خب از اول میگفتی کّدی پسندی انقدر وقت مارو نمیگرفتی.

بهترين هديه اى كه آدم ميگيره، گرون ترينش نيست اون هديه هایی كه فكر پشتش بوده، كه مثلا فلان روز از تو حرفات فهميده كه از فلان چيز خوشت مياد..

بچه که بودم، وقتی با بابام میرفتیم بازار، میگفت: اگه گم شدی همونجا وایسا، دنبال من نگرد و جایی نرو، من برمیگردم و پیدات میکنم.
‏بابا میشه پیدام کنی؟
‏من گم شدم.

حال بهم زن تر از آدمی که همش میناله و از هیچی راضی نیست نداریمممممم.

این “دوری و دوستی”رو واقعا هستم.

ميل به عکس گرفتن از خودم و منتشر کردنش در من مرده، فوت شده.

‏آخی بهت برخورد که در مقابل ناراحت کردنم ناراحتت کردم؟ درست رفتار میکردی که اینجوری نشه.

کاش ماهی عید بودم، نزدیک به مرگ.

جدی باور دارم آدمای ترسو داستان و از اونجایی تعریف میکنن که دود ازت بلند شده.
جسارت اینو ندارن بگن خودشون چیکار کردن که اینطوری رفتار کردی.
حتی به آدم‌های نزدیکشون.

چشمتون روز بد نبینه مدتیه که خرجم داره مادر دخلمو میگاد.

بچه ها مطمعن باشم شما هم گلس گوشیتونو عوض نمیکنید؟

من مهربون نبودم،تو عزیز بودی.

شماها چرا اشتراک پریمیوم همه‌چیو دارین؟ من الان دو ساله منتظرم پاول دورف دلش بسوزه قابلیت استوری تلگراممو فعال کنه.

یه استرسی دارم؛ انگار پیک شادی رو حل نکردم و ۱۳ فروردینه.

به عنوان شخصی که جزئیات یادش میمونه، خیلی بگا میرم.

مرسی عید خوبی بود لطفا پدرها دیگه برن سرکار داریم روانی میشیم.

هیچ لذتی بالاتر از دیدنِ کارمای کسی که بهت آسیب زده نیست.

این سندروم " ترس از اینکه شاید تا پایان عمر بعضی چیزها رو تجربه نکنم" داره دهنمو سرویس میکنه.

منم عجب زندگی کسشری برای خودم درست کردما.

لطفا گفتن “چقدر غذاتون خوشگله، توی مِنو کدومه؟” به میز بغلی در رستوران رو نرمالایز کنید.