خنده رسوا می‌نماید پستهٔ بی‌مغز را
چون نداری مایه، از لاف سخن آزاده باش

-صائب تبریزی

زیاد در خاطرات دیگران کنجاوی نکنید، زیرا در خاطرات هر شخص چیزهایی هست که حتی می‌ترسد آنها را برای خودش آشکار کند.

-فیودور داستایفسکی

بوسه‌ی مرگ!

اثری از هایو

دوستان این متن از داستایفسکی نیست، اومدم حذفش کنم دلم نیومد چون حرف قشنگی به نظرم اومد ...

چرا ازدواج‌های موفقیت‌آمیز تا این حد نادرند، ازدواج‌هایی که توان بالقوه زوج را برای رشد از بین نمی‌برند، ازدواج‌هایی که در آن‌ها تاثیرات تنش در خانه انعکاس نمی‌یابد یا آن‌قدر شدید نیست که موجد بی‌اعتنایی شود؟ آیا دلیل این واقعیت آن است که نهاد ازدواج با برخی از واقعیت‌های وجود بشر همخوانی ندارد؟

آیا ازدواج توهمی بیش نیست که به زودی رفع خواهد شد، یا انسان مدرن توان آن را ندارد که به ازدواج معنا ببخشد؟ آیا وقتی ازدواج را محکوم می‌کنیم، به راستی ناکامی ازدواج را محکوم می‌کنیم یا شکست خود را؟ چرا ازدواج اغلب به مرگ عشق می‌انجامد؟

آیا باید این شرایط را چون قانونی اجباری بدانیم و در برابر آن از پای درآییم، یا این‌که در واقع در برابر نیروهای درون خودمان چاره‌ای جز تسلیم نداریم، نیروهایی که به لحاظ محتوا و تاثیر متغیرند و شاید هم شناختنی و قابل‌پرهیزند، ولی با این حال ما را آشفته می‌کنند؟ این مشکل در ظاهر بسیار ساده و به شدت ناامید کننده به نظر می‌رسد.

این واقعیت که انسان مجبور است تا آخر عمر با یک نفر زندگی کند و روابط تکراری با وی، به خصوص روابط جنسی را تحمل کند، بسیار خسته کننده و ملال‌انگیز است. به این ترتیب، به نظر می‌رسد که در این شرایط از نوعی سردی و رنگ‌باختگی تدریجی گریزی نیست.

«روانشناسی زنان»

-کارن هورنای

هی چاقویِ کُندِ کهنسال! 
زيرِ بارانِ اين همه پَر 
رَدِ گلویِ چند پرنده را 
پنهان خواهی کرد!؟ 

تو که تا اَبَد نمی‌توانی 
تمام کبوترانِ آن همه پاييز را 
دست‌ْ‌آموزِ دانه و دلهره کنی! 

به آشپزخانه‌ات برگرد 
هنوز چيزهای بسياری هست ... 
- به تساوی تقسيم نکرده‌اند!

-سيدعلى صالحى

الکترا: می‌گویند هیچ مصیبت، و هیچ درد و اندوهی نیست که خدایان فروفرستند و روح یکی میرا نتواند بار آن بر دوش کشد...

«اورستس» در دوران باستان یکی از مشهورترین و تحسین‌شده‌ترین تراژدی‌های اوریپید بود. از این نمایشنامه که اوریپید آن را متأثر از اندیشه‌های سوفسطاییان و فیلسوفان پیشاسقراطی خلق کرده است، به عنوان رندانه‌ترین نمایشنامۀ او هم یاد می‌کنند.

▪️اورستس، اوریپید، ترجمۀ غلامرضا شهبازی

▫️ویدیو: اجرای الکترا/اورستس، به کارگردانی ایو ون هوو، ۲۰۱۹


@NazariyehAdabi

می‌گویند فراموشی دفاعِ طبیعی بدن است در برابر رنج! می‌گویند دردی که نوزاد، هنگام عبور از آن دریچه‌ی تنگ متحمل می‌شود، چنان شـدید است که کودک، ترجیح می‌دهد رنجِ زاده شـدن را برای همیشه از یاد ببرد...!

«همنوایی شبانه ارکستر چوب‌ها»

-رضا قاسمی

‏عجالتا من هم دست و دلم پی کار نمی‌رود. روزها را به‌ طور احمقانه‌ای به شب می‌آورم و شب هم احمقانه‌تر از روز می‌گذرد. از احوال بروبچه‌ها خواسته باشی، پناه بر خدا همه زنده‌اند و در کثافت خودشان غوطه‌ور می‌باشند.

-از نامه‌ی صادق هدایت به مجتبی مینوی

با سلام.
در این کانال (https://www.tgoop.com/book_8976) تعدادی کتاب در حوزه‌ی فلسفه و دین به فروش می‌رسد. برخی از کتاب‌ها منابع اصلی آزمون ارشد و دکتری فلسفه‌ی غرب و اسلامی‌اند.
قیمت‌ها در پایین هر پست ذکر شده‌اند که کاملاً مقطوع هستند و هزینه‌ی ارسال نیز ذکر شده است.

درصورت تمایل به خرید هر یک از کتاب‌ها به آیدی زیر مراجعه نمایید:
@Leila_089

درود دوستان
کتاب‌ها با قیمت خوبی عرضه شده و تخفیف بسیار خوبی دارند.

ما را مثل عقرب بار آورده‌اند؛ مثل عقرب! ما مردم صبح که سر از بالین برمی‌داریم تا شب که سر مرگمان را می‌گذاریم، مدام همدیگر را می‌گزیم.
بخیلیم؛ بخیل! خوشمان می آید که سر راه دیگران سنگ بیندازیم؛ خوشمان می آید که دیگران را خوار و فلج ببینیم. اگر دیگری یک لقمه نان داشته باشد که سق بزند، مثل این است که گوشت تن ما را می‌جود.

«کلیدر»

-محمود دولت‌آبادی

چرا انسان‌ها از نشان دادن ضعف‌های خود در مقابل دیگران می‌ترسند؟! ما باید از سد شرم و احساسِ گناه گذر ‌کنیم.

-کریستف کیشلوفسکی