#زنان_گیلان
#پارچه_بافی
#زنان_پارچه_باف
#گیلان

https://www.tgoop.com/zananepazhoheshgartarikh1396

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

⭕‍ ⭕️پارچه‌بافی زنان گیلانی و رشتی: هنری اصیل با ریشه‌های عمیق

🖍️ گردآورنده: سمیرا بهزادی

🔸پارچه‌بافی، هنری دیرینه و ریشه‌دار در فرهنگ و تمدن گیلان و رشت است که نسل به نسل منتقل شده و به عنوان یکی از نمادهای هویت این منطقه شناخته می‌شود. زنان گیلانی و رشتی، با دستان هنرمند و ذوق سرشار خود، نقش مهمی در حفظ و تداوم این هنر اصیل ایفا می‌کنند.

🔸 تاریخچه و پیشینه
پارچه‌بافی در گیلان و رشت، قدمتی به در ازای تاریخ این منطقه دارد.  وجود ابریشم و پنبه در این ناحیه، زمینه را برای رونق این هنر فراهم کرده است. در گذشته، پارچه‌های بافته شده توسط زنان گیلانی، نه تنها برای مصارف شخصی و خانگی مورد استفاده قرار می‌گرفت، بلکه به عنوان کالایی تجاری نیز به سایر مناطق ایران و حتی خارج از کشور صادر می‌شد.  نقوش و طرح‌های سنتی به کار رفته در این پارچه‌ها، بیانگر فرهنگ غنی و باورهای مردم این منطقه است.

🔸 مواد اولیه و ابزار
مواد اولیه مورد استفاده در پارچه‌بافی گیلان و رشت، عمدتا پنبه، ابریشم و پشم است. پنبه به دلیل فراوانی و قیمت مناسب، بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. ابریشم نیز برای بافت پارچه‌های ظریف و لوکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. پشم نیز در بافت قالیچه‌ها و گلیم‌ها کاربرد دارد.
ابزارهای مورد استفاده در پارچه‌بافی نیز متنوع هستند. دار قالی، دوک، چله‌کشی، ماکو، قیچی و سوزن از جمله ابزارهای اصلی هستند. زنان گیلانی با استفاده از این ابزارها، با ظرافت و مهارت خاصی، پارچه‌های زیبا و متنوعی را می‌بافند.

🔸 انواع پارچه‌های بافته شده
پارچه‌های بافته شده توسط زنان گیلانی و رشتی، تنوع بسیاری دارند. از جمله این پارچه‌ها می‌توان به:
• چادرشب: پارچه‌ای با طرح‌های هندسی و گلدار که به عنوان چادر و روسری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• چادرشب رشتی: نوعی چادرشب با طرح‌های خاص و رنگ‌های متنوع که به دلیل ظرافت و زیبایی شهرت دارد.
• کالیکو: پارچه‌ای با طرح‌های ساده و رنگی که برای دوخت لباس‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• کتان: پارچه‌ای با الیاف طبیعی که برای دوخت لباس‌های تابستانی و رومیزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• گلیم و قالیچه:  از دیگر محصولات بافته شده توسط زنان گیلانی که با طرح‌های متنوع و رنگ‌های شاد و جذاب، زیبایی خاصی به محیط می‌بخشند.

🔸 نقوش و طرح‌ها
نقوش و طرح‌های به کار رفته در پارچه‌های بافته شده توسط زنان گیلانی، غالباً از طبیعت الهام گرفته شده‌اند. گل‌ها، گیاهان، پرندگان و حیوانات، از جمله عناصر اصلی در این نقوش هستند. همچنین، طرح‌های هندسی و اشکال انتزاعی نیز در این پارچه‌ها دیده می‌شود.

🔸 اهمیت و نقش پارچه‌بافی
پارچه‌بافی در گیلان و رشت، صرفاً یک هنر دستی نیست، بلکه نقشی کلیدی در اقتصاد و اجتماع این منطقه ایفا می‌کند. این هنر، منبع درآمد بسیاری از زنان و خانواده‌های گیلانی است و به حفظ هویت و فرهنگ این منطقه کمک می‌کند.

🔸 چالش‌ها و آینده
با وجود اهمیت و جایگاه پارچه‌بافی در گیلان و رشت، این هنر با چالش‌هایی نیز روبرو است. ورود ماشین‌آلات و پارچه‌های صنعتی، رقابت شدیدی را برای محصولات دستباف ایجاد کرده است. همچنین، عدم حمایت کافی از هنرمندان و فقدان آموزش‌های حرفه‌ای، از دیگر چالش‌های پیش روی این هنر است.

با این حال، با تلاش هنرمندان و حمایت مسئولان، می‌توان امیدوار بود که این هنر اصیل و ارزشمند، همچنان زنده و پویا باقی بماند و نسل‌های آینده نیز از زیبایی و اصالت آن بهره‌مند شوند.

#زنان_گیلان
#گیلان


https://www.tgoop.com/zananepazhoheshgartarikh1396

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝 بیانیه جمعی از جامعه‌شناسان ایران در اعتراض به مصوبه‌ی عفاف و حجاب

✅جمعی از جامعه‌شناسان ایران در اعتراض به مصوبه‌ی عفاف و حجاب در مجلس بیانیه‌ای صادر کردند.

☑️به گزارش دریافتی انصاف نیوز، متن این بیانیه در پی می‌آید:

تصویب شبه قانون «حمایت از خانواده با ترویج عفاف و حجاب» که برخلاف اصول اولیه فلسفه قانون گذاری است با محتوای مجرم‌پنداری جامعه و تجویز خشونت نسبت به‌ شهر‌وندان از سوی نهاد قانونگذاری که قرار بوده خانه ملت باشد، موجب شگفتی و اعتراض جامعه مدنی و اندیشمندان حوزه‌های مختلف شده است.

ما جمعی از جامعه‌شناسان ایران، ضمن تصریح نکات زیر، قاطعانه خواستار ابطال و لغو این فرمان و پایان دادن به استمرار تبعیض و مزاحمت نسبت به خانواده‌های این سرزمین به‌ویژه زنان جامعه؛ در پوشش قانون هستیم.

۱- قانون باید بر سازنده یا پشتیبان هنجارهای معقول و رشد دهنده جامعه باشد و هر مصوبه‌ای که موجب تشدید ناهنجاری باشد، فاقد اعتبار قانونی است.

۲- این مصوبه به طور آشکار، بیانگر مداخله‌ حکومت و دولت در زیست فردی و حقوق شهروندی ایرانیان بوده و حقوق انسانی آنان به‌ویژه زنان را دچار محدودیت، ناامنی و تبعیض می‌سازد.

۳- برونداد اجرای این مصوبه؛ عادی سازی خشونت، ناامنی زیستی، نابرابری، رویکرد امنیتی و کنترل‌گری شهروندان به‌ویژه زنان ایران است.

۴- موجب آزار روانی دین باوران و اعتراض و خشم آنان بخاطر استفاده‌ی ابزاری و سیاسی از حجاب است.

۵- این قبیل مصوبات تحت پوشش قانون، موجب تنزل سرمایه اجتماعی و تضعیف انسجام اجتماعی و وحدت ملی است که پیامدهای امنیتی خطرناکی نیز خواهد داشت.

۶- تشدید کننده‌ی اعتراضات سرکوب شده پیشین در قالب آشفتگی و از هم پاشیدگی اجتماعی همراه با خشونت است.

۷- موجب ترویج قطبی سازی و نفرت در بطن جامعه و  تشدید بحران‌های اجتماعی- سیاسی و گسست اجتماعی است.

بیستم آذر ۱۴۰۳

امضاکنندگان به ترتیب الفبا:

پرویز اجلالی، آرش احدی مطلق، شیرین احمدنیا، امیر اراوند، اسماعیل آزادی، محمدکریم آسایش، معصومه اشتیاقی، ریحانه اصلانزاده، شهرام اقبال زاده، حسن امیدوار، نرگس ایمانی، عمادالدین باقی، احمد بخارایی، سمیه بیابانی، فهیمه بهرامی، زهرا پلمه، احمد جعفری، انسیه جلالوند، حسن چاوشیان، لیلی حاجی آقایی، محدثه حاجی حیدری، حمیرا حاجی محمد کاظمی، حسین حجت پناه، الهام حسینقلی زاده، عبدالعلی حسینیون، گیتی خزاعی، سید مجید خلیلی امین، نازنین دلنواز، محترم رحمانی، نرگس رحمانی، محسن رضوی نیا، پرنیا رضی پور، پیام روشنفکر، سیمین زمانی، زهره سروشفر، حسام سلامت، مهدی سلیمانیه، علی سمیعی، ژاله شادی طلب، ثریا شارقی، مرجان شجاعی، عالیه شکربیگی، مینا شیروانی ناغانی، الناز شیری، سید هاشم صاحبداد، حسن صارمی، ریحانه صارمی، وحید صدر فضلایی، مهران صولتی، سحر طالبی، رضا طالشیان جلودارزاده، مرضیه فتحی، اسماعیل فکوری، ساناز قربانی، حسین عبدالهی، زهره عزیز آبادی، امیر عظیمی، فاطمه علمدار، محمد علی پور، رضا علیزاده، مهناز علیزاده، عزیزاله علیزاده، مریم غلامی، مرتضی قلبی، نعمت اله کاظمی فرامرزی، فاطمه کبیرنتاج، علیرضا کرمانی، امین کنزی، لیلا کریمی، ندا گل بهاری، پوریا گل محمدی، رحیم محمدی، شایان محمدی، بی‌تا مدنی، میترا معدنی، سعید معیدفر، علی ملک پور، امید منصوری، فاطمه موسوی میرک، فاطمه موسوی ویایه، هاشم موسوی، سمیه مومنی، بیدا میرحسینی، سید مجتبی میرهمایونی، ندا میلانی، مهرداد ناظری، زکیه نژاد اصغری، الهام نظری، فریبا نظری، فهیمه نظری، علی اصغر نظری، عباس نعیمی جورشری، علی نوری، حمیدرضا نوری فرد، زهرا وکیل، محبوبه سادات هدی، مجید یونسیان.


#بیانیه_جامعه‌شناسان_ایران
#ابطال_و_لغو_شبه‌قانون_عفاف_و_حجاب


https://ensafnews.com/566494
@ensafnews

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« پاسداشت یلدا در فقر »


✏️یلدا، پیوند شور زندگی درونی ما در باهم بودن است، در فضایی جمعی از صمیمیت و مهر ورزیدن تا روشنایی را پاس بداریم. اگر تاریکی و آشفتگی اجباری فقر، راه این روشنی را نبندد و شور زندگی مان را سرکوب نسازد.

احساس شرم ناشی از فقر، بروندادش جدایی از یکدیگر و رفتن به اعماق دنیای تنهایی است.
وقتی پول نداریم، نمی‌توانیم خوراک تهیه کنیم و با خویشان و خانواده هایمان، دورهمی شاد و مفرحی داشته باشیم؛ به همین سادگی و تلخی!
این جدایی‌ها، خواست درونی ما نیست بلکه اجباری شوم از #سیاست_اقتصادی_آشفته نظام حکمرانی و سیاست‌گذاران این سرزمین است. 
 سوغات شوم جدایی و سردی شور زندگی به تدریج در چند دهه، بر سر بیشتر خانواده‌های ایرانی آوار شد.
ابتدا تعداد خوراک ها و غذاها کاهش یافت، بعد برخی خوراک ها حذف شد، سپس تعداد افرادی که قرار بود دورهم جمع شوند کاهش یافت، و یلدای امسال کار به جایی رسید که خانواده‌ها در دورهمی، دانگ شان را هم به میزبان می‌پردازند!
و بسیاری برای رهایی از این حس شرم، عطای با هم بودن را به لقای آن می‌بخشند!

چه یلدای سرد و تاریکی است یلدای تاخته شده با #فقر و تنگدستی در سایه #ظلم و بی‌کفایتی...
چه جشن بغض آوری است با عاملیت سیاست‌گذاران خطاکار و بی مسئولیت در فاصله گرفتن درون ما مردمان فقیر شده و تنگدست از با هم بودن!
چه یلدای غریبی است در هجوم تنهایی اجبار شده از حاکمان بیگانه با جامعه، بیگانه با امر اجتماعی دورهمی‌های پرشور خانوادگی ایرانیان!

گمان می‌کنم اگر ویکتور هوگو امروز بود، تراژدی بینوایان بسیاری را در تنهایی و تاریکی تاخته بر یلدای پر شور و حال ملتی می‌نوشت که چگونه تلاش می‌کند در مبارزه با تاریکی آوار شده بر خود، پیروز باشد و روشنایی را حتی با سفره‌های خالی و جدایی اجباری از همدیگر؛ پاس بدارد و هم‌چنان امیدوار به یلدایی دیگر بماند …
یلدا مبارک 🌹

✍️فریبا نظری 
۲۸ آذر ۱۴۰۳/ در آستانه فرارسیدن شب یلدا



#یلدا_مبارک
#حاکمان_بیگانه_با_جامعه_و_امر_اجتماعی
#ویکتور_هوگو
#تراژدی_بینوایان



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

#یاد_مفاخر
#جادوی_موسیقی


🎼«لالایی کردی»
✨خواننده: بیژن کامکار

✨۲۸ آذر زادروز بیژن کامکار

(زاده ۲۸ آذر ۱۳۲۸ ارومیه) خواننده و نوازنده دف، رباب، تنبک

#بیژن_کامکار
#لالایی


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

🌹 مِهربانی ها و شادی هایمان به بلندای شبِ یلدا 🌹


بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سر آید

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته درآید

صحبت حکام ظلمت شب یلداست
نور ز خورشید جوی بو که برآید

بر در ارباب بی‌مروت دنیا
چند نشینی که خواجه کی به درآید

ترک گدایی مکن که گنج بیابی
از نظر ره روی که در گذر آید

صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا که قبول افتد و که در نظر آید

بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر
باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید

غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست
هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید

🌹🌹🌹
#حافظ
#یلدا_مبارک


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« تاثیر سیاست های کلان حکمرانی بر جلوگیری از  توسعه انسانی » 


❌ یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفت: ۲۵ هزار دانش آموز و دانشجو در ترکیه داریم/ مهاجرت ۵۰ هزار دانش آموز پشت کنکوری در سال( خبرآنلاین، ۳ دی ۱۴۰۳).

❌❌‌مرکز پژوهش‌های مجلس می‌گوید در سال ۹۵، ۷۷۸ هزار کودک بازمانده از تحصیل در کشور وجود داشته است. این عدد در سال ۱۴۰۰ به ۹۱۱ هزار نفر رسیده است. بررسی داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مقاطع تحصیلی مختلف به ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ نفر رسیده است( خبرآنلاین، مهر ۱۴۰۳).

✏️پیشتر از ناهنجاری های تحمیل شده بر کودکان ایران در قالب  کودکان مهاجر و  بازمانده از تحصیل سخن گفتم:
https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups/1776

 ⬅️ بیایید به شاخص‌های اصلی توسعه‌ی انسانی مورد توافق جوامع مختلف نگاه کنیم:

۱- زندگی طولانی و سالم
۲- دسترسی به آموزش مناسب
۳- استاندارد زندگی مناسب

✏️اوضاع آشفته و نگران کننده دسترسی به آموزش مناسب در داخل کشور همراه با تبعیض جنسیتی و طبقاتی و ایدئولوژیک که خروجی آن در دو خبر بالا مشهود است را اضافه نمایید به فقر روزافزون، فساد سیستماتیک و بحران‌های اقتصادی و سیاسی که دو شاخص دیگر زندگی طولانی و سالم، و استاندارد زندگی مناسب را مخدوش کرده و توسعه‌ی انسانی در ایران را دچار بحران و ایستایی نموده است.

مهم‌ترین گلوگاه این وضعیت وخیم و توسعه زدا، سیاست‌های کلان نظام حکمرانی در نادیده گرفتن سرمایه‌های انسانی این سرزمین و رفتن به سوی هژمونی ایدئولوژیک نظامی و سیاسی در منطقه و جهان است. عاملیت و مسئولیت توقف در توسعه‌ی انسانی ایران مستقیماً بر عهده‌ی سیاست‌ گذاران و متولیان عالی کشور است. 

هیچ راهی برای جلوگیری از دست دادن تدریجی سرمایه‌های انسانی این سرزمین به‌ویژه کودکان و نوجوانان ایران بجز تغییر رویکرد نظام حکمرانی و سیاست‌گذاری کلان کشور مبتنی بر جدایی دین از حکومت، حذف راهبردهای ایدئولوژیک مبارزه با کشورهای دیگر، و رفع انسداد سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشور؛ وجود ندارد.

✍️ فریبا نظری
۵ دی ۱۴۰۳




#توسعه_انسانی
#کودکان_سرمایه‌های_انسانی_ایران
#سیاست‌های_کلان_نظام_حکمرانی
#کودکان_مهاجر
#کودکان_بازمانده_از_تحصیل



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📑 ویژه‌نامه پیش همایش زن در تاریخ محلی ایران، پهنه شمال -  گیلان به کوشش:
🔰 انجمن زنان پژوهش گر تاریخ
🔰 انجمن ایرانی تاریخ


📝📝« گیلان، دروازه توسعه‌ی انسانی ایران »
✍️ یادداشتی از فریبا نظری/ جامعه شناس و پژوهشگر


#گیلان
#زن_در_تاریخ_محلی
#پهنه_شمال_گیلان
#توسعه_انسانی
#انجمن_زنان_پژوهش‌گر_تاریخ
#فریبا_نظری



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

🔰 تا مردم نخواهند، نام هیچ خیابانی تغییر نمی‌کند!

🖍️ فهیمه نظری/ خبر آنلاین


🔵 تغییر نام خیابان‌ها و برخی گذرها، چند سالی است که هرازگاهی نقل محافل شده و واکنش موافقان و مخالفان را برمی‌انگیزد. در آخرین مورد هم تغییر نام خیابان «بیستون» به «یحی سنوار» بود که با انتقادات فراوانی مواجه شد و در نهایت شورای شهر از آن عقب نشست.
اما تغییر نام معابر مسئله‌ای نیست که ویژه‌ی دوران ما باشد، تاریخ ایران اگر نخواهیم به خیلی عقب‌تر برویم، دست‌کم از دوره‌ی محمدرضا پهلوی فراوان از این تغییر نام‌ خیابان‌ها را در پایتخت تجربه کرده است؛ تغییرهایی که برخی از آن‌ها را مردم برنمی‌تابیدند و اگرچه به ظاهر ندای اعتراضی بلند نمی‌شد اما همچنان نام آن گذر یا خیابان را به نام قبلی می‌خواندند.

🔹برخی تغییر نام‌ها بر خیابان‌ها می‌نشینند و زبان مردم خیلی زود به گفتن نام تازه عادت می‌کند، ولی برخی دیگر این‌گونه نیستند و هرچه هم که زمان بگذرد همچنان آن خیابان، میدان یا گذر را با نام پیشین خوانده می‌شود. نمونه‌ی بارزش میدان توپخانه است که به دستور امیرکبیر ساخت آن آغاز شد و چون پیش‌تر از آن یعنی در زمان فتحعلی‌شان محل استقرار توپ‌ها و توپ‌چی‌ها بوده میدان توپخانه نام گرفت و همچنان مردم آن را با نام توپخانه می‌خوانند.
یا تقاطع «ولی‌عصر» - «اسدآبادی» را که همچنان پس از گذشت ۴۶ سال آن را به «دوراهی یوسف‌آباد» می‌شناسند. همین‌طور است خیابان «مطهری» که «تخت‌طاووس» خوانده می‌شود و «کارگر شمالی» که هنوز «امیرآباد»، و بسیاری موارد دیگر که در این شهر فراوان است.

🔹تغییر نام خیابان‌ها و گذرگاه‌ها اگرچه امری است که به نظر طبیعی می‌رسد و ممکن است با گذشت زمان، رخدادهای آن بستر، تغییر حکومت‌ها و... انجام شود، اما اگر این تغییرها بدون در نظر گرفتن شرایط هویتی آن خیابان یا گذرگاه رخ دهد، بدون تردید مانا نخواهد بود و فقط بر تابلو نقش می‌بندد بدون این‌که بر زبان مردم جاری شود.

🔹گاهی این تغییر نام‌ها جز هزینه و به مضحکه گرفته شدن شهرداری دیروز و شورای شهر امروز چیزی در پی نداشت و ندارد، مثلا در دوره‌ی پهلوی شهرداری چندین بار کوشید نام خیابان «قوام‌السلطنه» را تغییر دهد، «رفائیل»، «زرتشتیان»، «ستاد ارتش»، «موزه»، «کتابخانه ملی»، «میلچارسکی» نام‌هایی بود که در مقاطع مختلف شهرداری روی کاشی این خیابان نوشت. اما چون از قدیم‌الایام خانه‌ی قوام‌السلطنه در آن خیابان قرار داشت، اهالی هیچ‌یک از نام‌های دیگر را برنتابیدند و همچنان نام خیابان محل سکونت‌شان را در نامه‌های اداری و... «قوام‌السلطنه» ذکر می‌کردند، تا این‌که پس از انقلاب نام آن به «سی تیر» تغییر کرد؛ نامی که در دوره‌ی دوم مصدق مدتی به آن خوانده شد ولی به تغییر کاشی و... نکشید و با کودتای ۲۸ مرداد به محاق رفت. بعد از انقلاب که «سی تیر» نام گرفت، این نام بر آن خیابان نشست، آن قدر خوب که بر زبان‌ها جاری شد و اهالی نیز با جان و دل آن را پذیرفتند ...

🔵 نقش مردم و هویت

🔹نکته‌ای که به نظر می‌رسد دست‌کم در سه چهار سال اخیر در مورد تغییر نام خیابان‌ها در شورای شهر مطلقا مغفول مانده، نقش مردم است. انگار اصلا این مردم نیستند که باید آن نام را بر زبان برانند، یا این‌که این نام قرار است تزئینی باشد. این‌که ساکنان یک گذر، خیابان یا میدانی با تغییر نام آن موافق باشند، بهترین ملاک برای درستی تصمیم در این تغییر است، چراکه تا آن‌ها این را نپذیرند صد سال هم بگذرد باز آن معبر را با نام قبلی می‌خوانند.
نکته‌ی مورد غفلت‌ واقع شده‌ی بعدی توجه به هویت یک مکان است که گاه با نام‌گذاری‌های اشتباه ضایع می‌شود ...

📍مطالعه کامل یادداشت در لینک زیر👇
khabaronline.ir/xn3f5


#تغییر_نام_خیابان‌ها
#بیستون
#مردم

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝«از جامعه بیگانگی حاکمیت، نگاهی به موضوع افزایش جمعیت از منظری دیگر »


۱- آیا موضوع جمعیت و میزان زاد و ولد در کشور، یک مسئله اجتماعی است؟
۲- آیا هشدارهای کارشناسان حوزه جمعیت بر جامعه موثر است؟
۳- آیا سیاست‌گذاری ها و راهبردهای دستوری از سوی جامعه، مورد اعتنا واقع شده است؟
۴- بیان آشکار وزیر کشور دولت چهاردهم مبنی بر موفق نبودن قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده، نشانه‌ی چه بازخوردی از جامعه است؟
۵- بودجه چند ده هزار میلیاردی برای اجرای قانون جوانی جمعیت، با توجه به موفق نبودن آن و تداوم نرخ کاهش زاد و ولد؛ چطور و چگونه هزینه شده است؟
۶- آیا اساساً جوانی جمعیت و افزایش زاد و ولد با سیاست‌های دستوری و تشکیل دبیرخانه و دفاتر متنوع در کشور، محقق می‌شود؟

✏️این‌ها پرسش هایی مهم و قابل اعتناست که بنظر می‌رسد گویا به دلایلی برای سیاست گذاران کلان کشور چندان مهم نبوده و نیست. مدتی است از منظری متفاوت با برنامه نویسان و سیاست گذاران به موضوع جمعیت می‌نگرم. به درون جامعه خوب دقت کنیم و ببینیم سرنوشت دو گروه سنی در کشور چگونه بهم و به موضوع جوانی و افزایش جمعیت گره خورده است:

از یک سو گروه بازنشستگان معمولا در رده‌های سنی میانسال و سالمند پس از سالیان طولانی فعالیت و بودن در چرخه دانش سازمانی، مهارتی، خدماتی، تولیدی، اقتصادی و فرهنگی؛ از شرایط زیستی نامناسب و حتی رنج آور و نامحترمانه در این سرزمین برخوردارند. نشانه‌ و مستند آن، تجمعات اعتراضی مستمر بیش از یک دهه‌ی آن‌هاست که فراتر از انسداد اقتصادی و فساد سیستماتیک و بحران عدالت اجتماعی، چند سالی است به انسداد سیاسی و سیاست گذاری های خطا و منسوخ در حوزه‌ی حکمرانی نیز معترضند.

وضعیت ناخوشایند گروه بازنشستگان، تابلویی به مراتب ناخوشایندتر و تاسف بار تر برای گروه دوم این کشور یعنی کودکان و نوجوانان و جوانان است.این گروه دوم نیز اعتراضات خود را گاه با حضور در خیابان و جنبش ها و خیزش های مختلف نشان داده و می‌دهد، گاهی با مقاومت مدنی و مهارت عملی نه گفتن اعتراض می‌کند و دردآور آن که مدتی است با مهاجرت و فرار از این تابلوی آینده نمای تار و غیر عزت مندانه و ناهمسو با زندگی؛ عطای جوانی جمعیت و ادامه‌ی اقامت در این سرزمین و تشکیل خانواده را به لقای آن می‌بخشد و با کوله باری از خشم و حسرت و اظطراب، وطن و زندگی را در جایی دیگر جست‌وجو می‌کند.

نکته‌ی عجیب در این میان، ندیدن و درک نکردن ارتباط گروه‌های مختلف جامعه و تاثیر دو سویه‌ی شرایط زیستی آن‌ها بر یکدیگر است که اساساً محور و محل اعتنای سیاست‌گذاری ها و برنامه و قانون نویسی ها نیست. گویا حاکمیت مسیر خودش را در بیگانگی با مردمان این جامعه می‌رود و برای موجوداتی در سیاره های دیگر تصمیم سازی می‌کند.

✏️مدتهاست می‌اندیشم که در برابر #الیناسیون یا ازخود بیگانگی کارل #مارکس، پدیده‌ای نیز بنام از جامعه بیگانگی برخی نظام های حکمرانی وجود دارد که باید دید برای آن‌ها طبیعی شده و از وجود آن ناآگاه هستند یا بقا و منافع شان اقتضا می‌کند که این ردای بیگانگی را بر تن نمایند. هر چه هست از این بیگانگی از جامعه، نه جوانی جمعیت حاصل می‌شود و نه تداوم حکمرانی ...

✍️ فریبا نظری
۱۰ دی ۱۴۰۳



#قانون_جوانی_جمعیت
#بازنشستگان
#کودکان_و_جوانان
#از_خود_بیگانگی
#از_جامعه_بیگانگی
#حاکمان_بیگانه_با_جامعه_و_امر_اجتماعی
#دیدار_نیوز


🔻جزئیات در سایت ⬅️
didarnews.ir
https://www.tgoop.com/didarnews1

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

#پوشش_اختیاری
#شبه_قانون_عفاف_حجاب
#حاکمان_بیگانه_با_جامعه_و_امر_اجتماعی
#نمایندگان_نا_مقبول
#مطالبه_مدنی


https://x.com/fnp1390?t=X_xQIPMwQE3qo2d9C6lfrg&s=09

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

🔶«جامعه شناسی علم شناخت واقعیت اجتماعی است»

با آرزوی زندگی شیرین و خوب برای شما، اتحادیه جامعه شناسان ایرانی در تلگرام (اِجادَت)، فهرست زیر را در شاخه‌های گوناگون علوم اجتماعی تدارک دیده‌است. امیدواریم با انتشار آن در کانال‌های مختلف، به ترویج بینش جامعه‌شناختی یاری برسانید.

          🔸پنجشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۱۳🔸


✍️ احمد فعال (بیان آزادی)
✴️ تحلیل های نظری در جامعه شناسی و سیاست
🔸 @bayane_azadi

✍️ گیتی خزاعی
✴️ جامعه‌شناسی محیط زیست، خانواده، و‌‌  سیاست‌گذاری اجتماعی
🔸 @EnvironmentalSociology

✍️ فاطمه موسوی ویایه
✴️ زنان و مسائل اجتماعی ایران
🔸 @womensocialproblemsofIran

✍️ مریم زارعیان
✴️ اجتماع و سیاست در ایران
🔸 @maryamzareian97

✍️ اصغر ایزدی جیران
✴️ آکادمی مردم‌نگاری
🔸 @academy_mardomneghari

✍️ عادل سجودی
✴️ جستاری در جامعه شناسی
🔸 @GILsociologist

✍️ حسین پرويز اجلالی
✴️ جامعه شناس ایرانی
🔸 @iransociologista

✍️ محمدحسن علایی
✴️ آکادمی وفاق؛ رویکردهای جامعه‌شناختی
🔸 @sociologicalperspectives

✍️ نعمت الله فاضلی
✴️ تحلیل فرهنگی جامعه ایران
🔸 @DrNematallahFazeli

✍️ سعید معدنی
✴️ هفت اقلیم
🔸 @Saeed_Maadani

✍️ فریبا نظری
✴️ جامعه‌شناسی گروه‌های اجتماعی
🔸 @Sociologyofsocialgroups

✍️ رضا تسلیمی طهرانی
✴️ جامعه شناسی عمومی
🔸 @taslimi_tehrani


✍️ علی نوری
✴️ خانواده ایرانی و مسائل اجتماعی
🔸 @iranian_familyy

✍️ مینا شیروانی ناغانی
✴️ جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه
🔸 @Sociology_Development_economic

✍️ ح.ا. تنهایی
✴️ جامعه‌شناسی تفسیری‌پرگمتیستی، نظری و درمانی
🔸 @hatanhai

✍️ مصلح فتاح پور
✴️ تحلیل آسیب های اجتماعی
🔸 @Analysisisocialproblems

✍️ آرش احدی مطلق
✴️ جامعه شناسی و اخلاق
🔸 @Sociology_of_Ethics

✍️ سودابه حیدری
✴️ رادیولوگ؛ پادکستِ اجتماعی، علمی و فلسفی
🔸 @Radio_Log

✍️ کاوه فرهادی
✴️ انسان‌شناسی یاریگری، توسعه پایدار و زیست‌بوم‌داری
🔸 @kaveh_farhadi

✍️ بی‌تا مدنی
✴️ مطالعات فمینیستی با رویکرد تفسیری پرگمتیستی
🔸 @sociology_of_sport

✍️ فاطمه موسوی ویایه
✴️ کانال علمی مطالعات زنان
🔸 @womenstudiesisaorg


🔶〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️🔸🔸

🍁To join us, click here:

🔸@madanibita
🔸@dr_shirinvalipouri
🔸@Mohamadzeinaliunari

📝📝« آیا مهاجرت امر ساده‌ای است؟ »



⬅️« مهاجرت، شروع کردن همه‌چیز زندگی از ابتداست، همه چیز از نو، مانند کودکی که تازه می‌خواهد سخن گفتن، راه رفتن، غذا خوردن و ارتباط برقرار کردن را آغاز کند و این بسیار دشوار است ».

✏️این جمله‌ای است که بسیاری از ایرانیان مهاجر در توصیف مهاجرت از وطن به مقصد کشوری دیگر، آن را به زبان می‌آورند. 
همه چیز را از نو شروع کردن کار بسیار سختی است، آن هم در جغرافیا و فرهنگ متفاوتی که بسیاری از عناصر ملموس و ناملموس آن با جغرافیا و فرهنگی که مهاجران
سال‌ها در آن زندگی کرده و با آن خو گرفته‌اند بسیار متفاوت است. 
این تفاوت طیف وسیعی از عناصر را در بر می‌گیرد: زبان، دین و مذهب، قوانین، عرف، آداب و رسوم، خرده فرهنگ گروه‌های مختلف، حتی غذا و سبک غذایی که در ابتدا موضوع مهمی بنظر نمی رسد اما پس از چند روز اهمیت خود را به رخ مهاجران می‌کشد.
بخش دیگری از دشواری از نو شروع کردن زندگی مهاجران در سرزمینی دیگر، رفع نیازهای زیستی اولیه برای بقا و زنده ماندن است. این افراد باید بتوانند به خوراک و سرپناه و لباس و دارو و درمان دسترسی داشته باشند و دسترسی به این‌ موارد در ازای داشتن شغل و درآمد امکان پذیر است. و غالباً داشتن شغل و درآمد پایدار و کافی از مشکلات بسیار جدی و اساسی مهاجران به‌ویژه در آغاز رسیدن به مقصدی جدید است.

✏️با افرادی که ظرف یک دهه‌ی گذشته از ایران مهاجرت کرده‌اند، گفت‌وگوی پراکنده و دوستانه ای داشته‌ام؛ از جمله طی گفت‌وگو با مهاجر ایرانی که شاعر و روزنامه‌نگار است به جمله قابل درنگی برخوردم:
« کشورها دو چهره دارند، یک چهره‌ی نمایشی برای جهان و یک چهره‌ی واقعی که برای مهاجران بیش از هرکسی عینیت می‌یابد.
از ویژگی‌های این چهره‌ی واقعی و عینی، نگرش نامطلوب مردمان کشورها به اتباع مهاجران کشورهای دیگر به سرزمین خود است که ایشان را معمولا عناصر غیرخودی و تحمیلی محسوب می‌کنند ».
  
مهاجر دیگری که یک نویسنده و هنرمند ایرانی است و به اروپا مهاجرت کرده است از  حس تعلیق و بیگانگی مهاجران در مقصد جدید زندگی، حس دشوار کسب هویت جدید شهروندی؛ سخن می‌گوید.
او می‌افزاید: در کنار این احساسات ناخوشایند، مهاجران با شرایط عینی دشواری یافتن شغل، دسترسی سخت و زمان بر به خدمات دارو و درمان، هزینه‌های بالای اجاره مسکن و تهیه غذایی ارزان و با کیفیت  مطابق با ذائقه و سبک غذایی خود؛ در هر شبانه روز مواجه هستند. در واقع مهاجران هر روز برای بقا و زنده ماندن درحال جنگ اند!

🔹برخی مهاجران با داشتن تخصص و سرمایه‌ی تحصیلی و اقتصادی بالا، به دلیل برچسب دائمی مهاجر بودن، به منزلت اجتماعی که در وطن خود داشته‌اند دسترسی مجدد ندارند و یا با تأخر زمانی بدان دست می‌یابند. و این شکاف منزلتی یا نزول منزلت اجتماعی در جامعه‌ی مقصد نسبت به وطن و جایی که از آن مهاجرت کرده‌اند؛ یکی از چالش‌های مهم در دوران جدید زیست آن‌ها پس از مهاجرت است.

🔹دلتنگی برای خاطرات بجای مانده در وطن جایی که مهاجران در آن‌جا متولد شده و بزرگ شده‌اند و دوری از خانواده و دوستان و آشنایان قدیمی، از مشکلات مشترک تقریباً همه‌ی مهاجران است؛ حتی افرادی که ممکن است هیچ یک از کمبودها و چالش های ذکر شده در سطور بالا هم‌چون شغل و مسکن و درآمد پایدار را نداشته باشند.

بدیهی است همه‌ی این‌ها که اشاره شد در گروه‌های سنی، جنسی، طبقاتی و بنا بر علت و انگیزه مهاجرت؛ وضعیت و شرایط متفاوتی خواهد داشت.

✏️مهاجرت امر پیچیده و سختی است که مهاجران را درگیر فرآیند زندگی در شرایط ناشناخته و متفاوت از فرهنگ و جغرافیایی که در آن جامعه‌ پذیر و فرهنگ پذیر شده اند، روبرو ساخته و آن‌ها را با چالش‌ها و شرایط عینی و ذهنی دشواری برای بقا مواجه می‌کند.

✍️ فریبا نظری 
۱۴ دی ۱۴۰۳


#مهاجرت_ساده_نیست
#زندگی_در_شرایط_جدید_و_ناشناخته


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

🔴 دیدار گزارش می‌دهد: جامعه پذیری و چالش‌های آن در ایران امروز

🔹جامعه پذیری و چالش‌های آن، موضوع نشست دو گروه جامعه شناسی آموزش و پرورش و خانواده‌ی انجمن جامعه شناسی ایران بود که در محل این انجمن برگزار شد.

۱- آیا جامعه پذیری در دنیای امروز، تفاوت کرده است؟
۲- آیا کارگزاران جامعه پذیری دچار تحول شده‌اند؟
۳- چطور باید با این تحولات روبرو شد؟
۴- آیا این تحولات، محدود کننده‌ی آزادی افراد در فرایند جامعه‌پذیری است؟
۵- آیا منابع و کارگزاران جدیدی در فرآیند جامعه‌پذیری وارد شده‌اند؟
۶- کدام یک از کارگزاران جامعه‌پذیری، وزن و اهمیت خود را از دست داده‌اند؟ و کدام یک از چرخه‌ی این فرآیند خارج شده و جای خود را به عوامل جدیدی داده‌اند؟
۷- چه حوزه‌هایی در جامعه‌پذیری در دنیای کنونی نیازمند بررسی و پژوهش است؟
۸- آیا تحولات فرایند جامعه‌پذیری در مراکز علمی و پژوهشی کشور در میدان مطالعه و بررسی مورد توجه قرار دارد؟

📍شرح بیشتر نشست را در لینک زیر بخوانید👇
https://www.didarnews.ir/fa/news/178111/


#فریبا_نظری
#علی_نوری
#وحید_مهاجری
#جامعه‌پذیری
#انجمن_جامعه‌شناسی
#دیدارنیوز


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« تداوم سیاست‌گذاری زیانبار ایدئولوژیک برای دانش آموزان »


🔵در خبرهای استان‌های مختلف خواندم:

1️⃣ با توجه به همزمانی روزهای اعتکاف امسال با امتحانات دانش آموزان متوسطه اول و دوم، طبق بخشنامه‌ای اعلام شده در تاریخ ۲۵ دی، امتحانات دانش‌آموزان در این ایام برگزار نخواهد شد و دانش‌آموزان می‌توانند بدون نگرانی برای امتحانات، در برنامه اعتکاف شرکت کنند(خبرگزاری صدا و سیما، ۸ دی ۱۴۰۳).

2️⃣ امتحانات داخلی مدارس در روز پنجشنبه سیزدهم دی ماه به مناسبت برگزاری مراسم سالروز شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی لغو شده است(دنیای اقتصاد، ۱۱ دی ۱۴۰۳(.

✏️با کمال تأسف سیاست‌گذاری زیانبار ایدئولوژیک برای دانش آموزان در ایران هم‌چنان با قطعیت ادامه دارد و در این باره ضروری است چند نکته‌ی مهم را با هم مرور کنیم:

۱- ما در ایران با تعطیلی زیاد مدارس به دلایل مختلف روبرو هستیم، از آلودگی هوا، نبود انرژی گرمایشی و سرمایشی، بارش برف، گرما و سرمای زیاد، مناسبت‌های مذهبی و سیاسی. این موضوع توجیه آموزشی برای دانش‌آموزان و خانواده‌های ایشان نداشته و بر شاخص های توسعه‌ی انسانی کشور نیز تأثیرات منفی و مخربی دارد.

۲- ایران در دوران پاندمی کووید، رکورددار بیشترین تعطیلی مدارس در میان سایر کشورهای جهان بود که هنوز اثرات منفی آن جبران و برطرف نشده است.

۳- علی فرهادی؛ سخنگوی وزارت آموزش و پرورش اعلام کرده: تعطیلی مدارس مورد تأیید وزارت آموزش و پرورش نیست. این وزارتخانه تأکید دارد که یک روز تعطیلی مدارس حدود هزار میلیارد تومان هزینه دارد و با وجود تمام تلاش‌ها، آموزش مجازی نمی‌تواند جایگزین مؤثری برای آموزش حضوری باشد( الف، ۱۷ دی ۱۴۰۳).
اگر این گونه است، علت تعطیلی مدارس در مناسبت‌هایی چون اعتکاف چیست و چه توجیه عقلانی و منطقی دارد؟

۴- تعطیلات پی در پی به دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی و سیاسی، روند مداوم برنامه‌ریزی شده آموزشی را دچار خدشه و بی نظمی می‌سازد که به آسانی قابل جبران نیست.

۵- تعطیلی مدارس به دلیل ناترازی انرژی و آلودگی ادامه‌دار هوا در بسیاری از شهرها، به اندازه‌ی کافی بر وضعیت آموزشی دانش‌آموزان تاثیر منفی داشته و دارد، چگونه است که با دلایل سیاسی و ایدئولوژیک بر این مشکل و معضل آموزشی، افزوده می‌شود؟

۶- تجربه‌ی سیاست‌گذاری ایدئولوژیک در طول چند دهه‌ی گذشته و نتایج زیانبار آن در کم ارزش شدن نهاد آموزش رسمی کشور، افزایش آسیب‌های فردی و اجتماعی، دین گریزی کودکان و نوجوانان، و کاهش سرمایه اجتماعی نظام حکمرانی سیاست گذار نزد این طبقه از سرمایه‌های انسانی ایران؛ چگونه مانع چنین تصمیم سازی ها و اقدامات ضد توسعه‌ای نمی‌شود؟

✍️ فریبا نظری
۲۰ دی ۱۴۰۳


#تداوم_سیاست_زیانبار_ایدئولوژیک
#افت_تحصیلی
#تعطیلی_زیاد_مدارس
#ناتراری_در_توسعه_انسانی



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« حالت تعلیق در کشور ! »


✏️شاید کارگردان حرفه‌ای و کاربلدی بتواند از شرایط امروز کشورمان، فیلمی به اصطلاح آخرالزمانی بسازد زیرا که همه چیز در حالت یک تعلیق عمیق و گسترده قرار دارد.
میادین اقتصاد، فرهنگ، اجتماع، و سیاست با همه‌ی ساختار و اجزایش به حالت تعلیق درآمده و داشته ها و نداشته هایمان، وضعیت مبهم و عجیبی بخود گرفته است.

ارزش پول ملی نداریم!
دارو و درمان مناسب و ارزان نداریم!
مسکن و سرپناه مناسب و در شأن انسانی در اختیار بسیاری از هم وطنان نداریم!
خوراک مناسب و سالم و مقوی نداریم چون پول نداریم!
برق و گاز و آب و انرژی نداریم!
هوا برای نفس کشیدن هم نداریم!
آرامش و سلامتی نداریم!
امنیت اقتصادی و اجتماعی نداریم!
رفاه نداریم!
قانون درست و کامل نداریم!
آزادی تجمع و اعتراض نداریم!
زندگی نداریم!

در مقابل
فقر داریم!
گرانی داریم!
آلودگی داریم!
همایش و جلسه داریم!
سخنرانی مسئولان داریم!
تهدید و خط و نشان برای مردم داخل و کشورهای دیگر دنیا داریم!
رزمایش و تجمعات خودی با مرگ و لعن و نفرین داریم!
فساد داریم!
اعتیاد و بیکاری داریم!
بی عدالتی داریم!
درد و رنج داریم!
زندان داریم!
بازداشت و اخطار و تعلیق داریم!
دروغ داریم!
خشونت داریم!
نادیده انگاری جامعه داریم!
کنترل و باید و نباید داریم!
محدودیت و تبعیض داریم!
تنش و اضطراب و جنگ داریم!
خودی و غیرخودی داریم!
مهاجرت و فرار داریم!
مرگ داریم!!

آهای مسئولان نظام حکمرانی جمهوری اسلامی ایران!
ما می‌خواهیم زنده بمانیم بدون این رنج‌ها و دردهای روزافزون موجود در این سرزمین ناشی از عملکرد شما!

ما می‌خواهیم زندگی کنیم مانند بسیاری از مردمان جهان!

با تعلیق و تعطیلی کشور و رها کردن آن در بی تدبیری و تکرار شیوه‌های نابخردانه، برای ما زندگی وجود ندارد و آن‌چه به ما هر لحظه تزریق می‌کنید، مرگ تدریجی است.

ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم! یک زندگی معمولی و آزاد و بدون رنج و اضطراب، این انتظار زیادی نیست!!
می‌خواهیم بخندیم، مسافرت برویم، جشن بگیریم، شاهد شادی و سلامت خود و خانواده و دوستان و هم وطنان خود باشیم، با آرامش کار کنیم و درس بخوانیم و مهارت بیاموزیم، دعا کنیم، به دیگران کمک کنیم، گل بکاریم، به یکدیگر عشق بورزیم،
از مسئولان و متولیانی که باید خدمتگزار ما باشند پرسش کنیم و پاسخ بگیریم، اگر عملکرد درستی نداشتند برکنارشان کنیم، و پس از عمری طبیعی با عزت و آرامش بمیریم و حسرت یک زندگی معمولی و آزادانه و محترمانه را با خود به گور نبریم!
ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم 
ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم 
ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم 
ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم 
ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم 
ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم 
ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم ...

✍️ فریبا نظری
۲۲ دی ۱۴۰۳



#ما_می‌خواهیم_زنده_بمانیم
#ما_می‌خواهیم_زندگی_کنیم
#زندگی_معمولی
#حالت_تعلیق



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« آیا جمهوری اسلامی، صدای درونی جامعه ایران را خواهد شنید؟ »



✏️در روزهای اخیر به‌ویژه پس از سقوط بشار اسد، در محافل مختلف داخل و خارج از کشور بطور آشکاری از احتمال گذار از جمهوری اسلامی و چگونگی آن صحبت شده و پرسش‌هایی مهم مطرح می‌شود:

۱- هزینه کرد نظام جمهوری اسلامی از منابع و اعتبارات ایران برای جریان مقاومت، چه دستاورد و منافع ملی داشته است؟

۲- چرا حاکمیت در ایران، جامعه را در شرایط وخیم اقتصادی و سیاسی در سطوح منطقه‌ای و جهانی قرار داده است؟

۳- آیا جمهوری اسلامی می‌تواند بدلایل راهبردهای خطا و برنامه‌ریزی اشتباه، خود را از شراکت در بستر اعمال جنایات اسرائیل در ویرانی و قتل عام مردمان غزه؛ مبرا بداند و قضاوت منفی تاریخ را از خود بزداید؟

۴- آیا افزایش شدت اعتراضات و بحران‌های داخلی، کاهش روزافزون سرمایه اجتماعی حاکمیت نزد ملت، و خاموشی جریان مقاومت در لبنان و سوریه و عراق؛ نظام جمهوری اسلامی ایران را در شرایط بغرنج‌تری قرار داده است؟

۵- آیا نظام حکمرانی جمهوری اسلامی، صدای درونی تحول خواهی جامعه ایران را پیش از آن‌که زمان از کف برود خواهد شنید؟ و خود را تسلیم این صدای درونی خواهد نمود؟

🔹 گرچه پاسخ این پرسش‌ها و تحولات احتمالی، به عوامل گوناگونی در داخل و خارج از کشور بستگی دارد اما گویی در درون جامعه ایران انتظاری همراه با گمانه‌زنی های متعدد در قشرها و گروه‌های مختلف مبنی بر نمایان شدن شکست نظام حکمرانی جمهوری اسلامی، موج گرفته است.
اینکه حاکمیت چگونه با این انتظارات و گمانه‌زنی ها روبرو می‌شود، از نتایج سحر است.

✍️ فریبا نظری
۲۵ دی ۱۴۰۳



#سقوط_بشار_اسد
#سوریه
#جنایات_اسرائیل
#غزه
#صدای_درونی_جامعه
#احتمال_گذار
#تحول‌خواهی



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

#یاد_مفاخر
#جادوی_موسیقی


🎼تکنوازی قانون
✨سیمین آقارضی

🌹 سیمین، نوازنده برجسته ساز قانون در آذر ۱۳۱۷ بدنیا آمد و ۲۱ دی ۱۳۸۸ درگذشت🌹


#سیمین_آقارضی
#ساز_قانون
#حال_خوب


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

⬛ ⬛« دلتنگی برای ایران، یک نویسنده و طنزپرداز منتقد را کشت ! » 


✏️ ابراهیم نبوی، نویسنده ایرانی در هجرت و غربت دور از ایران به زندگی خود پایان داد.
این گزاره خبری، ناقص و نادرست است! زیرا نبوی به تنهایی مهر پایان بر زندگی خود نزد، معاونان و مباشران این قتل بسیارند:

- آنان که نبوی را به اتهام نوشتن انتقادی، مجرم شناخته و دو نوبت زندانیش کردند!

- آنان که در زندان بر او چنان سخت گرفتند و آزارش دادند تا به اعتراف اجباری بنشیند و بگوید که جاسوس است!

- آنان که از نگارش و نشر آثارش در ایران جلوگیری نمودند!

- آنان که وقتی در نشست دیدار با مسعود پزشکیان در آمریکا شرکت کرد، او را با نامهربانی و تمسخر مورد طعن قرار دادند و به انتخابش احترام نگذاشتند!

- آنان که سبب افسردگی و دلمردگی جسم و جان نبوی شدند و انسانی پرانرژی و طناز را به زانو درآوردند!

- آنان که با تزریق احساس ناامنی و ترس به نبوی، نگذاشتند او به ایران بازگردد و حسرت دوباره زندگی در ایران را به دلش نشاندند!

⬅️ ابراهیم نبوی پیشتر گفته بود:
من برای زندگی در بیرون ایران مطلقاً مشکل ندارم. نه مشکل حقوقی، نه مشکل کاری و نه مشکل مالی. خیلی هم کشور خوبی است و دائم هم سفر می‌روم. آزادی و کار و فعالیت اجتماعی و فرهنگی را که در اینجا هست دوست دارم ولی من می‌خواهم همه اینها را در کشور خودم داشته باشم. من دوست دارم فعالیت رسانه‌ای‌ام در محیطی باشد که زبان مادری‌ام در آن به گوشم شنیده شود. علت اینکه قصد بازگشت دارم این است که می‌خواهم به کارهای ماندگار و اساسی‌ام از جمله تحقیقات ادبی دربارهٔ تاریخ طنز بپردازم، رمان‌ها و داستان‌های کوتاهم را منتشر کنم و در فضای فرهنگی داخل ایران زندگی کنم. این نعمت بزرگی است که صدای دور و برتان فارسی باشد. مشکل من این است که می‌خواهم در محیط زبان فارسی زندگی کنم. همان رنج‌هایی را که مردم می‌کشند، بکشم و در همان شادی‌هایی که از آن بهره می‌برند، شریک باشم. مطمئنم در این هشت سال بلاهایی بر سر اقتصاد و جامعه ایران آمده اما من و امثال من می‌توانیم برای بهتر شدن اوضاع کمک کنیم. من دوست دارم در همان شهر دودآلود، با مردمانی که سریع عصبانی می‌شوند، با قیمت‌های دائماً متغیر زندگی کنم … چندین‏ بار برای بازگشت اقدام هم کردم ولی متاسفانه هر بار‌ به‌ قول آقای خیابانی سنگ ما به در بسته خورد ...

🔹دختران ابراهیم نبوی در اطلاعیه‌ای که در اختیار بی‌بی‌سی قرار دادند، نوشته‌اند: «پدرمان در یک دهه اخیر افسرده و دلتنگ ایران بود و غیرممکن بودن زندگی در کشورش، بار سنگینی را بر دوش او گذاشته بود.»
آنها می‌گویند ابراهیم نبوی «در حالی از دنیا رفت که به معنای واقعی کلمه هرگز نتوانست با اقامت اجباری خود در غربت کنار بیاید.»

✏️به امید آن‌که در کشتن هیچ انسانی، مباشرت و معاونت نداشته باشیم!
به امید آن‌که هیچ انسانی مجبور نشود از دلتنگی برای وطن و آزادی در آن، به زندگی خود پایان دهد و مرگ را در آغوش بکشد!
به امید آن‌که هیچ انسانی مجبور نشود از وطن خود فرار کند! و در حسرت دیدار دوباره وطن و زندگی معمولی در آن، بمیرد!

✍️ فریبا نظری
۲۶ دی ۱۴۰۳


#ابراهیم_نبوی
#گل_آقا
#مرگ_از_دلتنگی_ایران
#اقامت_اجباری
#ما_می‌خواهیم_زنده_بمانیم


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups