چرا هدف ما از زندگی فرار از غمگین بودنه چرا هدفمون شادی نیست؟

‏بنده شخصا اگه جن بودم میومدم رو در رو خارتو میگاییدم، نمیرفتم زیر تخت مث کونیا صدا کنم.

‏اینستا هم میدونه از کی بدت میاد دقیقا پستای همونو میاره اکسپلورت

وقتی بعد یه ساعت علاف کردن فروشنده میخوام از مغازه برم بیرون:

من با رفیقام سر کلاس میزه اخر وقتی معلم ازمون سوال میپرسید:

متأسفانه اون لحظه اى كه دارى اشتباه مى كنى همه چيز عادى به نظر مياد

هر وقت حس کردی زن میخوای یه سر برو املاکای شهر خونه قیمت کن، خود به خود ک*ت میخوابه

از مسئولین میخوایم مارو به عنوان برده به امریکا و اروپا بفروشن، جدی میگم خیلی عالی میشه
هم ارز وارد میشه ، هم ما خارج میشیم

چند روزی میشه که شبه

‏تیپیکال خانواده ایرانی موقع بحث:
قدیما که اینجوری نبود بچه‌ها احترام سرشون میشد.

حالم از سری آیفونای ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ به هم میخوره، از نظر من همه‌شون شبیه هم هستن، شباهتشونم اینه که پول خرید هیچ‌کدومشون رو ندارم.

‏خیلی خوبه که نیستی من خودمم اضافیم.

خلاصه هر کاری که میتونین انجام بدین تا زود پیر شین
خانه سالمندان هنوز مختلطه
اين يكي رو يادشون رفته حرام كنن

‏تو مهمونیا همیشه اونی که چسبیده به دیوار چون گوشیش تو شارژه منم

یه پلک زدم رفتی

‏آدمای معمولی:
۶+۷=۱۳

من:
۶+۶= ۱۲ یکی دیگه اضافه کنیم ۱۳

قیمت سیگارو یه جوری دارن می‌برن بالا که باید بذاری لای نون بکشی

‏یا هر 30 ثانیه آهنگو عوض میکنم یا 2 ساعت اونو گوش ميدم

من انسانی با اراده ایی قوی هستم
من میتونم برای چند دقیقه هم که شده از اینستای بی صاحب شده بیام بیرون ، میام بیرون
من ۲۰ ثانیه بعد با یه بهونه:

‏کراش مجازی هارو ول کن. تا حالا‌ شده تو خیابون از یکی واقعا خوشت بیاد و دیگه نتونی هیچوقت ببینیش؟