Oramizga kirmish tog’lar, dengizlar.
Kelolmam axir, sen kel deysana, sen kel deysan.
Qor yog’mish yo’llarga, yopilmish izlar,
Topolmam axir, sen top deysana, sen top deysan…

“Har bir qiyinchilik – bu sening buyukligingga yo‘ldir.”

“Har qanday ogʻirlik oʻtkinchi, har qanday sinovda Alloh sabr qiluvchilarni mukofotlaydi. Shuni unutmangki, har bir qiyinchilikdan keyin bir yengillik bordir. Yuragingizni Allohga topshiring, U sizni hech qachon yolgʻiz qoldirmaydi.”

Yuragingizda taskin va qalbingizda xotirjamlik boʻlsin.

“Go‘yo butun hayot ustimga yopirilgandek edi. Hayot, insonning edi. Lekin inson, Yo Rab, inson naqadar zaif... juda ham zaif edi. Kimga qo‘l uzatsam, xuddi quruq shoxdek qo‘limda sinib ketardi.”

Ham mag’rursan, ham faqir. Battar bo’l😂

Hurmatli o‘quvchilar va asarni kutayotgan aziz kitobxonlar!

Sizning qiziqishingiz va e’tiboringiz meni juda ruhlantiradi. Afsuski, ba’zan ijod murakkab jarayon bo‘lib, vaqt va qattuq mehnat talab etadi. Shu bois, hali asarni tugatmagan bo‘lsam-da, unga butun borlig‘im bilan yondashayotganimni bildirmoqchiman.

Buyuk adabiyot namoyandalarining ijodiy jarayoniga qarasak, har bir muallif o‘ziga xos vaqt va sharoit talab qilgan:
• Abdulla Qodiriy “O‘tgan kunlar” romanini yozish uchun 3 yil vaqt sarflagan.
• Lev Tolstoy o‘zining mashhur “Urush va tinchlik” asarini 6 yilda tugatgan.
• Ernest Xeminguey esa “Chol va dengiz” asarini yozishga bir necha yillar davomida takror-takror qayta ishlash orqali erishgan.

Bu misollar shuni ko‘rsatadiki, sifatli asar yaratish vaqt va tinimsiz mehnat talab qiladi. Men ham “Gulpamba”ni sifatli va mazmunli bo‘lishini istayman. Shuning uchun har bir sahifani, har bir satrni sevgi va mas’uliyat bilan yozayapman.

Sizning sabr-qanoatingiz va qo‘llab-quvvatlashingiz menga kuch bag‘ishlaydi. Ishonchim komil, “Gulpamba” asari o‘z vaqtida kechikmagan holda sizning qo‘lingizga yetib boradi va kutgan umidlaringizga arzib ishonchingizni oqlaydi.

Hurmat bilan,
Janob Muhojir

Shanba…

2024-yilga qanday gap qoldirgan bo’lardingiz?

Ona sog’inchingda kuylab, yig’layman…

Aslida adashmadim bu yo’lni tanlab,
O’zimni qismatim o’zimga dalda,
Shunchaki yuribman onamni aldab,
Yigirmadan keyin yashaganim yo’q…

Olinti…

Qo’llaring qo’limga tegib tursa, dunyoning qolgan qismi bilan kurashsam ham yengilmasam kerak, deb o’ylayman. Chunki, sen mening dunyoga ishongan tarafimsan…

@MuhojirRuh

Yonayotganda sen bilan birga yongandirmiz, balki. Lekin, kulga aylanar ekanman, yoppa-yolg’iz edim.

“GulPamba”

Ba’zan sen sevgi deb o’ylagan narsa, qarshingdagi uchun zulm bo’lishi ham mukin…

J. Muhojir

Ona, hechkim bosolmadi o’rningizni…

Bugun Toshkentdan qaytayotgandim, uchoqda yonimdagilar suhbatiga qulog’im tushdi, (to’g’rirog’i ovozi airpodsmni ham teshib o’tib kirdi qulog’imga) ayol erini yonida o’tirish uchun joyini almashtirgan ekan, lekin biroz o’tirgach, ochiqchasiga “Dadasi, birinchi martta safar qilyabman, oyna yonida o’tirish imkoniyatidan siz uchun voz kechoomayaman” deb, o’rnidan turib boshqa erkaklar o’tirgan joyga, oyna oldiga o’tirib oldi…

Qanday insonlar boraa…

Baxtdan ko'ra ko'proq dardlar insonni tushunchali va pok qalbli kishiga aylantiradi...

@MuhojirRuh

Ba'zan, o'zingni oqlash yoki o'zingni bayon qilishdan (anglatishdan) ko'ra noto'g'ri tushunishlarini afzal ko'rasan kishi...

"Sevgililaringizga qalbingizda bor hamma narsani his qildiring. Ertaga nima bo'lishini bilmaymiz, balki, ertaga o'sha kishi bo'lmasligi mumkin. Kim bilsin, ertaga narsaning o'zi yo'q bo'lar, balki. Unutmang, hayot kechikishni hech qachon kechirmaydi..."