A brief look at the ritual and symbolic differences between the zoroastrian Nowruz table and the common “Haft-Seen” among Iranians and others celebrating this ancient festival:
🌿🌼
The Nowruz table—often referred to as Haft-Seen—varies in form and essence across different regions, ethnic groups, and communities that celebrate this ancient festival. Some of its elements shared among all are rooted in Zoroastrian traditions, while others have evolved over time, shaped by geography and local customs. Behdins and Parsis in India are no exception to this diversity, as their Nowruz table differs significantly from the common Haft-Seen spread among non-Zoroastrian Iranians.

Unlike the Haft-Seen, which is widely recognized today in Iran and beyond, the Zoroastrian Nowruz table does not follow the custom of selecting items based on a specific letter (such as “S” in the Persian alphabet). Instead, each offering placed upon this sacred table represents the best bounties of Ahura Mazda, and every item embodies a spiritual connection to the Yazatas who manifest divine virtues in the material world.
Some also believe that the items on the Nowruz table should symbolically represent the Amesha Spentas—the Seven Highest entities that govern creation: Vohu Manah (Good Mind), Asha Vahishta (Best Righteousness), Khshathra Vairya (Desirable Dominion), Spenta Armaiti (Holy Devotion), Haurvatat (Wholeness), Ameretat (Immortality). The 7th Ameshaspand is Ahura Mazda himself. Hence the significance of the number 7-Haft for the Nowruz table.
While this perspective is also valid, the composition of the Nowruz table among Zoroastrians varies by region, village, and family tradition. From Yazd and Kerman to Tehran, Shiraz, and other Zoroastrian communities, diverse interpretations and customs shape the arrangement of the table. Below is a list of the key foods and symbolic items traditionally placed on the Zoroastrian Nowruz table. This guide may inspire those who wish to set a unique and spiritually meaningful table this year.

The Essential Elements of the Zoroastrian Nowruz Table:

A Mirror with the Image of Asho Zarathushtra – A symbol of truth and divine illumination.

A copy of the Khordeh Avesta – The sacred book containing prayers and hymns.

Candles/Diva and a Light Source – A symbol of Ahura Mazda’s eternal light (oil lamps or lanterns are often used).

Green Sugar Cones (Ghand-e Sabz) – Two or three sugar loaves wrapped in green cloth, decorated with Zoroastrian symbols.

Sabzeh (Sprouts) – Preferably wheatgrass, symbolizing renewal and eternal life.

Samanu, Senjed, Somagh, Seer, Serkeh – Some shared elements with the Haft-Seen tradition.
A Red Apple in a Bowl of Water – Representing vitality and fertility.
A Pomegranate with Coins Embedded in It – A sign of abundance and prosperity.

A Floating Orange or Bitter Orange (Narenj) in a Bowl of Water – Often accompanied by thyme, rose petals, frankincense, and rosewater.

Decorated Eggs – Symbolizing creation and rebirth.

Milk – A symbol of purity and righteousness.

Wine – A representation of joy and spiritual upliftment.
Faludeh Yazdi or Kermani – A traditional Persian dessert symbolizing sweetness and refreshment.
Bread, Cheese, Herbs, and Salt – A combination representing abundance, health, and protection.
Rice and Wheat – Denoting nourishment and sustenance.

Sirog (Surok) Bread – A sacred offering in Zoroastrian rituals.
Chimal – Small dough balls mixed with butter and dates, a traditional delicacy from Kerman.
Shirmal, Komach-e Sen, and Kalamp – Various Zoroastrian ceremonial breads.
Different Types of Halva – Including sesame and saffron-based varieties.
Thread and Needle – Representing unity and strength.
Cotton – A sign of purity and lightness.
Matches and a Broom (Specific to Kerman) – Symbolizing cleansing and renewal.
Two Traditional Persian Soups (Ash) – Dishes often prepared for festive and sacred occasions.
A Sack of Nogh’l and Nuts (Dolugh) – A selection of sweets and nuts for Nowruz.

Seven Dried Fruits and Leaves (“Chum Av-Dar”) – A mixture of figs, dried apricots, plums, barberries, dried sour cherries, senjed, and dried aloo soaked in water the night before Nowruz.
Some also believe that the items on the Nowruz table should symbolically represent the Amesha Spentas—the Seven Highest entities that govern creation: Vohu Manah (Good Mind), Asha Vahishta (Best Righteousness), Khshathra Vairya (Desirable Dominion), Spenta Armaiti (Holy Devotion), Haurvatat (Wholeness), Ameretat (Immortality). The 7th Ameshaspand is Ahura Mazda himself. Hence the significance of the number 7-Haft for the Nowruz table.
Lettuce – A refreshing and purifying food.
Komach Bread – A traditional Zoroastrian bread.
Various Sweets – Such as Loz (almond bars), Baklava, Qottab, and Yazdi Cakes.
A Clay Pitcher Covered in Basil Seeds and Psyllium Sprouts – Symbolizing growth and renewal, later released into nature on Sizdah Bedar.
Cooked Beets (Choghondar) – Representing sweetness and prosperity.
A Basket of Fruits – Typically including cucumber, apples, watermelon, oranges, and pomegranates, which are considered staples.
Arki (Distilled Raisin Extract).
Lork (A Traditional Nut and Dried Fruit Mix for Zoroastrian Religious Festivities).
🙏🏼🔥🤲🏼✨
The arrangement of the Zoroastrian Nowruz table is not fixed—it changes according to each family’s customs and the traditions of their ancestral village or region. There is no single prescribed way to set this table, allowing each household to celebrate Nowruz in a meaningful way that reflects their heritage. However, one must always remember: Nowruz is not merely about the table—it is about the spirit infused within this ancient tradition. It is a time to reconnect with truth, goodness, and renewal. What a blessing it is to uphold this sacred legacy, and from its depths, forge a bridge of light, prosperity, and joy for ourselves and future generations.

☝🏼✨
www.tgoop.com/ZoroastrianismWisdom
☝🏼✨
https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

انجمن موبدان زمان آیین آتش بام را سپیده دم ۳۰ اسفند اعلام کرد

🔷آیین آتش پشت‌بام امسال با روز افزوده اَوَرداد نیز همانند سال‌های گذشته، در پایان گاه اشهن روز وهیشتوایش گاه گاتابیو، در زمان هوشبام و سپیده‌دم انجام می‌شود...

🔗https://berasad.com/?p=198516

🆔@Berasad

آیینِ تَشِ بوم (آتش بر پشت بام)؛ سنتی کهن در میان زرتشتیانِ ایران که در بامدادِ نخستین روز سال در شهرها و روستاهای زرتشتی‌نشین برگزار می‌گردد:
🌿🌼
نوروز، جشنی فرخنده و کهن در آیین زرتشتی است که با آداب و سنت‌های ویژه‌ای همراه است. در اینجا به اختصار به چند سنتِ جاری در میان به بهدینان می‌پردازیم که در نخستین روز سالِ نو به آن می‌پردازند.
یکی از آیین‌های زیبای زرتشتیان ایران در شب پیش از نوروز، “تَشِ بوم” (آتش روی پشت بام) نام دارد. این مراسم که ریشه‌ای ژرف در باورهای دینی دارد، در واپسین ساعاتِ آخرین شب سال و پیش از پگاه برگزار می‌شود و نشانه‌ای از بدرقه‌ی روان درگذشتگان، استقبال از سال نو، و پاسداری از سنت‌های نیاکانی است.
آیین تَشِ بوم در پایان پنجی (پنج روز آخر سال) که در گاه‌شمارِ زرتشتی “ماه گاتابیو” نامیده می‌شود، برگزار می‌گردد. هر یک از این پنج روز به نام یکی از بخش‌های گات‌ها، سروده‌های اشوزرتشت، نام‌گذاری شده است و به عنوان زمانی مقدس برای نیایش، همبستگی و تجدید پیوند با نیاکان نیک و فروهرهای پارسایانِ درگذشته گرامی داشته می‌شود.
زرتشتیان، شبِ پیش از نوروز را “شب وَه” (Shab-e Vah) می‌نامند که در زبان دری زرتشتی به معنای “بهترین شب” است. در این شب، خانواده‌ها گرد هم می‌آیند، نیایش‌های نوروزی را می‌خوانند، از خاطرات درگذشتگان یاد می‌کنند و در کنار شادی و جشن، خود را برای ورود به سال نو آماده می‌سازند.
پس از سپری شدن گاهِ اُشهین و در هنگام هوشیبام (پیش از گاه هاون و پس از گاه اشهن یا همان پگاه)، آیینِ تَشِ بوم آغاز می‌شود. در این هنگام، زرتشتیان بر پشت‌بام خانه‌های خود رفته و آتش روشن کرده و با نگاه به شعله‌های آن و زمزمه‌ی اوستا، سالِ نو را آغاز می‌کنند.
این مراسم با نوای اوستا که از درب‌مهر (آتشکده‌ی محلی) یا باشگاهِ زرتشتیان پخش می‌شود، حالتی روحانی و پرشکوه پیدا می‌کند. در کنار آتش، زرتشتیان چند شاخه‌ی سرو و مورت (مورد)، ظرفی پر از آب و آویشن، میوه‌هایی که “وَدرین” نامیده می‌شود، و یک آتشدان کوچک (آپریگون) قرار می‌دهند. بوی خوش میوه‌هایی که هنگام نیایش بریده شده‌اند، همراه با بوی کندر، برگ گل سرخ، رازیانه و چوب صندل که بر آتش افکنده می‌شود، فضایی آکنده از پاکی و شادمانی می‌آفریند. برخی نیز گلاب در آب می‌ریزند تا رایحه‌ای خوش، پیام‌آور نیکی و برکت برای سال نو باشد.
در آخر نیز، با ریختنِ گلاب و آب و آویشن بر زمین، که پس از پایان آتش‌افروزی است و نمادی از بدرقه‌ی روان درگذشتگان و دعوت از آن‌ها برای بازگشت در سال آینده می‌باشد آن را به پایان میرسانند. این آیین نشانگر باور زرتشتیان به جاودانگیِ روان و پیوند همیشگی میان نیکان درگذشته و زنده‌ها است.
پس از برآمدن آفتاب و آغاز سال نو، باقیمانده‌ی آتشی که بر روی بام روشن بوده، در آپریگون قرار می‌دهند و به نشانه‌ی همازوری (همبستگی و پیوند دینی)، آن را به آتش درب‌مهر محله‌ی خود تقدیم می‌کنند. سپس، چند شاخه از مورد و کاج بر سر در خانه می‌آویزند و اندکی آویشن و سنجد در دو گوشه‌ی ورودی خانه می‌گذارند که نشان از آمادگی صاحب خانه برای پذیرایی از مهمان‌هاست. و پس از آن، دید و بازدید نوروزی آغاز می‌شود و با رویی گشاده و دل‌هایی سرشار از امید و نیکی، به استقبال سال نو می‌روند.
✨🙏🏼🔥🤲🏼
تَشِ بوم، آیینی کهن است که نشان از نور، پیوند نیاکان، امید، و پاکی دارد و امروزه نیز زرتشتیان با پاسداری از این سنتِ دیرین در سراسر دنیا آن را پاس می‌دارند و بر این باورند که با تداوم این آئینِ زیبا، روشنایی و راستی را به نسل‌های آینده می‌سپارند تا شعله‌ی آن، همواره فروزان بماند و نسل‌های جدید این پیوند تاریخی را با گذشتگان خود محفوظ بدارند.

☝🏼✨
www.tgoop.com/ZoroastrianismWisdom
☝🏼✨
https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

در این ویدیو کلیپ زیبا، گوشه‌هایی از آیین کهنِ تَشِ بوم و رسومِ روز نخستِ نوروز در میان زرتشتیان را به اختصار نمایش میدهد.
🌿🔥🤍
📽️: این کلیپ در روستای زرتشتی‌نشینِ قاسم‌آباد یزد به ثبت رسیده است.

In this video clip , we witness glimpses of the ancient Tash-e-Boom (Fire on the Rooftop) ceremony and some traditions observed by Zoroastrians on the first day of Nowruz.
🌿🔥🤍
📽️:This footage was captured in the Zoroastrian village of Qasemabad, located in the Yazd province of Iran.

☝🏼✨
www.tgoop.com/ZoroastrianismWisdom
☝🏼✨
https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom
👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼

The Tash-e-Boom (Fire on the Rooftop) Ceremony—an ancient tradition among the Zoroastrians of Iran, held at the break of dawn on the first day of the new year in the villages:
🌿🌼
Nowruz, a blessed and ancient festival in the Zoroastrian tradition, is accompanied by special customs and rituals. Here, we briefly discuss some of the traditions practiced among the Behdins that are observed on the first day of the new year.
One of the beautiful customs of the Zoroastrians of Iran on the night before Nowruz is called “Tash-e-Boom” (Fire on the Rooftop). This ceremony, which has deep roots in Zoroastrian beliefs, takes place in the final hours of the last night of the year, just before dawn. It symbolizes bidding farewell to the souls of the departed, welcoming the new year, and preserving ancestral traditions.
The Tash-e-Boom ceremony is held at the end of Panji (the last five days of the year), which in the Zoroastrian calendar is called “Māh Gātābyō.” Each of these five days is named after one of the sections of the holy Gāthās, the sacred hymns of Asho-Zarathushtra (the Prophet), and is considered a sacred time for prayer, unity, and renewing the bond with the righteous ancestors and the Fravashis of the departed pious souls.
Zoroastrians call the night before Nowruz “Shab-e Vah” (in the Zoroastrian Dari language, meaning “The Best Night”). On this night, Zoroastrian families gather, recite Nowruz prayers, remember the departed, and, amid joy and celebration, prepare themselves for the arrival of the new year.
After the passing of Ushahin-Gāh and at the time of Hōushibām (before the Hāvan Gāh and after Ushahin-Gāh, or simply, before dawn), the ceremony begins. At this moment, Zoroastrians go to the rooftops of their homes, light a fire, and, gazing upon its flames while murmuring the holy Avesta, welcome the new year.
This ceremony takes on a spiritual and magnificent atmosphere with the recitation of the holy Avesta, which is broadcast from the Darb-e-Meher (the local fire temple).
Alongside the fire, Zoroastrians place several branches of cypress and myrtle, a bowl filled with water and oregano, and some seasonal fruits called “Vādrin.”
A small fire vessel (Afiregun) is also placed nearby. The pleasant scent of the fruits, which are cut during prayer, together with the aroma of frankincense, dried rose petals, fennel, and sandalwood thrown onto the fire, creates an atmosphere filled with purity and joy. Some also pour rosewater into the bowl of water so that a delightful fragrance, a bearer of goodness and blessings for the new year, may spread through the air.
Finally, with the pouring of rosewater, water, and oregano onto the ground—symbolizing the farewell to the souls of the departed and an invitation for their return in the coming year—this ceremony reflects the Zoroastrian belief in the eternity of the soul and the everlasting bond between the righteous of the past and the living.
After the sun rises and the new year begins, Zoroastrians carefully place the remnants of the fire that had been burning on the rooftop into the fire vessel and, as a sign of Hamāzōri (religious unity and solidarity), offer it to the sacred fire of the local Agiary (fire temple). Then, several branches of myrtle and pine are hung over the door of the house, and some dry oleaster and oregano are placed at the entrance to signify the host’s readiness to welcome guests. After that, Nowruz visitations begin, and Zoroastrians, with open hearts and souls filled with hope and goodness, welcome the new year.
✨🙏🏼🔥🤲🏼
Tash-e-Boom is an ancient ceremony that signifies light, the bond with ancestors, hope, and purity. Even today, Zoroastrians around the world honor this age-old tradition and believe that by continuing this beautiful and sacred custom, they pass on light and righteousness to future generations, ensuring that its flame remains ever-burning and that new generations preserve this historical bond with their departed loved ones.

☝🏼✨
www.tgoop.com/ZoroastrianismWisdom
☝🏼✨
https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

گزارش تصویری از گاهنبار شب وه

🔷عکس از مهنوش ماوندادی- شامگاه ۳۰ اسفند ماه گاهنبار شب وه در درمهر قاسم آباد برگزار شد...

🔗https://berasad.com/?p=198849

🆔@Berasad

زادروز اشوزرتشتِ اسپنتمان(نوروز بزرگ)، پیام‌آور راستی و روشنایی بر تمامیِ زرتشتیان شاد باد.
🌿🌼
در ششمین روز فروردین‌ماه، که در گاه‌شمار فصلی با نام فرخنده‌ی «خورداد» یا «هئوروتات» شناخته می‌شود، دل‌های بهدینان به شادمانی می‌تپد.
این روز فرخنده، در میان زرتشتیان، نه‌تنها یادآور زادروز آن پیامبر بلندآوازه است، که سرآغاز برکت و شادمانی در گیتی نیز خوانده شده.
زرتشتیان، در زبانِ دری زرتشتی(گورونی)، به این روز «هوذرو» یا «هفترو» می‌گویند؛ زیرا که باور دارند که در چنین روزی، هفتاد و دو رویدادِ سرنوشت‌ساز، زمین و زمان را دگرگون کرد،
و نوری تازه، در افق زندگی مردمان این سرزمین، دمید.
🙏🏼🔥🤲🏼✨

Blessed be the birth anniversary of Asho-Zarathushtra Spitaman(Khordad roj) messenger of truth and light, upon all Zoroastrians.
🌿🌼
On the sixth day of the month of Farvardin—known in the seasonal calendar as the auspicious Khordad or Haurvatat—the hearts of the faithful are filled with joy.
Among Zoroastrians, this sacred day is remembered not only as the birth of the exalted Prophet, but also as the dawn of blessings and joy across the material world.
In Zoroastrian Dari (also called Gavruni), this day is lovingly called “Hawdro or Haftro”, for it is believed that on this very day, seventy-two momentous events reshaped the course of time and the face of the earth, and a new light rose on the horizon of the lives of the people of this land.

☝🏼✨
www.tgoop.com/ZoroastrianismWisdom
☝🏼✨
https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom

زادروز اشوزرتشت اسپنتمان، نوروز و یا نوروز بزرگ، بر تمامی بهدینان و پیروان راه آن پیام‌آورِ راستی و فروغ، شاد و خجسته باد.
🌿🌼
«نامِ تو، ای زرتشت، آفتابِ راستی است که بر تارکِ گیتی تابیدن گرفت.
تو آن فروغی هستی که از سپیده‌دمِ جهان، دلِ مردمان را به اندیشه، گفتار و کردارِ نیک فراخواندی…
ای فرستاده‌ی اهورا، پیغام‌آورِ اشه، آموزگارِ وهمنِ پاک، تویی که با آوای پاکِ اوستا، جانِ گیتی را بیدار کردی.
تو آنی که با فروتنی، از هرمزد دانایی و بینایی را طلبیدی تا نیکی را از بدی بازشناسی و راهِ روشن را به آفریدگان نشان دهی.
و او، که دانا و دادگر است، تو را برگزید تا کارزارِ جاودانِ نور و تاریکی را به انجام رسانی.
زمین به زادروزت آذین بست؛
آب‌ها با زمزمه‌ی ترانه‌ی نامت خروشان گشتند؛
آتش به یادت زبانه کشید و
هوا با نفسِ باد بوی راستی را پراکند.
و چنین شد که در «هفترو»—آن روزِ خجسته‌ی خورداد،
هفتاد و دو رویدادِ سرنوشت‌ساز،
نقشِ نوینی بر گاه‌نامه‌ی گیتی نگاشت.
ای اشو، ای فروغ جاوید، ای سرآمدِ دانایان!
نامت در دلِ هر بهدین، به سانِ آتشی مقدس روشن است؛ و راهت فروزان‌تر از همیشه، در دلِ زمان جاری است.
شاد باد زادروزِ تو، ای آورنده‌ی آشتی و فرستاده‌ی اورمزد!
باشد که فروغت هرگز از دلِ گیتی فرو ننشیند.»
🙏🏼✨🔥🤲🏼
*توجه فرمایید که در این روز، نیکوست که موبدان، موبدیاران و دین‌ورزان، پنج کَرت کشتی نو کنند و از خواندن فرضیات در هر گاه غافل نباشند.
چنانچه توان داشته باشند، آتش‌ها را در سه گاه روز برافرازند و در دو گاه شب، بر آن‌ها نیایش بخوانند.
*باشد که نوروز بزرگ بر تمامی بهدینان و پیروانِ راه آن پیامبر والامقام، شاد و خجسته باد.
🕯🪔✨🔥🕯🪔✨🔥🕯🪔✨ 🕯🪔✨🔥🕯
The birthday of Asho Zarathustra (Fasli Khordad Sal), or the Great Nowruz, is a joyous and blessed occasion for all followers of the path of the Prophet of Truth and Light.
🌿🌼
Your name, O Zoroaster, is the sun of truth that began to shine upon the heavens of the world.
You are that radiance which, from the dawn of creation, called the hearts of humankind to think, speak, and act rightly…
O Prophet of Ahura, bringer of Asha, teacher of the pure Vohū-Manah—it is you who awakened the soul of the world with the pure voice of the holy Avesta.
You are the one who, with humility, sought wisdom and insight from Ahura Mazda, to distinguish good from evil and reveal the clear path to all of creation.
And He, the Wise and Just, chose you to fulfill the eternal struggle between light and darkness.
The earth adorned itself for your birth;
The waters, with the hum of song, surged in your name; The fire, in your honor, flickered bright; And the air, with the breath of the wind, spread the fragrance of truth.
And so, on the day of Haurvatāt—that blessed day of Khordad—
Seventy-two fateful events
etched a new chapter in the calendar of the world.
O Asho, O Eternal Light, O Supreme among the Wise!
Your name is a sacred flame, burning brightly in the heart of every Zoroastrian;
And your path, more radiant than ever, flows through the stream of time.
Blessed be your birthday, O bringer of peace, messenger of Ahura Mazda!
May your radiance never fade from the heart of the world.
🙏🏼✨🔥🤲🏼
*On this holy day, it is customary for the Mobeds and faithful to renew their kusti five times and to not neglect the recitation of the Farzyat at each period.
If possible, fires should do Bōi ceremony three times during the day, and prayers offered over them during two periods of the night.
*May the Great Nowruz be joyous and blessed for all followers of the path of this noble Prophet.


☝🏼✨
www.tgoop.com/ZoroastrianismWisdom
☝🏼✨
https://www.instagram.com/zoroastrian.wisdom