به خدا قسم؛
اگر پیامبر، به جای
احترام گذاشتن به ما،
مردم را به جنگ با ما،
سفارش می‌کرد؛
بیشتر از آنچه با ما انجام دادند،
نمى‌توانستند انجام دهند...!
#شهادت‌آقا‌امام‌سجاد‌علیه‌السلام
@alaviaat | لهوف، ص۲۰۲
اگر پیامبر، به جای
احترام گذاشتن به ما،
مردم را به جنگ با ما،
سفارش می‌کرد؛
بیشتر از آنچه با ما انجام دادند،
نمى‌توانستند انجام دهند...!
#شهادت‌آقا‌امام‌سجاد‌علیه‌السلام
@alaviaat | لهوف، ص۲۰۲
عمر بن خطاب شخصیتی بود،
که از او میترسیدند!
زن بارداری را
به دلیل سوال در موضوعی،
نزد خود فراخوانده بود،
و زن از ترس عمر
کودک خود را سقط کرده بود.
عمر درباره ی دیه ی بچه
از اطرافیان و بزرگان نظر خواست؛
آنها گفتند: چیزی به گردن تو نیست!
امیرالمومنینﷺ به عمر فرمود:
اصحابت مراعات حال تو را کردند،
تو باید برده ای را آزاد کنی!
@alaviaat | شرح نهج البلاغه،ج۱،ص۶۹
که از او میترسیدند!
زن بارداری را
به دلیل سوال در موضوعی،
نزد خود فراخوانده بود،
و زن از ترس عمر
کودک خود را سقط کرده بود.
عمر درباره ی دیه ی بچه
از اطرافیان و بزرگان نظر خواست؛
آنها گفتند: چیزی به گردن تو نیست!
امیرالمومنینﷺ به عمر فرمود:
اصحابت مراعات حال تو را کردند،
تو باید برده ای را آزاد کنی!
@alaviaat | شرح نهج البلاغه،ج۱،ص۶۹
به قصد امتناع معاویه از جنگ
و #هدایت او، مکاتبات زیادی شد،
و ادله بسیار آورد.
تا اینکه معاویه در پایان یکی از نامه‌هایش
یک بیت شعر با این مضمون نوشت:
علی؛
میان من و تو گفت وگویی نیست؛
جز دریدن جگرگاه ها و زدن گردن‌ها!
امیرالمومنین در پاسخش،
این آیه را تلاوت کرد:
[ اِنَکَ لا تَهدی مَن اَحبَبتَ
ولکنَّ اللهَ یَهدی مَن یَشاءُ
و هُو اَعلَمُ بالمُهتَدین ]
تو نمیتوانی کسی که
دوست داری را هدایت کنی؛
لکن خداوند هر کسی را بخواهد،
هدایت میکند،
و او به هدایت شدگان آگاه‌تر است...
[ قصص‌آیه۵۶ ]
| وقعه‌صفین،ص۱۴۹
و #هدایت او، مکاتبات زیادی شد،
و ادله بسیار آورد.
تا اینکه معاویه در پایان یکی از نامه‌هایش
یک بیت شعر با این مضمون نوشت:
علی؛
میان من و تو گفت وگویی نیست؛
جز دریدن جگرگاه ها و زدن گردن‌ها!
امیرالمومنین در پاسخش،
این آیه را تلاوت کرد:
[ اِنَکَ لا تَهدی مَن اَحبَبتَ
ولکنَّ اللهَ یَهدی مَن یَشاءُ
و هُو اَعلَمُ بالمُهتَدین ]
تو نمیتوانی کسی که
دوست داری را هدایت کنی؛
لکن خداوند هر کسی را بخواهد،
هدایت میکند،
و او به هدایت شدگان آگاه‌تر است...
[ قصص‌آیه۵۶ ]
| وقعه‌صفین،ص۱۴۹