Telegram Web
مراسم نمادین خلع سلاح پ.ک.ک

Join us | @Iranian_Militarism
Iranian Militarism
مراسم نمادین خلع سلاح پ.ک.ک Join us | @Iranian_Militarism
🔷 اعلام پیروزی 🇹🇷

🔹 اردوغان: چهل و هفت سال پیش، در ۱۴ آگوست ۱۹۸۴، سازمان تروریستی جدایی‌طلب (پ.ک.ک) اولین حمله خود را در منطقه اروح سیرت انجام داد.»

🔹 اردوغان: «از آن زمان، سازمان جدایی‌طلب (پ.ک.ک) حملاتی را علیه نیروهای امنیتی و غیرنظامیان ما انجام داده است. ۱۰،۰۰۰ نفر از پرسنل امنیتی ما در مبارزه با آنها (پ.ک.ک) شهید شده‌اند. نزدیک به ۵۰،۰۰۰ نفر از شهروندان ما نیز جان خود را از دست داده‌اند. به این خاطر ما با بار اقتصادی نزدیک به ۲ تریلیون دلار! مواجه شدیم.»

🔹 «در سال‌های اخیر، ما تقریباً به طور کامل قابلیت‌های عملیاتی سازمان تروریستی (پ.ک.ک) را نابود کرده‌ایم امروز، صفحه جدیدی در تاریخ گشوده شده است.»

#ترکیه

Jīngyú
@Partisan2015
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔹صحنه‌هایی تکراری‌ در خاورمیانه از کودکانی که به جرم زنده بودن به دست قصابان صهیون قتل‌و‌عام می‌گردند.

Archivist
@Partisan2015
🔷️تکذیب شایعه انفجار در فرودگاه مهرآباد

🔹️روابط عمومی فرودگاه مهرآباد: خبر منتشرشده در برخی رسانه‌ها و فضای مجازی مبنی بر وقوع انفجار در فرودگاه مهرآباد کاملاً کذب و بی‌اساس است.

🔹ستون دود مشاهده‌شده ارتباطی با فرودگاه مهرآباد ندارد و محل مورد نظر، خارج از محدوده فرودگاه بوده است.

🔹در حال حاضر، هیچ‌گونه حادثه‌ای در فرودگاه مهرآباد رخ نداده و تمامی فعالیت‌های پروازی طبق برنامه در حال انجام است.

CoManche
@Partisan2015
🔶چرا کبراها نیامدند؟

🔸پس از جنگ دوازده روزه برای بسیاری از مخاطبان این سوال ایجاد شد که چرا مانند اپاچی‌های اسراییل ما نیز از کبراها برای رهگیری پهپادهای اسراییلی یا حداقل حمله به تیم‌های نفوذی اسراییل استفاده نکردیم؟چرا که کبراها قبلا به موشک های هوا به هوا مانند اذرخش نیز مجهز شده بودند اما چرا استفاده نشدند؟این موضوع چند دلیل ساده دارد.

🔸همانطور که پیشتر گفته شد اغلب عملیات رهگیری پهپادهای متخاصم با کمک موشک‌های پدافندی حرارت یاب مانند مجید، آذرخش و ….. انجام شده است، این موشک‌ها علی رغم دارا بودن سیکرپیشرفته تصویر ساز فروسرخ، مانند نود درصد موشک های حرارت یاب در سرتاسر جهان سیستم تشخیص دوست از دشمن ندارند و پس از شلیک می‌توانستند به این علت که موتور جت هلکوپترهای کبرا حرارت بسیار بالاتری از موتور پهپادهای متخاصم ایجاد می‌کند، هلکوپترهای خودی را هدف قرار دهند.

🔸در رابطه با حمله به تیم های نفوذی اسرائیل نیز، جست و جو و شکار این تیم نیازمند مداومت پروازی بالایی می‌باشد که این فقط از عهده پهپادها بر می‌آید، همچنین این تیم‌ها به موشک های دوش‌پرتاب نیز مجهز بوده اند که یعنی می‌توانستند برای سلامت کبراها و خلبانان هوانیروز خطر آفرین شوند.

▪️قبلا هم در این پست اشاره شد که رهگیری هواپایه مبنی بر موشک های هوابه هوای حرارتی بهتر است با اتکا به پهپادهایی مانند کرار انجام شود و نه هلکوپتر تا جان خلبانان نیز در خطر قرار نگیرد،در کل بهتر است پتانسیل کبراها برای نبرد اینده ما با گروهک‌های تروریستی درون مرز کشور که نقش پیاده نظام صهیونیست‌هارا ایفاخواهند نمود حفظ شود.

