◇ براستی کدام عزتمند بود؟
اینکه آنروزها رودر رو با آمریکا به مذاکره مینشستیم و از حق ملت خود دفاع میکردیم یا اینکه اکنون نمایندگان شرق و غرب نشسته اند و در مورد ما تصمیم میگیرند؟!
عاقبت شعار نه شرقی و نه غربی این شد که نماینده روسیه و آمریکا در یک اتاق و پشت یک میز نشسته اند و برای آینده جمهوری اسلامی تصمیم میگیرند!
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
اینکه آنروزها رودر رو با آمریکا به مذاکره مینشستیم و از حق ملت خود دفاع میکردیم یا اینکه اکنون نمایندگان شرق و غرب نشسته اند و در مورد ما تصمیم میگیرند؟!
عاقبت شعار نه شرقی و نه غربی این شد که نماینده روسیه و آمریکا در یک اتاق و پشت یک میز نشسته اند و برای آینده جمهوری اسلامی تصمیم میگیرند!
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
◇ شبیه دشمن
(تقدیم به روح ماندلای بزرگ)
این نوشته بحثی است در حوزه روان شناسی سیاسی و در صدد توضیح و تبیین این مطلب است که افرادی که قصد جنگ مدام با دشمن خود را دارند، ناخواسته و آرام آرام شبیه دشمن خود خواهند شد.
این باور که “من دشمن دارم” یا “فلان کشور دشمن ملت ماست” باوری قدیمی در بین مردم و رهبران سیاسی است و نزاع ها و جنگ های خانمان سوزی بر سر آن بین ملت ها، خانواده ها، قوم ها و افراد صورت گرفته است.
دشمن پنداری گاهی اوقات واقعی و گاهی نیز برساخته ذهن انسان است اما در هر صورت مهمتر از دشمن پنداری، سبک مقابله افراد با دشمن است.
گروهی، با دشمن خود مدارا می کنند
گروهی دیگر با او مبارزه حقوقی می کنند
دسته ای دیگر با دشمن گفتگو می کنند
و سرانجام گروهی تصمیم به جنگ مدام با دشمن تا نابودی کامل آن دارند!
از لحاظ روان شناختی کسانی که در این دسته آخر قرار دارند سرانجام شبیه دشمن خود خواهند شد.
برای مثال، افرادی مانند قذافی، انور خوجه و چایشسکو که با انگیزه مبارزه با دشمن پا به عرصه مبارزات سیاسی گذاشتند و هدف شان نابودی دشمن بود، در نهایت واجد همان صفاتی شدند که قصد نابودی آن را داشتند.
در این حالت، آنها انگیزه های اولیه برای نابودی دشمن را از دست می دهند و جنگ آنها با دشمن صرفاً به جهت دوام خود و نظام سیاسی آنهاست، زیرا دیگر آنها بسیار به دشمن شباهت یافته‌اند و در این مرحله، دشمن کشی یعنی خودکشی و این چیزی است که مغایر با علاقه ذاتی انسان به خویش است.
باید توجه داشت که همانطور که دوستی مدام با یک فرد، موجب میشود تا ما به او شباهت پیدا کنیم، دشمنی مدام نیز ما را شبیه دشمن خود خواهد کرد.
اما چگونه؟
برای پاسخ به این پرسش، باید ابتدا به این سوال پاسخ داد که چگونه می توان یک دشمن را از پای درآورد؟
در جنگ های نظامی، برای غلبه بر دشمن باید امکانات و تجهیزات او را شناخت و سپس خود را به امکانات و تجهیزاتی قوی تر و کارآمد تر مجهز کرد تا بتوان بر دشمن غلبه یافت.
اگر دشمن نیروی زرهی، موشک های دور برد و هواپیما های پیشرفته جنگی دارد، نمی توان او را با نیروی پیاده نابود کرد.
در جنگ بین انسانها نیز وضعیت به همین گونه است. برای نابودی دشمن باید به عمق شخصیت او نفوذ کرد، صفات او را شناخت و خود را به صفاتی قوی تر از او مجهز ساخت.
دشمن پنداران، اصولاً دشمن خود را دارای صفاتی همچون ظالم، ستمگر، مستبد، دیکتاتور، پیمان شکن، بدجنس و نظایر آن توصیف می کنند.
دشمن پنداران زمانی می توانند چنین دشمنی را از پای درآورند که به صفاتی قویتر از صفات او مجهز شوند. به همین دلیل است که دشمن پندارانی که قصد جنگ مدام با دشمن خود را دارند، آرام آرام و ناخواسته ظالم تر، مستبد تر، دیکتاتورتر و پیمان شکن تر از دشمن خود خواهند شد.
شاید افرادی همچون ماندلا و گاندی به صرافت طبع به این واقعیت روان شناختی آگاهی پیدا کرده بودند که بخشش، مبارزه حقوقی و مبارزه منفی را جایگزین جنگ مدام با دشمن خود کردند و افرادی همچون قذافی، استالین، هیتلر، موگابه و بسیاری از مبارزان و انقلابیون تاریخ که قصد نابودی کامل دشمنان خود را داشتند، در نهایت به صفاتی به مراتب بدتر از دشمنان خود مجهز شدند.
تاریخ انقلاب فرانسه و شوروی سابق بخوبی نشان می‌دهد که چگونه دشمن دشمن در نهایت شبیه دشمن رفتار می کند.
✍️دکتر احمد ایزدی طامه
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
(تقدیم به روح ماندلای بزرگ)
این نوشته بحثی است در حوزه روان شناسی سیاسی و در صدد توضیح و تبیین این مطلب است که افرادی که قصد جنگ مدام با دشمن خود را دارند، ناخواسته و آرام آرام شبیه دشمن خود خواهند شد.
این باور که “من دشمن دارم” یا “فلان کشور دشمن ملت ماست” باوری قدیمی در بین مردم و رهبران سیاسی است و نزاع ها و جنگ های خانمان سوزی بر سر آن بین ملت ها، خانواده ها، قوم ها و افراد صورت گرفته است.
دشمن پنداری گاهی اوقات واقعی و گاهی نیز برساخته ذهن انسان است اما در هر صورت مهمتر از دشمن پنداری، سبک مقابله افراد با دشمن است.
گروهی، با دشمن خود مدارا می کنند
گروهی دیگر با او مبارزه حقوقی می کنند
دسته ای دیگر با دشمن گفتگو می کنند
و سرانجام گروهی تصمیم به جنگ مدام با دشمن تا نابودی کامل آن دارند!
از لحاظ روان شناختی کسانی که در این دسته آخر قرار دارند سرانجام شبیه دشمن خود خواهند شد.
برای مثال، افرادی مانند قذافی، انور خوجه و چایشسکو که با انگیزه مبارزه با دشمن پا به عرصه مبارزات سیاسی گذاشتند و هدف شان نابودی دشمن بود، در نهایت واجد همان صفاتی شدند که قصد نابودی آن را داشتند.
در این حالت، آنها انگیزه های اولیه برای نابودی دشمن را از دست می دهند و جنگ آنها با دشمن صرفاً به جهت دوام خود و نظام سیاسی آنهاست، زیرا دیگر آنها بسیار به دشمن شباهت یافته‌اند و در این مرحله، دشمن کشی یعنی خودکشی و این چیزی است که مغایر با علاقه ذاتی انسان به خویش است.
باید توجه داشت که همانطور که دوستی مدام با یک فرد، موجب میشود تا ما به او شباهت پیدا کنیم، دشمنی مدام نیز ما را شبیه دشمن خود خواهد کرد.
اما چگونه؟
برای پاسخ به این پرسش، باید ابتدا به این سوال پاسخ داد که چگونه می توان یک دشمن را از پای درآورد؟
در جنگ های نظامی، برای غلبه بر دشمن باید امکانات و تجهیزات او را شناخت و سپس خود را به امکانات و تجهیزاتی قوی تر و کارآمد تر مجهز کرد تا بتوان بر دشمن غلبه یافت.
اگر دشمن نیروی زرهی، موشک های دور برد و هواپیما های پیشرفته جنگی دارد، نمی توان او را با نیروی پیاده نابود کرد.
در جنگ بین انسانها نیز وضعیت به همین گونه است. برای نابودی دشمن باید به عمق شخصیت او نفوذ کرد، صفات او را شناخت و خود را به صفاتی قوی تر از او مجهز ساخت.
