Telegram Web
منوچهر بختیاری، پدر دادخواه پویا، به اعتصاب غذای خود خود پایان داد.

البته این زندانی سیاسی، همچنان از حق تماس با خانواده و درمان محروم مانده است و البته وضعیت جسمانی نامناسبی دارد.

خواهر منوچهر بختیاری، صبا بختیاری، در شبکه اکس نوشت:
«از زندان چوبیندر قزوین خبر رسید که برادرم به اعتصاب غذای خود خاتمه داده است. حالشان ناگوار است و هنوز ممنوع تماس هستند. خبری هم از آزادی، مرخصی و درمان نیست.»

پیشتر هم منا بختیاری، خواهر دادخواه پویا، در پستی در اینستاگرام، از حال نامساعد پدرش منوچهر بختیاری در زندان جمهوری اسلامی خبر داده بود.

لازم به ذکر است، علاوه بر منوچهر بختیاری، ناهید شیرپیشه (مادر پویا)، آرین شیرپیشه (دایی پویا)، مهرداد بختیاری (عموی پویا) زندانی هستند و عمه پویا مجبور به مهاجرت و زندگی در تبعید شده و با این حال تهدید می‌شود و این خانواده با انواع محدودیت‌ها از نظر کاری و مالی مواجه شده‌اند.

همسر آقای منوچهر بختیاری هم فرزند خردسالی دارد که به تنهایی بزرگ می‌کند. مادر آقای بختیاری هم بارها به بیمارستان منتقل شده است.

‏⁦صدای این خانواده دادخواه باشیم

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
خودکشی به عنوان رفتاری اعتراضی پدیده‌ای بسیار نادر است. همبستگی اجتماعی باید مانع این اقدام شود راه‌های اعتراضی جایگزینی بسیاری وجود دارد تحصن مقابل زندان‌ها همراهی با اعتصاب غذای زندانیان انتشار بیانیه و پاسخگوکردن مقامات جمهوری اسلامی.
به یاد کیانوش سنجری به یاد محمد مرادی به یاد آزادی‌خواهانی که جمهوری اسلامی قاتل آنان است.
«من یان پالاخ هستم،
یک چک، یک لهستانی، لیتوانیایی، ویتنامی،
افغانی‌ام.
من همان توام که مورد خیانت واقع شده‌ای.
پس از آن که هزار بار خود را سوزاندم
شاید ما برنده شویم.»
- ویکتور ژستالو، هنرمند لهستانی
پالاخ مانند هر روز به میدان واتسلاوسکه رفت تا به دانشگاه برود اما این‌بار به جای رفتن یه سمت دانشگاه در گوشه‌ی میدان ایستاد و کیفش را روس سکویی گذاشت. کتش را از تن به در آورد و بر تنش بنزین ریخت و خود را آتش زد. او در این میدان شلوغ به هر سو می‌دوید و نعره می‌زد. مردم تلاش کردند که او را خاموش کنند. او با صدایی گرفته و رنجوز از درد و سوزش گفت که این کارش خودکشی نبوده است و به نامه‌ای اشاره کرد که در کیفش گذاشته است. یان به بیمارستان منتقل شد و چند روز در نوزدهم ژانویه درگذشت.
خودسوزی محمد بوعزیزی، جوان ۲۶ ساله تونسی که دستفروشی می‌کرد در تاریخ هفدهم دسامبر ۲۰۱۰ توانست توجه جهانیان را به خود جلب کند.
نیوشا فرهی، نویسنده و مدیر خانه کتاب لس‌انجلس یکی از ایرانیانی بود که در ۲۹ شهریورماه سال ۱۳۶۶ و در اعتراض به حضور آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای در اجلاس سازمان ملل و در اعتراض به وجود زندانیان سیاسی در ایران خود را به آتش کشید.
هما دارابی سوم اسفند۱۳۷۲ در اعتراض به حجاب اجباری در میدان تجریش تهران اقدام به خودسوزی کرد و جان باخت.
صدای ایران باشیم
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کیانوش_سنجری
@Tavaana_TavaanaTech
شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک استان تهران، ۶ تن از متهمان ⁧ پرونده اکباتان ⁩ شامل میلاد آرمون ، علیرضا کفایی ، امیرمحمد خوش‌اقبال ، نوید نجاران ، حسین نعمتی و علیرضا برمرزپورناک را به اتهام «مشارکت در قتل عمد» به قصاص نفس (اعدام) محکوم کرده است.

چهار نفر از این افراد، تا دو هفته پیش با وثیقه آزاد بودند. دو مستشار دادگاه برخلاف نظر قاضی دادگاه حکم به بازداشت مجدد آن‌ها دادند و همان دو مستشار باز بر خلاف رای قاضی دادگاه حکم به اعدام این افراد دادند!
مستشارهایی که کاملا مشخص است که گماشته نهادهای امنیتی هستند..
این عزیزان در طی دوران بازداشت به شدت شکنجه شده بودند.
رای دادگاه بچه‌های اکباتان به طور مشخص انتقام‌گیری حکومت از مردم قهرمان ایران به ویژه ساکنان شهرک اکباتان است که نقش برجسته‌ای در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ داشتند.

ضحاک دار به دوش!‎

https://tavaana.org/gallows-carrier/

طرح از شاهرخ حیدری

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#بچه_های_اکباتان
@Tavaana_TavaanaTech
«برای تونسی‌ها یک سیلی کافی بود برای ما چه؟

دی‌شب دوستی گفت: «کیانوش سنجری توئیت کرده که اگه ... خودکشی خواهد کرد.» نمی‌دونم چرا ولی مثل روز برام روشن بود که خودکشی خواهد کرد و خواهد مرد. فهمیدنش نبوغ زیادی نمی‌خواست. زمان اعلام‌شده کوتاه بود و حتی اگه بلند بود هم حکومت بهش وقعی نمی‌نهاد. پس هدف اینی که می‌گفت نبود. هدف رسوندن یه پیام بود. اینکه اگه همه دست به دست هم ندیم، سرنوشت تک‌تک‌مون یک مرگ تلخه. عده‌ای در زندان، تعداد بیشتری از گرسنگی، تعداد خیلی بیشتری از بی‌آبی، عده‌ای از سرطان و سکته ناشی از نویز ماهواره و آلودگی هوا و ... خواهیم مرد. و این مرگ خیلی به ما نزدیکه.
گمانم شریعتی می‌گفت و از معدود تعریف‌سازی‌های درستشه که شهید، شهادت وضعیته. حسینی که شریعتی می‌ساخت، شهادت وضعیت بود. شهادت غلبه ظلم و فساد و حماقت بر عدل و تقوا و عقل. و شهادت اینکه راهی جز قیام و قمار بر سر جان نمانده‌است.
شهید کیانوش سنجری، شهادت وضعیت ماست. شهادت به وضع مملکتی که انسان‌های خودشیفته و پلشت و کودن و فرصت طلب و خودخواهش در قدرتند و افراد شریف و با گذشت و دیگر دوست و باهوش و باسوادش یا فرار کردن یا فاسد شدن یا در حال جون کندن برای یه لقمه‌نونن.
شهادت اینکه این وضعیت سال‌هاست کمر به قتل ما بسته و هر سال با خون کشته‌های بیشتری سیر خواهد شد. اینکه هر روز ادامه نفهمیدن عامدانه این وضعیت و متحد نشدن برای رفع عامل بدبختی ملی، مرگ دسته جمعی ما رو نزدیک خواهد کرد.
کسی که شرطی برای خودکشی نکردن گذاشته که محقق نشه و اعلامش کرده و تا زمان انجامش یک روز وقت داده، برای نمردن نیومده. اومده که شهادت بده. اومده شهید بشه.
برای تونسی‌ها یک سیلی کافی بود. شاید که یک سیلی برای بیدار شدن ما از خواب کافی نباشه. از قضا شاید لازمه که راه شهید کیانوش ادامه کنه: اینکه اگه همه دست به دست هم ندیم، سرنوشت تک‌تک‌مون تلخ خواهد بود.»


این یادداشت را یکی از مخاطبان توانا به نام امیر آرام ارسال کرده است

نظر شما چیست؟

شرح عکس: جاویدنام کیانوش سنجری، نفر اول سمت چپ

کیانوش با کارگری امرار معاش می‌کرد


#کیانوش_سنجری #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سالگرد جاویدنام سیدعلی عراقی

علی عراقی عصر روز ۲۵ آبان‌ماه در منطقه ولیعصر تبریز در حالی که سعی در فرار از دست مامورین جمهوری اسلامی داشت، از پشت سر مورد اصابت گلوله ساچمه‌ای قرار گرفت و پس از به زمین افتادن، نیروهای سرکوب او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند که متاسفانه در اثر جراحات ناشی از گلوله‌های ساچمه‌ای و ضربات باتوم به قتل رسید. او چند سال قبل با ویزای دانش‌آموزی به کانادا رفته، اما به ایران بازگشته بود.

دوستانش در تورنتو می‌گویند او به ایران برگشته بود، چون به قول خودش، عاشق شهرش و عاشق ایران بود.
علی عراقی تنها فرزند خانواده بود. او جوانی شاد و عاشق زندگی بود،  اما جمهوری اسلامی جان این جوان را هم گرفت.

#علی_عراقی #تبریز #مهسا_امینی‌ #انقلاب_ملی #یادمون_نمیره #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مراسم سالگرد جان‌باختن امید مؤیدی، پنجشنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۳ برگزار شد

امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.

روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوانی معترض روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار می‌دهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.


#شیراز #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #امید_مؤیدی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
بیستم آبان سالگرد جان‌باختن اردلان قاسمی بود.

متن زیر و تصاویر بالا در صفحه اینستاگرام یکی از اعضای خانواده‌اش منتشر شد:

«از برایت مینویسم مینویسم که در وجود تو چقدر غیرت و شهامت بود می‌نویسم که شجاعت داشتی می نویسم که اوایل قیام ژینا تو را در تهران دستگیر و زخمی کردند بالاتنه سمت راست تو را هدف گلوله های سا چمه ای قرار دادند و تو از طریق دوستانت درمان خانگی شدی ولی به ما هیچی نگفتی تا دو هفته بعدش فقط یک نفر از خانواده فهمید می‌نویسم در راهی که انتخاب کرده بودی با وجود زخم‌های بدنت باز ادامه دادی نوشتی برای هموطنانت برای آزادی زن و زندگی

ما به تو افتخار می‌کنیم تو قهرمانی بودی که از جانت برای آزادی سرزمینت گذشتی زخم‌هایت که هنوز خوب نشده بودند اما دلت بی قرار بود و باز هم رفتی.... و آن شب بی‌مروت با تو سازگاری نکرد ولی آسمان و زمین شاهد قصه تو بودند دستانت ماموریتت را بر دیوارهای شهر را حک کردند و در ازای آن تو را که از قبل زیر نظر و شناسایی کرده بودند را به رگبار گلوله‌های آتشین بستند، بگو ببینم چقدر درد کشیدی جانم جای ۳ گلوله جنگی خیلی دردناک و چقدر امید به زنده ماندن داشتی؟ البته که داشتی چون منتظر ما بودی و چشم انتظاری برای مادر و خانواده و بقیه تا شاید برسیم و کمکی کنیم غافل از اینکه تو را اغتشاشگر خواندند و به عمد سراغت نیامدند طبق شواهد چند ساعت خون زیاد از بدنت رفت و جا داشت که تو را عمل کنندو دریغ از رسیدگی بهت و تو داد زدی ... چرا یکی به دادم نمی رسد.... این حرفت را تا ابد در ذهنمان حک کردی و چه چیز دردناک تر از این؟ تو آرام آرام با کلی نا امیدی که حتی یکی از ماها کنارت نبودیم به خواب ابدی رفتی ولی با چشمان باز و هر کس روی چشما نت را دست کشید دوباره باز ماند تا مامان آمد وتو را در آغوش کشید و غرق بوسه کرد و با دستانش چشمان منتظرت را بست و تو هم انگار منتظر دستانش بودی ... و برای همیشه خدا حافظی کردی و ما هم تو را به خالقت سپردیم روحت شاد اردلان جان»


روز ۱۹آبان۱۴۰۱، اردلان قاسمی با دوستش مشغول نوشتن شعارهای اعتراضی در بلوار طاق‌بستان کرمانشاه بود که از پشت سر، هدف شلیک مستقیم گلوله نیروهای امنیتی قرار گرفت و جان خود را از دست داد.

«سه گلوله به کتف، کلیه و کشاله ران» اردلان قاسمی اصابت کرده و ماموران او را که دچار خونریزی شدید بوده به بیمارستان طالقانی کرمانشاه منتقل کردند، اما «اجازه ندادند که سریعا مورد عمل جراحی قرار گیرد و اردلان پس از چند ساعت، «در نتیجه خونریزی شدید» جان خود را از دست داد.

خانواده اردلان قاسمی برای تحویل گرفتن پیکر او مبلغ ۱۶ میلیون تومان به نیروهای امنیتی پرداخت کرده و تهدید شده‌اند که مطلقا درباره کشته شدن فرزندشان اطلاع‌رسانی نکنند.

نیروهای امنیتی خانواده اردلان قاسمی را «مجبور به امضای متنی کرده‌اند که در آن عنوان شده اردلان قاسمی در حین سرقت خودرو هدف تیراندازی ماموران انتظامی» قرار گرفته است.

پیکر این شهروند معترض روز شنبه ۲۱آبان‌، تحت تدابیر شدید امنیتی به شهرستان گیلان‌غرب شهر زادگاه او انتقال یافت و در «آرامستان طاقیل» این شهر به خاک سپرده شده است.

خانواده اردلان هنگام غسل پیکر او متوجه می‌شوند که او پیشتر هم در جریان اعتراضات مورد اصابت گلوله ساچمه‌ای قرار گرفته بود، ولی به کسی نگفته و از طریق دوستانش تحت درمان خانگی قرار گرفته بود.

