میدانم ، لیاقت داشتن پناهی را دارم اما افسوس
من خودم را هم ترک کرده ام...

اینایی که پوسترهاشون یه سربازه همون آلبوم سرنوشت خاکستریه

به راستی که لبخندت زیباترین آرایشی است که یک دختر می‌تواند داشته باشد..

به دنبال راهی برای آرام شدن می‌گردم
نمیدانم؛
شاید چای نوشیدن باشد شاید آغوش تو باشد یا شاید به دار آویختن خودم

به مانند سربازی می‌مانم که در جنگ عشق گم شده
نمی‌دانم دوستم داری؟ یا نه
اگر داری رفتارت منظور دگری دارد
اگر نداری چرا هنوز کنارم ایستاده ای
به این شکل:

می‌دانم که تصمیم درستی گرفتم
اما ای کاش تصمیم درست این نبود.

گفتم امشب یه کا میشیم و بخاطرش کار آماده کنم
انقدر لفت دادن که یاخدا

حسی که گفتم شاید با کمی قدم زدن، بگذرد؛
مرا در وسط خیابان به گریه انداخت

در دلش جایی اگر بود مرا
پس چرا دیده ز دیدارم بست...

ساقیا هشیار نتوان عشق را دریافتن
بوی جامت بی‌قرارم کرد آخر جام کو