CHAMROSH
@Partisan2015
🔸جنگ فیلیپین و انکارپذیریِ موجه 🇺🇸🇵🇭🇨🇳

🔸اندیشکده بین‌المللی RAND به عنوان یکی از اندیشکده‌های مطرح حوزه امنیتی در آخرین گزارش خود به بررسی حوزه‌های جغرافیایی با پتانسیل تقابل چین و ایالات متحده پرداخته است. یکی از این حوزه‌های تنش فیلیپین و دریای چین جنوبی است. فارغ از جزییات ذکر شده، در این بین نقش‌آفرینی راهبرد «انکارپذیریِ موجه» (Plausible Deniability) بسیار قابل توجه است.

🔸به اعتقاد این گزارش انگیزه‌های محدود نگه داشتن درگیری مثل آسیب‌پذیری اقتصاد عمومی برای چین و خطر دریافت ضربات نظامی یا خطر درگیری در چند محور برای آمریکا سبب می‌شود تا «محدوده خاکستری» (Gray Zone) در این بین شکل بگیرد. جایی که تهدید نظامی با انکار سیاسی ترکیب می‌شود. و این باعث به صحنه آمدن راهبرد «انکارپذیریِ موجه» می‌شود.

🔸در سناریو این گزارش درگیری نظامی بین چین و فیلیپین در دریای چین جنوبی به سبب یک رویداد محتمل شعله‌ور شده و فیلیپین پیمان MDT را برای دریافت پشتیبانی ایالات متحده فعال می‌کند تا در دریای جنوبی مغلوب چین نشود. در مقابل آمریکا در راستای راهبرد انکارپذیریِ موجه مرز بین جنگ مستقیم و حمایت از متحد را مبهم می‌کند‌.

🔸اقدامات نظامی ایالات متحده بر خلاف نمونه اوکراین باید فراتر از کمک‌های تسلیحاتی، فرماندهی و اطلاعاتی باشد اما نباید باعث ایجاد جنگ تمام عیار شود. پس ابزارها متفاوت خواهند بود. آمریکا برای ضربه‌زدن به چین از ابزارهای بدون‌سرنشین بهره می‌گیرد نه باسرنشین، فارغ از استقرار سامانه‌های پدافندی، تمرکز عمل سامانه‌های تهاجمی در فیلیپین بر تقابل با کشتی‌ها و جزایر نه قلمرو اصلی چین خواهد بود.

🔸این موضوع در کنار انگیزه‌های جلوگیری از جنگ تمام‌عیار سبب می‌شود تا در مقابل دست چین برای اقدامات گسترده‌تر بسته شود. البته چین هم از این راهبرد استفاده می‌کند. بهره‌گیری از کشتی‌های شبه‌نظامی تحت پوشش کشتی‌های عمرانی و ماهیگیری برای کسب مالکیت جزایر دریای چین جنوبی و قدرتمندتر کردن گارد ساحلی برای مقابله به جای نیروی دریایی از اقدامات چین است.

🔸در این راهبرد درگیری دو قدرت جهانی یک پله بالاتر از جنگ نیابتی (مثل جنگ اوکراین) پیگیری می‌شود اما به دو طرف این امکان را می‌دهد تا با گریز از خطر جنگ تمام‌عیار به سمت اهداف ژئوپلیتیک خود حرکت کنند. این راهبرد مانند راه رفتن روی یک طناب است که اشتباه در محاسبات در بکارگیری ابزارها به جنگ تمام‌عیار و یا به یک «شکست» می‌انجامد. درنهایت در این معادله پیچیده، «پیروزی» نه با تسلط نظامی فوری، بلکه از طریق توانایی تحمل هزینه‌های نامتقارن در مسیری بلندمدت و فرسایشی تعیین خواهد شد.

#فیلیپین #چین #آمریکا

Jīngyú
@Partisan2015
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
🔶️هواپیمای Convair F2Y Sea Dart: مهندسی یک جنگنده آب‌پایه مافوق صوت

🔸️هواپیمای Convair F2Y Sea Dart، جنگنده آب‌پایه‌ای که در پاسخ به رقابت ۱۹۴۸ نیروی دریایی آمریکا برای یک رهگیر مافوق صوت طراحی شد، تنها هواپیمای آب‌پایه‌ای است که تاکنون سرعت صوت را شکسته است. این هواپیما، مجهز به بال دلتا و هیدرواسکی‌های جمع‌شونده، در دهه ۱۹۵۰ برای رفع چالش‌های برخاست و فرود جنگنده‌های مافوق صوت از ناوهای هواپیمابر توسعه یافت. برنامه Sea Dart پس از نتایج نامطلوب و سانحه‌ای مرگبار در ۴ نوامبر ۱۹۵۴، که منجر به کشته شدن خلبان آزمایشی چارلز ریچبورگ در اثر تجزیه هواپیما در حین پرواز شد، به حالت آزمایشی محدود شد و در سال ۱۹۵۷ کنار گذاشته شد، اگرچه برخی نمونه‌ها تا ۱۹۶۲ در ذخیره ماندند.

🔸️هواپیما دارای بدنه آب‌بندی‌شده با طراحی بال دلتا (طول ۵۲.۶ فوت، پهنای بال ۳۳.۷ فوت، ارتفاع ۱۶.۱ فوت) و دو هیدرواسکی جمع‌شونده برای برخاست و فرود بود. در حالت سکون یا سرعت پایین، Sea Dart با لبه انتهایی بال‌ها روی آب شناور می‌ماند و هیدرواسکی‌ها در سرعت حدود ۱۶ کیلومتر بر ساعت فعال می‌شدند. نیروی پیشران توسط دو موتور توربوجت وستینگهاوس J46-WE-12B با پس‌سوز (هر یک ۶,۱۰۰ پوند رانش) تأمین می‌شد، که از ورودی‌های هوای نصب‌شده در بالای بال‌ها برای جلوگیری از ورود پاشش آب تغذیه می‌کردند. با این حال، نمونه‌های اولیه با موتورهای ضعیف‌تر J34-WE-32 (هر یک ۳,۴۰۰ پوند رانش) آزمایش شدند، که عملکرد را محدود کرد. وزن خالی ۱۲,۶۲۵ پوند و حداکثر وزن برخاست ۲۲,۰۰۰ پوند بود.

🔸️جنگنده Sea Dart در پروازهای آزمایشی (نخستین پرواز رسمی در ۹ آوریل ۱۹۵۳، خلیج سن‌دیگو) به سرعت مافوق صوت در شیرجه کم‌عمق دست یافت، اما در پرواز افقی به دلیل شکل پیش از قانون مساحت (pre-area rule) و درگ بالای ترانسونیک، به این سرعت نرسید. هیدرواسکی‌های دوگانه اولیه، حتی با پایه‌های جذب شوک (oleo struts)، ارتعاشات شدیدی در برخاست و فرود ایجاد می‌کردند. آزمایش با هیدرواسکی تکی در نمونه XF2Y-1 (BuNo 137634) این مشکل را تا حدی کاهش داد، اما عملکرد کلی همچنان زیر انتظارات بود.

🔸️مشخصات فنی شامل سرعت بیشینه ۸۲۵ مایل بر ساعت (۱,۳۲۷ کیلومتر بر ساعت)، برد ۵۱۳ مایل (۸۲۶ کیلومتر)، سقف پرواز ۵۴,۸۰۰ فوت، و نرخ صعود ۱۷,۱۰۰ فوت در دقیقه بود. تسلیحات پیشنهادی شامل چهار توپ ۲۰ میلی‌متری Colt Mk12 و راکت‌های بدون هدایت با باله‌های تاشو (FFAR) بود، اما هیچ نمونه‌ای مسلح نشد. ظرفیت سوخت ۱,۰۰۰ گالن (۳,۸۰۰ لیتر) قابل‌استفاده و ۶.۵ گالن غیرقابل‌استفاده بود، با نسبت رانش به وزن ۰.۵۶ در حداکثر وزن

🔸️برنامه Sea Dart شامل پنج نمونه (دو XF2Y-1 و سه YF2Y-1) بود که تنها سه فروند پرواز کردند. سانحه ۱۹۵۴ (BuNo 135762) به دلیل تجاوز از محدودیت‌های سازه‌ای در پرواز نمایشی رخ داد. پیشرفت ناوهای هواپیمابر با عرشه‌های زاویه‌دار و سیستم‌های کاتاپولت، نیاز به جنگنده‌های آب‌پایه را کاهش داد و برنامه متوقف شد. داده‌های آزمایشی Sea Dart به توسعه هواپیماهای بال دلتا، مانند F-102 Delta Dagger، کمک کرد. نمونه‌های باقی‌مانده در موزه‌های سن‌دیگو، فلوریدا، و پنسیلوانیا نگهداری می‌شوند.

#SeaDart #جنگنده_آب‌پایه #نیروی_دریایی

PLEIADES
@Partisan2015
🔸جنگ دوازده‌روزه؛ مشکل تجهیزات و ضربات عوامل نفوذی

🔸در پی وقایع جنگ دوازده‌روزه با اسرائیل، رسانه‌ها و انواع تریبون‌های مجازی شروع به بررسی کمبودهای موجود در کشور و واکاوی علل موفقیت اسرائیل در وارد کردن ضرباتی دردناک به کشورمان کرده‌اند. گرچه اکثر این اظهارات از واقع‌گرایی و درک ماهیت تجهیزات و تاکتیک‌های نظامی تهی هستند، اغلب موارد ذکرشده همچون نیاز به نیروی هوایی به‌روز، رادارهای هواپایه و... به‌صورت کلی به‌جا هستند؛ اما دو اشتباه عمده در این‌گونه تحلیل‌ها و راهکارهای ارائه‌شده به چشم می‌خورد.

🔸زمان موجود

🔸با اطمینان بسیار می‌توان گفت که حملات به کشورمان به‌زودی از سر گرفته خواهند شد. چنین بازه زمانی کوتاهی، به ایران مجال اقدامات زمان‌بری چون خرید و عملیاتی‌کردن تجهیزاتی مانند جنگنده، آواکس یا یکپارچه‌سازی پدافند زمین‌پایه با هواگردهای نوین را نمی‌دهد. چنین اقداماتی باید بخشی از راهبردهای بلندمدت یا میان‌مدت ایران باشند. در مقطع فعلی، اصلاح تاکتیک‌ها و بهره‌برداری بهینه از دارایی‌های موجود مانند پهپادهای شناسایی-رزمی، از اولویت و امکان پیاده‌سازی بیشتری برخوردار هستند.

🔸در زمینه تأمین خارجی نیز خریدهای گران، پیچیده و زمان‌بر، شانس چندانی برای رسیدن به دور بعدی درگیری‌ها ندارند. اولویت‌بخشی به تهیه اخلالگرها، تجهیزات جنگ الکترونیک و سامانه‌های کشف و درگیری با پهپادها و ریزپرنده‌ها که هزینه و پیچیدگی کمتری دارند و توسط انبوهی از شرکت‌های چینی تولید می‌شوند، گزینه‌های منطقی‌تری هستند که می‌توانند در بازه‌های زمانی کوتاه عملیاتی شوند.

🔸نقش عوامل نفوذی و عملیات داخلی

🔸مورد دوم، نوشتن تمامی اعتبار موفقیت اسرائیل به نام توان نیروی هوایی آن و ضعف نیروی هوایی ایران است. کوچک‌شمردن ابعاد عظیم عملیات عوامل اسرائیلی، اشتباهی بزرگ است.

🔸نیروی هوایی اسرائیل هرگز توان سرکوب پدافند و ایجاد چندین کریدور امن به عمق خاک ایران در یک روز را نداشت. گزارش‌هایی نیز ریزپرنده‌ها و موشک‌های ضدتانک اسپایک را عامل اصلی از دست رفتن سامانه‌های راداری و پدافندی کشور عنوان کرده‌اند. در واقع، در صورتی که آسمان کشور به‌سرعت در اختیار پهپادهای شناسایی-رزمی اسرائیل قرار نمی‌گرفت، نتایج می‌توانست بسیار متفاوت باشد.

🔸می‌توان نتیجه گرفت که حتی در صورت وجود ده‌ها جنگنده مدرن در کشور و تجهیزاتی چون پدافند ضدبالستیک، احتمالاً رخدادهای جنگ دوازده‌روزه تکرار می‌شدند. همان‌طور که در روسیه و مشهد دیده شده، حملات مبتنی بر ریزپرنده‌ها می‌توانند برای دارایی‌های هوایی نیز مرگ‌بار باشند. پس مقابله با این برتری دشمن باید اولویت نخست در راهبرد نظامی کشور باشد. مادامی که این مشکل به کمک ترکیبی از اقدامات امنیتی و تهیه تجهیزات مناسب حل نشده باشد، نمی‌توان به پر کردن شکاف‌های بزرگ‌تر فکر کرد.

🔸متأسفانه به‌جز اخراج مهاجرین افغانستانی (که تمام کوتاهی‌های اطلاعاتی کشور به آنان نسبت داده شد)، واکنش مؤثر دیگری از مسئولین دیده نشده است. گشت‌ها و ایست‌های بازرسی درون‌شهری و برون‌شهری که مسئول کشف اغلب محموله‌های خرابکاری بودند، بلافاصله بعد از جنگ جمع‌آوری شدند و گزارشی نیز از نظارت بیشتر بر مبادی ورود رسمی و غیررسمی به گوش نمی‌رسد.

🔸نتیجه‌گیری

🔸تجربه جنگ دوازده‌روزه فاجعه‌ای برای ساختار دفاعی کشور بود و بار دیگر ضعف ما در حوزه امنیت داخلی و شناخت تهدیدات ترکیبی را آشکار کرد. تقلیل علت شکست‌ها به کمبود جنگنده، انحراف از واقعیت میدان نبرد است. تمرکز بر مقابله با پهپادها و عملیات نفوذی و بازنگری در سیاست‌های امنیتی داخلی باید به فوریت در دستور کار قرار گیرد. در غیر این صورت، درگیری قریب‌الوقوع بعدی می‌تواند آسیب‌هایی به‌مراتب گسترده‌تر به همراه داشته باشد.

#ایران #ریزپرنده #اسرائیل #پهپاد

Archivist
@Partisan2015
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
2025/07/13 21:20:58
Back to Top
HTML Embed Code: