⭕️بازداشتی‌های علم و صنعت
🔔 چهل و چهارمین روز بازداشت #ایلیا_تابعی
🔔 سی و ششمین روز بازداشت #همایون_سلیمانی
🔔نهمین روز بازداشت #راضیه_رحیمی
"من از یادت نمی‌کاهم🕊️"
@IUSTArman
🔔 چهل و چهارمین روز بازداشت #ایلیا_تابعی
🔔 سی و ششمین روز بازداشت #همایون_سلیمانی
🔔نهمین روز بازداشت #راضیه_رحیمی
"من از یادت نمی‌کاهم🕊️"
@IUSTArman
🟢 ایلیا تابعی، دانشجوی کارشناسی مهندسی مواد ورودی ۹۷ دانشگاه علم و صنعت، دوشنبه مورخ ۲۱ آذر پس از ۴۵ روز بازداشت به قید وثیقه آزاد شد.
@IUSTArman
@IUSTArman
⭕️بازداشتی‌های علم و صنعت
🔔 سی و هفتمین روز بازداشت #همایون_سلیمانی
🔔دهمین روز بازداشت #راضیه_رحیمی
"من از یادت نمی‌کاهم🕊️"
@IUSTArman
🔔 سی و هفتمین روز بازداشت #همایون_سلیمانی
🔔دهمین روز بازداشت #راضیه_رحیمی
"من از یادت نمی‌کاهم🕊️"
@IUSTArman
Forwarded from انجمن اسلامی رویش دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران
🟢🟢 همایون سلیمانی، دانشجوی مهندسی برق ورودی ۹۸ دانشگاه علم و صنعت و عضو انجمن رویش دانشجویان، سه شنبه مورخ ۲۲ آذر، بعد از ۳۸ روز بازداشت، به قید وثیقه آزاد شد.
🆔@Rouyesh_IUST
🆔@Rouyesh_IUST
🎭 انجمن اسلامی آرمان دانشجویان علم و صنعت برگزار می‌کنند:
📜 حلقه‌ی خوانش و تحلیل نمایشنامه
▪️ حلقه‌ی ششم: نمایشنامه‌ی «مرگ یزدگرد» اثر بهرام بیضایی
📌 درباره‌ی اثر:
نمایشنامه‌ی مرگ یزدگرد روایتی چندلایه از ماجرای مرگ یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، به دست آسیابانی در مرو است.
بیضایی در این اثر بی‌اعتباری روایات تاریخی را بن‌مایهٔ داستانی چندوجهی از زبان آسیابان، همسر و دخترش می‌کند. بیضایی در خلال داستان به مسئله‌ی قدرت، رابطه‌ی فرادست/ فرودست، فشار طبقه‌ی حاکم و دستگاه‌های وابسته‌ی آن (از جمله سرداران و موبدان) و همچنین تقدس مقام پادشاه می‌پردازد.
🔸 مکان برگزاری: دفتر انجمن آرمان واقع در حدفاصل سلف آزاد تا دانشکده‌ی برق
🔹 برای اطلاعات بیشتر و یا شرکت در حلقه با آیدی زیر در ارتباط باشید:
🆔@armancommunity
@IUSTArman
📜 حلقه‌ی خوانش و تحلیل نمایشنامه
▪️ حلقه‌ی ششم: نمایشنامه‌ی «مرگ یزدگرد» اثر بهرام بیضایی
📌 درباره‌ی اثر:
نمایشنامه‌ی مرگ یزدگرد روایتی چندلایه از ماجرای مرگ یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، به دست آسیابانی در مرو است.
بیضایی در این اثر بی‌اعتباری روایات تاریخی را بن‌مایهٔ داستانی چندوجهی از زبان آسیابان، همسر و دخترش می‌کند. بیضایی در خلال داستان به مسئله‌ی قدرت، رابطه‌ی فرادست/ فرودست، فشار طبقه‌ی حاکم و دستگاه‌های وابسته‌ی آن (از جمله سرداران و موبدان) و همچنین تقدس مقام پادشاه می‌پردازد.
🔸 مکان برگزاری: دفتر انجمن آرمان واقع در حدفاصل سلف آزاد تا دانشکده‌ی برق
🔹 برای اطلاعات بیشتر و یا شرکت در حلقه با آیدی زیر در ارتباط باشید:
🆔@armancommunity
@IUSTArman
Forwarded from امتداد
#اختصاصی
☑️امامی، استاد دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با امتداد:
اعتراضات دانشجویان با حضور لباس شخصی‌ها به خشونت کشیده شد/ امضاکنندگان نامه اعتراضی اساتید به رئیس دانشگاه حتی به بازداشت تهدید شدند!/ دو نفر از اساتید درباره این نامه به نهاد امنیتی احضار شدند/ مشاور فرهنگی دانشگاه به اساتید گفت که در امتحان الهی مردود شدید و شایستگی‌تان از دست رفته!