دشمن پنداران، اصولاً دشمن خود را دارای صفاتی همچون ظالم، ستمگر، مستبد، دیکتاتور، پیمان شکن، بدجنس و نظایر آن توصیف می کنند.
دشمن پنداران زمانی می توانند چنین دشمنی را از پای درآورند که به صفاتی قویتر از صفات او مجهز شوند. به همین دلیل است که دشمن پندارانی که قصد جنگ مدام با دشمن خود را دارند، آرام آرام و ناخواسته ظالم تر، مستبد تر، دیکتاتورتر و پیمان شکن تر از دشمن خود خواهند شد.
شاید افرادی همچون ماندلا و گاندی به صرافت طبع به این واقعیت روان شناختی آگاهی پیدا کرده بودند که بخشش، مبارزه حقوقی و مبارزه منفی را جایگزین جنگ مدام با دشمن خود کردند و افرادی همچون قذافی، استالین، هیتلر، موگابه و بسیاری از مبارزان و انقلابیون تاریخ که قصد نابودی کامل دشمنان خود را داشتند، در نهایت به صفاتی به مراتب بدتر از دشمنان خود مجهز شدند.
تاریخ انقلاب فرانسه و شوروی سابق بخوبی نشان می‌دهد که چگونه دشمن دشمن در نهایت شبیه دشمن رفتار می کند.
✍️دکتر احمد ایزدی طامه
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
◇ کنه‌های قدرت!
شانزده سال پیش آلمان بدهکارترین عضو اتحادیه اروپا بود.
یک زن فیزیکدان بدون شعار و هیاهو وارد صحنه سیاسی آلمان شد، بی جنجال و بی بنر و خدم و حشم، شعار نداد، مصاحبه نکرد، سیاستمداران قبل از خودش را تخطئه نکرد، هیچ سفر استانی و شهرستانی هم نرفت!
نشست در دفتر کارش در پایتخت و تیمی از متخصصین و مشاورین کاربلد را به خدمت گرفت.
بدون تعصب از همه ظرفیت های سیاسی و اقتصادی استفاده کرد.
با هیچ کشوری کباده دشمنی و رقابت نکشید.
اتحادیه اروپا را که در مرز فروپاشی بود حفظ کرد.
و سرانجام طی شانزده سال آن اقتصاد بدهکار را به اقتصاد اول اروپا تبدیل کرد.
موازنه قدرت را بین اعضای اتحادیه اروپا و نیز بین اروپا و آمریکا برقرار کرد، نه تنها آلمان را بر صدر نشاند که از فروپاشی اقتصادی مجارستان، یونان و دیگر اعضای اتحادیه اروپا از طریق وام های بلند مدت جلوگیری کرد. بیش از یک میلیون آواره آسیایی را پذیرفت و سیاست اخلاق مدار را به نمایش گذاشت.
کمتر حرف زد و بیشتر عمل کرد...
از هیچ رانتی استفاده نکرد، نه خودش و نه اطرافیانش
کمتر در تلویزیون ظاهر شد و نه رقیبانش را خائن و جاسوس و عُمال دشمن خطاب کرد و نه اجازه داد حامیانش این کار را بکنند.
طوری نشست و برخاست که قدرت به او تقدس ندهد! محبوب شد اما قدیس نشد.
نه کَنه شد و به قدرت چسبید و نه اجازه داد که کَنه ی کثیف قدرت به رفتارش بچسبد و خونش را کثیف کند.
در حالی که یکی از پنج سیاستمدار طراز اول دنیا و قدرتمندترین زن جهان بود، در حالی که هنوز از نظر جسمی و ذهنی کارآمد و فعال و موثر بود، در حالی که رهبری قدرتمند و تاثیرگذار در صحنه ملی و بین المللی بود آهسته و بی هیچ منت و مدعایی از سیاست کناره گرفت.
در مدت شانزده سال رهبری اش گفتار و کردارش معطوف به ماندن در قدرت نبود.
قدرت و قابلیتش وابسته به موقعیت سیاسی اش نبود و قدرتش برآمده از یک خِرَد جمعی و جایگاه ملی بود.
آمد نقشش را بازی کرد، قابلیت هایش را نشان داد و قبل از آنکه سکندری بخورد و به سرازیری قدرت برسد کنار کشید.
چنان با قدرت و قابل بود که هیونِ سرکش قدرت را لگام زد.
آنگلا مرکل بعد از این یک شهروند عادی خواهد بود.
عضو هیچ مجمع و مجلسی نخواهد بود و برای عضویت خود یا اطرافیانش در هیئت مدیره هلدینگ ها و کارتل های اقتصادی لابی نخواهد کرد.
در هر موردی اظهار نظر نخواهد کرد و خدمات طلایی و بی نظیر خود و دولتش را مثل گلمیخ در چشم مردم فرو نخواهد کرد و سهمی بیشتر از آنچه قانون برایش معین کرده نخواهد داشت.
نمی دانم چرا سپهر سیاسی ما از این ستاره ها خالی است. دیرزمانی است که این سپهر ایرانی در تصرف مشتی سیاره است که بر اساس سعد و نحسِ ساعت و ستاره، جا عوض می کنند، ریسمان قدرت که به دستشان می افتد رهایش نمی کنند مگر با تیغ حضرت اجل!
سالها بدون دستاورد و دستمایه قابلی از این صندلی به آن صندلی در هراس و هروله اند، قدرت مثل جانشان شده است. انگار اگر در قدرت نباشند می میرند!
ملت از تصاویر تکراری شان خسته شده است اما تلویزیون خسته نمی شود.
کتاب سیاست یک سیره و سرمشق دارد. هر جا که املای سیاست، غلط و پر از اشتباه است شک نکنید که سیاستمداری تنبل، ناشی و ناپخته قلم به دست گرفته است....
✍️ماشا اکبری
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
شانزده سال پیش آلمان بدهکارترین عضو اتحادیه اروپا بود.
یک زن فیزیکدان بدون شعار و هیاهو وارد صحنه سیاسی آلمان شد، بی جنجال و بی بنر و خدم و حشم، شعار نداد، مصاحبه نکرد، سیاستمداران قبل از خودش را تخطئه نکرد، هیچ سفر استانی و شهرستانی هم نرفت!
نشست در دفتر کارش در پایتخت و تیمی از متخصصین و مشاورین کاربلد را به خدمت گرفت.
بدون تعصب از همه ظرفیت های سیاسی و اقتصادی استفاده کرد.
با هیچ کشوری کباده دشمنی و رقابت نکشید.
اتحادیه اروپا را که در مرز فروپاشی بود حفظ کرد.
و سرانجام طی شانزده سال آن اقتصاد بدهکار را به اقتصاد اول اروپا تبدیل کرد.
موازنه قدرت را بین اعضای اتحادیه اروپا و نیز بین اروپا و آمریکا برقرار کرد، نه تنها آلمان را بر صدر نشاند که از فروپاشی اقتصادی مجارستان، یونان و دیگر اعضای اتحادیه اروپا از طریق وام های بلند مدت جلوگیری کرد. بیش از یک میلیون آواره آسیایی را پذیرفت و سیاست اخلاق مدار را به نمایش گذاشت.
کمتر حرف زد و بیشتر عمل کرد...
از هیچ رانتی استفاده نکرد، نه خودش و نه اطرافیانش
کمتر در تلویزیون ظاهر شد و نه رقیبانش را خائن و جاسوس و عُمال دشمن خطاب کرد و نه اجازه داد حامیانش این کار را بکنند.
طوری نشست و برخاست که قدرت به او تقدس ندهد! محبوب شد اما قدیس نشد.
نه کَنه شد و به قدرت چسبید و نه اجازه داد که کَنه ی کثیف قدرت به رفتارش بچسبد و خونش را کثیف کند.
در حالی که یکی از پنج سیاستمدار طراز اول دنیا و قدرتمندترین زن جهان بود، در حالی که هنوز از نظر جسمی و ذهنی کارآمد و فعال و موثر بود، در حالی که رهبری قدرتمند و تاثیرگذار در صحنه ملی و بین المللی بود آهسته و بی هیچ منت و مدعایی از سیاست کناره گرفت.
در مدت شانزده سال رهبری اش گفتار و کردارش معطوف به ماندن در قدرت نبود.
قدرت و قابلیتش وابسته به موقعیت سیاسی اش نبود و قدرتش برآمده از یک خِرَد جمعی و جایگاه ملی بود.
آمد نقشش را بازی کرد، قابلیت هایش را نشان داد و قبل از آنکه سکندری بخورد و به سرازیری قدرت برسد کنار کشید.
چنان با قدرت و قابل بود که هیونِ سرکش قدرت را لگام زد.
آنگلا مرکل بعد از این یک شهروند عادی خواهد بود.
عضو هیچ مجمع و مجلسی نخواهد بود و برای عضویت خود یا اطرافیانش در هیئت مدیره هلدینگ ها و کارتل های اقتصادی لابی نخواهد کرد.
در هر موردی اظهار نظر نخواهد کرد و خدمات طلایی و بی نظیر خود و دولتش را مثل گلمیخ در چشم مردم فرو نخواهد کرد و سهمی بیشتر از آنچه قانون برایش معین کرده نخواهد داشت.
نمی دانم چرا سپهر سیاسی ما از این ستاره ها خالی است. دیرزمانی است که این سپهر ایرانی در تصرف مشتی سیاره است که بر اساس سعد و نحسِ ساعت و ستاره، جا عوض می کنند، ریسمان قدرت که به دستشان می افتد رهایش نمی کنند مگر با تیغ حضرت اجل!
سالها بدون دستاورد و دستمایه قابلی از این صندلی به آن صندلی در هراس و هروله اند، قدرت مثل جانشان شده است. انگار اگر در قدرت نباشند می میرند!
ملت از تصاویر تکراری شان خسته شده است اما تلویزیون خسته نمی شود.
کتاب سیاست یک سیره و سرمشق دارد. هر جا که املای سیاست، غلط و پر از اشتباه است شک نکنید که سیاستمداری تنبل، ناشی و ناپخته قلم به دست گرفته است....
✍️ماشا اکبری
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
آنچنان که تاریخ به ما می آموزد، ستمگران همیشه در آغاز رهبرانی مردم فریب بوده اند که با ناسزا گویی به اعیان، نزد عوام قدر و احترامی یافته اند!
👤 ارسطو
👤 ارسطو
Forwarded from پیوست
◇ قرص فراموشی!
این پنجرهها قرار بود تا دقایقی دیگر خورشید در حال طلوع صبحی دل‌انگیز را از ارتفاع ده‌هزارپایی نشان مسافران دهد.
همان مسافرهایی که از پشت این قاب‌های مستطیل شکل روی بدنه‌ی بی‌دفاع بوئینگ ۷۳۷ داشتند آخرین تصاویر وطن‌شان را در ذهن می‌سپردند
بدنه‌ی بی‌دفاع در برابر حماقتی بزرگ که سال‌هاست دلش نخواسته کسی طلوع صبحی دل‌انگیز را تماشا کند.
شاید این پرده‌ی آخر نمایشی هولناک بود.
نمایشی که با پیراهن خونی قاسم شروع شد...
تاریخ مصرف قاسم سلیمانی مدت‌ها پیش تمام شده بود، این را خیلی‌ها می‌دانستند.
چند ماه قبلش یکی از همرزمانش سرسفره ناهار گفت: چوب خط سلیمانی هم پر شده، با کارتل‌های نفتی عراق زد و بند می‌کنه، همین روزها از همین ایران نسخه‌ش رو می‌پیچند...
نفت بصره قبل از قاسم ژنرال‌های آمریکایی زیادی را میلیونر کرده بود.
اما تاوان سوزاندن هر مهره‌ی بزرگ نظام، یک فاجعه‌ی هولناک برای ایرانیان است.
فاجعه به مثابه‌ی قرص فراموشی!
درد بزرگی که قدرت تحلیل را از کار بیندازد؛
بعد از قتل در استخر،فاجعه پلاسکو
بعد از قتل در بغداد، فاجعه هواپیمای اوکراینی.
البته با علم به اینکه کسی در این پرواز پاسپورت امریکایی ندارد!
برگردیم پشت پنجرهها...
در فاصله زمانی برخورد موشک اول و دوم به هواپیما همه‌ی مسافران وقت داشتند ببینند چه بلایی دارد سرشان می‌آید.
از پشت همین پنجرهها...
نگاههای بهت‌زده‌ی 176 مسافری که از پشت همین پنجرهها به جای بارقه‌های خورشیدِ در حال طلوع، زبانه‌های آتشِ حماقت را می‌دیدند که تنوره می‌کشید تا بخشی از همه‌ی ما مردمِ بی‌دفاع را در ببلعد.
و خطای انسانی که هر سپیده دم تکرار میشود و آن‌سوی پنجره‌ی چشم ما بخشی از امید جمعی به آینده را می‌سوزاند
✍️محمد حیرانی
با کانال قلم همراه شوید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
این پنجرهها قرار بود تا دقایقی دیگر خورشید در حال طلوع صبحی دل‌انگیز را از ارتفاع ده‌هزارپایی نشان مسافران دهد.
همان مسافرهایی که از پشت این قاب‌های مستطیل شکل روی بدنه‌ی بی‌دفاع بوئینگ ۷۳۷ داشتند آخرین تصاویر وطن‌شان را در ذهن می‌سپردند
بدنه‌ی بی‌دفاع در برابر حماقتی بزرگ که سال‌هاست دلش نخواسته کسی طلوع صبحی دل‌انگیز را تماشا کند.
شاید این پرده‌ی آخر نمایشی هولناک بود.
نمایشی که با پیراهن خونی قاسم شروع شد...
تاریخ مصرف قاسم سلیمانی مدت‌ها پیش تمام شده بود، این را خیلی‌ها می‌دانستند.
چند ماه قبلش یکی از همرزمانش سرسفره ناهار گفت: چوب خط سلیمانی هم پر شده، با کارتل‌های نفتی عراق زد و بند می‌کنه، همین روزها از همین ایران نسخه‌ش رو می‌پیچند...
نفت بصره قبل از قاسم ژنرال‌های آمریکایی زیادی را میلیونر کرده بود.
اما تاوان سوزاندن هر مهره‌ی بزرگ نظام، یک فاجعه‌ی هولناک برای ایرانیان است.
فاجعه به مثابه‌ی قرص فراموشی!
درد بزرگی که قدرت تحلیل را از کار بیندازد؛
بعد از قتل در استخر،فاجعه پلاسکو
بعد از قتل در بغداد، فاجعه هواپیمای اوکراینی.
البته با علم به اینکه کسی در این پرواز پاسپورت امریکایی ندارد!
برگردیم پشت پنجرهها...
در فاصله زمانی برخورد موشک اول و دوم به هواپیما همه‌ی مسافران وقت داشتند ببینند چه بلایی دارد سرشان می‌آید.
از پشت همین پنجرهها...
نگاههای بهت‌زده‌ی 176 مسافری که از پشت همین پنجرهها به جای بارقه‌های خورشیدِ در حال طلوع، زبانه‌های آتشِ حماقت را می‌دیدند که تنوره می‌کشید تا بخشی از همه‌ی ما مردمِ بی‌دفاع را در ببلعد.
و خطای انسانی که هر سپیده دم تکرار میشود و آن‌سوی پنجره‌ی چشم ما بخشی از امید جمعی به آینده را می‌سوزاند
✍️محمد حیرانی
با کانال قلم همراه شوید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
📎
🎭طنز تلخ:
◇ توافق ۱۳۹۴ !
۸ سال به روحانی و ظریف فحاشی کنی!
۸ سال بگویی برجام خیانت است!
۸ سال معیشت مردم را به‌گروگان بگیری!
۸ سال خون مردم را توی شیشه بکنی!
۸ سال صدها میلیارد دلار خسارت بزنی!
۸ سال مانع رشد و توسعه کشور بشوی!
برجام را لاشه مرده و متعفن و زن فراری دیگران معرفی کنی!
برجام را در مجلس آتش بزنی!
بگویی: بعد از شهادت سردار سلیمانی هرکس دم از مذاکره بزند دهانش را خرد می‌کنیم!
بعد از این همه فحاشی و کارشکنی، حال که خودت سکان را بدست گرفتی;
تازه میفهمی شرایط جهانی چگونه است و ظریف چگونه برجام را هنرمندانه به آنان تحمیل کرده بود و درک کنی چرا ترامپ برجام را پاره کرد و آمریکا و اسرائیل حاضر نبودند زیربار آن بروند و سرانجام امروز;
خط‌قرمزت در مذاکرات بشود همان برجام ،روحانی و ظریف!
