اسب شدی از غم، شیهه می‌کشی هر دم... غمگین‌تر اینکه، همه متوجه دردت شدند، جز مرد گاری‌چی.

موجودات بی‌نام در آرامش زندگی‌شان را می‌کردند تا آنکه سر و کله بیگانگان پیدا شد. بیگانه‌ها همه چیز را از موجودات بی‌نام گرفتند. بی‌نام‌ها اعتراض کردند اما بیگانه‌ها خیلی قوی بودند. عده‌ای از بی‌نام‌ها جنگیدند اما به دلیل همکاری نکردن بی‌نام‌هایِ دیگر شکست خوردند. بیگانه‌ها بی‌نام‌های شکست خورده را کشتند و آنهایی که نجنگیده بودند را به خدمت گرفتند. از آن روز، دستهٔ اول «گرگ» نامیده شدند ودستهٔ دوم: سگ. در میان بی‌نام‌ها دستهٔ سومی نبود. یا سگ شدند یا گرگ.

درد آن‌جاست که نه راه پس داری نه راه پیش...
نه می‌توانی بیخیال شوی، نه می‌توانی کاری کنی؛
و اسف‌بارتر، با همه‌ی این‌ها نتوانی پیش کسی لب بگشایی...

این عکس رو الان گرفتم. اینجا اعلام حمایت از قوم لوط ممنوعه اما این ساختمان حزب کارگر ترکیه (کمونیست) این رو آویزون کرده. سامان به شرایط حاکم بر غرب می‌گفت مارکسیسم فرهنگی. واقعیت اینه که فمنیسم و این رنگین کمان بازی‌ها همه زیر شاخه‌ی برابری خواهی چپ قرار می‌گیره. مشکل کی پیش میاد؟ وقتی همینا حامی ملت‌های مظلوم و در حاشیه و مهاجرین مسلمان در غرب می‌شن. حتی خیلی از تظاهرات حامی فلسطین توسط همینا برگزار می‌شه. فتنه به این می‌گن.

اصلا حواسم نبود که شما سامان رو شاید نشناسید 😅

https://www.tgoop.com/IslamicResistanceu

مقاله‌اش را گم کردم.

هزار خورشید در من می‌جوشد... اما سینه‌ام صبح کوهستان است.

خواستم بگویم امان از بی‌نشانگی، اما دیدم که درد اصلی، نشانه ندیدن است.

شما هم وقتی از چت جی‌بی‌تی سوال می‌کنید اول سلام می‌کنید یا من فقط اینقدر معذبم؟

(لایک به نشانهٔ اینکه سلام می‌کنم، دیسلایک یعنی سلام نمی‌کنم)

سقف تو ستاره بود و زمینت، ابر.

مدتی به اعتکاف ابرها بنشین و بر بالش باد بخواب. اما بدان که آسایش زمین، مرگ پرواز است.

تمرین می‌کنم.

- تمرین چی؟

ناراحت نشدن.

- چرا ناراحت نشدن؟

چون ناراحت که نشی، قوی می‌شی. قوی که شدی خوبی‌ت با بدی بقیه خنثی نمی‌شه.

صدق درون همیشه هم خوب ترجمه نمی‌شود. برای همین خیلی‌ها به جای ابراز، اثبات می‌کنند.

یکی شعر می‌گوید، دیگری چای می‌آورد.

دلی گرم و قیافه‌ای سرد داشت.