اکنون وقت انسجام و حفظ ایران است | بیانیه‌ی تعدادی از دانشگاهیان

اتحادیه انجمن‌های علوم اجتماعی ایران، بیانیه‌‌ی تعدادی از دانشگاهیان را منتشر کرده‌اند که خلاصه‌ی متن آن را در ادامه می‌خوانید.

«حمله اسرائیل به ایران، نامشروع، خلاف حقوق بین‌المللی، جنگ‌طلبانه و ناسازگار با هر گونه ادعای صلح‌طلبی، و با ادعاها درباره یافتن راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز برای اطمینان از صلح‌آمیز بودن برنامه‌ای هسته‌ای ایران، متناقض است. این حمله درست در زمانی رخ می‌دهد که دولت ایران به صورت جدی و بر اساس خواست ملی ایرانیان در مذاکرات برای حل مسالمت‌آمیز پرونده هسته‌ای با آمریکا شرکت کرده است.

این حمله به تمامیت سرزمینی میهن، به دنبال رقم زدن چشم‌اندازی تاریک برای ایران و ایرانیان است. ما شاهد حمله از سوی دشمنی هستیم که عملکرد خشونت‌بار و بی‌احترامی‌اش نسبت به هر نوع حقوق و هنجار بین‌المللی، اخلاقی و انسانی را از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به بعد شاهد بوده‌ایم. این حمله نیز به مانند آن‌چه عملکرد گذشته اسرائیل نشان می‌دهد، نقض بدیهی‌ترین حقوق بین‌المللی است.

این حمله، به مانند عملکردهای گذشته اسرائیل، تضعیف کردن زیرساخت نظم‌های امنیتی منطقه‌ای و جهانی با هدف تنش‌زایی، نابود کردن امکان همکاری‌های بین‌المللی برای ایجاد امنیت و توسعه، و در این مورد خاص ممانعت کردن از شکل‌گیری هر گونه همکاری میان ایران و سایر کشورهاست. اسرائیل آشکارا خواهان حل نشدن پرونده هسته‌ای ایران، باقی ماندن تحریم‌ها و مانع شدن در مسیر توسعه همکاری‌های بین‌المللی ایران است. اسرائیل حداقل در سه‌ونیم دهه گذشته خواهان امنیتی‌سازی ایران و جلوگیری از هر گونه عادی‌شدن روابط ایران در جهان بوده و هست. این چنین رفتارهای نظم‌ستیزانه‌ای هیچ ثمره‌ای برای ایران و ملت‌های خاورمیانه ندارد و جز عقب‌ماندگی چیزی به بار نمی‌اورد.

منتقدان بارها به صورت مداوم با ناشنوایی، بی‌مهری و بی‌توجهی صاحبان قدرت نیز مواجه شده‌اند که اگر چنین نشده بود، وضعیت انواع بحران‌ها و مسائل در کشور به شکل حاضر درنمی‌آمد. اما ما معتقدیم حساب این انتقادات درون‌میهنی، وطن‌دوستانه، خیرخواهانه و دلسوزانه، و بی‌توجهی دردسرساز حاکمان به آن‌ها، از حمله دشمن خارجی – هر که باشد – جداست. بالاخص آن‌که در این مورد با حمله دشمنی مواجهیم که در سابقه‌اش جز بی‌توجهی به حقوق ملت‌ها، ویرانگری و خشونت بی‌سابقه چیزی نیست.
...

ایران تاریخی و کهنسال ما در طول تاریخ و پیش از این حمله، بارها از سوی متجاوزان رنگارنگ دیگر مورد هجوم‌های وحشیانه قرار گرفته است؛ اما به گواهی تاریخ، ققنوس‌وار سر از خاک و خاکستر برداشته و رویش و زایشی دیگر را تجربه کرده است. ما ایرانیان با هر گرایش و سوگیری سیاسی و فکری را فرامی‌خوانیم که محکم‌تر از گذشته نسبت به حفظ تمامیت سرزمینی، ماندگاری و پایداری ایران حساس باشیم، و در مقابل دشمن خارجی منسجم بمانیم.

ما هم‌چنین همه حاکمان و تصمیم‌گیرندگان در این وضعیت کشور (و در آینده) را به عقلانیت حداکثری، هوشمندی، خردورزی اتخاذ بینش و کنش راهبردی و پرهیز از شعارزدگی و کنش‌های احساسی و سطحی در برخورد با متجاوز فرامی‌خوانیم. توصیه می‌کنیم همه امکانات خردمن دانه از نظامی تا دیپلماسی را برای گذر دادن ایران از وضعیت خطرناک فعلی به‌کار گیرند. در ضمن، دردمندانه از همه شهروندان استدعا داریم با همبستگی ملی، بردباری و حمایت از نیروهای نظامی و سیاسی حافظ این سرزمین، به گذار کم‌هزینه‌تر از این وضعیت کمک کنند.

ما در فردایی که امنیت فراهم شود و جای بحث و عمل عقلانی و فارغ از تهدید دشمن خارجی مهیا گردد، هم‌چون گذشته و بیش از آن به کاستی‌های حکومت، اشتباهات آن و راه‌های ساختن ایران بهتر می‌پردازیم و در کنار مردم عزیز ایران، مطالبه داشتن کشوری بهتر با امنیت و توسعه قابل اطمینان و پایدار را پی‌ خواهیم گرفت. اکنون وقت منسجم ماندن و ایستادگی بر حفظ ایران در برابر دشمنی خونخوار و رهانیدن آن از هر گزندی است.»

▫️ تعدادی از امضاکنندگان: کیومرث اشتریان، حبیب‌الله پیمان، حمیدرضا جلایی‌پور، هادی خانیکی، علی ربیعی، علی سرزعیم، عباس عبدی، محمدجواد غلامرضا کاشی، نعمت‌الله فاضلی،  محمد فاضلی، مقصود فراست‌خواه، ناصر فکوهی، الهه کولایی، مصطفی معین، فرخ نگهدار، مرضیه آذرافزا، سعید شاهسوندی، پیمان عارف، حسن یوسفی اشکوری، محمد منظرپور، فرید مرجایی، سید سراج میردامادی، سید علی اکبر موسوی خوئینی، فاطمه حقیقت‌جو، مهدی امینی زاده، مهدی غنی ...

▪️ متن کامل بیانیه و اسامی کامل امضاکنندگان را در لینک ببینید:
https://ensafnews.com/597403


#فرهیختگان علیه تجاوز و استبداد

آیا مقاومت و همبستگی ملی در ایران تکرار خواهد شد؟

به یاد می آورم که در 31 شهریور 1359 در منزل یکی از روحانیون تنکابن مهمان بودم. در آن زمان نماینده مردم منطقه در مجلس تازه آغاز به کار کرده بودم. ساعت 2 بعد از ظهر اخبار را می شنیدیم. تلویزیون سیاه و سفید تازه تهیه شده کوچک در اتاق بود. خبری غیر منتظره همه را میخکوب کرد. اعلام شد ارتش عراق با دویست تانک و ده ها هواپیما به ایران حمله کرده و پیشروی اش را در خوزستان آغاز کرده است. گفته شد چند هواپیما فرودگاه مهر آباد را نیز بمباران کرده و به سلامت بازگشته اند. به یاد ندارم پس از پخش این خبر بود و یا در ساعات بعد آیت الله خمینی در تلویزیون ظاهر شد و طبق معمول با آرامش اعلام کرد چیزی نیست، دیوانه ای سنگی انداخته و گریخته است! در آن زمان حساس، با اعتماد مطلقی که به خمینی و دیگر مقامات حکومتی (از جمله رئیس جمهور وقت ابوالحسن بنی صدر که باز در تلویزیون با مردم سخن گفته بود) وجود داشت، این سخنان تا حدود زیادی موجب آرامش مردم شد.
با این همه این سنگ اندازی آن «دیوانه»، به دلایلی، هشت سال طول کشید. با سرعت بسیج عمومی شکل گرفت و همبستگی بی نظیر یا کم نظری در گستره ایران پدید آمد. در طول هشت سال مردم هرچه در توان داشتند انجام دادند و از هیچ فداکاری و ایثاری دریغ نکردند. ایثار مالی و مهم تر ایثار جانی دو جلوه ماندگار این نمایش وحدت و همبستگی و مقاومت جانانه در برابر تجاوز خارجی به مرزهای میهن بود. در نهایت هرچند هزینه های گزاف (از جمله به روایتی سیصد هزار کشته) و ویرانی های گسترده برجای نهاد؛ ویرانی هایی که هنوز هم کاملا جبران نشده است، اما به هر تقدیر در فرجام کار یک متر زمین نیز در دست دشمن باقی نماند و خاک ایران تجزیه نشد. آنچه اکنون به عنوان یک میراث پرافتخار ملی و فرهنگی بر جای مانده، همان مقاومت جانانه و ایثار و همبستگی ملی و مدنی ایرانیان در دفع تجاوز خارجی است که می تواند برای امروز و فرداهای ایران کارساز و مفید باشد.
اکنون نیز مقطع دیگری از تکرار تجاوز به میهن است. این بار اسرائیل متجاوز و سیری ناپذیر در فتوحات آخرالزمانی اش، آهنگ ایران کرده و به علل و عوامل مختلف (از جمله حمایت های همه جانبه قدرت های جهانی و به ویژه خیانت های خائنان وطنی در همکاری و مزدوری با متجاوزان و قساوت و شقاوت خاص صهیونیست های قرن بیست و یکمی اسرائیل) توانسته شمار زیادی از هموطنان را اعم از نظامی و شهروندان عادی به خاک و خون بکشد و حداقل تا این لحظه با سلاح های خاص و غالبا منحصر به فرد آمریکایی دست برتر داشته باشد.
اما در این میان می توان پرسید که آیا چنان پایداری و استواری و همبستگی و ایثار مردمان ایران زمین تکرار خواهد شد؟ آیا چنان جلوه های زیبا و ماندگاری که ماها شاهدش بودیم، بر صحیفه تاریخ جلوه خواهد کرد؟
متأسفانه این بار البته داستان به کلی متفاوت است. از یک سو دشمن متجاوز با این فرض اصلی که جمهوری اسلامی در نهایت ضعف است و فرصت استثنایی برای حمله و نابودی اش هست (که البته چندان غلط هم نیست)؛ و از سوی دیگر، نارضایتی مردم به دلایل مختلف از حاکمیت مستقر و در نتیجه شکاف عمیقی که بین حکمرانان و مردم به نهایت خود رسیده است. نه رهبری کنونی در جایگاه رهبری انقلاب سال 58 و 59 است و نه مردم امروز شباهت چندانی با مردمان تازه انقلاب کرده و سرشار از امید به بهبود اوضاع آن دوران دارند و نه وضعیت جهان و منطقه مانند چهل سال قبل است و نه حتی نتانیاهوی کنونی در خباثت و قساوت و درنده خویی با صدام حسین قابل قیاس است. او در نقض قوانین جنگ و قواعد متعارف بین المللی در تاریخ معاصر و از جهاتی در تاریخ بشر بی مانند است. نسل کشی اش در فلسطین و غزه و لبنان به راستی شگفت و حیرت آور است.
با این همه، می توان امیدوار بود که آن همبستگی و فداکاری با شکوه ایرانی بار دیگر تجدید خواهد شد. خوشبختانه نمونه های چنان شکوهی آشکار شده است. این صد البته ارتباط خاصی با عملکرد غالبا منفی و ویرانگر خامنه ای و مقامات نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی ندارد؛ داستان جدی تر و خطرناک تر از آن است که عده ای متوهم و یا نادان فکر می کنند. در این باره در یادداشت جداگانه ای سخن خواهم گفت. خداوند ایران و ایرانی را از شر اشرار در امان نگهدارد.
چهارشنبه 28 خرداد 1404
#یوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی

هم‌وطنی که دیشب حین صدای موشکباران ، در خیابان‌های تهران ویالون می‌نواختی، ناز شصتت! زیباترین جلوهٔ عشق به میهن بودی! اشکی که هم‌وطنانت با دیدن نواختنت از پشت پنجره‌ها می‌ریختند زیباترین رخداد دیشب تهران نبود؟ تن‌ات سلامت و شهر و وطن‌ت امن و پایدار!
سیروس حامی


#فرهیختگان دربرابر خیانت و تجاوز

" دفاع تمام قد از ایران "

ملت شریف ایران
روزهای سختی را پشت سر می‌گذاریم. رژیم جنایتکار اسرائیل به سرزمین عزیز ما ایران تجاوز کرده است. مردم بی‌دفاع، دانشمندان و نظامیان کشور به خون غلتیده‌اند. سال‌هاست که دشمنان این سرزمین در کمین‌اند. دشمنی قدرت‌های سلطه‌گر و جنایات رژیم اسرائیل ، با توطئه‌های پی‌درپی، همواره تهدیدی برای ملت‌های مستقل بوده‌اند. اما آن‌چه بر این تهدید افزوده، ضعف مدیریت، استبداد، فساد و نفوذ در داخل است؛ که با تضعیف اعتماد عمومی، سرمایه اجتماعی این ملت را فرسوده است. با این‌همه، اکنون زمان بازنگری در این خطاها و کاستی‌ها نیست؛ چرا که موجودیت ایران در معرض تهدیدی آشکار است.

ایران، خانه ماست. خاک ماست. هویت ماست. هر نقد و اختلافی که با حاکمیت داریم، مسئله‌ای درونی است. وقتی پای دشمن بیرونی در میان است، همه ما یک صدا داریم؛ صدای ایستادگی. امروز، ما کنار مدافعان وطن ایستاده‌ایم و ایستادن در کنار متجاوز را خیانت به ایران می‌دانیم. امروز هر سخن و هر سکوت، معنا دارد. آن‌که در برابر دشمن نایستد، در صف ایران نیست. دشمن، فقط با سلاح نمی‌جنگد. دروغ می‌سازد، افکار را هدف می‌گیرد، و روح ملت را نشانه می‌رود. باید هوشیار بود، حقیقت را شناخت، شایعه را خاموش کرد، در کنار آسیب‌دیدگان ایستاد و دل‌ها را به هم نزدیک‌تر کرد. امروز، بیش از همیشه، همبستگی ملی راه عبور از این تاریکی است. ملت ایران پیش از این نیز از آتش گذشته و بارها از خاکستر برخاسته است...

دفاع، حق مسلم و وظیفه تاریخی ماست. همه ما، بی‌هیچ تردیدی، از نیروهای نظامی و اقدامات دفاعی کشور حمایت می‌کنیم. ملت بزرگ ایران، همان مردمی که رنج‌ها را تاب آورده‌اند و در بزنگاه‌ها ایستاده‌اند، شایسته آرامش، احترام و آینده‌ای امن‌اند.

در این مسیر دشوار، همه چشم امید به تدبیر و دوراندیشی تصمیم‌گیران کشور دارند. انتظار عمومی آن است که راه آینده، با تکیه بر عقلانیت، حفظ عزت ملی و پرهیز از واکنش‌های احساسی، ترسیم شود. گزینش میان جنگ یا مذاکره، هر کدام که باشد، اگر با سنجش منافع ملی، مصالح مردم و توان واقعی کشور همراه شود، می‌تواند راه‌گشای امنیت، ثبات و آینده‌ای روشن برای ایران باشد.

حاکمان باید قدر این مردم صبور را بدانند. مردم، ستون‌های استوار ایران‌اند. با آن‌ها به زبان کرامت سخن بگویید. منتقدان را نرانید. چاپلوسان، بستر نفوذند؛ اما منتقدان دلسوز، ستون‌های امنیت‌اند. اگر وحدت رمز پیروزی است، حاکمان باید آغازگر آن باشند. تنوع ملت را بپذیرند و از همه ظرفیت‌های اجتماعی برای نجات ایران بهره بگیرند. در کنار این، تحکیم دیپلماسی و بهره‌گیری از ظرفیت گفت‌وگو با جهان، می‌تواند راهی هوشمندانه برای تقویت موقعیت ملی و عبور از بحران باشد. ایران چون ققنوسی از دل خاکستر دوباره برخواهد خاست."


مسعود ادیب، حسن یوسفی‌اشکوری، عبدالعلی بازرگان، رضا بهشتی معز، رضا حاجی، حمید دباشی، سروش دباغ، عبدالکریم سروش، حسن فرشتیان، علی قدسی، حسین کاجی، محسن کدیور، محمدتقی کروبی، حسین کمالی، داریوش محمدپور، یاسر میردامادی.

#فرهیختگان دربرابر تجاوز و استبداد

🔷بیانیه پانصد تن از فعالان سیاسی، مدنی و اجتماعی در محکومیت تجاوز رژیم نسل‌کش اسراییل

به‌نام هستی‌بخش

🔴دفاع از موجودیت و کیان کشور وظیفه همه نیروهای ملّی و مردمی است

🔸بامداد جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ دولت اشغال‌گر، نسل‌کش، نژادپرست و دست راستیِ افراطیِ اسراییل، بمباران شهرها و زیرساخت‌های هسته‌ای، نظامی (و حتی بخش‌های مدنی و مسکونی، مراکز تحقیقاتی و صنعتی و منابع سوخت) ایران را آغاز کرد که تاکنون صدها تن از غیرنظامیان، خانواده‌ها و حافطان کیان و استقلال وطن را مجروح کرده و به شهادت رسانده‌است.

🔷 این تجاوز آشکار، با حمایت آمریکا (و برخی کشورهای اروپایی) در گرماگرم مذاکرات هسته‌ای، نشان از سیاست فریبکارانهٔ دولت آمریکا و پشتیبانی آشکار از نقش «نیابتی» اسراییل در تحقق طرح های توسعه طلبانه و اشغال‌گرانهٔ منطقه‌ای او دارد. اقدامات نظامی اسراییل در غزّه، سوریه، لبنان و یمن نشان‌دهندهٔ یک الگوی مستمر از یک‌جانبه‌گراییِ نظامیِ اسراییل است و این که چنین حملاتی علیه ایران درست در میانهٔ روند مذاکرات برای یافتن راه حلی دیپلماتیک و مسالمت‌آمیز دربارهٔ برنامهٔ هسته‌ای ایران انجام می‌شود، آن را از لحاظ اخلاقی به‌مراتب نفرت‌انگیزتر و مغایر با اصول بین‌المللی می‌سازد و بدون تردید کشور ما نیز بر اساس مادهٔ ۵۱ منشور سازمان ملل متحد، حق دفاع مشروع از خویش را دارد.
   به اقتضاءِ چنین شرايطی، ايران به‌نحوی اجتناب‌ناپذیر از مدّتها قبل می‌بایست با برساختن زير ساخت‌هاي دفاعي قوي و رفع امكان هرگونه نفوذ، و حفظ اطلاعات و امنيت عمومي، در هر دو سطح بین‌المللی و داخلی استراتژی‌های مشخصی را دنبال می‌کرد:
  ۱. در سطح بین‌المللی با حسن تدبير و از كف ندادن فرصت‌هاي تاريخي، به نفع مفاهمهٔ جهاني و ديپلماتيك و طرح سياست‌هاي غيرافراطي و مشروع، بويژه دربارهٔ برچيدن سلاح‌هاي كشتارجمعي در منطقه و تأكيد بر حق برپايي وشناسايي كشور فلسطين ورفع اشغال كليهٔ سرزمين‌هاي اشغالي اقدام می‌کرد.
  ۲. درسطح داخلی با شناسايي و رعايت حقوق و آزادي‌هاي بشري و شهروندیِ مصرّح در قانون اساسي كه پايه و اساس اتحاد و همبستگي ملّي براي مقابله با تهاجم وحشيانه دشمن است، بر زخم‌های کهنه همهٔ سالهای گذشته، اندکی التیام می‌بخشید.

🔸اکنون که ایرانِ عزیزتر از جان ما در معرض یکی از خطرناک‌ترین تهدیدهای تاریخ معاصر خود قرار دارد، این اقدامات ضروری به‌نظر می‌رسد:
  ۱. لازم است با انعطاف در مسألهٔ غنی‌سازی و مهارت در مانورهای دیپلماتیک و بهره‌گیری از مجاری بین‌المللی، برای پایان‌بخشی به این جنگ خانمان‌سوز اقدام شود تا بیش از این بر مُلک و ملّت، هزینه‌ها و خسارت‌های جانی، مالی و روانی تحمیل نشود.
  ۲. با آزادی محصوران و زندانیان سیاسی و عقیدتی و تأمین آزادی‌های سیاسی و مطبوعاتی، حفره‌های نفوذ بیگانگان به افکار عمومی مسدود گردد.
  ۳. به منظور بهبود وضع اقتصادی و معیشتی و ایجاد همبستگی ملّی، نقدینگی و منابع سرشار خزانهٔ غیررسمی که در مجموعهٔ نهادهای خاص و مشخّصی انباشته‌شده (بخش عمومی غیردولتی) و غیرقابل نظارت نیز هستند، به خزانهٔ رسمی دولت انتقال یابد.

🔷 باوجود همهٔ نارسایی‌ها در این نکته تردیدی نیست که در این شرایط سرنوشت‌ساز، برنتافتن تجاوز خارجی و تامین همبستگی ملّی و هم‌گراییِ کلیّه نیروهای مردمی و نهادهای مردم‌بنیاد، برای دفاع از کیان، موجودیت و تمامیت کشور و مصالح عمومی مردم، وظیفهٔ اخلاقی همهٔ کنشگران صنفی، مدنی، اجتماعی و سیاسیِ ملّی و مردمی است.
امّا در این میان ضروری است «به کسانی که از تهاجم اسراییل یا هر نیروی بیگانهٔ دیگری به ایران حمایت کرده، تصوّر می‌کنند به یاری قدرت‌های خارجی می‌توانند در این سرزمین بر اریکهٔ قدرت بنشینند، یادآوری کنیم که بدانند ملّت ایران، پس از تحمّل این همه صدمات طی دهه‌ها وپس از کسب تجربیاتی گران‌بها و پربار، برای آیندهٔ ایران به چیزی کمتر از دموکراسی و استقلال و نظام جمهوریِ متّکی به آرای ملّت و حفظ تمامیت ارضی تن نخواهدداد».

📌اسامی امضا کنندگان این بیانیه به شرح زیر است

melimazhabi.com
✅@mellimazzhabi

پس از شنیدن پادکست، متن کامل بیانیه‌ها را می‌توانید در زیتون بخوانید:

https://www.zeitoons.com/115924

https://www.zeitoons.com/115924

https://www.zeitoons.com/115914

ما ایرانی می‌مانیم و به سرزمین پدران و مادران خود خیانت نمی‌کنیم. ما در برابر استبداد داخلی بوده‌ایم و هستیم، اما تن به سلطه خارجی نمی‌دهیم. باور کنید رمز رستگاری سیاسی همین دو موضع است: نه به استبداد، نه به سلطه خارجی.

بابک مینا



#فرهیختگان دربرابر خیانت و تجاوز

تحقیر ملی؛ زمینه ساز استعمار قدیم و جدید

یکی از اهداف نهان و گاه نیز عیان دولت اشغالگر و متجاوز اسرائیل در حمله نظامی به کشور ایران تزریق شرنگ تلخ تحقیر ملی در ایرانیان است. کشتن شمار قابل توجهی از نظامیان عالی رتبه و نیز به خاک و خون کشیدن شهروندان عادی و کودکان و در نهایت تهدید به ترور رهبر ایران، که شگفتا با صراحت و وقاحت تمام نه تنها توسط رئیس دولت جانی و محکوم شده در دادگاه بین المللی که حتی از زبان رئیس جمهور فاسد و خودشیفته و بیمار آمریکا نیز به صراحت و با لحنی افتخارآمیز بیان می شود، بی گمان برای ایجاد حس ناتوانی و استیصال و در نهایت تزریق زهر تحقیر ملی در ایرانیان است. هدف غایی نیز تولید خودباختگی در مردم و در فرجام کار استیلای فرهنگی و اقتصادی و سیاسی در ایران امروز و آینده است.
این روزها چهل و هشتمین سال درگذشت زنده یاد دکتر شریعتی است. او از کسانی بود که در دهه چهل و پنجاه به این نکته بس مهم آگاه بوده و در این مورد بارها هشدار داده و در سخنان پرشمارش (از جمله در مجموعه شماره 27 با عنوان «بازشناسی هویت ایرانی - اسلامی») و در «آلیناسیون فرهنگی» و «از خودبیگانگی» دو سر اندیشه مهم و بنیادینش در تفسیر و خوانش انسان، تاریخ و جامعه از گذشته تا کنون بازگو کرده است. وفق این دیدگاه، آلینه و از خودبیگانگی آدمی زمانی آغاز می شود که یک فرد و نیز یک جامعه بشری تحقیر شده باشد و در نظر و عمل بپذیرد که او به واقع انسانی چون دیگران نیست و در قیاس با این و آن به ویژه در قیاس با غربی ها و اروپایی های بلوند و «مترقی» عقب مانده است و باید «دیگر» شود تا در گروه انسان های مترقی شمرده شود. بدتر از آن، چنین انسان تحقیر شده احساس درماندگی کند تا در نهایت به ارباب قدرت یا همان مثلث مشهور «زر و زور و تزویر» پناه ببرد و سلطه ای آنها را احیانا برای همیشه گردن نهد.
این نوع تحقیر ملی و عام همواره در طول تاریخ از سوی ارباب قدرت اعمال و القاء شده است. اگر جز این بود، هرگز ممکن نبود مردمانی آزاد و مختار و دارای حس کرامت ذاتی گرفتار اهریمن صفاتی شوند و به انواع سلطه تن دهند. به هر تقدیر وجود سلطه یک چیز است و پذیرفتن و یا تن دادن به آن، چیز دیگری است.
در تاریخ ایران همواره دیالکتیک تحقیر ملی / استیصال و گاه خشم و شورش های غالبا پرهزینه رخ داده است. از شکست ایرانیان در برابر اسکندر مقدونی گرفته تا شکست در برابر رومیان و بعدتر در برابر اعراب و در تداوم آن تحقیر ملی توسط هجوم وحشیانه مغولان و بعدتر به طور خاص احساس تلخ شکست و تحقیر در مصاف با تزاریان روس در جنگ های روزگار قاجار و انعقاد دو عهدنامه تحقیرکننده گلستان و ترکمانچای نمونه هایی از نتایج این سلسله تحقیرهای ملی است. مشروطیت ایران تا حدودی توانست این تحقیرها را جبران کند و هویت و غرور ملی را به ایرانیان بازگرداند اما با وقوع جنگ جهانی اول و اشغال ایران توسط متفقین اروپایی بار دیگر تحقیری خردکننده پدید آمد. برآمدن پهلوی اول، هرچند در مقام جبران مافات و بازیابی هویت ملی ایرانیان بود، اما با سه سیاست نادرست چندان کامیاب نبود. اول این که باستان گرایی افراطی را تحت عنوان آریامحوری رواج داد؛ دوم، بر اساس همان اندیشه به نازیسم هیتلری نزدیک شد؛ سوم، اقتدار ملی را عمدتا در ارتش و قدرت نظامی و در واقع اعمال زور و خشونت تعریف کرد. در فرجام کار، پس از پایان جنگ دوم جهانی، متفقین غربی که ایران ر اشغال کرده بودند، پادشاه ظاهرا مقتدر ایران را با یک فرمان از کشور اخراج کرده و در نتیجه تحقیر ملی تازه ای اعمال کردند.
پس از آن در سلطنت 37 ساله محمدرضا شاه نیز همان اشتباهات در اشکال مختلف ادامه یافت. در نهایت، انقلابی در ایران شکل گرفت که به لحاظ تاریخی، می توان گفت بازیابی هویت ملی – اسلامی عموم ایرانیان بود. انقلاب 57 به نوعی واکنشی در برابر تحقیر ملی از سوی غربیان و آمریکاییان بود. هرچند وارثان غالبا خودخوانده انقلاب با گفتارهای غالبا بی خردانه و متوهمانه خود، این خیزش درست را مخدوش کرده و در نهایت راه تحقیر ملی تازه ای را هموار کرده اند.
حال با تهاجم رژیم درنده خوی اسرائیل، که در این هشتاد سال جز ترور و کشتار و ویرانی در منطقه هنری نداشته و ندارد، و به ویژه با شعار کشتن عالی ترین مقام یک کشور مستقل و عضو سازمان ملل، برآن است که زهر تحقیر دیگری در کام مردم تزریق کند تا در نهایت تسلیم بی چون و چرای بیگانگان شود. اما آیا چنین خواهد شد؟ بعید می دانم. می توان به شعور ملی مردمان این سرزمین امیدوار بود.
جمعه 30 خرداد 1404

#یوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی

بیانیه ۵۰۰ تن از فعّالان اجتماعی، سیاسی و مدنی در محکومیت تجاوز دولت‌نژادپرست اسراییل

به نام خداوند جان و خرد

دخالت خارجی به زیان تلاش‌های حقوق بشری و دموکراسی خواهانه جامعه مدنی ایران است

♦️ما جمعی از کنش‌گران حقوق بشری، سیاسی، مدنی و فرهنگی ایران که همواره منتقد و مخالف شیوه نادرست حکمرانی موجود بوده‌ایم، در این مقطع حساس از تاریخ کشورمان که با تجاوز و گستاخی دولت نژادپرست اسراییل مواجه شده‌ایم که سوابق متعددی در جنگ‌طلبی، نسل‌کشی و شکستن اصول بنیادین اخلاق و حقوق بین‌الملل دارد، با قاطعیت این حمله را محکوم می‌کنیم.

♦️ما بر مخالفت جدی خود با هرگونه دخالت خارجی تأکید داریم. آن را به زیان تلاش‌های حقوق بشری و دموکراسی‌خواهانه جامعه مدنی ایران می‌دانیم و در دفاع از تمامیت ارضی، استقلال، توان دفاع ملی میهن‌مان، دفاع از جان و کرامت انسان‌ها و صلح در منطقه و جهان، متحد و استوار ایستاده‌ایم.

♦️هم‌زمان، از نهادهای مسئول بین‌المللی مانند سازمان ملل متحد، شورای امنیت سازمان ملل، شورای حقوق بشر سازمان ملل، دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه، اتحادیه اروپا، تحادیه آفریقا و عموم کنش‌گران و احزاب صلح‌طلب و جنبش‌های عدالت‌خواهانه در سراسر جهان می‌خواهیم که از خواست جامعه مدنی ایران برای محکومیت تجاوز رژیم اسراییل، برقراری آتش‌بس، اهمیت دیپلماسی و بازگشت به مسیر گفت‌وگو حمایت کنند و مانع تداوم جنگ، ویرانی و کشتار بیشتر انسان‌ها در این سرزمین کهن و تمدن‌ساز شوند.

📌اسامی امضاکنندگان

melimazhabi.com
✅@mellimazzhabi

📌بیانیه‌ی جمعی از نویسندگان، روشنفکران و فعالان مدنی ایرانی در محکومیت تجاوزگری اسرائیل
🔻حمله‌ی اسرائیل تجاوزی آشکار به میهن‌مان ایران است. این حمله در تضاد روشن با قوانین بین المللی است و درست در روزهایی آغاز شد که ایران برای یافتن راه‌حلی صلح‌آمیز بر سر مناقشه‌ی هسته‌ای در حال مذاکره‌ با نمایندگان دولت آمریکا بود. ما با وجود انتقادات بسیار به حکومت، این تجاوز گستاخانه به خاک میهن را با تمام وجود محکوم می‌کنیم. ملت ایران درون و بیرون مرزهای سیاسی در برابر این تجاوز تمام‌قامت می‌ایستد. 🔻آنچه تا کنون کاملاً مشخص شده این واقعیت است که مناقشه بر سرغنی‌سازی هسته‌ای تنها بهانه‌ای برای حمله‌ای گسترده به زیرساخت‌های حیاتی اقتصادی و راهبردی کشور است. اسرائیل در پی تضعیف بنیان‌های ایران است و اگر در این مسیر موفق شود آینده‌ای بسیار نگران‌کننده و شوم برای کشور ما رقم خواهد خورد. الگوی حملات اسرائیل مشابهت بسیاری با جنایت‌هایی دارد که در غزه و لبنان انجام داد. دولت اسرائیل دولتی یاغی است که زیر چتر حمایت مطلق قدرت‌های غربی و با سکوت همراه با رضایت آنها به راحتی قوانین و عرف بین المللی را زیر پا می‌گذارد، زیرساخت‌های اقتصادی، مردم عادی و اماکن غیرنظامی را بمباران می‌کند. متأسفانه آنچه بر سر مردم غزه و لبنان آمد، دقیقاً به همان شکل اکنون دارد بر سر مای ایرانی می‌آيد و قدرت‌های اروپایی و آمریکا نه تنها نظاره‌گر که تأییدکننده و کمک‌کار اند.
🔻با این همه تصور می‌کنیم که علاوه بر دفاع نظامی ایران در مقابل تجاوز نظامی که بدون هیچ تردیدی مشروع است، دولت‌مردان باید برای پایان دادن آبرومندانه به این جنگ از سازوکارهای دیپلماتیک حداکثر بهره را ببرند. هر ساعتی که این جنگ ادامه پیدا کند، مرگ و ویرانی بیشتری برای ایرانیان به دنبال خواهد داشت. در این لحظات باید علاوه بر شجاعت جنگ‌آورانه بر خردورزی دیپلماتیک نیز تکیه کرد.
🔻مردم ایران به حق آزردگی‌های بسیاری از حکومت دارند و متأسفانه در این سال‌ها حاکمان ایران توجهی به خواسته‌های مشروع ملت ایران نکردند. بسیاری از منتقدان و نخبگان کشور در داخل و خارج کشور کژی‌ها، ستم‌گری‌ها و سیاه‌کاری‌های حکومت را به شیوه‌های مسالمت‌آمیز نقد کرده‌اند و راه برون‌رفت از این وضع را نشان حاکمیت داده‌اند، گرچه حکومت گوش شنوایی نداشته است. مثلا از آغاز جنگ حکومت می‌توانست با آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی به اجماع ملی‌ای که بر سر مقاومت در برابر تجاوز نظامی اسرائیل شکل گرفته، پاسخ مثبت دهد. مهم است که در این شرایط بحرانی، حکومت در حین آنکه با تجاوز خارجی مبارزه می کند راههای آشتی ملی را باز کند، نه فقط زندانیان سیاسی را آزاد کند که به شخصیت های مستقل ملی تریبون بدهد، صدا و سیما را از انحصار خارج کند، و مواردی از این دست. این تلاشها به اندازه‌ی مقاومت موشکی در برابر تجاوز مهم است. با همه‌ی این انتقادات به حق و مشروع، ما خود را متعهد به ایران و سعادت جمعی ایرانیان می‌دانیم و در برابر دشمن تجاوزکار می‌ایستیم و همیشه در جبهه‌ی ایران باقی خواهیم ماند.
🔻به هیچ عنوان نباید انتقاد از حکومت داخلی را با تجاوز دشمن خارجی به خاک میهن درآمیخت. متأسفانه برخی از ایرانیان خود را عملا در جبهه‌ی اسرائیل قرار داده‌اند و از حمله به ایران اظهار شادمانی می‌کنند. چنین مواضعی چیزی جز خیانت به کشور و ملت بزرگ و تاریخی ایران نیست. هیچ دشمن تجاوزکاری برای ایران آزادی به ارمغان نخواهد آورد. در این باب به قدر کافی آزمون‌های تلخ در منطقه ما وجود دارد. در این موقعیت خطیر از ملت بزرگ ایران می‌خواهیم پای ایران بایستند و نگذارند دشمن غدّار ایران را تکه‌پاره کند یا کشور را دهه‌ها به عقب براند.
🔺در پایان ذکر این نکته ضروری است که این بیانیه صرفاً هدف میهن‌دوستانه دارد و از هیچ جریان سیاسی‌ داخلی و خارجی دفاع نمی‌کند و طیف‌های مختلف فکری و سیاسی آن را امضاء کرده‌اند. تنها امری که برای ما در این لحظه‌ی خطیر اهمیت دارد دفاع از کیان ایران است.
زنده باد ایران، پاینده باد وطن

🖌امضاء‌ها:
• علیرضا آبیز
• مسعود ادیب
• سید کوهزاد اسماعیلی
• حسن یوسفی اشکوری
• احمد بستانی
• رضا بهشتی معزّ
• اشکان بحرانی
• سروش چیت‌ساز
• علی تقی‌پور
• تورج پارسی
• تورج دریایی
• شهاب‌الدین فرخ‌یار
• حسن فرشتیان
• رضا حاجی
• مهدی جامی
• سروش دباغ
• بهمن ذکی‌پور
• لیلا چمن‌خواه
• لیلا سامانی
• سالار سیف
• فاطمه شمس
• فاطمه صادقی
• احمد صدری
• مرتضی صادقی
علیرضا سمنانی
• احسان راستان
• علی عبدی
• حسین کاجی
• حسین کمالی
• امید مهرگان
• یاسر میردامادی
• سراج‌الدین میردامادی
• بابک مینا
• داریوش محمدپور
• آرش نراقی
• فرخ نگهدار
• حسین نیستان [به نقل از زیتون]@YMirdamadi

‘’Israel macht in Iran Drecksarbeit für uns’’

هیچ وقت فراموش نکنید صدراعظم آلمان گفت اسرائیل در ایران برای ما کار کثیف را انجام می‌دهد، یعنی کاری که پست است و ما از انجامش ناتوانیم. مابقی کشورهای اروپایی و غربی هم وضع بهتری ندارند، اما آلمان حقیقتاً کشور عجیبی است. با طعنه‌ای به هگل باید گفت «قلمروی ژرمنی تاریخ» نه تنها ایستگاه نهایی فرایند تحقق روح و مصالحه امور متضاد نبود، که سرزمین کابوس و بدترین تضادها است، وسوسه برتری و نابودی دیگران ظاهراً در «قلمروی ژرمنی تاریخ» بسیار نیرومند است. اینجا سرزمین مصالحه عام و خاص نیست، سرزمین مشروع‌سازی نظری برای نابودی هر خاصی است! روزی علیه یهودیان و مستعمرات آفریقایی روزی دیگر با دولت یهود و علیه کشوری در مشرق‌زمین. این جمله صدراعظم آلمان گویی از اعماق ناخودآگاه جمعی «قلمروی ژرمنی تاریخ» بیرون آمد!

