Masaf | مؤسسه مصاف 152749

Forwarded from واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف

⭕️ نبرد بذر و فناوری برای امنیت غذایی؛ چین چگونه به خودکفایی می‌رسد؟

#یادداشت

🔹در سال‌های اخیر، امنیت غذایی در چین از یک دغدغه اقتصادی به یک ستون اصلی امنیت ملی ارتقا یافته است. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، بارها تصریح کرده است که «کاسه برنج مردم چین باید همیشه محکم در دستان خودمان باشد و با غلات چینی پر شود.» این جمله، که از سال ۲۰۱۳ به شعار محوری سیاست کشاورزی چین تبدیل شده، امروز پشتوانه ده‌ها تصمیم ساختاری، سرمایه‌گذاری گسترده و نوسازی فناورانه در این کشور است.

🔹چین با جمعیتی بیش از ۱.۴ میلیارد نفر، سالانه حدود ۶۵۰ میلیون تن غلات، ۴۲ میلیون تن گوشت خوک، ۳۵ میلیون تن سبزی و صیفی و بیش از ۹۵۰ هزار تن گوشت قرمز مصرف می‌کند. تداوم این میزان تأمین، آن هم در دوره‌ای که جهان با تغییرات اقلیمی، بحران‌های ژئوپلیتیکی و نوسانات بازار جهانی روبه‌رو است، نیازمند یک راهبرد جامع و بلندمدت بود؛ راهبردی که امروز در قالب «دژ غذایی» چین آشکار شده است.

🔹یک محور کلیدی این راهبرد، حفاظت سختگیرانه از زمین‌های کشاورزی است. پکن «خط قرمز ۱.۸ میلیارد مو» (حدود ۱۲۰ میلیون هکتار) زمین حاصلخیز را وضع کرده که عبور از آن ممنوع است. هر گونه تغییر کاربری برای ساخت‌وساز یا صنعت بدون مجوز با مجازات سنگین همراه می‌شود. همزمان، دولت میلیاردها دلار برای بهبود کیفیت خاک، مقابله با اسیدی‌شدن، افزایش مواد آلی و ایجاد مزارع مکانیزه با «استاندارد بالا» سرمایه‌گذاری کرده است. بر اساس برنامه رسمی، تا سال ۲۰۲۵، بیش از ۷۰ میلیون هکتار از زمین‌های کشاورزی کشور به این استاندارد مجهز خواهند شد.

🔹چین همچنین متوجه شد که کلید واقعی خودکفایی در اختیار داشتن صنعت بذر است. این کشور که پیش‌تر برای تأمین خوراک دام، وابسته به واردات سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون تن ذرت و سویا از آمریکا و برزیل بود، در سال ۲۰۲۳ برای نخستین‌بار مجوز کشت تجاری گسترده ذرت و سویای اصلاح‌شده ژنتیکی را صادر کرد. این اقدام با سرمایه‌گذاری شرکت‌های بزرگی مانند «سای‌کم» – مالک برند سوئیسی Syngenta – برای توسعه ارقام پرمحصول و مقاوم به آفات همراه شده است. هدف این است که تا سال ۲۰۳۰ وابستگی به واردات این نهاده‌های استراتژیک به کمتر از ۳۰ درصد کاهش یابد.

🔹تحول دیگر در ساختار تولید رخ داده است. چین در حال گذار از مزارع خرد خانوادگی به مزارع صنعتی بزرگ‌مقیاس است که با ماشین‌آلات پیشرفته اداره می‌شوند. شرکت‌های دولتی نظیر COFCO و Sinograin، مدیریت خرید تضمینی، ذخیره‌سازی و تراز تجارت غلات را بر عهده دارند. این کشور اکنون بزرگ‌ترین ذخایر استراتژیک غلات جهان را دارد؛ به‌گونه‌ای که موجودی گندم در سال گذشته بیش از ۱۳۰ میلیون تن و موجودی برنج بیش از ۱۲۰ میلیون تن بوده است – معادل نیاز مصرفی بیش از یک سال جمعیت.

🔹چین همچنین تولید غذا را به زمین‌های سنتی محدود نکرده است. سرمایه‌گذاری در کشاورزی گلخانه‌ای و عمودی، پرورش آبزیان دریایی و رودخانه‌ای، و حتی تولید پروتئین از میکروارگانیسم‌ها برای خوراک دام، بخشی از تنوع‌بخشی منابع غذایی است که آسیب‌پذیری زنجیره تأمین را در برابر بحران‌های خارجی کاهش می‌دهد.

پیام روشن است: آنچه در چین جریان دارد، یک پروژه ملی همه‌جانبه است که از سطح سیاست‌گذاری کلان تا اجرا در مزرعه، با بودجه‌های میلیاردی، فناوری پیشرفته و پاسخگویی عملیاتی همراه شده است. این مدل، نه‌تنها امنیت غذایی داخلی را تضمین می‌کند، بلکه جایگاه چین را در مناسبات جهانی غذا به یک بازیگر تأثیرگذار بدل کرده است.

#اژدهای_چینی
#همکاری_راهبردی_ایران_چین

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

👍173❤48

19.4K views07:51