✍امتداد-محمد جعفری: سید جواد امامی، استاد برجسته دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت در گفتگویی با امتداد، ضمن تشریح اعتراضات اخیر در این دانشگاه و فشار نهادهای امنیتی بر اساتید آن، اظهار داشت: وقایع پیش آمده در دانشگاه علم و صنعت به مانند دیگر دانشگاه‌ها، حاکی از سختگیری بر دانشجویان بود. متاسفانه ما اقداماتی نظیر تعلیق دانشجویان، اخراج از خوابگاه‌های دانشجویی، ممنوع‌الورودی دانشجویان و دیگر برخوردها را شاهد بودیم.
🔘اعتراضات دانشجویان با حضور لباس شخصی‌ها به خشونت کشیده شد
✔️اعتراضات دانشجویان با حضور لباس شخصی‌ها به خشونت کشیده شد و ما اصلا نمی‌دانستیم که این نیروهای لباس شخصی از کدام نهاد هستند. نیروهایی در دانشگاه دیده شدند که اساسا از پرسنل دانشگاه نبودند و این مسئله، فضایی را ایجاد کرد که همه از ابعاد آن با خبر هستیم.
✔️در این فضا، تنها راه باقی مانده برای دانشجویان، پرهیز از حضور در کلاس بود که در این فقره هم متاسفانه مورد سختگیری و فشار واقع شدند. تعدادی از اساتید دانشگاه که عمدتا از اساتید پیشکسوت بودند به دلیل اختیاراتی که به روئسای دانشگاه‌ها در این موارد داده بودند، نامه‌ای را خطاب به این مسئولین تنظیم کردند که در ۹ بند خواستار این شده بودند که به شرایط پیش آمده در دانشگاه مهر خاتمه زده شود.
✔️در این نامه، خواسته شده بود که به برخوردهای صورت گرفته در کمیته‌های انضباطی و حراست با دانشجویان، برخوردها با اساتید(احضار و تذکر به آن‌ها) و بحث حضور نیروهای امنیتی و لباس شخصی در دانشگاه‌ها رسیدگی شده و کنترل لازم صورت بگیرد.
🔘امضاکنندگان نامه اساتید به رئیس دانشگاه حتی به بازداشت تهدید شدند!
✔️این نامه به رغم تماس‌های امنیتی(مدعی بودند از اطلاعات تماس می‌گیرند) که با اساتید گرفته شده و حتی پیش از تدوین آن‌ها را با ترس از نگارش نامه بر حذر می‌داشت، نوشته و به رئیس دانشگاه ارسال شد. در این تماس‌ها، حتی اساتید را به بازداشت هم تهدید می‌کردند و سوال ما این بود که یک استاد دانشگاه آیا نمی‌تواند به رئیس دانشگاه نامه بنویسد؟
✔️دانشجویان قبول شده در دانشگاه ما از میان رتبه‌های زیر هزار کشور بوده و از نخبگان مملکت به شمار می‌روند. بالاخره باید موضع پدری و مادری از سوی اساتید نسبت به دانشجویان وجود داشته باشد. به هر حال، این نامه با ۶۲ امضا نوشته شده که بعد از آن تماس‌ها از حراست دانشگاه با طرح ادعاهای نادرست و کذب با اساتید آغاز شد و آقایان شروع به تهدید کردن امضاکنندگان نامه کردند.
✔️البته، یکی از مواردی که آقایان را در قبال این نامه برآشفته کرده، این است که شاهد بازتاب گسترده آن در داخل و خارج بودیم. این نامه، بعد از نامه سربسته‌ای بود که اساتید درباره وضعیت دانشگاه به ریاست نوشتند و متاسفانه، ایشان صلاح ندید که جلسه‌ای با اساتید برگزار کند.
🔘دو نفر از اساتید درباره این نامه به نهاد امنیتی احضار شدند
✔️در برخی از دانشکده‌ها، اساتید جوان به این موارد تهدید می‌شوند که آینده حرفه‌ای شما به خطر افتاده و تبدیل وضعیت و ارتقا نخواهید داشت. این روند حتی به این منجر شد که دو نفر از اساتید را به یکی از نهادهای امنیتی احضار کرده و در خصوص این نامه مورد سوال و جواب قرار دادند.
🔘مشاور فرهنگی دانشگاه به اساتید گفت که در امتحان الهی مردود شدید و شایستگی‌تان از دست رفته!
✔️نمی‌دانم که چرا آقایان به خاطر یک نامه ساده تا این حد برآشفته‌اند. متاسفانه مشاور فرهنگی دانشگاه با ادبیات بسیار زشت و ناپسندی، هجمه شدیدی علیه اساتید-به ویژه اساتید جوان- وارد کرده و مدعی شد که شما در امتحان الهی مردود شدید و شایستگی‌تان از دست رفته است!
#امتداد
@emtedadnet
☑️امامی، استاد دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با امتداد:
اعتراضات دانشجویان با حضور لباس شخصی‌ها به خشونت کشیده شد/ امضاکنندگان نامه اعتراضی اساتید به رئیس دانشگاه حتی به بازداشت تهدید شدند!/ دو نفر از اساتید درباره این نامه به نهاد امنیتی احضار شدند/ مشاور فرهنگی دانشگاه به اساتید گفت که در امتحان الهی مردود شدید و شایستگی‌تان از دست رفته!
✍امتداد-محمد جعفری: سید جواد امامی، استاد برجسته دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت در گفتگویی با امتداد، ضمن تشریح اعتراضات اخیر در این دانشگاه و فشار نهادهای امنیتی بر اساتید آن، اظهار داشت: وقایع پیش آمده در دانشگاه علم و صنعت به مانند دیگر دانشگاه‌ها، حاکی از سختگیری بر دانشجویان بود. متاسفانه ما اقداماتی نظیر تعلیق دانشجویان، اخراج از خوابگاه‌های دانشجویی، ممنوع‌الورودی دانشجویان و دیگر برخوردها را شاهد بودیم.
🔘اعتراضات دانشجویان با حضور لباس شخصی‌ها به خشونت کشیده شد
✔️اعتراضات دانشجویان با حضور لباس شخصی‌ها به خشونت کشیده شد و ما اصلا نمی‌دانستیم که این نیروهای لباس شخصی از کدام نهاد هستند. نیروهایی در دانشگاه دیده شدند که اساسا از پرسنل دانشگاه نبودند و این مسئله، فضایی را ایجاد کرد که همه از ابعاد آن با خبر هستیم.
✔️در این فضا، تنها راه باقی مانده برای دانشجویان، پرهیز از حضور در کلاس بود که در این فقره هم متاسفانه مورد سختگیری و فشار واقع شدند. تعدادی از اساتید دانشگاه که عمدتا از اساتید پیشکسوت بودند به دلیل اختیاراتی که به روئسای دانشگاه‌ها در این موارد داده بودند، نامه‌ای را خطاب به این مسئولین تنظیم کردند که در ۹ بند خواستار این شده بودند که به شرایط پیش آمده در دانشگاه مهر خاتمه زده شود.
✔️در این نامه، خواسته شده بود که به برخوردهای صورت گرفته در کمیته‌های انضباطی و حراست با دانشجویان، برخوردها با اساتید(احضار و تذکر به آن‌ها) و بحث حضور نیروهای امنیتی و لباس شخصی در دانشگاه‌ها رسیدگی شده و کنترل لازم صورت بگیرد.
🔘امضاکنندگان نامه اساتید به رئیس دانشگاه حتی به بازداشت تهدید شدند!
✔️این نامه به رغم تماس‌های امنیتی(مدعی بودند از اطلاعات تماس می‌گیرند) که با اساتید گرفته شده و حتی پیش از تدوین آن‌ها را با ترس از نگارش نامه بر حذر می‌داشت، نوشته و به رئیس دانشگاه ارسال شد. در این تماس‌ها، حتی اساتید را به بازداشت هم تهدید می‌کردند و سوال ما این بود که یک استاد دانشگاه آیا نمی‌تواند به رئیس دانشگاه نامه بنویسد؟
✔️دانشجویان قبول شده در دانشگاه ما از میان رتبه‌های زیر هزار کشور بوده و از نخبگان مملکت به شمار می‌روند. بالاخره باید موضع پدری و مادری از سوی اساتید نسبت به دانشجویان وجود داشته باشد. به هر حال، این نامه با ۶۲ امضا نوشته شده که بعد از آن تماس‌ها از حراست دانشگاه با طرح ادعاهای نادرست و کذب با اساتید آغاز شد و آقایان شروع به تهدید کردن امضاکنندگان نامه کردند.
✔️البته، یکی از مواردی که آقایان را در قبال این نامه برآشفته کرده، این است که شاهد بازتاب گسترده آن در داخل و خارج بودیم. این نامه، بعد از نامه سربسته‌ای بود که اساتید درباره وضعیت دانشگاه به ریاست نوشتند و متاسفانه، ایشان صلاح ندید که جلسه‌ای با اساتید برگزار کند.
🔘دو نفر از اساتید درباره این نامه به نهاد امنیتی احضار شدند
✔️در برخی از دانشکده‌ها، اساتید جوان به این موارد تهدید می‌شوند که آینده حرفه‌ای شما به خطر افتاده و تبدیل وضعیت و ارتقا نخواهید داشت. این روند حتی به این منجر شد که دو نفر از اساتید را به یکی از نهادهای امنیتی احضار کرده و در خصوص این نامه مورد سوال و جواب قرار دادند.
🔘مشاور فرهنگی دانشگاه به اساتید گفت که در امتحان الهی مردود شدید و شایستگی‌تان از دست رفته!
✔️نمی‌دانم که چرا آقایان به خاطر یک نامه ساده تا این حد برآشفته‌اند. متاسفانه مشاور فرهنگی دانشگاه با ادبیات بسیار زشت و ناپسندی، هجمه شدیدی علیه اساتید-به ویژه اساتید جوان- وارد کرده و مدعی شد که شما در امتحان الهی مردود شدید و شایستگی‌تان از دست رفته است!
#امتداد
@emtedadnet
Forwarded from دانشجویان متحد
«مجمع دانشجویان دانشگاه الزهرا مطابق حکم هیئت نظارت بر تشکل‌های اسلامی به توقف شش‌ماهه فعالیت محکوم شد.»
