1-به هر قیمتی، ثروتمند نمی­شوند؛

2-به هر قیمتی، پُست خود را حفظ نمی­کنند؛

3-در رابطه با موضوعات و افراد، همه جا یک نوع سخن می­گویند؛

4-کارهای خوبِ خود را تبلیع نمی­کنند؛

5-با افراد نادان، مُدارا می­کنند؛

6-حرص مطرح شدن روزانه در رسانه­ ها را ندارند؛

7-معتقدند کارهای خوب و بد آنها را، طبیعت پاسخ می­دهد؛

8-وقتی تخریبِ شخصی مطرح می­شود، آن محل را ترک می­کنند؛

9-به زندگی عمدتاً به عنوان فرصتی برای توسعۀ فردی می­نگرند؛

10-هشتاد درصد زندگی آنها، کار و سکوت فراوان است؛

11-جدی­ترین بی­مرامی را، رانت­خواری می­دانند؛

12-برای رسیدن به آرامش درونی، سالها تمرین کرده­ اند؛

13-سعی می­کنند در ذهن خود، افراد نادان را درک کنند؛

14-برای رُقبای خود، حقوق قائل هستند؛

15-از واژه ­های احساسی- عاطفی برای عوام فریبی استفاده نمی­کنند؛

16-تا می­توانند بدون چشمداشت، کار دیگران را انجام می­دهند؛

17-دوستان محدودی دارند ولی با دقت از مناسبات خود با آنها مراقبت می­کنند؛

18-ناجوانمردی در ذهن و عمل آنها تعطیل است؛

19-تاریخ می­خوانند تا گذشتۀ خود و جامعۀ خود را بهتر بشناسند؛

20-رُمان می­خوانند تا به پیچیدگی­ها و تنوع رفتار انسانها پی ببرند؛

21-سکوت را بر دروغ گفتن ترجیح می­دهند؛

22-همه نسبت به آنها، احساس امنیت می­کنند؛

23-در صندلی که هنوز شایستگی آن را کسب نکرده ­اند، نمی­نشینند؛

24-با خودشناسی و مطالعۀ فراوان، به تدریج ریشه-­های جهل را کشف می­کنند؛

25-منبع مفیدی برای یادگیری اطرافیان خود هستند؛

26-به خود می­گویند: من حتی یک درصد از جزئیات زندگی این فرد را نمی­دانم. بنابراین، نباید درمورد او قضاوت کنم؛

27-رفتارشان ثبات دارد ولی افکارشان دائماً در حال تکامل است؛

28-برای دو دهه و هفته ­ای چندین ساعت بر روی توسعۀ فردی خود کار می­کنند تا درصد حسادت در شخصیتِ خود را تَک رقمی کنند؛

29-برای دو دهه و هفته ­ای چندین ساعت بر توسعۀ فردی خود کار می­کنند تا درصد خشم و عصبانیت در شخصیتِ خود را تَک رقمی کنند؛

30-شغل شرافتمندانه ­ای انتخاب می­کنند.

#محمود_سریع_القلم

@Adab_Moasheratt

۱. مدیریت احساسات

زن بالغ: احساسات خود را می‌شناسد و می‌تواند آن‌ها را کنترل کند. در مواقع ناراحتی یا خشم، واکنش‌های سنجیده‌ای دارد.

زن نابالغ: احساساتش را بدون کنترل بروز می‌دهد و ممکن است در لحظات عصبانیت تصمیم‌های نادرست بگیرد.


۲. مسئولیت‌پذیری در رابطه

زن بالغ: مسئولیت نقش خود را در رابطه می‌پذیرد و در مشکلات به دنبال راه‌حل است.

زن نابالغ: مدام طرف مقابل را مقصر می‌داند و از پذیرش اشتباهات خود طفره می‌رود.


۳. استقلال عاطفی

زن بالغ: می‌تواند خوشحالی و آرامش خود را بدون وابستگی کامل به شریک عاطفی حفظ کند.

زن نابالغ: بیش از حد وابسته است و احساس خوشبختی‌اش به رفتار طرف مقابل گره خورده است.


۴. مهارت حل تعارض

زن بالغ: هنگام اختلاف، به جای فریاد زدن یا قهر کردن، با گفتگو و منطق مشکلات را حل می‌کند.

زن نابالغ: با قهر، تهدید یا بازی‌های ذهنی سعی می‌کند طرف مقابل را تحت فشار بگذارد.


۵. عزت نفس و خودشناسی

زن بالغ: خود را ارزشمند می‌داند و اجازه نمی‌دهد کسی با او بدرفتاری کند. استانداردهای مشخصی برای رابطه دارد.

زن نابالغ: ارزش خود را بر اساس تأیید دیگران می‌سنجد و ممکن است در روابط ناسالم باقی بماند.


۶. توقعات منطقی از شریک عاطفی

زن بالغ: انتظارات واقع‌بینانه دارد و تفاوت‌های فردی را درک می‌کند.

زن نابالغ: توقع دارد که شریکش همیشه بدون نقص باشد و احساسات او را بدون نیاز به بیان درک کند.


۷. مرزگذاری سالم

زن بالغ: می‌تواند مرزهای شخصی خود را مشخص کند و بدون ترس از طرد شدن، آن‌ها را اعلام کند.

زن نابالغ: یا بیش از حد تسلیم می‌شود و اجازه می‌دهد دیگران از او سوءاستفاده کنند، یا بیش از حد سخت‌گیر است و هیچ انعطافی نشان نمی‌دهد.


۸. واکنش به بی‌توجهی یا تغییرات در رابطه

زن بالغ: اگر احساس کند که توجه کمتری دریافت می‌کند، با گفتگو مسئله را مطرح می‌کند.

زن نابالغ: به جای بیان احساسات، با بی‌توجهی متقابل یا رفتارهای منفعلانه انتقام می‌گیرد.


۹. درک تفاوت‌های فردی و پذیرش آن‌ها

زن بالغ: درک می‌کند که افراد دیدگاه‌ها و نیازهای متفاوتی دارند و به آن‌ها احترام می‌گذارد.

زن نابالغ: انتظار دارد که شریک عاطفی دقیقاً مطابق خواسته‌های او رفتار کند و تفاوت‌ها را تهدیدی برای رابطه می‌بیند.


۱۰. رشد فردی در کنار رابطه

زن بالغ: برای رشد شخصی خود (تحصیل، شغل، علایق فردی) تلاش می‌کند و رابطه را بهانه‌ای برای رکود نمی‌داند.

زن نابالغ: زندگی و هویت خود را کاملاً حول رابطه می‌سازد و در صورت شکست رابطه، دچار بحران هویت می‌شود.


این تفاوت‌ها تعیین‌کننده سلامت یک رابطه عاطفی هستند و رشد در این زمینه‌ها می‌تواند کیفیت روابط را به شکل چشمگیری بهبود ببخشد.


🫧@Adab_Moasheratt

1-انتظارات خود را به حداقل برساند و اگر می تواند صفر کند.

2-ضرورتاً هر آنچه را که متوجه می شود به زبان نیاورد.

3-تا اجازه دوست را نداشته باشد، موردی از او را با کسی در میان نگذارد.

4-از موفقیت او به طور واقعی خرسند باشد.

5-فقط “نشنود” بلکه به او گوش کند.

6-در هیچ شرایطی، پشت سر او صحبت نکند.

7-با او هم بخندد، هم گریه کند.

8-مرتب از وجود او و ویژگی‌های مثبت او، قدردانی کند.

9-اگر گله‌ای از او دارد، مدتها صبر کند تا شرایط مناسب حل و فصل آن فراهم آید.

10-یادداشتی که بر روی هدیه می گذارد، از خود هدیه مهم تر است.

11-تا می تواند احترام او را در جمع حفظ کند.

12-بعضاً با خاموشی و سکوت، با او صحبت کند.

13-از عذر می‌خواهم فراوان استفاده کند.

14-اگر بدی دید، گذشت کند.

15-اگر بدی‌ها ادامه پیدا کرد، آن شخص دیگر دوست نیست.

16-تا می‌تواند زبان خود را کنترل کند: زخم زبان به سختی فراموش می‌شود.

17-از سِرّ دوست مراقبت کند.

18-در رفتار و واکنش، قابل پیش‌بینی باشد.

19-پی‌آمد‌های احتمالی هر سخن و رفتاری را قبلاً مطالعه و محاسبه کند.

20-به دوستی، درازمدت نگاه کند تا همیشه محبت و خویشتنداری کند.

21-برای موفقیت او قدم بردارد.

22-وقتی موردی روشن نیست، اول بپرسد بعد قضاوت کند.

23-در اوج عصبانیت، الفاظ و ادبیات مؤدبانه استفاده کند.

24-از ادب و تربیت دوست سوء استفاده نکند.

25-اگر قراراست داستانی را بگوید، همه را بگوید، ۲۰ درصد آنرا مخفی نکند.

26-تاریخ تولد او را بداند و حداقل یادداشتی ماندنی بفرستد.

27-به خاطر پول بیشتر و موقعیت بهتر، به او خیانت نکند.

28-برای گوشزد کردن موردی، اگر لازم باشد پنج سال صبر کند.

29-هوش و تشخیص او را دستکم نگیرد.

30-دوستی مانند کتاب است: سالها طول میکشد تانوشته شود ولی در عرض چند ثانیه با یک کبریت میسوزد.

یادداشتی از دکتر محمود سریع القلم

🫧@Adab_moasheratt