و ناچارا بگویی: ما همان برجام را می‌خواهیم؛ نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم!
و البته در داخل از فرط شرمندگی به‌جای برجام بگویی:
توافق ۱۳۹۴
✍️ رحمت‌اله بیگدلی (با اندکی تغییر)
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
◇ توافق ۱۳۹۴ !
۸ سال به روحانی و ظریف فحاشی کنی!
۸ سال بگویی برجام خیانت است!
۸ سال معیشت مردم را به‌گروگان بگیری!
۸ سال خون مردم را توی شیشه بکنی!
۸ سال صدها میلیارد دلار خسارت بزنی!
۸ سال مانع رشد و توسعه کشور بشوی!
برجام را لاشه مرده و متعفن و زن فراری دیگران معرفی کنی!
برجام را در مجلس آتش بزنی!
بگویی: بعد از شهادت سردار سلیمانی هرکس دم از مذاکره بزند دهانش را خرد می‌کنیم!
بعد از این همه فحاشی و کارشکنی، حال که خودت سکان را بدست گرفتی;
تازه میفهمی شرایط جهانی چگونه است و ظریف چگونه برجام را هنرمندانه به آنان تحمیل کرده بود و درک کنی چرا ترامپ برجام را پاره کرد و آمریکا و اسرائیل حاضر نبودند زیربار آن بروند و سرانجام امروز;
خط‌قرمزت در مذاکرات بشود همان برجام ،روحانی و ظریف!
و ناچارا بگویی: ما همان برجام را می‌خواهیم؛ نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم!
و البته در داخل از فرط شرمندگی به‌جای برجام بگویی:
توافق ۱۳۹۴
✍️ رحمت‌اله بیگدلی (با اندکی تغییر)
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
◇ روزی که بکتاش به آرزویش رسید!
چه زیبا میگوید شریعتی که مردن نیز خود هنری است، و همچون هر هنری باید آن‌را آموخت، نمایشی سخت زیبا و عمیق و تماشایی‌ترین صحنه‌ی زندگی، بسیار کم‌اند مردانی که زیبا مرده‌اند...
در این ویدئو بکتاش آبتین آرزو میکند جان شیرینش را در راه آزادی ایران عزیز وقف نماید
با کانال قلم همراه شوید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
چه زیبا میگوید شریعتی که مردن نیز خود هنری است، و همچون هر هنری باید آن‌را آموخت، نمایشی سخت زیبا و عمیق و تماشایی‌ترین صحنه‌ی زندگی، بسیار کم‌اند مردانی که زیبا مرده‌اند...
در این ویدئو بکتاش آبتین آرزو میکند جان شیرینش را در راه آزادی ایران عزیز وقف نماید
با کانال قلم همراه شوید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
◇ واقعیت یا احتمال؟! شما کدام را انتخاب میکردید؟
اخیرا فیلمی ساخته‌اند که در آن با مردم مصاحبه میکنند که اگر شما مجبور باشید بین شلیک به یک هواپیما و مرگ ۲۰۰ نفر، و شروع یک جنگ ویرانگر و مرگ چند هزار نفر، یکی را انتخاب کنید، کدام را انتخاب میکردید؟!
با طرح این سوال اشتباه و همتراز قراردادن واقعیت موجود با یک احتمال که معلوم نیست بر چه مبنایی و از کجا به این فرضیه و عدد رسیده اند مصاحبه شونده‌ها را در موقعیتی قرار میدهند که با مقایسه ۲۰۰، و چند هزار، شلیک به هواپیما را انتخاب میکنند، چراکه هر عقل سلیمی میداند چند هزار بیشتر از ۲۰۰ است!!
حتی با فرض دقیق بودن آن احتمال (وقوع جنگ ویرانگر!) این موضوعی است که در فلسفه اخلاق طرح و دقیقا شبیه به همین مثال نیز ذکر میشود; در جنگ جهانی دوم نیز، متفقین با همین استدلال ساده ریاضی(۲۰۰<۵۰۰۰) برای پایان دادن به جنگ و جلوگیری از کشتار چند میلیون انسان دیگر، آخرین پایگاه باقی‌مانده ارتش آلمان را در شهر درسدن، چنان بمبارانی کردند که بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر در یک روز کشته شدند. میزان بمب‌های ریخته شده بر سر درسدن در یک روز، برابری میکرد با میزان همه بمب‌هایی که در طول کل جنگ جهانی بکار رفته بود!
فیلسوفان بعد از جنگ جهانی دوم، متوجه این تناقض عقل مدرن شدند که یک وضعیت متناقضی در عصر مدرن شکل گرفته است که هر طرف را انتخاب کنی محکوم به یک جنایت خواهی بود و تفاوت فقط در کمیت این جنایت است.
گرچه بحث بین فیلسوفان اخلاق، کماکان در انتخاب کنش اخلاقی در این بین (۲۰۰ نفر یا ۲ میلیون نفر) ادامه دارد، ولی آنچه مسلم است هیچ متفکری خود را در چنین وضعیتی قرار نمی‌دهد که مجبور به انتخاب شود و تمام اهمیت مساله به گمانم همینجاست. سیاستمداران و ارباب قدرت همواره در معرض این انتخابها و تناقضات هستند و حتی علت پدید آمدن این وضعیت.
هیچ سیاستمدار و ارباب قدرتی تمایل ندارد که از این وضعیت خارج شود و فی‌المثل، وضعیتی را تصور کند که نه ۲۰۰ هزار نفری بمیرند و نه ۲ میلیون نفری...
در قاموس اهل سیاست به‌هرحال باید یک کشتار صورت بگیرد و چاره‌ای جز این نیست. فلسفه دقیقا همینجا راهش از سیاست جدا میشود، چراکه فیلسوف همواره راه‌ها و وضعیت‌هایی را میتواند تصور کند که هیچ انسانی در آن کشته نشود.
وضعیت‌های که در آن گفتگو جای اسلحه می‌نشیند و وضعیت‌هایی که اساسا منجر به چنین انتخابهای جنایت‌باری نشود.
✍️ اکبر جباری (با اندکی تصرف و تغییر)
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
اخیرا فیلمی ساخته‌اند که در آن با مردم مصاحبه میکنند که اگر شما مجبور باشید بین شلیک به یک هواپیما و مرگ ۲۰۰ نفر، و شروع یک جنگ ویرانگر و مرگ چند هزار نفر، یکی را انتخاب کنید، کدام را انتخاب میکردید؟!
با طرح این سوال اشتباه و همتراز قراردادن واقعیت موجود با یک احتمال که معلوم نیست بر چه مبنایی و از کجا به این فرضیه و عدد رسیده اند مصاحبه شونده‌ها را در موقعیتی قرار میدهند که با مقایسه ۲۰۰، و چند هزار، شلیک به هواپیما را انتخاب میکنند، چراکه هر عقل سلیمی میداند چند هزار بیشتر از ۲۰۰ است!!
حتی با فرض دقیق بودن آن احتمال (وقوع جنگ ویرانگر!) این موضوعی است که در فلسفه اخلاق طرح و دقیقا شبیه به همین مثال نیز ذکر میشود; در جنگ جهانی دوم نیز، متفقین با همین استدلال ساده ریاضی(۲۰۰<۵۰۰۰) برای پایان دادن به جنگ و جلوگیری از کشتار چند میلیون انسان دیگر، آخرین پایگاه باقی‌مانده ارتش آلمان را در شهر درسدن، چنان بمبارانی کردند که بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر در یک روز کشته شدند. میزان بمب‌های ریخته شده بر سر درسدن در یک روز، برابری میکرد با میزان همه بمب‌هایی که در طول کل جنگ جهانی بکار رفته بود!
فیلسوفان بعد از جنگ جهانی دوم، متوجه این تناقض عقل مدرن شدند که یک وضعیت متناقضی در عصر مدرن شکل گرفته است که هر طرف را انتخاب کنی محکوم به یک جنایت خواهی بود و تفاوت فقط در کمیت این جنایت است.
گرچه بحث بین فیلسوفان اخلاق، کماکان در انتخاب کنش اخلاقی در این بین (۲۰۰ نفر یا ۲ میلیون نفر) ادامه دارد، ولی آنچه مسلم است هیچ متفکری خود را در چنین وضعیتی قرار نمی‌دهد که مجبور به انتخاب شود و تمام اهمیت مساله به گمانم همینجاست. سیاستمداران و ارباب قدرت همواره در معرض این انتخابها و تناقضات هستند و حتی علت پدید آمدن این وضعیت.