بابک مینا




#فرهیختگان علیه تجاوز و استبداد

یک تذکر خیرخواهانه

ایران و جمهوری اسلامی در وضعیت بسیار سختی قرار گرفته است. متأسفانه مقامات جمهوری اسلامی نه تنها از تاریخ که حتی از جنگ ایران و عراق و پایان تلخش؛ جنگی که خود مدیریتش می کرده اند، هیچ نیاموخته اند.
حال که اسرائیل متجاوز وفق صورت و سیرت خویش در ادامه تجاوزات ادامه دارش بر ضد همسایگانش و بیشتر علیه فلسطینی ها به ایران بدون کمترین بهانه معقولی و خلاف تمامی قواعد شناخته شده و متعارف بین المللی به حریم یک کشور عضو سازمان ملل و عضو سازمان انرژی هسته ای حمله و تجاوز نظامی کرده و اخیرا ترامپ فاسد نیز به یاری نخست وزیر جانی و درمانده اسرائیل آمده تا شاید او را از گرداب خودساخته رهایی بخشد و به حریم ایران تجاوز کرده است، پیشنهاد می کنم مقامات جمهوری اسلامی از هر نوع واکنش احساساتی و شتابزده خودداری کرده و حداقل در وضعیت کنونی به آمریکایی ها حمله نظامی نکنند. چنین به نظر می رسد که حمله به آمریکایی ها و به ویژه کشته شدن یک سرباز آمریکایی، ولو به حق و کاملا مشروع، به سود ترامپ متجاوز خواهد بود. چرا که او از این طریق می تواند به اختلافات داخلی در آمریکا و از جمله اوج گرفتن مخالفت ها علیه جنگ افروزی ترامپ و ترامپیست ها در داخل آمریکا و در سطح جهانی چیره شده و در نهایت این نوع تلفات و حملات را توجیهی هرچند ناموجه برای اقدامات تجاوزکارانه خود و همفکران و هم پیمانانش در اسرائیل جا بزند.
می دانیم شعارهای تند جنگ طلبی و جنگ افروزی و به طور خاص شعار مرگ خواهی برای این و آن و از جمله شعار مرگ بر آمریکا و به طور خاص اعلام نظر راهبردی نابودی اسرائیل، چه اندازه متوهمانه و غیر مدبرانه و زیانبار بوده است. حال هنوز هم تندروان ظاهرا انقلابی، دست از آن شعارهای بی پشتوانه و ضد ملی برنداشته اند. بی گمان دفاع حق ایران است و به هر صورت ممکن و معقول حق دارد از خود دفاع کند اما دفاع نیز اگر بی محاسبه باشد و ده ها مؤلفه و ملاحظه را در نظر نگیرد، به نتایجی زیانبار منتهی خواهد شد. این را تاریخ بارها نشان داده است و به طور خاص با تداوم جنگ هشت ساله و طرح شعارهایی چون تشکیل حکومت اسلامی در عراق و مهم تر از آن تکرار شعار «جنگ، جنگ تا رفع فتنه در جهان» و یا «راه قدس از کربلا می گذرد»، سرمایه های مذهبی و ملی و حتی انقلابی یک انقلاب بزرگ مردمی بر باد رفت.
در هرحال الان وقت این گلایه ها نیست؛ اکنون فقط به عنوان یک ایرانی علاقه مند به سرنوشت مردم و کشور به مقامات نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی صمیمانه هشدار می دهم حال که به هر تقدیر کار به اینجا رسیده هوشمندانه عمل کنند. گفتن ندارد که هرگز خواهان تسلیم ذلیلانه نبوده و نیستم ولی فقط می توانم بگویم خردمندانه و وفق مقتضیات تصمیم بگیرید؛ چرا که گفته اند: جلو ضرر را هرکجا بگیرید، منفعت است. دیگر خود دانید. تاریخ از زمامدارانی که به موقع تصمیم درست و به سود مردم گرفته اند، ولو تن به شکست داده اند، به نیکی یاد خواهد کرد.
خداوند ایران و ایرانی را از شر اشرار در امان نگهدارد.
یکشنبه 1 تیر 1404 #ایوسفی_اشکوری #اجتماعی_سیاسی

زندانیان را دریابید!

#عمادالدین_باقی
✔️ آقایان، در برابر دشمنان غدار باید دلمان را به شما خوش کنیم که به هیچ سوالی و پیامی و درخواست دلسوزانه ای پاسخ نمی دهید؟
در حالی که عده ای از زندانیان سیاسی، با وجود مخالف بودن با حاکمیت، دل در گرو ایران و دفاع از کشور در برابر متجاوزان را دارند و می توانستید مدتی پیش آنها را آزاد کنید تا پیامی برای تقویت همبستگی بفرستید اما همچنان سرسخت و لجوجانه عمل می کنید.
چرا عده ای از زندانیان عادی و سیاسی که شرایط قانونی برای آزاد شدن را دارند آزاد نمی کنید؟ خانواده هایی که از فرط نگرانی دارند قالب تهی می کنند، با حمله امروز به در ورودی زندان اوین ممکن است نگران شوند و به سوی آنجا هجوم ببرند و خدای ناکرده حادثه ای رخ دهد که در این شرایط قابل کنترل نباشد.
علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد. هرچه زودتر با رعایت حداکثر انعطاف، زندانیان بی خطر را آزاد کنید.
متذکر می شوم که سعی کردم از طریق برخی افراد در قوه قضاییه این پیام را منتقل کنم اما پاسخگو نبودند و راهی جز رساندن پیام از این طریق نبود.

📡 کانال گفتارهای باقی
https://www.tgoop.com/emadbaghi
وبسایت
 www.emadbaghi.com

بیانیه‌ی ۳۵۰ فعال سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی در پانزدهمین سالگرد حصر رهبران جنبش سبز – Telegraph
https://telegra.ph/%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%DB%8C-%DB%B3%DB%B5%DB%B0-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C--%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D9%88-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%B2%D8%AF%D9%87%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%AD%D8%B5%D8%B1-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4-%D8%B3%D8%A8%D8%B2-02-08

فریادِ درون (سید محمد ناظم زاده)
@smnazemzade