یه دوستی داشتم تو اوجِ حالِ خوب و بگو بخندهامون یهو ساکت میشد و هیچی نمیگفت؛
گاهی ام روزها جواب تلفن و پیامِ مارو نمیداد و وقتی نگرانش میشدیم برامون فقط یه نقطه می فرستاد که یعنی فعلا هستم ؛
زنده ام ولی کاری به کارم نداشته باشید
پاپیچَم نشید ....لطفاً!
دیگه این حالِ شو میشناختیم و خریدارش بودیم.
میدونستیم نباید کاریش داشته باشیم پیگیرش بشیم.
با گِله و شکایت هامون حوصله شو سَر نبریم و
بابتِ جواب ندادن تلفن و پیامهامون ازش توضیح نخوایم همین که به فکرِمونه و یه نقطه برای دل نگرانیهامون میفرسته کافیه!
وقتی حالش خوب میشد ازش میپرسیدیم
فلانی چت بود؟
میگُفت:
یه وقتایی تو زندگیه که خودم نمیدونم چِم شده؛
تو چه حالی ام ؛
دوست ندارم جواب کسی و بدم با کسی حرف بزنم ؛
یا توضیح بدم چون خودمم نمیدونم.
ولی تو تمام اون مدّتی که بی دلیل حوصله کسی و چیزی و ندارم ذره ای از  دوست داشتنم کم نمیشه.
گفتیم یعنی چی؟
گفت: یعنی  " نِمی چِمه "
دقیقا حال و احوالِ خیلی هامون.

#فرگل_مشتاقی

جمله "حواسم بهت هست" خیلی قشنگه.
از هرلحاظ که بهش نگاه کنی یه معنای زیبایی میده. یعنی من وسط انجام کارهای روزانه‌م، اما حواسم بهت هست. خستگی وجودم‌ رو از هم گسسته، اما حواسم بهت هست.

ديگر هيچ‌كس برايم مهم نيست.
سرِ كيسه‌ى اعتمادم را بسته‌ام
و ديگر درش را به روى هيچ كسى باز نخواهم كرد.
حوالى آرامشم را خلوت كرده‌ام
و پشت پنجره‌ى بى‌خيالى فنجان چايم را سر می‌کشم.
از شما چه پنهان،
از دوست داشتن‌هاى دو روزه بيزار شده‌ام.
ديگر نه كسى را دوست دارم
و نه می‌خواهم كسى مرا دوست بدارد!

#نازيلا_زارع

اگر در جهان راهی یافت می‌شد که آبِ رفته را به جوی بازگرداند، ارزش داشت که به خطاهای گذشته‌ی خود بیندیشیم؛
ولی به راستی گذشته را باید
از آنِ گذشتگان دانست
گذشته از آن گذشتگان است و
آینده از آنِ توست.
نگهش دار و افکارت را، روی کاری که اکنون می‌توانی انجام دهی، متمرکز کن!

#لیلیان‌_وینیچ

نمی‌شود با کسی که تو را فراموش کرده دوباره دوست شوی. تا آخر عمر همیشه نگران خواهی بود که باز هم مثل دفعه‌ی پیش تو را فراموش کند. همیشه این را می‌دانی که حال او بدون تو صددرصد خوب است ولی حال تو بدون او خوب نخواهد بود.

یک روز بالشتَمو برمیدارم
جایِ خوابمو جمع میکنم میندازم رویِ کولَم و
خودمو میبَرَم یک جایِ دور؛
و از روزهایِ سخت و کسِل کننده ای که دمار از حسِ قلب و روحم در اورده بیدار میشم.

#فرگل_مشتاقی‌

.
داشتم کتاب غرور و تعصب رو از جین آستین میخوندم که به یه قسمتش رسیدم که داشت منو
به خوبی توصیف می‌کرد، میگفت : احساسات من به این راحتی ها تغییر نمی کند، شاید بتوان گفت زود رنجم،؛اما اگر عقیده ام نسبت به کسی تغییر کند تا ابد تغییر می‌کند..!"

«آدم امن زندگیت که خودشو تو خوشیا بهت ثابت نمیکنه،
امن بودنش وقتی بهت ثابت میشه که بعد درددل کردنت، بعد حتی جروبحث کردنتون، میبینی همون آدم قبله بدون هیچ تغییری تو رفتارش، محبتش و حتی نگاه کردنش.
آدم امن دلتو قرص میکنه بدون اینکه اجازه بده ذره ای شک بیاد تو وجودت».

ما قوی نبودیم،
شجاع هم نبودیم،
ما فقط مجبور بودیم،
اجبار آدم‌ها را قوی و شجاع می‌کند …

وقتی تنها و غمگین نشستید گوشش بدید.

.
انقدر ساده از جمله "دورِت بِگردم" نگذرین؛
مثلا خودِ من وقتی میگم دورت بگردم،
یعنی هم دوست دارم، هم عاشقتم،
هم میخوامت، هم هرچی تو بگی،
هم خاکت تو سرم، هم مالِ منی
هم پیتزام مالِ تو..!!(:

از یک جایی به بعد می‌فهمی که "پذیرش" مهم‌ترین چیزه. پذیرش غم‌ها، پذیرش از دست‌ دادن‌ها، پذیرش تنهایی، پذیرش واقعیت‌هایی که نمی‌شه تغییرشون داد و در نهایت، پذیرش همون چیزيه که هستی...

وقتی بعد از مدت ها یه نفرو برای خودتون انتخاب میکنید همون شعر غمام همدانی رو براش بخونید که میگه:
«دلِ من جای تو بودست، کنون دانستم
‏که چرا ملکِ دلم قابلِ تسخیر نبود..»
یه جور عجیبی اونم دلش به دلتون گره میخوره ^__^

انگار کودکِ بازیگوشی از فرق سرم به سرعت پایین می آمد از چشمهایم بیرون میزد و گلویم را وحشیانه می خراشید و توی دلم را آشوب میکرد.
گویی هزاران زنِ بی‌پناه در من ،
رخت عزا میشستند.
این شکل طبیعی چیزی بود که بعد ها فهمیدم به آن غصه و از هم گسیختگی عاطفی میگویند.
و هیچ علاجی ندارد بجز گذران یک دوره سختی و مشقتی که باید فرد به تنهایی به دور از هر آدمی از آن عبور کند🌱

#فرگل_مشتاقی

جمله هایی که شنیدنش، حس بهتری از دوستت دارم می‌ده؛

• چقد قشنگ میخندی!
• از عکسات خیلی بهتری!
• خیلی باهوشی!
• طرز فکرتو خیلی دوست دارم.
• آهنگایی که واسم میفرستی خیلی قشنگن.
• لباست بهت میاد.
• باعث میشی غمامو فراموش کنم.
• من بهت افتخار میکنم!
• هواتو دارم... :)

اینهارو مخفی نگه دار؛
هدفت.
جزئیات رابطه ات.
نقطه ضعفت.
عقایدت و ذهنتیت.
حرکت بعدیت.
درآمدت و هزینه هات.
اختلافات خانوادگیت.
برنامه ریزیت.
.

دو سال پیش توی سیو مسیج تلگرامم اول پاییز نوشته بودم :
«امروز خیلی گریه کردم جوری که از صدای هق‌هق گریه هام قلبم برای خودم که باید این بار رو به دوش بکشم،سوخت و تحمل بیش از این رو دیگه ندارم»
اخرش اضافه کرده بودم:
«امروز و امشب رو هرگز فراموش نمیکنم و هیچ‌وقت از روح و‌ قلبم بیرون نمیره»

نمیدونم برای چی بود و چه اتفاقی افتاده بود
اما یادمه که اون شب خیلی گریه کرده بودم و جزو معدود شبهایی بود که تا صبح بیدار مونده بودم و وقتی خورشید کم کم طلوع کرد و تیکه های پراکنده ابر توی آسمون به رقص درومدن دیگه اشکی نداشتم.
اما این رو هم خوب به یاد دارم
که چایی دم کردم ،
صبحانه خوردم و بهترین لباسم رو پوشیدم
و‌ تو محل کارم بهترین کنفرانس رو ارائه دادم.
همون چند لحظه‌ی طلوع خورشید که نورش به ابرها میخورد
و به زمین سایه مینداخت
فهمیدم چندتا از این طلوع های قشنگ رو از دست داده بودم.
خودم رو زیادی
درگیر زندگی و ادمها و‌ احساساتم کرده بودم.
شاید اگر اون اتفاق نمی افتاد
من هرگز این منظره قشنگ رو نمیدیدم
و از این همه زیبایی غرق لذت نمیشدم.
همون چند لحظه تصمیم گرفتم
اجازه بدم گریه کنم ، زیاد.
اما هرگز اجازه ندم این غم تو تن و روحم دونه بکاره و رشد کنه
و از من یک انسان مغموم
که دائما دستاشو دراز کرده
به هر آسمون و ریسمونی میخواد گره بزنه نیفته.
از اون صبح، هر غصه ای،آدمی،
اتفاقی که بود رو تا قبل از هر طلوع خورشیدی گذاشتم.
همون جا تو همون روز ، در همون تقویم.

#فرگل_مشتاقی

یه دیالوگی بود که می‌گفت:

«وقتی به کسی تعهد داری توی همه چیز
مسئولشی!
تو اشکش مسئولشی، تو غمش مسئولشی،
حتی تو تنهاییش، مسئولشی…
اگه یادت بره این تعهد رو، دنیا یادت
میاره، بدجوری‌ام یادت میاره!»

وقتی تو حالت خوب نیست، جهانم حالش خوب نیست. وقتی سرحال نیستی و نمی‌خندی و دنبالم نمی‌گردی؛ حال و حوصله‌ای برای هیچ چیز ندارم، حتی دل و دماغی برای زیستن!
تو برایم اهمیت داری و اهمیت دارد که حالت خوب باشد، اهمیت دارد همیشه سرزنده باشی و اهمیت دارد که برق شادی و اشتیاق را در نگاهت ببینم.
همیشه خوب باش که من خیلی بستگی دارم به تو... به اینکه تو امروز چقدر شور و هیجان برای زیستن داری!

#نرگس_صرافیان_طوفان

چقدر این متن درسته:

«چه رسم جالبی است
محبتت را میگذارند پای احتیاجت؛
صداقتت را میگذارند پای سادگیت؛
سکوتت را میگذارند پای نفهمیت؛
نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت؛
و وفاداریت را پای بی کسیت؛
و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بیکسی و محتاج!
پس محبتت، صداقتت، سکوتت، نگرانیت و وفاداریت را برای همه خرج نکن!»