هیچ سیاستمدار و ارباب قدرتی تمایل ندارد که از این وضعیت خارج شود و فی‌المثل، وضعیتی را تصور کند که نه ۲۰۰ هزار نفری بمیرند و نه ۲ میلیون نفری...
در قاموس اهل سیاست به‌هرحال باید یک کشتار صورت بگیرد و چاره‌ای جز این نیست. فلسفه دقیقا همینجا راهش از سیاست جدا میشود، چراکه فیلسوف همواره راه‌ها و وضعیت‌هایی را میتواند تصور کند که هیچ انسانی در آن کشته نشود.
وضعیت‌های که در آن گفتگو جای اسلحه می‌نشیند و وضعیت‌هایی که اساسا منجر به چنین انتخابهای جنایت‌باری نشود.
✍️ اکبر جباری (با اندکی تصرف و تغییر)
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
◇چرا انتصاب علی عسکری به ریاست هلدینگ پتروشیمی طبیعی است؟
خلاف آنان که از ریاست علی عسکری از صدا و سیما به هلدینگ پتروشیمی متعجب هستند، باید عرض کنم این کارها با بررسی رفتارهای انتصابی آقای رئیسی اصلا عجیب نبود. اما چرا!؟
اول اینکه آقای رئیسی بخش قابل توجهی از قدرتش را مدیون علی عسکری است. این علی عسکری بود که از زمان ریاست رئیسی به قوه قضائیه او را بخش ثابت رپورتاژهای رسانه ملی قرار داد و چهره ای تحول خواه از او تبلیغ نمود و در ایام انتخابات بیش از قبل او را مورد حمایت قرار داد.
در شرایطی که بعد از پیروزی آقای رئیسی، تمام افراد از زاکانی و رضایی و جلیلی ها و قاضی زاده هاشمی و عبدالملکی و... سهمشان را گرفتند و درها برای جریان جوانان مومن انقلابی باز شد و آنان را یک شبه به تارک مدیریت کشور نشاند و حتی توییت زن ها و ریتویت کنندگان هم وارد سازمان ها شدند، ظلم نیست که سر علی عسکری با آن همه خدمت به آقای رئیسی، بی کلاه بماند؟
حالا مگر مثلا زاکانی که خلاف نص قانون شهردار شد، مدرک و تجربه و تخصص شهرسازی داشت!؟
یا قاضی زاده مثلا چه گلی به سر جامعه زده بود یا آن جوانان قوره نشده، مویز شده، چه رزومه ای داشته اند و از این جهت دست علی عسکری باز تر هم هست!
دوم اینکه برای انتصاب به هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس باید نگاه کرد این غول اقتصادي چه ویژگی هایی دارد:
◄اين هلدينگ، بزرگترين شركت بورسي كشور است.
◄ ١٥ شركت توليدی پتروشيمی و مجموعا ٦٠ شركت زير مجموعه دارد و به تنهايی ٢٠ درصد ارز كشور را تامين می كند.
◄هلدينگ پتروشيمی، ٨ ميليارد دلار پروژه در حال اجرا و ١٥ميليارد پروژه مصوب دارد.
◄ فروش داخلی و صادراتی سال ٢٠٢٠اش، حدود ٨.٤ ميليارد دلار بوده و ٣٨ امين شركت شيميايی دنياست.
◄٤٠ درصد پتروشيمی كشور است و صادرات امسالش به ٥ ميليارد دلار می رسد.
چنین جایی با این همه شرکت و درآمد ارزی و ثروت فوق نجومی که همه به صاحب قدرتان و نهادهای سیاسی کشور متصل اند و هیچ شفافیتی در باب درآمد و دخل و خرج آنها وجود ندارد در دولت آقای رئیسی، برای مدیریت آن، بیش از آنکه تخصص، توانایی یا تجربه نیازمند باشد به وفاداری، اطاعت و رازداری نیازمند است که انصافا علی عسگری هر سه شرط دوم را در سطح عالی دارد.
این سه ویژگی، نه تنها چیزی است که از علی عسکری خواسته باشند بلکه توقعی است که از جریان جوانان انقلابی به قدرت رسیده و دیگر متقاضیان قدرت به عنوان مهمترین شرط طلب شده است و برای همین عارضه است که مدیریت در جمهوری اسلامی امری عمری و دائمی است و شخص با اینکه جایی مدیریتی شکست خورده داشته، بعد از اتمام دوره در سطحی بالاتر از او استفاده می شود به نحوی که هیچگاه نگران عواقب تصمیم ها و تبعات سیاست هایش بر جامعه نیست.
✍️سلمان کدیور
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
خلاف آنان که از ریاست علی عسکری از صدا و سیما به هلدینگ پتروشیمی متعجب هستند، باید عرض کنم این کارها با بررسی رفتارهای انتصابی آقای رئیسی اصلا عجیب نبود. اما چرا!؟
اول اینکه آقای رئیسی بخش قابل توجهی از قدرتش را مدیون علی عسکری است. این علی عسکری بود که از زمان ریاست رئیسی به قوه قضائیه او را بخش ثابت رپورتاژهای رسانه ملی قرار داد و چهره ای تحول خواه از او تبلیغ نمود و در ایام انتخابات بیش از قبل او را مورد حمایت قرار داد.
در شرایطی که بعد از پیروزی آقای رئیسی، تمام افراد از زاکانی و رضایی و جلیلی ها و قاضی زاده هاشمی و عبدالملکی و... سهمشان را گرفتند و درها برای جریان جوانان مومن انقلابی باز شد و آنان را یک شبه به تارک مدیریت کشور نشاند و حتی توییت زن ها و ریتویت کنندگان هم وارد سازمان ها شدند، ظلم نیست که سر علی عسکری با آن همه خدمت به آقای رئیسی، بی کلاه بماند؟
حالا مگر مثلا زاکانی که خلاف نص قانون شهردار شد، مدرک و تجربه و تخصص شهرسازی داشت!؟
یا قاضی زاده مثلا چه گلی به سر جامعه زده بود یا آن جوانان قوره نشده، مویز شده، چه رزومه ای داشته اند و از این جهت دست علی عسکری باز تر هم هست!
دوم اینکه برای انتصاب به هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس باید نگاه کرد این غول اقتصادي چه ویژگی هایی دارد:
◄اين هلدينگ، بزرگترين شركت بورسي كشور است.
◄ ١٥ شركت توليدی پتروشيمی و مجموعا ٦٠ شركت زير مجموعه دارد و به تنهايی ٢٠ درصد ارز كشور را تامين می كند.
◄هلدينگ پتروشيمی، ٨ ميليارد دلار پروژه در حال اجرا و ١٥ميليارد پروژه مصوب دارد.
◄ فروش داخلی و صادراتی سال ٢٠٢٠اش، حدود ٨.٤ ميليارد دلار بوده و ٣٨ امين شركت شيميايی دنياست.
◄٤٠ درصد پتروشيمی كشور است و صادرات امسالش به ٥ ميليارد دلار می رسد.
چنین جایی با این همه شرکت و درآمد ارزی و ثروت فوق نجومی که همه به صاحب قدرتان و نهادهای سیاسی کشور متصل اند و هیچ شفافیتی در باب درآمد و دخل و خرج آنها وجود ندارد در دولت آقای رئیسی، برای مدیریت آن، بیش از آنکه تخصص، توانایی یا تجربه نیازمند باشد به وفاداری، اطاعت و رازداری نیازمند است که انصافا علی عسگری هر سه شرط دوم را در سطح عالی دارد.
این سه ویژگی، نه تنها چیزی است که از علی عسکری خواسته باشند بلکه توقعی است که از جریان جوانان انقلابی به قدرت رسیده و دیگر متقاضیان قدرت به عنوان مهمترین شرط طلب شده است و برای همین عارضه است که مدیریت در جمهوری اسلامی امری عمری و دائمی است و شخص با اینکه جایی مدیریتی شکست خورده داشته، بعد از اتمام دوره در سطحی بالاتر از او استفاده می شود به نحوی که هیچگاه نگران عواقب تصمیم ها و تبعات سیاست هایش بر جامعه نیست.
✍️سلمان کدیور
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
دولتها و جوامع زمانی به سمت انحطاط میروند که اصول ارزشی از بین بروند و نیرنگ بعنوان یک اصل ارزشی مورد قبول قرار گیرد، فرو مایگان سمتها و مسئولیت ها را به عهده بگیرند و فاضلان منزوی شوند...
👤حضرت علی-غررالحکم
👤حضرت علی-غررالحکم
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎭طنز تلخ;
یاد باد روزگاری که پله پس از بازدید از امکانات فوتبال ایران و باشگاههای کشور، یکی از آنها را در ردیف بهترین و دارای بالاترین امکانات در دنیا خطاب میکند،
امروز اما همان باشگاه شرایط لازم برای حرفه ای بودن و حضور در لیگ آسیا را هم ندارد!
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
یاد باد روزگاری که پله پس از بازدید از امکانات فوتبال ایران و باشگاههای کشور، یکی از آنها را در ردیف بهترین و دارای بالاترین امکانات در دنیا خطاب میکند،
امروز اما همان باشگاه شرایط لازم برای حرفه ای بودن و حضور در لیگ آسیا را هم ندارد!
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
🎭طنز تلخ;
◇ کارت نان!
در کره شمالی مردم کارت‌هایی دارند که با آن نان، سیب‌زمینی و... همه مایحتاج زندگی را بر اساس سهمیه‌شان در روزهای خاصی دریافت میکنند .
چقدر دردناک است که گفت و گوی خبرنگار شبکه خبر با رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت به اصطلاح انقلابی کنونی در مورد طرح «سامانه نان» است.
او با افتخار اعلام میکند که بانک و وزارت اقتصاد و دارایی مشغول کار روی «کارت نان» هستند!
مانیفستِ «اقتصاد مال خر است» چندمین دهه‌ای‌ست که گلوی ایرانیان را می‌فشارد.
یک دهه به بهانه‌ی جنگ، یک دهه وعده‌ی بازسازی و یک دهه ماجراجویی هسته‌ای پله پله ایرانیان را به خاک سیاه نشانده اند
یعنی مردم کشوری که روی ثروت خوابیده، زین پس برای قوت لایموت‌شان سهمیه خواهند داشت!
حال دولتمردان جدید آنچنان ظفرمندانه و با رنگ و لعاب بر صفحه تلویزیون ظاهر شده‌اند تا خبر خوش جیره‌ای شدن نان را به میلیون‌ها انسانِی بدهند که همین چندی پیش با هزاران امید از وعده های تحول اقتصادی اصولگرایان در صف رای ایستادند و به دولت ارزشی و انقلابی فعلی رای دادند!
دستاوردهای خزیدن در آغوش روسیه و چین همین سازوکارهای کمونیستی است برای زنده نگه داشتن رعیت!
✍️محمد حیرانی
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
◇ کارت نان!
در کره شمالی مردم کارت‌هایی دارند که با آن نان، سیب‌زمینی و... همه مایحتاج زندگی را بر اساس سهمیه‌شان در روزهای خاصی دریافت میکنند .
چقدر دردناک است که گفت و گوی خبرنگار شبکه خبر با رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت به اصطلاح انقلابی کنونی در مورد طرح «سامانه نان» است.
او با افتخار اعلام میکند که بانک و وزارت اقتصاد و دارایی مشغول کار روی «کارت نان» هستند!
مانیفستِ «اقتصاد مال خر است» چندمین دهه‌ای‌ست که گلوی ایرانیان را می‌فشارد.
یک دهه به بهانه‌ی جنگ، یک دهه وعده‌ی بازسازی و یک دهه ماجراجویی هسته‌ای پله پله ایرانیان را به خاک سیاه نشانده اند
یعنی مردم کشوری که روی ثروت خوابیده، زین پس برای قوت لایموت‌شان سهمیه خواهند داشت!
حال دولتمردان جدید آنچنان ظفرمندانه و با رنگ و لعاب بر صفحه تلویزیون ظاهر شده‌اند تا خبر خوش جیره‌ای شدن نان را به میلیون‌ها انسانِی بدهند که همین چندی پیش با هزاران امید از وعده های تحول اقتصادی اصولگرایان در صف رای ایستادند و به دولت ارزشی و انقلابی فعلی رای دادند!
دستاوردهای خزیدن در آغوش روسیه و چین همین سازوکارهای کمونیستی است برای زنده نگه داشتن رعیت!
✍️محمد حیرانی
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 هر جمعه یک فیلم کوتاه
🔸فیلم کوتاه: فقرزدایی
جايزه نوبل ۲۰۱۹ به دو اقتصاددان رسید که بعد از ۱۵ سال تحقیق به این نتیجه رسیدند که فقر نتیجه پول پاشی و توزیع یارانه نقدی است!
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
🔸فیلم کوتاه: فقرزدایی
جايزه نوبل ۲۰۱۹ به دو اقتصاددان رسید که بعد از ۱۵ سال تحقیق به این نتیجه رسیدند که فقر نتیجه پول پاشی و توزیع یارانه نقدی است!
کانال قلم:
HTTPS://TELEGRAM.ME/ALISAJJADI_GHALAM
📚بریده کتاب:
◇ خود محور بینی!
این خودخواهیها که ما همه چیز را از دریچه چشم خودمان میبینیم شیوه غلطی است؛ فرض بگیرید من چنین حساب کنم که اسلام یعنی من، اسلام یعنی آن چه من می فهمم، مصلحت کشور هم این است که من محفوظ باشم، موقعیت من محفوظ باشد و حرف من پیش برود، اینها ضد تقواست.
معـنای تقـوا این است کـه من ملاک نباشم، خدا و دین خدا ومصلحت جامعه ملاک باشد، چـه به نفع شخص من باشد یا نباشد؛ اگر چنین دیدی پیدا کردیم، این تقوا است؛ اما اگر بگوییم مرکز دایره منم، بایستی دنیا مطـابق میل من باشد، حتی گاهی از اوقات دستورات دین را هم جوری تفسیر کنیم که دلخواه خودمان باشد، این تقوا نیست.
نفس امّاره انسان توجیه گر عجیبی است، گاهی اوقات دلمان چیزی میخواهد بنا بر این می گـردیم و آیات و روایات را بر طبـق این میل خـود قرار می دهیم؛ در حالی که این کار غلطی است.
✍️آیت الله منتظری
📗درسهایی از نهج البلاغه، جلد دهم،ص ۴۲۸
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
◇ خود محور بینی!
این خودخواهیها که ما همه چیز را از دریچه چشم خودمان میبینیم شیوه غلطی است؛ فرض بگیرید من چنین حساب کنم که اسلام یعنی من، اسلام یعنی آن چه من می فهمم، مصلحت کشور هم این است که من محفوظ باشم، موقعیت من محفوظ باشد و حرف من پیش برود، اینها ضد تقواست.
معـنای تقـوا این است کـه من ملاک نباشم، خدا و دین خدا ومصلحت جامعه ملاک باشد، چـه به نفع شخص من باشد یا نباشد؛ اگر چنین دیدی پیدا کردیم، این تقوا است؛ اما اگر بگوییم مرکز دایره منم، بایستی دنیا مطـابق میل من باشد، حتی گاهی از اوقات دستورات دین را هم جوری تفسیر کنیم که دلخواه خودمان باشد، این تقوا نیست.
نفس امّاره انسان توجیه گر عجیبی است، گاهی اوقات دلمان چیزی میخواهد بنا بر این می گـردیم و آیات و روایات را بر طبـق این میل خـود قرار می دهیم؛ در حالی که این کار غلطی است.
✍️آیت الله منتظری
📗درسهایی از نهج البلاغه، جلد دهم،ص ۴۲۸
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
◇ دایی جان ناپلئون، استعاره ای از ایران فرد محور
ایرج پزشک زاد خالق رمان "دایی جان ناپلئون" درگذشت، یکی از بهترین آثار ادبی که در قالب طنز نقدی صریح به انحطاط و درجا زدن یک کشور است.
ناصر تقوایی بر اساس این رمان یکی از بهترین سریالهای تاریخ ایران را کارگردانی کرده، سریالی ماندگار که برای من استعاره ای از حاکمیت استبداد است، عاری از هر گونه خط توسعه که در شکوه پوشالی دیروزش مانده در حالی که جهان پیرامونش در تحولی بزرگ است.
دایی جان نمادی از دیکتاتوری همه چیزدان است که اسیر توهم پوشالی شده، خاندانش در فساد اخلاقی غرق شده اما در بند حفظ آبروی پوشالی خاندانش است.
عشق ناکام سعید و لیلی استعاره ای از سوختن نسلهای جوان به پای سیستم دیکتاتوری، به پای قدرت مطلقه است.
دایی جان ناپلئون برای من استعاره ای است از ایران فرد محور و خاندان محور، جایی که شهروند مستقل به رسمیت شناخته نشده و آقا بزرگ میخواهد زندگی را متناسب با توهمات خود پیش ببرد.
دایی جان ناپلئون، داستان فروپاشی ساختارهای اخلاقی است.
از غیبت ذهنیت انتقادی میگوید و بیشتر اتفاقات در چاردیواری میگذرد که جهان کوچک و محدود دیکتاتوری را ترسیم میکند.
دایی جان ناپلئون همان روایت «ایران ِمنِ » دیکتاتور است، چون دیکتاتور ایران را نه شهروند مدار و ملک مشاع همه ایرانیان بلکه به عنوان ملک و کالای خود میداند.
دایی جان ناپلئون قصه دیکتاتوری همان خانه رو به اضمحلال دایی جان ناپلئون است که از درون به سمت و سوی فروپاشی می رود اما فرهنگ رجزخوانی برقرار است!
خانه دایی جان پر از بحران و انباشت مسائل حل نشده است و مسائل فرعی جای مسال اصلی را گرفته اند. او مداح می خواهد نه منتقد پس مش قاسم را برای تمجید میخواهد تا نماد مسخ شدگی شهروندی باشد که قوه انتقادی اش کور شده و اصل را بر اساس وفاداری گذاشته.
خانه دایی جان خانه بسته ای است سیستم ارزشی اش بر اساس توهم بنا شده و آنقدر تکرار کرده تا تمام نداشته هایش را به عنوان داشته جا زده، این همان خطر دیکتاتوری است که علیه ایران شهروند مدار کار میکند.
دیکتاتورها رجزخوان و بی مقدارند. با توهم به جنگ مشکلات می روند. دنیای کوچکی دارند همیشه در هراس از دست دادن هستند.
✍️ مجتبی نجفی
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
ایرج پزشک زاد خالق رمان "دایی جان ناپلئون" درگذشت، یکی از بهترین آثار ادبی که در قالب طنز نقدی صریح به انحطاط و درجا زدن یک کشور است.
ناصر تقوایی بر اساس این رمان یکی از بهترین سریالهای تاریخ ایران را کارگردانی کرده، سریالی ماندگار که برای من استعاره ای از حاکمیت استبداد است، عاری از هر گونه خط توسعه که در شکوه پوشالی دیروزش مانده در حالی که جهان پیرامونش در تحولی بزرگ است.
دایی جان نمادی از دیکتاتوری همه چیزدان است که اسیر توهم پوشالی شده، خاندانش در فساد اخلاقی غرق شده اما در بند حفظ آبروی پوشالی خاندانش است.
عشق ناکام سعید و لیلی استعاره ای از سوختن نسلهای جوان به پای سیستم دیکتاتوری، به پای قدرت مطلقه است.
دایی جان ناپلئون برای من استعاره ای است از ایران فرد محور و خاندان محور، جایی که شهروند مستقل به رسمیت شناخته نشده و آقا بزرگ میخواهد زندگی را متناسب با توهمات خود پیش ببرد.
دایی جان ناپلئون، داستان فروپاشی ساختارهای اخلاقی است.
از غیبت ذهنیت انتقادی میگوید و بیشتر اتفاقات در چاردیواری میگذرد که جهان کوچک و محدود دیکتاتوری را ترسیم میکند.
دایی جان ناپلئون همان روایت «ایران ِمنِ » دیکتاتور است، چون دیکتاتور ایران را نه شهروند مدار و ملک مشاع همه ایرانیان بلکه به عنوان ملک و کالای خود میداند.
دایی جان ناپلئون قصه دیکتاتوری همان خانه رو به اضمحلال دایی جان ناپلئون است که از درون به سمت و سوی فروپاشی می رود اما فرهنگ رجزخوانی برقرار است!
خانه دایی جان پر از بحران و انباشت مسائل حل نشده است و مسائل فرعی جای مسال اصلی را گرفته اند. او مداح می خواهد نه منتقد پس مش قاسم را برای تمجید میخواهد تا نماد مسخ شدگی شهروندی باشد که قوه انتقادی اش کور شده و اصل را بر اساس وفاداری گذاشته.
خانه دایی جان خانه بسته ای است سیستم ارزشی اش بر اساس توهم بنا شده و آنقدر تکرار کرده تا تمام نداشته هایش را به عنوان داشته جا زده، این همان خطر دیکتاتوری است که علیه ایران شهروند مدار کار میکند.
دیکتاتورها رجزخوان و بی مقدارند. با توهم به جنگ مشکلات می روند. دنیای کوچکی دارند همیشه در هراس از دست دادن هستند.
✍️ مجتبی نجفی
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
🎭طنز تلخ;
◇عزت و اقتدار یا...!؟
این دو فیلم را مقایسه کنید!
دیروز پوتین در پایین پله‌های کاخ کرملین منتظر حسن روحانی ماند و به استقبال او رفت، اما امروز تنها نگهبانان کاخ جناب رئیسی را به داخل همراهی کردند!
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
◇عزت و اقتدار یا...!؟
این دو فیلم را مقایسه کنید!
دیروز پوتین در پایین پله‌های کاخ کرملین منتظر حسن روحانی ماند و به استقبال او رفت، اما امروز تنها نگهبانان کاخ جناب رئیسی را به داخل همراهی کردند!
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
◇ نگاه به دشمن و غافل از مردم!
وقتی نگاهت به دشمن باشد و غافل از مردمی که وسط تو و دشمن زندگی میکنند، حتی اگر ظلمی به این وسطی ها هم بشود، بخاطر کم نیاوردن جلوی دشمن، نمی‌توانی به آن اقرار نمائی و انکار هم میکنی تا دشمن سوء استفاده نکند...
این وسطی ها یعنی مردم هم نمی‌توانند حق خواهی و اعتراض کنند، چون مورد بهره برداری دشمن قرار می گیرد، یا حتی عناصر دشمن تلقی میشوند و این نگاه محض به افق دشمن تو را از مردم و ظلم ها و فسادهای خود و خودی غافل میکند و کم کم محو و فانی در دشمن میشوی...
مرد جنگی خوبی در مقابل دشمن میشوی، اما خدمتگزار خوبی برای ملک و دین و مردمت نه و حتی بدتر...
نگاه به دشمن اگر هم خوب باشد، اما نه آنچنان که در دشمن، محو و نابود شوی...
شاید برای همین است که امام رضا به مامون نهیب میزند که:
ای مامون، ای امیر!
چرا دلخوش به موفقیت‌های برون‌مرزی، و بی‌توجه به معیشت مردمِ خودت هستی؛ از این فخرها دست بردار، به کشورت بازگرد (به مردم کشورت نگاه کن) و به درد مردم خودت برس...
✍️علی ضروری زنوز (با اندکی تغییر)
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
وقتی نگاهت به دشمن باشد و غافل از مردمی که وسط تو و دشمن زندگی میکنند، حتی اگر ظلمی به این وسطی ها هم بشود، بخاطر کم نیاوردن جلوی دشمن، نمی‌توانی به آن اقرار نمائی و انکار هم میکنی تا دشمن سوء استفاده نکند...
این وسطی ها یعنی مردم هم نمی‌توانند حق خواهی و اعتراض کنند، چون مورد بهره برداری دشمن قرار می گیرد، یا حتی عناصر دشمن تلقی میشوند و این نگاه محض به افق دشمن تو را از مردم و ظلم ها و فسادهای خود و خودی غافل میکند و کم کم محو و فانی در دشمن میشوی...
مرد جنگی خوبی در مقابل دشمن میشوی، اما خدمتگزار خوبی برای ملک و دین و مردمت نه و حتی بدتر...
نگاه به دشمن اگر هم خوب باشد، اما نه آنچنان که در دشمن، محو و نابود شوی...
شاید برای همین است که امام رضا به مامون نهیب میزند که:
ای مامون، ای امیر!
چرا دلخوش به موفقیت‌های برون‌مرزی، و بی‌توجه به معیشت مردمِ خودت هستی؛ از این فخرها دست بردار، به کشورت بازگرد (به مردم کشورت نگاه کن) و به درد مردم خودت برس...
✍️علی ضروری زنوز (با اندکی تغییر)
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam
قرآن و اسلام، حاکمیت مطلق را برای هیچ موجود ومقامی که بخواهد سلب آزادی وحق الهی از انسانها بنماید به حکم "ولایتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله" نمی شناسد!
✍️مهندس مهدی بازرگان
سی ام دیماه و سالروز درگذشت زنده یاد مهندس بازرگان
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
✍️مهندس مهدی بازرگان
سی ام دیماه و سالروز درگذشت زنده یاد مهندس بازرگان
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
◇ آنروز همه چیز خلاف پروتکلهای رسمی بود!
شخصاً به اخبار و شایعات مجازی ضد انقلاب و انقلابی طی این چند روز کاری ندارم. اما مسئولین مراسم و تشریفات ریاست جمهوری می گویند؛ کاری که روسیه انجام داد بر اساس پروتکل تشریفات روسیه بود و میان رئیس جمهور ما و روسای جمهور سایر کشورها تفاوتی قائل نشده اند. ما هم قبول کردیم و بس...
اما به یاد خاطراتم از سفر های جناب خاتمی و مواجهه رسمی و مشتاقانه روسا و مسئولین ارشد کشورهای خارجی، با ایشان افتادم.
صدر اعظم آلمان، حافظ اسد، امیر قطر، نیویورک، یاسر عرفات، پاپ، نلسون ماندلا، رییس جمهور فرانسه و ایتالیا و...
اما عجیب ترینش، سفرمان به عربستان در سال 78 بود.
حدود ساعت 11 به وقت عربستان وارد جده شدیم، از پنجره هواپیما به بیرون نگاه کردم، پلکان به درب هواپیما چسبید و موتورها آرام گرفتند.
در حاشیه باند سریعاً فرش قرمز پهن شد و نیروهای گارد ملکی سعودی به صف شدند...
امیر عبدالله (ولیعهد عربستان) به همراه یکی از افسران سعودی، فردی را با ویلچر به سمت پلکان می آوردند.
کمی دقت کردم، دیدم ملک فهد است!
بلند شدم و به رییس جمهور و بقیه که در حال آماده شدن بودند اطلاع دادم؛ ملک فهد آمده اند پای هواپیما..!
خاتمی خودش را به سرعت به پنجره نزدیک کرد و با تعجب و ناراحتی از مسئول تشریفات پرسید؛ ملک فهد؟! چرا اینجا؟! مگر نگفته بودید حالشان مساعد نیست؟!
درب جلو هواپیما باز شد و مرحوم فهد با اشاره دست دستور داد تا ویلچر را به پلکان بچسبانند.
به محض اینکه خاتمی پایش را روی پله اول گذاشت، خلاف پروتکلهای رسمی، موزیک رسمی ملی ایران فضا را پر کرد. خاتمی نرده کنار پلکان را گرفت و با عجله پایین رفت و خودش را به فهد رساند.
لبخندی عجیب بر لبان فهد نقش بست و دستانش را باز کرد و خاتمی را بغل گرفت و صورتش را برخلاف پروتکلهای رسمی، چند بار بوسه زد!
خاتمی هم هیجان زده شده بود و چند دفعه گفت؛ چرا شما با این حالتان تشریف آوردید فرودگاه...؟
به سرعت از پلکان پایین آمدم و خودم را کنارشان رساندم، فهد دست راست خاتمی را محکم گرفته بود و دست چپش را به دست امیر عبدالله داد و گفت؛ آرزویم این بود که اولین فردی در عربستان باشم که از شما استقبال می کنم، تو فرزند منی و امید آینده اسلام
نگاههای نجیبانه پادشاه عربستان، حس عجیبی داشت...
من که فاصله کمی با آنها داشتم. شعار "تبت یدا ابی لهب، بریده باد دست فهد" از ذهنم گذشت.
به یاد سال 65 افتادم که از دیوار سفارت عربستان بالا می رفتم و این شعار را با هیجان می دادم!
شرمنده شدم و افسوس خوردم، از اینکه توطئه های متعدد بین المللی سالها بین دو کشور این همه فاصله انداخته بودند.
اما انگار به یکباره یخ ها آب شده بود...
شعارهای قدیمی و حرفهای ملک فهد را با خودم مرور کردم؛ فرزند من ، امید آینده اسلام
✍️رضا اصلاحی (منشی ویژه رییس دولت اصلاحات)
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
شخصاً به اخبار و شایعات مجازی ضد انقلاب و انقلابی طی این چند روز کاری ندارم. اما مسئولین مراسم و تشریفات ریاست جمهوری می گویند؛ کاری که روسیه انجام داد بر اساس پروتکل تشریفات روسیه بود و میان رئیس جمهور ما و روسای جمهور سایر کشورها تفاوتی قائل نشده اند. ما هم قبول کردیم و بس...
اما به یاد خاطراتم از سفر های جناب خاتمی و مواجهه رسمی و مشتاقانه روسا و مسئولین ارشد کشورهای خارجی، با ایشان افتادم.
صدر اعظم آلمان، حافظ اسد، امیر قطر، نیویورک، یاسر عرفات، پاپ، نلسون ماندلا، رییس جمهور فرانسه و ایتالیا و...
اما عجیب ترینش، سفرمان به عربستان در سال 78 بود.
حدود ساعت 11 به وقت عربستان وارد جده شدیم، از پنجره هواپیما به بیرون نگاه کردم، پلکان به درب هواپیما چسبید و موتورها آرام گرفتند.
در حاشیه باند سریعاً فرش قرمز پهن شد و نیروهای گارد ملکی سعودی به صف شدند...
امیر عبدالله (ولیعهد عربستان) به همراه یکی از افسران سعودی، فردی را با ویلچر به سمت پلکان می آوردند.
کمی دقت کردم، دیدم ملک فهد است!
بلند شدم و به رییس جمهور و بقیه که در حال آماده شدن بودند اطلاع دادم؛ ملک فهد آمده اند پای هواپیما..!
خاتمی خودش را به سرعت به پنجره نزدیک کرد و با تعجب و ناراحتی از مسئول تشریفات پرسید؛ ملک فهد؟! چرا اینجا؟! مگر نگفته بودید حالشان مساعد نیست؟!
درب جلو هواپیما باز شد و مرحوم فهد با اشاره دست دستور داد تا ویلچر را به پلکان بچسبانند.
به محض اینکه خاتمی پایش را روی پله اول گذاشت، خلاف پروتکلهای رسمی، موزیک رسمی ملی ایران فضا را پر کرد. خاتمی نرده کنار پلکان را گرفت و با عجله پایین رفت و خودش را به فهد رساند.
لبخندی عجیب بر لبان فهد نقش بست و دستانش را باز کرد و خاتمی را بغل گرفت و صورتش را برخلاف پروتکلهای رسمی، چند بار بوسه زد!
خاتمی هم هیجان زده شده بود و چند دفعه گفت؛ چرا شما با این حالتان تشریف آوردید فرودگاه...؟
به سرعت از پلکان پایین آمدم و خودم را کنارشان رساندم، فهد دست راست خاتمی را محکم گرفته بود و دست چپش را به دست امیر عبدالله داد و گفت؛ آرزویم این بود که اولین فردی در عربستان باشم که از شما استقبال می کنم، تو فرزند منی و امید آینده اسلام
نگاههای نجیبانه پادشاه عربستان، حس عجیبی داشت...
من که فاصله کمی با آنها داشتم. شعار "تبت یدا ابی لهب، بریده باد دست فهد" از ذهنم گذشت.
به یاد سال 65 افتادم که از دیوار سفارت عربستان بالا می رفتم و این شعار را با هیجان می دادم!
شرمنده شدم و افسوس خوردم، از اینکه توطئه های متعدد بین المللی سالها بین دو کشور این همه فاصله انداخته بودند.
اما انگار به یکباره یخ ها آب شده بود...
شعارهای قدیمی و حرفهای ملک فهد را با خودم مرور کردم؛ فرزند من ، امید آینده اسلام
✍️رضا اصلاحی (منشی ویژه رییس دولت اصلاحات)
به کانال قلم بپیوندید:
https://www.tgoop.com/alisajjadi_ghalam
Telegram
قلم. . .
قلم توتم من است او نمی گذارد که فراموش کنم، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم
@AlisajjadiGhalam
@AlisajjadiGhalam