از شعار زن، زندگی، آزادی كە شعار جنبش آپوییست و تحلیل زیادی در این خصوص صورت گرفت تا جنبەهای عملی قضیە در جامعە هم در یك راستا و آن هم آزادی زنان و آزادی جامعە است

در کنگره که به مدت سە روز طول کشید مباحث زیادی از جانب زنان حاضر در کنگره صورت گرفت. از اهداف بحث شد، از كمبودها سخن بە میان آمد، بدون شك تغیر و تحولات منطقە، وضعیت ایران و همچنین انقلاب زن، زندگی، آزادی مورد بررسی قرار گرفت، هر یك از زنان در كنگرە از فعالیت‌های چند سال گذشتە صحبت كردند و از اینكە در آیندە چە چشم اندازی را خواهیم داشت مورد بررسی قرار دادند. یعنی در خود كنگرە به حضور زنان در انقلاب زن، زندگی، آزادی و پیشاهنگی و اتحاد آنها حول محور زن اشارە شد. هر آنچە مورد بررسی قرار می‌گرفت، دقیقا این را نشان می‌داد كە ما با تكیە بر چنین پایگاهی می‌توانیم جامعەی آزاد را پایه‌گذاری کنیم و فعالیت خودمان رو گسترش دهیم. نقش پیشاهنگی زنان در خود كنگرە هم، كاملا معلوم و بارز بود و این نشان دهندەی این است كە مبارزات در طول سالهای مختلف تفاوت بسیاری رو بە وجود آوردە و این هم بە یومن مبارزات رفقای شهیدمان در طول این چند سال گذشتە است. مبارزات زنان در پژاك در طول این سالها دستاوردهای زیادی را بە وجود آورد و تنها وظیفەی ما در حال حاضر گستردەتر كردن سطح فعالیتها است.


pjak.net


🆔 @GozarDemocratic‌

ئێمە کوردین

مرگ، مردنی است!


ابراهیم رئیسی تنها یک شخص نیست، بلکە او نمایندەی یک خط سیاسی و فکری است. خطی کە دشمن اصلی خلق‌ها، زنان و جوانان است. تفکری کە از روز اول بر ضد خلق کورد شمشیر کشید، زنان و جوانان آزادیخواه و عدالت‌خواه را اعدام کرد و با هرگونە دموکراسی بە مقابلە برخاست.


✍ آرگش آلاسور

🆔 @GozarDemocratic‌

مرگ، مردنی است!

ابراهیم رئیسی تنها یک شخص نیست، بلکە او نمایندەی یک خط سیاسی و فکری است. خطی کە دشمن اصلی خلق‌ها، زنان و جوانان است. تفکری کە از روز اول بر ضد خلق کورد شمشیر کشید، زنان و جوانان آزادیخواه و عدالت‌خواه را اعدام کرد و با هرگونە دموکراسی بە مقابلە برخاست.


✍ آرگش آلاسور

سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی و همراهانش تا مدت‌ها همچون یک ابهام سیاسی باقی می‌ماند، رویکرد سیاست دولتی بە این مسئلە در سطح منطقەای و جهانی مملو از ضد و نقیض‌ها خواهد بود، اما می‌بایست از جایگاه خود مردم و با رویکرد سیاست دموکراتیک بە این مسئلە بنگریم. خلق کورد و دیگر خلق‌های ایران، زنان و جوانان ایرانی ابراهیم رئیسی را بهتر از هر کسی می‌شناسند، چرا کە بهترین و زیباترین فرزندان‌شان از دهەی ٦٠ (بە ویژە سال ٦٧) توسط این شخص دیکتاتور و فاشیست اعدام شدە و تا بە همین لحظە نیز ماشین اعدام هنوز از کار نیافتادە است. ابراهیم رئیسی همراه سە تن دیگر (حسینعلی نیری ، مرتضی اشراقی و مصطفی پورمحمدی) در دهەی ٦٠ "گروه مرگ" را تشکیل دادند که حکم اعدام هزاران زن و جوان مبارز را صادر کردند. در طی سال‌ها همیشە از مناصب کلیدی برخوردار بودە و قبل از رسیدن بە ریاست جمهوری نیز تولیت آستان قدس رضوی بود کە مستقیما توسط خامنەای در در این منصب گماشتە شدە بود. سال ١٩٩٦ نیز نتوانست در رقابت انتخاباتی بر حسن روحانی فائق آید و بعد از شکست در آن دورە سرانجام در سال ١٤٠٠ رئیس جمهور رژیم اشغالگر ایران شد و همچون یکی از کسانی شناختە می‌شود کە مستقیما از خط سیاسی خامنەای پیروی می‌کند بە همین دلیل غالبا حمایت خامنەای را بە همراه داشتە است. کاراکتر او در دهەی ٦٠ و توسط رفتارهای سرکوبگرانەاش شكل گرفتە بود، او همزمان هم جلاد بود و هم قاضی، هم محکوم می‌کرد و هم خود حکم را اجرا می‌کرد.

