📌بیانیه‌ی جمعی از نویسندگان، روشنفکران و فعالان مدنی ایرانی در محکومیت تجاوزگری اسرائیل
🔻حمله‌ی اسرائیل تجاوزی آشکار به میهن‌مان ایران است. این حمله در تضاد روشن با قوانین بین المللی است و درست در روزهایی آغاز شد که ایران برای یافتن راه‌حلی صلح‌آمیز بر سر مناقشه‌ی هسته‌ای در حال مذاکره‌ با نمایندگان دولت آمریکا بود. ما با وجود انتقادات بسیار به حکومت، این تجاوز گستاخانه به خاک میهن را با تمام وجود محکوم می‌کنیم. ملت ایران درون و بیرون مرزهای سیاسی در برابر این تجاوز تمام‌قامت می‌ایستد. 🔻آنچه تا کنون کاملاً مشخص شده این واقعیت است که مناقشه بر سرغنی‌سازی هسته‌ای تنها بهانه‌ای برای حمله‌ای گسترده به زیرساخت‌های حیاتی اقتصادی و راهبردی کشور است. اسرائیل در پی تضعیف بنیان‌های ایران است و اگر در این مسیر موفق شود آینده‌ای بسیار نگران‌کننده و شوم برای کشور ما رقم خواهد خورد. الگوی حملات اسرائیل مشابهت بسیاری با جنایت‌هایی دارد که در غزه و لبنان انجام داد. دولت اسرائیل دولتی یاغی است که زیر چتر حمایت مطلق قدرت‌های غربی و با سکوت همراه با رضایت آنها به راحتی قوانین و عرف بین المللی را زیر پا می‌گذارد، زیرساخت‌های اقتصادی، مردم عادی و اماکن غیرنظامی را بمباران می‌کند. متأسفانه آنچه بر سر مردم غزه و لبنان آمد، دقیقاً به همان شکل اکنون دارد بر سر مای ایرانی می‌آيد و قدرت‌های اروپایی و آمریکا نه تنها نظاره‌گر که تأییدکننده و کمک‌کار اند.
🔻با این همه تصور می‌کنیم که علاوه بر دفاع نظامی ایران در مقابل تجاوز نظامی که بدون هیچ تردیدی مشروع است، دولت‌مردان باید برای پایان دادن آبرومندانه به این جنگ از سازوکارهای دیپلماتیک حداکثر بهره را ببرند. هر ساعتی که این جنگ ادامه پیدا کند، مرگ و ویرانی بیشتری برای ایرانیان به دنبال خواهد داشت. در این لحظات باید علاوه بر شجاعت جنگ‌آورانه بر خردورزی دیپلماتیک نیز تکیه کرد.
🔻مردم ایران به حق آزردگی‌های بسیاری از حکومت دارند و متأسفانه در این سال‌ها حاکمان ایران توجهی به خواسته‌های مشروع ملت ایران نکردند. بسیاری از منتقدان و نخبگان کشور در داخل و خارج کشور کژی‌ها، ستم‌گری‌ها و سیاه‌کاری‌های حکومت را به شیوه‌های مسالمت‌آمیز نقد کرده‌اند و راه برون‌رفت از این وضع را نشان حاکمیت داده‌اند، گرچه حکومت گوش شنوایی نداشته است. مثلا از آغاز جنگ حکومت می‌توانست با آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی به اجماع ملی‌ای که بر سر مقاومت در برابر تجاوز نظامی اسرائیل شکل گرفته، پاسخ مثبت دهد. مهم است که در این شرایط بحرانی، حکومت در حین آنکه با تجاوز خارجی مبارزه می کند راههای آشتی ملی را باز کند، نه فقط زندانیان سیاسی را آزاد کند که به شخصیت های مستقل ملی تریبون بدهد، صدا و سیما را از انحصار خارج کند، و مواردی از این دست. این تلاشها به اندازه‌ی مقاومت موشکی در برابر تجاوز مهم است. با همه‌ی این انتقادات به حق و مشروع، ما خود را متعهد به ایران و سعادت جمعی ایرانیان می‌دانیم و در برابر دشمن تجاوزکار می‌ایستیم و همیشه در جبهه‌ی ایران باقی خواهیم ماند.
🔻به هیچ عنوان نباید انتقاد از حکومت داخلی را با تجاوز دشمن خارجی به خاک میهن درآمیخت. متأسفانه برخی از ایرانیان خود را عملا در جبهه‌ی اسرائیل قرار داده‌اند و از حمله به ایران اظهار شادمانی می‌کنند. چنین مواضعی چیزی جز خیانت به کشور و ملت بزرگ و تاریخی ایران نیست. هیچ دشمن تجاوزکاری برای ایران آزادی به ارمغان نخواهد آورد. در این باب به قدر کافی آزمون‌های تلخ در منطقه ما وجود دارد. در این موقعیت خطیر از ملت بزرگ ایران می‌خواهیم پای ایران بایستند و نگذارند دشمن غدّار ایران را تکه‌پاره کند یا کشور را دهه‌ها به عقب براند.
🔺در پایان ذکر این نکته ضروری است که این بیانیه صرفاً هدف میهن‌دوستانه دارد و از هیچ جریان سیاسی‌ داخلی و خارجی دفاع نمی‌کند و طیف‌های مختلف فکری و سیاسی آن را امضاء کرده‌اند. تنها امری که برای ما در این لحظه‌ی خطیر اهمیت دارد دفاع از کیان ایران است.
زنده باد ایران، پاینده باد وطن

🖌امضاء‌ها:
• علیرضا آبیز
• مسعود ادیب
• سید کوهزاد اسماعیلی
• حسن یوسفی اشکوری
• احمد بستانی
• رضا بهشتی معزّ
• اشکان بحرانی
• سروش چیت‌ساز
• علی تقی‌پور
• تورج پارسی
• تورج دریایی
• شهاب‌الدین فرخ‌یار
• حسن فرشتیان
• رضا حاجی
• مهدی جامی
• سروش دباغ
• بهمن ذکی‌پور
• لیلا چمن‌خواه
• لیلا سامانی
• سالار سیف
• فاطمه شمس
• فاطمه صادقی
• احمد صدری
• مرتضی صادقی
علیرضا سمنانی
• احسان راستان
• علی عبدی
• حسین کاجی
• حسین کمالی
• امید مهرگان
• یاسر میردامادی
• سراج‌الدین میردامادی
• بابک مینا
• داریوش محمدپور
• آرش نراقی
• فرخ نگهدار
• حسین نیستان [به نقل از زیتون]@YMirdamadi

‘’Israel macht in Iran Drecksarbeit für uns’’

هیچ وقت فراموش نکنید صدراعظم آلمان گفت اسرائیل در ایران برای ما کار کثیف را انجام می‌دهد، یعنی کاری که پست است و ما از انجامش ناتوانیم. مابقی کشورهای اروپایی و غربی هم وضع بهتری ندارند، اما آلمان حقیقتاً کشور عجیبی است. با طعنه‌ای به هگل باید گفت «قلمروی ژرمنی تاریخ» نه تنها ایستگاه نهایی فرایند تحقق روح و مصالحه امور متضاد نبود، که سرزمین کابوس و بدترین تضادها است، وسوسه برتری و نابودی دیگران ظاهراً در «قلمروی ژرمنی تاریخ» بسیار نیرومند است. اینجا سرزمین مصالحه عام و خاص نیست، سرزمین مشروع‌سازی نظری برای نابودی هر خاصی است! روزی علیه یهودیان و مستعمرات آفریقایی روزی دیگر با دولت یهود و علیه کشوری در مشرق‌زمین. این جمله صدراعظم آلمان گویی از اعماق ناخودآگاه جمعی «قلمروی ژرمنی تاریخ» بیرون آمد!

بابک مینا




#فرهیختگان علیه تجاوز و استبداد

یک تذکر خیرخواهانه

ایران و جمهوری اسلامی در وضعیت بسیار سختی قرار گرفته است. متأسفانه مقامات جمهوری اسلامی نه تنها از تاریخ که حتی از جنگ ایران و عراق و پایان تلخش؛ جنگی که خود مدیریتش می کرده اند، هیچ نیاموخته اند.
حال که اسرائیل متجاوز وفق صورت و سیرت خویش در ادامه تجاوزات ادامه دارش بر ضد همسایگانش و بیشتر علیه فلسطینی ها به ایران بدون کمترین بهانه معقولی و خلاف تمامی قواعد شناخته شده و متعارف بین المللی به حریم یک کشور عضو سازمان ملل و عضو سازمان انرژی هسته ای حمله و تجاوز نظامی کرده و اخیرا ترامپ فاسد نیز به یاری نخست وزیر جانی و درمانده اسرائیل آمده تا شاید او را از گرداب خودساخته رهایی بخشد و به حریم ایران تجاوز کرده است، پیشنهاد می کنم مقامات جمهوری اسلامی از هر نوع واکنش احساساتی و شتابزده خودداری کرده و حداقل در وضعیت کنونی به آمریکایی ها حمله نظامی نکنند. چنین به نظر می رسد که حمله به آمریکایی ها و به ویژه کشته شدن یک سرباز آمریکایی، ولو به حق و کاملا مشروع، به سود ترامپ متجاوز خواهد بود. چرا که او از این طریق می تواند به اختلافات داخلی در آمریکا و از جمله اوج گرفتن مخالفت ها علیه جنگ افروزی ترامپ و ترامپیست ها در داخل آمریکا و در سطح جهانی چیره شده و در نهایت این نوع تلفات و حملات را توجیهی هرچند ناموجه برای اقدامات تجاوزکارانه خود و همفکران و هم پیمانانش در اسرائیل جا بزند.
می دانیم شعارهای تند جنگ طلبی و جنگ افروزی و به طور خاص شعار مرگ خواهی برای این و آن و از جمله شعار مرگ بر آمریکا و به طور خاص اعلام نظر راهبردی نابودی اسرائیل، چه اندازه متوهمانه و غیر مدبرانه و زیانبار بوده است. حال هنوز هم تندروان ظاهرا انقلابی، دست از آن شعارهای بی پشتوانه و ضد ملی برنداشته اند. بی گمان دفاع حق ایران است و به هر صورت ممکن و معقول حق دارد از خود دفاع کند اما دفاع نیز اگر بی محاسبه باشد و ده ها مؤلفه و ملاحظه را در نظر نگیرد، به نتایجی زیانبار منتهی خواهد شد. این را تاریخ بارها نشان داده است و به طور خاص با تداوم جنگ هشت ساله و طرح شعارهایی چون تشکیل حکومت اسلامی در عراق و مهم تر از آن تکرار شعار «جنگ، جنگ تا رفع فتنه در جهان» و یا «راه قدس از کربلا می گذرد»، سرمایه های مذهبی و ملی و حتی انقلابی یک انقلاب بزرگ مردمی بر باد رفت.
در هرحال الان وقت این گلایه ها نیست؛ اکنون فقط به عنوان یک ایرانی علاقه مند به سرنوشت مردم و کشور به مقامات نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی صمیمانه هشدار می دهم حال که به هر تقدیر کار به اینجا رسیده هوشمندانه عمل کنند. گفتن ندارد که هرگز خواهان تسلیم ذلیلانه نبوده و نیستم ولی فقط می توانم بگویم خردمندانه و وفق مقتضیات تصمیم بگیرید؛ چرا که گفته اند: جلو ضرر را هرکجا بگیرید، منفعت است. دیگر خود دانید. تاریخ از زمامدارانی که به موقع تصمیم درست و به سود مردم گرفته اند، ولو تن به شکست داده اند، به نیکی یاد خواهد کرد.
خداوند ایران و ایرانی را از شر اشرار در امان نگهدارد.
یکشنبه 1 تیر 1404 #ایوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی

زندانیان را دریابید!

#عمادالدین_باقی
✔️ آقایان، در برابر دشمنان غدار باید دلمان را به شما خوش کنیم که به هیچ سوالی و پیامی و درخواست دلسوزانه ای پاسخ نمی دهید؟
در حالی که عده ای از زندانیان سیاسی، با وجود مخالف بودن با حاکمیت، دل در گرو ایران و دفاع از کشور در برابر متجاوزان را دارند و می توانستید مدتی پیش آنها را آزاد کنید تا پیامی برای تقویت همبستگی بفرستید اما همچنان سرسخت و لجوجانه عمل می کنید.
چرا عده ای از زندانیان عادی و سیاسی که شرایط قانونی برای آزاد شدن را دارند آزاد نمی کنید؟ خانواده هایی که از فرط نگرانی دارند قالب تهی می کنند، با حمله امروز به در ورودی زندان اوین ممکن است نگران شوند و به سوی آنجا هجوم ببرند و خدای ناکرده حادثه ای رخ دهد که در این شرایط قابل کنترل نباشد.
علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد. هرچه زودتر با رعایت حداکثر انعطاف، زندانیان بی خطر را آزاد کنید.
متذکر می شوم که سعی کردم از طریق برخی افراد در قوه قضاییه این پیام را منتقل کنم اما پاسخگو نبودند و راهی جز رساندن پیام از این طریق نبود.

📡 کانال گفتارهای باقی
https://www.tgoop.com/emadbaghi
وبسایت
 www.emadbaghi.com

بیانیه‌ی ۳۵۰ فعال سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی در پانزدهمین سالگرد حصر رهبران جنبش سبز – Telegraph
https://telegra.ph/%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%DB%8C-%DB%B3%DB%B5%DB%B0-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C--%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D9%88-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%B2%D8%AF%D9%87%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%AD%D8%B5%D8%B1-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4-%D8%B3%D8%A8%D8%B2-02-08

فریادِ درون (سید محمد ناظم زاده)
@smnazemzade

🔴تهاجمی فراتر از بهانه‌ی هسته ای

🔷حسن یوسفی اشکوری
@iranfardamag

▪️اسرائیل به بهانه ای دفع خطر جدی سلاح های هسته ای در دست مسئولان جمهوری اسلامی، به صورت غافلگیرانه به تهران و ایران بزرگ حمله نظامی کرد و صدها فرد نظامی و شهروند عادی کوچه و خیابان را ترور و به خاک و خون کشید و البته نامش را فریبکارانه گذاشت: «عمل پیشگیرانه»!! در نهایت نیز نخست وزیر جانی و دارای محکومیت در دادگاه های بین المللی اسرائیل و رسواتر رئیس جمهور مدعی صلح طلبی اما جنگ افروز آمریکا نیز در همراهی آشکار با نیابتی خود، از کشتن رهبر عالی جمهوری اسلامی با افتخار یاد کرد!

🔸با این همه، نتانیاهوی نسل کش به دروغ ادعا کرد با مردم ایران نه تنها دشمن نیست که دوست است و در نتیجه اعلام کرد که این جنگ، جنگ با مردم ایران نیست، بلکه جنگ با نظام ایران است!

▪️اما به راستی چنین است؟ با درد و دریغ باید به صراحت گفت عده ای بی وطن و یا مأمور اسرائیل و یا، در بهترین حالت، فریفته حرافی های تبلیغاتی و دروغ های اسرائیلی، با افتخار و گاه با بی اعتنایی همان دروغ بزرگ را تکرار کرده و می کنند.

🔸اما با صراحت هشدار می دهم که چنین افرادی یا تاریخ (حتی تاریخ نیم قرن اخیر خاورمیانه) را نخوانده و یا به هر تقدیر از تجارب مکرر و عبرت آموز تهاجمات خارجی (به ویژه از نوع آمریکایی و اسرائیلی معاصر) هیچ نیاموخته اند و یا عملا ولو ناآگاهانه مأموریت دارند و ستون پنجم دشمن اند.

▪️فکر می کنم امروز با هزار و یک دلیل می توان نشان داد که هدف نهایی و غالبا اعلام نشده چنین تجاوزی به کشور ایران بسیار فراتر از بهانه هسته ای و یا نوع تفکر و سیاست های خارجی (هرچند برخی متوهمانه و زیانبار و حداقل ناشدنی) حاکمان جمهوری اسلامی است. شواهد و قراین و حتی اسناد نشان می دهند که تضعیف و نابودی نهادهای زیرساختی کشور ایران (نه لزوما نابودی نظام سیاسی) با بهانه هایی چون تحقق دموکراسی و تأمین آزادی و نیز تحقیر ملی از طریق تسلیم مطلق و بی قد و شرط حاکمان ایرانی و ایجاد آشوب و هرج و مرج و چه بسا راه انداختن جنگ داخلی و در نهایت در صورت امکان تجزیه کشور از اهداف نهانی و گاه عیان اسرائیل و آمریکا در این مقطع زمانی است. در واقع تکرار همان تحقیر ایرانیان از طریق اخراج رضا شاه در شهریور 1320 به بهانه همدستی با نازیسم آلمانی است.

🔸با تأسف و رنج بسیار می گویم، اگر اسرائیل و شرکاء موفق شوند تغییرات مطلوب را خود را، ولو با دست عده ای مردم غافل و یا مأمور، در ایران ایجاد کنند، ایران به عنوان یک کشور مستقل و پیشرفته و دموکرات و ملی وجود نخواهد داشت؛ حتی تردید ندارم که ایران غزه و حداکثر لبنان خواهد شد؛ که هرگز چنین مباد. امیدوارم این هشدار شنیده شود و غافلان را از غفلت در آورد. در خانه اگر کس است، یک حرف بس است!

▪️خداوند ایران و ایرانی را از شر اشرار در امان نگهدارد.


#ایران_فردا
#حسن_یوسفی‌اشکوری
#جنگ_اسرائیل_علیه_ایران
#نه_به_تجاوز #نه_به_جنگ


https://www.tgoop.com/iranfardamag

شمعی بباید این شب یلدا را

هرچند به دلایلی از عنوان «شهید» و «شهادت» به ندرت استفاده می کنم و یکی از دلایل آن این است که در سالهای نه چندان کوتاه اخیر عناوین شریف چنان دچار دگردیسی و حتی تحریف لفظی و معنوی شده که در واقع کمتر واژه و اصطلاحی است که معنای واقعی و اصیل خود را حفظ کرده باشد. از ولایت و امامت بگیرید تا حزب الله و جندالله و شهید و شهادت. با این همه این روزها بارها ابیات مشهور بانو پروین اعتصامی را زیر لب زمزمه می کنم:
این دشت خوابگاه شهیدان است / فرصت شمار وقت تماشا را
انگیزه این یادداشت کوتاه عرض ادب و احترام است به ساحت عموم مردم ایران که در این وضعیت بسیار حساس و مهم و تعیین کننده کینه ها و نفرت ها و خشم های چه بسیار حق خود را فروخورده و در پای وطن و کشور و تمدن و فرهنگ دیرین خود اعم از ملی و دینی شان ایستادند و بدخواهان را ناامید کردند. در این میان ادای احترام می کنم به عموم قربانیان فاجعه حمله و تجاوز خارجی؛ حمله ای که یادآور جنگ احزاب در تاریخ اسلام عصر نبوی است، اعم از نظامیان و مدافعان مرزهای کشور و نیز به طور خاص مردمان بی گناه سراسر میهن مشترک ما ایرانیان که قربانی و جهل و جنایت و تجاوز شدند.
ایران زمین از دیرباز همواره در معرض جهل و گاه جور حاکمان و ناکارآمدی و غفلت آنان از یک سو و جنایت و تجاوزهای خارجی قرار داشته است از این رو با چنین وحشیگری ها و تجاوزهای ویرانگر ناآشنا نبوده و نیست. آخرین این سلسله تجاوزهای برآمده از جهل داخلی و توحش و قساوت خارجی، تجاوز آشکار صدام حسین رهبر وقت عراق در شهریور 1359 است که حداقل بخش قابل توجهی از ایرانیان آن را به یاد دارند.
گفتن ندارد مردم و کشور و حتی نظام حاکم، با هر ماهیتی و با هر ادعایی، به شدت آسیب دیده و می بینند. جنگ در هر شکل و سطحش کشتار است و ویرانگری و آسیب های مادی و معنوی. هنوز از ضایعات و پیامدهای جنگ هشت ساله رها نشده ایم. یادمان هست به کنایه گفته می شد: «حسین صافکار»! اشارتی بود به دوران موشک پراکنی و بمباران تهران و نواحی جنوبی ایران. اکنون همان خاطرات در خاطره ها زنده شده است. اما آیا این همه ضایعه و تجربه درس عبرتی خواهد شد برای حاکمان و از جهتی برای مردمان؟
هرچند پروین در ادامه به درستی تأکید کرده است:
دور است کاروان سحر اینجا / شمعی بباید این شب یلدا را
دریغ که تا این لحظه نشانی از وجود شمعی در این شب یلدا مشاهده نمی شود.
در هرحال به خانواده های ضایعه دیده تسلیت می گویم.
خداوند ایران و ایرانی را از شر اشرار در امان نگهدارد.
جمعه 6 تیر 1404
#یوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی

همایون شجریان در هانوفر:

کنسرت امشب را #به_نام_ایران با قطعهٔ «دیار عاشقی» آغاز و تقدیم می‌کنم


#فرهیختگان با ایران یکدل و همبسته

نقش دین و ملیت در ایجاد پایداری ملی
حسن یوسفی اشکوری

متن کامل یادداشت در زیتون:

https://www.zeitoons.com/115971

نقش دین و ملیت در ایجاد پایداری ملی

نویسنده: حسن یوسفی اشکوری

🟢حسن‌ حمزه:
‏«از نگاه کشورهای عربی؛ بقای ایران بهتر از پیروزی اسرائیل است»

در تحلیلی که به تازگی توسط محمد حسن سویدان، پژوهشگر مسائل غرب آسیا در پایگاه تحلیلی The Cradle منتشر شده است، به یکی از تغییرات جدی در محاسبات راهبردی کشورهای عربی پرداخته شده است. به باور نویسنده، در پی درگیری‌های اخیر میان ایران و اسرائیل که با یک آتش‌بس موقت به واسطه میانجیگری آمریکا متوقف شد، کشورهای عربی به این جمع‌بندی رسیده‌اند که تضعیف یا حذف ایران نه تنها برای آنان سودمند نیست، بلکه تهدیدی مستقیم علیه موجودیت و امنیت‌شان محسوب می‌شود.

بر اساس این تحلیل، کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که همواره ایران را به عنوان رقیب راهبردی می‌دیدند، اکنون در حال بازنگری در معادلات امنیتی خود هستند. از نگاه آن‌ها، یک ایران مقاوم و دارای قدرت بازدارندگی، بهتر از اسرائیلی است که بدون مانع به دنبال تحقق پروژه‌های توسعه‌طلبانه خود در منطقه باشد.

نکات کلیدی تحلیل The Cradle:

1. تغییر در ارزیابی راهبردی جهان عرب:

بر اساس تحلیل سویدان، کشورهای عربی دریافته‌اند که تضعیف کامل ایران مساوی است با حذف آخرین مانع بازدارنده در برابر توسعه‌طلبی اسرائیل. این تغییر نگاه، ناشی از تجربه عینی حملات اخیر تل‌آویو به ایران و محور مقاومت است که نشان داد اسرائیل در صورت نبود مانع، سیاست تجاوزگرانه خود را به کل منطقه تعمیم خواهد داد.

2. پیروزی اسرائیل، مساوی با تهدید موجودیتی برای کشورهای عربی:

گزارش تأکید دارد که یک اسرائیل پیروز می‌تواند به سرعت پروژه‌های اشغال، تغییر مرزها و فشار بر کشورهای عربی را دنبال کند؛ از الحاق کامل کرانه باختری گرفته تا اشغال بخش‌هایی از سوریه و لبنان و حتی تهدید به تغییر وضعیت اردن و عراق.

3. نقش بازدارنده ایران؛ فراتر از شعار:

به روایت نویسنده، نقش ایران در حفظ موازنه منطقه‌ای کاملاً عینی و ملموس است. توانمندی ایران در حفظ برنامه هسته‌ای علی‌رغم حملات و همچنین توانایی در پاسخ موشکی به مراکز حساس مثل پایگاه العدید قطر، نشان می‌دهد که ایران نه‌تنها شعار بازدارندگی می‌دهد بلکه در عمل توان تحقق آن را دارد.

4. تضعیف ایران = کاهش قدرت چانه‌زنی اعراب:

نویسنده هشدار می‌دهد که اگر ایران تضعیف یا حذف شود، کشورهای عربی عملاً تمام قدرت چانه‌زنی خود در برابر آمریکا و اسرائیل را از دست خواهند داد. در این شرایط، نه تضمین‌های امنیتی باقی می‌ماند و نه امتیازات اقتصادی و سیاسی قابل مطالبه خواهد بود.

5. جایگزینی محور واشنگتن-تل‌آویو به جای محور واشنگتن-ریاض:

به نقل از تحلیل The Cradle، در صورت مهار ایران، ایالات متحده دیگر نیازی به تداوم شراکت راهبردی با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نخواهد داشت. این کشورها از شرکای امنیتی به مشتریان و تابعان بی‌اختیار در نظم جدید منطقه‌ای تبدیل می‌شوند که محور آن واشنگتن و تل‌آویو است.

6. پیامدهای میدانی برای کشورهای عربی:

لبنان با تهدید اشغال جنوب و دست‌اندازی به منابع آبی (مثل رودخانه لیتانی) مواجه خواهد شد. سوریه نیز بخش‌هایی از جنوب خود را عملاً در معرض اشغال اسرائیل می‌بیند. مصر تحت فشار برای پذیرش آوارگان غزه قرار می‌گیرد و اردن با تهدید الحاق کرانه باختری و موج‌های جدید آوارگان روبه‌رو خواهد شد.

7. وابستگی انرژی و فشار اقتصادی:

گزارش اشاره دارد که همزمان با درگیری‌ها، اسرائیل جریان گاز صادراتی به مصر را متوقف کرد؛ گازی که ۲۰ درصد مصرف داخلی مصر را تامین می‌کند. این موضوع عملاً نشان داد که در نظم جدید، کشورهای عربی حتی در تامین انرژی هم به شدت آسیب‌پذیر خواهند بود.

8. نقش محور مقاومت در حفظ موازنه:

سویدان تاکید می‌کند که شکست یا تضعیف ایران به معنای سقوط کامل محور مقاومت خواهد بود. بدون ایران، توانمندی‌های حزب‌الله، انصارالله، حشد شعبی و گروه‌های فلسطینی به شدت کاهش می‌یابد و دست اسرائیل برای اقدام علیه هر یک از این جبهه‌ها باز خواهد شد.

9. گرایش به نظم چندقطبی به جای وابستگی به آمریکا:

نویسنده با اشاره به توافق اخیر ایران و عربستان با میانجیگری چین، می‌نویسد که کشورهای عربی به این نتیجه رسیده‌اند که تنها راه حفظ امنیت و استقلال نسبی، فاصله گرفتن از انحصار آمریکایی و حرکت به سمت ترتیبات امنیتی چندقطبی با مشارکت قدرت‌هایی مثل چین و روسیه است.

10. نتیجه‌گیری راهبردی:
در نهایت، گزارش The Cradle این گزاره کلیدی را مطرح می‌کند که برای کشورهای عربی، یک ایران مقاوم و دارای ظرفیت بازدارندگی، گرچه رقیب است اما به مراتب بهتر از اسرائیلی است که بدون هیچ مانعی با حمایت کامل آمریکا، به دنبال تحمیل سلطه سیاسی، نظامی و حتی جغرافیایی بر کل منطقه باشد.

https://x.com/hamzeh_ir/status/1940296724515336558?t=nTEkGy6LOEexfnIqjFqt6w&s=19

‍ «با مردم کاری ندارن»
✍🏻سهند ایرانمهر

تهران، ۲۵ خرداد ۱۴۰۴، میدان تجریش.
کسی هنوز باور نمی‌کرد جنگ، آن‌قدر نزدیک شده باشد که حتی کوچه‌ و خیابان‌های پرتردد و آشنا را هم بی‌هوا نشانه بگیرد. ثانیه ششم یک ویدئوی کوتاه، حالا سندی تاریخی است.

موشکی سفید، بی‌صدا از سمت چپ قاب وارد می‌شود. مثل یک خط عمودی از مرگ. لحظه‌ای بعد، انفجار.خودرویی که پرواز می‌کند. شیشه‌های شکسته و ده تا دوازده تن کشته و مجروح.

اگر مثل من ساعتی بعد از آنجا می‌گذشتید تجریش را می‌دیدید که مثل کشتی در شرف غرق، غرق امواج آبی است که از دل زمین می‌جوشد و خودروهایی که در گل‌ولای دفن شده‌اند.

آدم هیچ‌وقت نمی‌خواهد جنگ را باور کند، گاهی هم فکر می‌کند جنگ مال جایی «مهم» و «خاص» است. لوکیشنی سینمایی شاید. نه آن‌جاها که منِ عادیِ بی‌اهمیت از آنها می‌گذرم و بعد می‌بینی همانجایی که زمانی سوار مترو می‌شدی، منتظر تاکسی بودی،سیگاری می‌گیراندی یا عینکت را می‌دادی که دسته‌اش را درست کنند یا آن‌ورتر وسط یک روز مزخرف هایدای خشک را به زور تحویل امحاء و احشایت می‌دادی، حالا شده هدف خشمی برآمده از یک معادله که فقط در کتابها می‌خواندی و در تاریخ و در سیاست و هیچ‌وقت فکرش را نمی‌کردی همه آنها خلاصه شود در یک موشک و نوکش را بدهند سمت توی آدم عادی.

همه آنهایی که زیر کولر و چای به دست آن‌ور یا این‌ور آب دلشان لک زده برای لیچار بارکردن بی‌هزینه و می‌نویسند:« بالاخره هزینه‌ایه که باید داد» یا «این مباد حالا هرچه باداباد» یا از آن سرخوش‌هایی هستند که فکر می‌کنند از «امن و امان» چک سفید امضاء گرفته‌اند یا از آن ‌جنس‌اند که تازه اگر بدانند قرار است موشکی شلیک شود بدشان نمی‌آید که اتفاقا جایی و جوری بخورد که نابهنگامی‌اش زهره را چنان آب کند که یخ‌ِ بخت نفرین‌شده‌شان برای چند روزی آرزوفروشی برای همین آدم‌های عادی، آب شود.

روزهایی که این صحنه‌ها رقم می‌خورد هنوز بساط سرخاب‌سپیداب در رسانه‌ها و فضای مجازی با این جمله برپا بود:
«با مردم عادی کاری ندارن»

این جمله، مثل یک سرپوش است گاهی هم لایکخور. لایک آن‌هایی که شاید اصلا وجود خارجی هم ندارند. مثل پتویی که می‌کشند روی واقعیت اما تاریخ این جمله را بارها شنیده و بارها نقضش را از لنینگراد تا درسدن و هیروشیما و از بغداد تا کابل و حالا تهران به چشم دیده است.

حالا هم البته بساط بزک‌دوزک برپاست و از «عوارض ناخواسته جنگ»می‌گویند مثل وقتی که خودت را در امان می‌بینی و جایی‌ات را می‌خارانی و می‌گویی:«همینه که هست» یا فیگور فاتحان را می‌گیری و از «پودر شدن» این و آن می‌گویی اما کافی است به گزارش‌های گیدیون لوی، روزنامه‌نگار اسرائیلی در هارتص مراجعه کنید تا ببینید که معنای «بی‌توجهی عامدانه به قربانی‌شدن غیرنظامیان» یعنی چه؟ تا بفهمی هیچ موشکی به خانه‌ای نمی‌خورد، مگر آن‌که تصمیمی سیاسی پشتش باشد و این تصمیم، همیشه می‌داند که در آن خانه، در آن کوچه یا خیابان، مردم عادی زندگی می‌کنند و برای کسی مهم نیست که چقدر در تصمیم‌های منجر به این نکبت دخیل بوده‌ای، مگر اسحاق هرتزوگ نمی‌گفت:« مردم غزه مقصرند که حماس را پایین نکشیدند!».

موشک سفید. تجریش. فاجعه و انکار. اگر کسی هنوز فکر می‌کند می‌تواند «نوع حمله» را از «نوع قربانی» جدا کند، هیچ‌چیز دیگری نمی‌تواند قانعش کند.

میدان تجریش، دیگر فقط یک نقطه جغرافیایی نیست، یک‌نشانه است برای اینکه یادمان نرود، واژه «عادی» وقتی بمب می‌افتد، روی زمین بی‌معنا می‌شود. شاید بگویند فیلم هوش مصنوعی‌است، شاید بگویند کسی کشته نشد، شاید بگویند، شاید بگویند، شاید بگویند...اینها دیگر مهم نیست، این شایدها برای همه آدم‌های عادی یک روز در این خاورمیانه به «حتم» ختم می‌شود این را یک خاورمیانه‌ای اصیل خوب می‌داند.

پس وقتی دوباره جمله‌ای ساده، مثل «با مردم عادی کاری ندارن» در فضای مجازی تکرار شد، یادتان بیاید:
ثانیه ششم این فیلم کوتاه، بلندتر از همه این جمله‌ها سخن می‌گوید.


#فرهیختگان دربرابر خیانت و تجاوز

عده‌ای آن‌سوی مرزها، در ظاهر «اپوزیسیون»، در باطن پیاده‌نظام رسانه‌ای اسرائیل‌اند. با فارسی شسته‌رفته، خون زن و کودک را توجیه می‌کنند و نامش را می‌گذارند «تحلیل». وقتی بمباران میدان قدس ده‌ها کشته و صدها زخمی برجای می‌گذارد، اینان می‌نویسند «جراحی لیزری»؛ واژه‌ای بی‌جان برای پنهان‌کردن فاجعه‌ای زنده.
این‌ها نه صدای مردم‌اند، نه نماینده رنج. این‌ها صدای پهپادند، زبان بمب‌های هوشمند، شریک جنایت. به‌جای آن‌که از دادخواهی بگویند، دغدغه‌شان «امنیت اسرائیل» است. وجدانشان را در تل‌آویو گرو گذاشته‌اند و به نام اپوزیسیون، توجیه‌گر آپارتاید و نسل‌کشی شده‌اند.
در نگاه این جماعت، اگر ترکش به سر کودکی نشست، خودش مقصر است. اپوزیسیونی که در برابر این جنایت‌ها سکوت کند یا بدتر، به توجیه‌اش برخیزد، دیگر اپوزیسیون نیست؛ شریک جرم است.
خائنین ایرانی‌تباری که تریبون اسرائیل شده‌اید، بدانید مردم ایران، حتی با وجود نفرت از جمهوری اسلامی، پشت جنایت نمی‌ایستند. اگر شما ایستاده‌اید، بایستید؛ تاریخ چهره‌تان را ثبت خواهد کرد: در کنار خون، نه در کنار مردم.

حمید آصفی


#فرهیختگان دربرابر خیانت و تجاوز

گله از برخی از دوستان قدیم

آنچه در این یادداشت می خواهم بگویم، گله از برخی ایرانیان و گاه دوستان قدیم است که هنوز به گمانم حقیقت ماجرا را در نیافته و یا حداقل من نتوانسته ام حالیشان کنم که داستان تجاوز اسرائیل به ایران چیست؟ از جمله در تثبیت این مدعا چندان موفق نبودم که این تهاجم خارجی اسرائیلی و آمریکایی، که حداقل آشکارا نقض تمامی قواعد بین المللی است که خود غربی ها با رهبری دولت آمریکا در حدود صد سال اخیر است آن ها را تصویب و تثبیت کرده اند و باید بی اما و اگر محکوم شود!
به هر تقدیر متأسفانه هنوز موفق نشده ام برای برخی روشن کنم که:
اولا، هیچ دولت خارجی و به طور اخص رژیم نسل کش و نخست وزیر محکوم شده و تحت تعقیب اسرائیل و قاتل حدود شصت هزار انسان بیگناه فلسطین و غزه، کشتار بی مانندی که هنوز هم با شقاوت تمام ادامه دارد، با هیچ منطقی نمی تواند حامی آزادی و عدالت و دموکراسی برای مردم ایران باشد و آن هم در وضعیتی که در 12 روز، ارتش و نیروهای امنیتی آن با حمایت تمامی دولت های قدرتمند غربی و ناتو، حدود هزار انسان هموطن اعم از نظامی و غیر نظامی و شماری نیز زن و کودک را با قساوت تمام ترور کرده و به قتل رسانده است!
ثانیا، اگر استیفای آزادی و عدالت، که حق مطلق مردم ایران است و باید به دست آورند، فقط و فقط با مبارزات کم و بیش طولانی درونی و مردمی ایرانی است و حمایت های جهانی با محوریت نهادهای حقوق بشری فقط می تواند سیاسی و فرهنگی باشد و بس؛ بدون کمترین دخالتی و حتی بدون شائبه دخالتی! تاریخ ایران نشان می دهد که هر نوع دخالت خارجی، در بهترین حالت، مبارزات داخلی و مستقل را مخدوش و بی اعتبار کرده و حتی به نوعی در خدمت سرکوب و استبداد داخلی بوده است. این بار هم اگر چنین شود، که محتمل است، مسئولیت آن بیش از همه بر عهده اسرائیل و آمریکا و اروپاست.
ثالثا، و بسی مهم تر، در وضعیت تجاوز خارجی و در خطر قرار گرفتن تمامیت میهن و خدشه به استقلال کشور (به ویژه که سیاست بارها اعلام شده اسرائیل چند پاره کردن ایران بزرگ است)، وفق منطق موقعیت، ضرورت ایجاب می کند که مقاومت عام و میهنی مردمان با هر گرایشی در اولویت اول باشد! حتی در حد ضرورت و برای رعایت انصاف می توان به ایرادهای همزمان حکمرانان نیز پرداخت، که عموما می پردازند، اما به هر تقدیر ادبیات مورد استفاده و تعبیر و عناوین مهم است، «عالمی را یک سخن ویران کند»! رعایت اولویت و حداقل آتش بس موقت داخلی نیز حکم عقل است و به مقتضای مصالح بالاتر.
هنوز شماری از هموطنان یا رسما و علنا با وقاحت تمام از حمله اسرائیلی حمایت کرده و آن را به دلیل اهتمام به سرنگونی جمهوری اسلامی مجاز و مفید می شمارند و حتی صریحا از این تهاجم و تجاوز و کشتار وحشیانه به عنوان یک «فرصت طلایی» یاد می کنند و یا خیلی محتاط و آرام و کم اثر تجاوز را محکوم می کنند ولی در مقابل تمامی حمله شان متوجه مقامات جمهوری اسلامی با رهبری خامنه ای است. اینان اصولا به استدلال کسانی که دفاع از تمامیت و استقلال کشور را مهم و در اولویت می دانند نه تنها هیچ توجهی نمی کنند (و شاید هم عمدا چنین می کنند) بلکه آشکارا می کوشند آنان را به ناحق متهم به حمایت از جمهوری اسلامی کرده و از عرصه خارج کنند. اینان از عناوینی گمراه کننده مانند ملی گرایی توهمی یا رؤیایی و یا اتهام کردیت دادن به خامنه ای به عمد یا غیر عمد استفاده کرده و تلاش می کنند همبستگی نسبی ملی اخیر را بی اعتبار کنند. چنین مدعیاتی جز بی اخلاقی و تحریف حقایق نامی ندارد. اینان صریحا اعلام می کنند که این جنگ، جنگ میهنی نیست. در واقع مفهوم این مدعا تأیید و تکرار همان دروغ شناخته شده نتانیاهوی متجاوز است که با مردم ایران کاری ندارند بلکه با رژیم مستبد ایران مقابله می کنند و فقط سرکوبگران و تروریست ها را می کشند؛ ادامه همان دروغی که کمتر از دو سال است در غزه تکرار می شود!
با این همه نه تنها گروه نخست نام شان در شمار خائنان به ایران ثبت خواهد شد، گروه دوم نیز، که احتمالا شماری از آنان دچار اشتباه در درک شرایط و در تحلیل هستند، در افکار عمومی ایرانیان نیز به سادگی تبرئه نخواهند شد.
سخن ناتمام است. در تعلیل چنین وضعیتی در یادداشت دیگر خواهم نوشت.
جمعه 13 تیر 1404 #یوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی