❌❌هشدار فوری به خانواده‌ها:
🖍️ دکتر مرضیه معتوقی

👨‍👩‍👧‍👦 کودکان ما سرباز نیستند، بیننده‌ی جنگ هم نباید باشند.
هر تصویری، هر خبری، هر ویدیویی از جنگ، دنیای ذهنی بچه‌ها رو زخمی می‌کنه.
📺 آگاه کردن کودکان از اخبار جنگ، اسمش تربیت نیست؛ مصداق خشونت پنهانه.

اخبار رو از طریق تلویزیون پیگیری نکنید، بچه ها می شنوند ممکنه حرفی نزنن ولی امنیت روانی شون به خطر می افته.
بعد ها ممکنه این اضطراب پنهان به شکل شب ادراری، پرخاشگری، ناخن جویدن، لکنت خودشو نشون بده...

🆘 لطفاً این پیام رو به دست همه‌ی پدرها و مادرها برسانید. 

مراقب روان بچه ها باشید 🌹


#کودکان
#اخبار_جنگ
#امنیت_روانی

https://www.tgoop.com/nasim_moshavereh
https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« یک ایران، نگران ایران است »


✏️جنگ با همه‌ی پلشتی و ویرانی‌هایش، بر سر ما آوار شده است.
ما مردمان کشوری هستیم که در دهه‌های پایانی قرن بیستم، گرفتار طولانی‌ترین ترین #جنگ معاصر با همسایه غربی خود شدیم. 
و اکنون در دهه‌ی سوم قرن بیست و یکم، دوباره گرفتار جنگی پلشت و ویران‌گر شده‌ایم.
در هر دو جنگ، کسی از ایرانیان نپرسید که شما جنگ می‌خواهید یا نه؟
آیا می‌خواهید کشته شوید و بکشید یا نه؟
آیا می‌خواهید سرزمین‌تان، ویران شود یا نه؟
و البته این بی‌اعتنایی به #ملت‌ها به‌عنوان آسیب پذیران اصلی و #ابژه_پنداری آنان در جنگ‌ها ازسوی حاکمیت‌ها و دولت‌ها؛ در طول تاریخ، بارها و بارها تکرار شده و می‌شود.

اسرائیل در میانه‌ی مذاکرات دیپلماتیک، به سرزمین ایران حمله کرد و حاکمان ایران را به جنگ همیشگی مورد نظرشان، فراخواند.
راهبرد کنونی پیش‌روی نظام حکمرانی جمهوری اسلامی، ورود نکردن بیشتر به #تله و دام #جنگ‌خواهی با اسرائیل است. 
هنوز فرصت دیپلماسی برای #نجات این سرزمین از ویرانی و نابودی گسترده‌تر و عمیق‌تر، باقی است.

ما در هشت سال جنگ ایران و عراق، پس از ویرانی بسیار و ازدست دادن فرزندان عزیز و زنان و مردان بی‌گناه غیرنظامی، ناگزیر به #پذیرش_قطعنامه پایان جنگ شدیم و دست از جنگ کشیدیم. 
از تدبیر، عقلانیت و منطق سیاست حفظ سرمایه‌های انسانی و اقتصادی و طبیعی این سرزمین کهن و صلح طلب بدور است که بار دیگر #ایران را در شرایط مشابه گذشته قرار دهیم.

آزموده را آزمودن، خطاست!
اکنون یک ایران، نگران ایران است تا ویران نشود ...

✍️ فریبا نظری
۲۵ خرداد ۱۴۰۴


#ایران
#ایران_نگران_ایران
#فرصت_دیپلماسی
#تله_جنگ
#نه_به_جنگ
#نه_به_تجاوز
 

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📣 اطلاعیه مهم

با توجه به شرایط پیش‌آمده، نشست علمی‌ماهانه انجمن زنان پژوهشگر تاریخ لغو و به فرصت مناسب موکول می‌شود.
همچنین دیگر رویدادهای باشگاه اندیشه نیز در فرصت‌های مناسب برگزار و تاریخ‌های جدید متعاقبا اطلاع‌رسانی خواهد شد.

با سپاس از همراهی شما
روابط عمومی انجمن زنان پژوهشگر تاریخ
@zananepazhoheshgartarikh1396

🟠چند پرسش و مطالبه مهم عمومی در وضعیت کنونی

✍️ فریبا نظری


🔸یکی از سیاست های محوری و بنیادی گفتمان انقلاب اسلامی از ابتدا تاکنون، امت‌گرایی و مبارزه با اسرائیل به عنوان رژیم اشغال‌گر فلسطین بوده است. در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق نیز یکی از شعارهای پرتکرار و مهم این بود: راه قدس از کربلا می‌گذرد.

🔸یادآوری این مطلب از این روست که بدانیم وضعیت پیچیده و آشفته جنگی که امروز بر سرمان آوار شده و زندگی روزمره شهروندان ایران را با مشکلات جدی مواجه  کرده است، به هیچ روی ناگهانی نیست بلکه نظام حکمرانی در قالب گفتمان انقلاب اسلامی دهه‌هاست بدان اندیشیده‌ و رویای عملیاتی شدن آن را داشته‌اند.

🔸این انتظار و اشتیاق چند دهه اخیر لزوما باید با آمادگی و برنامه‌ریزی سیاست‌گذاران ارشد کشور، همراه باشد اما متاسفانه در چند روز گذشته و آغاز جنگ نظامی و تجاوز اسرائیل به این سرزمین، شاهد چنین آمادگی و برنامه‌ریزی نیستیم. چرا این‌گونه است؟

🔸این پرسش مهمی است، بیایید برخی از ابعاد این نبود آمادگی را از منظر حوزه عمومی با هم مرور کنیم: 

۱- آسیب پذیری عمیق و گسترده نیروی نظامی ایدئولوک گفتمان انقلاب اسلامی از نخستین ساعات تجاوز اسرائیل به ایران و کشته شدن غافلگیرانه سطوح عالی فرماندهی آن

۲- نبود ستاد بحران مرکزی و مقتدر و در پی آن نبود آمادگی مدیریت بحران جنگ از سوی متولیان نظامی، امنیتی و سیاسی به منظور پیشبرد جنگ در منظر عموم جامعه به‌عنوان امر واقعی به‌ویژه با توجه به روایات نامعتبر و شایعات خبری

۳- ناپیدایی، غیبت عینی و نبود همراهی آشکار و فیزیکی مداوم مسئولین عالی نظام در میان مردم برای توضیح و پاسخگویی وضعیت بحرانی جنگ در کشور
 
۴- عدم تزریق آرامش روانی عمومی و جبران احساس ناامنی باتوجه به اخطارها و اطلاع‌رسانی های نیروی انتظامی مبنی بر وجود شبکه‌های پیچیده و گسترده نفوذ متجاوز به کشوربه شکل عینی در جامعه

۵- رهاسازی مردم مناطق مختلف در شرایط بحرانی جنگ بدون اعلان حمله‌های هوایی مستمر اسرائیل به شهرهای مختلف، نبود پیش‌بینی برای آماده‌سازی اسکان مردم با خدمات زیستی اولیه با هدف ادامه بقا و حیات، نبود گزارش دهی شفاف، مستند و لحظه‌ای به مردم مبتنی بر حق آگاهی ایشان و حفظ سلامت روان آنان

۶- تمرکز یک سویه بر تولید روایات تبلیغی و رسانه‌ای از گزارش آسیب پذیری نیروهای متجاوز در اسرائیل و کم توجهی به حجم و ابعاد فاجعه آسیب‌های غافلگیرکننده جنگ در داخل کشور

۷- نبود مدیریت جابجایی و تغییر سکونت موقت شهروندان به‌ویژه در پایتخت باتوجه به جمعیت و اهمیت ژئوپلیتیک و چگونگی و دفعات حمله اسرائیل در چند شبانه روز گذشته

۸- مشخص نبودن شرایط زیستی در روزهای آینده درصورت تداوم جنگ، مانند: تامین سوخت و انرژی، نان به‌عنوان خوراک ضروری و غالب مردم، دارو و خدمات بهداشتی و درمانی، بازگشت به اشتغال عادی افراد در کسب و کارهای روزمزد، آزاد و غیررسمی 

🔸جنگ، شوخی و بازی کامپیوتری نیست که در نهایت برنده و بازنده‌ای داشته باشد.

🔸جنگ آن‌هم در دوران تکنولوژی‌های جدید، پدیده‌ای به غایت پیچیده و برهم زننده‌‌ی سلامت روان انسان‌ها پیش از ستاندن جان آن‌هاست. اکنون باید پرسید آیا برای این پدیده‌ی مورد تاکید گفتمان انقلاب اسلامی، بجز حمله موشکی به اسرائیل، تدبیری اندیشیده شده است؟
آیا قرار است تاوان این بی‌تدبیری و ناکارآمدی سیاست‌گذاران را ملت و سرزمین ایران با سرمایه‌های انسانی و اقتصادی و زیست محیطی خود بپردازند؟
این مطالبه و پرسش مهم امروز ماست.



#فریبا_نظری #ایران
#تله_جنگ #مدیریت_بحران #سلامت_روان #امت_گرایی #اسرائیل_ستیزی #گفتمان_انقلاب_اسلامی
#نه_به_تجاوز #نه_به_جنگ



⏪ آدرس مرور در تمامی شبکه‌های اجتماعی:

📌@moroororg

نگرانم
وطن!
چه خواهی شد؟
این خزان دست بر نمی‌دارد
و بهار و خدا ز ما دورند
نگرانم
وطن!
چه خواهد شد؟
ملتی در تو سخت می‌گرید
ملتی در تو سخت مجبورند...
وطن، ای مادر، ای ستم‌دیده!
پیکرت زخمی است و غمگینی
که بغل می‌کنیم و چون کوهی
گرچه درد خزان به دل داری
گرچه داغ هزارها فرزند
و خزر تا جنوب، مجروحی...
نگرانم
وطن!
چه خواهد شد؟
ما از این زخم‌ها نمی‌میریم؟
تو از این زخم‌ها نخواهی‌مرد؟!


🎼ای مادرم ایران زمین
اغاز تو پایان تویی....

#ایران_من
#همایون_شجریان
#ویرانی_از_وطن_دور_باد



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

✅ متن فارسی نامۀ مشترک انجمن جامعه‌شناسی ایران و اتحادیه انجمن‌های علوم اجتماعی ایران به انجمن‌های جامعه‌شناسی جهان با درخواست همبستگی و حمایت فوری جهانی در پی حملۀ اسراییل به ایران

مخاطبان: روسای 
1. انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی
2. کمیته حقوق بشر انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی
3. انجمن جامعه‌شناسی اروپا
4. انجمن مطالعات خاورمیانه
5. انجمن جامعه‌شناسی امریکا
6. انجمن شوراهای تحقیقات علوم اجتماعی آسیا

با سلام و احترام،
ما اعضای انجمن جامعه‌شناسی و اتحادیه انجمنهای علوم اجتماعی ایران، با نگرانی بسیار، تغییراتی را در جهان امروز نظاره و بررسی می‌کنیم که موجب سلب کرامت انسان‌ها و آسیب‌های جبران‌ناپذیر به بنیان‌های زیستی هستند و نامحتمل نیست که نقطه عطفی در روند آسیب‌زایی دورۀ آنتروپوسین و سرنوشت زیستکره باشند؛ در همین حال ما با نگرانی مضاعف تغییرات خونین اخیر را در خاورمیانه دنبال می‌کنیم؛ به‌ویژه حملۀ شبانه دولت اسرائیل به سرزمین و بوم ایران و تداوم آن که نقض آشکار حقوق بین‌الملل، منشور ملل متحد و اصل عدم توسل به زور در روابط بین‌الملل است.
جامعه‌شناسان ایران هم‌اکنون نیز گرفتار مشکلات و محدودیت‌های بسیاری هستند که موجب شده امکان حضور و همراهی با کنفرانس رباط را از دست بدهند. این جنگ علاوه بر آثار زیانبار، موجب ایزوله شدن بیش از پیش جامعه‌شناسان ایران و آسیب شدید به رشد جامعه‌شناسی در ایران خواهد شد؛ همچنان‌که تداوم و گسترش این جنگ در خاورمیانه تمامی این کنفرانس را تحت الشعاع قرار خواهد داد.
این حمله نه‌تنها به تمامیت سرزمینی ایران، بل‌که به ثبات منطقه و فراتر از آن به بنیان‌های صلح جهانی آسیب زده است. ما این اقدام را مصداقی از امپریالیسم نظامی‌گرا، بی‌ثبات‌سازی منطقه‌ای و بی‌توجهی به حق حیات و امنیت انسان‌ها می‌دانیم.
در شرایط بسیار وخیم اجتماعی و اقتصادی خاورمیانه و ایران، هر اقدام نظامی، صرف‌نظر از موضع سیاسی کشورها، جریان‌ها و افراد، خطری جدی برای جان، روان، معیشت و همبستگی اجتماعی ضروری میلیون‌ها انسان است.
شما و ما از آثار زیانبار سکوت برخی از روشنفکران و دانشمندان در برابر وقایعی مانند ظهور  نازیسم و فاشیسم و بروز جنگ جهانی مطلع هستیم. سکوت ما در چنین لحظاتی به معنای پذیرش و عادی‌سازی خشونت و سلطه‌طلبی و آثار زیانبار آن، از یک سو بر زیستکره و افول خرد و سرنوشت نوع انسان، و از سوی دیگر بر جامعه‌شناسی ایران، خواهد بود.
بر این اساس، ما از شما، به‌عنوان نهادهای معتبر جهانی در حوزه جامعه‌شناسی، می‌خواهیم:
۱. رسما حملات نظامی علیه ایران را محکوم و نسبت به تهدید صلح جهانی هشدار دهید؛
۲. از جامعه‌ مدنی و دانشمندان علوم اجتماعی در ایران حمایت اخلاقی و حرفه‌ای اعلام کنید؛
۳. با صدور بیانیه‌ها، نشست‌ها و همکاری‌های علمی، زمینۀ دیالوگ بین‌المللی برای صلح و عدالت اجتماعی را فراهم کنید؛
۴. در برابر روندهای فزایندۀ نظامی‌گری، خشونت ساختاری، نقض حقوق بشر و بی‌ثبات‌سازی جهانی، همبستگی اجتماعی علمی نشان دهید؛
۵. در کنفرانس‌های رباط و دهلی، به‌طور ویژه تشدید جنگ و نظامی‌گری در خاورمیانه و تهدیدهای صلح و جان و زندگی ساکنان این منطقه را مورد تامل و بررسی قرار دهید.
در پایان، تأکید می‌کنیم که دفاع از صلح و کرامت انسانی نه محدود به مرزهاست، نه به دولت‌ها. دفاع از مردم، جامعه، و ارزش‌های انسانی وظیفه‌ای است مشترک میان همه‌ ما. ما آماده‌ایم برای هرگونه گفت‌وگو، تبادل علمی، و همیاری مشترک گام برداریم.

با احترام و امید به صلح،

انجمن جامعه‌شناسی ایران
اتحادیه انجمنهای علوم اجتماعی ایران



https://www.tgoop.com/iran_sociology
https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📢📢📢📢 توجه بفرمایید🙏



♻️♻️« در شرایط کنونی، یار و همراه یکدیگر باشیم »


✏️لطفا تا عادی شدن اوضاع و شرایط کشورمان و قطع جنگ ناخواسته، به این نکات توجه کنیم و در زیست بحرانی روزمره خود، یار و همراه یکدیگر باشیم: 

۱- اگر به شهرهای دیگر خارج از منطقه محل سکونت خود رفته‌ایم، از خرید هیجانی مواد غذایی و انبار آن، پرهیز کنیم.

۲- به حریم شخصی املاک و باغ ها و مراتع ساکنان بومی این شهرها، وارد نشده و موجب برخورد و تنش نشویم. به‌ویژه که اکنون زمان کاشت و برداشت برخی محصولات کشاورزی و باغی در بسیاری از مناطق کشور است و درآمد و زیست بسیاری از ساکنان آن وابسته به فروش این محصولات است.

۳- از پرسه و آمد و شد با خودرو در شهرهای مقصد موقت، به دلیل ایجاد ترافیک، شلوغی، و بی‌نظمی؛ پرهیز کنیم.

۴- پرهیز از آمد و شدهای تکراری با خودرو، به صرفه‌جویی سوخت( بنزین و گاز) کمک شایانی در وضعیت بحرانی کنونی می‌کند.

۵- از ایجاد آلودگی صوتی برای ساکنان بومی مناطق مقصد موقت، پرهیز کنیم.

۶- از مصرف بی رویه و نامتعارف آب و برق در این شهرها پرهیز کنیم.

۷- به کودکان، سالمندان، معلولان و بیماران همراه خود؛ توجه ویژه داشته باشیم.

۸- از خریداری، انباشت و مصرف بی‌رویه دارو و تجهیزات پزشکی؛ پرهیز کنیم تا ساکنان بومی مناطق مورد نظر و دیگر مسافران را دچار مشکل و کمبود دارو نکنیم.

۹- با اخبار موثق و رسمی همراه باشیم و از شایعات پرهیز کنیم.

۱۰- از فناوری برای ارتباطات ضروری آگاهی از شرایط اقوام و بستگان و اوضاع کلی کشور و هدفمند امداد و نجات استفاده کرده و از خشونت‌ورزی و قطبی سازی فضای مجازی، پرهیز کنیم.

۱۱- به توصیه‌های ایمنی نیروهای مسئول این شهرها توجه کنیم.

۱۲- از قدرت منابع طبیعت ایران زیبا در هر منطقه که بطور موقت ساکن شده‌ایم، مانند درخت و رودخانه و چشمه و حیوانات و کوه و بیابان؛ آرامش بگیریم.

۱۳- شکیبا و خویشتن دار باشیم و از مشاجره با یکدیگر در فضای خانواده و با ساکنان بومی مناطق موقت سکونت خود در شهرهای دیگر، پرهیز کنیم.

۱۴- به هنجارهای فرهنگی بومی و محلی این مناطق، احترام بگذاریم.

۱۵- از آسیب به حیوانات، گیاهان، و زیست بوم این مناطق پرهیز کنیم.

✍️ فریبا نظری
۲۷ خرداد ۱۴۰۴



#یار_و_همراه_یکدیگر_باشیم
#شکیبا_باشیم


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« غائبین در شرایط جنگی »



✏️جنگ ما را گرفتار کرده و گروه‌های مختلف جامعه را در شرایط پیچیده و سختی قرار داده است. در این میان غائبین بزرگی به چشم می‌آیند که دست کم به مانند پیش از شرایط جنگی این روزها، خبری از آنان نیست:

#دلواپسانی که هموراه نگران پوشش زنان، دوچرخه‌سواری و موتورسیکلت سواری زنان، نوازندگی و خوانندگی زنان، برگزاری کنسرت‌های موسیقی، اختلاط زنان و مردان در فیلم‌ها و سریال‌های شبکه خانگی، سگ گردانی برخی از مردم، ورود زنان به ورزشگاه و …، بوده‌اند و از جایگاه و قدرت سیاسی و امنیتی و ایدئولوژیک خود برای اظهارنظر در این موضوعات بهره برده و فریاد وا مصیبتا و وا اسلاما سر داده‌اند.
حضراتی که بر اجرای شبه قانون سراسر اشکال عفاف و حجاب، تاکید داشته و فریاد زده‌اند که حیثیت ما بر باد است با این بی‌حجابی!

اکنون که جان و مال و روان بسیاری از مردمان در خطر تجاوز اسرائیل و ازبین رفتن است، چرا ناپیدایند و خاموش؟

چرا برای کمک به مردم و اسکان آنان، انجام کارهای داوطلبانه برای گروه‌هایی که توان خارج شدن از تهران و شهرهای بزرگ را ندارند مانند سالمندان، معلولان، بیماران، خانواده‌های فقیر که نه خودرو دارند نه پول دارند و نه مکان امنی در شهری دیگر! چرا برای خدمت به این مردم اعلام آمادگی نمی‌کنند؟ و از ثروت و امکانات و قدرت خود در این راه بهره نمی‌برند؟

علمای حوزه علمیه!
نمایندگان مجلس انقلابی!
امامان جمعه!
سخنرانان و مداحان سیاست زده و ایدئولوژیک!
پیشکسوتان انقلابی بازار !
که خوب می‌دانند کسانی که در این شرایط پول و خوراک اولیه و جای امن و دارو ندارند، یعنی جان ندارند!

به میدان بیایید دلواپسان دارای موقعیت و قدرت و ثروت و تریبون و رسانه!
خود را به مردم نشان دهید.
از مالتان برای کمک به خلق خدا، خرج کنید. 
در کنار مدیران و متولیان سازمان‌های امدادی و تامین کننده احتیاجات زیستی مردم باشید.
اینک زمانی است که باید دست بکار خدمت به خلق خدا و مردمان گرفتار شوید شاید کمی از بدهی شما به ملت ایران، کاسته شود ...
اگر هستید، خدا قوت و اگر نیستید بشتابید به‌ سوی کار نیک و خدمت و تامین آسایش مردم!

خدا را بر آن بنده بخشایش است
که خلق از وجودش در آسایش است

✍️محسن مطلق
جانباز و کهنه سرباز جنگ ایران و عراق
۲۸ خرداد ۱۴۰۴



#محسن_مطلق
#کهنه_سرباز_جنگ_ایران_و_عراق
#ایران_من
#دلواپسان
#غائبین_بزرگ
#خدمت_به_خلق_خدا
#احتیاجات_زیستی_مردم
#سازمان‌های_امدادی
#تجاوز_اسرائیل


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« من حق دارم بدانم چون نگران ایرانم »


✏️از آنجا که آتش‌بس با صلح و پایان جنگ، متفاوت است و احتمال رخدادهای مختلفی در شرایط فعلی از سوی متجاوز یا متجاوزین به ایران قابل پیش‌بینی است، به‌عنوان یک #شهروند هم #حق خود می‌دانم و هم #مسئولیت_اجتماعی من است که چند پرسش بسیار مهم و اساسی را از متولیان ارشد #نظام_حکمرانی، بپرسم چون نگران خود، خانواده و ایرانم هستم. چون در طول پنج دهه عمر خود، شاهد و گرفتار ناامنی و آزار دو جنگ شده‌ام. حق من است که بتوانم پرسش‌های خود را در ادب و صداقت و عدم سوگیری مطرح کنم. گمان می‌کنم پرسش بسیاری از شهروندان نیز باشد:

۱- با توجه به سیاست خارجی پررنگ و دارای پیشینه از ابتدای انقلاب سال ۵۷ با عنوان اسرائیل ستیزی، چرا از آمادگی لازم برای دفاع از آسمان شهرهای مختلف ایران به ویژه کلانشهر تهران به عنوان پایتخت این سرزمین آمادگی لازم وجود نداشت؟ آیا در مدت این دو هفته اشکال یابی شده است؟

۲- چرا سازمان‌ها و دستگاه‌های متعدد امنیتی و اطلاعاتی مانند وزارت اطلاعات، اطلاعات سپاه، حفاظت اطلاعات قوه قضاییه، اطلاعات نیروی انتظامی، حفاظت اطلاعات ارتش؛‌ نتوانستند از جان متخصصان حوزه هسته‌ای، فرماندهان عالی رتبه نیروهای نظامی و انتظامی و هم‌وطنان غیرنظامی؛ محافظت کنند؟

۳- قوه قضاییه و سازمان‌های اطلاعاتی چگونه از وجود، حضور و فعالیت این همه جاسوس در کشور به ویژه در پایتخت بی‌ اطلاع بوده‌اند؟ و اکنون به دنبال آن‌ها در میان مردم در خیابان و شبکه‌های مجازی هستند؟

۴- چرا ستاد بحرانی برای ایجاد آرامش و امنیت روانی و ساماندهی شهروندان به‌ویژه آن‌ها که شهر و محل سکونت خود را ترک کردند - هم‌چون میلیون‌ها شهروند تهرانی که از پایتخت به شهرهای دیگر پناه بردند - از ابتدا وجود نداشت و در طی این دوازده شبانه روز پرتلاطم جنگ و تجاوز، نیز بوجود نیامد؟

۵- در دوران فراوانی رسانه و خبر و اطلاعات، چه کسی مسئول رسیدگی به شیوه تولید محتوای غیرحرفه‌ای و اداره ناکارآمد رسانه در سیمای ملی کشور است؟ و چرا مدیران رسانه‌ ملی برای عملکرد غیرحرفه‌ای و بدون خلاقیت به مدد هوش مصنوعی و افرادی که با عنوان کارشناس و تحلیل‌گر، همواره برای ایران، هزینه و گرفتاری تراشیده‌اند؛ بازخواست و برکنار نمی‌شوند؟

۶- چه کسی یا کسانی به میلیون‌ها ایرانی داخل و خارج که خود یا خانواده و هویت ملی و سرزمینی شان در معرض خطر بوده و هست، توضیح و پاسخ می‌دهد که دست کم از اینجا به بعد ماجرا، چه برنامه و سیاستی درنظر گرفته شده و خواهد شد؟

۷- چرا ملت ایران که در این موارد شریف و فهیم و شجاع و با تدبیر معرفی و توصیف می‌شوند، مورد خطاب و گفت‌وگو و مشورت و توجه قرار نمی‌گیرند؟

۸- چرا آنان که بر طبل جنگ می‌کوبند، به پیام چند میلیون نفری که از پایتخت و برخی کلان‌شهرهای دیگر مانند اصفهان و کرج، محل سکونت و شهر خود را ترک نمودند تا از گزند و پلشتی جنگ در امان بمانند و چند استانی که با آغوش گرم پذیرای هم‌وطنان خود شدند - به‌ویژه در استان‌های شمالی و جنوبی شرقی - توجه نمی‌کنند؟

۹- چرا در هیاهوی روایت‌های گوناگون و بسیار زیاد که گاهی تشخیص درست از نادرست را برای عموم جامعه دشوار می‌سازد، متولیان ارشد نظام، گزارشی مبتنی بر راستی و شفافیت البته با حفظ پروتکل‌های زمان جنگ و تجاوز - اگر چنین چیزی وجود داشته و رعایت می‌شود - از وضعیت کشور در طی ۱۲ روز گذشته و تصمیمات مهم برای آینده؛ به ملت ارائه نمی‌دهند؟

۱۰- چرا جاسوسان و خائنان به این سرزمین در کوچه و خیابان‌های شهرها، جست‌وجو می‌شوند حال آنکه متولیان سازمان‌های قضایی و امنیتی و اطلاعاتی کشور، مورد پرسش و بازخواست قرار نمی‌گیرند‌ که چرا در شناسایی و مقابله با جاسوسان و نفوذی‌ها، ناموفق عمل کرده‌اند؟ و موجب آسیب و صدمه به ایران و مردمانش شده‌اند؟

✍️ فریبا نظری
۴ تیر ۱۴۰۴



#ایران
#ایران_من
#تجاوز_به_ایران_محکوم_است
#جنگ‌طلبی_محکوم_است
#صلح_پایدار
#پاسخگویی_مسئولان
#ما_حق_داریم_بدانیم
#حق_زندگی_و_امنیت
#بازخواست_متولیان_و_مسئولان
#مطالبه‌گر_باشیم



https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

#یاد_مفاخر
#جادوی_موسیقی


گفت : دانایی که گرگی خیره سر،
هست پنهان در نهاد هر بشر!

لاجرم جاری است پیکاری سترگ
روز و شب، مابین این انسان و گرگ

زور و بازو چارهء این گرگ نیست
صاحبِ اندیشه داند چاره چیست

ای بسا انسان رنجورِ پریش
سخت پیچیده گلوی گرگ خویش

وی بسا زور آفرین مرد دلیر
هست در چنگال گرگِ خود اسیر

هرکه گرگش را در اندازد به خاک
رفته رفته می شود انسان پاک

آنکه با گرگش مدارا می کند
خلق و خوی گرگ پیدا می کند

و آن که از گرگش خورد هر دم شکست
گرچه انسان می نماید گرگ هست!

در جوانی جان گرگت را بگیر!
وای اگر این گرگ گردد با تو پیر

روز پیری، گرکه باشی همچو شیر
ناتوانی در مصافِ گرگ پیر

مردمان گر یکدیگر را می درند
گرگ هاشان رهنما و رهبرند

این که انسان است این سان دردمند
گرگ ها فرمانروایی می کنند،

و آن ستمکاران که با هم محرم اند
گرگ هاشان آشنایان هم اند

گرگ ها همراه و انسان ها غریب
با که باید گفت این حال عجیب؟



📝#فریدون_مشیری
🎼 #جلیل_شهناز


https://www.tgoop.com/dDanidDay
https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« امکان و امتناع توجه به سرمایه اجتماعی ملت ایران در شرایط کنونی »


✏️این روزها بسیاری از شخصیت‌های سیاسی پیشین رده‌ بالای نظام و نیز تعدادی از تحلیلگران حوزه‌های مختلف که برخی از  ایشان از منتقدان تعدادی از اقدامات و سیاست‌های نظام نیز بوده و هستند؛ در بیانات یا نوشته‌های خود از رفراندوم، همبستگی ملی، و کنار گذاشتن اختلافات داخلی‌، سخن می‌گویند و از حاکمیت درخواست می‌کنند تا حقوق ستانده شده ملت و جامعه ایران به آنان بازگردانده شود. مانند آزادی سیاسی و اجتماعی، رشد اقتصادی از طریق بهره‌مندی از فرصت دیپلماسی، احیای اعتماد اجتماعی حاکمیت نزد ملت، آزادسازی زندانیان سیاسی و ایدئولوژیک، تغییر سیاست خارجی منطقه‌ای و جهانی.
من همه این موارد را با شفافیت و صراحت بیشتر در این گزاره جمع می‌کنم:
«‌ اکنون زمان تحول در شیوه حکمرانی است ».

👈اما چند پرسش مهم در این میان باقی است:

1️⃣ آیا حاکمان فعلی با نوع و شیوه حکمرانی مستقر کنونی، قادر به جبران سرمایه اجتماعی ازدست رفته خود نزد ملت ایران هستند؟

2️⃣ آیا نظام جمهوری اسلامی، جسارت و ظرفیت پوست‌اندازی و تحولات ساختاری و عمیق را دارد؟

3️⃣ آیا نظام جمهوری اسلامی به قدرت بازدارندگی سرمایه اجتماعی ملت ایران، باور دارد؟ یا هم‌چنان قدرت موشکی و هسته‌ای را دارای اعتبار بازدارندگی می‌داند؟

4️⃣ آیا جامعه‌ای که ۹۲ درصد مردمانش به استناد پژوهش های متعدد به‌ویژه پیمایش موج چهارم به وضعیت فعلی ایران معترضند، صرف تجاوز نظامی کشور یا کشورهای دیگر؛ بار دیگر به نظام حکمرانی مستقر اعتماد کرده و هم راستا با گفتمان انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی در اسرائیل ستیزی به جنگ و پیامدهای آن، تن خواهد سپرد؟

5️⃣ آیا جامعه ناراضی از حاکمیت جمهوری اسلامی با تنوع دین باور، سکولار، دین ناباور، جمهوری خواه، پادشاهی خواه، ملی‌گرا، سنت گرا، مدرن و ... ، می‌تواند بطور خشونت پرهیز و مدنی بدون ضربه به تمامیت ارضی و استقلال ایران؛ به دوران جدید نظام اجتماعی قدم بگذارد؟

🔹 بررسی‌هایم نشان می‌دهد در مجموع، میان طرفداران و منتقدان و مخالفان نظام در داخل و خارج، چهار گزاره به‌عنوان راهبرد اصلی حال و آینده نزدیک در شرایط کنونی جنگ اسرائیل و آمریکا با ایران وجود دارد:

الف/ حفظ جمهوری اسلامی با تداوم سیاست‌های داخلی و خارجی و عدم عقب‌نشینی از مواضع و باورهای گفتمان انقلاب اسلامی حتی با استمرار جنگ و منازعات منطقه‌ای و جهانی

ب/ براندازی و تغییر نظام حکمرانی جمهوری اسلامی با ادامه جنگ و استفاده از هر شیوه و امکان و آمادگی برای گذار از این نظام مستقر و برپایی نوع جدید نظام حکمرانی

ج/ تحول در شیوه‌ی حکمرانی از داخل با هدف حفظ تمامیت ارضی و منابع و سرمایه‌های انسانی، زیرساختی و طبیعی با تبدیل آتش‌بس به صلح پایدار، عقب‌نشینی از سیاست‌های خارجی اسرائیل ستیزی در منطقه و جهان، تغییر سیاست‌های داخلی و بازگرداندن آزادی‌های سیاسی و اجتماعی به ملت و جامعه مدنی، و رفتن به سوی تغییرات اساسی در اصلی‌ترین تقویت کننده‌های نوع و شیوه حکمرانی نظام جمهوری اسلامی شامل:
۱- قانون اساسی
۲- ایدئولوژی مذهبی اسلام سیاسی با قرائت خاص شیعی
۳- نهادهای نظامی و امنیتی برساخته پنج دهه‌ی اخیر پس از انقلاب سال ۵۷ با کارکردهای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ایدئولوژیک در داخل و خارج از کشور

د/ مخالفت با تجاوز کشورهای دیگر به تمامیت ارضی ایران و  هم زمان مخالفت و اعتراض به سیاست‌های جنگ طلبانه اسرائیل ستیزی و آمریکا ستیزی نظام حکمرانی جمهوری اسلامی و هرگونه جنگ و منازعه در این سرزمین با این استدلال که آنان که بر طبل جنگ ایران و اسرائیل می‌کوبند، پیش برنده‌ی ویرانی دو سرزمین و مردمانش در جنگ میان دو ایدئولوژی هستند.
با تأکید بر تحولات نظام اجتماعی از درون جامعه ایران البته تحولاتی شامل نوع و شیوه حکمرانی بصورت هم‌زمان.

✏️متولیان ارشد نظام حکمرانی جمهوری اسلامی و طرفداران چهار راهبردی که در بالا بدان اشاره شد، باید اکنون دریافته‌ باشند که بزرگترین عامل بازدارنده و سپر حفاظتی این سرزمین، نه موشک و انرژی و منابع هسته‌ای و سازمان‌های اطلاعاتی عریض و طویل و نه تجاوز قدرت‌های خارجی؛ که مردم ایران به‌عنوان سرمایه‌های انسانی متنوع در گروه‌ها،  قشرها و اقوام مختلف و داشتن روابط دیپلماتیک مقتدرانه و گفت‌وگو محور با کشورهای دیگر به مدد این انباشت سرمایه‌ای است.
اگر درک این نکته آشکار، طولانی شود؛ باید بدانند که نه از تاک نشان می‌ماند و نه از تاک نشان!

✍️ فریبا نظری
۹ تیر ۱۴۰۴



#تجاوز_به_ایران_محکوم_است
#دوران_جدید_تحولات_نظام_اجتماعی
#تحول_در_شیوه_حکمرانی
#جنگ_دو_ایدئولوژی
#سرمایه_اجتماعی_ملت_ایران
#ایران
#صلح_پایدار
#نه_به_جنگ


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

#جادوی_موسیقی


🎧 «دود و خون»


🔺 با صدای مینا دریس
▫️ موسیقی: حسام صدفی نژاد
▫️شعر: امید صباغ نو
▫️میکس و مستر: ادین



#آهنگ_شب
#مینا‌_دریس
#دنیایی_امن
#فردایی_روشن
#نه_به_جنگ
#صلح_پایدار
#ایران_من

https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📝📝« تاوان بی خردی بر دوش ایران »


◽به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، وزیر اسبق کشور: "وزارتخانه را در سال ۱۳۹۲ با ۲.۸ میلیون افغانستانی تحویل گرفتم و در سال ۱۴۰۰ با حدود ۳ میلیون نفر تحویل دادم؛ آمار رسمی می‌گوید در سه سال اخیر حداقل ۳ میلیون افغانیِ دیگر اضافه شده و هم اکنون ۶ میلیون افغانی در کشور داریم!" پی‌نوشت: استناد رحمانیِ فضلی به آمار رسمیِ مهاجرانِ افغانی بوده و در گفت‌وگویش می‌گوید تا ۸ و ۱۰ میلیون نفر هم برآورد دادند؛ آمار غیررسمی فرایِ این مقدار است!( ۲۹ بهمن ۱۴۰۳).

◽از اواخر سال ۱۴۰۳، اعتبار برگه‌های سرشماری و سکونت موقت لغو شده‌است. براساس این تصمیم، حضور دارندگان این برگه‌ها در ایران غیرقانونی اعلام شده است. آمارهای غیررسمی نشان می‌دهد که بیش از ۷ میلیون مهاجر در ایران حضور دارند که حدود یک‌سومِ آن‌ها به‌صورت غیرمجاز ساکن هستند. همچنین با لغو اعتبار قانونی برگه‌های سرشماری، رقم اتباع غیرمجاز در ایران به بیش از چهار میلیون نفر رسیده است؛ افرادی که هویت‌شان مشخص نیست و حضور بی‌ضابطه‌ی آن‌ها نگرانی‌هایی در حوزه اشتغال و امنیت به وجود آورده است. حضور گسترده مهاجران غیرقانونی در سال‌های اخیر، باعث ایجاد مشکلاتی در بازار کار و فشار به بخش خدمات بهداشتی و آموزشی شده است( فرارو، ۴ تیر ۱۴۰۴).

✏️چگونگی برنامه‌ریزی و شیوه‌های اقدام برای خروج مهاجران غیرقانونی از ایران، این روزها پرسش‌ها و نگرانی‌های بسیاری ایجاد کرده است. نگرانی‌هایی که برخی از آن‌ها در آینده ایران با همسایه شرقی خود و تاریخ مناسبات کشورهای ایران و افغانستان، به‌عنوان پی‌ریزی بحران‌هایی از سر بی‌خردی و ناکارآمدی متولیان امر؛ موجب درنگ و پرسش است. برخی از این موارد را باهم مرور کنیم:

۱- نبود برنامه‌ریزی در جهت کنترل و نظارت بر ورود قانونمند اتباع افغانستان به‌ویژه و بطور چشمگیر از نیمه‌ی دوم سال ۱۴۰۰ و آغاز بکار دولت ابراهیم رییسی؛ با افزایش بی‌رویه اتباع غیرمجاز افغانستان به کشور

۲- نادیده‌گرفتن انتقادات کارشناسان و متخصصان امور اجتماعی، امنیتی و اقتصادی در خصوص نابسامانی افزایش اتباع افغانستان در نقاط مختلف کشور ازسوی متولیان و سیاست‌گذاران در فاصله سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳

۳- به حاشیه رفتن موضوع پراهمیت مدیریت ورود مهاجران افغانستانی به ایران به دلیل اولویت سرکوب اعتراضات گروه‌های مختلف جامعه در سال های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ در خیزش/ جنبش #زن‌زندگی‌آزادی، و نیز افزایش انسداد سیاسی و اجتماعی با موضوع #حجاب_اجباری

 ۴- به حاشیه رفتن بیشتر موضوع مدیریت ورود مهاجران به ایران به دلیل منازعات سیاسی و نظامی خاورمیانه پس از هفت اکتبر و تشدید جنگ اسرائیل و حماس و لبنان متأثر از سیاست‌های اسرائیل ستیزی در ایران

۵- افزایش توجه به قانونمندی و ساماندهی مهاجران غیرقانونی اتباع افغانستان از اواخر سال ۱۴۰۳ (یعنی سه ماه پیش) به‌عنوان دستور کار دولت چهاردهم

۶- نابسامانی دوباره و شتابزدگی در اخراج مهاجران غیرقانونی اتباع افغانستان به دلیل جنگ  ۱۲ روزه اسرائیل، بدون داشتن زمان مناسب و کافی برای انجام بسامان با رعایت #حقوق_انسانی مهاجران و در نظرگرفتن شرایط اضطراری و پرخطر برخی از آن‌ها به‌ویژه #کودکان و #زنان در بازگشت به سرزمین تحت حاکمیت ضد زن #طالبان

۷- زیر سوال رفتن حیثیت و هویت جامعه مهاجران افغانستانی با برچسب جاسوسی برای کشور متجاوز به تمامیت ارضی ایران

۸- بازگشت مهاجران افغانستانی به کشورشان با احساسات ناخوشایند خشم، اندوه، نفرت، و ترس ناشی از نابسامانی و شتابزدگی مدیریت و اقدام برای خروج آنان و #شرم تحمیلی و نفرت ناشی از #برچسب جاسوسی برای کشور متجاوز به ایران

✏️اوج بی تدبیری و ناکارآمدی متولیان امر در سطوح کلان کشور در اخراج تعداد زیادی از مهاجران افغانستان به کشورشان با انباشتی از این احساسات ناخوشایند به‌ویژه خشم و نفرت از مردم و سرزمینی است که بدان #پناه آورده بودند و انتظار بازگرداندن خود را با لکه دار شدن آبرو و هویت نیمه ایرانی نیمه افغانی آن‌ها، دل هایشان را چرکین و دردمند و خشمگین ساخته است.
هم بر ما ایرانیان و هم بر مردمان افغانستان که سال‌ها در ایران سکونت و آشیانه داشته‌اند، آشکار است که مسئله و بحران نفوذ و شبکه جاسوسان تحت امر اسرائیل؛ فراتر از اتباع افغانستان در کشور است و آنجایی هم که بوده شامل اقلیت بسیار کمی از آنان است.
گر حکم شود که مست گیرند
در شهر هر آنکه هست گیرند!
این #انباشت_خشم و نفرت، سرمایه سودمندی برای هیچ یک از همسایگان ایران ما نبوده و پیامد عملکرد متولیان بی خرد و ناتوانی است که متهم هستند در وظایف محوله خود؛ امنیت ژئوپلیتیک با #همسایگان مرزی را چنین آسان در معرض #خطر قرار داده‌ و می‌دهند.

✍️فریبا نظری
۱۲ تیر ۱۴۰۴



#تاوان_بی‌خردی
#ایران
#افغانستان
#امنیت_ژئوپلیتیک
#حقوق_انسانی
#بحران_نفوذ


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

📽️تیزر فیلم #بی‌داد

🎬🎬« بی‌داد »

🎬 فیلم #بی‌داد در مورد #زن_خواننده جوانی است که از پذیرش ممنوعیت صدای زنان در عرصه عمومی سر باز می‌زند. او تصمیم می‌گیرد به آوازخوانی خیابانی رو بیاورد. این اقدام اعتراضی او با استقبال جوانان روبه‌رو می‌شود و مشکلات جدیدی را برای او پدید می‌آورد…

 جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی‌واری اعلام کرد که فیلم ایرانی بی‌داد ساخته سهیل یرقی را به‌عنوان دوازدهمین و آخرین فیلم بخش رقابتی اصلی (کریستال گلوب) به فهرست آثار منتخب امسال اضافه کرده است.
این چهارمین فیلم بیرقی پس از «من» (۱۳۹۵)، «عرق سرد» (۱۳۹۷) و «عامه‌پسند» (۱۳۹۹) محسوب می‌شود. «بی‌داد» به‌صورت مستقل ساخته شده، چرا که به‌دلیل لحن انتقادی‌اش به‌سختی می‌توانست با مجوز رسمی ساخته شود. حتی با وجود تولید مستقل، جشنواره اعلام کرده که بیرقی در طول مراحل فیلم‌برداری تحت فشار قرار گرفته است.
سهیل بیرقی قرار است برای نمایش جهانی فیلم خود در جشنواره کارلووی‌ واری حاضر باشد و «بی‌داد» را شخصاً معرفی کند. سروین ضابطیان، امیر جدیدی و لیلا رشیدی بازیگران «بی‌داد» هستند( سلام سینما، ۵ تیر ۱۴۰۴).


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups

‍ 📝 نرمالیزه کردن صلح در دنیای نرمالیزه شده با جنگ و خشونت

🖋️ سعید مدنی
زندان/تبعید دماوند


🔻مشکل امروز صلح‌طلبان و جنبش صلح، هنجاری و نرمالیزه‌شدنِ خشونت، جنگ و مرگ در بسیاری از مناطق دنیاست. در سرزمین من، ایران، سال‌هاست که تورم حدود چهل درصدی، امری عادی محسوب می‌شود. برخی روشنفکران و اقتصاددانان ارگانیک هم، مقالاتی مبنی بر وجود تورم در همه‌ی دنیا، از جمله ایران، نوشته‌اند؛ گویی قرار گرفتن یک‌سوم جمعیت زیر خط فقر و یک‌سوم دیگر در حال ریزش به زیر خط فقر، در همه‌ی دنیا امری عادی و متعارف و این خشونتِ شرم‌آور، امری هنجار و حتی معمول است که احیاناً می‌توان برای آن راه‌حلی متعارف در درون ساختار سیاسی-اقتصادی کنونی یافت. به همین ترتیب، هر روز اخباری درباره‌ی خشونت حاصل از بحران‌های کنونی ایران می‌بینیم و می‌شنویم، بدون آن‌که هیچ‌یک از آن‌ها امری غیرمعمول محسوب شود.

🔻در کشور من، ایران، پانزده سال مجازات سخت برای دو مرد و یک زن، امری متعارف است. حضور برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل در زندان، امری عادی است. به زندان افتادنِ چندین‌ساله‌ی مردان و زنان، اعم از دانشجو، معلم، کارگر، نویسنده و مترجم، به جرم سخن‌گفتن و اعتراض به وضع موجود و خشونت حاکم بر زندگی روزمره، نه‌تنها استثنا نیست، بلکه بخشی از جریان عادی هر روز است. در این کشور، تشکیل 90 هزار پرونده‌ی قضایی برای دختران و پسران جوانی که معترض حجاب اجباری بودند و اعمال خشونت علیه آن‌ها، بدیهی، معمول و متعارف محسوب می‌شود؛ گویی چهره‌ای بی‌بدیل از وضعیتی کاملاً عادی است.

🔻مسئله‌ی پیشِ‌ روی صلح‌طلبان و جنبش صلح‌طلبی در کشورهای دموکراتیک، تفاوت جدی با مسائل فعالان این جنبش در کشورهای اقتدارگرا دارد. کار دشوار صلح‌طلبان در ایران و دیگر کشورهای بی‌بهره از حقوق بشر یا ناقض آن، مبارزه برای صلح در دنیایی است که جنگ و خشونت، نابرابری و تبعیض، امری متعارف و بخشی از زندگی روزمره است.

🔻اگرچه هنوز هم دسته‌ای از صاحب‌نظران، ادعاهای اولویت اخلاقی خشونت‌پرهیزیِ صلح‌طلبان را به چالش کشیده و تأکید می‌کنند که خشونت می‌تواند عاملی مؤثر و حتی عادلانه برای نفی خشونت در نظام‌های اقتدارگرا باشد و از همین‌رو، صلح‌طلبی مطلق یا خشونت‌پرهیزی به‌مثابه یک استراتژی و اصل را مورد سؤال قرار می‌دهند (Howes, 2009) که البته عواقب میمونی برای جامعه‌ی ایران ندارد. مجموعه‌ی این تحولات معنوی و نظری درباره‌ی صلح و صلح‌طلبی، موجب شکل‌گیری مفاهیمی ابداعی مانند «امنیت انسانی»، «دفاع غیر تهاجمی» (non-offensive) و ارتقای اندیشه پیرامون «مقاومت مدنی» شده است.

🔻فعالان صلح در گروهِ ضعیف‌تر ـ مانند اپوزیسیون تحت سرکوب ـ اغلب عدالت و برابری را پیش‌شرط هرگونه صلح می‌دانند و بر صلح سیاسی تأکید دارند؛ در حالی‌که فعالانِ گروه قوی‌تر ـ مانند احزاب حاکم یا بخش‌هایی از ساخت قدرت ـ بیشتر بر صلح‌سازی بین‌فردی یا میان جناح‌های درون قدرت تمرکز می‌کنند. برای مثال، ایده‌ی وفاق در دولت پزشکیان. این تفاوت‌ها در فرایند ادغام افقی حامیان متنوع صلح، بسیار چالش‌برانگیز بوده و مانع شکل‌گیری جنبش صلحی متحد و قوی می‌شود.

🔻در جریان دورِ جدید مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و دولت ترامپ درباره‌ی پروژه‌ی اتمی ایران و تحریم‌ها، هم‌وطنان من به دو دسته‌ی حامی و مخالف مذاکرات تقسیم شدند: بخشی که عمدتاً اپوزیسیون خارج از کشور را در بر می‌گرفت، به‌شدت با این گفت‌وگوها مخالف بودند و آن را راهی برای نجاتِ جمهوری اسلامی از بحران‌های تو در تو و تداوم نظام اقتدارگرا می‌دانستند و در مقابل، بخشی دیگر از اپوزیسیون که بیشتر در داخل کشور قرار داشتند، فارغ از آثار و نتایج این گفت‌وگوها بر سرنوشت جمهوری اسلامی، صرف این‌که توافق احتمالی می‌تواند سایه‌ی جنگ را از آسمان ایران دور کند و اندکی گشایش در معیشتِ روزمره‌ی نزدیک به نیمی از جمعیت فقیر یا در معرض فقر ایجاد کند، آن را شایسته‌ی حمایت و تأیید می‌دانستند. تردیدی نیست که بخشی از این تفاوت دیدگاه‌ها تحت تأثیر باورها، استراتژی‌ها و تعلقات سیاسی است؛ اما در عین حال، بخش مهمی از آن نیز مربوط به حضور در فضاهای متفاوتی است که افراد و گروه‌ها در آن تنفس می‌کنند. این فضاهای متفاوت، منجر به اختلاف‌نظر در معنای صلح و خشونت نیز می‌شود.

📌این مطلب را دکتر سعید مدنی چند روز پیش از شروع جنگ ۱۲ روزه از زندان دماوند برای کنفرانس: «صلح، دموکراسی، و رسانه: بازاندیشی در نظم جهانیِ دستخوش تحول و پیامدهای آن» در لاهه هلند نوشته و آن‌را تقدیم کرده به دوست و هم‌بندی سابق خود؛ جعفر پناهی و فیلم «یک تصادف ساده» او که فیلمی در ستایش خشونت‌پرهیزی‌ است و فاتح نخل طلای کن.


🔗 متن کامل را اینجا بخوانید


#سعید_مدنی
#جامعه‌شناس_زندانی
#صلح
#جنگ
#خشونت

@hoseinrazzagh
@Sociologyofsocialgroups

📝📝« جنگ ایدئولوژیک یا صلح سازنده؟ »



✏️با آغاز جنگ ۱۲ روزه و سرگردانی دوران آتش‌بس، کنش‌گران صلح طلب در وضعیت پیچیده و پرفشاری در ایران امروز بسر می‌برند. این اشاره در جدیدترین نوشتار جامعه‌شناس زندانی #سعید_مدنی، برای بسیاری از ما کاملا درک شدنی و بخشی از تجربه زیسته‌ مان است:

«مشکل امروز صلح‌طلبان و جنبش صلح، هنجاری و نرمالیزه‌شدنِ #خشونت، #جنگ و #مرگ در بسیاری از مناطق دنیاست.
مسئله‌ی پیشِ‌ روی صلح‌طلبان و جنبش صلح‌طلبی در کشورهای دموکراتیک، تفاوت جدی با مسائل فعالان این جنبش در کشورهای اقتدارگرا دارد. کار دشوار صلح‌طلبان در ایران و دیگر کشورهای بی‌بهره از حقوق بشر یا ناقض آن، مبارزه برای صلح در دنیایی است که جنگ و خشونت، نابرابری و تبعیض، امری متعارف و بخشی از زندگی روزمره است»( زندان دماوند، خرداد ۱۴۰۴).

📍متن کامل را اینجا بخوانید
https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups/1984

◽از آنجاکه نوشتار دکتر مدنی مربوط به پیش از آغاز جنگ و تجاوز اسرائیل به ایران بوده، می‌خواهم در تأیید و تکمیل آن‌؛ نکاتی را با جزییات بیشتر بیان کنم. چالش‌های صلح‌طلبی موردنظر ایشان در ایران امروز، عبارتند از:
۱- انگ‌زنی
۲- ناسازگاری گروهی
۳- شکاف بین واقع‌گرایی سیاسی و آرمان‌گرایی
۴- اولویت یا عدم اولویت صلح
۵- ریسک‌پذیری

🔹برخی نکات تکمیلی در تایید این چالش‌ها عبارتند از:

۶- بیان حقایق ریشه‌های عاملیت و ساختار پیدایش جنگ در داخل و خارج از ایران و رویارویی دشوار هم‌زمان با متجاوزین جنگ طلب و جریانات سیاسی و امنیتی تندرو طرفدار جنگ در داخل و خارج

۷- جبران ناراستی‌ها و روایات تحریف و اغراق شده کشور متجاوز و نیز گفتمان رسانه رسمی تحت سیطره نیروهای تندرو طرفدار حاکمیت در ناامنی، تهدید قضایی و خشونت رسانه‌ای به دلیل نداشتن تریبون آزاد برای بیان دیدگاه‌ها و آگاهی رسانی عمومی در خطرات جنگ

۸- سرزنش مداوم ازسوی جنگ‌طلبان داخلی و خارجی با تاکید بر جنگ بعنوان راه نجات ایران

۹- سرزنش، تمسخر و مخالفت با کنش‌گران در طرح مسائل و مشکلات جاری جامعه که به دلیل هژمونی و برتری روایت جنگ‌ به حاشیه رانده شده‌؛ همچون: فقر، ناامنی، خشونت‌های اجتماعی و خانگی، آسیب‌هایی چون خودکشی، قتل، سرقت، زورگیری، اعتیاد، کودکان کار، روسپی‌گری

 ۱۰- فشار و خشونت از سه جهت بر کنش‌گران گفتمان صلح: حاکمیت و طرفداران تندرو و اسرائیل ستیز داخلی، براندازان تندرو داخل و خارج از کشور، اصلاح‌طلبان مخالف براندازی و موافق بقای جمهوری اسلامی با اصلاحات معمول و روبنایی و نه تحولات در نوع و شیوه حکمرانی

۱۱- نبرد کنش‌گران صلح با مسائل زیست روزمره خود به‌عنوان بخشی از مردم مانند: فقر، اشتغال در سازمان‌های رسمی تحت کنترل مداوم، هزینه‌های فزاینده مسکن و خوراک و دارو و درمان و آموزش، خشونت و ناامنی‌های اجتماعی

 ۱۲- طرح ابر بحران‌ها و چالش‌های مهم کشور در شرایط جنگی همچون: مشکلات عمیق زیست محیطی، فساد سیستماتیک نظام اجتماعی، انسداد سیاسی و فرهنگی فزاینده، افزایش مهاجرت از کشور، تبعیض و نابرابری

۱۳- به حاشیه رفتن مقاومت مدنی و مطالبه گری گروه‌های مختلف صنفی و سیاسی و اجتماعی در وضعیت جنگی

🔹برخی راهکارهای برون رفت از چالش‌های صلح‌طلبی در ایران امروز:
 
۱- تقویت و گسترش #شبکه‌های صلح‌طلب مدنی؛ با هم‌افزایی، هم صدایی و هم‌کنشی گروه‌های صلح‌طلب دانشگاهی، هنرمندان، روزنامه‌نگاران، کارگران، فعالین محیط زیست/ آموزش و آگاهی‌بخشی تخصصی و عمومی برای افزایش اشراف جامعه بر پیامدهای جنگ با بهره‌گیری از ابزارهای مختلف رسانه، هنر و ادبیات/حمایت از کنش‌گران گفتمان صلح

۲- ایجاد فضاهای امن برای #گفت‌وگو و ایجاد گفتمان صلح؛ در گروه‌های رسمی و غیررسمی/ بصورت فیزیکی و مجازی/ با پرورش و تمرین مهارت شکیبایی و رواداری در گفت‌وگو با یکدیگر 

۳- تلاش برای آشکارسازی تحریف و روایات گمراه‌کننده؛ با تشویق به افزایش و تقویت سواد رسانه‌ای/ تولید محتوای صلح طلبانه و خشونت‌پرهیز/ با تمرکز بر #منافع_ملی و مناسب‌ترین شیوه حفظ ایران و سرمایه‌های آن/ توجه به رفاه زندگی معمولی ایرانیان در شرایط صلح پایدار 

۴- ارتباط با سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری؛ با جلب توجه و حمایت صلح طلبان در سطح جهان و ایجاد کمپین‌های مشترک جهانی

✏️نگاه به آینده برای #توسعه‌ی پایدار و همه‌جانبه در ایران، راهی است دشوار که نیازمند تاب‌آوری، رواداری، مدیریت بحران، شکیبایی و گسترش گفتمان صلح و خشونت‌ پرهیزی است. آنان که امروز بر طبل جنگ می‌کوبند، نگاهشان به آینده ایران نیست که برای آینده خود و بقا و قدرت بیشتر درجهت گسترش ایدئولوژی قوم‌مدارانه خویش در تلاشند و ابایی از ویرانی ایران ندارند.
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود...

✍️فریبا نظری
۱۵ تیر ۱۴۰۴



#ایران
#نه_به_جنگ
#صلح_پایدار
#سعید_مدنی


https://www.tgoop.com/Sociologyofsocialgroups