ابراهیم رئیسی از ابتدای سرکارآمدنش بر مسند قدرت آغاز بە میلیتاریزە کردن بیشتر، افزایش اعدام‌ها، سرکوب بیشتر و پلیسی‌تر کردن فضای جامعە نمود. در بسیاری از نطق‌های پیشینین‌اش نیز از قطع دست سارقان، افزایش تفکیک جنسیتی در فضاهای اجتماعی و از این قبیل رفتارهای ارتجاعی قاطعانە دفاع کردە بود. هنگامی کە بر سر کار آمد مردم ایران دو قیام سراسری سال‌های ٩٦ و آبان ٩٨ را برپاساختە بودند، و اتفاقا مجموعە قیام‌ها در شهر مشهد آغاز شد کە رئیسی همچون یکی از مهمترین نمایندە‌های خامنەای در آن‌جا بر سر قدرت بود. هنگامی کە بر قدرت رسید ژست مبارزە با فساد اقتصادی را بە خود گرفت اما در کل دورەی ریاست جمهوری‌اش نە تنها از شدت فساد اقتصادی کاستە نشد، کە خود او نیز این سیستم فساد را افسارگسیختەتر بازتولید کرد.

اما ابراهیم رئیسی تنها یک شخص نیست، بلکە او نمایندەی یک خط سیاسی و فکری است. خطی کە دشمن اصلی خلق‌ها، زنان و جوانان است. تفکری کە از روز اول بر ضد خلق کورد شمشیر کشید، زنان و جوانان آزادیخواه و عدالت‌خواه را اعدام کرد و با هرگونە دموکراسی بە مقابلە برخاست. رئیسی سمبل سرکوب و کشتار ٥ نسل از مبارزین راه آزادی و دموکراسی در شرق کوردستان و ایران است.

نسل اول- انقلابیون راستین انقلاب خلق‌های ایران در سال ٥٧ را شامل می‌شود، کە درنتیجەی کودتای همەجانبەی خمینی و دارودستەاش بە قهقهرا کشیدە شد و رئیسی جز بازوهای سرکوب این کودتا بود کە در طی تمامی سال‌های دهەی ٦٠ دست بە کشتار زنان و جوانان زدند.

نسل دوم- در دهەی ٧٠ خلق کورد، دانشجویان، زنان و جوانان را سرکوب و تیرباران کردند، بە ویژە در دو رخداد اصلی دهەی ٧٠ یعنی در قیام خلق کورد برای مقابلە با توطئەی بین‌المللی علیە رهبر آپو و قیام دانشجویان دانشگاه تهران در ماجرای کوی دانشگاه، کە هر دوی این قیام‌ها با کشتار و اعدام و شكنجە روبەرو شدند.

نسل سوم- در دهەی ٨٠ سرکوب در کوردستان ابعاد ویژەای بە خود گرفت، بە ویژە بعد از تاسیس حزب حیات آزاد کوردستان(پژاک) رژیم اشغالگر ایران بە اعضا و هواداران پژاک یورش برد و در سال ١٣٨٩ چهار تن از مبارزین راه آزادی و دموکراسی؛ شهدا شیرین علم هولی، فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدریان اعدام شدند و از سوی دیگر بعد از انتخابات سال ٨٨ و در طی قیام جنبش سبز زنان و جوانان ایران با سرکوب وحشیانەی نیروهای نظامی رژیم روبەرو گشتند.

نسل چهارم- در دهەی ٩٠ اوضاع جوامع ایران و شرق کوردستان از هر لحاظ با بحرانی عمیق‌تر مواجە گشت. در طی ٤ دهەی قدرت رژیم اشغالگر ولایت فقیهی همەی منابع کشور با غارت وچپاول‌گری رژیم مواجە گشتە بود. زنان و جوانان در این دهە نیز بە ویژە در سال‌های ٩٦ و ٩٨ بە صورت سراسری قیام‌هایی را در سراسر شرق کوردستان و ایران برپاساختند کە در مقابل با شکنجە، کشتار و اعدام روبەرو گشتند، برخی از آمارها از بە شهادت رسیدن بیش از ٢ هزار زن و جوان تنها در آبان ٩٦ خبر می‌دهند.

نسل پنجم- در ٢٦ شهریور سال ١٤٠١ و در طی شهادت ژینا امینی بە دست نیروهای سرکوبگر رژیم، انقلاب زن زندگی آزادی تمامی شرق کوردستان و ایران را درنوردید و رژیم اشغالگر نیز در مقابل دست بە سرکوب وحشیانەی زنان و جوانان زد و ماشین کشتارش را بیشتر از همیشە بە کار گرفت.

رئیسی هم بە صورت مستقیم و همچون یک خط فکری عامل اساسی سرکوب و بە شهادت رسیدن هزاران زن و جوان در ٥ نسل مبارزین شرق کوردستان و ایران بودە است و همیشە در مناصبی قرار داشتە است کە حکم اعدام و مرگ مبارزین راه آزادی را صادر کردە است.

با مرگ رئیسی تفکر و خط سیاسی کە رئیسی دنبال می‌کرد از میان نمی‌رود، همانگونە کە خامنەای دیکتاتور گفت با مرگ رئیسی اختلالی در کار رژیم صورت نمی‌گیرد، بلکە ادامەی انقلاب زن زندگی آزادی توسط زنان و جوانان ایرانی است کە این تفکر پوسیدە و ضد بشری را از میان برمی‌دارد و جوامع شرق کوردستان و ایران را بە دموکراسی و آزادی می‌رساند. یکی از احتمالات این است کە بالگرد حامل رئیسی و همراهانش توسط پهبادهای رژیم اشغالگر ترکیە مورد هدف قرار دادە شدە باشد(پهباد آکنجی رژیم اشغالگر ترکیە بالگر را پیدا کرد، مجرم خود تک و تنها در صحنەی جرم بودە است)، تا رژیم اشغالگر ترکیە، رژیم اشغالگر ایران را مجبور بە یک سری اقدامات در راستای منافع خویش نماید، سیاستی کە رژیم اشغالگر ترکیە با حملەی داعش بە کرمان آغاز کرد و انگار هنوز این سیاست ادامە دارد، اما قطعا مرگ رئیسی نتیجەی آه هزاران مادر داغدیدە از مادران خاوران تا مادران پارک لالە و مادران صلح شرق کوردستان و مادران آبان ٩٨ تا بە مادران شهدای انقلاب زن زندگی آزادی است، گروه مرگ می‌میرد، اما شهیدان راه آزادی و دموکراسی ایران و کوردستان جاویدان‌اند.



ANF


🆔 @GozarDemocratic‌

برگزاری چهارمین کنگره ی جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان _ کژار

کژار چهارمین کنگره خود را در کوهستان‌های کوردستان برگزار کرد. در این کنگره ۳ روزه، ۶ دستور کار اساسی به تفصیل مورد ارزیابی قرار گرفت.


🆔 @GozarDemocratic‌

برگزاری چهارمین کنگره ی جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان _ کژار

کژار چهارمین کنگره خود را در کوهستان‌های کوردستان برگزار کرد. در این کنگره ۳ روزه، ۶ دستور کار اساسی به تفصیل مورد ارزیابی قرار گرفت.

جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان ‌_کژار، در روز سه شنبه ۷ می ۲۰۲۴، برابر با ١٨ اردیبهشت ١٤٠٣ خورشیدی، در کوهستان‌های آزاد، با مشارکت نمایندگانی از تمامی حوزه و عرصه های فعالیتی و مناطق کاری، چهارمین کنگره ی خود را برگزار نمود.

کنگره با گرامیداشت یاد و خاطره ی شهدا، آغاز به کار نمود

کنگره ی چهارم کژار که به مدت سه روز به طول انجامید، با شعار «به پیروزی رساندن انقلاب ژن ژیان آزادی، بنیاد نهادن جامعه ی دمکراتیک و آزادی زنان» خاتمه یافت.

کنگره در طول انجام فعالیت، تصمیمات و نتایج کاری خود، اهداف و تلاش همه ی شهدا بویژه شهید آرین آره، شهید شیلان بانه و شهید روکن عرب را همواره مد نظر قرار داده است

کنگره ی چهارم موضوعات اساسی و مهمی از جمله؛

آزادی جسمانی رهبر عبدالله اوجالان
بررسی و تحلیل انقلاب ژن ژیان آزادی
سازماندهی کمیته ها
تقویت سطح خود دفاعی زنان در شرق کوردستان و ایران
تصمیمات و برنامه ریزی دو سال آتی سازمان
انتخابات شورای مدیریتی کژار که متشکل از ١٥ عضو می باشد، را مورد بحث و گفتگو قرار داد.
دنیز دریا عضو شورای هماهنگی کژار، سخن آغازین کنگره را ایراد نمود. او در ابتدا، برگزاری چهارمین کنگره ی کژار را به رهبر عبدالله اوجالان، مبارزان راه آزادی، زنان، خلق کورد، خلق های آزادیخواه و همه ی اعضای سازمان، تبریک گفت. دنیز دریا، در میانه ی سخنرانی خود اظهار نمود: در عصرکنونی، که با هجمه ای از حملات نیروهای اشغالگر علیه رهبری و اراده ی آزادیخواهان جهان مواجه هستیم، برگزاری چنین کنگره ای، از اهمیت خاصی برخوردار و ماحصل سالها مبارزه و تلاش رفقای شهیدمان می باشد. بدون شک ادامه و انسجام این مبارزه، در گرو فداکاری و جان فشانی شهدای راه آزادی است. ضمن گرامیداشت یاد و خاطره و تجدید پیمان با آنان، بیان می داریم که برگزاری کنگره در موقعیت حساس کنونی، پاسخی قاطع به سلطه گری، ستمگرایی و جنسیتگرایی نظام سرمایه داری است. البته که سطح فعالیت های خود را با اتحاد زنان و گسترش میدان های مبارزاتی ادامه خواهیم داد و در همین راستا چهارمین کنگره ی خویش را برگزار می کنیم.

« رهبری، احیای حیات و جامعه است»

نخستین موضوع مورد بحث کنگره، وضعیت رهبر عبدالله اوجالان بود که توسط اکثریت اعضای کنگره و در سطحی وسیع، مورد گفتگو قرار گرفت و به اهمیت فکر و فلسفه ی رهبر آپو برای تمام زنان در شرق کوردستان و ایران، اشاره گشت و اعلام نمودند:« ٤٥ سال مبارزه، برای جستجوی حقیقت و ارائه ی تعریف راستین حیات، با مقاومت رهبری، عملی گشته است. رهبری، این مقاومت را به مثابه ی سومین میلاد خویش در زندان امرالی تعریف نمود. در همین راستا، سیستم شکنجه ی امرالی نه تنها نتوانست مانعی برای رهبری شود، بلکه بزرگترین نبرد ایدئولوژیک و جنگ با سیستم سلطه گر به اجرا درآمد. رهبری در برابر نظام سرمایه، موضع تاریخی را نشان داد و بزرگترین نه را به سلطه گران جهانی، اعلام نمود.

در رابطه با این موضوع، گفته شد: سطح حمایت از کارزار «آزادی جسمانی رهبر عبدالله اوجالان، راه حل مسئله کورد» نشان از جهانی شدن تفکرات رهبر عبدالله اوجالان دارد. بزرگترین خوف نیروهای هژمونیک، از تفکرات و اندیشه‌های رهبری است. پیشبرد اهداف این کارزار در خاورمیانه، و بویژه در شرق کوردستان و ایران در حد انتظار نبود و در برخی موارد ضعیف تر از سطح مطلوب ارزیابی شد. این در حالی است که وظیفه ی ما در قبال رهبری و اهداف وی، با خودسازی و تعمق در افکار و اندیشه ی آزادیخواهانه شان و نیز مشارکت در این کارزار به انجام می رسد. رهبری برای نیرومندتر ساختن سطح مبارزه در چارچوب جنگ انقلابی خلق، شیوه ی سازماندهی و گسترش مبارزه و همچنین راه های عملی ساختن انقلاب، راهکارهای بسیاری را به صورتی شفاف و معین، برایمان، ارائه داده است. همانطور که در سال ١٣٧٧ خورشیدی، خلق های آزادیخواه در شرق کوردستان و ایران، در برابر توطئه ی بین المللی قیام نمودند، در سال ١٤٠١ خورشیدی، با الهام از پارادایم رهبری و فلسفه ی «ژن ژیان آزادی»، انقلابی نوین را آغاز نمودند. از همینرو در راستای گسترش کارزار، آزادی جسمانی رهبری را جهت تحقق اهداف مبارزاتی خود مبنا قرار می دهیم و همچون کژار از رنج و فلسفه ی رهبر آپو صیانت نموده و تا آزادی جسمانی رهبر آپو،‌ هرگز از پای نخواهیم ایستاد‌»

‌

« ژن ژیان آزادی، بزرگترین طغیان را صورت داد»

ارزیابی ‌«انقلاب ژن ژیان آزادی» یکی دیگر از مباحث اساسی کنگره بود. در اهمیت وافر این بحث نیز، به این موضوع اشاره شدکه :« انقلاب ژن ژیان آزادی در سال ١٤٠٢ خورشیدی، بار دیگر خاورمیانه را همچون خاستگاه حیات برای انسانیت، نشان داد. سال ها مبارزه و مقاومت زنان، این بار در سطح انقلابی فراگیر در برابر نظام مرد-دولت نمایان گر گردید. انقلاب زنان در شرق کوردستان و ایران، مبارزه ی زنان را ارتقا بخشید و به برهه ای مبدل گردید که زنان را به اهداف نهایی شان، نزدیک تر ساخت. شعاری که در عرض تنها چند روز به فروغی مبدل شد و تمام جهان را دربرگرفت. میراث بزرگی که ماحصل سالها مبارزه، تلاش و جان فشانی زنان کورد بوده، با ایجاد انقلاب «ژن ژیان آزادی» به اوج خود رسید.چنانچه که رهبری در دفاعیات خویش اشاره نموده : « آنچه تحلیل می گردد، حال نیست، تاریخ است، شخص نیست، بلکه جامعه است» و نیز در جمله ای دیگر« بدون در نظر گرفتن زمان و مکان، متصور شدن انقلاب و تغییر و تحولات ممکن نیست»، در می یابیم که انقلاب زنان، در زمان و مکان بزرگترین طغیان را در اجتماع، صورت می دهد. پیدایش انقلاب « ژن ژیان آزادی» این موضوع را اثبات نمود که از تفکرات رهبری برای آزادی جامعه، از هر مانعی گذر خواهد کرد. بویژه اندیشه ی آزادیخواهی رهبری، در خصوص مساله و موضوع زنان، نه تنها در ابعاد تئوریک، بلکه در سیر تکاملی خویش، بصورت عملی نمایان گشته است. از همینرو زنان به اهمیت اندیشه ی رهبری در این خصوص پی برده و در تمامی جهان به کاراز آزادی جسمانی رهبر آپو پیوسته اند.

