✅⭕️ سکانسی فوق العاده از فیلم W (دبلیو)، محصول سال ۲۰۰۸ به کارگردانی الیور استون که راز فتنه ها و بحران های این روزهای منطقه را در دفتر رئیس جمهور آمریکا تشریح می‌کند ...


@SCMEDIA

چه باید کرد؟
صادق الحسینی

آتش‌بس میان ایران و اسراییل با دخالت مستقیم آمریکا برقرار شد.

واقعیت‌هایی که باید بپذیریم و درسهایی که گرفتیم:

۱.این آتش‌بس موقت خواهد بود. اسراییل تابحال به هیچکدام از آتش‌بس‌هایی که متعهد شده عمل نکرده، آخرینش آتش‌بس با حماس بود. اسراییل آتش‌بس را نیاز داشت تا پدافندش که خسته شده و نیاز به مهمات داشت را بصورت کامل احیا کند. ایران هم نیاز داشت چون آسمانش در دست دشمن بود. پس اولین واقعیتی که باید قبول کنیم اینست که این آتش‌بس موقت است. نباید خام شد.

۲. ایران از زمانی که موازنه قدرت در منطقه از مزیت نظامیش (نیروی زمینی) خارج شد و مرز دسترسی زمینی به اسراییل (سوریه) را از دست داد، بعلت ضعف در پدافند و نیروی هوایی، عملا هم مرز هوایی با اسراییل شد! هم مرزی که با توجه به قدرت برتر تکنولوژیک و نظامی اسراییل که از آمریکا سرچشمه میگیرد عملا آسمان ما را برای اسراییل باز کرد. اسراییل برتری کامل هوایی دارد و بدون پدافند و استراتژی ترکیبی خلاقانه از سوی ما، کاملا دست برتر را سالهای آینده خواهد داشت.

۳.ساخت پهپاد در داخل تا ترور بیش از ۲۰ فرمانده ارشد نظامی کشور بیش از پیش نشان داد که نفوذ جدی اطلاعاتی و امنیتی در بالاترین سطوح در ایران وجود دارد. بخشی از موفقیت این نفوذ بعلت ۱۰ میلیون فقیر جدیدی است که در ۱۳ سال گذشته به جمعیت فقرای ایران اضافه شده‌اند و عملا به یک هدف ساده برای دشمن برای استخدام تبدیل شده‌اند و بخشی دیگر در بالاترین سطوح نظامی و سیاسی و اداری است که امکان حرکت و عملیات این بخش عملیاتی را فراهم کردند.

۴.چیزی که میدانستیم برایمان به ایمان تبدیل شد: ایران و نظام سیاسی ایران هیچ دوستی جز مردم ایران ندارد. اگر مردم را بعلت عملکرد غلط اقتصادی، فرهنگی و سیاسی از دست بدهد همه چیزش را از دست داده و به موضوع طمع بیگانگان تبدیل میشود. هنگامی که مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری به ۴۰٪ (در دور اول) و در مجلس شهرتهران به کمتر از ۱۵٪ رسیده خود گویای مرگ سیاست (مقاله مفصل مرگ سیاست را در این لینک بخوانید) در ایران است و سیاست که مرد، خشونت و طمع خارجی آغاز میشود. چون همیشه شکاف بین مردم و حکومت پر خواهد شد! حال همانطور که پیشتر گفتیم یا سیاست این شکاف را پر میکند یا خون و البته خیانت.

۵.کسی که بخواهد با شما بجنگد بهانه‌ش را پیدا میکند. غنی‌سازی و انرژی هسته‌ای برای اسراییل یک بهانه بود! چون میدانستند ایران بمب نمی‌سازد و تا آن نقطه فاصله دارد!
همه فهمیدند که امنیت چقدر مهم است.
۶.امنیت پایدار شرط لازم رشد اقتصادی است. و امنیت بدون داشتن قدرت دفاع از خود ممکن نمیشود. از سوی دیگر هیچ چیز جز توسعه و افزایش درآمد مردم و کاهش جدی فقر نیمتواند ایران را برای دفاع از خود قوی کند. یعنی امنیت و توسعه دو روی یک سکه و لازم و ملزوم همند. هیچ کدام بدون دیگری ممکن نیست!

