همه دوره‌های انتخابات را دنبال کرده‌ام. در هیچ دوره‌ای، دولتی‌ها در سطوح مختلف، چنین بی‌پروا و آشکار، در انتخابات دخالت نکرده‌اند.

تازه‌واردان کم‌دانش، پر مدعا، و طلبکار از ملت که در سالهای اخیر در نظام اداری جا خوش کرده‌اند، برای ماندن دست و پا می‌زنند.

ورای شکست یا پیروزی یک کاندیدا، این رفتارها بر کارکرد و کارآمدی نظام اداری، روح و روان جامعه، قضاوت مردم و ساختار سیاسی تاثیرگذار است.

#انتخابات

@alirabiei_ir

در تداوم بی اخلاقی‌ها که در این انتخابات به اوج خود رسید، تکذیب شدند:

🔰 تکذیب شایعات متعدد علیه دکتر پزشکیان

بسمه تعالی
به استحضار می‌رساند اخبار منتشره پیرامون ستادهای دکتر پزشکیان که از صبح پنجشنبه به‌صورتی گسترده در حال انتشار بوده، جعلی و فاقد اعتبار است. از عموم مردم عزیز تقاضامندیم به شایعات جریان بیمناک از حرکت عظیم شما در روز جمعه توجه ننمایید و با استواری همچون گذشته به وظیفه‌ی خویش عمل کنید.

عناوین تعدادی از شایعات به این شرح هستند:
▫️ ادعای دروغ حمایت اعضای ستادهای دکتر پزشکیان از رقیب
▫️ انتشار فیش جعلی حقوقی دکتر پزشکیان از یک بیمارستان
▫️ ترجمه‌ی دروغ تقسیم تمام مسئولیت‌ها بین آذربایجانی‌ها
▫️ ادعای دروغ اخذ تعهد کتبی تامین حقوق همجنسگرایان

روابط عمومی ستاد مرکزی انتخاباتی دکتر پزشکیان

#بازگشت_زندگی
#برای_ایران
#دکتر_مسعود_پزشکیان

@alirabiei_ir

گزارش های متعدد ازاعزام روحانیون برای تبلیغ جهت یک کاندیدا -حتما با هزینه های غیرشخصی- و همچنین چند فیلم از منازعه آن‌ها با مردم بر علیه آقای پزشکیان پخش شده است.

فارغ از نتایج انتخابات، بی‌تردید این امر، کارکردهای نهاد روحانیت را فدای امیال سیاسی می‌نماید.
چرا از روندها درس گرفته نمی‌شود؟ متاسفانه، با مصرف از دین، به این نهاد هم آسیب می‌رسانند.بزرگان روحانیت و حوزه باید نهیب بزنند.

#انتخابات

@alirabiei_ir

مشارکت در این انتخابات، تصمیمی تنها برای چهار سال نیست؛ انتخابی برای مسیر آینده است.
رای ما، نوعی موضع‌گیری در مورد چگونگی مدیریت و آینده ایران است.

#انتخابات

@alirabiei_ir

🔻 دوباره ایران،  دوباره صندوق رای

✍ علی ربیعی

🔹 انتخابات در ایران، به لحاظ ویژگی خاص سامان سیاسی و نبودن فرآیندهایی که پیش از انتخابات جهت‌گیری‌های کلی و برنامه‌های کاندیداها را پیش‌بینی‌پذیر و قابل ارزیابی نمی‌کند، نوعی بی‌سامانی سیاسی است.

🔹 هر انتخابات ریاست جمهوری، تبدیل به یک نوع رفراندومی از خواسته های جامعه می شود.  بنابراین با تحلیل و کالبدشکافی انتخابات، رای فرد پیروز  و میزان مشارکت می‌توان به خواسته.ها، نیازها و گرایش‌های مردم دست یافت.

🔹 با این وصف انتخابات بیش از آنکه بیانگر یک مسئله خاص باشد بیشتر نسبت ذهنی مردم با حکومت‌ها را نشان می‌دهد. انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ از این جهت و همچنین نقطه نظر‌های دیگر حاوی پیام های سیاسی و اجتماعی است:

۱_ عدم شرکت ۶۰ درصد در روز جمعه گذشته نشان داد که موضوعاتی همچون حوادث ۱۴۰۱،  نتایج ریاست جمهوری سیزدهم، میزان مشارکت مردم در آن و همچنین آرای جمعه گذشته نشان داد  اکثریت جامعه از تغییرخواهی از طریق صندوق رای ناامید شده بودند. این عدم مشارکت در برهه‌های مختلف  نوعی مشارکت منفی برای دادن پیام به ساختار سیاسی است.

۲ _  با این وجود هنگامی در بین دو گزینه قرار گرفت  و احساس نگرانی نسبت به برتری گرفتن یک نگاه را احساس کرد درصد قابل توجهی از ناامیدان بازهم به پای صندوق های رای آمدند. همین امر نیز نشان می دهد که اکثریت جامعه خواهان طیفی از تغییرات هستند

۳_ جریانی که عمدتا در خارج از کشور شکل گرفته به دنبال نوعی تغییرات ساختاری با روش‌های شبه براندازی را دنبال می‌کردند؛ به طور عجیبی در این انتخابات نه تنها عدم مشارکت را هدف قرار داده بودند بلکه دکتر پزشکیان را که نماد تغییر و امید است را بیشتر مورد هجوم و حمله گسترده قرار دادند. تبلیغات آنها نشان می‌دهد که خواهان تغییرات مسالمت آمیز و اصلاحات در ایران نیستند و بی آیندگی نظام سیاسی ایران را با بی پشتوانه کردن مردم دنبال می کنند. احتمالا این گروه پیامی مخالف خواست خود دریافت خواهند کرد.  

۴_  آرای پزشکیان نشان داد که او توانسته از میان رای دهندگان سنتی نیز سهم رای داشته باشد. همچنین کمپین های انتخاباتی نشان داد که جریان اصولگرایی دچار تحول بنیادینی شده است. نیروی اجتماعی جدیدی در بدنه اصولگرایی علیه بازیگران قدیمی شکل گرفته است. حذف شدن باقر قالیباف و رای بیشتر سعید جلیلی پیام‌های تبیینی زیادی را به دنبال دارد. به نظرم بخشی از آرای قالبیاف متکی بر ویژگی های شخصی و تبلیغاتی او بود نه ناشی از حمایت نیروهای اصولگرا. همچنین جریان اصلاح طلبی نیز نشان داد که نوعی تجدید نظر در اصلاح طلبی رخ داده است و از جریان اصلاح طلبی سنتی عبور کردند و با آرمان هایی فراتر درحال شکل گیری هستند. به هر حال تبیین این دو روند گسست و چگونگی پیوست های آینده آن ها نیاز به بحث و تبیین بیشتری دارد .

۵ _   این انتخابات نشان داد نظریه یک دست شدن حکومت با وجود مشارکت کم به بن بست رسیده است و این نظریه برای انسجام اجتماعی مضر  و در صورت تداوم به انشقاق بشتر جامعه منجر خواهد شد. معتقدم صندوق‌های رای باید به عنوان میانجی های بزرگ اجتماعی در کانون تغییر و تحولات جامعه ایران قرار گیرد . چنانچه جامعه احساس کند با مشارکت می تواند به خواسته های خود برسد راه خیابان را در پیش نخواهد گرفت و صندوق را بر حضور در خیابان  ترجیح میدهد. نارسایی که در شکل دموکراسی در ایران است باید به یک فرآیندی که پیش از صندوق و پس از صندوق را تمهید نماید حرکت شود و نظام حزبی ایجاد نظارت پس از رای فرآیندی ثبات همراه با تغییر خواهی را در آینده ایران تنظیم کند .
 
 @alirabiei_ir

قَالَ اللَّهُ هَذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ
پزشکیان رییس‌جمهور همه ایرانیان است، چه آنانی که به او رای دادند و چه آنانی‌که به رقیب او رای دادند. نخستین اقدام شنیدن صدای آنانی است که به پای صندوق رای نیامدند.

خوشا آن راهی که آغازش حسین(ع) است.

#رئیس_جمهور_پزشکیان
#برای_ایران #بازگشت_زندگی

@alirabiei_ir

کار غیراخلاقی مدعیان ارزشی بودن!!!

متاسفانه به رغم تذکرات متعهدانه و جدی سرپرست محترم ریاست‌جمهوری، تبدیل وضعیت و استخدام در سمت‌های مدیریتی برای بکارگیری و تثبیت وضعیت نیروهای تازه‌وارد کم‌دانش فاقد تجربه صرفا به دلیل عضویت در حلقه‌های جناحی تندرو، در حال انجام است.
در نظام اداری کشور این امر موجب ناامیدی کارمندان بدون پارتی است که سالها در انتظار تبدیل وضعیت، رشد و ارتقا هستند و همچنین آسیب جدی به نظام اداری وارد می‌کند. بی‌تردید، این افراد به موانع جدی در کارآمدی نظام اداری تبدیل می‌شوند.

#برای_ایران
#بازگشت_زندگی

@alirabiei_ir

در وزارت علوم و کمیته مرکزی جذب چه‌خبر است؟ چرا افراد بدون ضابطه استخدام می‌شوند؟
استخدام هیئت علمی بدون طی کردن روندها و چارچوب‌های مشخص‌شده معمول در کنار بازنشستگی‌های زودرس، کاری غیرمنصفانه، غیراخلاقی و دور زدن قانون بوده و موجب آسیب به ساحت علم، دانشگاه و جفا به نسل‌های آینده دانشجویی است.
این روند قابل بررسی و پیگیری است.

#اساتید_اخراجی
#برای_ایران
#بازگشت_زندگی

@alirabiei_ir

🔻 صدای مردم با کارزارهای میانجی

✍ علی ربیعی / مرضیه ادهم

"قسمت اول"

ناامیدی مزمن شده جامعه ناشی از ناکام ماندن تلاش‌هایش برای ایجاد تغییراتی که انتظار آن را داشت، عنصر اصلی رفتارهای سیاسی از جمله کنش‌هایی در قالب اعتراضات خیابانی ۱۴۰۱،  عدم مشارکت در انتخابات تا مهاجرت و در مجموع بی‌تفاوتی سیاسی و ایجاد درگیری‌های اجتماعی_ فرهنگی است. 

این‌روزها، در پی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، با گشوده شدن روزنه‌ای کوچک از امید به تغییر، نشاطی مشهود در جامعه پدیدار شده است. امید اجتماعی توهم نیست؛ بلکه یک واقعیت است. تقویت جامعه مدنی را می‌توان نقطه اتکا امید اجتماعی دانست.

در روزهای اخیر، فرصت حضور در «رویداد لزوم پاسخگویی دولت جدید به کنش‌گری آنلاین» مهیا شد.  مروری بر گزارش آمار کنش‌گری‌های خرد و کلان در مدل پتیشن «کارزار» بار دیگر، لزوم تقویت سرمایه اجتماعی جامعه مدنی و میانجی‌گری را به خوبی یادآور می‌شد. اینکه چطور یک استارت‌آپ جوان در زمان هفت سال تنها با هدف کنش‌گری مدنی توانسته است سی و چهار میلیون امضا از ۱۶ میلیون شهروند را برای بیست و شش هزار کارزار مختلف در حوزه‌های متفاوت جمع‌آوری کند، در برخی از این کنش‌گری‌ها به وضوح قدرت جامعه مدنی قابل ردیابی است.

بی‌تردید، سه گروه عمده اجتماعی باید نسبت خود با پدیده‌ها را به گونه‌ای تنظیم کنند که به طور اساسی بلوغ ملی در آن متبلور باشد. در این میان، مهم‌ترین و تاثیرگذارترین گروه، دولت است. دولت به عنوان تصمیم‌گیرنده در این شرایط، که از جانب ملت تصمیماتی را برای حفظ تمامیت ارضی، حاکمیت و حفظ غرور ملی و شیوه ایجاد همبستگی ملی و هویت جمعی می‌گیرد، مهم‌ترین عامل تاثیرگذار محسوب می‌شود.
نهادهای میانی، روشنفکران، گروههای مرجع، رسانه‌ها و آنانی که صدای‌شان میانجی و میانه‌ای بین دولت و جامعه هستند و نهایتا برآیند افکار عمومی جامعه با همه کلیت و تنوع‌های موجود در درون آن، سه گروهی هستند که نوع تفکر و کنش آنها در این شرایط بسیار تعیین کننده است.

در جوامع در حال گذار، تغییرات سیاسی و اقتصادی می‌تواند فرصت‌های کوتاهی برای توسعه و کنش‌گری ایجاد کند. این فرصت‌ها، اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرند، می‌توانند به تحولات بزرگی در ساختارهای قدرت و نهادهای سیاسی و اقتصادی منجر شوند. در دوره‌های گذار، کنش‌گران مدنی و سیاسی نقش مهمی در شکل دهی به نهادهای جدید و اصلاح نهادهای قدیمی دارند. این کنش‌گران شامل گروههای اجتماعی، سازمانهای غیردولتی، احزاب سیاسی و رهبران فکری هستند که می‌توانند با استفاده از فرصت‌های موجود، تغییرات مهمی را در جهت دموکراسی و توسعه پایدار ایجاد کرده و با ایجاد فشار اجتماعی و سیاسی بر نهادهای قدرت، آنها را وادار به پاسخگویی و انجام اصلاحات کنند. علاوه بر این، کنش‌گران مدنی می‌توانند با آموزش و آگاهی‌بخشی به مردم، مشارکت عمومی را افزایش داده و جامعه را برای پذیرش تغییرات آماده کنند.

در این میان، ساختار موفق یک پلتفرم اینترنتی که توانسته است اعتراض مدنی را به نوآوری فناورانه پیوند بزند، بار دیگر اهمیت میانجی‌گری در جامعه را گوشزد می‌کند. سازوکاری که پلی  میان جامعه مدنی، گروه‌های در حاشیه و بی‌قدرتان از یک سو و گروه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران حکمرانی از سوی دیگر است.
در واقع، کنش‌گری آنلاین یا فعالیت مجازی یکی از اشکال نوین مشارکت سیاسی و اجتماعی است که با گسترش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی به صورت مشهودی مطرح شده است. امروزه هستۀ مرکزی ارتباطات را در واژۀ مشارکت یا در فعالیت مشارکتی بودن، تعریف می‌کنند؛ هیچ ارتباطی صورت نمی‌گیرد مگر اینکه مشارکتی در آن وجود داشته باشد. این نوع کنش‌گری وقتی آنلاین تعریف می‌شود که از پلتفرم‌ها و ابزارهای دیجیتال برای پیش بردن هدف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی یا هدف زیست محیطی استفاده شود.
@alirabiei_ir

🔻 صدای مردم با کارزارهای میانجی

✍ علی ربیعی / مرضیه ادهم

"قسمت دوم"

ساز  و کاری مانند پلتفرم کارزار که به درستی در جایگاه پل مدنی قرار گرفته است در مطالبات محلی و ملی بارها قدرت  کنش‌گری مدنی و حوزه عمومی را ثابت کرده است؛ به عنوان مثال در موضوع بررسی طرح صیانت و تنظیم‌گری اینترنت توانست گروه نخبگان فنی را به خبرنگاران و افراد عادی جامعه متصل کند و در تصمیم‌گیری مجلس در  رد این مصوبه اثرگذار باشد.

جامعه ایران در سالهای اخیر از گروه میانجی در موضوعات مختلف محروم بوده است، این محرومیت گاهی ضربات جبران‌ناپذیری به سرمایه اجتماعی وارد کرده است و این فقر میانجی‌گری در بحران‌های مختلفی خود را نشان داده است، پلتفرم‌های پتیشن آنلاین به‌عنوان ابزارهای نوینی در دنیای دیجیتال، نقشی کلیدی در تقویت حوزه عمومی و میانجی‌گری مدنی ایفا می‌کنند. تصور کنید، در جامعه‌ای که افراد به ندرت فرصت بیان نظرات خود را دارند و یا احساس می‌کنند صدای‌شان به جایی نمیرسد، یک پلتفرم آنلاین به آنها این امکان را می‌دهد که به طور مستقیم با دولت و نهادهای قدرت در ارتباط باشند.

این پلتفرم‌ها به مثابه یک میدان هابرماسی عمومی مدرن عمل می‌کنند؛ میدانی که در آن افراد از هر قشری می‌توانند گرد هم آیند و درباره مسائل مهم بحث و تبادل نظر کنند. این فضای گفت‌وگو و تبادل نظر، چیزی فراتر از یک بستر دیجیتال است؛ اینجا جایی است که همبستگی اجتماعی تقویت می‌شود، پدیده حوزه عمومی دیجیتال  که با ضعف نهادهای مدنی و پردامنگی قدرت سیاسی و انحصار رسانه‌ها در جامعه فعلی ما می‌تواند به نوعی اثربخش و افق‌گشا باشد.

اما این پلتفرم‌ها تنها به گفت‌وگو محدود نمی‌شوند.بلکه با برجسته شدن عنصر ارتباطات، یک شهروند معمولی که شاید تا پیش از این هرگز در فرآیندهای سیاسی و اجتماعی شرکت نداشته، حاال با چند کلیک ساده می تواند در کمپین‌های مختلف شرکت کند، امضا جمع‌آوری کند و حتی خود یک پتیشن راه‌اندازی کند.
این سطح از مشارکت عمومی نه تنها احساس مسئولیت و تعلق اجتماعی را در افراد تقویت می‌کند، بلکه به آنها قدرتی می‌بخشد که پیش از این ممکن نبود و این مشارکت فعال، اعتماد عمومی به نهادهای حکومتی را نیز افزایش میدهد. هرچند که باید در کنار این ظرفیتهای جدید ارتباطی به مخاطراتی چون اتاقهای پژواک نیز توجه نمود.

شفافیت و پاسخگویی دولتها نیز از دیگر مزایای استفاده از پلتفرمهای پتیشن است. جامعه ایران اکنون با سه مشکل عمده در اقناع افکار عمومی مواجه است: «از آینده نگران است»، «از وضعیت امروز ناراضی است» و «به معیارها و موازین بزرگ هم برای حل مسایلش مشکوک است.» وقتی هزاران امضا برای یک پتیشن جمع می‌شود، دولت‌ها مجبور به واکنش و پاسخ‌گویی می‌شوند. در صورت پاسخ‌گویی اقناع کننده به این نگرانی‌ها که شرط الزام حیات کنش‌گری آنلاین است ، می‌توان به مسیر تدریجی التیام اعتماد از دست رفته اجتماعی امیدوار بود.
پلتفرم‌های پتیشن به عنوان پل ارتباطی بین جامعه مدنی و دولت عمل می‌کنند. این پلتفرم‌ها، با جمع‌آوری و انتقال نظرات و مطالبات عمومی به نهادهای حکومتی، به تسهیل ارتباط و تعامل بین این دو بخش کمک می‌کنند. 
این ارتباط می‌تواند به بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری منجر شود و خواسته‌های جامعه را به
صورت موثرتر به دولت منتقل کند. از سوی دیگر، این پلتفرم‌ها نقش مهمی در آموزش و آگاهی‌بخشی به شهروندان دارند. با برگزاری کارگاههای آموزشی، کمپین‌های آگاهی‌بخشی و انتشار محتوای آموزشی، دانش و مهارت‌های شهروندان را افزایش می‌دهند.

ما امید داریم که در دولت پزشکیان، نهادهای مدنی به عنوان میانجی‌های بزرگ اجتماعی،  روزبه‌روز گسترش یافته و نقش آنها در تصمیم‌سازی‌ها موثر شده و از ساحت نهادهای مدنی، امنیتی‌زدایی شود. حوزه عمومی، هرروز فربه‌تر و حوزه خصوصی نیز محترم‌ شمرده خواهد شد.

@alirabiei_ir

در روزهای اخیر، شاهد عملیات روانی در قالب فیک‌نیوزها هستیم.

برنامه‌ آنها تخریب دستاورد پیشاتشکیل دولت پزشکیان، یعنی نتایج و روند کمیته‌ها، شورای راهبری و همچنین دکتر ظریف است.

همه بر اساس میثاق‌مان با عدالت و انصاف، آرا مردم را که با رنج و امید به صندوق‌ها ریخته‌اند، پاس داشته و خواهیم داشت.

من این فرآیند و نهاد ایجاد شده را گامی رو به جلو در جهت تحقق کار با مردم، حضور کارشناسی همه ذینفعان و نویدبخش دولتی کارآمد می‌دانم.

#پزشکیان
#برای_ایران

@alirabiei_ir

ترور میهمان مراسم تحلیف رئیس جمهور، علاوه بر اینکه اقدامی بر علیه مقاومت ملت فلسطین است، شلیکی شوم به شکوه انتخاباتی ملت ایران بود. ملتی که بارها بلوغ و رشد خود را در عرصه‌های مختلف ملی از جمله انتخابات اخیر به نمایش گذاشته و اکنون بیش از هر زمان دیگر در حمایت از مقاومت مشروع فلسطین پای خواهد فشرد.

#فلسطین

@alirabiei_ir

ام سخنی خوش که پیرِ کنعان گفت
فِراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

حدیثِ هولِ قیامت که گفت واعظِ شهر
کنایتیست که از روزگارِ هجران گفت

من و مقامِ رضا بعد از این و شُکرِ رقیب
که دل به دردِ تو خو کرد و ترکِ درمان گفت

.
سالهاست با از دست رفتن ها خو گرفته ا‌م. وقتی کسی از کنارمان می رود و تنهایی به خاک سپرده می شود، خاطراتش تا همیشه می‌ماند و هرگز فراموش نمی‌شود. دیوارها، کوچه‌ها، گذرگاه و هر جایی که با کسی خاطره داشته باشیم، با تو می‌مانند.
ما خانواده ای در جنوب شهر، و دو برادر بیشتر نبودیم . هنوز دوران سوم دبیرستان را طی نکرده بود که به مدرسه شبانه روزی رفت. با پشتکار در دانشگاه علم و صنعت پذیرفته شد اما به دلیل فعالیت مذهبی، سیاسی و مبارزه اخراج شد. بعد از انقلاب هم به جهاد و سپاه رفت و تا آخرین لحظات هم در قرارگاه ها به سر برد.
علاقه وافری به حوزه آموزش داشت و به دلیل همین علاقه مسئولیت ستاد دافوس را بر عهده گرفت و تا آخرین لحظات فعالیت آموزشی را دنبال می‌کرد.
با اینهمه او و امثال او بسیارند که در هیاهوها گم شده و در اکنون‌زدگی‌های این روزها، گذشته‌های پررنج و مشقتشان در قضاوت‌های برساخته فراموش می شود. او مانند بسیاری از هم نسل‌های خود تا به یاد دارم پوتین به پا داشت. در تمام این سالهای بیماری رنج بسیار کشید و من اکنون در سوگ خاطراتم نشسته‌ام.

🔻 خبرنگاری میان مردم

✍ علی ربیعی/ رییس انجمن علمی ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات

هفدهم مرداد، روز خبرنگار است. وجدان جمعی ایرانی، همواره روزنامه نگاران و خبرنگاران را الگوی شرافت، آزادی و زندگی سخت می داند.
به این سالها که نگاه می‌کنم، ارزش‌ها و وجوه نهفته بیشتری از کار دشوار خبرنگاری برایم جلوه‌گر می‌شود.
خصوصا در سال ۱۴۰۱ که بحران‌های اجتماعی فراوانی کشور را در برگرفت، از یک‌سو، نشنیدن صدای مردم و فقدان ارتباطی درست بین دولت و جامعه و مفاهمه‌ای که صورت نگرفت، از سوی دیگر خوانش امنیتی دولت‌ از صداهای مردمی به دور از مفاهمه و درک خواسته‌های آنها و همچنین با پارازیت همراه شدن صدای دولت و حاکمیت، شرایط خاصی را پدید آورد.

درآن زمان که رسانه‌های خارج از کشور با تهییج افکار عمومی بر طبل خشونت، خونریزی بیشتر و عمیق‌تر شدن فاصله‌ها، حتی بین جامعه و جامعه می‌کوبیدند نقش خبرنگاران مستقل که در میانه و در کنار مردم ایستادند، حرفهای جامعه را نوشتند، با آنکه هم در مقابل خوانش‌های امنیتی هزینه دادند و هم از سوی رسانه‌های خشونت‌طلب مورد حمله قرار گرفتند؛ بسیار موثر و تعیین‌کننده بود. به ویژه در چند سال اخیر، که با تبیین‌های اجتماعی و سیاسی، از هیچ تلاشی برای التیام بخشی به جامعه فروگذار نکردند.

خبرنگاران مستقل، در عین حال که از نامرادی‌هایی همچون اخراج اساتید، فسادهای خانمان‌سوز مانند چای دبش و... پرده برداشتند، در میانه بحران‌های سیاسی به عقلانی کردن رفتار جامعه و آرامش آن کمک کرده و برای ایجاد جامعه‌ای سالم کوشیدند. در بزنگاه انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم نیز، برای ایجاد زمینه مشارکتی بیشتر برای گشوده نگه داشتن روزنه‌‌های امید نوشتند؛ با آنکه خود، همچنان درگیر تنگناها و عدم امنیت شغلی هستند. خبرنگاران به عنوان پیشتازان عرصه آگاهی‌بخشی، به رغم مواجهه با محدودیت‌های بسیار _و در مواردی حتی تنگ نظری‌ها_ همچنان به ایفای رسالت سنگین خویش مشغولند.

روز خبرنگار را به همه خبرنگاران به آنانکه خود را وقف ساختن ایرانی بهتر همراه با امنیت ، پیشرفت آزادی و صلح کرده‌اند ، به کسانی که آگاهانه ، متعهدانه و دلسوزانه تصویر می‌گیرند و می‌نویسند و تباهی فساد ، دروغ ، بی‌اخلاقی، نفاق و تبعیض را به چشمان همگان آشکار می‌کنند و به آنانی که صدای صداهای خاموشند ، برای فقرا و محرومین می‌نویسند، ارزش قلم را پاس می دارند و ندای امید و نشاط و اعتمادند تبریک می گویم.

@alirabiei_ir

🔻 آزاد کردن خبرنگاران از بندها

✍️ علی ربیعی

هفدهم مرداد؛ روزی که به عنوان روز خبرنگار در ایران شناخته می‌شود، حاوی نکات و پیام‌های متعدد و شایان توجه است:

۱- در این روز، زنده‌یاد شهید صارمی در حین انجام وظیفه در کشوری دیگر، ترور شد. در حقیقت روز خبرنگار، شلیک به یک فرد نبود شلیک به اندیشه، قلم و حقیقت بود. شلیک به یک انسان و جان‌ستانی بر اساس تفکرات خشونت‌طلب و ضدبشر شکل گرفت.

۲- بدون‌تردید، یکی از بحران‌های ایران امروز، مرجعیت رسانه است. هر دلسوز ایرانی، نگران کوچ مرجعیت رسانه‌ای است. در مقابل این نگرانی و پرسش، اولین چیزی که از ذهن می‌گذرد، تنگناهای نوشتن در ایران و فراهم نبودن شرایط برای رشد و بالندگی رسانه‌هاست. باید با بهینه کردن شرایط در داخل کشور، به ایجاد امنیت برای نوشتن و پس از آن، آزاد کردن خبرنگاران و رسانه‌ها از قیدو‌بندهای نوشته و نانوشته، سلایق و تبلیغات متداول همت ورزیده تا بدین سان بر اعتماد اجتماعی نسبت به شنیدن صداها از داخل با همه سلایق مختلف و احیانا نقدهای بر آن افزوده شود. این به معنای جلوگیری از صداهای بیرون نیست، بلکه پدید آوردن شرایطی است که ذهنیت جامعه با خبر‌های داخل و تحلیل داخلی چنان اقناع شود که دیگران نتوانند ذهنیت جامعه را آن‌گونه که می‌خواهند برخلاف منافع ایران سامان دهند.

۳- یکی از موضوعاتی که در کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری چهاردهم بسیار پیرامون آن‌ صحبت شد، ائتلاف برای حل مسائل ایران است.من معتقدم، مهم‌ترین و موثرترین جایی که می‌توان ائتلاف را از آن آغاز کرد حوزه رسانه، خبر و اطلاع رسانی است.
رسانه‌ها باید نقش میانجی‌های بزرگ اجتماعی را ایفا کنند: میانجی بین دولت و جامعه و همچنین میانجی بین گروهها، مشرب‌ها، افکار مختلف در جامعه.

۴- بی‌تردید فاصله بین ملت و دولت نگران‌کننده بوده و می‌توان این فاصله را مهم‌ترین بحران اجتماعی و سیاسی ایران امروز دانست. نگرانی دیگر، رودررویی‌های گروههای اجتماعی است که به کشور ما آسیب زده است. ضرورت ایران امروز، آن است که همه اصحاب قلم، به عنوان میانجی همت کنند تا گفتگو را به جای منازعه بنشانند. مناظره‌ در مقابل منازعه در صفحات روزنامه‌ها و رسانه‌ها مسیری درست برای پویایی و نشاط کشور است.

۵- مطالعات و سنجش‌ها نشان می‌دهد ارتباطات اجتماعی در ایران دچار بحران است. بی‌تردید، هرچه ارتباطات همراه با گفتگوی اجتماعی را غنا بخشیم، جامعه بانشاط‌تر می‌شود. مهم‌ترین رکن ارتباطات، رسانه‌ها هستند. فارغ از سیاست‌گذاری دولت‌ها که فرار و نشیب زیادی دارند، نهاد رسانه، خود می‌تواندزمینه‌ساز ایجاد ارتباطات بیشتر در جامعه شود.

۶- در جامعه ما، افراد کم‌صدا و گروههای بی‌صدا بسیارند اما متاسفانه صدای آنها که با قیل و قال و فریاد، منفعت طلبی می‌کنند بیشتر شنیده شده و مورد توجه قرار می‌گیرد. یکی از کارکردهای روزنامه‌نگاری، رساندن صداهای خاموش به گوش جامعه بوده است اما این امر نیازمند تداوم و سختکوشی رسانه‌ای است. در جامعه ما عدالت، تحت‌الشعاع سیاست‌گذاری‌ها به سرعت نادیده گرفته می‌شود و این‌گونه است که چندین دهه، به رغم شعارها، عدالت به پدیده‌ای دست ‌نیافتنی تبدیل شده است.

