چهره‌ی حیوانی نظام عدالت
رمان «محاکمه‌ی خوک» ترجمه ابوالفضل الله‌دادی درواقع به اتفاقی می‌پردازد که بین قرن ۱۳ تا ۱۸ میلادی در اروپا و به‌خصوص فرانسه شایع بود. اسنادی که از آن روزگار به‌جا مانده نشان می‌دهد حیوانات بسیاری از جمله گاو، گوسفند و خوک برای محاکمه به دادگاه برده می‌شدند.
این کتاب تمثیلی از سیستم‌هایی است که انسان‌ها طراحی کرده و با آن‌ها حکمرانی می‌کنند. در این داستان رفته رفته جای انسان و حیوان عوض می‌شود و ما تقابل انسان و حیوان را می‌بینیم. درواقع نویسنده سرنوشت خوک را به تصویر می‌کشد اما بیش از هر چیز سرشت انسان‌ها را هدف قرار می‌دهد که ممکن است به چه فجایعی دست بزنند.
- برگرفته از مجله‌ی کتاب شهروند
📖 کتاب محاکمه‌ی خوک
✍️ اسکار کوپ-فان
@IUSTArman
رمان «محاکمه‌ی خوک» ترجمه ابوالفضل الله‌دادی درواقع به اتفاقی می‌پردازد که بین قرن ۱۳ تا ۱۸ میلادی در اروپا و به‌خصوص فرانسه شایع بود. اسنادی که از آن روزگار به‌جا مانده نشان می‌دهد حیوانات بسیاری از جمله گاو، گوسفند و خوک برای محاکمه به دادگاه برده می‌شدند.
این کتاب تمثیلی از سیستم‌هایی است که انسان‌ها طراحی کرده و با آن‌ها حکمرانی می‌کنند. در این داستان رفته رفته جای انسان و حیوان عوض می‌شود و ما تقابل انسان و حیوان را می‌بینیم. درواقع نویسنده سرنوشت خوک را به تصویر می‌کشد اما بیش از هر چیز سرشت انسان‌ها را هدف قرار می‌دهد که ممکن است به چه فجایعی دست بزنند.
- برگرفته از مجله‌ی کتاب شهروند
📖 کتاب محاکمه‌ی خوک
✍️ اسکار کوپ-فان
@IUSTArman
برای حادثه تلخ معدن طبس
🔹مرکز پژوهش‌های مجلس هفته گذشته گزارش خود را درباره دلایل حادثه انفجار معدن زغال‌سنگ پرورده (۵) طبس اعلام کرد که تجمع تدریجی گاز، نداشتن تهویه و انجام نشدن زهکشی مناسب بخشی از دلایل وقوع حادثه در بلوک «معدن» بود؛ نصب نشدن حسگرهای دقیق، سیستم مانیتورینگ و سیستم‌های هشدار خودکار، حفاری غیراصولی و ریزش بخشی از توده ناشی از گام اول استخراج کارگاه ۸۲ که منجر به مدفون شدن تعدادی از کارگران و افزایش غلظت گاز متان و بروز انفجار در آن محل شد، رعایت نکردن الزامات ایمنی برای جلوگیری از احتمال بروز جرقه نیز بخش دیگری از دلایل انفجار و نشت گاز در این بلوک بود.
🔹گزارشاتی که از بازماندگان این حادثه تلخ منتشر می‌شود، وضعیت مناسبی را از آنان نشان نمی‌دهد. بسیاری از بازماندگان مشکلات جسمی یا روحی سنگینی دارند. بعضی دیگر توانایی حرکت به تنهایی ندارند، بعضی حافظه خود را از دست داده‌اند، بعضی توانایی حرف زدن ندارند و ... . تمام این مسائل به کنار، بسیاری از خانواده‌های این مصدومان در تأمین هزینه‌های درمان با مشکل مواجه شده‌اند.
🔹آیا قربانیان این فاجعه، صرفاً آمار و ارقامی هستند که به سادگی از یادمان می‌رود؟ یعنی آن کارگری که به دختر‌بچه‌اش قول خرید لوازم مدرسه اول مهر را داده بود هم از یادمان می‌رود؟ کارگری که برای روشن بودن آینده بچه و کشورش به عمق تاریکی رفت و حالا بچه او در تاریکی جاودانه گم شده آیا فراموش می‌شود؟
🔹چهل روز از آن روز سیاه می‌گذرد. ۵۳ کارگر با دستان پینه‌بسته و جان‌های پر از امید و زحمت، حالا دیگر در میان ما نیستند. آن‌ها به امید تأمین نان و آینده‌ای بهتر، زیر خروارها خاک خوابیده‌اند و دیگر صدای خنده‌هایشان در خانه‌ها خاموش شده است. آیا این فقدان برای ما هیچ اهمیتی ندارد؟
🔹چگونه می‌توانیم در برابر این درد بی‌تفاوت باشیم؟ خانواده‌های داغ‌دیده، در حال حاضر چگونه این فقدان را تحمل می‌کنند؟ آیا می‌توانید به فرزندانشان بگوید که پدر یا برادرشان به خاطر سهل‌انگاری و بی‌توجهی مسئولان دیگر در کنارشان نیستند؟ این سکوت، به چه قیمتی است؟ آیا بی‌تفاوتی ما، به معنای نادیده‌گرفتن رنج و اندوه داغ‌دیده‌هاست؟
🔹این فاجعه، فراتر از یک حادثه تلخ است. این یک زنگ خطر است؛ زنگ خطری که نشان می‌دهد جان کارگران در برابر منافع اقتصادی به راحتی نادیده گرفته می‌شود. آیا وقتی شما تسلیت می‌گویید، این تسلیت دردی را هم دوا می‌کند؟ آیا خانواده‌های این کارگران شب را با آرامش سپری می‌کنند؟ آیا در نبود عزیزانشان حداقل دغدغه پوشاک، خوراک و مسکن را ندارند؟ آیا کسی صدای آن‌ها را می‌شنود؟
🔹چهل روز گذشته و هنوز هم درد این فاجعه در دل‌هایمان چنگ می‌زند. این حادثه، گویای بی‌توجهی به جان انسان‌ها، به ویژه آنانی که در جستجوی لقمه‌ای نان به زیرزمین‌های تاریک می‌روند، هرگز قابل قبول نیست. آیا این درس کافی نیست که برای زندگی انسان‌ها ارزش قائل شویم و اقدامات جدی برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی انجام دهیم؟
🔹این فاجعه نه‌تنها به ما هشدار می‌دهد، بلکه از ما می‌خواهد که صدای قربانیان آن باشیم. بیایید اشک‌ها و درد این خانواده‌ها را ببینیم و از خود بپرسیم: آیا می‌توانیم سکوت کنیم؟ آیا می‌توانیم به این واقعیت ادامه دهیم که جان هر کارگری، ارزشمند است و نباید به آسانی نادیده گرفته شود؟
🔹ای کاش از اعلام عزای عمومی برای حوادث خارج از کشور چند روزی هم سهم حادثه دیدگان این واقعه بود. حادثه معدن طبس، اولین حادثه نبوده و احتمالاً آخرین حادثه نیز نخواهد بود. لازم است هرچه سریع‌تر پیگیری‌هایی انجام شود تا از وقوع حوادث این‌چنینی در دیگر نقاط کشور جلوگیری به عمل بیاید.
"من خوابم نمی‌برد،
چون دل من در غم تو می‌خوابد،
می‌دانم، می‌دانم،
که بیداری بهایی دارد."
🔹مرکز پژوهش‌های مجلس هفته گذشته گزارش خود را درباره دلایل حادثه انفجار معدن زغال‌سنگ پرورده (۵) طبس اعلام کرد که تجمع تدریجی گاز، نداشتن تهویه و انجام نشدن زهکشی مناسب بخشی از دلایل وقوع حادثه در بلوک «معدن» بود؛ نصب نشدن حسگرهای دقیق، سیستم مانیتورینگ و سیستم‌های هشدار خودکار، حفاری غیراصولی و ریزش بخشی از توده ناشی از گام اول استخراج کارگاه ۸۲ که منجر به مدفون شدن تعدادی از کارگران و افزایش غلظت گاز متان و بروز انفجار در آن محل شد، رعایت نکردن الزامات ایمنی برای جلوگیری از احتمال بروز جرقه نیز بخش دیگری از دلایل انفجار و نشت گاز در این بلوک بود.
🔹گزارشاتی که از بازماندگان این حادثه تلخ منتشر می‌شود، وضعیت مناسبی را از آنان نشان نمی‌دهد. بسیاری از بازماندگان مشکلات جسمی یا روحی سنگینی دارند. بعضی دیگر توانایی حرکت به تنهایی ندارند، بعضی حافظه خود را از دست داده‌اند، بعضی توانایی حرف زدن ندارند و ... . تمام این مسائل به کنار، بسیاری از خانواده‌های این مصدومان در تأمین هزینه‌های درمان با مشکل مواجه شده‌اند.
🔹آیا قربانیان این فاجعه، صرفاً آمار و ارقامی هستند که به سادگی از یادمان می‌رود؟ یعنی آن کارگری که به دختر‌بچه‌اش قول خرید لوازم مدرسه اول مهر را داده بود هم از یادمان می‌رود؟ کارگری که برای روشن بودن آینده بچه و کشورش به عمق تاریکی رفت و حالا بچه او در تاریکی جاودانه گم شده آیا فراموش می‌شود؟
🔹چهل روز از آن روز سیاه می‌گذرد. ۵۳ کارگر با دستان پینه‌بسته و جان‌های پر از امید و زحمت، حالا دیگر در میان ما نیستند. آن‌ها به امید تأمین نان و آینده‌ای بهتر، زیر خروارها خاک خوابیده‌اند و دیگر صدای خنده‌هایشان در خانه‌ها خاموش شده است. آیا این فقدان برای ما هیچ اهمیتی ندارد؟
🔹چگونه می‌توانیم در برابر این درد بی‌تفاوت باشیم؟ خانواده‌های داغ‌دیده، در حال حاضر چگونه این فقدان را تحمل می‌کنند؟ آیا می‌توانید به فرزندانشان بگوید که پدر یا برادرشان به خاطر سهل‌انگاری و بی‌توجهی مسئولان دیگر در کنارشان نیستند؟ این سکوت، به چه قیمتی است؟ آیا بی‌تفاوتی ما، به معنای نادیده‌گرفتن رنج و اندوه داغ‌دیده‌هاست؟
🔹این فاجعه، فراتر از یک حادثه تلخ است. این یک زنگ خطر است؛ زنگ خطری که نشان می‌دهد جان کارگران در برابر منافع اقتصادی به راحتی نادیده گرفته می‌شود. آیا وقتی شما تسلیت می‌گویید، این تسلیت دردی را هم دوا می‌کند؟ آیا خانواده‌های این کارگران شب را با آرامش سپری می‌کنند؟ آیا در نبود عزیزانشان حداقل دغدغه پوشاک، خوراک و مسکن را ندارند؟ آیا کسی صدای آن‌ها را می‌شنود؟
🔹چهل روز گذشته و هنوز هم درد این فاجعه در دل‌هایمان چنگ می‌زند. این حادثه، گویای بی‌توجهی به جان انسان‌ها، به ویژه آنانی که در جستجوی لقمه‌ای نان به زیرزمین‌های تاریک می‌روند، هرگز قابل قبول نیست. آیا این درس کافی نیست که برای زندگی انسان‌ها ارزش قائل شویم و اقدامات جدی برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی انجام دهیم؟
🔹این فاجعه نه‌تنها به ما هشدار می‌دهد، بلکه از ما می‌خواهد که صدای قربانیان آن باشیم. بیایید اشک‌ها و درد این خانواده‌ها را ببینیم و از خود بپرسیم: آیا می‌توانیم سکوت کنیم؟ آیا می‌توانیم به این واقعیت ادامه دهیم که جان هر کارگری، ارزشمند است و نباید به آسانی نادیده گرفته شود؟
🔹ای کاش از اعلام عزای عمومی برای حوادث خارج از کشور چند روزی هم سهم حادثه دیدگان این واقعه بود. حادثه معدن طبس، اولین حادثه نبوده و احتمالاً آخرین حادثه نیز نخواهد بود. لازم است هرچه سریع‌تر پیگیری‌هایی انجام شود تا از وقوع حوادث این‌چنینی در دیگر نقاط کشور جلوگیری به عمل بیاید.
"من خوابم نمی‌برد،
چون دل من در غم تو می‌خوابد،
می‌دانم، می‌دانم،
که بیداری بهایی دارد."
📚 انجمن آرمان دانشجویان برگزار می‌کند
📜 حلقه‌ی داستان‌خوانی: محاکمه‌ی خوک
🔹 زمان برگزاری: سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ساعت ۱۲:۳۰
🔸 محل برگزاری: دفتر انجمن آرمان واقع در حد‌فاصل سلف آزاد تا دانشکده‌ی برق
۳۰ درصد تخفیف خرید کتاب محاکمه خوک از طاقچه با کد
🔺 برای دریافت اطلاعات بیشتر با آیدی زیر در ارتباط باشید:
@armancommunity
@IUSTArman
📜 حلقه‌ی داستان‌خوانی: محاکمه‌ی خوک
🔹 زمان برگزاری: سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ساعت ۱۲:۳۰
🔸 محل برگزاری: دفتر انجمن آرمان واقع در حد‌فاصل سلف آزاد تا دانشکده‌ی برق
۳۰ درصد تخفیف خرید کتاب محاکمه خوک از طاقچه با کد
ARMANKETAB1🔺 برای دریافت اطلاعات بیشتر با آیدی زیر در ارتباط باشید:
@armancommunity
@IUSTArman
🔰 شماره ۳۹ نشریه آرمانشهر
فردا، یکشنبه ۱۳ آبان‌ماه منتشر خواهد شد.
🔶 در این شماره می‌خوانیم:
🔹 یادداشتی برای مهسا امینی
🔹 نگاهی تاریخی به سرگذشت شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
🔹 من یک معلم نگرانم
🔹 اندیشه‌هایی در باب فرمان‌پذیری
🔹 آیا هگل کل‌گراست؟
🔹 عملیات بارباروسا
@IUSTArman
فردا، یکشنبه ۱۳ آبان‌ماه منتشر خواهد شد.
🔶 در این شماره می‌خوانیم:
🔹 یادداشتی برای مهسا امینی
🔹 نگاهی تاریخی به سرگذشت شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
🔹 من یک معلم نگرانم
🔹 اندیشه‌هایی در باب فرمان‌پذیری
🔹 آیا هگل کل‌گراست؟
🔹 عملیات بارباروسا
@IUSTArman
آرمانشهر 39.pdf
6.2 MB
📌نشریه #آرمانشهر شماره ۳۹
◽️ آبان ۱۴۰۳
▪️ یادداشتی برای مهسا امینی
جمعی از دانشجویان
▪️ نگاهی تاریخی به شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
جمعی از دانشجویان
▪️ من یک معلم نگرانم
عرفان عبداللهی
▪️ اندیشه‌هایی در باب فرمان‌پذیری
امیرحسین صادقی
▪️ آیا هگل کل‌گراست؟
علی فصیحی
▪️ عملیات بارباروسا، چرخش سرنوشت جنگ جهانی دوم
ابوالفضل حامیان
@IUSTArman
◽️ آبان ۱۴۰۳
▪️ یادداشتی برای مهسا امینی
جمعی از دانشجویان
▪️ نگاهی تاریخی به شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
جمعی از دانشجویان
▪️ من یک معلم نگرانم
عرفان عبداللهی
▪️ اندیشه‌هایی در باب فرمان‌پذیری
امیرحسین صادقی
▪️ آیا هگل کل‌گراست؟
علی فصیحی
▪️ عملیات بارباروسا، چرخش سرنوشت جنگ جهانی دوم
ابوالفضل حامیان
@IUSTArman
🔰 بیانیه انجمن آرمان دانشجویان
قرائت شده در جلسه با وزیر علوم در تاریخ ۱۴۰۳/۸/۹
جناب آقای سیمایی صراف
وزیر محترم علوم و تحقیقات
🔹 بی‌تردید شما از وضعیت اسفناک و غیر قابل قبول دانشگاه‌های کشور به خوبی مطلع هستید. فضای امروزی دانشگاه و جامعه دانشجویی، به ویژه بعد از اعتراضات به‌حق مردم در سال ۱۴۰۱، به سمت و سویی رفته که شاید توان کمتری برای فعالین دانشجویی باقی مانده‌باشد. دانشگاه که باید سنگر علم و اندیشه و مأمن دانشجویان و اساتید برای بیان آزادانه عقاید و اندیشه‌ها باشد، امروز به محیطی سرکوب‌گر و تهی از آزادی‌های ابتدایی تبدیل شده است. این فشارها و محدودیت‌ها نه‌تنها ناقض حقوق دانشجویان و اساتید است، بلکه به‌طور جدی به اعتبار علمی کشور ضربه می‌زند. امروز ما تلاش می‌کنیم که در حد توان‌مان، برخی مشکلات موجود فضای دانشگاهی را عنوان کنیم. لازم به ذکر است که اگر بنا بر حل مشکلات دانشجویی باشد، این کار نیازمند شنیدن حرف‌های تعداد بیشتری از فعالین دانشجویی و تشکل‌هایی است که به بهانه‌های مختلف منحل گشته‌اند. خواهشمند است که دقت نمایید ما تنها گوشه‌ای از مشکلات را بازگو می‌کنیم تا شاید بتوانیم راه تنفسی ایجاد کنیم. چنانچه بنا باشد که مشکلات دانشجویان به طور کامل برطرف گردد، موارد اعلامی به مراتب بیشتر خواهد بود.
📎 متن بیانیه
@IUSTArman
قرائت شده در جلسه با وزیر علوم در تاریخ ۱۴۰۳/۸/۹
جناب آقای سیمایی صراف
وزیر محترم علوم و تحقیقات
🔹 بی‌تردید شما از وضعیت اسفناک و غیر قابل قبول دانشگاه‌های کشور به خوبی مطلع هستید. فضای امروزی دانشگاه و جامعه دانشجویی، به ویژه بعد از اعتراضات به‌حق مردم در سال ۱۴۰۱، به سمت و سویی رفته که شاید توان کمتری برای فعالین دانشجویی باقی مانده‌باشد. دانشگاه که باید سنگر علم و اندیشه و مأمن دانشجویان و اساتید برای بیان آزادانه عقاید و اندیشه‌ها باشد، امروز به محیطی سرکوب‌گر و تهی از آزادی‌های ابتدایی تبدیل شده است. این فشارها و محدودیت‌ها نه‌تنها ناقض حقوق دانشجویان و اساتید است، بلکه به‌طور جدی به اعتبار علمی کشور ضربه می‌زند. امروز ما تلاش می‌کنیم که در حد توان‌مان، برخی مشکلات موجود فضای دانشگاهی را عنوان کنیم. لازم به ذکر است که اگر بنا بر حل مشکلات دانشجویی باشد، این کار نیازمند شنیدن حرف‌های تعداد بیشتری از فعالین دانشجویی و تشکل‌هایی است که به بهانه‌های مختلف منحل گشته‌اند. خواهشمند است که دقت نمایید ما تنها گوشه‌ای از مشکلات را بازگو می‌کنیم تا شاید بتوانیم راه تنفسی ایجاد کنیم. چنانچه بنا باشد که مشکلات دانشجویان به طور کامل برطرف گردد، موارد اعلامی به مراتب بیشتر خواهد بود.
📎 متن بیانیه
@IUSTArman
Telegraph
بیانیه انجمن آرمان دانشجویان
جناب آقای سیمایی صراف وزیر محترم علوم و تحقیقات بی‌تردید شما از وضعیت اسفناک و غیر قابل قبول دانشگاه‌های کشور به خوبی مطلع هستید. فضای امروزی دانشگاه و جامعه دانشجویی، به ویژه بعد از اعتراضات به‌حق مردم در سال ۱۴۰۱، به سمت و سویی رفته که شاید توان کمتری برای…
🔴 چه کسانی از مهسا امینی می‌ترسند؟!
در اولین روز غرفه معارفه ورودی‌های جدید دانشگاه، انجمن آرمان برای معرفی نشریات خود، عکس جلد آخرین شماره‌ی منتشر شده از نشریه آرمانشهر را نصب کرده بود که کادر حراست دانشگاه تهدید به کندن این پوستر از غرفه کردند. دلیل آن‌ها وجود تصویر #مهسا_امینی در این پوستر بود.
گفتنی است حراست برای این کار هیچ حق قانونی نداشته و این اقدام مثال بارز نقض آزادی بیان و ضایع کردن حقوق تشکل‌ها است.
@IUSTArman
در اولین روز غرفه معارفه ورودی‌های جدید دانشگاه، انجمن آرمان برای معرفی نشریات خود، عکس جلد آخرین شماره‌ی منتشر شده از نشریه آرمانشهر را نصب کرده بود که کادر حراست دانشگاه تهدید به کندن این پوستر از غرفه کردند. دلیل آن‌ها وجود تصویر #مهسا_امینی در این پوستر بود.
گفتنی است حراست برای این کار هیچ حق قانونی نداشته و این اقدام مثال بارز نقض آزادی بیان و ضایع کردن حقوق تشکل‌ها است.
@IUSTArman
📝 نگاهی تاریخی به سرگذشت شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
#آرمانشهر
🔸به مناسبت وعده‌ی معاونت آموزشی دانشگاه مبنی بر بازگشایی شورای صنفی پس از تعطیلی پنج‌ساله، کوشیده‌ایم با نگاهی تاریخ‌محور بر این نهاد در دانشگاه که چون قلبی تپنده برای فعالیت دانشجویی است؛ به دانشجوی امروز دیدی واضح‌تر نسبت به سرگذشت پر فرازونشیب شورای صنفی در دانشگاه علم و صنعت به دست دهیم.
🔹شورای صنفی از مهمترین نهادهای دانشجویی بود که در دوران ریاست جبل عاملی بر علم و صنعت و پس از وقایع ۸۸ به تعطیلی کشیده شد. در سال ۸۹ پس از تلاش ریاست دانشگاه برای استصوابی کردن انتخابات شورا و تغییر آیین‌نامه، اعضای شورا در اعتراض به این اقدامات، انتخابات را برگزار نکردند و شورای صنفی پس از ۱۲ سال منحل شد.
🔹از مهمترین کارهای شورای صنفی در این چند سال با وجود همه ی موانع موجود می‌توان به راه‌اندازی اینترنت در تمامی خوابگاه‌های دانشگاه و پیگیری بهبود کیفیت آن، مدیریت خوابگاه‌ها و توزیع غذا در تابستان، پیگیری مشکلات حقوقی دانشجویان برگزاری هرساله جلسات پرسش و پاسخ دانشجویان با مسئولین دانشگاه نظارت مستمر بر واحدهای مختلف صنفی دانشگاه اجرای مداوم طرح میان‌وعده دانشجویی، پیگیری و حل مشکل سنوات دانشجویان و پیگیری مستمر مشکلات آموزشی دانشجویان اشاره کرد.
🔹انتخابات آذر ۹۸ در فضایی برگزار می‌شود که دانشگاه تحت تاثیر اعتراضات سراسری آبان ۹۸ است. دقیقا در روز انتخابات تجمعی در حمایت از اعتراضات سراسری مردم در جریان بود. از سویی دخالت تعدادی از بسیجیان در فرایند رای‌گیری در دانشکده ریاضی منجر به درگیری و تشنج در فضای آن دانشکده می‌شود. همچنین یکی از ائتلاف‌های انتخاباتی در دانشکده صنایع در اعتراض به رد صلاحیت اعضایش فراخوان تحریم انتخابات دانشکده را داده بود.
📌 مطالعه متن کامل
@IUSTArman
#آرمانشهر
🔸به مناسبت وعده‌ی معاونت آموزشی دانشگاه مبنی بر بازگشایی شورای صنفی پس از تعطیلی پنج‌ساله، کوشیده‌ایم با نگاهی تاریخ‌محور بر این نهاد در دانشگاه که چون قلبی تپنده برای فعالیت دانشجویی است؛ به دانشجوی امروز دیدی واضح‌تر نسبت به سرگذشت پر فرازونشیب شورای صنفی در دانشگاه علم و صنعت به دست دهیم.
🔹شورای صنفی از مهمترین نهادهای دانشجویی بود که در دوران ریاست جبل عاملی بر علم و صنعت و پس از وقایع ۸۸ به تعطیلی کشیده شد. در سال ۸۹ پس از تلاش ریاست دانشگاه برای استصوابی کردن انتخابات شورا و تغییر آیین‌نامه، اعضای شورا در اعتراض به این اقدامات، انتخابات را برگزار نکردند و شورای صنفی پس از ۱۲ سال منحل شد.
🔹از مهمترین کارهای شورای صنفی در این چند سال با وجود همه ی موانع موجود می‌توان به راه‌اندازی اینترنت در تمامی خوابگاه‌های دانشگاه و پیگیری بهبود کیفیت آن، مدیریت خوابگاه‌ها و توزیع غذا در تابستان، پیگیری مشکلات حقوقی دانشجویان برگزاری هرساله جلسات پرسش و پاسخ دانشجویان با مسئولین دانشگاه نظارت مستمر بر واحدهای مختلف صنفی دانشگاه اجرای مداوم طرح میان‌وعده دانشجویی، پیگیری و حل مشکل سنوات دانشجویان و پیگیری مستمر مشکلات آموزشی دانشجویان اشاره کرد.
🔹انتخابات آذر ۹۸ در فضایی برگزار می‌شود که دانشگاه تحت تاثیر اعتراضات سراسری آبان ۹۸ است. دقیقا در روز انتخابات تجمعی در حمایت از اعتراضات سراسری مردم در جریان بود. از سویی دخالت تعدادی از بسیجیان در فرایند رای‌گیری در دانشکده ریاضی منجر به درگیری و تشنج در فضای آن دانشکده می‌شود. همچنین یکی از ائتلاف‌های انتخاباتی در دانشکده صنایع در اعتراض به رد صلاحیت اعضایش فراخوان تحریم انتخابات دانشکده را داده بود.
📌 مطالعه متن کامل
@IUSTArman
Telegraph
نگاهی تاریخی به سرگذشت شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
به مناسبت وعده‌ی معاونت آموزشی دانشگاه مبنی بر بازگشایی شورای صنفی پس از تعطیلی پنج‌ساله، کوشیده‌ایم با نگاهی تاریخ‌محور بر این نهاد در دانشگاه که چون قلبی تپنده برای فعالیت دانشجویی است؛ به دانشجوی امروز دیدی واضح‌تر نسبت به سرگذشت پرفرازونشیب شورای صنفی…
#گزارش_تصویری
⚪️ پایان روزهای غرفه معارفه ورودی‌های جدید.
🔶 در غرفه‌ی آشنایی با دانشجویان، توضیحاتی درباره فعالیت‌های گذشته‌‌ی انجمن و برنامه‌های آتی این تشکل به دانشجویان و علاقه‌مندان ارائه شد. همچنین بروشورهایی برای توضیحات تکمیلی به مراجعین تقدیم گردید.
🔹 همچنین در طول روزهای مختلف متن‌هایی درباره تاریخچه‌ی دانشگاه برای آشنایی بیشتر دانشجویان نوورود با فضای دانشگاه علم و صنعت پخش شد.
🔸 این غرفه از روز یکشنبه تا سه‌شنبه دایر بود و در این روزها پذیرای حضور گرم دانشجویان بود.
@IUSTArman
⚪️ پایان روزهای غرفه معارفه ورودی‌های جدید.
🔶 در غرفه‌ی آشنایی با دانشجویان، توضیحاتی درباره فعالیت‌های گذشته‌‌ی انجمن و برنامه‌های آتی این تشکل به دانشجویان و علاقه‌مندان ارائه شد. همچنین بروشورهایی برای توضیحات تکمیلی به مراجعین تقدیم گردید.
🔹 همچنین در طول روزهای مختلف متن‌هایی درباره تاریخچه‌ی دانشگاه برای آشنایی بیشتر دانشجویان نوورود با فضای دانشگاه علم و صنعت پخش شد.
🔸 این غرفه از روز یکشنبه تا سه‌شنبه دایر بود و در این روزها پذیرای حضور گرم دانشجویان بود.
@IUSTArman
🔹در اولین روز غرفه‌های امسال، انجمن آرمان ضمن معرفی کمیته‌های فعال خود، تصمیم به معرفی نشریات خود داشت که توسط حراست و مسئول معاونت فرهنگی دانشگاه، با مشکلی روبه‌رو شد.
🔹عکس صفحه اول نشریه شماره ۳۹ آرمانشهر با دخالت حراست از غرفه برداشته شد. طی صحبت‌های مسئولین غرفه با حراست و مسئول فرهنگی دانشگاه، عنوان شد که دلیل این کار، وجود عکس «مهسا امینی» در جلد نشریه بوده است.
🔹بعد از برداشتن شدن عکس جلد نشریه حاوی عکس مهسا امینی، متن داخل عکس، در محل جلد نشریه گذاشته شد.
🔹لازم به ذکر است که انجمن آرمان چنین دخالت‌های بی‌موردی را نیازمند پاسخ‌گویی صریح مسئولین دانشگاه درباره‌ی این بی‌قانونی و زورگویی می‌داند.
@IUSTArman
🔹عکس صفحه اول نشریه شماره ۳۹ آرمانشهر با دخالت حراست از غرفه برداشته شد. طی صحبت‌های مسئولین غرفه با حراست و مسئول فرهنگی دانشگاه، عنوان شد که دلیل این کار، وجود عکس «مهسا امینی» در جلد نشریه بوده است.
🔹بعد از برداشتن شدن عکس جلد نشریه حاوی عکس مهسا امینی، متن داخل عکس، در محل جلد نشریه گذاشته شد.
🔹لازم به ذکر است که انجمن آرمان چنین دخالت‌های بی‌موردی را نیازمند پاسخ‌گویی صریح مسئولین دانشگاه درباره‌ی این بی‌قانونی و زورگویی می‌داند.
@IUSTArman
📌 گروگان گیری در علم و صنعت
#آرمانشهر
در ۱۲ آبان ۱۳۸۳، دکتر محمدتقی صالحی، رئیس وقت دانشگاه علم و صنعت، با بحران جدی و غیرمنتظره‌ای مواجه شد که چالش‌های ساختاری و ایدئولوژیک دانشگاه را به نمایش گذاشت. در این روز، گروهی از دانشجویان وابسته به... که مخالف هرگونه تغییر و افزایش آزادی‌های نسبی در محیط دانشگاهی بودند، به دکتر صالحی حمله کرده و اقدام به گروگان‌گیری وی کردند. این اقدام ناگهانی که با بستن دست‌ها و کشاندن وی به سمت اتوبوسی انجام شد، پیامی آشکار به مدیریت دانشگاه و جامعه دانشجویی دربارهٔ موضع سختگیرانه این گروه نسبت به تغییرات اجتماعی و فرهنگی محسوب می‌شد.
دکتر صالحی در توصیف این واقعه به نحوه حمله دانشجویان اشاره می‌کند و می‌گوید که حدود ۳۰ نفر در خیابان از وی درخواست ملاقات کردند، اما با وجود موافقت او، ناگهان به وی حمله کرده و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. سپس دست‌هایش را از پشت بستند و لباس‌هایش را درآوردند تا او را در خیابان‌ها به نمایش بگذارند. این حرکت نوعی نمایش قدرت و تهدید به حساب می‌آمد که هدف آن ایجاد فشار و کنترل بیشتر بر فضای دانشگاه و مدیریت آن بود.
دکتر صالحی کسی بود که در دوران ریاستش بر دانشگاه، در تلاش بود فضای آزادی برای همه اقشار دانشجویان دانشگاه فراهم کند. شاید وجود برخی آزادی‌ها برای عده‌ای از منتقدین در آن زمان، به مذاق برخی خوش نیامد و در ادامه این روند بود که واقعه گروگان‌گیری صورت گرفت. اما آنچه جرقه و بهانه‌ای برای گروگان‌گیری دکتر صالحی شد، این بود که در روز ۱۲ آبان ۱۳۸۳، مصطفی تاج‌زاده - معاون سیاسی پیشین وزارت کشور - و ابراهیم یزدی - دبیر کل نهضت آزادی - برای سخنرانی در همایشی به دانشگاه دعوت شده بودند.
واقعه گروگان‌گیری رئیس دانشگاه، نشان داد که متاسفانه برخی از تفکرات سیاسی، اگر نتوانند نظرات و خواسته‌های خود را از طریق روش‌های قانونی به کرسی بنشانند، ممکن است به اقدامات تند و خشونت‌آمیز روی بیاورند. امروز، بعد از گذشت بیش از ۲۰ سال از گروگان‌گیری، خبری مبنی بر برخورد با این افراد و رفتار خشونت‌آمیزشان منتشر نشده است. این اولین بار نیست که افرادی از یک گروه سیاسی خاص اقداماتی انجام می‌دهند که هرگز مورد برخورد قرار نمی‌گیرند.
@IUSTArman
#آرمانشهر
📚 متن پیش رو یکی از متن‌های ویژه‌نامه نشریه آرمانشهر است که در روزهای غرفه معارفه‌ی انجمن به مراجعان توزیع گردید.
در متن‌های این ویژه‌نامه به بازگویی گوشه‌هایی از تاریخ دانشگاه جهت آشنایی دانشجویان با روایات فراموش‌شده‌ی علم و صنعت پرداخته شده است.
در ۱۲ آبان ۱۳۸۳، دکتر محمدتقی صالحی، رئیس وقت دانشگاه علم و صنعت، با بحران جدی و غیرمنتظره‌ای مواجه شد که چالش‌های ساختاری و ایدئولوژیک دانشگاه را به نمایش گذاشت. در این روز، گروهی از دانشجویان وابسته به... که مخالف هرگونه تغییر و افزایش آزادی‌های نسبی در محیط دانشگاهی بودند، به دکتر صالحی حمله کرده و اقدام به گروگان‌گیری وی کردند. این اقدام ناگهانی که با بستن دست‌ها و کشاندن وی به سمت اتوبوسی انجام شد، پیامی آشکار به مدیریت دانشگاه و جامعه دانشجویی دربارهٔ موضع سختگیرانه این گروه نسبت به تغییرات اجتماعی و فرهنگی محسوب می‌شد.
دکتر صالحی در توصیف این واقعه به نحوه حمله دانشجویان اشاره می‌کند و می‌گوید که حدود ۳۰ نفر در خیابان از وی درخواست ملاقات کردند، اما با وجود موافقت او، ناگهان به وی حمله کرده و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. سپس دست‌هایش را از پشت بستند و لباس‌هایش را درآوردند تا او را در خیابان‌ها به نمایش بگذارند. این حرکت نوعی نمایش قدرت و تهدید به حساب می‌آمد که هدف آن ایجاد فشار و کنترل بیشتر بر فضای دانشگاه و مدیریت آن بود.
دکتر صالحی کسی بود که در دوران ریاستش بر دانشگاه، در تلاش بود فضای آزادی برای همه اقشار دانشجویان دانشگاه فراهم کند. شاید وجود برخی آزادی‌ها برای عده‌ای از منتقدین در آن زمان، به مذاق برخی خوش نیامد و در ادامه این روند بود که واقعه گروگان‌گیری صورت گرفت. اما آنچه جرقه و بهانه‌ای برای گروگان‌گیری دکتر صالحی شد، این بود که در روز ۱۲ آبان ۱۳۸۳، مصطفی تاج‌زاده - معاون سیاسی پیشین وزارت کشور - و ابراهیم یزدی - دبیر کل نهضت آزادی - برای سخنرانی در همایشی به دانشگاه دعوت شده بودند.
واقعه گروگان‌گیری رئیس دانشگاه، نشان داد که متاسفانه برخی از تفکرات سیاسی، اگر نتوانند نظرات و خواسته‌های خود را از طریق روش‌های قانونی به کرسی بنشانند، ممکن است به اقدامات تند و خشونت‌آمیز روی بیاورند. امروز، بعد از گذشت بیش از ۲۰ سال از گروگان‌گیری، خبری مبنی بر برخورد با این افراد و رفتار خشونت‌آمیزشان منتشر نشده است. این اولین بار نیست که افرادی از یک گروه سیاسی خاص اقداماتی انجام می‌دهند که هرگز مورد برخورد قرار نمی‌گیرند.
@IUSTArman
📌 به زنان خانه‌دار گفتند خودشان هم نمی‌دانند چقدر خوشبخت هستند-رییس خودشان هستند، ساعت کار ندارند، هیج مسئول ارشدی منتظر کوچک‌ترین اشتباه آن‌ها نیست. یعنی چه که زنان خوشبخت نیستند؟
بحث، گفت‌و‌گو، کتاب... به زودی
@IUSTArman
@IUSTArman
📌 ما زنان را مورد سرزنش قرار می‌دهیم که همسرانشان را به انجام کارهای خانگی مجبور می‌کنند و مانع پیشرفت ملی و جهانی آن‌ها می‌شوند.
پرسش این است که چرا مردان با توانایی کار به عنوان سیاست‌مدار، انسان شناس، فیزیکدان و شاعر باید آخر هفته‌ها ظرف بشویند یا کهنه‌ی بچه عوض کنند، در حالی که می‌توانند این زمان‌ها را برای خدمت بیشتر به جامعه صرف کنند؟
بحث، گفت‌و‌گو، کتاب... به زودی
@IUSTArman
پرسش این است که چرا مردان با توانایی کار به عنوان سیاست‌مدار، انسان شناس، فیزیکدان و شاعر باید آخر هفته‌ها ظرف بشویند یا کهنه‌ی بچه عوض کنند، در حالی که می‌توانند این زمان‌ها را برای خدمت بیشتر به جامعه صرف کنند؟
@IUSTArman
🔰انجمن آرمان دانشجویان برگزار می‌کند:
📖 بحث آزاد با محوریت زنان و کار خانگی
📌 به همراه معرفی و ارائه‌ای از کتاب رازورزی زنانه
موضوع اصلی رازوری زنانه، «بررسی آثار منفی محدود کردن نقش زنان به خانه‌داری، همسرداری و بچه‌داری بر رشد و بلوغ فردی و اجتماعی آنان» است. فریدان در این کتاب، مشکلات و آرزوهای به سرانجام نرسیده‌ی یک نسل را واکاوی می‌کند و به زنان نشان می‌دهد چگونه می‌توانند کنترل زندگی خود را دوباره در دست گیرند.
🔸 زمان برگزاری:
سه‌شنبه ۲۹ آبان، ساعت ۱۲:۳۰
📌 محل برگزاری: دفتر انجمن آرمان حد فاصل سلف مرکزی و دانشکده برق
🔹 در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر با آیدی زیر در ارتباط باشید.
@Armancommunity
@IUSTArman
📖 بحث آزاد با محوریت زنان و کار خانگی
📌 به همراه معرفی و ارائه‌ای از کتاب رازورزی زنانه
موضوع اصلی رازوری زنانه، «بررسی آثار منفی محدود کردن نقش زنان به خانه‌داری، همسرداری و بچه‌داری بر رشد و بلوغ فردی و اجتماعی آنان» است. فریدان در این کتاب، مشکلات و آرزوهای به سرانجام نرسیده‌ی یک نسل را واکاوی می‌کند و به زنان نشان می‌دهد چگونه می‌توانند کنترل زندگی خود را دوباره در دست گیرند.
🔸 زمان برگزاری:
سه‌شنبه ۲۹ آبان، ساعت ۱۲:۳۰
📌 محل برگزاری: دفتر انجمن آرمان حد فاصل سلف مرکزی و دانشکده برق
🔹 در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر با آیدی زیر در ارتباط باشید.
@Armancommunity
@IUSTArman
📌 بالاخره کار فرهنگی بکنیم یا نکنیم؟
#آرمانشهر
مقاله‌ای در پاییز ۸۴ در روزنامه صبح منتشر شد که در این مقاله به سیاست دوگانه مسئولین در خصوص فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پرداخته شده است.
در این مقاله ابتدا نقل قول‌هایی از مقامات عالی‌رتبه نظام درباره لزوم فعالیت فرهنگی-اجتماعی آورده می‌شود و سپس شرحی از برخورد مسئولین دانشگاه با این گونه کارها. برای مثال جبل عاملی، رئیس وقت دانشکده صنایع، در برابر مدیرمسئول یکی از نشریات در خصوص آمفی‌تئاتر دانشکده خود گفته بود که این مکان تنها برای رویدادهای علمی باید استفاده شود. یا همین رفتار توسط دکتر اکبری، هیئت علمی دانشکده کامپیوتر و مسئول وقت سایت مرکز دانشگاه، درباره‌ی درخواست بخشی از سرور سایت برای یکی از نشریات دیگر دیده شده بود.
این شکل دوگانه در گفتار و رفتار بعد از گذشت قریب به بیست سال از نوشته‌شدن این مقاله همچنان کمابیش در دانشگاه و سطوح بالاتر نظام دیده می‌شود. پرسش اینجاست که آیا مسئولین دانشگاه دستورات رده‌های عالی نظام را اشتباه برداشت می‌کنند یا آنکه این سخنان و نقل قول‌ها معنای دیگری داشته است و از ابتدا این ما دانشجویان مشتاق به فعالیت بوده‌ایم که غلط تفسیر کرده‌ایم؟!
نکته‌ای که جای تأمل دارد این است که گویا فعالیت فرهنگی از دید برخی تنها شامل انجام کارهایی می‌شود که در راستای ایدئولوژی‌های از پیش تایین شده هستند و هر شکلی از کار فرهنگی خارج از این چارچوب، با سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی روبه‌رو می‌گردد.
حتی فعالیت‌هایی مانند نقد و بررسی فیلم، نمایشنامه‌خوانی یا بحث و گفتگو درباره فیلسوفان و اندیشمندان که بخشی از فضای فکری و فرهنگی انتقادی دانشجویی را تشکیل می‌دهد، با فشارها و محدودیت‌هایی روبه‌روست.
اما علی‌رغم تمام این محدودیت‌ها و مخالفت‌ها، ما همچنان به پیشروی و تلاش برای ایجاد فضایی آزاد و پویا ادامه می‌دهیم، چرا که باور داریم اندیشه و عقیده، به هر قیمتی راه خود
را خواهد یافت.
@IUSTArman
#آرمانشهر
📚 متن پیش رو یکی از متن‌های ویژه‌نامه نشریه آرمانشهر است که در روزهای غرفه معارفه‌ی انجمن به مراجعان توزیع گردید.
در متن‌های این ویژه‌نامه به بازگویی گوشه‌هایی از تاریخ دانشگاه جهت آشنایی دانشجویان با روایات فراموش‌شده‌ی علم و صنعت پرداخته شده است.
مقاله‌ای در پاییز ۸۴ در روزنامه صبح منتشر شد که در این مقاله به سیاست دوگانه مسئولین در خصوص فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پرداخته شده است.
در این مقاله ابتدا نقل قول‌هایی از مقامات عالی‌رتبه نظام درباره لزوم فعالیت فرهنگی-اجتماعی آورده می‌شود و سپس شرحی از برخورد مسئولین دانشگاه با این گونه کارها. برای مثال جبل عاملی، رئیس وقت دانشکده صنایع، در برابر مدیرمسئول یکی از نشریات در خصوص آمفی‌تئاتر دانشکده خود گفته بود که این مکان تنها برای رویدادهای علمی باید استفاده شود. یا همین رفتار توسط دکتر اکبری، هیئت علمی دانشکده کامپیوتر و مسئول وقت سایت مرکز دانشگاه، درباره‌ی درخواست بخشی از سرور سایت برای یکی از نشریات دیگر دیده شده بود.
این شکل دوگانه در گفتار و رفتار بعد از گذشت قریب به بیست سال از نوشته‌شدن این مقاله همچنان کمابیش در دانشگاه و سطوح بالاتر نظام دیده می‌شود. پرسش اینجاست که آیا مسئولین دانشگاه دستورات رده‌های عالی نظام را اشتباه برداشت می‌کنند یا آنکه این سخنان و نقل قول‌ها معنای دیگری داشته است و از ابتدا این ما دانشجویان مشتاق به فعالیت بوده‌ایم که غلط تفسیر کرده‌ایم؟!
نکته‌ای که جای تأمل دارد این است که گویا فعالیت فرهنگی از دید برخی تنها شامل انجام کارهایی می‌شود که در راستای ایدئولوژی‌های از پیش تایین شده هستند و هر شکلی از کار فرهنگی خارج از این چارچوب، با سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی روبه‌رو می‌گردد.
حتی فعالیت‌هایی مانند نقد و بررسی فیلم، نمایشنامه‌خوانی یا بحث و گفتگو درباره فیلسوفان و اندیشمندان که بخشی از فضای فکری و فرهنگی انتقادی دانشجویی را تشکیل می‌دهد، با فشارها و محدودیت‌هایی روبه‌روست.
اما علی‌رغم تمام این محدودیت‌ها و مخالفت‌ها، ما همچنان به پیشروی و تلاش برای ایجاد فضایی آزاد و پویا ادامه می‌دهیم، چرا که باور داریم اندیشه و عقیده، به هر قیمتی راه خود
را خواهد یافت.
@IUSTArman
⚫️ آبان‌ماه در این سال‌ها و پس از روزهای سیاه آبان ۹۸ همواره با بوی خون، صدای گلوله، احساس اندوه و طغیان خشم همراه است. روزهایی که ایران با قطع سراسری اینترنت آزاد در تاریکی فرو رفت و وقتی که دوباره نور بر آن تابید تن خسته و افگار این کشور، سرخ از خون، به عزای کشته‌شدگانش نشسته بود.
🔻ما آن روزها را از یاد نبرده‌ایم و از یاد نخواهیم برد. چرا که نسیان، جام زهر جامعه است. فراموشی آنچه بر سرمان گذشت جنایتی‌ست نابخشودنی. آغاز وقایع آبان ۹۸ در پی اعلام قیمت جدید بنزین و پاسخ اعتراضی مردم به این گرانی ناگهانی بود. اعتراضاتی که طی آن بسیاری از افراد بی‌گناه جان خود را از دست دادند. این اعتراضات با برخی اظهارنظرهای مسئولین درباره‌ی نحوه مواجهه حکومت با معترضین همراه بود. در این متن به جمع‌آوری برخی از این مواضع و رویکردها پرداخته‌ایم تا فراموش نشود آنچه بر ما گذشت.
📎 متن کامل
@IUSTArman
🔻ما آن روزها را از یاد نبرده‌ایم و از یاد نخواهیم برد. چرا که نسیان، جام زهر جامعه است. فراموشی آنچه بر سرمان گذشت جنایتی‌ست نابخشودنی. آغاز وقایع آبان ۹۸ در پی اعلام قیمت جدید بنزین و پاسخ اعتراضی مردم به این گرانی ناگهانی بود. اعتراضاتی که طی آن بسیاری از افراد بی‌گناه جان خود را از دست دادند. این اعتراضات با برخی اظهارنظرهای مسئولین درباره‌ی نحوه مواجهه حکومت با معترضین همراه بود. در این متن به جمع‌آوری برخی از این مواضع و رویکردها پرداخته‌ایم تا فراموش نشود آنچه بر ما گذشت.
📎 متن کامل
@IUSTArman
Telegraph
مروری بر برخی مواضع حکومت به اعتراضات آبان ۹۸
آبان‌ماه در این سال‌ها و پس از روزهای سیاه آبان ۹۸ همواره با بوی خون، صدای گلوله، احساس اندوه و طغیان خشم همراه است. روزهایی که ایران با قطع سراسری اینترنت آزاد در تاریکی فرو رفت و وقتی که دوباره نور بر آن تابید تن خسته و افگار این کشور، سرخ از خون، به عزای…