Նիկոլին ամեն ինչի մեջ կարելի է մեղադրել, բայց ոչ անկեղծ չլինելու:
Ահա, պատասխանում է Ալիևի դենացիֆիկացիայի առաջարկին՝ խուսափելով ռազմական գործողությունից, որից կարող է երերալ իր իշխանական աթոռը:
Ուղիղ և անկեղծ ասում է. հայ ազգ չի լինելու, լինելու է Հայաստանում ապրող ժողովուրդ՝ ոչ ազգային պատկանելությամբ, և սա նոր չէ, այս գործընթացը սկսվել է այն ժամանակ, երբ հայտարարվեց «քաղաքացու օրը»:

Որովհետև չկա ծածուկ մի բան, որ չբացահայտվի, և ոչ մի գաղտնի բան չի եղել, որ չիմացվի:

Մարկոս 4:22

Հ1-ի ուղիղ եթերով ցուցադրում են Հայաստանի կապիտուլյացիոն ակտը: Իշխանություն և ոչ մի պարտավորություն չունեցող, հեռացող բայդենյան վարչակարգի հետ ՀՀ իշխանությունները ռազմավարական գործընկերության պայմանագիր են ստորագրում, որին հետևում է պատերազմական իրավիճակներում ադրբեջանական էներգակիրների անվտանգության մասին մտածող բաբաջանյան-պետրոսղազարյան խանդավառված հարցազրույցը:


1920-ին Սևրի պայմանագրով խաբեցին, հիմա՝ «ռազմական համագործակցության» պայմանագրով:

Ցավոք, մի քանի հազարամյակի պատմություն ունեցող հայ ազգը իրավիճակին համարժեք պատասխան տվող կուռ էլիտա չունեցավ, բայց ունեցավ մարդիկ , ովքեր ,էլիտայի դիմակ դրած ,մեղադրում են միամիտ , անիրազեկ ժողովրդին:

Հուսանք ՝ նոր եկող ամերիկյան վարչակարգը համաշխարհային այնպիսի իրավիճակ կստեղծի, որից կծնվի իրական հայկական էլիտա , և Հայոց նավն անվտանգ դուրս կգա հին աշխարհակարգից նոր աշխարհակարգ:

Ամերիկյան խորքային պետության ձիով քայլը. Թրամփ նախագահ:

https://www.irates.am/hy/1731141301?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR0JQ_dCLy8KSR40lo3MwxBMfi4Qs28KWwoX-JZZ8ZQ3nuKkZeuy7kj5Hxw_aem_qwtfYd8OZ_gS_Rs3_nc47Q

Խոսել ենք.
-ամերիկյան խորքային պետությունից,
-նախորդ դարից Արևմուտքում սկսված մշակութային հեղափոխություննից,
-Արևմուտքի ապաքրիստոնեացումից, -լիբերալիզմի սուր գործիք՝ արևմտյան ազգային պահպանողականներից՝ ծայրահեղ աջերից, որոնք Թրամփի դեմքով աշխարհի դեմ հանելու են իրենց փորձված զենքը՝ նեոնացիզմը,
-21-րդ դարի նեոնացիստ հիտլերներից,
-Ռուսաստան-Իրան մարտավարական համագործակցությանից և ռազմավարական հակամարտությունից,
-և այս ամենի համատեքստում՝ Հայաստանը:

https://youtu.be/fHisWclj7Hs?si=B2xcGqUls3PoQodd

Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ սուրբ հողդ երբեք չզգա քո ավելորդ ծանրությունը:
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ ուրիշի խինդով խնդաս,
Որ ուրիշի ցնծությունով
Ինքդ էլ ցնծաս, ինքդ էլ թնդաս:
Լինես, մնաս ամենքի հետ,
Նրանց կամքին հպատակվես,
«Ես»-դ խառնես մեծ «մենք»-ի հետ,
Նրանց ցավով լուռ տապակվես:

Սևակ

...բայց դու չպարտվեցիր, քեզ դավաճանեցին, թե ինչի ես ընդունակ, ապացուցել ես Արցախ ազատագրելով...
Շնորհավո՛ր տոնդ, ընկած, բայց հառնելու ընդունակ Հայոց բանակ:

Բարի Սամարացու առակը

«Մի մարդ Երուսաղեմից Երիքով էր իջնում և ընկավ ավազակների ձեռքը, որոնք նրան մերկացրեցին, վիրավորեցին և կիսամեռ թողեցին ու գնացին: Պատահեց, որ մի քահանա նույն ճանապարհով իջնի. նրան տեսավ և թողեց անցավ: Նույնպես և մի ղևտացի նույն տեղով անցնելիս, տեսավ և թողեց անցավ: Մի սամարացի, որ ճանապարհորդում էր, եկավ նույն տեղով նրա մոտ և, տեսնելով նրան, գթաց: Եվ մոտենալով` կապեց նրա վերքերը, վրան ձեթ ու գինի ածեց և, դնելով նրան իր գրաստի վրա, տարավ մի իջևան և խնամեց նրան: Եվ հաջորդ օրը, երբ դուրս էր գալիս այնտեղից, իջևանատիրոջը երկու դահեկան հանեց տվեց և ասաց. Խնամի´ր նրան, և ինչ որ ծախսես դրա վրա, իմ մյուս անգամ գալուն կհատուցեմ քեզ»:
Ղուկաս 10: 30-35

Ցավոք մինչ այժմ դեռ թուրքական գործակալներին կոչում են արևմտյան գործակալներ, այնինչ այդ մարդիկ տասնյակ տարիներով «արևմտամետի» անվան տակ քողարկված, Թուրքիայի շահերն են առաջ տարել, որպեսզի ամրապնդեն Թուրքիային տարածաշրջանում՝ ի հակակշիռ հզորացող Ռուսաստանի, ինչի մասին ամենաբարձր մակարդակով հնչել է հենց Արևմուտքից:

Հենց այդ հինգերորդ և վեցերորդ շարասյան «արևմտամետներն» են կազմակերպել և արտոնել գունավոր հեղափոխությունը, որի հետևանքներին ամեն օր ինչ-որ կերպ ականատես ենք լինում:

Հաճախ հարց է հնչում, միթե չկա ծանրակշիռ կոմպրոմատներ Նիկոլի դեմ, որով ստիպեն թողնի իշխանական աթոռը, իհարկե կա, բայց այդ կոմպրոմատները կհայտնվեն այն ժամանակ, երբ Նիկոլը հետ կկանգնի Հայաստանը թրքացնելու մտքից, և տեղի կունենա տեղափոխություն:

Թրամփյան նեոնացիզմի հնարավոր դրսևորումները Հայաստանում, կամ ամերիկյան խորքային պետության նոր խաղը Հայաստանի դեմ:

Մեր թշնամիները մեզ լավ են ճանաչում, իրենք գիտեն՝ իրենց վերջնական նպատակին դեռ չեն հասել, մշակութային հեղափոխությունը դեռ ամբողջ Հայաստանը չի վարակել, դեռ կա Հայաստանում մարդկանց մի լայն շերտ որի համար ազգն ու պետությունն արժեք են, այսինքն կա լայն շերտ որոնց էմոցիաների վրա խաղալով, կարելի է նրանց վարակել նեոնացիզմով, որը միայն իռացիոնալ է:
Այս տեխնոլոգիան շատ է կիրառվել, լավագույն օրինակներից մեկը Վայմերյան Գերմանիան է, որտեղ նույն մեթոդով՝ խաղալով գերմանացիների էմոցիաների հետ ծնեցին Հիտլերին, որը «մինչև վերջին գերմանացին» զոհեց նացիզմին, հանուն ամերիկյան խորքային պետության:

Որպեսզի վառոդը պայթի հարկավոր է ճզմել, իսկ վառոդն այս դեպքում ազգային արժեքներն են, որոնց նսեմացումը պարարտ հող է հանդիսանում իռացիոնալ նեոնացիզմի համար:

Իշխանությանը և իրենց ստեղծած «ընդդիմությանը» գեղեցիկ խաղացնում են: Իշխանությունն կրկին սկսել է պղծել, նսեմացնել Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակը և ժխտել ցեղասպանության փաստը, որին իրենց ծնած-սնածը հայհոյախառն հակահարված է տալիս իրենց մոտ նստած, և կարողանում է շոուբիզնեսին մտցնել խաղի մեջ:
Հետո դաշտ է նետվում վաղեմություն ունեցող տեսանյութը, որտեղ հանրապետության հրապարակում մի խումբ ազերիներին ադրբեջաներեն երգ են երգում, այս ամենին ավելացնում են Պետդեպի գաղտանզերծած փաստաթղթերը Մեղրիի մասին, որն իր իրական նպատակին հասավ, քանզի մեծամասնությունը միայն նյութի վերագիրն է կարդում և հոդվածի նկարին նայում, իսկ շատերը լավ գիտեն, թե հայաստանյան զանգվածային լրատվամիջոցներն ում և ինչի են ծառայում, այսինքն ձայն ձայնի տված «գեղեցիկ» նկարով և վերնագրով հոդվածը պատրաստ է:

Արևմուտքը փորձում է Մեղրիին հանձնել, պատասխանատուն կարգված է, որից հետո, կամ առաջ Հայաստանում կարող տեղափոխություն լինել, բայց այս անգամ նեոնացիստի դեմք ունեցողով:

Քաղաքականությունը պետք է քաղաքագիտական հենք ունենա, իսկ քաղաքագիտությունը սառը դատողություն է. մեր գլխավոր նպատակը պետք լինի կանխել Հայաստանին սպասվող ահավիրքը, ոչ թե Նիկոլի պատիժը:

https://youtu.be/qIwWpoGUDAY?si=J3c442GdM1affznQ

«Ազատություն» ռ/կ-ը Հայաստանում սպասարկել և սպասարկում է թուրքական շահը:

Արևմուտքը մի քայլ առաջ, կամ տեղափոխության վտանգ:

2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններից հետո իրական հնարավորություն էր ստեղծվել ապացանցավորել Հայաստանը, հակառակ բևեռի ամբարտավանությունը և իրականությունից կտրված լինելը հնարավորություն տվեց հինգերորդ և վեցերորդ շարասյուններին գործելու:

Մեկնարկը տրվեց 2017-ի սեպտեմբերին՝ «տարկետում լինելու ա» բանակի դեմ ակցիայով, ավարտը տեղի ունեցավ 2018-ի մայիսին՝ գունավոր հեղափոխությամբ:

Նման իրավիճակ է այժմ, եթե իրավիճակը հասնի նրան, որ տեղի ունենա հերթական ընտրություններ, կամ մոտ ապագայում լինի արտահերթ ընտրություն, մեծ հավանականությամբ Արևմուտքը կպարտվի քպ-ի գլխավորությամբ:

Այսպիսի ռիսկերից խուսափելու համար Արևմուտքը կարող է բեմադրել տեղափոխություն՝ սիրիական սցենարով:

Հայաստանում եվրոինտեգրման(եվրոասոցացման) գործընթաց չկա և չի եղել, եվրոասոցացման անվան տակ թուրքացման(վիլայեթացման) գործընթաց է եղել և հիմա էլ ընթանում է:

Ամեն անգամ Քո տըվածից երբ մի բան ես Դու տանում,
Ամեն անգամ, երբ նայում եմ, թե ի՜նչքան է դեռ մնում,—
Զարմանում եմ, թէ` ո՜վ Շըռայլ, ի՜նչքան շատ ես տվել ինձ,
Ի՜նչքան շատ եմ դեռ Քեզ տալու, որ միանանք մենք նորից։

Ամենայն Հայոց բանաստեղծը...

Գրառումը գրվել է մեկ տարի առաջ նույն օրը:

-սահմանադրություն փոխելու նպատակն այս է՝ Հայաստանը դարձնել չեզոք(նետրալ) պետություն, որը պետք է դուրս լինի ցանկացած ռազմական դաշինքից(այստեղ ցանկացածի տակ պետք է հասկանալ ՀԱՊԿ-ը և դրա տրամաբանությունից ռուսական 102-րդ ռազմաբազան) և ՀԱԵ-ի կարգավիճակը հավասարեցնելը ցանկացած աղանդավորական կազմակերպության. այսպիսով, սահմանադրություն փոխելու նպատակը հայկականության լինելիության երաշխիքները չեզոքացնելն է.

-ամենասուր գործիքն են փորձում գործի դնել Հայաստանի վերջնական կործանման համար, այդ գործիքի անունն ազգային-պահպանողականություն, որը մեզանում ավելի շատ հայտնի «ազգայնականություն» եզրույթով.

-կարող է նաև տեղափոխության պատճառ դառնալ, որը Հայաստանին տանելու է նոր «Ալեքսանդրապոլի պայմանագրի», այս անգամ ազգային-պահպանողականների ձեռամբ:

https://www.tgoop.com/adamyan0101/226

1933-39 թվականներին աշխարհում տիրող իրավիճակից մինչև Հայաստանում սպասվող տեղափոխություն:

https://youtu.be/nbuldpAtJpA?si=4i-f2clzBwMG8xjh

Նիկոլը տեղափոխությունից և իշխանափոխությունից խուսափելու համար պետք է բեղ պահի(չխառնել մորուքի հետ), նրան իշխանության պահող այլ գործոն չի մնում:

ԱՄՆ-ը ձեռքերը «լվանում» է Ուկրաինայից, բայց մնացած արևմտյան երկրներին պարտադրում է կատարել պարտավորություններն Ուկրաինայի հետ կապված, Թուրքիային ներքին խնդրից՝ քրդերից ազատում է, որպեսզի արտաքին ճակատում գործելիս խնդիրներ չլինեն, մնում է Ամերիկան ՆԱՏՕ-ից դուրս գա, և մնացածին ուղղի Ռուսաստանի դեմ:

Գնալով ավելի ենք մոտենում նախորդ դարի՝ 1933-39 թվականներին: