در آغاز

در آغاز خدا بود و غم نبود .
زندگی بود و مرگ نبود .
همه چیز بود و آرزویی نبود .
وقتی خدا فراموش شد.
همه غم شد
مرگ آمد و آرزوها اسیرمان کرد.
پس " ارجعی الی ربک " به سوی رب ات باز گرد !

#مسعود_ریاعی

@Roohe_bartar

یک بودا نمی‌تواند رنج ببرد،
ولی ‌این به آن معنا نیست كه رنج برای او روی نمی‌دهد.
یادت باشد:
رنج برای بودا همانقدر رخ می‌دهد كه برای تو رخ می‌دهد،
ولی او نمی‌تواند رنج ببرد،
زیرا او هنر لذّت بردن از آن را می‌داند.
او نمی‌تواند رنج ببرد،
زیرا كه مسرور باقی می‌ماند.
او حتی در رنج نیز شادمان، مراقبه‌گون، زنده، باز، پذیرا و غیرمقاوم باقی می‌ماند.

رنج برایش رخ می‌دهد، ولی او لمس نمی‌شود. رنج می‌آید و می‌رود، درست مانند دَم و بازدم،
او خودش باقی می‌ماند.
رنج نمی‌تواند او را به یك سو بكشاند. رنج نمی‌تواند او را ازپا بیندازد.
هیچ‌چیز قادر نیست او را سرنگون كند، نه رنج و نه شادی.

تو مانند یك پاندول هستی:
هرچیزی تو را می‌كشد،
تو حتی واقعاً نمی‌توانی شاد باشی،
زیرا شادی نیز تو را می‌كِشد.
تو بسیار درگیرش می‌شوی.....

#اوشو
@Roohe_bartar

عشق، معنای تمام عرفان ها....
@Roohe_bartar

مردم هرگز به درون نگاه نمی‌کنند. در واقع، بطور ناخودآگاه، تردید دارند که اگر به درون نگاه کنند دیوانگی را در آنجا خواهند یافت. بهتر است نگاه نکنند؛ پرهیز کنند، ذهن را در تاریکی نگه دارند و با چیزهایی در دنیای بیرون سرگرم شوند.

مردم بدون اینکه مشغولیت خاصی داشته باشند خودشان را مشغول نگه می‌دارند، فقط به یک دلیل که به آنان کمک شود تا به درون نگاه نکنند. آنان با ذهن‌های خودشان بیگانه شده‌اند.

اگر به درون نگاه کنی، البته که در ابتدا یک آشوب خواهد بود؛ ولی اگر شروع کنی به تماشاکردن این آشوب، آهسته‌آهسته شروع می‌کند به‌ آرام گرفتن و قادر خواهی بود تا ببینی چه چیزهایی علت هستند و چه چیزهایی معلول آن علت‌ها هستند.

@Roohe_bartar

چها با جان خود دور از رخ جانان خود کردم
مگر دشمن کند اینها که من با جان خود کردم
طبیبم گفت درمانی ندارد درد مهجوری
غلط می‌گفت خود را کشتم و درمان خود کردم
مگو وقتی دل صد پاره‌ای بودت کجا بردی
کجا بردم ز راه دیده در دامان خود کردم
ز سر بگذشت آب دیده‌اش از سرگذشت من
به هر کس شرح آب دیدهٔ گریان خود کردم
ز حرف گرم وحشی آتشی در سینه افکندم
باو اظهار سوز سینهٔ سوزان خود کردم
غزلیات وحشی بافقی
@Roohe_bartar

چگونه با آینده‌ی دلخواهمان هم‌راستا شویم؟

دکترجودیسپنزا

@Roohe_bartar

درود
یک کلینیک دامپزشکی در تهران، پویش قشنگی راه انداخته و اقدام به عقیم سازی گربه های DSH (خیابانی ) نر و ماده به همراه 4 روز پانسیون و مراقبتهای بعدی... به صورت رایگان کرده.
شما میتونید گربه های dsh که خودتون نگهداری میکنید یا در خیابان زنده گیری میکنید، به اونجا ببرید تا به صورت رایگان، جراحی عقیم سازی روشون انجام بشه.
این یک فرصت خیلی خوب هست،
لطفا بین دوستان مقیم تهران اطلاع رسانی کنید تا حجم بیشتری از گربه ها از خدماتش استفاده کنند.
با عقیم سازی، جلوی رشد بی رویه گربه ها و ابتلا به بیماریهای مقاربتی و شایع که باعث مرگ و میر گسترده هست رو میشه گرفت.
آدرس پیج فرستادم تا برای بقیه بفرستید.
سپاس از شما
🙏

تا زمانی که زنده هستی ، زندگی کن
اگر زندگی را در حد کمال درک کنی، وحشت مرگ از بین میرود.
اگر کسی در زمان مناسب زندگی نکند، در زمان مناسب هم نمیمیرد !

📘 وقتی نیچه گریست
#اروین_د_یالوم

@Roohe_bartar

‍ کل جهان تصویر متحرک کیهانی خداست و اینکه افراد صرفاً بازیگرانی در بازی الهی هستند که نقش هایشان از طریق تناسخ تغییر می‌کند. آموخت که درد و رنج عمیق انسانی در حقیقی پنداشتن نقشی که در حال بازی آن است و نه در مقایسه با کارگردان فیلم یا خدا ریشه دارد...

#پاراماهانزا_یوگاناندا

@Roohe_bartar

کشفِ این حقیقت که آرامش، شادی و عشق در بطن «بودن» ما همیشه جاری است و فارغ از شرایط زندگی ما، در هر لحظه زندگی به طور کامل در دسترس‌ است، بزرگترین اکتشافِ ممکن برای هر انسانیست.
#روپرت_اسپایرا
@Roohe_bartar

قسمت11: ذهن حاکم را بیدار کنید

بسیاری از ما با گذشت زمان، قدرت، ادراکات و زندگی خود را از دست می‌دهیم. دلیل این اتفاق چیست؟

@kotobe_bartar

آزاد شو از بند خویش زنجیر را باور نکن
اکنون زمان زندگیست تاخیر را باور نکن

حرف از هیاهو کم بزن ار آشتی ها دم بزن
از دشمنی پرهیز کن شمشیر را باور نکن

خود را ضعیف و کم ندان تنها در این عالم ندان
تو شاهکار خالقی تحقیر را باور نکن

بر روی بوم زندگی هر چیز میخواهی بکش
زیبا و زشتش پای توست تحقیر را باور نکن

تصویر اگر زیبا نبود نقاش خوبی نیستی
از نو دوباره رسم کن تصویر را باور نکن

خالق تو را شاد آفرید آزاد آزاد آفرید
پرواز کن تا آرزو زنجیر را باور نکن

@Roohe_bartar

نکته عجیب اینجاست که وقتی ما به درون به دنبال خودمان می‌گردیم، هرچه بیشتر نگاه می‌کنیم کمتر چیزی پیدا می‌کنیم. درنتیجه همچنان به جستجو ادامه می‌دهیم و ادامه می‌دهیم. درنهایت همان‌طور که همچنان موفق به پیدا کردن خویش نمی‌شویم ناگهان این موضوع برایمان روشن می‌شود که "من خودم را در محتوای تجربه‌ام پیدا نمی‌کنم چون این محتوا مدام در حال تغییر است اما آنچیزی که من هستم، همیشه اینجاست. محتوای آگاهی‌ام به من نمی‌گویند که من چه کسی هستم."
#آدیاشانتی

*محتوای آگاهی - یعنی افکار، احساسات، تصاویر و حواس- مدام در حال تغیرند.
سؤال اینجاست که این چه چیزی است که از این‌ها آگاه است؟
آیا من محتوای آگاهی‌ام هستم یا من آنم که از آن‌ها آگاه است؟

گاهی ما به‌اشتباه در مراقبه با آن چراغ‌قوه‌ای که پیش‌ازاین صحبتش را کرده بودیم به دنبال تصویری، صدایی یا احساسی هستیم تا جواب سؤال "من کیستم؟" را به ما بدهد اما فقط کافی است متوجه خود این چراغ‌قوه باشیم.
@Roohe_bartar