मी मराठी कविता समुह.....
Telegram chat group open karacha ka?????
मना सारख ऊतर नाही👍
बेटी!!! (एक महत्वपूर्ण अस्तित्व )
वो जो माँ की ममता समझे, समझे बाप के दिल की थकान!
हर रिस्ते की नीव है वो हर परिवार की शान!
कहा गया उसका सन्मान??
वो जो प्यार सहेज रखे, दया करुणा संग,
कर खूबसूरत भाई की कलाई, क्यों उसकी आंखे नम!
आज तक तड़पती जिंदगी के लिए, जिंदगी मिली तो दफनाए गए उसके अरमान,
कहा गया उसका सन्मान??
नफरत को प्यार देती है जीवन को त्याग देती है,
कुल की मर्यादा समीप औंधी जिंदगी फ़ना कर देती है
इतनी पीड़ाएं सहने की शक्ति उसमें होती हैं ,
फिर भी वो क्यु अबला कहलाती है
क्यों बेदखल करदी गयी उसकी मुस्कान
कहा गया उसका सन्मान??
सबकी पसंद नापसंद की वो दखल रखती है,
क्यों उसकी पसंद जहा को खपा करती हैं
कितना बड़ा दिल वो रखा करती है,
सारी निरस बाते जिसमें समा जाती है,
पराया जहान उससे वो अपनाना चाहती है,
सारा स्वामित्व उसीका होकर, सबके हुकुमत की वो शिकार होती है
क्यों नगण्य द्वेषपूर्ण ज़ज्बात किए गए उसको परिधान
कहा गया उसका सन्मान???
विवेक और शांति की है वो बुनियाद, प्यार का अथाह सागर!
उसके बिना ये जहां अधूरा अधूरा हर खुशी का पल,
क्यों उसकी हसी हो गयीं हमेशा के लिये परास्त?
कहा गया उसका सन्मान ??
-आकांक्षा
वो जो माँ की ममता समझे, समझे बाप के दिल की थकान!
हर रिस्ते की नीव है वो हर परिवार की शान!
कहा गया उसका सन्मान??
वो जो प्यार सहेज रखे, दया करुणा संग,
कर खूबसूरत भाई की कलाई, क्यों उसकी आंखे नम!
आज तक तड़पती जिंदगी के लिए, जिंदगी मिली तो दफनाए गए उसके अरमान,
कहा गया उसका सन्मान??
नफरत को प्यार देती है जीवन को त्याग देती है,
कुल की मर्यादा समीप औंधी जिंदगी फ़ना कर देती है
इतनी पीड़ाएं सहने की शक्ति उसमें होती हैं ,
फिर भी वो क्यु अबला कहलाती है
क्यों बेदखल करदी गयी उसकी मुस्कान
कहा गया उसका सन्मान??
सबकी पसंद नापसंद की वो दखल रखती है,
क्यों उसकी पसंद जहा को खपा करती हैं
कितना बड़ा दिल वो रखा करती है,
सारी निरस बाते जिसमें समा जाती है,
पराया जहान उससे वो अपनाना चाहती है,
सारा स्वामित्व उसीका होकर, सबके हुकुमत की वो शिकार होती है
क्यों नगण्य द्वेषपूर्ण ज़ज्बात किए गए उसको परिधान
कहा गया उसका सन्मान???
विवेक और शांति की है वो बुनियाद, प्यार का अथाह सागर!
उसके बिना ये जहां अधूरा अधूरा हर खुशी का पल,
क्यों उसकी हसी हो गयीं हमेशा के लिये परास्त?
कहा गया उसका सन्मान ??
-आकांक्षा
दरी
तू अगदी पुढ्यात माझ्या,
बिथरलेली केस,केविलवाण कपाळ,
खिळलेली नेत्र, स्तब्ध पापण्या,
फुगलेले गाल, रुजलेल ओठ ,
टवकारलेले कान, रागावलेले नाक,
सुकलेल कंठ, थांबलेले अश्रू,
धगधगत हृदय, आशेचे मन,
सगळं पुढ्यात माझ्या, पण......त्या काठावर
मी हळवी होत बघते तुला, याच काठावरन
कारण... ठाउक मला पाउल पुढलं टाकताच
कोसळेन मी दरीत ,जिथं आहे....
विषारी जात, काटेरी समाज
मी पणाची कट्यार लेउन,
जिथं होतील माझ्या मनाची अनेक तुकडे
म्हणून मी ईथेच उभी ,तुला बघत पुढ्यात......
-आकांक्षा
तू अगदी पुढ्यात माझ्या,
बिथरलेली केस,केविलवाण कपाळ,
खिळलेली नेत्र, स्तब्ध पापण्या,
फुगलेले गाल, रुजलेल ओठ ,
टवकारलेले कान, रागावलेले नाक,
सुकलेल कंठ, थांबलेले अश्रू,
धगधगत हृदय, आशेचे मन,
सगळं पुढ्यात माझ्या, पण......त्या काठावर
मी हळवी होत बघते तुला, याच काठावरन
कारण... ठाउक मला पाउल पुढलं टाकताच
कोसळेन मी दरीत ,जिथं आहे....
विषारी जात, काटेरी समाज
मी पणाची कट्यार लेउन,
जिथं होतील माझ्या मनाची अनेक तुकडे
म्हणून मी ईथेच उभी ,तुला बघत पुढ्यात......
-आकांक्षा
पुराना कुछ भूलने के लिए
रोज़ कुछ नया, लिखना पड़ता है,
नज़र ना आ जायें बेचैनियां किसी को
इसलिए कल से थोड़ा बेहतर, दिखना पड़ता है,
गलती से भी किसी को तकलीफ ना दें दु ।
इसलिए कभी कभी बेवजह, झुकना पड़ता है,
दिल का बोझ जुबां पे ना आ जाए
इसलिए रोज़ थोड़ा थोड़ा, टूटना ड़ता है,
जो सपने चाह कर भी हासिल ना हो सके
उनकी याद में रोज़ थोड़ा थोड़ा, मिटना पड़ता है,
ये तन्हाईयां कहीं पसंद ना आने लगे
इसलिए ग़ैरों के साथ भी टिकना पड़ता है।
रोज़ कुछ नया, लिखना पड़ता है,
नज़र ना आ जायें बेचैनियां किसी को
इसलिए कल से थोड़ा बेहतर, दिखना पड़ता है,
गलती से भी किसी को तकलीफ ना दें दु ।
इसलिए कभी कभी बेवजह, झुकना पड़ता है,
दिल का बोझ जुबां पे ना आ जाए
इसलिए रोज़ थोड़ा थोड़ा, टूटना ड़ता है,
जो सपने चाह कर भी हासिल ना हो सके
उनकी याद में रोज़ थोड़ा थोड़ा, मिटना पड़ता है,
ये तन्हाईयां कहीं पसंद ना आने लगे
इसलिए ग़ैरों के साथ भी टिकना पड़ता है।
( कविता _गुरु शिष्य )
ओढ लागे
भेटीची
वाट पाहता.
येचि डोळा
गुरु दर्शनाची
भेट होती
योगायोग
गुरु शिष्य ची
होहील सुखकार
सार....
गुरु दर्शनाने....
होहील सार
आनंदी
बघूया गुरु
चरणी
भेटी लागी
जिवा
आनंद
गगनात मावेना
भेट झाली
महादेवची ....
भेट झाली
महादेवची .......
कवी - वैभवराज रौंदळ.©®💯
ओढ लागे
भेटीची
वाट पाहता.
येचि डोळा
गुरु दर्शनाची
भेट होती
योगायोग
गुरु शिष्य ची
होहील सुखकार
सार....
गुरु दर्शनाने....
होहील सार
आनंदी
बघूया गुरु
चरणी
भेटी लागी
जिवा
आनंद
गगनात मावेना
भेट झाली
महादेवची ....
