- آفتابِ سرد پاییزی -

- گوش‌های یخ زده و بینی‌های آویزان -

- سماوری که در خود می‌جوشد -

کاش بارون گرم بود.

بختکی که از صبح افتاده به جون زبونم و دائم تکرارش می‌کنم :

اکسلراندو ، رالنتادو..
Accelerando, Rallentando..

به ریشه‌ی مشکلاتم خیره می‌شوم،
و کاری برای نابودی‌اش از دستم ساخته نیست،

درونگراییم به طرز شدیدتری عود کرده.

نمی‌توانم ازش بگذرم..
محتوا را بیخیال شوید و به صدای هشت سالگی بنده کمی گوش بسپارید..

و همچون صدای سوزناکی،
به همچین صدای گوشخراشی تبدیل شده..

سکوت را حس کنید
در گوش‌های یخ‌زده
در بینی‌های آویزان
در سیاهی، رنگ مطلق بختمان
در هلهله‌ای کر کننده در گوش غم
هر یک از ما سمفونی رنج کشیدن خویش را می‌نوازد..

ما گمشدگان، سزاوار آرامشیم ..

- ساحره‌ای در شب خاکستری -

- دچار شدگان محکوم به رنجی ابدی‌اند -

- دل حق می‌گوید و دگر توان بحث با او را ندارم -

ادایی به واسطه‌ی حکم اعدامم بر سر مزارم..

- در فردایی که از قبل گذشته بود -

- حسرت خفته در ایمان‌های فرسوده‌شان -

- دلمان آغوش می‌خواهد -

- لطفاً گم شوید -

- زین طوفان‌های بسیار -

- تکه چوبی سرگردان در جوی -