علیرضا قربانی این غزل شهریار رو اینقدر قشنگ میخونه دلت میخواد فقط بشینی و گوش کنی.

کلمه فروتنی در فارسی هم قشنگه.
به معنی فرو رفتن در تن، فرو رفتن در درون خود، رفتن در عمق خودت و از درون بیرون رو نگاه کردن.

برای آنان که بیهوده دوستشان داریم.

گاهی تو تاریکیات گیر میفتی و انقدر عمیقن که فکر میکنی داره تورو از پا درت میاره🌿

انگار داره تورو می‌بلعه و راهی به بیرون ،
به نور،
به روشنایی نداری🍃

گیر افتادی بین گرگ و میش‌هایی که یک روزی با همه توانت میخواستی ازشون رد بشی و به جهانِ بعد از اون برسی🌱

اما بعد میفهمی که دفن شدی تا کاشته بشی،
ریشه کنی،
جَوونه بزنی،
و سبز بشی☘️

#فرگل_مشتاقی

قوی باش خوبِ من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن. بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقبِ روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان...

آهسته آهسته قبول می کنیم که
بعضی ها برای ما نیستن!
مهم نیست...
چقدر دوستشون داریم یا
براشون تلاش کردیم:)

زخمای خانوادگی از همه بدترن چون،
نگفتنش سنگینت میکنه
گفتنش سرافکنده‌ ات...

‏شما امکان نداره یه آدم دروغگو پیدا کنی که به کسی اعتماد کنه، یا آدم خیانت‌کاری که باور داشته باشه طرف مقابل بهش متعهده، اکثر آدمای مهربون هم نمیتونن تصور کنن کسی بتونه بهشون آسیب بزنه. می‌خوام بگم هر آدمی دنیا و آدماشو همونجور میبینه که خودش هست. زیاد درگیر رفتارای آدما نشید.

بعضی از آدمها آنقدر برایم عزیزند
که در شاهرگ احساسم می‌جوشند و
عمر و زندگی‌ام را مدام تمدید می‌کنند!
آن آدمهایی که حال خوب و بدم را درک می‌کنند
و می‌دانند که با کدام حرف و کلامی
قلب مرا لمس کنند!
خیلی خوب است که کسی
ریز جزئیات روح تو را بلد باشد
و برای لحظه لحظه‌ی دوست داشتن‌ات
نسخه‌های تازه‌تری از احساسش را رو کند!
خدا این آدمها را از زندگی‌ام کم نکند
و برای قلبم نگه دارد!

#نازیلا_زارع

انقدر حرص حرف و حدیث های پوچی که پشت سرتون میزنن رو نخورید به قول شیخ بهایی:

« آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست؛ ‏
وان کس که مرا گفت نکو، خود نیکوست؛ ‏
حال متکلم از کلامش پیداست؛ ‏
از کوزه همان برون ترآود که در اوست. »

انگار قبل از اومدن و دیدن و شناختنت،
تو رو دوست داشتم و منتظرت بودم ،
انگار دستام خالی مونده بود تا با دستایِ تو پر بشن،
انگار تو همه خاله بازیهای بچگیام ،
دوست داشتم توکنارم باشی و اومدنت رو انتظار میکشیدم،
انگار تو لِیلِه بازی های بچگیم منتظر بودم به اخرین خونه برسم و در آغوش تو پناهنده بشم،
انگار تو جایی دیگه،
زمانی نامعلوم و جهانی دیگه دیده بودمت،
انگار همه اون چیزی بودی که من میخواستم و فقط باید صبر میکردم که میدیدمت،
انگار همه جهان خلاصه می‌شد توی چشمات،
انگار تهِ تموم رویاهام نشسته بودی و لبخند میزدی و برام دست تکون میدادی تا پیدات کنم،
عشقِ پنهان تو بودی،
اصلا همه چیز قبل از اومدنت شروع شده بود
عشق با تو شروع میشد و باهیچ چیز تموم نمیشد🌱

#فرگل_مشتاقی

گاهی رابطه های خراب شده قابل ترمیم نیستن, چون ترمیم کردنشون یعنی قبول کردن چیزی کمتر از لیاقتت, بی توجهی به نیازهات یا از دست دادن خودت برای کنار اومدن.
تلاش برای حفظ این رابطه ها میتونه خیانت به خودت باشه, بعضی رابطه‌ها رو حفظ کردن، یعنی از خودت فاصله گرفتن؛ و هیچ رابطه‌ای ارزش گم کردن خودت رو نداره...

یه روز توی روزمرگی‌هات، اتفاقی به خاطرت می‌آد که مدت زیادیه بهش فکر نکردی؛
انگار شبی ناگهانی روح تو رو ترک کرده و دیگه به یاد آورده نمی‌شه. گاهی به یادت می‌آد ولی دیگه اذیت‌کننده نیست.
بله دوستان، برای فراموشی کوشش نکنید. خودش اتفاق می‌افته.

هیچ چیز راحتم نمی‌کند.
نه دریا، نه آفتاب، نه درخت‌ها، نه آدم‌ها، نه فیلم‌ها، نه لباس‌هایی که تازه خریده‌ام.
نمی‌دانم چه کار کنم.
بروم و سرم را به درخت‌ها بکوبم،
داد بزنم، گریه کنم،نمی‌دانم.

‏- از نامه‌‌های ⁦ فروغ⁩⁦ فرخزاد به ابراهیم گلستان

هرروز صبح که از خواب بیدار میشم.
خودم رو جلوی آینه میبینم که به خودم میگم:
«تحسینت میکنم اما افتخار نه»

تحسینت میکنم هرروز صبح که از خواب بیدار میشی، کفشای آهنیتو میپوشی،
زمخت‌ترین نقاب و روی صورتت میزنی.
هربار میزننت زمین بلند میشی میخندی میگی اصلا هم درد نداشت.
وقتی برمیگردی خونه انگار تو یه خیابونِ طویل و بی انتها بدونِ سَکنه‌ای.
متروک، تاریک، سرد.
نوری نیست که مسیرتو پیدا کنی و باید کورمال کورمال بری تا خودت به خونه برسی.
جلوی آینه بایستی نقاب زمخت و قوی تو در بیاری و حالا با چهره مغموم و‌ رنج کشیده خودت رو به رو بشی.
کسی چه میدونه که تو امروز چندبار فروریختی،
چندبار خودت رو به نفهمیدن زدی،
چندبار مجبور به سکوت و صبر شدی،
چندبار لبخند زدی و رد شدی.
وَ آخرِ هر روز فقط خودتی که میفهمی چقدر ته کشیدی.

برایِ تک تکِ وقتایی که دَووم آوردی تحسینت میکنم اما افتخار نه🌱

#فرگل_مشتاقی