#اردلان_قاسمی #گیلانغرب #کرمانشاه #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
🔸️ برخی قاب‌ها چنان چیده می‌شوند که به قلب آدم چنگ می‌زنند...جسد سنجری از سر اتفاق در کنار بادکنک‌ها قرار گرفته که رنگ‌شان با رنگ لوگوی کاور جنازه همخوانی دارد تا گویی با سرخی خون و سیاهی سوگ او همسو شود....گویی آن بادکنک‌ها به تماشا و انتظار نشسته‌اند تا روح کیانوش را در آغوش بگیرند و بالا ببرند......تا بی‌پروایی او را پرواز دهند.....خیابان باران خورده هم نشان از خیسی اشکی دارد که در شبی شوم بر گونه خاک جاری شد.....انگار تراژدی با پریشانی تراز شده...پاییز باشد، باران ببارد و کوچه‌ها خیس باشد اما خیابان نه فرصت قدم زدن‌های خیال‌انگیز یا مجال قرارهای عاشقانه که تماشای مرگ‌های دلخراش شود....حافظه خیابان پر شده از زخم خاطره‌های جمعی که زیبایی پاییز را به یغما برده‌اند و روحش را تسخیر کرده‌ا‌ند....زمین نمناک است و زمان غمناک و تا چشم کار می‌کند خوشه‌های خشم‌های خروشان در خاموشی این خاک پیداست.....علیرضا آذر می‌گفت: بي تو من با بدن لخت خيابان چه كنم....با غم‌انگيزترين حالت تهران چه كنم؟......حالا اما غم‌انگیزترین حالت تهران(تو بگو ایران) نه بدن لخت خیابان که بدن بی جان آدمی در خیابان است!


متن بالا از صفحه رضا صائمی
saemi_1355

طرح از صفحه روشی روزبهانی
roshi_rouzbehani

#کیانوش_سنجری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
قاتل جمهوری اسلامیه

فرقی نمیکنه
آقای سنجری باشه یا دختری باشه که خودسوزی میکنه یا جانبازی که به سر خودش شلیک میکنه، آدمی بالای چوبه دار کشته شده باشه یا به سرش شلیک شده باشه، بچه ای باشه که به خاطر اخراج از مدرسه خودکشی کرده باشه یا کارگری که از نداری به زندگیش پایان داده

قاتل همشون جمهوری اسلامیه

طرح از قلم‌فرسا

#کیانوش_سنجری #کارتون #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
مراسم زادروز جاویدنام سپهر اسماعیلی بر سر مزارش برگزار شد

- جاویدنام سپهر اسماعیلی جوان ۲۱ ساله‌ای بود که روز ۲۴ آبان‌ماه ۱۴۰۱ در شهر رشت با گلوله نیروهای حکومتی کشته شد و در قزوین به خاک سپرده شد.
خانواده‌اش شکایتی تنظیم کردند و قاتل او در دادگاه بدوی به اتهام «قتل غیر عمد»! در نهایت به سه سال زندان محکوم شد.

پس از شکایت خانواده سپهر اسماعیلی و رسیدگی قضایی دادگاه نظامی گیلان شعبه ابتدایی مسئول بررسی پرونده اتهام عامل تیراندازی را به دلیل تیراندازی غیرقانونی و بدون دلیل با گلوله جنگی به سمت شهروندان به قتل عمد متهم کرد.

پس از این مساله با اعمال فشار سپاه گیلان پرونده به شعبه دیگری ارسال شده و در نهایت شعبه اول دادگاه نظامی استان گیلان اسفند ماه ۱۴۰۱ عامل تیراندازی را از قتل عمد تبرئه و او را تنها به پرداخت دیه و یک سال زندان و همچنین به دلیل کمک‌نکردن به مجروح که در نهایت منجر به مرگ سپهر اسماعیلی شده تنها به ۳ سال زندان محکوم کرد.

سپاه گیلان در ابتدا پیشنهادات مالی سنگینی برای رضایت‌گرفتن از خانواده سپهر اسماعیلی و منصرف‌کردن آن‌ها ار پیگیری پرونده ارائه می‌دهند و پس از رد همه این پیشنهادات از سوی خانواده، ارعاب و تهدید شدید خانواده توسط سپاه گیلان آغاز می‌شود.

صدور حکم تبرئه از قتل عمد عامل تیراندازی در حالی صورت گرفته که به گفته منبع آگاه او در جلسه پایانی دادگاه به صراحت گفت: «من برای دفاع از ولایت و اسلام حاضرم ده تا مانند این بچه را بکشم.»

#سپهر_اسماعیلی #ما_ادامه_داریم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
2024/11/15 01:02:27
Back to Top
HTML Embed Code: