🗣 شناخت اجتماعی؛ مغز ما چگونه دنیای اجتماعی را پردازش می‌کند؟

💜 وقتی در یک جمع هستیم، چطور متوجه می‌شویم که فردی ناراحت است، شخصی دیگر دروغ می‌گوید یا دو نفر دوستان صمیمی هستند؟ چطور افکار و نیت‌های دیگران را حدس می‌زنیم؟

💬 این توانایی‌ها که بخش بزرگی از تعاملات انسانی را شکل می‌دهند، در حوزه‌ای از علوم شناختی به نام شناخت اجتماعی¹ بررسی می‌شوند. شناخت اجتماعی مجموعه‌ای از فرایندهای ذهنی است که به ما کمک می‌کند اطلاعات اجتماعی را دریافت، تحلیل و تفسیر کنیم تا رفتار خود را بر اساس آن تنظیم نماییم.

🔥 از تعاملات روزمره گرفته تا تصمیم‌های کلان در سیاست و آموزش، شناخت اجتماعی نقشی اساسی دارد. شناخت این علم می‌تواند به بهبود ارتباطات، کاهش سوءتفاهم‌ها و درک عمیق‌تر روابط انسانی کمک کند.

🛸 شناخت اجتماعی و مغز

مطالعات تصویربرداری مغزی نشان داده‌اند که بخش‌هایی از مغز در پردازش اطلاعات اجتماعی نقش کلیدی دارند. از جمله:

⚪️قشر پیش‌پیشانی میانی (mPFC): مسئول پردازش #افکار و نیت‌های دیگران، تنظیم #رفتار اجتماعی و #تصمیم‌گیری بر اساس اطلاعات اجتماعی است.
⚪️شیار گیجگاهی فوقانی (STS): نقش مهمی در تفسیر حرکات بدن و حالات چهره برای استنباط نیت و #هیجان‌های دیگران دارد.
⚪️آمیگدال: مسئول پردازش اطلاعات هیجانی، به‌ویژه تشخیص تهدیدات اجتماعی و تنظیم واکنش‌های احساسی.
⚪️قشر سینگولیت قدامی (ACC): در تنظیم همدلی و تشخیص تعارضات اجتماعی نقش دارد.

¹ Social Cognition

🔗Credit: Social Cognition : From brains to culture / Fiske, Susan T. (Tufts); Taylor, Shelley E. - London
🔗Credit: Cell Press

😀مهسا بسطامی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شناختی

🔢 یادداشتی که خواندید اولین پست از پروندهٔ #شناخت_اجتماعی دنیای شناخت است. 

🚨 منتظر فصل دوم #ژورنال_کلاب دنیای شناخت با موضوع شناخت اجتماعی باشید.

🌏 @cognitionworld | CWA

معماری و شناخت: مغز ما چگونه فضا را تجربه می‌کند؟ 🏛

🟢وقتی وارد یک ساختمان می‌شویم، چطور حس آرامش یا اضطراب به ما دست می‌ده؟ چرا بعضی فضاها ما رو به خلاقیت دعوت می‌کنن و بعضی دیگه احساس محدودیت ایجاد می‌کنن؟چطور با حضور در فضا احساسات رو تجربه میکنیم؟

🔵این توانایی‌های شگفت‌انگیز که تعامل ما با محیط ساخته‌شده رو شکل می‌دن، در تقاطع #علوم شناختی، روانشناسی و #معماری قرار دارن. شناخت فضایی و تأثیرات محیط بر ذهن انسان، موضوعی هست که هم معماران و هم دانشمندان علوم اعصاب رو به خودش جلب کرده. این حوزه بررسی می‌کنه که چطور مغز ما اطلاعات فضایی رو پردازش، تفسیر و به تجربه‌های احساسی و رفتاری تبدیل می‌کنه.

🟠از طراحی خونه‌های روزمره گرفته تا فضاهای عمومی مثل موزه‌ها و پارک‌ها، فهم این علم می‌تونه به خلق محیط‌هایی منجر بشه که نه‌تنها زیبا باشن، بلکه سلامت روان رو تقویت کنن، #خلاقیت رو بالا ببرن و حس تعلق رو در آدما زنده کنن.

🔥 معماری و مغز: نگاهی به پردازش فضا

مطالعات علوم اعصاب نشون داده که مغز انسان با بخش‌های خاصی از خودش به درک و تعامل با فضاها می‌پردازه. این فرایندهای ذهنی بهمون کمک می‌کنن تا مسیر رو تعیین کنیم، #احساساتمون رو تنظیم کنیم و حتی هویت خودمون رو در ارتباط با محیط تعریف کنیم و تغییر بدیم. بیایم نگاهی به چند بخش کلیدی مغز بندازیم:

🟡هیپوکامپ (Hippocampus): این بخش مثل یه نقشه‌نگار داخلی عمل می‌کنه و به ما کمک می‌کنه تا در فضاها جهت‌یابی کنیم و خاطرات مکانی رو ذخیره کنیم. تحقیقات نشون داده که سلول‌های خاصی به نام "سلول‌های مکان" در هیپوکامپ فعال می‌شن تا نقشه ذهنی محیط رو بسازن.

🟢قشر پیش‌پیشانی (Prefrontal Cortex): مسئول برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در فضاهاست. مثلاً وقتی وارد یه اتاق شلوغ می‌شی و تصمیم می‌گیری کجا بشینی، این بخش مغزت فعاله.

🟣آمیگدال (Amygdala): واکنش‌های احساسی ما به فضاها رو تنظیم می‌کنه. یه فضای تنگ و تاریک ممکنه حس ترس رو فعال کنه، در حالی که نور طبیعی و فضای باز احساس امنیت و آرامش می‌ده.

🔴قشر بینایی (Visual Cortex): اطلاعات بصری مثل رنگ، نور و الگوهای معماری رو پردازش می‌کنه. مثلاً رنگ‌های گرم می‌تونن حس صمیمیت ایجاد کنن، در حالی که رنگ‌های سرد #تمرکز رو بالا می‌برن.

🔥معماری چطور ذهن رو شکل می‌ده؟

🔵پژوهش‌ها نشون می‌دن که طراحی فضا مستقیماً روی رفتار و سلامت روان تأثیر داره. مثلاً نور طبیعی و دسترسی به منظره سبز استرس رو کاهش می‌ده و تمرکز رو بهبود می‌بخشه. یا انحناها و خطوط نرم در طراحی داخلی حس آرامش بیشتری نسبت به زوایای تیز ایجاد می‌کنن.

✨ کاربردها و خودشناسی

🟣فهم این ارتباط بین فضا و ذهن می‌تونه به ما کمک کنه تا محیط‌هایی بسازیم که خودمون رو بهتر بشناسیم و رشد کنیم. یه فضای خوب طراحی‌شده می‌تونه مثل یه آینه عمل کنه: نیازهامون رو بازتاب بده و به ما اجازه بده تا با خودمون و دیگران ارتباط عمیق‌تری برقرار کنیم.

🔗Credits:
1. Azzazy, S., et al. (2021). "A Critical Review on the Impact of Built Environment on Users’ Measured Brain Activity." Architectural Science Review.
2. Wang, S., et al. (2022). "The Embodiment of Architectural Experience: A Methodological Perspective on Neuro-Architecture."

🕯نگین چراغی
دانشجوی ارشد طراحی محاسباتی

🌏 @cognitionworld | CWA

هوش‌مصنوعی، هم‌تیمی جدید محیط کار 🤖

سیناپس‌ها و درخت‌کاری🌳

🟢هرس‌کاری درختان، به قوت گرفتن بدنه‌ی اصلی آن‌ها و رشد و دوام گیاه کمک خیلی زیادی می‌کند. تمام اعضای بدن ما هم هرکدام به نوبه خود، در زمان‌های مشخصی به این هرس‌کاری بافتی مشغول می‌شوند؛ اما عمده‌ی این هم‌ذات پنداری با طبیعت در مرتفع‌ترین و پیچیده‌ترین ارگان صورت می‌گیرد.

🟢در دوران #جنینی، تمام سلول‌های #عصبی ما طی پروسه‌ای به نام سیناپتوجنسیس¹ با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؛ اما در طول نمو، هرس سیناپسی²  بسیاری از شاخ و برگ‌ها و اتصالات اضافی را از بین می‌برد.

🟢 هرس‌کاریِ بیشتر یا کمتر از نیاز، می‌تواند دلیل بسیاری از اختلالات عصبی و روانی باشد. رشد بسیار زیاد این ارتباطات #سیناپسی که تا حدود سه سالگی طول می‌کشد به شکل‌‌گیری هرچه بهتر بستر #حافظه و #یادگیری کمک می‌کند. تا حدود 16 سالگی بیشترین میزان و پس از آن، هرس‌کاری با سرعت کمتر، تا آخر عمر اتفاق می‌افتد.

🟢#مغز ما، مثل یک عضله‌ی بهینه و باهوش، از قاعده‌ی USE IT OR LOSE IT استفاده می‌کند. یعنی هرچه بیشتر از یک مسیر استفاده کنیم، آسفالت‌کشی آن مسیر بهتر شده و باغبان با دقت بیشتری آن مسیر را هرس می‌کند. در غیر این صورت شاخ و برگ‌های اضافی آنقدر در این مسیر رشد می‌کنند تا مسیر بسته شده و رفت و آمد در آن بسیار دشوار شود. نکته جالب توجه این است که بعضی از این مسیرها، هرگز به طور کامل از بین نمی‌روند و فقط زیر خروارها اتصال دیگر مدفون می‌شوند. به همین دلیل است که ما اگر بعد از سال‌ها سوار دوچرخه شویم، با چند دقیقه یادآوری، می‌توانیم دوباره به خوبی دوچرخه سواری کنیم.

🟢در افراد مبتلا به طیف #اوتیسم، این هرس‌کاری به میزان کافی انجام نشده و سیستم عصبی آن‌ها پر از اتصالات اضافی است. حساسیت بیش از حد آن‌ها به #محرک‌های محیطی و حمله‌های #تشنجی معمولا به دلیل فعالیت عصبی همزمان میلیون‌ها سیناپس اضافی است. برعکسِ این موضوع در بیماران #اسکیزوفرنی صادق است که بسیاری از اتصالات ضروری مغز خود را از دست داده‌اند.

✔️ تمام این هرس‌کاری‌ها در نهایت به نفع نظریه‌ی #انعطاف‌پذیری مغز تمام می‌شود و خاصیت تغییرپذیری ساختار مغز در طول زمان، نه تنها کلیدی برای کنترل بسیاری از اختلالات، که راهی برای ارتقای کیفیت زندگی تمام افراد است.

🔗Credit: Brainfacts

¹ synaptogenesis
² synaptic pruning

👀پریا پوروقار
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم شناختی

🔢 یادداشتی که خواندید، دوازدهمین پست از پرونده #مغز_شگفت‌انگیز دنیای شناخت بود...

🌏 @cognitionworld | CWA

چرا در گفت‌گوها فقط صدای خود را می‌شنویم؟🗣️

💦 خطای خودمحوری به تمایل افراد برای #ارزیابی و #تفسیر تجربیات و اطلاعات به گونه‌ای است که خود را در مرکز توجه قرار دهند. این خطا موجب می‌شود که افراد بیشتر بر روی احساسات، #افکار و تجربیات شخصی خود تمرکز کنند و در نتیجه، به راحتی توانایی درک دیدگاه‌ها و احساسات دیگران را از دست بدهند. این نوع تفکر می‌تواند منجر به سوءتفاهم‌ها و تنش‌های اجتماعی شود، زیرا افراد ممکن است نتوانند به درستی واکنش‌ها و #نیازهای دیگران را درک کنند.

⭕️ این خطا معمولاً در موقعیت‌های اجتماعی و تعاملات انسانی بروز می‌کند. به عنوان مثال، هنگامی که فردی در یک بحث قرار دارد، ممکن است فقط بر روی نقطه‌نظر خود تمرکز کند و از شنیدن نظرات دیگران غافل شود. این خودمحوری می‌تواند به ایجاد احساس تنهایی و انزوا منجر شود، زیرا افراد ممکن است فکر کنند که دیگران نمی‌توانند یا نمی‌خواهند #احساسات و تجربیات آن‌ها را درک کنند.

⚪️علاوه بر این، خطای خودمحوری می‌تواند بر تصمیم‌گیری‌های فردی تأثیر بگذارد. وقتی افراد تنها بر اساس تجربیات و دیدگاه‌های خود تصمیم می‌گیرند، ممکن است از دریافت نظرات و مشاوره‌های دیگران غافل شوند. این موضوع می‌تواند باعث ایجاد نتایج نامطلوب در زندگی شخصی و حرفه‌ای آن‌ها شود، زیرا تصمیمات آن‌ها ممکن است به طور کامل نمایانگر واقعیت‌های موجود نباشد.

💪 به عنوان مثال، فرض کنید یک مدیر در یک جلسه تیمی شرکت کرده است. او به شدت بر روی ایده‌های خود تمرکز دارد و نمی‌خواهد به نظرات اعضای تیم گوش دهد. در این حالت، او ممکن است به این نتیجه برسد که ایده‌هایش بهترین هستند و هیچ نیازی به تغییر ندارد. این نوع تفکر نه تنها باعث کاهش #خلاقیت و نوآوری در تیم می‌شود، بلکه ممکن است اعضای تیم را دلسرد کند و احساس کنند که نظراتشان ارزشی ندارد.

👋به این فکر کنید که آیا شما هم در موقعیت‌های مشابه دچار خودمحوری شده‌اید؟ راهکار شما برای غلبه بر این چالش چیست؟

¹ Egocentric Bias

🔗Credit: Newristics

🔢 یادداشتی که خواندید هجدمین پست از پروندهٔ #سوگیری‌های_شناختی دنیای شناخت است. 

🌏 @cognitionworld | CWA

آکادمی دنیای شناخت با افتخار برگزار می‌کند:

📑 دومین فصل #ژورنال_کلاب آکادمی دنیای شناخت با موضوع #شناخت_اجتماعی؛ ارائه اول:

💛 علوم اعصاب اجتماعی هیجان

🖱️موضوع اولین جلسه‌ی این فصل ژورنال کلاب ما، #هیجان عشق در #علوم‌اعصاب است و قراره کنار هم به مدارهای عصبی مرتبط با انواع عشق بپردازیم.

🖱️اگر علاقه‌مندید در این جلسات همراه ما لطفا برای ثبت نام #رایگان در تمامی فصل به آیدی زیر پیام دهید:

🔗@CWMediamanager

💬 مقاله این ارائه را در کامنت‌‌ها ببینید.

🌏 @cognitionworld | CWA

علم اعصاب پا به عرصهٔ عشق می‌گذارد ♥️

🔶 در طول تاریخ، #عشق همیشه موضوعی بوده که انسان را شگفت‌زده کرده. تمام افرادی که عشق را تجربه کرده‌اند معتقدند که "خودت باید تجربه‌اش کنی". علم #اعصاب هم نتوانسته عشق را به صورت کامل تعریف کند و صرفا به توصیف هورمون‌ها و چند مدار مغزی بسنده کرده و به آینده چشم امید دارد.

🔷 بیاید با هورمون معروف عشق، اوکسی‌توسین، شروع کنیم. #اوکسی‌توسین همان هورمونی است که باعث #دلبستگی¹ می‌شود و اثر اصلی آن در #آمیگدال است. آمیگدال بخش مربوط به #اضطراب، ترس وپردازش احساسات است و جزئی از مغز باستانی محسوب می‌شود. آمیگدال، اوکسی‌توسین و پدیدهٔ‌ دلبستگی همگی جزئی از مغز باستانی هستند که بین پستانداران مشترک است. اوکسی‌توسین علاوه بر احساس سرخوشی و آرامش، پاسخگوی "کور شدن" در هنگام عاشقی نیز هست چرا که مرکز ترس آمیگدال را غیر فعال کرده و جان‌فشانی‌های اساطیری مثل فرهاد، رومئو، مجنون و زال را به یاد ما می‌آورد.

🔶 کمتر پدیده‌ای در این دنیا وجود دارد که ردپایی از #دوپامین در آن دیده نشود و عشق هم از این قضیه مستثنی نیست. ما به صورت #تکاملی از معاشرت با یک فرد جذاب و مناسب لذت می‌بریم، ناخودآگاه به سمت تقویت ارتباط سوق داده می‌شویم و مشتاق ارتباطات آینده هستیم.دوپامین با فرایند خودتنظیمی مثبت رابطه را قوی و قوی‌تر می‌کند.

🔷 از دیگر شعبده‌های دوپامین، افزایش ترشح ماده‌ای به نام #کتکولامین² است. این ماده به افزایش #انعطاف‌پذیری عصبی کمک می‌کند و مسیر را برای #یادگیری و ایجاد خاطرات جدید هموار می‌کند. به خاطر سپردن کوچک‌ترین ویژگی‌های فرد مورد نظر و تکرار و دورهٔ ‌ تمام لحظاتی که با یکدیگر گذراندید کاملا توجیه بیولوژیکی و تکاملی دارد.

🔶 مراحل آشنایی و شکل‌گیری رابطه را تا به اینجا شرح دادیم، اما دوام رابطه در طولانی مدت به عهده‌ی ماده‌ی دیگری است به نام بتا-اندورفین³. این ماده که از مشتقات افیون است،  به پایداری حالت رفاقت، بدون دخالت لذت دوپامینی و بدون دخالت نیروی جنسی کمک می‌کند. این ماده در هنگام خوش‌گذراندن با اعضای خانواده یا دوستان نیز ترشح می‌شود و نبود آن می‌تواند علایم ترک (یا دلتنگی!) را نمایان سازد.

✅ با این همه، شگفتی‌ها و ابهامات عشق، نسبت به آنچه از آن می‌دانیم بسیار ناچیز است و علم هنوز راه درازی در پیش دارد تا بتواند پاسخگوی تمام رفتارهای مبتنی بر عشق باشد. عشق موضوعی است که در هر زبان و فرهنگی به شکلی متفاوت تجلی کرده و بخش اعظم اشعار،داستان‌ها و #موسیقی‌های تاریخ جهان را به خدمت خود درآورده است. عشق می‌تواند نقطه اتصال جسم فیزیکی با چیزی فراتر از آن باشد.

¹ attachment
² catecholamine
³ beta-endorphin

🔗Credit: Brainfacts

👀 پریا پوروقار
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم شناختی

🔢 یادداشتی که خواندید، سیزدهمین پست از پرونده #مغز_شگفت‌انگیز دنیای شناخت بود...

🌏 @cognitionworld | CWA

پوست درختی: نگاهی به بیماری مرد درختی 🌳

🟢 در دنیای عجیب پزشکی، بیماری‌هایی وجود دارند که مرز خیال و واقعیت را کمرنگ می‌کنند. یکی از این بیماری‌های نادر و حیرت‌انگیز اپیدرمودیسپلازیا وارتیکیفورمیس (Epidermodysplasia Verruciformis)، معروف به "#مرد_درختی"، است. این #اختلال_ژنتیکی نادر باعث رشد غیرطبیعی ضایعات شبیه به پوست درخت روی دست‌ها، پاها و سایر قسمت‌های بدن می‌شود و زندگی بیماران را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

🔴 ریشه‌ی اصلی این بیماری یک نقص ژنتیکی است که باعث می‌شود #سیستم_ایمنی_بدن نتواند به درستی با ویروس‌های پاپیلوم انسانی #HPV مبارزه کند. در نتیجه، ضایعات پوستی گسترده و زگیل‌مانندی روی پوست ظاهر می‌شود که به مرور زمان بزرگ‌تر و چوبی‌تر می‌شوند. تاکنون #جهش‌ هایی در ژن‌های EVER1 و EVER2 به عنوان عوامل اصلی این بیماری شناسایی شده‌اند.

🟠 این ضایعات نه تنها ظاهر فیزیکی بیمار را تغییر می‌دهند، بلکه می‌توانند به مرور زمان خطر ابتلا به #سرطان_پوست را نیز افزایش دهند. مطالعات نشان داده‌اند که تماس مزمن با برخی انواع #HPV پرخطر می‌تواند در درازمدت موجب بدخیمی‌های پوستی شود. درمان بیماری مرد درختی چالش‌برانگیز است و تاکنون هیچ درمان قطعی‌ای برای آن پیدا نشده. اقدامات درمانی بیشتر شامل جراحی‌های مکرر برای برداشتن ضایعات و #تقویت_سیستم_ایمنی است.

🟡 تحقیقات در زمینه‌ی #ایمونولوژی_مولکولی امیدهایی برای آینده ایجاد کرده است. رویکردهای #ژن‌درمانی، تعدیل پاسخ ایمنی و درمان‌های هدفمند HPV، به عنوان مسیرهای نوآورانه‌ی درمان این بیماری در حال بررسی هستند.

🟢 در نهایت، بیماری مرد درختی یادآور این نکته است که چگونه نقصی در یک مسیر سلولی یا ژنتیکی می‌تواند پیامدهایی به ظاهر فراطبیعی داشته باشد. این بیماری نه تنها یک چالش پزشکی، بلکه یک موضوع مهم برای درک بهتر #ارتباط_ژنن_ها، #ویروس_ها و #ایمنی_بدن_انسان است.

✅ با تمام پیشرفت‌های علمی، شناخت کامل مکانیسم‌های زمینه‌ای این بیماری نیازمند پژوهش‌های بیشتری است. درک بهتر از آن می‌تواند راه‌های جدیدی برای مقابله با سایر #بیماری_های_پوستی و ویروسی نیز باز کند.

🔗Credit:
sciencedirect.com
sciencedirect.com
pmc.ncbi

✍️ سهیل اشرف الکتابی
دانشجوی کارشناسی سلولی و مولکولی
#STEM; #Science

ٰ🌏 @cognitionworld | CWA

#تولید_محتوا

📝 شناخت اجتماعی تحت شعاع اختلال شخصیت مرزی: آیا اکسی‌توسین راه‌گشاست؟

⁉️ آیا هورمون اکسی‌توسین، که به "هورمون عشق" معروف است، می‌تواند سرنخ‌هایی از اختلال شخصیت مرزی (BPD) به ما بدهد؟ مطالعه‌ای جدید در مجلهActa Psychiatrica Scandinavica، ارتباط جالبی بین این هورمون و شناخت اجتماعی در بیماران مبتلا به BPD پیدا کرده است. این یافته‌ها، مانند یک قطعه پازل هیجان‌انگیز، ما را به درک عمیق‌تری از این اختلال پیچیده نزدیک‌تر می‌کنند.


🔻 اختلال شخصیت مرزی: جنگ با طوفان‌های عاطفی

اختلال شخصیت مرزی، حالتی است که با نوسانات عاطفی شدید مشخص می‌شود و افراد مبتلا به آن غالباً در دریای طوفانی از احساسات سرگردان هستند. این بیماران نه تنها با تلاطم عاطفی و تجربه ترس از طرد دست و پنجه نرم می‌کنند، بلکه در حفظ روابط خود نیز دچار مشکل هستند و در نتیجه دچار ناکارآمدی اجتماعی می‌شوند. چالش‌های ناشی از این اختلال به قدری سنگین است که نیاز به درمان‌های مؤثر، به یکی از اولویت‌های اساسی تبدیل شده است.
بدون شک، شناسایی نشانگرهای بیولوژیکی که بتواند به درمان‌های شخصی‌سازی‌شده منجر شود، می‌تواند نویدی برای راه‌حل‌های دقیق‌تر در مواجهه با این وضعیت باشد.

🔻 اکسی‌توسین: فراتر از هورمون عشق

اکسی‌توسین، که همه آن را به خاطر نقش حیاتی‌اش در زایمان و شیردهی می‌شناسند، در سال‌های اخیر به موضوع بحث‌برانگیزی تبدیل شده است. چرا که این پپتید کوچک نه تنها به رفتارهای اجتماعی بلکه به پاسخ‌های عاطفی نیز خط می‌دهد. اتصال اکسی‌توسین به گیرنده‌هایش در مغز، تأثیراتی عمیق بر روندهای اجتماعی و شناختی دارد. پژوهشگران به دقت در حال بررسی نقش اکسی‌توسین در اختلال شخصیت مرزی هستند تا ببینند آیا می‌تواند به عنوان دلیلی برای بی‌ثباتی عاطفی و حساسیت به طرد عمل کند.

🔻 کشف‌های تازه: بررسی در دل بیماری

مطالعه‌ای که توسط آلخاندرا گالوز-مرلین، محقق و مدرس دانشگاه کامپلوتنس مادرید، انجام شده است، یک گروه از 33 بیمار بزرگسال را مورد بررسی قرار داده است. این افراد طبق DSM-V به‌طور رسمی به عنوان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی شناسایی شده بودند. در این مطالعه، پژوهشگران از ابزاری به نام فیلم ارزیابی شناخت اجتماعی (MASC) استفاده کردند که هدفش شبیه‌سازی تعاملات اجتماعی واقعی و سنجش توانایی افراد در درک و تفسیر اطلاعات اجتماعی است.
این ابزار به شرکت‌کنندگان فیلم‌هایی نمایش می‌دهد و سپس از آن‌ها می‌خواهد تا حالات ذهنی شخصیت‌های مختلف را پیش‌بینی کنند. آیا فکر می‌کنید این کار ساده‌ای است؟ افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمولاً در این زمینه دچار ناکامی می‌شوند و این موضوع می‌تواند به وابستگی‌های عاطفی و اجتماعی آن‌ها آسیب بزند.

🔻 نتایج مطالعه: افشای رمز و رازها

پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها، پژوهشگران موفق شدند یک رابطه معکوس جالب بین سطوح
گیرنده‌های اکسی‌توسین و وقوع خطای ذهنیت بیش‌ازحد بیابند. به بیان ساده‌تر، بیمارانی که سطوح کمتری از گیرنده‌های اکسی‌توسین داشتند، بیشتر به خطا در تشخیص حالات عاطفی دیگران دچار می‌شدند. گالوز-مرلین می‌گوید: «این نشان می‌دهد که اختلالات شناختی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به تغییرات در سیستم اکسی‌توسین مرتبط است.»
به عبارتی دیگر، این هورمون نه تنها به پیوندهای اجتماعی ما کمک می‌کند، بلکه درکی عمیق‌تر از احساسات و واکنش‌های اطرافیان را نیز تسهیل می‌کند. حالا با درک بهتر این ارتباط، می‌توان به آینده‌ای امیدوارتر برای درمان بیماران مبتلا به اختلالات شخصیتی فکر کرد.

🔻 چالش‌های موجود: سوالاتی بدون پاسخ

با کمال تعجب، محققان نتوانستند ارتباط معنیداری بین سطوح بالای اکسی‌توسین پلاسما و انواع پاسخ‌های ذهنیت پیدا کنند. این موضوع سوالات متفاوتی را به دنبال دارد: آیا سطوح پائین گیرنده‌های اکسی‌توسین نشان‌دهنده مشکلات دورنی است و یا آیا خود اکسی‌توسین نقش مستقیم و منطقه‌ای در این مسائل دارد؟

گالوز-مرلین در این خصوص می‌گوید: «نتایج این مطالعه نمی‌تواند به‌طور قطعی بگوید که آیا اکسی‌توسین خود عامل بروز اختلالات شناختی در این افراد است یا خیر.» این نکته کمی ابهام‌آمیز به نظر می‌رسد و نشان‌دهنده پیچیدگی‌های موجود در روانشناسی اجتماعی است.

ٰ🌏 @cognitionworld | CWA

▶️ ادامه‌ مقاله:

🔻 راه‌هایی به سوی درمان‌های بهتر

با وجود چالش‌ها، شناخت دقیق‌تر از سیستم اکسی‌توسین می‌تواند به تلاش‌های درمانی مؤثرتر برای بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی کمک کند. این تحقیقات می‌تواند سرآغازی برای طراحی درمان‌های مبتنی بر بیولوژی باشد که به مبارزه با واکنش‌های بیش‌ازحد عاطفی و رفتارهای پرخاشگرانه کمک کند.
به عنوان مثال، درمان‌های مبتنی بر اکسی‌توسین ممکن است بتوانند به تقویت روابط اجتماعی و کاهش احساس طرد در میان این افراد کمک کنند. آیا به آینده‌ای را تصور می‌کنید که بیماران می‌توانند با کمک این تحقیقات، زندگی بهتری را تجربه کنند؟

✅ نتیجه‌گیری: نوری در انتهای تونل

☑️ تحقیقات جدید در زمینه ارتباط میان اکسی‌توسین و شناخت اجتماعی در اختلال شخصیت مرزی به ما نشان می‌دهند که چقدر مهم است علم را در شناخت رفتارهای انسانی و نزدیکی‌های عاطفی بیشتری به کار ببریم. این دریچه‌ای از امید را به روی ما می‌گشاید که با بهره‌برداری از دستاوردهای علمی بتوانیم درک بهتری از اخلاقیات و روابط اجتماعی داشته باشیم و به دنبال درمان‌های مؤثرتری برای افرادی باشیم که به شدت تحت تأثیر این اختلال قرار گرفته‌اند.

✍ نویسنده: امیرحسین پناهی

⭐️ تیم تولید محتوای انجمن مغز و شناخت دانشگاه خوارزمی و آکادمی دنیای شناخت ⭐️

🔗ٰآکادمی دنیای شناخت 🔗

🔗 انجمن مغز و شناخت دانشگاه خوارزمی 🔗

ٰ🌏 @cognitionworld | CWA

اثر مک‌گورک: وقتی چشم‌ها، گوش‌ها را فریب می‌دهند!!

👂 آیا تا به حال فکر کرده‌اید که برای درک صحبت‌های یک نفر، فقط شنیدن کافی است یا لب‌خوانی هم تأثیر دارد؟

🤿 اثر مک‌گورک یک پدیده‌ی جالب ادراکی‌ست که نشون می‌ده اطلاعات دیداری و شنیداری در گفتار به هم وابسته‌ان. درواقع، چیزی که می‌بینیم می‌تونه اون‌چیزی که می‌شنویم رو تغییر بده این پدیده اولین بار در سال ۱۹۷۶ توسط «هری مک‌گورک» و «جان مک‌دونالد» در مقاله‌ای با عنوان "شنیدن لب‌ها و دیدن صداها" معرفی شد. طبق پژوهش اون‌ها، مغز ما فقط به صدا تکیه نمی‌کنه؛ بلکه حرکات لب گوینده رو هم پردازش می‌کنه.

🔎 اثر مک‌گورک چطور کار می‌کنه؟

💫 زمانی که صدایی که می‌شنویم با تصویری که می‌بینیم هماهنگ نباشه، مغز ما اون دو رو ترکیب می‌کنه و صدای جدیدی می‌سازه که اصلاً وجود خارجی نداره!

🎧 مثلا:
👂 صدای "ba" رو می‌شنوید
👁 ولی لب‌های گوینده "da" می‌گن
🧠 مغز: "fa" ادراک می‌شه!
⚠️ حتی اگه بدونید این پدیده در جریانه، باز هم نمی‌تونید جلوش رو بگیرید. مغزتون کار خودشو می‌کنه.

🧬 مغز دقیقاً چه کاری انجام می‌ده؟
📷 تصویربرداری‌های مغزی نشون داده‌ که:

🔘 قشر شنوایی و شیار گیجگاهی فوقانی (STS) در این خطای ادراکی نقش دارن.
🧩 مغز، اطلاعات بصری رو قبل از تحلیل صداها، پردازش می‌کنه.
🗣 بخش‌های حرکتی مغز (که توی تولید گفتار فعالن) توی درک گفتار هم فعال می‌شن ؛ یعنی مغز با استفاده از تجربه‌ خودمون در صحبت کردن، گفتار دیگران رو درک می‌کنه.
📌 یه نکته جالب:
از اونجا که نیمکره‌ی چپ مغز اطلاعات میدان دید سمت راست رو پردازش می‌کنه، اگه سمت راست دهان گوینده پوشانده بشه، اثر مک‌گورک به‌طور محسوسی کاهش پیدا می‌کنه!

🧪 کاربردهای علمی
🎯 پژوهشگران از اثر مک‌گورک برای بررسی توانایی مغز در یکپارچه‌سازی شنیداری–بصری استفاده می‌کنن.
🔬 این پدیده، یکی از ابزارهای مهم برای بررسی فرآیندهای پردازش چندحسی مغز محسوب می‌شه.

✅ جمع‌بندیِ؛ شنیدن فقط با گوش نیست!
مغز ما برای درک دقیق‌تر گفتار، صدا و تصویر رو ترکیب می‌کنه. این فرایند گاهی باعث ایجاد توهم شنیداری می‌شه. اثر مک‌گورک یه یادآوری جالبه که درک ما از دنیا، همیشه همون چیزی نیست که واقعاً وجود داره.

🔗 روانشناسی شناختی - رابرت استرنبرگ
🔗 Article: Hearing Lips and Seeing Voices – McGurk & MacDonald (1976), Nature - Full-text PDF
فاطمه فتحی
دانشجوی ارشد علوم شناختی
#STEM; #Cognitive #Science
🌏 @cognitionworld | CWA

حافظه‌ای بدون مقدمه!

🧠 آیا مغز دو راه جدا برای تشکیل خاطرات داره؟
- تصور کن چیزی رو برای همیشه به یاد بیاری، بدون اینکه یادت بیاد که اصلاً اولش یادش گرفتی! پژوهش جدیدی در مجله معتبر Nature Neuroscience دنیای #علوم_اعصاب رو تکون داده که میخوایم با هم بررسیش کنیم:

☝️ چه چیزی کشف شده؟
پژوهشگران با مهار آنزیمی کلیدی به نام CaMKII (Calcium/calmodulin-dependent protein kinase II) در مغز موش‌ها، نشون دادن که:
حافظه بلندمدت (Long-term memory) می‌تونه بدون حافظه کوتاه‌مدت (Short-term memory) تشکیل بشه!

👀 اما CaMKII دقیقاً چیه؟
🖱️آنزیمی هست که موقع یادگیری فعال می‌شه و باعث تقویت اتصال‌های سیناپسی (Synaptic strengthening) بین نورون‌ها می‌شه. تا پیش از این تصور می‌شد که فعال‌سازی این آنزیم، شرط لازم برای ساخت حافظه کوتاه‌مدت و در ادامه حافظه بلندمدت هست.

🥺 چی شده که همه شگفت زده شدند؟
🖱️ موش‌ها با استفاده از شرطی‌سازی ترس (Fear conditioning) یادگیری براشون اتفاق افتاد (مثلاً صدایی همراه با شوک) و بعد از آموزش، محققان CaMKII رو غیرفعال کردن.

⏱️ یک ساعت بعد: موش‌ها چیزی به یاد نمی‌آوردن → حافظه کوتاه‌مدتشون از بین رفته بود.
⏳ ولی ۲۴ ساعت بعد: همون خاطره رو کامل یادشون بود → حافظه بلندمدت شکل گرفته بود!

🚀 و این یعنی احتمالا مغز دو مسیر موازی (Parallel pathways) برای تشکیل حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت داشته باشه. تا الان تصور می‌کردیم که حافظه کوتاه‌مدت، مرحله‌ی گذار به حافظه بلندمدته (یعنی دومی از دل اولی ساخته میشه). اما حالا نشونه‌هایی هست که این دو، می‌تونن مستقل (Independent) از هم عمل کنن.

😌چرا این مطالعه این قدر اهمیت داره؟
اگر این مسیر مستقل تأیید بشه، شاید راه‌های درمانی جدیدی برای اختلالاتی مثل پیدا بشه:
آلزایمر (Alzheimer’s disease)
آسیب‌های مغزی مرتبط با حافظه (Memory-related brain injuries)

🔗Credit: Shin, M.E., Parra-Bueno, P. & Yasuda, R. Formation of long-term memory without short-term memory revealed by CaMKII inhibition. Nat Neurosci 28, 35–39 (2025).

✨شیوا آسیایی
کارشناسی مشاوره

#STEM; #Cognitive #Science
🌏 @cognitionworld | CWA

مبارزه‌ای جذاب بین نورون سالم و جهش‌یافته⚔️


🔬این تصویر فوق‌العاده در دانشگاه MIT ثبت شده و دنیای میکروسکوپی بی‌نظیری را به نمایش می‌گذارد.

🧠 شما شاهد دو نورون با سرنوشت‌های متفاوت هستید. نورون سالم در سمت چپ، با زیبایی و قدرت رشد خود، #آکسون و #دندریت‌ های متعددی را شکل می‌دهد و دنیای جدیدی از ارتباطات عصبی را خلق می‌کند. در مقابل، #نورون جهش‌یافته که پروتئین‌های Ena/VASP را تولید نمی‌کند، در دنیای خود محصور می‌ماند و از ایجاد زوائدی که باعث برقراری ارتباط می‌شود، ناتوان است.

📌 این ویدیو به ما نشان می‌دهد که چگونه کوچک‌ترین تغییرات می‌توانند تأثیرات عمیقی بر رشد و عملکرد نورون‌ها داشته باشند و ما را به دنیای شگفت‌انگیز علم و زندگی نزدیک‌تر کند.

🌏 @cognitionworld | CWA