گاهی بی‌رحمانه داریم دردایی رو تحمل می‌کنیم که بزرگ‌تر از قد و قواره‌مونه، مخصوصاً اونایی که هیچ‌وقت حق انتخابی براشون نداشتیم. دردایی که هر بار می‌پرسی "چرا بازم من؟" و جوابی که هیچ‌وقت پیداش نکردی، فقط غمگین‌ترت می‌کنه.
دنبال پول می‌گردی؟ از ساعت ۹ تا ۵ کار کن. دنبال اینی که راحت عضله بسازی؟ بیشتر عرق بریز. دنبال زندگی آسونی؟ دیگه زندگی نکن. دنبال رابطه‌ی بی‌دردسری؟ تنها بمون. هیچ چیز باارزشی راحت و آسون نیست. دنبال لقمه آماده نباشید :)
