tgoop.com/Liberty_lib/1641
Last Update:
از ساحره‌کشی دیروز، تا زن‌کشی امروز. قسمت دوم
- پژوهش‌های متفاوتی نیز این فرضیه را اثبات می‌کنند که شکار ساحره‌ها اساسا یک پدیده سیاسی بوده تا مذهبی و بیشتر به روند تثبیت ارکان قدرت سیاسی مرتبط بوده است. سیلویا فدریچی در کتاب «کالیبان و ساحره»، ظهور ساحره‌سوزی را به قیام‌های دهقانی در اواخر قرون وسطی نسبت می‌دهد که زنان آنها را رهبری می‌کردند.
آمارهای متفاوت
- پروفسور ولفگانگ بهرینگر از دانشگاه زارلند آلمان، بر اساس پژوهش‌های خود تخمین می‌زند که حدود ۶۰هزار نفر در اروپا قربانی ساحره‌کشی شده‌اند که ۲۵هزار نفر آن را زنان در کشور آلمان تشکیل می‌دادند. تاریخ‌دانان استرالیایی (G.R. Quaife) رقمی بین ۲۰۰هزار تا یک میلیون اعدام ساحره را تخمین زده‌اند. در سال ۱۸۹۳ ماتیلد جوسلین گاژ (Matild Joslyn Gage) رقم ۹میلیون نفر را تخمین‌زده است که ماری دالی، پژوهشگر آمریکایی، آن را به واقعیت نزدیک دانسته است. از نظر جغرافیایی، شکار ساحره‌ها از کوه‌های ایتالیا و آلمان آغاز شد و به‌سرعت به فرانسه، بریتانیا، شمال اروپا و اسپانیا کشیده شد.
در آلمان، فرانسه و بلژیک، آزار و اذیت زنان به‌مراتب خشن‌تر و شدیدتر از کشورهای دیگر بود. شکنجه در اسپانیا به یک ساعت محدود بود، درحالی که در آلمان از یک روز تا ۴ شبانه‌روز می‌توانست طول بکشد.
شروع و پایان کابوس ساحره‌کشی
- ساحره‌کشی از قرن ۱۴ تا قرن ۱۷ طول کشید. نقطه اوج آن در قرن ۱۶ میلادی بود. شروع «تفتیش عقاید» جادوگران و ساحره‌کشی، با نوشتن کتاب «چکش علیه جادوگری» در سال ۱۴۸۶ به قلم دو آلمانی به نام‌های هاینریش کرمر (کشیش) و یاکوب اشپرینگر کلید خورد.
-
در ابتدای قرن ۱۷، تنها یک «شک» می‌توانست به مرگ متهم بینجامد . به‌ویژه، از دختران کوچک می‌خواستند که علیه مادران خود شهادت بدهند. این وضعیت در اوایل قرن ۱۷، از کنترل خارج شده بود. هر کسی می‌توانست مورد ظن قرار گیرد؛ ازجمله زنان مقام‌های رسمی و همسران خود تفتیشگران. بنابراین، چاره‌ای جز توقف کل روند زن‌کشی وجود نداشت.
ترس از کلمه ساحره برای دور نگه داشتن زنان از قدرت آنها ایجاد شد
- شکار ساحرهان سیستمی از وحشت ایجاد کرد که همه زنان آن را احساس می کردند و هنوز هم در خطوط اجدادی و کارمایی خود احساس می کنند. و این تمام هدف محاکمه های ساحرهان بود: اینکه ما را به عنوان یک زن از قدرت خودمان بترسانند. برای اینکه ما خود را کوچک پنداریم و خودمان را با الگوی زنانگی قابل قبول پدرسالاران مطابقت دهیم.
- الگویی که در آن زنان مطیع و پست تر از مردان هستند. جایی که بدن زن و خون حیض گناه و شرم آور است. و در جایی که زنان چیزی بیش از ماشین های تولید مثل نیستند و در نقش نیروی کار ارزان برای برآورده کردن خواسته های جامعه سرمایه داری تسلیم شده اند. این جایی است که ما امروز به عنوان زن در آن هستیم. و راه طولانی در پیش داریم. اما آهسته آهسته، همه چیزهای فراموش شده را به یاد می آوریم. همه چیزهایی که در طول زمان از ما گم شده و به سرقت رفته است. ما خرد و قدرت خود را به یاد می آوریم و باز پس می گیریم. به قول لیزا لیستر، من تصمیم نگرفتم که ساحره شوم. تازه یادم اومد من یکی از آنها بودم . یادت باشه زن باهوش.
- اکنون که در دومین دهه قرن بیست و یکم به‌سر می‌بریم، نوشتن درباره ساحره‌کشی و کشتار زنان تنها بیانِ تاریخچه آن نیست. در بررسی‌های مقالات دانشگاهی و پایان نامه‌ها خبر از آن می‌دهد؛ «سالانه بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ مورد» قتل هایی با انگیزه‌های ناموسی یا اختلافات خانوادگی در ایران رخ می‌دهد. این نوع قتل‌ها در استان‌هایی با بافت سنتی آمار بالاتری دارد , صندوق جمعیت سازمان ملل می‌گوید سالانه ۵۰۰۰ زن در دنیا در قتل‌های ناموسی کشته می‌شوند. این آمار موارد ثبت شده است، وگرنه گروه‌های حقوق بشری و فعالان حقوق زنان رقم واقعی را دستکم چهار برابر می‌دانند. اکثر جنایات ناموسی مکتوم می‌مانند و مرگ طبیعی، تصادف یا خودکشی جلوه داده می‌شوند. کشور پاکستان بیشترین آمار قتل‌های ناموسی در خاورمیانه را دارد؛ دستکم سالی ۱۰۰۰ زن.
- پرسش کلیدی آن است که با این پیشینه تاریخی و در دورانی که هنوز زنان به‌خاطر متفاوت‌بودن و سرخم‌نکردن در مقابل قدرت، با ترور، اسیدپاشی، شکنجه و اعدام رودررو می‌شوند، چگونه می‌توان امروز نقطه پایانی بر این زن‌کشی گذاشت؟
🍀ساحره کشی 🍀 کشتار زنان در قرون وسطی 🍀 کلیسا و ساحره کشی 🍀 قتل های ناموسی 🍀 مرد سالاری 🍀 زن ستیزی 🍀 اقتدار کلیسا 🍀 قیام های دهقانی زنان
🍀
https://www.tgoop.com/Liberty_lib✍️✍️✍️
BY Libertarian Heritage
Share with your friend now:
tgoop.com/Liberty_lib/1641