Telegram Web
سیدمحمد خادم حقیقت پس از ۹۴ سال زیستِ سرافرازانه، در خاک آرمید.
محصول زورخانه وزیری شمس‌العماره و آخرین بازمانده از تیم ملی ۱۹۴۹ که کشورِ مهمان در قهرمانی ۱۹۴۹ اروپا بود.

مدیر تیم ملی در ۱۹۶۱ یوکوهوما (اولین قهرمانی جهان در خارج از خانه) و رئیس فدراسیون در ۱۹۶۵ منچستر که باز قهرمان دنیا شدیم.

دوره دوم ریاستش ۱۳۵۱ بود.
پاییز ۵۶ جاویدنام جهانبانی رئیس تربیت بدنی شد و پیش از هر تصمیمی، ورزش ملی را برای بار سوم به خادم سپرد.

با تحریم جام آریامهر توسط کشتی‌گیران، اتومبیل فدراسیون را در امجدیه پارک کرد. کلیدها را تحویل داد و خداحافظ.
عِمام آمد. خادم راستین ورزش بازداشت شد. سینما البرز (تنها سرمایه‌اش) را مصادره کردند.

شب‌های زندان، صدای تیرباران همبندیان را می‌شنید. حتی یک تخلف جزئی در سالیان مدیریتش نیافتند.
کشتی‌گیران کمیته‌ای گواهی دادند این شخص در محلات ما تشک کشتی انداخت و خلافکارها را از اعتیاد به ورزش کشاند.

رئیس جاودانهٔ کشتی اعدام نشد اما تشخص و تجاربش هم به کار آخوندها نمی‌خورد.
خانه‌نشینش کردند. خانه‌ای کهن و با صفا در خیابان صفی‌علیشاه.
پیر شد. همانجا پِلک‌ها را برهم نهاد🖤

@Mehdi_Rostampour
دکتر محمد توکل رئیس کنفدراسیون آسیا بود و مبتکر لیگ کشتی ایران (دومین در جهان، بعد از آلمان)
سال ۱۹۷۹ با بنیان نهادن قهرمانی آسیا، وقفه‌های ۴ ساله در دیده شدن ستارگان کشتی قاره را پاک کرد.

او در هیات رئیسه فیلا، گزینه‌ای بی رقیب برای جانشینیِ میلان ارسگان از یوگسلاوی بود.
اما با انقلاب ایرانسوز، مصطفی داودی رئیس تربیت بدنیِ دولت رجايی، به نهادهای بين‌المللی نامه فرستاد و کرسی‌های ورزش ايران را غيرقانونی دانست.

توکل از فیلا و کنفدراسيون حذف شد. مُرده‌یاد داودی خودش را نامزد پست‌های از دست رفته کرد. هر دو تا را باخت تا در اوج جنگ با عراق، اسماعیل حقی عراقی به ریاست کشتی آسیا برسد!

دهه ۹۰ میلادی توکل به هیات رئيسه فیلا برگشت. جهانی ۲۰۱۰ مسکو، آخرین سال عضویتش بود و سال بعد به تالار افتخارات فدراسیون جهانى پیوست.

جراح و متخصص زنان بود و همزمان قهرمان دانشجویان ایران. تحصیل را در انگلیس تکمیل کرد و سال ١٣٤٦ برگشت تا در بیمارستان هشترودیان خیابان سپهبد قرنی، ۴۰ سال طبابت کند. یادش جاودانه🕯🖤

@Mehdi_Rostampour
دروغ‌های قلعه‌نویی و افرادش - بازندگان طلبکار

تا همین ۱۵ سال پیش به تاکیدِ درست گزارشگران و خبرنگاران، ایرانیان تکنیکی‌ترین بازیکنان آسیا بودند.
چه فاجعه‌ای رخ داد که بازیکنان خلاق، از صحنه فوتبال ایران ناپدید شدند؟ طوری که در لیگ‌مان، بازیکنی در تراز اوستون اورونوف نداریم.
چرا منتظر محمد که جزو ۶۰ ملی‌پوش عراق در سال ۲۰۲۳ نبوده، از همهٔ چپ‌‌های ما بهتر است؟

امیر قلعه‌نویی می‌گوید بازیکن‌سازی وظیفه تیم ملی نیست و به عهده باشگاه‌هاست.
او و دستیارش الهویی، طلبکارانه جملات مشابهی را در صداوسیما به زبان آوردند.

حال آنکه قلعه‌نویی با لشکر دستیاران و مشاورانش جمعاََ در ۴۳ باشگاه، مربی بوده‌اند!
چنانچه تیم‌های مشترک را بکاهیم، در ۳۰ باشگاه مختلف + امید و ملی، مربی بوده‌اند. به ترتیب الفبا:
ابومسلم مشهد. استقلال اهواز. استقلال تهران. استیل آذین. برق تهران. برق شیراز. پاس. پارس جم. پرسپولیس. پیام خراسان. پیکان. تراکتور.. راه آهن. رایکا. سایپا. سپاهان. سپیدرود. سیاه جامگان. شهاب زنجان. شهرخودرو. شهرداری تبریز. صبا قم. کارون اروند. کشاورز. گل‌گهر. ذوب آهن. ماشین سازی. مس کرمان. نساجی. نفت تهران.

باشگاه‌های بزرگ و کوچک ایران زیر سیطرهٔ شما بوده و از دانش سازندگی برخوردار نبوده‌اید. به باشگاه‌های پرتعدادی هم مربی فرستادی که به آمار بیفزاییم از ۵۰ تیم می‌گذرد. پس عتاب و خطاب‌تان با کیست؟

قلعه‌نویی و الهویی در گل‌گهر ثروتمند، نیم نفر هم نساختند. به اتفاق سیامک قلیچ‌خانی و رفقای دلالش در سایت‌ها چندین بازیکن از رده خارج و مشکوک با مبالغ نجومی آوردند اما دستاوردشان برای باشگاه، یک قطعه حلبی هم نبود. حالا بجای سرافکندگی برای جام ملت‌ها، به سایرین غرولند می‌کنند!

آنکه باید بازیکن می‌ساخت و استعدادها را می‌پروراند، خودتان بودید اما نتوانستید. چون برای سیستم بکش زیرش، دنبال دکل‌هایی مثل استنلی کی‌‌روش می‌گشتید.

ایران معدن هنرهای فردی و بازی چشم‌نواز آسیا، دیگر حتی چهره‌ای خلاق در حد ستارگان امارات و قطر ندارد.
دیروز عمر عبدالرحمان با حاج‌صفی و آندو روپایی می‌زد. امروز نیز اکرم عفیف ۹۰ دقیقه با spank خدمت مدافعان لمپن‌ شما می‌رسد.
فردا بدتر از این‌ها در انتظارت است. گرچه کماکان طلبکار می‌مانی و توهماتت از ۲۰۰۷ را تکرار می‌کنی.

شیوه‌ای که شما «باند مربیان بی اصول، محفلی، رابطه‌باز و نتیجه‌گرا به هر قیمت» جا انداختید، شیمبای ۴۱ ساله را بمب نقل و انتقالات لیگ می‌کند.

جنابعالی به حزباوی ۲۰ ساله که فیکس السد است یک ثانیه بازی ندادی تا لات ۳۴ ساله‌‌ای که به منتقدانت لگد می‌زند را به زمین بفرستی. نتیجه‌اش جرخوردگی در عمق دفاع بود.

شما برای کارگردان جوانمرگ و بیگناه مستند ناصر حجازی حکم شلاق گرفتی. مهرداد حسینی سرکوبگر تهرانسر را در پوشش دروازه‌بان، روی نیمکت استقلال نشاندی.

اخلاق و نتیجه و آینده را یکجا باخته‌ای. کیست که نداند علاوه بر سکوها، در رسانه‌ها هم چندین «هانی خمانه‌دار» داری که همه را تپاندی توی هواپیما و بردی قطر.
خسارت این خبرناهاران، مانند کیاوش عزیزی که درجه ژنرالی به شانهٔ گروهبان قندلی چسباندند، بیش از بسیجیان اعزامی بود که فقط دو هفته آویزان فوتبال بودند.

@Mehdi_Rostampour
حسین زاکانی پسر تختی را سانسور می‌کرد، علیرضا زاکانی هم خود تختی را.

پدر شهردار تهران، داور کشتی بود. بعد از انقلاب، سرپرستی سالگردهای تختی به او محول شد.

یکی از وظایقش خنثی‌سازی سخنرانی‌ها بود.
مثلاً وقتی بابک تختی حرفی می‌زد که به تشخیص زاکانی نامناسب می‌آمد، درخواست صلوات و فاتحه می‌کرد تا قطعش کند.

تازه حسین زاکانی، صد بار آدم‌تر از پسرش بود.
شهردار خونشور که شرافت را خورده و انسانیت را قی کرده‌، با چه رویی تشکیلات مافیایی‌اش را به تختی می‌آویزد؟

تختی داروندارش را به مردمش بخشید.
شما هست و نیست ملت را غارت کردید.
او عاشق جوانانی بود که شما گیس‌شان را می‌کشید و چشم‌شان را درمی‌آورید.
جوانانی که تختی می‌پرستید را شما دار می‌زنید.

یقهٔ تختی را بسته‌ و کراواتش را برداشته‌اید، فردا چفیه هم دور گردنش می‌اندازید.
به سهولت و با مستندات، قابل اثبات است که پشم شعبان جعفری هم نمی‌شوید، چه رسد به جایگاه جهان پهلوان که هر ورزشکاری راهش را پیمود، برایش پرونده ساختید و خانه‌نشینش کردید.

@Mehdi_Rostampour
2024/06/30 23:03:34
Back to Top
HTML Embed Code: