالب که قبل از «و» از کاما استفاده می‌کنی، و می‌شه شبیه فارسی‌ای که از ادبیات انگلیسی استفاده کرده. نمی‌دونم چرا ولی خیلی به دلم نِشست، دقت کردن به جزئیاتی که خودم متوجه‌شون نباشم»

می‌تونم بگم از جملات مورد علاقه‌ام اینه که«فلان چیز رو دیدم یاد تو افتادم.» مثلاً از آسمون عکس می‌گیرن می‌گن چون آسمون دوست داری، برام یه چیزی می‌خرن می‌گن چون با دیدنش انگار تو جلوی چشمم اومدی. همین چیزهای کوچک، همین چیزهای کوچک رو وقتی دریغ می‌کنن ناراحت می‌شم.

من چقدر همه چیز رو می‌بینم و یاد تو می‌افتم.

شاید بعد از من برای من جانشین‌های زیادی گذاشتی، ولی می‌دونی دیگه هیچکدوم برات من نشد که برگشتی.

من توی هر عکسی که دایان از سفرش به رشت گذاشت تو رو تصور کردم و لبخند زدم.

من همیشه به دلتنگیِ تو آلوده‌ام، مثل هوای تهران که همیشه به دود و کربن دی‌ اکسید آلوده‌ست.

کاش به جای رفع فیلتر، رفع زحمت می‌کردید.

علاوه بر اینکه می‌تونی دوست داشته شی و نبینی، می‌تونی دوست بداری و دیده نشی. چقدر پر هستیم از ندیدن‌ها.

توی ایام امتحان‌ها حتی اون سریالی که هیچوقت نمی‌دیدمش، و همیشه می‌زدم بره هم برام جذابه.

همکلاسی‌هام رفتن جزوه‌ام رو از استاد بگیرن«منبع امتحانه»، برگشته گفته خب برید از صاحب‌اش بگیرید💅🏽.

«ما به اندازه حرف‌هایی که بهم نمی‌زنیم از هم دور می‌شیم.»

هرچقدر هم که آدم خوبی نباشم، حداقل به احساسات دیگران اهمیت می‌دم. چون می‌دونم حال بد من نباید بهونه‌ای باشه برای ناراحت کردن کسی. هیچ آدمی مسئول حال بدِ ما نیست، و این هم یه اصل ساده برای حفظ انسانیت تو هر رابطه‌ایه.

خیلی ساده‌ست، اگه دفعه بعد با دیدن تکست یکی لبخند شدم از همون ابتدا بلاک می‌کنم. بالاخره که قراره بلاک کنم، دیگه هرچی زودتر بهتر و ترومای بجا مانده کمتر.

وقتی بهتون پیام ندادم برید آخرین پیام‌هاتون رو بخونید متوجه می‌شید.

من یه بار باهات مثل خودت حرف زدم ناراحت شدی، ببین خودت هربار اونطوری باهام حرف می‌زدی من چطور می‌شدم.

من ازت نصیحت نمی‌خواستم که، فقط می‌خواستم بغلم کنی و بگی عیبی نداره دنیا همیشه بر وفق مراد تو پیش نمی‌ره، بعد من هق هق توی آغوشت گریه کنم.

هروقت آدمیزاد متوجه این شد که هرکسی که آیفون داره ترجیحاً پولدار نیست می‌شه به دنیا امیدوار شد.