۷.نهادهای بین‌المللی از جمله آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای یک ابزار در دست قدرتهای جهانی هستند. حقوق بین‌الملل و اخلاق از اساس در این دنیا کار نمیکنند!

۸. قدرت نظامی اسراییل با قدرت نظامی آمریکا و البته سه کشور اروپایی قابل تفکیک نیست. در لحظه بحران کاملا حمایتش میکنند. این قدرت تقریبا نصف قدرت نظامی جهان است. بودجه نظامی این ۵ کشور در سال گذشته تقریبا ۱.۳ تریلیون دلار بوده در حالیکه کل بودجه نظامی جهان در این سال ۲.۷ تریلیون دلار بوده و بودجه نظامی ایران در بهترین حالت فقط ۷ میلیارد دلار بوده! یعنی حدود تقریبا فقط نیم درصد!!

قسمت دوم و پایان

حال چه باید کرد؟

۱. پدافند از نان شب واجبتر است: بدون فوت وقت سریعا باید سامانه‌های پدافندی ایران تجهیز و نصب شود. از روسیه یا چین به هر قیمتی که شده باید پدافند کامل به علاوه نیروی هوایی روزآمد خریداری شود. این از نان شب برای ایران واجبتر است. چینی‌ها ادعا کردند در سال ۲۰۲۱ این پیشنهاد را به ایران داده‌اند اما پاسخی از ایران نگرفته‌اند! شک نکنید که نفوذی‌ها نگذاشتند آن مذاکرات به نتیجه برسد. سریعا ورق را برگردانید. اگر پدافند ایران سریعا درست نشود اسراییل بارها و بارها باز به ما حمله خواهد کرد.

۲. پاک کردن نفوذ: یک فرد قابل اعتماد و مسلط و باهوش و جا افتاده که اکنون هیچ مسئولیتی هم ندارد با اختیارات تام مسئول پروژه ردیابی نفوذ در ایران شود. این پروژه‌ای نیست که توسط سیستم فعلی قابل انجام باشد. تندروهایی که روی افزایش شکافهای بین مردم و حکومت (شکاف معیشت، شکاف حجاب و شکاف فیلترینگ) در این مدت پافشاری کردند خدمت بزرگی به دور شدن مردم از نظام سیاسی کردند آنها را کامل بررسی کنید.

۳.انجام اصلاحات اقتصاد و سیاسی بزرگ: بعلت تنهایی استراتژیک ایران، مردم پاشنه آشیل امنیت ایرانند. مردم میخواهند اقتصاد خوبی داشته باشند و زندگی کنند. به هر ترتیب که شده باید با اصلاحات پردامنه و سریع اقتصادی، ریل اقتصاد ایران را عوض کنید.
اصلاحات انرژی و ارزی و تجاری را با تمرکز بر دادن کل این رانتها که نون در اختیار عده معدودی است، بصورت مساوی به همه مردم کلید بزنید که مردم را قدرتمند کنید و اصلاحات را ممکن سازید. همچنین سریعا با اصلاحات در روندهای سیاسی کشور، گروه‌های ناراضی اصلی جامعه ایران (زنان، جوانان و فقرا) را با دادن نمایندگی موثر به آنها در روند سیاسی به خود نزدیک کنید و اجازه دهید شکافها با سیاست و نه با خون و خیانت پر شوند. خط قرمز ایران باید این باشد که در هیچ انتخاباتی نباید کمتر از ۷۰٪ مردم بصورت واقعی شرکت کنند که اگر چنین شد یعنی اشتباه بزرگی کرده‌ایم که البته امنیت کشور را هم دچار خدشه خواهد کرد.

۴. شکایت علیه اسراییل: از صبح امروز، بهترین تیم حقوقی ممکن در جهان را پیدا منید و این تهاجم را در دادگاه‌های بین‌المللی بصورت جدی پیگیری حقوقی بکنید. اصلا نباید این امکان فشار را دستکم گرفت. همچنین خسارات مادی تمام افرادی که در این مدت خسارت دیدند را بدون فوت وقت و با دست و دلبازی جبران کنید. اسراییل باید متجاوز شناخته شده و محکوم شود.

۵. استراتژی ابهام: در ‌سرنوشت ذخایر غنی‌شده باید استراتژی ابهام را پیش گرفت و از فرصت باقیمانده تا اسنپ بک برای بازی با این ذخایر استفاده کرد. مشت خود را براحتی برای آژانس باز نکنید. از این امتیاز برای جلوگیری از اسنپ‌بک و برای مذاکره با امریکا استفاده کنید.

۶.بنیان سیاست خارجی جدید: باید امنیت و توسعه در یک بستر به عنوان اهداف کلیدی ایران در دو دهه آتی تعریف شده و هر اقدامی که خلاف این دو باشد نباید انجام شود. نمیشود با سیاست خارجی منزوی و با عدم انجام اصلاحات اقتصادی و سیاسی توسعه و امنیت را برقرار کرد. حال که به خوبی میدانیم تنها نیم درصد بودجه نظامی کشورهای روبروی خودمان هستیم اولا پیمان نظامی و دفاعی با کشوری هسته‌ای باید ببندیم که در لحظه بحران به ما کمک کند. ثانیا بودجه نظامی ایران را باید افزایش دهیم. ثالثا سیاست خارجی خود را از مقابله مستقیم با آمریکا باید به سیاست هوشمندانه‌تری ارتقا دهیم. سیاستی که بارها بر آن پافشاری کرده‌ام. سیاستی که سعدی در مواجهه با دشمن بزرگتر توصیه میکند و آن صبر استراتژیک است که در کوتاه مدت تا زمانی که به اندازه کافی قوی نشده‌ای حتی با دشمنی که بزرگتر از توست باید دوستی کنی تا آسیبی به تو نرسد، فرصت دشمنی همیشه وجود دارد: «عدو را به فرصت توان کند پوست/پس او را مدارا چنان کن که دوست» بنابراین سیاست خارجی ایران از این پس به جز موازنه مثبت نمیتواند باشد. باید منافع کشورهای خارجی در ایران را تعریف کرده و بصورت انبوه ایجاد کنیم. عدم حمله به نیروگاه بوشهر که روسها در آنجا مشغول بودند بهترین مثال در این زمینه است که حضور نیروهای خارجی دست دشمن را می‌بندد.

امیدوارم این بحران سبب تغییر جهت اساسی و جدی گرفتن موارد پیش گفته یا مواردی که اندیشمندان حوزه‌های مختلف خواهند گشت و نوشت بشود و هیچ‌گاه مصداق این شعر ملک‌الشعرای بهار نشویم که میگوید:
«روزگارت چنان بمالد گوش
که زند مغز استخوانت جوش
شوی از کوب آسمان شیدا
درد پیدا و زخم ناپیدا»

🚨نکات قابل توجه درباره شرایط آتش بس:

https://www.instagram.com/reel/DLSleVSIObu/?igsh=MXQ5dDlsazNrdmFuMA==


@SCMEDIA

دستور اخراج افغان‌ها از کشور صادر شد

🔹بر اساس سیاست‌های ابلاغ شده به فرمانده انتظامی کشور همه اتباع غیر مجاز باید ایران را ترک کنند.
همچنین سرتیپ احمدعلی گودرزی فرمانده مرزبانی فراجا در این خصوص گفت:
🔹ساماندهی اتباع غیرمجاز خواست عمومی مردم است.
🔹ضمناً، طبق دستور، هر گونه منزل و ملکی که به افغانی‌ها اجاره داده شود، قولنامه آن باطل است. و ملک مزبور نیز پلمپ و مهر و موم و مصادره می‌شود.
✅ @Khabar_Fouri

تسبیحات اربعه را بخون

دو سال پیش، وقتی از پست اجرایی‌ام در بانک مرکزی خداحافظی کردم و به‌عنوان مشاور ادامه دادم، برنامه‌ام سبک‌تر شد. بعد از هجده سال کار شبانه‌روزی، فرصتی پیش آمده بود که بیشتر مطالعه کنم، کمی به کارهای عقب‌افتاده برسم، نفس بکشم. در همین دوران بود که یکی از دوستان قدیمی تماس گرفت. با لحنی دوستانه گفت: «الان که سرت خلوت شده، چرا به مرکز امور حقوقی بین‌المللی ریاست‌جمهوری مشورت نمی‌دی؟ دنبال یکی هستن که حقوق بین‌الملل خونده باشه، ولی از نظام بانکی هم سر دربیاره. تو که سال‌ها تو بانک مرکزی بودی، چه کسی بهتر از تو؟»

حرفش بی‌راه نبود. من نه دنبال سمت بودم، نه عنوان، نه پول. گفتم حالا که وقت دارم و بار اجرایی‌ام سبک شده، اگر کاری از دستم برمیاد برای مملکتم انجام بدم، چرا نه؟ قبول کردم. کمی بعد، با رئیس مرکز صحبت کردم. گفت: «چند پرونده خارجی داریم در حوزه بانک‌ها. لایحه‌نویسی و کارهای حقوقی رو وکلای خارجی انجام می‌دن، اما ما یه نفر ایرانی می‌خوایم که هم حقوق بلد باشه، هم بانک رو بشناسه، که پرونده‌ها رو بخونه، مطمئن بشه جایی اشتباه نکردن، کم نگذاشتن، و منافع ما حفظ شده.»

کار کاملاً فنی بود. نه منصب داشت، نه اعتبار، نه درآمد آن‌چنانی. فقط دل‌مشغولی من بود برای ایران. برای اینکه سهمی هرچند کوچک داشته باشم در دفاع از منافع کشورم در یک دعوای بین‌المللی. روند معمول اداری این بود که برای همکاری، باید مراحل گزینش نهاد ریاست جمهوری را هم طی می‌کردم. گفتم باشد.

یک روز زنگ زدند که برای مصاحبه گزینش بیایید. رفتم؛ خیابان پاستور، ساختمانی رسمی، اتاقی ساده. مردی پشت میز نشسته بود. چند فرم داد تا پر کنم. شروع کرد به سؤال‌وجواب. مشخصات، سوابق، درس‌هایی که خوانده‌ام، تجربه‌ها. بعد ناگهان گفت: «تسبیحات اربعه را بخون.»

سکوت کردم. پرسید: «انواع غسل‌ها را بگو.» بعد گفت: «غسل‌های مخصوص بانوان را هم توضیح بده.»

همان‌جا درونم فرو ریخت. حس کردم هجده سال تلاش بی‌وقفه، همه دقت و وسواس در حفظ منافع بانک مرکزی، همه ساعت‌های پرتنش تحریم و مذاکره و نامه‌نگاری، ناگهان به هیچ تبدیل شد. من را، با «تسبیحات اربعه» می‌سنجیدند. نه با تعهدم. نه با تخصصم. نه با کارنامه‌ام. با دانستن غسل‌های بانوان.

من آمده بودم برای وطنم کاری بکنم. برای پرونده‌هایی که اگر اشتباهی در آن‌ها می‌رفت، شاید میلیون‌ها دلار خسارت روی دست کشور می‌گذاشت. اما معیار سنجش من نه صداقت بود، نه توان، نه شناخت حقوق بین‌الملل، نه تجربه بانکی. معیار، میزان آشنایی من با جزئیات مناسک بود.

در آن لحظه فهمیدم درد این کشور فقط تحریم و بحران اقتصادی نیست؛ درد این کشور آن است که آن‌کس که از کار دزدی نکرده، اما تسبیحات اربعه را از حفظ نیست، در معرض طرد است. و آن‌کس که نماز جمعه را درست می‌رود اما در کار خیانت می‌کند، با افتخار می‌ماند. این همان ساختاری‌ست که باعث شده متخصصان شریف یکی‌یکی مهاجرت کنند. نه چون نمی‌خواستند بمانند، بلکه چون این کشور نتوانست قدرشان را بداند. چون وقتی آمده بودند که خدمت کنند، در برابرشان فرمی گذاشتند و گفتند: «غسل بانوان را توضیح بده.»

بعد گفت: «معرفت کیه؟» نوشتم: احمد عراقچی.

نگاهی کرد و گفت: «همون عراقچی که پرونده داره؟» گفتم: «آره، همون.»
با تعجب گفت: «آخه نمی‌شه که!»
گفتم: «همینه که هست. اون آدمی بود که اومد برای این مملکت کار کنه و بهش ظلم شد. اگر اون از نظر شما مردوده، منم همونم. از نظر من، آدم درستیه.»

رفتم. آرام، بی‌عصبانیت، اما محکم. و پشت سرم را هم نگاه نکردم.

در آن لحظه، شاید آن شخص نفهمید چرا دارم می‌روم. اما من می‌دانستم. می‌دانستم که تدوام این سیستم گزینش، فقط مساوی است با تأیید همین سنجه‌های ریاکارانه‌ای که کشور را به این نقطه رسانده‌اند. همین گزینش‌ها، همین معیارهای ظاهربین و مقلد، ریشه‌ی پوسیدگی‌اند. ریشه‌ی کوچ آدم‌ها، ریشه‌ی فرسایش سرمایه انسانی، ریشه‌ی فربه شدن ظاهرسازان و بی‌اثر شدن با‌کفایت‌ها.

و واقعیت این است:
وقتی پای وطن در میان است، وقتی کشوری در بزنگاه نیاز به کسی دارد که پشتش بایستد، تسبیحات اربعه به کارش نمی‌آید.
آن‌چه به کار می‌آید، قلبی‌ست که برای ایران بتپد و پایی‌ست که در لحظه‌ی خطر عقب نکشد.

www.tgoop.com/drhamidghanbari

✅ پیام دریافتی درباره اتباع افغانی:

بیاید تصور کنیم همین امروز ۱۷ میلیون افغانی ها یکجا اخراج شوند چه اتفاقی خواهد افتاد؟

۱.خالی شدن حداقل دو میلیون ملک و کاهش شدید اجاره خانه ها و به دنبال آن کاهش قیمت مسکن

۲.ایجاد ۱۰ میلیون فرصت شغلی  برای ایرانیان و خالی شدن سرایداری و نگهبانی ها برای اشتغال افراد دارای سن و سال بالا که توانایی انجام کار سخت ندارند .

۳. کاهش ۲۰ درصدی مصرف آب ،برق ،گاز،و سوخت کشور

۴.برگشتن توازن عرضه و تقاضا به محصولات غذایی و کاهش حداقل پنجاه درصدی قیمت  مواد خوراکی

۵.کاهش ۴۰ درصدی مصرف آرد کشور

۶.افزایش ۶۰ درصدی ظرفیت مدارس دولتی و بالا رفتن بهره وری آموزشی دانش آموزان

۷. کاهش جرم و جنایت به میزان ۶۰ درصد .
۸.  کاهش آمار پرونده های قوه قضائیه که هر پرونده تقریبا ۱۵ میلیون برای قوه قضائیه هزینه دارد.
۹. کاهش زندانیان اتباع و هزینه های نگهداری اینها
۱۰. کاهش هزینه مالی  و جانی برای مامورین نیروی انتظامی و استفاده بهتر از نیروها
۱۱. کاهش مصرف بنزین
۱۲. افزایش توان حمل و نقل کشور ( مترو ، قطار ، اتوبوس و ...)
۱۳. کاهش هزینه های بهداشت و درمان
۱۴. پس از ایجاد ۱۰ میلیون شغل امکان ازدواج جوانان عزیز(پسر و دختر) کشورمون
۱۵. یارانه پنهان هر نفر در ایران برای دولت در ماه ۱۱۶ میلیون تومان است که اگر این ۱۷ میلیون که چندبرابر ایرانی ها هم مصرف می‌کنند اخراج شوند ببینید چه عددی می‌شود که می‌شود کشور را سر وسامان داد.
و صدها مزیت دیگر دارد اخراج ۱۷ میلیون که اشغال کردند کشور عزیزمون رو و اگر بیشتر از این  بمونن صدها خسارت و آسیب جدی خواهد داشت.


