Армас Иосифович Мишин (литературный псевдоним Олег Мишин, Армас Хийри) – ингерманландский финн, писатель, литературовед и переводчик. Родившись в Ингерманландии, Мишин был депортирован вместе с семьёй в Сибирь во время Второй мировой войны в 1941 году, где учился в школе и почти полностью забыл финский язык. В 1949 году Мишин переехал в Карелию, где он обучался в педагогическом училище в Пудоже и в Петрозаводском педагогическом институте, получив диплом преподавателя русского языка и литературы. Первые стихи Мишин опубликовал на русском языке, но вскоре начал писать и публиковать стихи на финском. В 1964 году Мишин стал членом Союза писателей СССР и с 1985 года занимал пост председателя правления Союза писателей Карелии. Он также переводил финскую поэзию на русский язык. Самым известным его переводом является русскоязычная версия «Калевалы» Элиаса Лённрота, опубликованная в 1998 году, которую Мишин выполнил совместно с исследователем фольклора и переводчиком Эйно Кийру. Армас Мишин был соавтором перевода государственного гимна Республики Карелия на финский язык. Мишин жил в Петрозаводске до начала 2010-х годов, затем он переехал в Финляндию.

Armas Iosifovich Mišin (kirjallisuuspseudonyymi Oleg Mišin, Armas Hiiri) oli inkerinsuomalainen kirjailija, kirjallisuuden tutkija ja kääntäjä. Inkerissä syntyneenä Mišin deportoitiin perheensä kanssa toisen maailmansodan aikana vuonna 1941 Siperiaan, jossa hän kävi koulunsa ja unohti suomen kielen lähes kokonaan. Mišin muutti 1949 Karjalan tasavallaan, kävi siellä Puudožin opettajainkoulutuslaitoksen ja Petroskoin pedagogisen instituutin valmistuen venäjän kielen ja kirjallisuuden opettajaksi. Ensimmäiset runonsa Mišin julkaisi venäjän kielellä, mutta pian hän alkoi julkaista runoja myös suomeksi. Mišinistä tuli Neuvostoliiton kirjailijaliiton jäsen vuonna 1964, ja hän toimi Karjalan kirjailijaliiton hallituksen puheenjohtajana vuodesta 1985 alkaen. Hän käänsi myös suomenkielistä runoutta venäjäksi. Tunnetuin hänen käännöksistään on vuonna 1998 valmistunut Elias Lönnrotin Kalevalan venäjänkielinen käännös, jonka Mišin teki yhdessä kansanrunouden tutkija ja kääntäjä Eino Kiurun kanssa. Armas Mišin oli Karjalan tasavallan valtionlaulun suomenkielisen käännöksen osakirjoittaja. Mišin asui Petroskoissa 2010-luvun alkuun asti, jolloin hän muutti Suomeen.

17 февраля 1922 года завершилось Карельское восстание. Один из повстанческих штабов лесных ополченцев располагался в деревне Кимасозеро. Главнокомандующим был финский активист Ялмари Таккинен, известный под псевдонимом «Ильмаринен». После неудачной попытки обрести независимость Карельский лесной партизанский полк отступил на территорию Финляндии 10 февраля, а Беломорский полк – через четыре дня. Последнее важное сражение состоялось в Кимасозеро 20 февраля.

17. helmikuuta 1922 päättyi Itäkarjalaisten kansannousu. Yksi metsäsissien kapinakeskuksista sijaitsi Kimasjärven kylässä. Pääkomentajaksi tuli suomalainen aktivisti Jalmari Takkinen, joka tunnettiin salanimellä «Ilmarinen». Epäonnistuneen itsenäisyysyrityksen jälkeen Karjalan Metsäsissirykmentti perääntyi Suomen puolelle 10. helmikuuta, ja Vienan Rykmentti teki sen neljä päivää myöhemmin. Viimeinen merkittävä taistelu käytiin Kiimasjärvellä 20. helmikuuta.

Вышивка нитью была наиважнейшим видом творчества карельских женщин. Наиболее старинные образцы карельской вышивки датируется XII-XIV веками. Узоры вышивались на рубахах и головных уборах, на полотенцах и подзорах к простыням и кроватям. Вышивка на северокарельских рубахах была расположена по вороту, подолу и плечам. У южных и средних карелов вышивкой украшался лишь подол рубахи, причём исключительно нитями красного цвета. Карельская вышивка делится на разные типы: геометрические орнаменты, мотивы, взятые из растительного мира, антропоморфные узоры, крестовые узоры, изображения птиц и животных.

Kirjoindu oli karjalazien naizien tärgevimii neroloi. Karjalazienkirjoindamizen vahnimat ezimerkit ollah XII-XIV vuozisuan aigua. Kirjoindettih paidoi da piäspiettävii, käzipiakkoi da magavosijoin podzoroi. Pohjaiskarjalazien paijois kirjoindus oli luajittu kagluksen, helman da olgupiälöi myöte. Suvi- da keskikarjalazil kirjoindettih vaigu paijan helmua da perindön mugah – valgu ruskiel niitil. Karjalazien kirjoinduksii on eri luaduu: luajittih geometrizii, kazvimuailmas poimittuloi, antropomorfnoidu, ristikanzan, linduloin da elättilöin kirjoinduksii.