भेट झाली
महादेवची .......
कवी - वैभवराज रौंदळ.©®💯
विषय = माणसा तुझी नाती
शीर्षक =सोंग वेळ्याचे
माणसा तुझी नाती रे
स्वार्थी मतलबी कशी
जसा फायदा बघता
तुझ्या नजदिक जशी...!!
तुझी प्रगती पाहून
पाय तुझेच खेचती
वेळ आल्यावर तुला
सर्वे खड्यात टाकती
ज्यांना दोन घास चारी
तेच रचे खरे डाव
खोटे अश्रू देखाव्याचे
घेती बनावटी धाव...!!
दोन पैसे कमवत
सगे सोयरे जळती
लाब मिळत नसता
पाठी खंजीर मारती...!!
सु:ख दु:खात दुरावा
मतलबी हा पसारा
सोंग वेळ्याचे घेऊन
दावी चेहरा हसरा...!!
नको राहू साधा भोळा
गडा तुझाच कापती
ज्यांना दिला तु आसरा
घता तुझा करतील...!!
✍️Psi विनोद बी.सोनवणे धुळे
दिनांक =३१-०७-२०२४
शीर्षक =सोंग वेळ्याचे
माणसा तुझी नाती रे
स्वार्थी मतलबी कशी
जसा फायदा बघता
तुझ्या नजदिक जशी...!!
तुझी प्रगती पाहून
पाय तुझेच खेचती
वेळ आल्यावर तुला
सर्वे खड्यात टाकती
ज्यांना दोन घास चारी
तेच रचे खरे डाव
खोटे अश्रू देखाव्याचे
घेती बनावटी धाव...!!
दोन पैसे कमवत
सगे सोयरे जळती
लाब मिळत नसता
पाठी खंजीर मारती...!!
सु:ख दु:खात दुरावा
मतलबी हा पसारा
सोंग वेळ्याचे घेऊन
दावी चेहरा हसरा...!!
नको राहू साधा भोळा
गडा तुझाच कापती
ज्यांना दिला तु आसरा
घता तुझा करतील...!!
✍️Psi विनोद बी.सोनवणे धुळे
दिनांक =३१-०७-२०२४
॥ नासिककर रडगाणे गाती ॥
काय सांगू बाई ,लई मला घाई
रस्त्यावर पुढं जायाचं हाई
एक आडवा नि तिडवा खड्डा
रेड्यावाणी रस्त्यात पडलाय गं ॥1॥
मेला ठेकेदार हसतोय कसा
की नासिककर पडला गं
अधिकारी, दलाल,पुढा-यांनो
हा आक्रोश तुम्हाला कळला गं ॥2॥
इथून नको तिथून जाऊ
मुंबई नासिक रस्ता पाहू
खड्डा आडवा येतोय मला
की पाय माझा मोडला गं ॥3॥
नको नासिककरा नको रडू
जरा खड्ड्यामध्ये नको पडू
आता कुंभ मेळयाची वाट पाहू
मलीद्याचे वाटेकरी हसताय गं॥4॥
रचनाकार:आहेर वा.र.नासिक
9958782982
काय सांगू बाई ,लई मला घाई
रस्त्यावर पुढं जायाचं हाई
एक आडवा नि तिडवा खड्डा
रेड्यावाणी रस्त्यात पडलाय गं ॥1॥
मेला ठेकेदार हसतोय कसा
की नासिककर पडला गं
अधिकारी, दलाल,पुढा-यांनो
हा आक्रोश तुम्हाला कळला गं ॥2॥
इथून नको तिथून जाऊ
मुंबई नासिक रस्ता पाहू
खड्डा आडवा येतोय मला
की पाय माझा मोडला गं ॥3॥
नको नासिककरा नको रडू
जरा खड्ड्यामध्ये नको पडू
आता कुंभ मेळयाची वाट पाहू
मलीद्याचे वाटेकरी हसताय गं॥4॥
रचनाकार:आहेर वा.र.नासिक
9958782982
रंगवून येतस तू ओठ तुझे
माझी नजर जाते तूझ्या ओठावर..