۷ - و در آخر، امنیت شغلی، معیشت و امنیت نوشتن دغدغه خبرنگاران و اصحاب رسانه است.
رسانه‌ها و خبرنگاران باید مهم‌ترین شریک اجتماعی دولت محسوب شده و در این راستا به تنگناها و محدودیت‌های آنها نیز توجه جدی شود.

در پایان ضمن گرامی‌داشت روز خبرنگار، این روز را به تمامی اصحاب قلم، نویسندگان، خبرنگاران، روزنامه‌نگاران، عکاسان، تصویر‌برداران، تدوین‌کنندگان، کارکنان فنی رسانه و تمامی آنان که در مسیر اطلاع‌رسانی به جامعه تلاش می‌کنند تبریک می‌گویم.

@alirabiei_ir

بی‌تردید فاصله بین ملت و دولت نگران‌کننده بوده و می‌توان این فاصله را مهم‌ترین بحران اجتماعی و سیاسی ایران امروز دانست. نگرانی دیگر، رودررویی‌های گروههای اجتماعی است که به کشور ما آسیب زده است. ضرورت ایران امروز، آن است که همه اصحاب قلم، به عنوان میانجی همت کنند تا گفتگو را به جای منازعه بنشانند.

مطالعات نشان می‌دهد ارتباطات اجتماعی در ایران دچار بحران است. بی‌تردید، هرچه ارتباطات همراه با گفتگوی اجتماعی را غنا بخشیم، جامعه بانشاط‌تر می‌شود. مهم‌ترین رکن ارتباطات، رسانه‌ها هستند.
کاهش فاصله‌ها، بازگشت به مرجعیت رسانه و گسترش ارتباطات اجتماعی، با آزاد کردن خبرنگاران و رسانه‌ها از بندهای مختلف (ناامنی شغلی، مشکلات معیشتی، گرفتاری برخی خبرنگاران در بندهای سیاسی و....) محقق می‌شود.

#روزخبرنگار

یادداشت کامل را در روزنامه اعتماد بخوانید:
https://www.etemaad.ir/fa/main/detail/220684/

@alirabiei_ir

🔻 هرصبح، قرص‌هایم را خواهم شمرد

✍️ علی ربیعی

جمعه، صبح زود از خواب برخاستم. دیگر خوابم نبرد. همیشه برعکس است. وقتی روزی تعطیل است، صبح زود بیدار شده و دیگر خوابم نمی برد. 

سالهاست هر روز یک «قرص امپرازول» برای گوارشم می‌خورم. قوطی امپرازول را تکان دادم، یک قرص بیشتر در آن باقی نمانده بود. چند سالی است که با تمام شدن هر ورق از قرص‌هایم، زمان و گذر عمر را هم می‌شمارم.  با خودم گفتم ای وای بیست روز دیگر هم از عمر گذشت.... هیچ وقت تا چنین حد روشن،  قوطی‌های قرص، برایم نمادی از گذر عمر نبود.
چند وقتی است، بر اساس عادت، هرصبح چند تقویم تاریخ را برای پیدا کردن مناسبت و نوشتن یادداشت تورق می‌کنم. مدتهاست تاریخ تولد و مرگ آدمها را از هم کم می‌کنم. نمی‌دانم آیا این هم مربوط به دوره‌ای از عمر است یا حالت دیگری از وضعیت روحی خاص؛ حالتی که سبب شده حضور در روستاهای بلوچستان برایم لذتی از نوع دیگر داشته باشد و یا از جنبه‌ای دیگر حتی حاضر به بازنشر کردن مطلبی که علیه کسی باشد نیستم. چقدر تلخ است زندگی در جامعه‌ای که بردن آبروی دیگران، نامش انقلابی‌گری شده است. گویی برخی نان‌شان، در گروی بی‌‌آبرو کردن دیگران است.
برای مراسم هفت برادرم به بهشت زهرا رفتم؛ تنها خاطره مانده از  کودکی و خانواده پدری.
سپس از آنجا به زیارت مزار پدر و مادر، همسر و فرزندم رفتم. به تاریخ تولد «محمدجواد» که نگاه می‌کنم در دلم غوغایی تلخ از حسرت به پا می‌شود. ای کاش او هم می‌توانست شادی، عشق و زندگی را تجربه کند...
آفتاب سوزان بهشت زهرا، سبب در آمیختن اشک و عرق صورتم با هم شده بود. همزمان به این سنت الهی فکر می‌کردم که چگونه همه داشته‌هایمان به سرعت از دست رفتنی است. تنم خسته و زانوانم کم توان بود. دیدم با گذر عمر، حتی توان‌مان هم از دست می‌رود.
پس از فاتحه خوانی و طلب آمرزش راهی خانه شدیم‌.
در مسیر فهمیدم که پدر «علی اصغر شفیعیان» مدیر مسئول «انصاف نیوز» هم به رحمت خدا رفته است. با علی اصغر هم که با درد و بغض حرف می‌زد صحبت کرده و  سعی کردم تسلایش دهم.
از یک ماه پیش برای شرکت در مراسم سالگرد هنرمندی از محله جوادیه قول داده بودم.
بعدازظهر با اسنپ راهی فرهنگسرای بهمن شدم. راننده اسنپ جوانی تحصیل کرده بود که مرا در همان لحظات اول شناخت.  از نگرانی‌هایش برای کابینه پزشکیان می‌گفت. چقدر هوشمندانه، شرایط سیاسی را تحلیل می‌کرد. از موانع کابینه سخن گفت؛ از تبعیض در استخدام‌ها و.‌‌..
من هم ساکت و خسته نشسته بودم و به  او که غرق بیان و استدلال برای تحلیل‌هایش بود، گوش می‌دادم.
به فرهنگسرا که رسیدم، آنجا را مملو از آدم‌هایی از نسل‌های گذشته در کنار جوانان و همچنین هنرمندانی برخاسته از محله دیدم.
در این جمع بزرگ، از مفهوم گمشده محله، از نقش آدمها در زندگی و تاثیرشان پس از مرگ سخن گفتم.
پس از اتمام مراسم، با «صبا» دختر و همچنین همسر «علی سلیمانی» به گفتگو نشستم. صبا، نامزدش را به من معرفی کرد. عکسی هم به یادگار گرفتیم و من فکر کردم، ما هم می‌رویم و تنها عکس‌هایی از ما به یادگار می‌ماند.
در بازگشت در ماشین پژوی «عباس طهماسبی» نشستم و من را تا خانه رساند. در آنجا بود که خبردار شدم مادر «لیلا و حمید چرم چیان» از خبرنگاران باسابقه در ایسنا و کار و کارگر هم به رحمت خدا رفته است. با لیلا هم حرف زدم. گریه، امان صحبت را از او گرفته بود...