تشکلی که جمعی از دانشجویان دانشگاه الزهرا در سال ۹۶ برای انعکاس صداهای متفاوتشان در اوج تک‌قطبی بودن فضای دانشگاه تاسیس کردند و همواره تحت فشار ریاست و حراست دانشگاه بوده اند اما در طی بیش از یکسال اخیر، چنان در تنگنای سیاستی سرکوبگرایانه قرار گرفته است که از فعالیت‌های معمول خود بازمانده است. تماس‌ها و احضارهای چندباره دبیر و دیگر اعضای مجمع به دفتر حراست دانشگاه الزهرا، حضور بازجوی وزارت اطلاعات در دفتر سرپرست حراست دانشگاه، سرباز زدن دانشگاه (ریاست، معاون فرهنگی و سرپرست حراست) از هرگونه پاسخ و مسئولیت‌پذیری در قبال دانشجو، تنها بخشی از برخوردهایی است که مسئولان جدید پس از قرارگیری در جایگاه‌هایشان از سر گرفته‌اند.
در پی تجمعات اعتراضی دانشجویان الزهرا، طبق گزارش روزنامه هم‌میهن بیش از ۱۵۰ نفر از هم دانشگاهی‌هایمان، پشت درب‌های دانشگاه و خوابگاه مجبور به دادن تعهداتی برای «اقرار تحمیلی به جرم» شدند و عده‌ای از هم‌کلاسی‌هایمان نیز، در پی همکاری بی‌شرمانه مسئولان حراست با نیروهای امنیتی، در صحن دانشگاه یا منازلشان بازداشت شدند.
«نیلوفر میرزایی» آخرین قربانی منطق پادگانی مقامات بالادستی در امتداد سرکوب حداکثری دانشگاه است که قریب به پنجاه روز است که از دستگیری‌اش در داخل محوطه دانشگاه می‌گذرد.
دیگر دانشجویان و اعضای شورای مرکزی و عمومی مجمع دانشجویان نیز از بازداشت، تماس‌های تهدیدآمیز مکرر، احضار و ممنوع‌الورودی با ادعای «حضور در تجمعات» در امان نبودند؛ تا حدی که فعالان سابق و دانش‌آموختگان نیز طی گزارش‌های واهی مسئولان دانشگاه به دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی تحویل داده شدند.
سوال تکراری است؛ کدام حراست و امنیت؟
همکاری نیروهای لباس شخصی و حراست با گشتن کیف دانشجویان، برخورد کلامی و فیزیکی با دانشجویان معترض و تلاش برای دستگیری دانشجو سر کلاس درس رسیده است.
وزارت‌های علوم و بهداشت نیز در آخرین گام خود در راستای به انقیاد دراوردن بیشتر دانشگاه و ارعاب و سرکوب دانشجویان، شیوه نامه جدید انضباطی را به سرعت تصویب و به دانشگاه‌ها ابلاغ کردند. آیین‌نامه‌ای کاملا ضد دانشجویی که حقوق اساسی و بدیهی دانشجو مانند اصل برائت، اصل عدم تجسس و... را به راحتی نادیده می‌انگارد. مشخص نیست امنیت در نسبت با شهروندان معنی پیدا می‌کند یا این ما هستیم که باید خودمان را در محضر این مفهوم دفرمه شده اثبات کنیم؟
اکنون در روزهایی که داغدار فرزندان این خاک هستیم و در حالی که هنوز از فشارهای دستگیری و پرونده سازی رهایی نیافته‌ایم، مسئولان دانشگاه که اساسا رسمیتی برای آزادی تجمعات و حق تشکلیابی قائل نیستند، برای ایجاد فضای خفقان بیشتر و به زعم خودشان برای پیشگیری از ادامه تجمعات اعتراضی در دانشگاه طی نامه‌ای اعلام کرده‌اند مجمع دانشجویان الزهرا به دلیل «فعالیت مغایر قانون اساسی» به مدت شش ماه به توقف فعالیت محکوم شده است.
این درحالی که برخلاف آیین‌نامه اجرایی تشکل‌های اسلامی دانشگاهیان، نه هیأت منصفه‌ای برای بررسی این اتهام تشکیل شده و نه نماینده‌ی تشکل فرصت دفاع از تشکل را یافته است.
قوانین موجود با همه ضعف‌هایش، الزاماتی دارد که مسئولان دانشگاه الزهرا حتی نیازی به تظاهر به رعایت آن نمی‌بینند و همزمان، ما را براساس همان قانون از فعالیت در قالب تشکل محروم می‌کنند.
هرچند به این حکم معترض و از مواجه با آن خشمگینیم اما در زمانه‌ای زیست می‌کنیم که اعدام دگراندیشان و معترضان برای ایجاد ارعاب و وحشت مردم از اعتراض، این حق طبیعی و قانونی مردم، انجام می‌گیرد.
بنابراین درحالی که حق حیات انسان به رسمیت شناخته نمی‌شود، بریدن گلوی حق تشکلیابی با تیغ سرکوب، به هیچ عنوان برایمان دور از ذهن نیست.
خواست ظهور و بروز تفکرات متفاوت، چنان درمیان مردم ریشه دوانده است که نمی‌توان با ایجاد ترس از طریق پرونده‌سازی‌های بی‌اساس آن را متوقف کرد.
ما اعضای مجمع الزهرا تمام‌قد کنار مردم خواهیم ایستاد و همراه با همدانشگاهیهایمان، نگاه پلیسی مسئولین دانشگاه، بازداشت و پرونده‌سازی برای دانشجویان و فعالان دانشجویی، رویه‌های غیرقانونی کمیته انضباطی و احکام انضباطی دانشجویان و البته محکومیت غیرقانونی تشکل به ۶ ماه توقیف فعالیت را شدیدا محکوم می‌کنیم.
همچنین با صدایی رسا اعلام می‌کنیم که این برخوردها در راستای سرکوب حداکثری، کوچک‌ترین خللی در راستای بیان مطالبات به حقمان در ما ایجاد نخواهد کرد و با قامتی افراشته در کنار هم‌میهنان و همدانشگاهیهایمان خواهیم ایستاد.
🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد
تشکلی که جمعی از دانشجویان دانشگاه الزهرا در سال ۹۶ برای انعکاس صداهای متفاوتشان در اوج تک‌قطبی بودن فضای دانشگاه تاسیس کردند و همواره تحت فشار ریاست و حراست دانشگاه بوده اند اما در طی بیش از یکسال اخیر، چنان در تنگنای سیاستی سرکوبگرایانه قرار گرفته است که از فعالیت‌های معمول خود بازمانده است. تماس‌ها و احضارهای چندباره دبیر و دیگر اعضای مجمع به دفتر حراست دانشگاه الزهرا، حضور بازجوی وزارت اطلاعات در دفتر سرپرست حراست دانشگاه، سرباز زدن دانشگاه (ریاست، معاون فرهنگی و سرپرست حراست) از هرگونه پاسخ و مسئولیت‌پذیری در قبال دانشجو، تنها بخشی از برخوردهایی است که مسئولان جدید پس از قرارگیری در جایگاه‌هایشان از سر گرفته‌اند.
در پی تجمعات اعتراضی دانشجویان الزهرا، طبق گزارش روزنامه هم‌میهن بیش از ۱۵۰ نفر از هم دانشگاهی‌هایمان، پشت درب‌های دانشگاه و خوابگاه مجبور به دادن تعهداتی برای «اقرار تحمیلی به جرم» شدند و عده‌ای از هم‌کلاسی‌هایمان نیز، در پی همکاری بی‌شرمانه مسئولان حراست با نیروهای امنیتی، در صحن دانشگاه یا منازلشان بازداشت شدند.
«نیلوفر میرزایی» آخرین قربانی منطق پادگانی مقامات بالادستی در امتداد سرکوب حداکثری دانشگاه است که قریب به پنجاه روز است که از دستگیری‌اش در داخل محوطه دانشگاه می‌گذرد.
دیگر دانشجویان و اعضای شورای مرکزی و عمومی مجمع دانشجویان نیز از بازداشت، تماس‌های تهدیدآمیز مکرر، احضار و ممنوع‌الورودی با ادعای «حضور در تجمعات» در امان نبودند؛ تا حدی که فعالان سابق و دانش‌آموختگان نیز طی گزارش‌های واهی مسئولان دانشگاه به دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی تحویل داده شدند.
سوال تکراری است؛ کدام حراست و امنیت؟
همکاری نیروهای لباس شخصی و حراست با گشتن کیف دانشجویان، برخورد کلامی و فیزیکی با دانشجویان معترض و تلاش برای دستگیری دانشجو سر کلاس درس رسیده است.
وزارت‌های علوم و بهداشت نیز در آخرین گام خود در راستای به انقیاد دراوردن بیشتر دانشگاه و ارعاب و سرکوب دانشجویان، شیوه نامه جدید انضباطی را به سرعت تصویب و به دانشگاه‌ها ابلاغ کردند. آیین‌نامه‌ای کاملا ضد دانشجویی که حقوق اساسی و بدیهی دانشجو مانند اصل برائت، اصل عدم تجسس و... را به راحتی نادیده می‌انگارد. مشخص نیست امنیت در نسبت با شهروندان معنی پیدا می‌کند یا این ما هستیم که باید خودمان را در محضر این مفهوم دفرمه شده اثبات کنیم؟
اکنون در روزهایی که داغدار فرزندان این خاک هستیم و در حالی که هنوز از فشارهای دستگیری و پرونده سازی رهایی نیافته‌ایم، مسئولان دانشگاه که اساسا رسمیتی برای آزادی تجمعات و حق تشکلیابی قائل نیستند، برای ایجاد فضای خفقان بیشتر و به زعم خودشان برای پیشگیری از ادامه تجمعات اعتراضی در دانشگاه طی نامه‌ای اعلام کرده‌اند مجمع دانشجویان الزهرا به دلیل «فعالیت مغایر قانون اساسی» به مدت شش ماه به توقف فعالیت محکوم شده است.
این درحالی که برخلاف آیین‌نامه اجرایی تشکل‌های اسلامی دانشگاهیان، نه هیأت منصفه‌ای برای بررسی این اتهام تشکیل شده و نه نماینده‌ی تشکل فرصت دفاع از تشکل را یافته است.
قوانین موجود با همه ضعف‌هایش، الزاماتی دارد که مسئولان دانشگاه الزهرا حتی نیازی به تظاهر به رعایت آن نمی‌بینند و همزمان، ما را براساس همان قانون از فعالیت در قالب تشکل محروم می‌کنند.
هرچند به این حکم معترض و از مواجه با آن خشمگینیم اما در زمانه‌ای زیست می‌کنیم که اعدام دگراندیشان و معترضان برای ایجاد ارعاب و وحشت مردم از اعتراض، این حق طبیعی و قانونی مردم، انجام می‌گیرد.
بنابراین درحالی که حق حیات انسان به رسمیت شناخته نمی‌شود، بریدن گلوی حق تشکلیابی با تیغ سرکوب، به هیچ عنوان برایمان دور از ذهن نیست.
خواست ظهور و بروز تفکرات متفاوت، چنان درمیان مردم ریشه دوانده است که نمی‌توان با ایجاد ترس از طریق پرونده‌سازی‌های بی‌اساس آن را متوقف کرد.
ما اعضای مجمع الزهرا تمام‌قد کنار مردم خواهیم ایستاد و همراه با همدانشگاهیهایمان، نگاه پلیسی مسئولین دانشگاه، بازداشت و پرونده‌سازی برای دانشجویان و فعالان دانشجویی، رویه‌های غیرقانونی کمیته انضباطی و احکام انضباطی دانشجویان و البته محکومیت غیرقانونی تشکل به ۶ ماه توقیف فعالیت را شدیدا محکوم می‌کنیم.
همچنین با صدایی رسا اعلام می‌کنیم که این برخوردها در راستای سرکوب حداکثری، کوچک‌ترین خللی در راستای بیان مطالبات به حقمان در ما ایجاد نخواهد کرد و با قامتی افراشته در کنار هم‌میهنان و همدانشگاهیهایمان خواهیم ایستاد.
🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد
Forwarded from دانشجویان متحد
🔰یادداشت هستی امیری از زندان اوین در رابطه با احکام اعدام صادره برای معترضانِ خیزشِ زن، زندگی، آزادی
هر روز یک نفر، هر روز طنابی
روزی محسن شکاری
روزی ریحانه جباری
روزی دیگر آن بلوچی که حتی نامش را نمی‌دانیم...
برای مخالفت با اعدام، این آشکارترین خشونت قانونی، دلایل زیادی اقامه شده است:
«حق حیات، حقی بنیادی‌ست و وابسته به اراده‌ی دولت حاکم نیست»؛ «اعدام، کشتن را عادی‌سازی می‌کند»؛ «آمارها نشان می‌دهند که اعدام به‌هیچ‌عنوان بازدارنده نیست»؛ «در روند دادرسی همواره امکان اشتباه وجود دارد، و باید احتمال به‌دارآویخته‌شدن حتی یک بی‌گناه را به اعدام گناهکاری رجحان داد و مقابل آن ایستاد»؛ و نهایتا این‌که «اعدام شکلی از سرکوب سیاسی، و شکلی از سرکوب اقتصادی‌ست که فرد را از جامعه حذف می‌کند تا هزینه‌ی بازگشت او به جامعه را نپردازد، تا مسکن و اشتغال او را تامین نکند.»
می‌توان با طول و تفصیل و در صفحات زیاد دلایل مخالفت با اعدام را از منظرهای مختلف
نوشت، ولی شاید نکته‌ی مهم‌تر نحوه‌ی مواجهه‌ی ما با اعدام است. در مخالفت با اعدام نباید وارد مصداق، اقرار، نوع جرم، نحوه‌ی ارتکاب جرم یا هر جزئیات دیگر شد، چراکه اساسا هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند. منطقا و مفهوما حتی یک فرد را، یک جرم را و یک صحنه‌ی جرم را هم نباید استثناء کرد.
زنان کرد، مردان عرب، فرزندان بلوچستان، جوانان تهران، معترضان دیروز و امروز و فردا، هرکدام با هر جرمی، هیچ فرقی نمی‌کند؛ چراکه اعدام چرخه‌ی خشونت را تداوم می‌دهد؛ چراکه بهانه‌ای برای حذف افراد است؛ چراکه جان آدمی در قانون یا هر قرارداد اجتماعی نمی‌تواند سلب شود، و حیات، این حداقلی‌ترین شکل زندگی حق سلب‌نشدنی هر فردی‌ست.
جزییات هر پرونده نباید ما را از این اصل بنیادی غافل کند که مخالفت با اعدام امری مطلق است و باید با تمام اشکال آن مخالفت کرد. قتل حکومتی برای محکومین جرائم مرتبط با قتل، قاچاق، تجاوز، فساد اقتصادی یا هر جرم دیگری باید متوقف شود تا حتی لحظه‌ای امکان اعدام در دوران خیزش‌های مردمی نباشد؛ تا هر جرمی که روی دهد، دولت موظف به ریشه‌یابی و حل مسائل باشد و نه طرد و حذف سوژه‌ها.
🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد
هر روز یک نفر، هر روز طنابی
روزی محسن شکاری
روزی ریحانه جباری
روزی دیگر آن بلوچی که حتی نامش را نمی‌دانیم...
برای مخالفت با اعدام، این آشکارترین خشونت قانونی، دلایل زیادی اقامه شده است:
«حق حیات، حقی بنیادی‌ست و وابسته به اراده‌ی دولت حاکم نیست»؛ «اعدام، کشتن را عادی‌سازی می‌کند»؛ «آمارها نشان می‌دهند که اعدام به‌هیچ‌عنوان بازدارنده نیست»؛ «در روند دادرسی همواره امکان اشتباه وجود دارد، و باید احتمال به‌دارآویخته‌شدن حتی یک بی‌گناه را به اعدام گناهکاری رجحان داد و مقابل آن ایستاد»؛ و نهایتا این‌که «اعدام شکلی از سرکوب سیاسی، و شکلی از سرکوب اقتصادی‌ست که فرد را از جامعه حذف می‌کند تا هزینه‌ی بازگشت او به جامعه را نپردازد، تا مسکن و اشتغال او را تامین نکند.»
می‌توان با طول و تفصیل و در صفحات زیاد دلایل مخالفت با اعدام را از منظرهای مختلف
نوشت، ولی شاید نکته‌ی مهم‌تر نحوه‌ی مواجهه‌ی ما با اعدام است. در مخالفت با اعدام نباید وارد مصداق، اقرار، نوع جرم، نحوه‌ی ارتکاب جرم یا هر جزئیات دیگر شد، چراکه اساسا هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند. منطقا و مفهوما حتی یک فرد را، یک جرم را و یک صحنه‌ی جرم را هم نباید استثناء کرد.
زنان کرد، مردان عرب، فرزندان بلوچستان، جوانان تهران، معترضان دیروز و امروز و فردا، هرکدام با هر جرمی، هیچ فرقی نمی‌کند؛ چراکه اعدام چرخه‌ی خشونت را تداوم می‌دهد؛ چراکه بهانه‌ای برای حذف افراد است؛ چراکه جان آدمی در قانون یا هر قرارداد اجتماعی نمی‌تواند سلب شود، و حیات، این حداقلی‌ترین شکل زندگی حق سلب‌نشدنی هر فردی‌ست.
جزییات هر پرونده نباید ما را از این اصل بنیادی غافل کند که مخالفت با اعدام امری مطلق است و باید با تمام اشکال آن مخالفت کرد. قتل حکومتی برای محکومین جرائم مرتبط با قتل، قاچاق، تجاوز، فساد اقتصادی یا هر جرم دیگری باید متوقف شود تا حتی لحظه‌ای امکان اعدام در دوران خیزش‌های مردمی نباشد؛ تا هر جرمی که روی دهد، دولت موظف به ریشه‌یابی و حل مسائل باشد و نه طرد و حذف سوژه‌ها.
🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد
🟥ضحاک، داستان برافتادن پادشاهی خون
📌از شماره ۳۶ نشریه #آرمانشهر
🔹پادشاهان ظالم در طول تاریخ با ستم و ناعدالتی در حق مردمشان هر روز انسان‌هایی می‌سازند که چیزی برای از دست دادن ندارند. هر فردی که در برابر ظلم نمی‌نشیند، می‌ایستد و فریاد می‌زند یک کاوه است و روزی که مردم دادخواه به خروشیدن بیافتند روز سقوط امپراطوری‌های ترس و ظلم است.
✅ متن کامل این مطلب در ویرگول آرمانشهر به آدرس https://vrgl.ir/eQ6xW در دسترس می باشد.
@IUSTArman
📌از شماره ۳۶ نشریه #آرمانشهر
🔹پادشاهان ظالم در طول تاریخ با ستم و ناعدالتی در حق مردمشان هر روز انسان‌هایی می‌سازند که چیزی برای از دست دادن ندارند. هر فردی که در برابر ظلم نمی‌نشیند، می‌ایستد و فریاد می‌زند یک کاوه است و روزی که مردم دادخواه به خروشیدن بیافتند روز سقوط امپراطوری‌های ترس و ظلم است.
✅ متن کامل این مطلب در ویرگول آرمانشهر به آدرس https://vrgl.ir/eQ6xW در دسترس می باشد.
@IUSTArman
ویرگول
ضحّاک، داستان برافتادن پادشاهی خون
شماره 36 نشریه دانشجویی آرمانشهر
Forwarded from کارگروه دفاع از حقوق دانشجویان علم و صنعت
🟢🟢 راضیه رحیمی، دانشجوی کارشناسی فیزیک ورودی ۹۸ دانشگاه علم و صنعت، دوشنبه مورخ ۵ دی، بعد از ۲۵ روز بازداشت، به قید وثیقه آزاد شد.
@iust_students_rights
@iust_students_rights
🟥چرایی انجام فعالیت دانشجویی
📌از شماره ۳۶ نشریه #آرمانشهر
🔹حضور شما درون دانشگاه بدون فعالیت بی معنی ترین شکل حضور است. البته فعالیت تعریف جامعی ندارد که حرکات شما را به وسیله آن به فعالیت و غیر فعالیت غربال کنیم، اما در یک جمله می توانم بگویم که نسبت به وقایع اطراف خود بی‌تفاوت نباشید. سعی کنید هر آنچه که اطرافتان رخ می‌دهد را تحلیل کنید و به دنبال ربط آن به دنیای آنسوی دیوار های دانشگاه باشید تا بتوانید ارتباطی بین سیاست های حاکم بر جامعه و دانشگاه پیدا کنید. مثلا چرا دانشگاه سعی در کاهش سنوات رایگان دارد؟ علت رشد قارچ گونه مراکز شتاب دهنده و تبلیغ بیش از پیش ایده های استارتاپی چیست؟ چرا امکانات دانشگاه به اجاره شرکت ها و افراد خارج از دانشگاه در می‌آید.
