هشتمین نشست آدینه‌های ایران‌شناسی، ۹۸/۲/۶، #انجمن_دوستداران_شاهنامه_البرز ، سخنرانی دکتر ابوالفضل خطیبی
عکس: کورش احمدی
@ShahnameAlborz

هفتمین جشن بزرگداشت فردوسی
۲۳ اردیبهشت ۹۸
دانشگاه خوارزمی، کرج
سخنرانی دکتر ابوالفضل خطیبی
عکس: باران هزاره
#انجمن_دوستداران_شاهنامه_البرز
@ShahnameAlborz

هفتمین جشن بزرگداشت فردوسی
۲۳ اردیبهشت ۹۸
دانشگاه خوارزمی، کرج
سخنرانی دکتر ابوالفضل خطیبی
«ساختار شاهنامه»
#انجمن_دوستداران_شاهنامه_البرز
@ShahnameAlborz

در پی انجام سلسله‌گفتگوهایی با شاهنامه‌شناسان هستم. نخستین گام را با دکتر خطیبی گرامی برداشتم که هم همواره همراه و همرای بوده، و هم از به‌روزترین و بادانش‌ترین شاهنامه‌شناسان ماست؛ که دیرزیاد و تندرست!
بخش نخست، گفتگوی دو نفره است و پرسشهایی از کلیات شاهنامه و شاهنامه‌شناسی؛ دغدغه‌های خودم و پرسش‌هایی سخت و ستوار و شیراوژن! در بخش دوم پرسش‌های بینندگان را از استاد خواهم پرسید. امیدوارم به‌کار شاهنامه‌دوستان بیاید و این گفتگوها بپاید و ببالد.
چهارشنبه،۱۸تیر ۹۹، ساعت ۲۱:۳۰، اینستاگرام:
@zagros.zand
@abkhatib39
#شبهای_شاهنامه #ابوالفضل_خطیبی #زاگرس_زند
#انجمن_دوستداران_شاهنامه_البرز #اشا
@ShahnameAlborz

شب‌های شاهنامه؛
سلسله‌گفتگوهایی با شاهنامه‌شناسان

گفتگوی زاگرس زند با دکتر ابوالفضل خطیبی
در زمینه‌ی: "شاهنامه و شاهنامه‌شناسی"

چهارشنبه، ۱۸تیر ۹۹، ساعت ۲۱:۳۰، اینستاگرام:
@zagros.zand
@abkhatib39
#شبهای_شاهنامه #ابوالفضل_خطیبی #زاگرس_زند
#انجمن_دوستداران_شاهنامه_البرز #اشا
@ShahnameAlborz

بزرگداشت فردوسی
دانشگاه خوارزمی
اردیبهشت ۱۳۹۸
انجمن اشا
@ShahnameAlborz

یاد و نامت گرامی،
استاد ابوالفضل خطیبی،
دکتر جانم! استاد، دوست و برادر  مهربانم!
می‌دانی که چقدر دوستت داشتم و می‌دانم که برادرانه به من لطف و مهر داشتی.
در این سخت‌ترین روزها ما را تنها گذاشتی. در میان این‌همه خبر تلخ، توان شنیدن این خبر را نداشتم. واقعا ندارم و خرد شدم. گریه امانم نمی‌دهد. هرچند می‌دانم که تو نیز تحمل این‌همه رنج و سیاهی را نداشتی. رنج این بیماری لعنتی یک‌سو، رنج سرطانی که به جان ایران ما افتاده یک‌سو. با اولی پهلوانانه مبارزه می‌کردی، ولی دومی بسی جان‌کاه بود و از توش و توان تو فراتر.
از زمانه که حرف می‌زدیم با بغضی جگرسوز و اندوهی عمیق نگران جوان‌های این سرزمین بودی. نمی‌توانستی بی‌خیال باشی و آسوده به پژوهش‌هایت برسی. بیش از خودت به فکر ایران و بهبود حال این سرزمین بودی.
دلیر بودی و استوار، چون رستم، چون دماوندی که با او عکس سه‌نفره گرفتیم. ندیدم و نشنیدم که هیچ‌گاه برای نامی و نانی و پست و مقامی سر خم کرده باشی یا رنگ عوض کرده باشی. حتی بارها و بارها آسیب این روحیه را پذیرفته و تحمل کرده بودی اما شرافت و انسانیت خود را بالاتر از هرچیز و هرکس می‌دانستی. شاگرد فردوسی بودی دیگر! روح و پیام شاهنامه را درست و دقیق درک کرده و زندگی کرده بودی.
خسته بودی، نه از مشکلات خودت که از دردهای مردم. شکوه می‌کردی، نه‌چندان از بیماری‌ات، که بیشتر از روزگار و سیاهی‌اش.
ای‌کاش می‌ماندی. ای‌کاش بودی و این‌قدر زود پر نمی‌کشیدی، که با هم روزهای خوش ایران را می‌دیدیم! هرچند راحت شدی! خوش به‌حالت برادر!
دریغ و افسوس، هزاران.
زاگرس زند، ۲۱ دی ۴۰۱

@ShahnameAlborz