اللّهُمَّ ‌صَلِّ ‌عَلَىٰ‌ مُحَمَّد ‌وَعَلَىٰ ‌آلِ‌ مُحَمَّد

خودا ئێمەی خۆش دەوێت...

٭چەندە جوانە؛ خوای گەورە لە گوناهێک دوورمان دەخاتەوە بەبێ ئەوەی ویستی ئەوەمان هەبێت لێی دووربکەوینەوە..

٭ ئەو دوورکەوتنەوەیە لە تاوانێک دڵتەنگت نەکات، نەکەی دڵتەنگ بی بەهۆی ئەوەی خوا شتێکی لێ وەرگرتیتەوە، قەرەبووی خوا زۆر باشترە، زۆر چاکترە، پڕ حیکمەتترە...

چەندە جوانە؛ گۆڕینی حەرام بۆ حەڵاڵ!

چەندە جوانە، خوا تۆی خۆشدەوێ و نایەوێ تووشی تاوان بی...

کاتێک خوا شتێکت لێ وەردەگرێتەوە، باش بێت یان خراپ لەڕوانگەی تۆوە...

دڵنیابە خوا لە قەرەبووی ئەوەدا باشتری بۆ داناوی.

* کە ئەمری فەرموو ئەو شاهە بە (اقرأ)
  ئەگەر فەرمانی قەتـــڵە کــێ دەڵێ نەء


* قســـەی مایـــەی خرۆشـــی {نشأتَين}ە
  دوو عالەم نەشئە جۆشا، لەبیە مەنشەء


* بــە یادی قامەتـــی ماوم بە پێــــوە
(عَــــلَی مـــا مِثْلِها مُوسَــــــــی تَوَكــأْ


* بە هیجرانم دەوت {سُوءُ العَذاب}ه
{فَلَمَّــــــا ذُقْتُــــهُ قَدْ كَـــــــــانَ أسوَأْ}

* بە سۆزی عیشقە بوونە (ذي كمال)ت
{إِذِ الأَنــــوارُ مِنْ ذي النَّــــــــارِ تَنْشَــــأْ}


* وتی ڕاکێشە مل (مەحوی) سەرەت هات
{بِسَــــــلِّ السَّيفِ أومِـــــــــي لـي: تَهَيَـــــأْ}

* شەڕەف هەر عیلمە، نابینی کە ئەشڕەف
موشەڕڕەف بوو بە ئەمر ئەوەڵ بە {اقْــرَأْ}


(مەحویی)

لو شئت أن أجعل كلامي كله شعرا لفعلت.

أبو العتاهية!

ببینن عەزیزانم، لەزەواجدا، شتێک بوونی نییە، بە ناوی: مانگی هەنگوینی!

ئەمەمان لەفیلم و دراماوە وەرگرتووە، ژیانی پێش زەواجت چۆنە، دوای زەواجیش هەر وایە.
بەو مانایە نا، کە هیچ ناگۆڕێت، نەخێر، بەو مانایەی کە وەک پێشتر، خۆشی و ناخۆشی و شەڕ و ئاشتی تێدایە…

ئەسڵەن من پێم وایە، ناخۆشترین و قورسترین کاتی زەواج، ئەو مانگی یەکەمەیە!
بەڵێ بەڕاستمە، چونکە سەرەتای بەریەککەوتنە، لەگەڵ تاکێک لەڕەگەزێکی جیا لەخۆت، لەخێزان و ژینگە و خەیاڵ و دونیایەکی جیاواز!

دیوتە کە دوو ئاسنی زبر لەیەک ئەخشێنیت، سەرەتا چ بڵێسە و دەنگ و پریشکێکی هەیە، بەڵام کە یەکیان ساف کرد، بێ دەنگ ئەبن!
ئەوە ڕێک نموونەی زەواج و یەکەمین بەریەککەوتنە.

لەڕاستیدا، ژیانی هەنگوینی هەیە، نەک مانگ.
ڕەنگە پاش چەند ساڵ، تەواو لەیەک بگەن و بگونجێن.

بۆیە دۆستی من، ئەوە دین و ڕەوشت و سروشتی ئێمە نییە، کە بڵێیت: بەخوا ئێمە لەمانگی هەنگوینیدا بەیەکەوە نەگوجێین، هەرگیز ناگونجێین!

هەزاران تەڵاق ڕوویدا، لەبەر بە پێوەرکردنی مانگی یەکەم، لەکاتێکدا کە هیچ بەڵگەی تەبایی نییە و، سەرەتای دروستکردنی خێزان و خۆشەویستییە.

ع

اللّهُمَّ ‌صَلِّ ‌عَلَىٰ‌ مُحَمَّد ‌وَعَلَىٰ ‌آلِ‌ مُحَمَّد

منداڵی = کەوتن و خۆڵاوی بوون و یاری کردن و شەڕ و پێکدادان.


بەردەمی شاشەیەک؛ کورت مەکەنەوە لەزیان بۆ چاوەکان.

لەدەستدانی منداڵی، نەبوونی یادگاری، تاخیربوونی قسەکردن و کەم گەشەکردنی و عەقڵ و .. و.. سەدانی تر.

دایک و باوک بەرپرسن لەهەر لادان، تاوان، خراپە، زیانێکی منداڵ.

وانەزانی؛ هەر کەسە و بۆ قەبری خۆی و تەواو، چۆن چاوەڕێی ئەوەیت بەهۆی منداڵی باش خێری نەبڕاوەت هەبێ، ئاواش چاوەڕێبە بەهۆی منداڵی خراپ، تاوانی نەبڕاوەت هەبێ..

خوڵاسەی کەلام؛ منداڵێکی چاک چاکترە لە پێنج منداڵی خراپ!!

-چۆنی؟
ئەی پیاو، لەوێ وەرە دەرەوە و بڕۆ بۆ قەتەر حاڵت چابکە.

- لە غەزە دەرناچم؛ مەگەر بۆ بەهەشت نەبێ!!

ڕۆحت شاد ئەنەسی شەریف!!

"نَسأَلُ اللَهَ بِما يَقضي الرِضى  
حَسبِيَ اللَهُ فَما شاءَ قَضى  
قَد أَرَدنا فَأبى اللَهُ لَنا  
وَأَرادَ اللَهُ شَيئاً فَمَضى  
رُبَّ أَمرٍ بِتُّ قَد أَبرَمتُهُ
ثُمَّ ما أَسبَحتُ حَتّى انتَقَضا
كَم وَكَم مِن هَنَةٍ مَحقورَةٍ  
تَرَكَت قَوماً كَثيراً حَرَضا  
رُبَّ عَيشٍ لِأُناسٍ سَلَفوا  
كانَ ثُمَّ انقَرَضوا وَانقَرَضا  
عَجَباً لِلمَوتِ ما أَفظَعَهُ  
مَن رَأَينا ماتَ إِلّا رُفِضا  
رُفِضَ المَيِّتُ مِن ساعَتِهِ  
وَجَفاهُ أَهلُهُ حينَ قَضى  
شَرُّ أَيّامي هُوَ اليَومُ الَّذي  
أَقبَلُ الدُنيا بِديني عِوَضا"  

-أبو العتاهية.

«رَبَّنَا اغفِر لي وَلِوالِدَيَّ وَلِلمُؤمِنينَ يَومَ يَقومُ الحِسابُ».

سەرنجێکی ناوازە لە ئایەتی (...فتيمموا صعيدا طيبا ...)

" لە واقیعا مەبەست لە غوسڵ و دەستنوێژ دوو شتە؛
یەکەم؛ پاکی لەش.
دووهەم؛ دەربڕینی عیبادەت و بەندەیی بۆ خودا.

جا کاتێ ئاو نەبوو، یا توانامان نەبوو بەکاری بێنین دیارە لە تۆز نابارتر نییە و لە دەست و ڕووخساریش نازارتر نییە، کە بەندە بەو تۆزە نابارە ئەو دەست و ڕووخسارە نازارەی خۆیە تۆزاوی کرد ئیتر لام وایە شیعار و نیشانەی بەندەیی لەمە جوانتر نییە و نابێ ".

تەفسیری نامی /ب٢،ل٢٧١

يظنُّ النَّاسُ بي خيرًا وإنِّي
لَشرُّ النَّاسِ إنْ لمْ تعفُ عنِّي

(أبو العتاهية)

يا أَيُّها الحَيُّ الَّذي هُوَ مَيِّتٌ
أَفنَيتُ عُمرَكَ بِالتَعَلُّلِ وَالمُنى!

أبو العتاهية!

"زۆر گرنگی بدە بەو شتەی دەچێتە چاوەکانت و گوێچکەت و گەدەت

ئازاری خۆت مەدە بەخواردنی خراپ و قسەی خراپ و نوسینی خراپ، تۆ خواردنی بەسەرچوو ناخۆیت چونکە زیانبەخشە، بەهەمان شێوەش دەبێ مامەڵە لەگەڵ نوسین و قسەکانی سۆشیاڵ میدیا بکەیت

لەکۆتایدا تۆ بەرهەمی ئەوەی گوێی لێ دەگریت و دەیخوێنیتەوە، بۆیە با کوالێتیان بەرز بێت."

یەکێک لەکارامەییە زۆر گرنگەکان، بۆ هەر فێرخوازێکی هەر بوارێک، بەرزکردنەوەی توانایەتی، لەتێگەشتن لەدەنگ و ڤیدیۆی خێراکراودا.

ئەکرێت سەرەتا بە (1.25) دەست پێ بکەیت، وردە وردە سەربکەویت.

سەرەتا قورسە، بەڵام کە فێربوویت، هەرگیز ئیتر ناتوانیت بە نۆرماڵی گوێ بگریت.

هەوڵ بدە بەلای کەمییەو بگەیتە 2x ، گەر گەیشتیت بە 3x ئەوە نیعمەتێکی دیکەی گەورەیە.



سوودی چییە؟
لەئەگەری سێ جاراندا، هەر ڤیدیۆیەکی سەعاتی، بە بیست خولەک تەواو ئەبێت!

وێنای ئەمە بکە: کە ڕۆژەکەت ببێت بە دوو-سێ هێندەی ئێستا!

ع

إذا حارَ أمرُكَ في مَعْنَيَيْن
ولم تدرِ حيثُ الخَطَا والصَّوابُ

فخَالِفْ هَوَاكَ فإنَّ الهوَى
يقودُ النفوسَ إلى ما يعاب

گەر هاتوو کەوتیتە گومانەوە لە دووشتا
و نەتدەزانی کامی هەڵەیە و کامی راستە

لەو کاتەیا پێچەوانەی حەزی خۆت بکە
بەڕاستی حەز و ئارەزوو، نەفسەکان دەبات بۆ شتانێک کە عەیب و عارەیە.

ولَرُبَّ ذي فُرُشٍ ممهدة له
أمسى عليه من التراب ركامُ

وعجبتُ إذ عِلل الحتوف كثيرةٌ
والناس من علل الحتوف نيامُ

أبو العتاهية!

﴿فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ﴾

•  «سُبْحَانَ اللهِ»
•  «الحَمْدُ للهِ»
•  «لَا إلَهَ إلَّا اللهُ»
•  «اللهُ أكْبَرُ»
•  «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ»
•  «سُبْحَانَ اللهِ العَظِيمِ»
•  «لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إلَّا بِاللهِ»
•  «أسْتَغْفِرُ اللهَ وَأتُوبُ إلَيْهِ»
•  «لَا إلَهَ إلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»