‌‌‌‌‌‌‌‌« زنان از مبارزه یکدیگر الهام می‌گیرند»

در ادامه گفتگوها، به اعتراضات و قیام‌های خلق کورد و بویژه زنان، در شرق کوردستان و ایران در مقابل حاکمیت پرداخته و گفته شد‌: « با به قتل رساندن ژینا امینی- دختر کورد، انبوهی از خشم چندین ساله ی خلق ها و بویژه زنان، برافروخته شد. البته واکنش ها در مریوان به قتل شلیر رسولی که تسلیم مرد متجاوزگر نگردید، به پیش زمینه ای برای صیانت مردم سقز و سراسر شرق کوردستان و ایران در برابر قتل ژینا امینی مبدل گردید. فرهنگی که در بطن جامعه و الهام بخش همدیگر می باشد، شهرهای کوردستان و ایران را یکی پس از دیگری متاثر نموده، بطوریکه زنان با بریدن موهای سر و آتش زدن روسری های شان، علیه تجاوز حاکمیت پیرسالار و مردمحور، موضعی قاطع اتخاذ نمودند. با پیشاهنگی زنان تمام قوانینی که دولت بنام دین و شریعت‌، علیه جامعه تحمیل می‌کرد، بی‌معنا شد. این در حالی بود که شاهد سرکوب مبارزات خلق ها توسط حاکمیت در هشت سال گذشته بوده ایم. در جریان این سرکوب ها، هزاران نفر دستگیر شده و به قتل رسیدند. اما این قیام با قیام های گذشته، متفاوت بود. برای اولین بار همه ی ملت ها، باورداشت ها، زنان، جوانان و اقشار مختلف جامعه، در این انقلاب مشارکت نمودند. در سال‌های اخیر اعتراضات مادران، معلمان، کارگران و زنان گسترش یافت. با زنده نگه داشتن روح عصیانگر جامعه، سطح مقاومت و مبارزه ی زنان در مقابل جنسیت گرایی و سلطه گرایی، به شیوه ای چشم گیر، ارتقا یافت. صیانت از کارزار ‌‌«با ژن ژیان آزادی، پیش‌به‌سوی انقلاب زنان» صیانت از اراده و موجودیت خویش است. به همین دلیل لازم است ما به مثابه زنان در سطحی والا، در این کارزار جای گرفته و در سطحی فعال نیز نقش خود را ایفا نماییم. ‌«‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انقلاب ژن ژیان آزادی» به پایان نرسیده است و نخواهد رسید، در همین راستا در آینده نیز، در سطحی والاتر برای پیروزی انقلاب، مبارزه و فعالیت های مان را، گسترش خواهیم داد.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌«ما در کنار یکدیگر عمل خواهیم نمود»

سومین موضوع مورد اساسی و مبحث کنگره، وضعیت کمیته‌های کژار بود که آنان نیز مورد ارزیابی و گفتگو قرار گرفتند. بررسی کارنامه ی چندسال گذشته ی کژار، سطح فعالیت های کنونی و برنامه ریزی برای آینده، ایجاد کمیته های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌(شهدا، زندان، اکولوژی، خوددفاعی)، سازماندهی گسترده ی زنان در عرصه های مختلف و بویژه سازماندهی زنان شرق کوردستان و ایران مقیم اروپا، بخشی از موضوعات مورد بحث بودند. تاکید گردید، هر نیرویی که بصورتی صحیح سازماندهی یافته، و در چارچوب جنگ انقلابی خلق، خویش را آماده سازد، توان دستیابی به پیروزی را دارد. رهبر آپو ده سال پیش چنین اشاره نمود که «ایران بصورتی طولانی مدت بدین شیوه تدوام نخواهد یافت، تغییراتی در ایران شکل خواهند گرفت. به همین دلیل لازم است که خود را بخوبی آماده کرده و تدارک ببینید و نیروی خوددفاعی را به سطحی والاتر برسانید»، رهبری سالهاست که بر اهمیت سازماندهی و گسترش مبارزه، تاکید دارد و با در نظر گرفتن جنبه ی تاریخی و موقعیت کنونی، ما را در این خصوص آگاه ساخت.

همچون جنبش زنان در شرق کوردستان و ایران، خود را برای تحولات بزرگی آماده سازیم و با سازماندهی کردن نیروی مدافع زنان ‌‌(ه‌پ‌ژ)، اهمیت مبارزه ی مسلحانه در راستای دفاع از زنان، نمایان ساختیم. اهمیت و الزام نیروی مدافع زنان، در چنین زمانی برای هرکسی عیان بوده و نبودش امری غیرممکن است. به همین علت لازم است یکی از پروژه‌های اساسی ما، سازماندهی کردن و گسترش نیروی دفاعی زنان باشد. باید سازماندهی در راستای جنگ انقلابی خلق با پیشاهنگی زنان انجام شود. همچنین با اتکا به ژنئولوژی( علم زن)، زمینه ی هر چه بیشتر سازماندهی و نیروی دفاعی را گسترش دهیم. از آن جهت که ژنئولوژی و دانش انقلاب در ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگرند و انقلاب زنان، علاقه ی بسیاری جهت شناخت ژنئولوژی را ایجاد نموده، می توان از فرصت ها و امکانات موجود جهت شناخت بیشتر ژنئولوژی و گسترش دانش انقلاب، بهره جست.

‌‌‌«ما اجازه نخواهیم داد»

یکی از دیگر از موضوعات مطرح شده در کنگره وضعیت زندانیان سیاسی و اجرای اعدام توسط حاکمیت بود. بیان شد: « با حبس نمودن و اجرای اعدام، خواهان تضعیف اراده و باوری زنان مبارز گردند.» در میان تمام نیروهای سلطه‌گر دولت ایران در سطح بسیار بالایی این سیاست را عملی می‌سازد. صدها تن از زنان آزادیخواه، در زندان های حاکمیت ایران اسیر هستند. رفیق زینب جلالیان، با ۱۶سال مقاومت و مبارزه ای چشمگیر، به نمونه ای از زنان مبارز و الگویی برای سایر زندانیان مبدل گشته است. برای مقابله با سیاست های اجرایی در زندان، لازم است همگی در سطحی قدرتمندتر‌، زندان‌ها را به عرصه‌های سازماندهی، آموزش و مقاومت متحول سازیم. بدین شیوه سیاست‌های سرکوب را شکست خواهیم داد. تنها در سال‌های اخیر،‌ صدها زن اعدام شدند، این اقدامات وحشیانه در ضدیت با حقوق انسانی، صورت گرفتند. از همینرو با همبستگی هر چه بیشتر، این روند را متوقف ساخت. با اجرای اعدام، سعی در ایجاد خوف و ترس دارند، اما نه می توانند و نه خواهند توانست، زیرا که اراده و باوری زنان مبارز، نسبت به آزادی در اوج قرار دارد. کژار، در این راستا، بر اهمیت سازماندهی و آموزش در زندان ها تاکید نموده و در این راستا نقش ایفا می نماید.

‌« تفکر ژن ژیان آزادی به مکتب زندگی مبدل سازیم»

بررسی سطح سیستم خوددفاعی زنان در شرق کوردستان و ایران در برابر تهاجمات حاکمیت، و ضرورت ایجاد این سیستم، بویژه در دوران انقلاب «ژن ژیان آزادی»، موضوع چهارم کنگره بود. موضوعاتی که در این بخش بدان اشاره گشت: « در برابر حملات جنسیت گرایانه و قتلهای حکومتی علیه زنان، خود سازماندهی، همبستگی و سیستم خود دفاعی، امری ضروری است. با توجه به اینکه حملات رژیم، چند جانبه بوده، لازم است زنان نیز قادر به دفاع ازخویش از جوانب گوناگون باشند. این امر به معنای صیانت از موجودیت و هویت خویش می باشد. همچنین حفاظت روحی- جسمی زنان، نیازمند فراگیری و یاددهی سیستم خوددفاعی می باشد. در ‌«انقلاب ژن ژیان آزادی» نیز ما بصورتی کاملا مشخص شاهد ضرورت این مورد بودیم. برای گذار از چنین مرحله ای سخت و مقابله با حملات رژیم و حفظ موجودیت و اراده ی خویش، نیازمند ارتقا سیستم خود دفاعی هستیم. برای اینکه بتوانیم به این سطح برسیم، یگانه فلسفه‌ای که باید پیرامون آن گردهم آییم،‌ تفکر و فلسفه ‌«ژن ژیان آزادی» است. رهبر آپو در تفکرات و اندیشه ی خویش، بر اهمیت ایجاد سیستم خوددفاعی، جهت نیرومند ساختن زنان تاکید می ورزد. بر همین مبنا، ما بعنوان زنان شرق کوردستان و ایران، از ماهیت تفکر و فلسفه ‌«ژن ژیان آزادی» برای ایجاد مکتب خودسازماندهی، خوددفاعی و حیات بهره مند گردیم.‌»

در بخش دیگری از کنگره، برای دو سال آینده، تصمیماتی اتخاذ شد و برنامه ریزی لازم نیز صورت گرفت که عبارتند از

۱-مبارزه برای آزادی جسمانی رهبر عبدالله اوجالان را جهت تحقق اهداف مبارزاتی خود مبنا قرار می دهیم

۲-مبارزه‌ای مشترک در چارچوب سیستمی مشترک زنان

۳-آموزش و گسترش سیستم خوددفاعی

۴- گسترش فعالیت های اتحادیه زنان جوان شرق کوردستان ‌(ی‌ژ‌ج‌ر) بر اساس خودسازماندهی و خوددفاعی، در شرق کوردستان و ایران



موضوع ششمین و پایانی کنگره، برای انتخاب شورای مدیریتی جدید کژار، اختصاص یافت و ۱۵ عضو جدید انتخاب شدند.

پس از ۳ روز بحث و گفتگو در جریان برگزاری کنگره، زیلان وژین ریاست مشترک پیشین حزب حیات آزاد روژهلات کوردستان ‌(پژاک)، سخنرانی پایانی را ایراد کرد و گفت‌: ‌«ما کنگره خود را با یاد و خاطره شهیدان آغاز نمودیم، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره ی آنان، تلاش و مبارزه مان در راستای صیانت از زحمات و فعالیت های رفقای شهید بوده و با گسترش فعالیت های مان، از هویت و حقوق مان محافظت می نماییم. در همین راستا، باید گفت که برای دفاع از هویت خویش، قبل از هر چیز لازم است که از رهبرمان صیانت به عمل آوریم.

وی در ادامه افزود، در این کنگره، مباحث و موضوعات بسیاری را مورد بحث و بررسی قرار دادیم و از آلترناتیوها سخن به میان آوردیم. پایان بخشیدن به مشکلات و مسائلی که زنان روزانه با آن دست و پنجه نرم می کنند، مستلزم اتحاد زنان است. به همین منظور، از همه ی زنان در شرق کوردستان و ایران، می خواهیم تا در کنار همدیگر و بر اساس خط مشی آزادی و دمکراسی برگرفته از تفکر و فلسفه ی رهبر آپو و با پیشاهنگی کژار، تا دستیابی به پیروزی به مبارزه ی خویش ادامه دهیم.

کنگره چهارم جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان_ کژار با سردادن شعارهای ‌«زنده‌باد رهبر آپو»، ‌«بدون رهبری حیات میسر نیست»، ‌«ژن ژیان آزادی»، ‌«شهدا نمی‌میرند» و با رقص و پایکوبی به پایان رسید.

ANF



🆔 @GozarDemocratic‌

اتوپیای سوسیالیسم نیرومندترین اتوپیاست

روز كارگر، سوسیالیسم و آزادی ـ۳

كیفیت بهتر (1080px)

نسخه یوتیوب

...

رێبەر ئاپۆ: 🟢کوردستان و زمانی کوردی

بەرنامەی تایبەت لە ئاریەت تی‌ڤی

مژارەکان: مردنی ئیبراهیم رەئیسی، کاردانەوەکان و لێکەوتەکانی، بەڕێوەچوونی کۆنگرەی حەوتەمی پژاک، دۆخی هەنووکەیی کوردستان و ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاست.


میوان/ ئەهوەن چیاکۆ ئەندامی مەجلیسی پژاک
پێشکەشوان/ ڕۆژنامەوان سامان شەهابی



🆔 @GozarDemocratic‌

کشته‌شدن رئیسی سانحه نیست، تکه‌ای از یک پازل است!


ریوار آبدانان

در گرماگرم جنگ شدیدی که در خاورمیانه برپاست و جغرافیای سیاسی منطقه را از نو ترسیم می‌کند، ساده‌لوحی‌ست اگر رویدادی از نوع سرنگونی بالگرد ابراهیم رئیسی و همراهانش و کشته‌شدن آن‌ها امری تصادفی و سانحه انگاشته شود. احتمال اینکه یکی از رقبای هژمونی‌خواه ایران در این رویداد دست داشته باشد بسیار بالاست. به‌ویژه اینکه این رویداد درست پس از دیدار ابراهیم رئیسی و الهام علی‌اف اتفاق افتاد، بسیار شبهه‌برانگیز است. در این حالت، انگشت اتهام به سمت اسرائیل نشانه رفته زیرا جنگ و تنش میان ایران و اسرائیل به بالاترین سطح رسیده است. هدف احتمالی اسراییل می‌تواند این بوده باشد که ایران را تحریک به تلافی‌جویی و جنگ با جمهوری آذربایجان کند و به این شکل نیروهای پانترکیست، ناتو و گروه‌های اقماری وابسته به آنها را که در خاک جمهوری آذربایجان و قفقاز جنوبی مستقر هستند، وارد جنگ مستقیم با ایران کند و به این شکل فشار ایران و گروه‌های نیابتی‌اش در غزه و دریای سرخ را بر اسراییل بکاهد. به‌ویژه اینکه اوضاع دولت نتانیاهو بسیار دشوار شده است. همچنین احتمال اینکه سرنگونی بالگرد در نتیجه‌ی نفوذ و دستکاری از جانب برخی عوامل خارجی یا تصفیه‌ی درونی بوده باشد نیز وجود دارد. در هر حال، همچنان که جنگ از منظر خمینی یک «نعمت» بود، کشته‌شدن رئیسی و همراهانش هم می‌تواند یک «فرصت» بزرگ برای خامنه‌ای و حکومت جمهوری اسلامی ایران باشد. پس از هفتم اکتبر و شروع جنگ غزه، ایران خیز بلندی برای مبدل‌شدن به یک نیروی هژمون منطقه‌ای برداشته است و کشته‌شدن رئیسی می‌تواند دستاویز دور تازه‌ای از سیاست‌های داخلی و خارجی جمهوری اسلامی، در این راستای این هدف استراتژیک قرار گیرد. بنابراین باید گفت کشته‌شدن رئیسی تکه‌ای از پازل جنگ جهانی سوم در خاورمیانه است.

ارسال پیام تسلیت برای مرگ ابراهیم رئیسی و همراهانش شاید از منظر عرف دیپلماتیک امری عادی به نظر برسد، اما چشم‌بستن به روی رفتار و عملکرد ابراهیم رئیسی و کل نظام جمهوری اسلامی، اشتباه است. به خصوص اینکه ابراهیم رئیسی و نظامی که او ریاست جمهورش بود، تاب کوچکترین مطالبه‌ی دموکراتیک مردم ایران را نداشته و آن را با گلوله و کشتار و زندان پاسخ داده است. عملکرد دولت رئیسی در برخورد غیرانسانی با جنبش «ژن ژیان ئازادی» تازه‌ترین نمونه‌ی این دیکتاتوری و توحش است. اگرچه آلترناتیوسازی اپوزیسیون ضددموکراتیک پان‌ایرانیست و سازمان‌های وابسته‌ی پانکورد نیز در امر به‌بیراهه‌رفتن این جنبش نقش کلیدی داشت و باید آن را نقد کرد، اما این امر نمی‌تواند چیزی از هولناکی جنایتی که جمهوری اسلامی علیه مردم ایران صورت داد کم کند. از همین رو، ارسال پیام تسلیت از سوی هر دولت، نهاد، شخص و سازمانی به جمهوری اسلامی ایران که بدترین جنایت‌ها را در حق عموم ملت‌های ایران، کوردها و زنان روا داشته است، امری قبیح و ناپذیرفتنی است.

متاسفانه برخی شخصیت‌های نظامی و سیاسی، نهادها و سازمان‌های کورد نیز بدون در نظر گرفتن ستمی که به خلق‌های ایران روا داشته می‌شود و بدون توجه به حساسیت‌های خلق کورد در روژهلات کوردستان، اقدام به ارسال چنین پیام‌هایی نمودند. در بن‌مایه‌ی چنین رفتاری این نگرش غلط برجسته می‌شود که گویا «دولت‌ها و قدرت‌ها برتر از جامعه و مطالباتش هستند»! هر رفتار سیاسی که حساسیت‌های جامعه را در نظر نگیرد، بایسته‌ی آن است که مورد انتقاد سازنده قرار گیرد. چرا که اتخاذ «سیاست یک‌جانبه و بی‌توجه به حساسیت‌های جامعه» از سوی یک سازمان که داعیه‌ی دموکراسی‌خواهی دارد نه‌تنها هیچ دستاورد مثبتی برای جامعه نخواهد داشت بلکه ارزش‌های خود آن سازمان را نیز به زیر سوال خواهد برد و خواسته یا ناخواسته به دیکتاتوری و ستم مشروعیت می‌بخشد. نقدپذیری در این زمینه، حداقل‌ترین شرط است برای صداقت در مبارزه برای دموکراسی و آزادی.

🆔 @GozarDemocratic‌


https://www.tribunezamaneh.com/archives/379277

چهارمین کنگره‌ی جامعه‌ی زنان آزاد شرق کُردستان (کژار) در ۷ مه‌ ۲۰۲۴ مصادف با١٧ اردیبهشت ۱۴۰۳، با ذهنیت و روحیه‌ی مقاومت نوزدهم اردیبهشت ۱۳۸۹ و جهت بزرگداشت یاد و خاطره‌ی شهیدان شیرین علم‌هولی و رفقایش، آغاز و در ۱۹ اردیبهشت با موفقیت به پایان رسید. این کنگره، با حضور شماری از اعضا و نمایندگانی از تمامی عرصه‌های مبارزاتی کژار‌ در کوهستان‌‌های آزاد برگزار گردید، برگزاری موفقیت‌آمیز این کنگره را به شهیدان «آرین آره، شیلان بانه، شهید روکن عرب، شهدای انقلاب «زن، زندگی، آزادی» و تمامی شهدای راه آزادی و دمکراسی تبریک و تقدیم می‌کنیم. ما با ذهنیت و روحیه‌ی انقلاب «زن، زندگی آزادی» و در شرایط و برهه‌ای این کنگره‌ را برگزار کردیم که از سویی مملو است از معنا و مبارزاتی گرم و بی‌امان در مسیر پیشرفت‌های انقلابی و از دیگر سو، به یُمن ایستادگی و رزم رزم‌آوران، روزانه دستاوردهای مهمی کسب می‌شوند.
در این مقطع که حملات علیه موجودیت زنان و خلق‌های آزادی‌خواه تشدید شده، آنچه ضامن صیانت و ماندگاری دستاوردهایمان و  همچنین کسب استاتو و نیل به آزادی زن و خلقمان است، همانا تداوم و تشدید مبارزه و مقاومت‌‌ است. بدون شک برگزاری کنگره‌ی چهارمین کژار در چنین برهه‌‌ای حساس و تاریخی، سبب درک صحیح‌تر شرایط و ضروریات مرحله، و همچنین احساس مسئولیت بیشتر تمامی اعضا و فعالین کژار نسبت به انجام وظایف و مسئولیت‌های سازمانی و انقلابی‌ شده است. انقلاب زن با تمام شکوه و پویایی‌ خویش در حال پیشرفت است و ما نیز با این امید، ایمان و ادعا که انقلاب «زن، زندگی، آزادی» را در شرق کُردستان و ایران به سرمنزل مقصود و پیروزی نهایی برسانیم، اقدام به برگزاری کنگره‌ی چهارمین خود کردیم.