مادران رنج‌ کشیدهٔ‌‌‌ ایران که داغ فرزندان خود را برای همیشه در دل دارید؛ داد‌خواهی شما را می‌ستایم، و پایداری و ایستادگی شما را چراغ راهِ آزادی ایران می‌دانم. شما که همچون سرو استوار، یاد عزیزانِ جاویدنامِ خود را به صدایی رسا علیه فراموشی بدل کرده‌اید و اجازه نداده‌اید که اشک چشمان شما، مایهٔ خرسندی ضحاک و دستگاه ستمگری او شود.
درد شما درد من، و داغ شما داغ من است. اما همان‌ طور که خیابان های ایران گواهی می‌دهند، یاد فرزندان شما از هر زمانی زنده ‌تر است، و آنها اکنون فرزندان ملتِ ایران هستند.
در این مسیر، استوار بمانید، و تلاش کنید در کنار دادخواهی برای خون به ناحق ‌ریختهٔ عزیزان خود، خواسته‌ها و آرمان‌های بلند آن قهرمانان دلیر میهن را نیز زنده نگه دارید.
اگر چه به صورت حضوری در گردهمایی شما نیستم اما من را نیز در کنار خود ببینید؛ کنار هر ایرانی که قلب داغدیده‌اش برای آزادی، برای عدالت و برای ایران می‌تپد. به شما افتخار می‌کنم و تردید ندارم که با کوشش شما و جوانان آگاه میهن‌مان، نور ایران بر تاریکی اهریمن پیروز خواهد شد.

هفدهم دی‌ماه یادآور اقدام شجاعانه و تاریخ‌ساز رضاشاه بزرگ در آزادسازی زنان ایران از پستوی تحجر و انزوا است. این روز، به معنای دقیق، نه روز «کشف حجاب» بلکه روز «آزادی پوشش» است. زنان ایران در این روز، به پشتوانهٔ دولت ملی که نگاهبان آزادی و امنیت‌شان بود، فرصت یافتند از بند ارتجاع رها شوند و همسانِ مردان در اجتماع حضور داشته باشند. بدین ترتیب، میهن کهن ما توانست از توان و استعداد نیمی از جامعه برای پیشرفت و آبادانی کشور بهره‌مند شود.

من آن تصمیم رضاشاه را دوران‌ساز می‌دانم چرا که نه تنها در زمان خود پیشرو بود، بلکه آغازگر تحولی تاریخی در دستیابی زنان ایران به حقوق خود شد که تا همین امروز نیز آثار آن در جامعه ایران پدیدار است، و حتی جمهوری اسلامی نیز با وجود سرشت عمیقا واپس‌گرای خود هرگز نتوانست وضعیت را به پیش از آن باز گرداند. چنانکه امروز نیز زنان ایران از پیشگامان انقلاب ملی برای برانداختن جمهوری اسلامی هستند و همچون سدی استوار، مقابل زن‌ستیزی و آزادی‌ستیزی این ارتجاع مذهبی ایستاده‌اند.

یاد همه مردان و زنان میهن‌پرستی را که در آن روزها از پیشگامان آزادسازی زنان ایران بودند، گرامی می‌دارم، و به زنان و مردان شجاع ایران که امروز دوشادوش هم برای بازپس‌گیری میهن‌ و آزادی‌شان مبارزه می‌کنند، درود می‌فرستم.

پاینده ایران

‏@OfficialRezaPahlavi

مادران رنج‌ کشیدهٔ‌‌‌ ایران که داغ فرزندان خود را برای همیشه در دل دارید؛ داد‌خواهی شما را می‌ستایم، و پایداری و ایستادگی شما را چراغ راهِ آزادی ایران می‌دانم. شما که همچون سرو استوار، یاد عزیزانِ جاویدنامِ خود را به صدایی رسا علیه فراموشی بدل کرده‌اید و اجازه نداده‌اید که اشک چشمان شما، مایهٔ خرسندی ضحاک و دستگاه ستمگری او شود.
درد شما درد من، و داغ شما داغ من است. اما همان‌ طور که خیابان های ایران گواهی می‌دهند، یاد فرزندان شما از هر زمانی زنده ‌تر است، و آنها اکنون فرزندان ملتِ ایران هستند.
در این مسیر، استوار بمانید، و تلاش کنید در کنار دادخواهی برای خون به ناحق ‌ریختهٔ عزیزان خود، خواسته‌ها و آرمان‌های بلند آن قهرمانان دلیر میهن را نیز زنده نگه دارید.
اگر چه به صورت حضوری در گردهمایی شما نیستم اما من را نیز در کنار خود ببینید؛ کنار هر ایرانی که قلب داغدیده‌اش برای آزادی، برای عدالت و برای ایران می‌تپد. به شما افتخار می‌کنم و تردید ندارم که با کوشش شما و جوانان آگاه میهن‌مان، نور ایران بر تاریکی اهریمن پیروز خواهد شد.