پیشوا هرگونه بمباران آتن را قدغن کرده است. این نشان از حقانیت و شرافتمندی اوست. رُم و آتن برای او به سان «مکه» می‌مانند. او (پیشوا) از اینکه مجبور شدیم با یونان بجنگیم عمیقا ناراحت است. اگر پای انگلیسی‌ها در آنجا به میان نمی‌آمد، پیشوا هیچ عجله‌ای برای کمک کردن به موسولینی نداشت. آن‌ها (ایتالیایی‌ها) خود به تنهایی باید اقدام می‌کردند زیرا مربوط به خودشان بود. پیشوا دلبستگی عمیقی به جهان باستانی دارد. او از مسیحیت متنفر است زیرا مسیحیت هرآنچه از اصالت انسانی بود را نابود کرد. به گفتۀ شوپنهاور، مسیحیت و سفلیس انسان‌ را بدبخت و سرگشته کردند. به واقع چه تفاوت عمیقی بین یک زئوسِ کریم و خردمند و نیکوسیرت با یک مسیحِ سلاخی شدۀ مصلوب وجود دارد. حتی جهان‌بینی الهی در بین مردمان جهان باستان بسیار شریف‌‌تر و انسانی‌تر از نوعِ مسیحیت است.

-دفتر خاطرات روزانۀ پاول یوزف گوبلز - هشتم آپریل ۱۹۴۱ - ترجمۀ ح.رجائی

امروز، سی ژانویه، نودودومین سالروزِ انتصاب آدولف هیتلر به عنوان «صدراعظم رایش» به دست پاول فون هیندنبورگ.