پیشنهاد‌های فوری مهم

«هم‌دلی با کالبدی بی‌جان»

#پیشنهاد   #کتاب

👤 جواد:

✅ احتمالا اگر چشم‌مان را ببندیم و کارخانه‌ای را تصور کنیم، موجود بی‌روحی در ذهن نقش می‌بندد. بخشی از این تصویر را ماشین‌آلات و خطوط تولید تشکیل داده‌اند، یا آدم‌هایی که مثل ساعت کار می‌کنند و وقت سر خاراندن هم ندارند، یا دودکش‌هایی که یک‌سره هوا را کثیف می‌کنند. خلاصه خیلی سخت می‌توان با موجود نچسبی مثل کارخانه هم‌دلی کرد. هنر شیوا خادمی در کتاب «خاک کارخانه» این بوده که پای خاطرات بازماندگان کارخانه چیت‌سازی بهشهر نشسته و تصویر دیگری از پیوند آدم‌ها و کارخانه‌ها ارائه داده.

🔸 خاک کارخانه بدون استفاده از اعداد و ارقام، روایتی از رکود و تعطیلی کارخانه‌ها ارائه می‌دهد که حاصل مصاحبه با بازماندگان کارخانه چیت‌سازی بهشهر است. مادربزرگ شیوا خادمی که از سال ۱۳۱۸ به استخدام کارخانه درآمده و تا سال ۱۳۶۰ ساکن بهشهر بوده، حلقه اتصال نویسنده به کارگرانی شده که بعضا در دهه‌های نهم یا دهم زندگی به سر می‌برند، اما هنوز مزه‌ی کار در کارخانه زیر زبان‌شان است.

🔸 مقدمه‌ی شیوا خادمی بر کتابش را می‌توانید در بی‌کاغذ اطراف بخوانید. اگر دوست داشتید کارهای نویسنده خاک کارخانه را بیشتر دنبال کنید، یکی دیگر از همکاری‌های او با نشر اطراف روایتی خواندنی‌ست از مرکز نگهداری و درمان بیماران مزمن روانی در حوالی مشهد که با عنوان همسایه‌ی دیوار به دیوار روی سایت نشر اطراف منتشر شده. ناگفته نماند که خاک کارخانه نخستین تالیف شیوا خادمی است و او پیش از این تجربیات زیادی در عکاسی اندوخته؛ اسمارتیز یکی از مجموعه عکس‌های تحسین‌شده‌ی خادمی‌ست که اینجا در دسترس است.

@Pishnahadable

بی‌کاغذِ اطراف

همه‌چیز زیر سر کارخانه بود | برشی از کتاب «خاک کارخانه» - بی‌کاغذِ اطراف

«خاک کارخانه» قصه‌ی ‏مردم شهری است که زمانی قلبش با صدای سوت کارخانه‌ می‌تپید؛ نوعی مستندنگاری از نگاه روایتگرانِ همیشه در حاشیه‌.

www.tgoop.com/Pishnahadable/1459

2.1K viewsedited  Feb 9 at 20:51

«هم‌دلی با کالبدی بی‌جان»

#پیشنهاد   #کتاب

👤 جواد:

✅ احتمالا اگر چشم‌مان را ببندیم و کارخانه‌ای را تصور کنیم، موجود بی‌روحی در ذهن نقش می‌بندد. بخشی از این تصویر را ماشین‌آلات و خطوط تولید تشکیل داده‌اند، یا آدم‌هایی که مثل ساعت کار می‌کنند و وقت سر خاراندن هم ندارند، یا دودکش‌هایی که یک‌سره هوا را کثیف می‌کنند. خلاصه خیلی سخت می‌توان با موجود نچسبی مثل کارخانه هم‌دلی کرد. هنر شیوا خادمی در کتاب «خاک کارخانه» این بوده که پای خاطرات بازماندگان کارخانه چیت‌سازی بهشهر نشسته و تصویر دیگری از پیوند آدم‌ها و کارخانه‌ها ارائه داده.

🔸 خاک کارخانه بدون استفاده از اعداد و ارقام، روایتی از رکود و تعطیلی کارخانه‌ها ارائه می‌دهد که حاصل مصاحبه با بازماندگان کارخانه چیت‌سازی بهشهر است. مادربزرگ شیوا خادمی که از سال ۱۳۱۸ به استخدام کارخانه درآمده و تا سال ۱۳۶۰ ساکن بهشهر بوده، حلقه اتصال نویسنده به کارگرانی شده که بعضا در دهه‌های نهم یا دهم زندگی به سر می‌برند، اما هنوز مزه‌ی کار در کارخانه زیر زبان‌شان است.

🔸 مقدمه‌ی شیوا خادمی بر کتابش را می‌توانید در بی‌کاغذ اطراف بخوانید. اگر دوست داشتید کارهای نویسنده خاک کارخانه را بیشتر دنبال کنید، یکی دیگر از همکاری‌های او با نشر اطراف روایتی خواندنی‌ست از مرکز نگهداری و درمان بیماران مزمن روانی در حوالی مشهد که با عنوان همسایه‌ی دیوار به دیوار روی سایت نشر اطراف منتشر شده. ناگفته نماند که خاک کارخانه نخستین تالیف شیوا خادمی است و او پیش از این تجربیات زیادی در عکاسی اندوخته؛ اسمارتیز یکی از مجموعه عکس‌های تحسین‌شده‌ی خادمی‌ست که اینجا در دسترس است.

@Pishnahadable

BY پیشنهاد‌های فوری مهم