ساعتها بر روی مبل نشستم و جمعه‌ام را مرور کردم. در دقایق پایانی شب، هنگامی که برای خواب آماده می‌شدم این یادداشت را نوشتم.

آفتاب دوباره طلوع می‌کند.زندگی جریان دارد و باز هم فردا با خوردن هر قرص‌، گذر زمان را هم خواهم شمرد.

@alirabiei_ir

🔻 انداختن دولت در دام مسیر طی شده

✍️ علی ربیعی

در ماه‌ها و حتی روزهای آخر دولت سیزدهم، جابجایی‌ها، استخدام‌ها و تبدیل وضعیت‌های زیادی در سطح وزارتخانه‌ها و همچنین دستگاه‌های دولتی را در گزارشات ملاحظه می‌کردم. این‌گونه اقدامات نه مبتنی بر اصول حرفه‌ای است و نه با اصول اخلاقی و ادعای ارزشی بودن سازگاری دارد. متأسفانه در نتیجه چنین فرایندی، آدم‌های کم‌سواد و بی‌ارتباط به جایگاه داده‌شده به کار گمارده شده‌اند.

از سوی دیگر، شاهد برخی مصوبات بدون پشتوانه نیز هستیم. به خاطر دارم در اوایل دولت سیزدهم چقدر در مورد برنامه همسان سازی دولت دوازدهم سر و صدا به راه انداختند ولی بعد خودشان به طور ناشیانه و ناقص آن را ادامه دادند.

موردی که در پی می‌آید یکی از موارد متعدد مشابه است که با نقد یکی از صاحبنظران علوم و نظام اداری همراه است:

بر اساس «دستورالعمل فوق العاده پست تخصصی حقوقی و یا حمایت قضایی و مشوق‌ها» مصوب شده در مردادماه ۱۴۰۳ هیات وزیران، گروه محدودی از کارمندان از سطح کارشناس تا معاون وزیر که دارای مدرک تحصیلی حقوق، فقه، الهیات و ... می باشند و در فعالیت‌های حقوقی اشتغال دارند، از مزایائی نزدیک به دوبرابر حقوق و مزایا کارکنان مشابه با مدرک و سابقه مشابه برخوردار می‌گردند.

خسارتهای این مصوبه:

۱ـ این مصوبه سبب نابرابری بین دستگاهی خواهد شد و این سوال را برای کارکنان پیش می‌آورد که آیا کارشناسان ستادی وزارتخانه‌ها که برای کل کشور تصمیم می‌گیرند و .... از کارشناسان حقوقی با مدرک فقه و امثالهم کم اهمیت ترند؟!!

۲- امسال بیش از ۵۰۰ همت کسری بودجه داریم چطور سازمان برنامه چنین مصوبه ای را تایید کرده است؟!

۳- سازمان اداری و استخدامی که این مصوبه را تایید کرده چطور می‌خواهد پاسخ سایر کارکنان و بازنشستگان و دستگاهها را بدهد.

۴ـ قابل توجه است که این افزایش‌ها مستمر تلقی شده و تمام فوق العاده ها و اضافه کار را افزایش می دهد.

۵ـ این افزایش در حقوق بازنشستگی نیز اثر گذار است، یعنی فردی با دوسال خدمت در این نوع سمتها در طول ۳۰ سال دریافت حقوق بازنشستگی و مستمری، بیش از ۶۰ درصد از سایر کارکنان با مدرک و سابقه مشابه بیشتر دریافت خواهند کرد و این امر قطعا اعتراض بازنشستگان را در بر خواهد داشت.

@alirabiei_ir