✅ متن کامل این مطلب در ویرگول آرمانشهر به آدرس https://vrgl.ir/xBMr8 در دسترس می باشد.
@IUSTArman
📌از شماره ۳۶ نشریه #آرمانشهر
🔹حضور شما درون دانشگاه بدون فعالیت بی معنی ترین شکل حضور است. البته فعالیت تعریف جامعی ندارد که حرکات شما را به وسیله آن به فعالیت و غیر فعالیت غربال کنیم، اما در یک جمله می توانم بگویم که نسبت به وقایع اطراف خود بی‌تفاوت نباشید. سعی کنید هر آنچه که اطرافتان رخ می‌دهد را تحلیل کنید و به دنبال ربط آن به دنیای آنسوی دیوار های دانشگاه باشید تا بتوانید ارتباطی بین سیاست های حاکم بر جامعه و دانشگاه پیدا کنید. مثلا چرا دانشگاه سعی در کاهش سنوات رایگان دارد؟ علت رشد قارچ گونه مراکز شتاب دهنده و تبلیغ بیش از پیش ایده های استارتاپی چیست؟ چرا امکانات دانشگاه به اجاره شرکت ها و افراد خارج از دانشگاه در می‌آید.
✅ متن کامل این مطلب در ویرگول آرمانشهر به آدرس https://vrgl.ir/xBMr8 در دسترس می باشد.
@IUSTArman
ویرگول
چرایی انجام فعالیت دانشجویی
از شماره 36 نشریه دانشجویی آرمانشهر
🟥زنان، قدرت و مقاومت
📌از شماره ۳۶ نشریه #آرمانشهر
🔹از نمونه‌های سیاست حضور، ظاهر شدن با پوششی غیر از پوشش ایده‌آل اسلام‌گرایان در عرصه‌ی عمومی و زیر سوال بردن قواعد تحمیلی برای کنترل بر بدن زنان است. این کنش که از سوی گفتار رسمی «بدحجابی» خوانده می‌شود در گذر زمان و استمرار روزمره‌ی زنان با پیشروی تدریجی، گفتار رسمی را وادار به عقب نشینی کرده است.
اما شاید مهم‌ترین مصداق سیاست حضور را بتوان ورود گسترده‌ی زنان به دانشگاه‌ها دانست. به تدریج اسلام‌گرایان به این تحلیل رسیدند که با حضور زن در دانشگاه، او به تبعیض آگاه شده و در نتیجه به ساز و کار سنتی و هنجارهای فقه پشت می‌کند. در مقابل طغیان زنان، اسلام‌گرایان دست به اجرای طرح‌هایی از قبیل سهمیه‌بندی‌های جنسیتی و گزینش‌های عقیدتی برای دشوارتر کردن ورود آنان به محیط‌های آموزشی زدند.
✅ متن کامل این مطلب در ویرگول آرمانشهر به آدرس https://vrgl.ir/j7SK1 در دسترس می باشد.
📌برگرفته از کتاب «زنان، قدرت و مقاومت» اثر فاطمه صادقی
@IUSTArman
📌از شماره ۳۶ نشریه #آرمانشهر
🔹از نمونه‌های سیاست حضور، ظاهر شدن با پوششی غیر از پوشش ایده‌آل اسلام‌گرایان در عرصه‌ی عمومی و زیر سوال بردن قواعد تحمیلی برای کنترل بر بدن زنان است. این کنش که از سوی گفتار رسمی «بدحجابی» خوانده می‌شود در گذر زمان و استمرار روزمره‌ی زنان با پیشروی تدریجی، گفتار رسمی را وادار به عقب نشینی کرده است.
اما شاید مهم‌ترین مصداق سیاست حضور را بتوان ورود گسترده‌ی زنان به دانشگاه‌ها دانست. به تدریج اسلام‌گرایان به این تحلیل رسیدند که با حضور زن در دانشگاه، او به تبعیض آگاه شده و در نتیجه به ساز و کار سنتی و هنجارهای فقه پشت می‌کند. در مقابل طغیان زنان، اسلام‌گرایان دست به اجرای طرح‌هایی از قبیل سهمیه‌بندی‌های جنسیتی و گزینش‌های عقیدتی برای دشوارتر کردن ورود آنان به محیط‌های آموزشی زدند.
✅ متن کامل این مطلب در ویرگول آرمانشهر به آدرس https://vrgl.ir/j7SK1 در دسترس می باشد.
📌برگرفته از کتاب «زنان، قدرت و مقاومت» اثر فاطمه صادقی
@IUSTArman
ویرگول
زنان، قدرت و مقاومت
از شماره 36 نشریه دانشجویی آرمانشهر