🚨مطالبه‌ ملی و جدی همه مردم ایران اخراج فوری افغان هاست🚨


✅ ویدئو از اینستاگرام هادی کسایی زاده: https://www.instagram.com/reel/DLX974Sotwu/?igsh=MWkyN3h6c2VkZWl3cQ==


@SCMEDIA

چگونه از طلا، مدارک و دارایی‌های حساس محافظت کنیم؟

وقتی شبکه‌های بانکی و اینترنت فقط در چند ساعت از دسترس خارج شوند، بسیاری با یک تصمیم اشتباه تمام دارایی خود را از دست می‌دهند. تصور رایج این است که در زمان بحران، طلا ناجی نهایی است؛ اما ندانستن چند نکته‌ی حیاتی درباره‌ی نگهداری و نقد کردن آن، می‌تواند شما را به هدفی آسان تبدیل کند.

از پنهان کردن تمام سکه‌ها در یک نقطه تا اعتماد به صندوق امانات بانک، اشتباهات مرگباری وجود دارند که سرمایه‌ی شما را در معرض نابودی کامل قرار می‌دهند. آیا می‌دانید امن‌ترین راه برای حفاظت از مدارک، پول نقد و داده‌های دیجیتال شما چیست، وقتی دیگر هیچ‌چیز مثل سابق کار نمی‌کند؟

#امنیت #اقتصاد

🔗 راهنمای کامل آمادگی برای بحران را در این مطلب بخوانید

🆔 @thezoomit

🔴این فیلم از نحوه‌ی پیدا کردن مشخصات و نشانی سوژه‌های ترور اسرائیل بسیار تکان‌دهنده است!

@shafiei_kadkani

ــــــــــــــــــ
طایفهٔ حیات‌بخشان
[در منصبِ سقّایی]



▪️و بعد [واعظ کاشفی سبزواری در فتوّت‌نامهٔ سلطانی] در اثباتِ فتوّت سقّایان و رمز‌های مرتبط با آن می‌گوید:

«اگر گویند که سقّایی را از که گرفته‌اند؟ بگو از چهار پیغمبر و...» بعد در میانِ اولیایِ اسلامی نسبت این پیشه را به حضرتِ شاه ولایت (امام علی بن ابی‌طالب سلام الله علیه) و سپس فرزندِ برومندش عباس بن علی علیه‌السلام در صحرای کربلا نسبت می‌دهد که مشک بر دوش کشید تا تشنگانِ اهل بیت را سیراب کند و در دنبالهٔ این سخن می‌گوید:

«پس هر که امروز به عشق شهیدان کربلا سقّایی می‌کند به متابعت و موافقت عباس بن علی ع است و پیشرو سقایانِ امّت اوست و هر که این معنی نداند، سقایی او را مسلم نیست. و بعضی اسناد سقّایی در این امّت بعد از امیر ع و عباس ع به سلمان فارسی کنند که پیوسته مشک بر آب به دوش کشیدی و به خانهٔ حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) آوردی. و این نقل نیز درست است که پیر سلمان در این کار حضرت شاه مردان است و شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی نیز این کار کرده؛ و این طایفه را «حیات‌بخشان» گویند.

محمدرضا شفیعی کدکنی
قلندریّه در تاریخ، صفحهٔ ۵۲۹

@shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ
ترانهٔ زمین و آسمان



▪️در میان آذرخش و تندر و طوفان
که همه سیماچه‌ها را شست
از تبارِ استقامت، قامتِ مردی
مانده بر جا در دلِ میدان
زیر این باران رگباران.

آه ای تنهاترین تن‌ها!
که همه یاران تو را بدرود کردند و
به راهِ خویشتن رفتند
عقده‌هاشان را عقیده نام دادند و
ز «ما»ها سوی «من» رفتند.

من به آوازِ تو می‌اندیشم از راهت نمی‌پرسم
که به ترکستان رَوَد یا کعبه یا جای دگر، ای مرد!
و سلامت می‌کنم همراهِ میثاقِ کبوترها
از میان حلقهٔ این چاهِ وَیْل و درد.

ای دلِ‌ قرن! ای دلیر! ای گُرد!

روزگاری بود و می‌گفتم
کاین زمین، بی‌آسمان، آیا چه خواهد بود؟
وین‌ زمان، در زیرِ این هفت آسمان، پُرسم
که زمین و آسمان، بی‌آرمان، آیا چه خواهد بود؟
محمدرضا شفیعی کدکنی

عکس: سمیه محمدی،
محرم، کابل، افغانستان

تحلیل یکی از همکاران دانشگاهی:

(بخش اول)


*چه کسی واقعاً در جنگ ۱۲ روزه پیروز شد؟*

📌*روایتی تحلیلی با تکیه بر نظریه بازی‌ها، از دل آشوب به روشنایی*

✍️ *سید علیرضا بهبهانی*

راستش را بخواهم، نمی‌دانم چه شد که وسط آن‌همه تحلیل خبری و موج روایت‌سازی، یک سؤال ساده اما سوزان ذهنم را گرفت:

*این جنگ را دقیقا کی برد؟*


*جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل، با آن همه آتش و پاسخ، حمله و ترور، موشک و پهپاد، در نهایت با یک آتش‌بس تمام شد.*

*اما وقتی خاکستر نشست، صدای هر دو طرف بلند شد که ما پیروزیم.*
*اسرائیل گفت:* *زیرساخت‌های هسته‌ای ایران را زدیم، فرماندهانش را ترور کردیم، پدافندش را غافلگیر کردیم.*
*ایران گفت:*
*ما مستقل از متحدان‌مان، خودمان زدیم و زدیم، و سیستم‌های دفاعی اسرائیل از نفس افتاد. ما نشان دادیم اگر چیزی را بزنند، همان‌قدر یا بیشتر جواب می‌گیرند.*

*من اما، اهل شعار نیستم. نه دلبسته‌ی پیروزی‌طلبی بی‌پشتوانه‌ام،*
*نه فریب خورده‌ی تبلیغ.*

*به همین خاطر تصمیم گرفتم بروم سراغ علم. دقیق‌تر بگویم:*

*سراغ نظریه*
*بازی‌ها! با یکی از اساتید قدیمی دوره دکتری ام تماس گرفتم و مدل رو طراحی کردم.*

*نقطه شروع منطق:*
وقتی جنگ، فقط جنگ نیست

*در نظریه بازی‌ها، جنگ چیزی فراتر از تقابل فیزیکی است. یک بازی است، میان دو طرف که هرکدام دنبال بیشینه‌سازی سود و کمینه‌سازی هزینه‌اند.*

*هر تصمیمی، به تصمیم بعدی شکل می‌دهد. هر حرکت، پیام دارد.*
*هیچ چیز تصادفی نیست. حتی عقب‌نشینی.*

*در مدل من، بازی این‌طور شکل می‌گرفت:*

*اسرائیل بازیگر آغازگر بود.*

*با حمله مستقیم، ترور، و بمباران زیرساخت‌ها، می‌خواست نه فقط قدرت سخت ایران را تخریب کند، بلکه اراده‌اش را هم بشکند.*

*شاید فکر می‌کرد ایران با چند بیانیه و حملات نیابتی، موضوع را جمع می‌کند.*

*اما ایران واکنش متفاوتی نشان داد.*

*نه از یمن، نه از لبنان.*

*مستقیم،*
*بی واسطه*،
*با موشک و پهبادهای خودش*

*،از خاک خودش آن هم با دقت بالا و اصابت های کامل!*

*بدون واسطه یعنی بدون بهانه.*
*بدون پوشش یعنی با جسارت.*

*و این دقیقاً جایی است که بازی تغییر کرد.*

*در منطق بازی،*

*زمانی که بازیگر ضعیف‌تر توان تحمیل هزینه به بازیگر قوی‌تر را پیدا می‌کند،*

*تعادل تغییر می‌کند.*

*اسرائیل، که برنامه‌اش احتمالاً یک حمله سریع و یک نتیجه فوری بود،*

*ناگهان دید درگیر بازی‌ای شده که پایانی ندارد.*

*بازی‌ای که طرف مقابل برای طول کشیدنش آماده‌تر است.*

*با شبکه بازدارندگی منطقه‌ای، با قدرت تحمل بیشتر، و مهم‌تر از همه: با چیزی که اسرائیل کم دارد:*

*وقت!*

*چرا آتش‌بس،*
*نشانه‌ی شکست است؟*

*(وقتی بازیگر آغازگر آن را پیشنهاد می‌دهد)*

*در مدل‌های تکرارشونده،*

*شما فقط به “الان” فکر نمی‌کنید.*
*هر واکنش،*
*مقدمه‌ی بازی فرداست*

*ایران دقیقاً همین را فهمیده بود.*
*اگر در این جنگ کوتاه، بتواند نشان دهد که:*

*اسرائیل قابل آسیب است،*

*حمله به ایران بی‌هزینه نیست،*
*و ایران حاضر است هزینه بدهد اما نایستد،*

*آن‌وقت حتی اگر پایگاهش زده شود، حتی اگر فرماندهانش شهید شود، بازی را برده.*

*چون طرف مقابل دیگر با همان آزادی ذهنی به حمله بعدی فکر نخواهد کرد.*

*از نظر تئوری بازی‌ها*،

*این یعنی تغییر معادله ادراک تهدید.*

*در بازی‌های استراتژیک،*

*پیروزی لزوماً در خاک نیست؛*
*در ذهن است.*

*و در ذهن بازیگرها،*

*وقتی کسی حمله می‌کند اما بعد ۱۲ روز عقب‌نشینی می‌کند، یعنی به نتیجه نرسیده.*

*ممکن است یکسری بگویند آتش بس با میانجیگری آمریکا بود*
*اما ما در این مدل سازی امریکا را بخشی کلیدی از خود صهیونیست ها میدانیم!*

*چون قاعده حضور قدرت ارشد پشت نیروی نیابتی را سازگار میبنیم!*

*آیا اسرائیل موفق نشد؟*

*بیایید منصف باشیم.*

*اسرائیل اهدافی داشت و به برخی‌شان رسید:*

*بخشی از زیرساخت‌های حساس ایران آسیب دید، برخی فرماندهان رده‌بالا شهید شدند، و شوک اولیه‌ای هم به سیستم پدافند داده شد.*

*اما… وقتی ایران با حمله‌ای پرقدرت و متمرکز، آن‌هم از خاک خودش، نه فقط سیستم دفاعی اسرائیل را دور زد، بلکه توازن روانی را هم جابجا کرد،*

*داستان تغییر کرد*.

*بازیگر قدرتمند،*
*وقتی نمی‌تواند نتیجه قاطع بگیرد،*
*و مجبور می‌شود آتش‌بس بدهد،*
*برد را واگذار نکرده،اما دیگر برنده هم نیست!*

*جمع‌بندی من:*

*پیروزی در تفسیر، نه در تسخیر*

*من با این سؤال وارد شدم که چه کسی برنده‌ی جنگ بود.*

*و حالا، با تحلیل مدل‌های تعادلی، بازی‌های تکرارشونده، و منطق استراتژیک، به این نتیجه رسیدم:*

@SCMEDIA

(ادامه)

*اگر در جنگی،*

*بازیگر شروع‌کننده نتواند به هدفش برسد، و بازیگر پاسخ‌دهنده بتواند تعادل قدرت را بازتعریف کند، آن‌که ایستاده پایان می‌دهد،*

*برنده است،*
*پس ایران برنده این جنگ بود.*

*ایران در این جنگ ایستاد.*
*بدون عقب‌نشینی،*
*بدون نیابتی،*
*با بازی مستقیم.*

*و این ایستادگی، در دنیای بازی‌های سیاسی، چیزی بیشتر از شلیک موشک است.*

*این یعنی:*
*از این پس،*
*محاسبه‌ی دشمن تغییر کرده است.


@SCMEDIA

✅فراخوان ملی نصب نیروگاه خورشیدی در پشت بام منازل

https://digiato.com/iran-technology-news/rooftop-solar-systems

@SCMEDIA