अलगद जवळ घेतो तूला ..
अन घट्ट होते मिठी...
अन चढले ओढ तूझे
माझ्या ओठांवर..
धडधड काळजाची ..
वाढली कळली..श्चासावर ..
भान हरपले आपले ..
वर्षाव चुंबनांचा झाला
तूझ्या माझ्या देहावर .
सैल झाली मिठी
तेव्हा नजर ही लाजली..
झाले होते एक वर्तुळ
दोन भागात विभागली..
चार पाऊले मागे गेले
थोडे पडले अंतर
काय झाले कसे झाले.. आठवणी सुखाच्या राहिल्या क्षणभर
माझी नजर जाते तूझ्या ओठावर..
अलगद जवळ घेतो तूला ..
अन घट्ट होते मिठी...
अन चढले ओढ तूझे
माझ्या ओठांवर..
धडधड काळजाची ..
वाढली कळली..श्चासावर ..
भान हरपले आपले ..
वर्षाव चुंबनांचा झाला
तूझ्या माझ्या देहावर .
सैल झाली मिठी
तेव्हा नजर ही लाजली..
झाले होते एक वर्तुळ
दोन भागात विभागली..
चार पाऊले मागे गेले
थोडे पडले अंतर
काय झाले कसे झाले.. आठवणी सुखाच्या राहिल्या क्षणभर
तू अन् मी सोबत असताना
तीसर कोणी नको मला
आपल्या घट्ट बाहुपाशात
हवा सुध्दा नकोय मला
घट्ट मिठीत तुझ्या आल्यावर
देह माझा अलगद सुखावला
क्षणात विचार मनात आला
हवे ते सारे देशील ना मला
तिरक्या नजरेचे कटाक्ष तुझ्या
विलक्षण मोहित करतात मला
मधाळ गुलाबी ओठ तुझे
चुंबनास प्रेरित करतात मला
*सागरीता*
तीसर कोणी नको मला
आपल्या घट्ट बाहुपाशात
हवा सुध्दा नकोय मला
घट्ट मिठीत तुझ्या आल्यावर
देह माझा अलगद सुखावला
क्षणात विचार मनात आला
हवे ते सारे देशील ना मला
तिरक्या नजरेचे कटाक्ष तुझ्या
विलक्षण मोहित करतात मला
मधाळ गुलाबी ओठ तुझे
चुंबनास प्रेरित करतात मला
*सागरीता*
दार नसलेलं घर
शाळेच्या खिडक्यांनी लांबवर पाहिलं,
किल्ल्यांमधलं घर असं काही असावं,
आणि दाराचा भाग दूर उडालेला,
कधीच न पुसलेलं, कधीच न खुललेलं.
वाऱ्याच्या अंगी वासला एकपण,
सुसाट ध्वनीला कान देऊन,
तिथेच खुलता आयुष्याच्या कथा,
जेथे दार नसते, तेथेच स्वप्नं फुलतात.
आंगणाच्या पायथ्याशी होणारी हसरेचं,
अधून-मधून पावसाच्या धारांतूनही,
जणू त्यातल्या भिंतींची गुपितं खुलतात,
जिथे हरवलेला वसंत वेगवेगळा असतो.
दुरावलेले रंग उधळलेले पाय,
पुन्हा पाहण्याचा प्रयत्न होत नाही,
हे घर, हे स्वप्न, हे फक्त आकाश,
तिथे दार नाही, पण स्वप्नंचं घर आहे.
दुरदर्शनाच्या स्क्रीनवर धुसर छाया,
कधीच डोळ्यांसमोर धुक्याने फडफडली,
आणि त्या घरातली गोड सरळ प्रकाशात,
स्वप्नाच नवे दार उघडतं,
प्रतिक्षा गजानन मांडवकर
(स्वप्न डोळ्यातले)
यवतमाळ
शाळेच्या खिडक्यांनी लांबवर पाहिलं,
किल्ल्यांमधलं घर असं काही असावं,
आणि दाराचा भाग दूर उडालेला,
कधीच न पुसलेलं, कधीच न खुललेलं.
वाऱ्याच्या अंगी वासला एकपण,
सुसाट ध्वनीला कान देऊन,
तिथेच खुलता आयुष्याच्या कथा,
जेथे दार नसते, तेथेच स्वप्नं फुलतात.
आंगणाच्या पायथ्याशी होणारी हसरेचं,
अधून-मधून पावसाच्या धारांतूनही,
जणू त्यातल्या भिंतींची गुपितं खुलतात,
जिथे हरवलेला वसंत वेगवेगळा असतो.
दुरावलेले रंग उधळलेले पाय,
पुन्हा पाहण्याचा प्रयत्न होत नाही,
हे घर, हे स्वप्न, हे फक्त आकाश,
तिथे दार नाही, पण स्वप्नंचं घर आहे.
दुरदर्शनाच्या स्क्रीनवर धुसर छाया,
कधीच डोळ्यांसमोर धुक्याने फडफडली,
आणि त्या घरातली गोड सरळ प्रकाशात,
स्वप्नाच नवे दार उघडतं,
प्रतिक्षा गजानन मांडवकर
(स्वप्न डोळ्यातले)
यवतमाळ
आम्हीच आमच्या देशाचे
रक्षक आणि आम्हीच
आमच्या देशाचे भक्षक
वेळ पडली तर एखाद्यासाठी
स्वतः जीव पणं देणारे
आणि वेळ पडली तर
एखाद्याचा जीव पण घेणारे
आम्हीच आई बहिणीच
रक्षण करणारे
आम्हीच आम्हीच आई बहिणीची
अब्रू लुटणारे
आम्हीच वासनेचे पुजारी
अणि व्यसनच्या पायी
जिंदगी बर्बाद करणारे भिकारी
✍🏻 विनायक भिसे, बारामती
Mo.7798150143
रक्षक आणि आम्हीच
आमच्या देशाचे भक्षक
वेळ पडली तर एखाद्यासाठी
स्वतः जीव पणं देणारे
आणि वेळ पडली तर
एखाद्याचा जीव पण घेणारे
आम्हीच आई बहिणीच
रक्षण करणारे
आम्हीच आम्हीच आई बहिणीची
अब्रू लुटणारे
आम्हीच वासनेचे पुजारी
अणि व्यसनच्या पायी
जिंदगी बर्बाद करणारे भिकारी
✍🏻 विनायक भिसे, बारामती
Mo.7798150143
"अंधेरा नहीं था..
खाली सड़क न थी....
पूरे कपड़े कोई तड़क भड़क न थी...
जेब में कलम थी...
गले में आला था...
बदन पर सफेद कोट भी डाला था..
ना जाने'' कौन सी गलती कर दी मैं ने...
जान देकर अपनी सजा भी भर दी मैं ने...
साथ में लड़ेंगे तो हार पाप की भी होगी...
किसी गली के मोड़ पर बेटी आप की भी होगी''🙏🏻💐
Don't share picture of victim🙏
justiceformoumita
खाली सड़क न थी....
पूरे कपड़े कोई तड़क भड़क न थी...
जेब में कलम थी...
गले में आला था...
बदन पर सफेद कोट भी डाला था..
ना जाने'' कौन सी गलती कर दी मैं ने...
जान देकर अपनी सजा भी भर दी मैं ने...
साथ में लड़ेंगे तो हार पाप की भी होगी...
किसी गली के मोड़ पर बेटी आप की भी होगी''🙏🏻💐
Don't share picture of victim🙏
justiceformoumita
अपने भी मिलकर बिछड़ गये
सपने भी टूटकर बिखर गये
यादों का सफ़र अभी
तलक जारी है
कुछ केहने सुनने वाले भी
कुछ ना केहने सुनने वाले भी
मिलकर बिछड़ गये
यादों का सफ़र ज़ारी है
बारिशों में भी भीगे खूब हम
किल्किलाती धूप में भी
तपे बहुत हम
सर्द हवाओं में भी ठिठुरते रहे हम
हम मौसमों में से मौसम
हमसे मिलकर बिछड़ते रहे
यादों का सफ़र ज़ारी है
ऊषा बिकानेरी
🌹✍️🌹
सपने भी टूटकर बिखर गये
यादों का सफ़र अभी
तलक जारी है
कुछ केहने सुनने वाले भी
कुछ ना केहने सुनने वाले भी
मिलकर बिछड़ गये
यादों का सफ़र ज़ारी है
बारिशों में भी भीगे खूब हम
किल्किलाती धूप में भी
तपे बहुत हम
सर्द हवाओं में भी ठिठुरते रहे हम
हम मौसमों में से मौसम
हमसे मिलकर बिछड़ते रहे
यादों का सफ़र ज़ारी है
ऊषा बिकानेरी
🌹✍️🌹
*!! शिक्षक आम्ही भाग्यवान !!*
(गुलाब सोनोने)
कुणाला मिळतो सांगा ?
इतका मान आणिक सन्मान...
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...
आत्मविश्वासाच्या शिदोरीने
घेतात उत्तुंग गगन भरारी..
सजीव तारांगणे विद्यालयी
चकाकतात तेजोमय करारी...
हेच आमचा जीवप्राण
यांच्या ठाई युक्ती, शक्ती महान...!
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...!
समर्थपणे नेतात साता समुद्रापार
सत्यसंस्कार आरसा...
यशोधनाची ही गुरुकिल्ली
संयमी कुटुंबाचा वारसा...
चिमण्या पाखरांचे सुयश
चिंतित येते रात्र अन् दिनमान...!
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...!
अक्षय समाधान विद्यामंदिरी,
समर्थ गुरु शिष्य परंपरा...
राग, द्वेष, क्लेश, नुरे
मिळे ज्ञान,योग,गीत, अंतरा...
ऋणानुबंध लेवून आठवणींचे पक्षी
पुन्हा परतून येतात गुणवान...!
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...!
✍️.. गुलाब रा. सोनोने
Mr. Rose
यवतमाळ
7744971615
( 5 सप्टेंबर 2024 शिक्षक दिनाच्या सर्व बंधू भगिनींना मंगल शुभेच्छा 💐🙏)
(गुलाब सोनोने)
कुणाला मिळतो सांगा ?
इतका मान आणिक सन्मान...
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...
आत्मविश्वासाच्या शिदोरीने
घेतात उत्तुंग गगन भरारी..
सजीव तारांगणे विद्यालयी
चकाकतात तेजोमय करारी...
हेच आमचा जीवप्राण
यांच्या ठाई युक्ती, शक्ती महान...!
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...!
समर्थपणे नेतात साता समुद्रापार
सत्यसंस्कार आरसा...
यशोधनाची ही गुरुकिल्ली
संयमी कुटुंबाचा वारसा...
चिमण्या पाखरांचे सुयश
चिंतित येते रात्र अन् दिनमान...!
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...!
अक्षय समाधान विद्यामंदिरी,
समर्थ गुरु शिष्य परंपरा...
राग, द्वेष, क्लेश, नुरे
मिळे ज्ञान,योग,गीत, अंतरा...
ऋणानुबंध लेवून आठवणींचे पक्षी
पुन्हा परतून येतात गुणवान...!
जन्मोजन्मीची पुण्याई आमची,
शिक्षक आम्ही भाग्यवान...!
✍️.. गुलाब रा. सोनोने
Mr. Rose
यवतमाळ
7744971615
( 5 सप्टेंबर 2024 शिक्षक दिनाच्या सर्व बंधू भगिनींना मंगल शुभेच्छा 💐🙏)
दि.५ सप्टेंबर २०२४ गुरूवार
शीर्षक- *ज्ञान दिल्याने ज्ञान वाढते*
काव्यप्रकार- *मुक्तछंद*
चोरी न होणारी असे एकच संपत्ती
तिला ज्ञानसंपत्ती म्हणतात
दिल्याने वाढणारी असते ती
म्हणूनच ज्ञानदान सर्वश्रेष्ठ मानतात
ज्ञान दिल्याने ज्ञान वाढते
ज्ञानाला साचून ठेवू नये कधी
साचून ठेवल्याने बुद्धीला गंज चढतो
मुक्तहस्ताने वाटल्याने बुद्धीवर
साचलेलं कार्बन दूर जात असतो.
विद्यादान सर्वांनाच करावं
ज्ञानाचा विधायक उपयोग करावा
विघातक रूप नको त्याला
जनकल्याणाचाच ध्यास मनी धरावा
डायनामाईटशोधक अल्फ्रेड नोबेल
अणूउर्जेचा शोध अल्बर्ट आईन्स्टाईनने लावला
ज्ञानाच्या अशा संहारक रूपाने
जगातील मानवजातीचा सर्वनाशच केला.
ज्ञानार्थी बनू नको बनणे पोटार्थी
करू साधना फक्त ज्ञानाची
प्राप्त ज्ञानाचा उपयोजन करणाराच
खरा ज्ञानवंत उपाशी मरतच नाही
हीच खूणगाठ बांधा चित्ती
फक्त शिक्षित होणं नसे पुरेसे
सुशिक्षित, सुसंस्कारी होणं आवश्यक आहे
प्रत्येक नारीत आई,बहीण शोधण्याची
दृष्टी सुसंस्कारानेच वाढत राहे.
*✍️शीघ्रकवी श्री पद्माकर दत्तात्रेय वाघरूळकर, (दत्तिंदुसुत/पद्मदा) भाषाशिक्षक, छत्रपती संभाजीनगर📱९७३०७९८२७९🤝*
शीर्षक- *ज्ञान दिल्याने ज्ञान वाढते*
काव्यप्रकार- *मुक्तछंद*
चोरी न होणारी असे एकच संपत्ती
तिला ज्ञानसंपत्ती म्हणतात
दिल्याने वाढणारी असते ती
म्हणूनच ज्ञानदान सर्वश्रेष्ठ मानतात
ज्ञान दिल्याने ज्ञान वाढते
ज्ञानाला साचून ठेवू नये कधी
साचून ठेवल्याने बुद्धीला गंज चढतो
मुक्तहस्ताने वाटल्याने बुद्धीवर
साचलेलं कार्बन दूर जात असतो.
विद्यादान सर्वांनाच करावं
ज्ञानाचा विधायक उपयोग करावा
विघातक रूप नको त्याला
जनकल्याणाचाच ध्यास मनी धरावा
डायनामाईटशोधक अल्फ्रेड नोबेल
अणूउर्जेचा शोध अल्बर्ट आईन्स्टाईनने लावला
ज्ञानाच्या अशा संहारक रूपाने
जगातील मानवजातीचा सर्वनाशच केला.
ज्ञानार्थी बनू नको बनणे पोटार्थी
करू साधना फक्त ज्ञानाची
प्राप्त ज्ञानाचा उपयोजन करणाराच
खरा ज्ञानवंत उपाशी मरतच नाही
हीच खूणगाठ बांधा चित्ती
फक्त शिक्षित होणं नसे पुरेसे
सुशिक्षित, सुसंस्कारी होणं आवश्यक आहे
प्रत्येक नारीत आई,बहीण शोधण्याची
दृष्टी सुसंस्कारानेच वाढत राहे.
*✍️शीघ्रकवी श्री पद्माकर दत्तात्रेय वाघरूळकर, (दत्तिंदुसुत/पद्मदा) भाषाशिक्षक, छत्रपती संभाजीनगर📱९७३०७९८२७९🤝*